Πράξεις 24:1-27
24 Μετὰ δὲ πέντε ἡμέρας κατέβη ὁ ἀρχιερεὺς ᾿Ανανίας μετὰ τῶν πρεσβυτέρων καὶ μετὰ τινος Τερτύλλου ῥήτορος, οἵτινες ἐνεφανίσθησαν εἰς τὸν ἡγεμόνα κατὰ τοῦ Παύλου.
2 Προσκληθέντος δὲ αὐτοῦ, ἤρχισε νὰ κατηγορῇ ὁ Τέρτυλλος, λέγων·
᾿Επειδή ἀπολαμβάνομεν διὰ σοῦ πολλήν ἡσυχίαν καὶ γίνονται εἰς τὸ ἔθνος τοῦτο λαμπρὰ πράγματα διὰ τῆς προνοίας σου,
3 κατὰ πάντα καὶ πανταχοῦ εὐγνωμονοῦμεν, κράτιστε Φῆλιξ, μετὰ πάσης εὐχαριστίας.
4 ᾿Αλλὰ διὰ νὰ μή σὲ ἀπασχολῶ περισσότερον, παρακαλῶ νὰ ἀκούσῃς ἡμᾶς συντόμως μὲ τὴν ἐπιείκειάν σου.
5 ᾿Επειδή εὕρομεν τὸν ἄνθρωπον τοῦτον ὅτι εἶναι φθοροποιὸς καὶ διεγείρει στάσιν μεταξὺ ὅλων τῶν κατὰ τὴν οἰκουμένην Ἰουδαίων, καὶ εἶναι πρωτοστάτης τῆς αἰρέσεως τῶν Ναζωραίων,
6 ὅστις καὶ τὸν ναὸν ἐδοκίμασε νὰ βεβηλώσῃ, τὸν ὁποῖον καὶ ἐκρατήσαμεν καὶ κατὰ τὸν ἡμέτερον νόμον ἠθελήσαμεν νὰ κρίνωμεν.
7 ᾿Ελθὼν ὅμως Λυσίας ὁ χιλίαρχος ἀπέσπασεν αὐτὸν μετὰ πολλῆς βίας ἐκ τῶν χειρῶν ἡμῶν,
8 προστάξας τοὺς κατηγόρους αὐτοῦ νὰ ἔλθωσιν ἐνώπιόν σου· παρὰ τοῦ ὁποίου θέλεις δυνηθῆ ἐξετάσας αὐτὸς νὰ μάθῃς περὶ πάντων τούτων, περὶ τῶν ὁποίων ἡμεῖς κατηγοροῦμεν αὐτόν.
9 Συνωμολόγησαν δὲ καὶ οἱ Ἰουδαῖοι, λέγοντες ὅτι ταῦτα οὕτως ἔχουσι.
10 Τότε ὁ Παῦλος, ἀφοῦ ὁ ἡγεμὼν ἔνευσεν εἰς αὐτὸν νὰ ὁμιλήσῃ, ἀπεκρίθη·
᾿Επειδή σὲ γνωρίζω ὅτι ἐκ πολλῶν ἐτῶν εἶσαι κριτής εἰς τὸ ἔθνος τοῦτο, ἀπολογοῦμαι περὶ ἐμαυτοῦ προθυμότερον,
11 διότι δύνασαι νὰ πληροφορηθῇς ὅτι δὲν εἶναι πλειότεραι τῶν δώδεκα ἡμερῶν ἀφοῦ ἐγὼ ἀνέβην διὰ νὰ προσκυνήσω ἐν Ἱερουσαλήμ·
12 καὶ οὔτε ἐν τῷ ἱερῷ εὗρον ἐμὲ διαλεγόμενον μετὰ τινὸς ἤ ὀχλαγωγοῦντα, οὔτε ἐν ταῖς συναγωγαῖς οὔτε ἐν τῇ πόλει·
13 οὐδὲ δύνανται νὰ φέρωσιν ἀποδείξεις περὶ ὅσων μὲ κατηγοροῦσι τώρα.
14 Ὁμολογῶ δὲ τοῦτο εἰς σέ, ὅτι κατὰ τὴν ὁδόν, τὴν ὁποίαν οὗτοι λέγουσιν αἵρεσιν, οὕτω λατρεύω τὸν Θεὸν τῶν πατέρων μου, πιστεύων εἰς πάντα τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ νόμῳ καὶ ἐν τοῖς προφήταις,
15 ἐλπίδα ἔχων εἰς τὸν Θεόν, τὴν ὁποίαν καὶ αὐτοὶ οὗτοι προσμένουσιν, ὅτι μέλλει νὰ γείνῃ ἀνάστασις νεκρῶν, δικαίων τε καὶ ἀδίκων·
16 εἰς τοῦτο δὲ ἐγὼ σπουδάζω, εἰς τὸ νὰ ἔχω ἄπταιστον συνείδησιν πρὸς τὸν Θεὸν καὶ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους διαπαντός.
17 Μετὰ πολλὰ δὲ ἔτη ἦλθον διὰ νὰ κάμω εἰς τὸ ἔθνος μου ἐλεημοσύνας καὶ προσφοράς·
18 ἐν τῷ μεταξὺ δὲ τούτων Ἰουδαῖοί τινες ἐκ τῆς ᾿Ασίας εὗρόν με κεκαθαρισμένον ἐν τῷ ἱερῷ, οὐχὶ μετὰ ὄχλου οὐδὲ μετὰ θορύβου,
19 οἵτινες ἔπρεπε νὰ παρασταθῶσιν ἐνώπιόν σου καὶ νὰ μὲ κατηγορήσωσιν, ἐὰν εἶχόν τι κατ᾿ ἐμοῦ.
20 Ἤ αὐτοὶ οὗτοι ἄς εἴπωσιν ἐὰν εὗρον ἐν ἐμοὶ τι ἀδίκημα, ὅτε παρεστάθην ἐνώπιον τοῦ συνεδρίου,
21 ἐκτὸς ἐὰν ἦναι περὶ ταύτης τῆς μιᾶς φωνῆς, τὴν ὁποίαν ἐφώναξα ἱστάμενος μεταξὺ αὐτῶν, ὅτι περὶ ἀναστάσεως νεκρῶν ἐγὼ κρίνομαι σήμερον ἀπὸ σᾶς.
22 ᾿Ακούσας δὲ ταῦτα ὁ Φῆλιξ ἀνέβαλε τὴν κρίσιν αὐτῶν, ἐπειδή ἤξευρεν ἀκριβέστερα τὰ περὶ τῆς ὁδοῦ ταύτης, καὶ εἶπεν· Ὅταν Λυσίας ὁ χιλίαρχος καταβῆ, θέλω ἀποφασίσει περὶ τῆς διαφορᾶς σας,
23 καὶ διέταξε τὸν ἑκατόνταρχον νὰ φυλάττηται ὁ Παῦλος καὶ νὰ ἔχῃ ἄνεσιν καὶ νὰ μή ἐμποδίζωσι μηδένα ἐκ τῶν οἰκείων αὐτοῦ νὰ ὑπηρετῇ ἤ νὰ ἔρχηται πρὸς αὐτόν.
24 Μετὰ δὲ ἡμέρας τινὰς ἐλθὼν ὁ Φῆλιξ μετὰ τῆς Δρουσίλλης τῆς γυναικὸς αὑτοῦ, ἥτις ἦτο Ἰουδαία, μετεκάλεσε τὸν Παῦλον καὶ ἤκουσε παρ᾿ αὐτοῦ περὶ τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως.
25 ᾿Ενῷ δὲ αὐτὸς ὡμίλει περὶ δικαιοσύνης καὶ ἐγκρατείας καὶ περὶ τῆς μελλούσης κρίσεως, ὁ Φῆλιξ γενόμενος ἔμφοβος ἀπεκρίθη· Κατὰ τὸ παρὸν ὕπαγε, καὶ ὅταν λάβω καιρὸν θέλω σὲ μετακαλέσει,
26 ἐν τούτῳ δὲ καὶ ἤλπιζεν ὅτι θέλουσι δοθῆ εἰς αὐτὸν χρήματα ὑπὸ τοῦ Παύλου, διὰ νὰ ἀπολύσῃ αὐτόν· ὅθεν καὶ συχνότερα μετακαλῶν αὐτὸν ὡμίλει μετ᾿ αὐτοῦ.
27 Μετὰ δὲ τὴν συμπλήρωσιν δύο ἐτῶν ὁ Φῆλιξ ἔλαβε διάδοχον τὸν Πόρκιον Φῆστον· καὶ θέλων νὰ κάμῃ χάριν εἰς τοὺς Ἰουδαίους ὁ Φῆλιξ, ἀφῆκε τὸν Παῦλον δεδεμένον.