Πράξεις 7:1-60
7 Εἶπε δὲ ὁ ἀρχιερεύς· Τῳόντι οὕτως ἔχουσι ταῦτα;
2 Ὁ δὲ εἶπεν·
Ἄνδρες ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἀκούσατε. Ὁ Θεὸς τῆς δόξης ἐφάνη εἰς τὸν πατέρα ἡμῶν ᾿Αβραὰμ ὅτε ἦτο ἐν τῇ Μεσοποταμίᾳ, πρὶν κατοικήσῃ ἐν Χαρράν,
3 καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καὶ ἐκ τῆς συγγενείας σου, καὶ ἐλθὲ εἰς τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν θέλω σοι δείξει.
4 Τότε ἐξελθὼν ἐκ τῆς γῆς τῶν Χαλδαίων κατῴκησεν ἐν Χαρράν· καὶ ἐκεῖθεν μετὰ τὸν θάνατον τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετῴκισεν αὐτὸν εἰς τὴν γῆν ταύτην, εἰς τὴν ὁποίαν σεῖς κατοικεῖτε τώρα·
5 καὶ δὲν ἔδωκεν εἰς αὐτὸν κληρονομίαν ἐν αὐτῇ οὐδὲ βῆμα ποδός, ὑπεσχέθη δὲ ὅτι θέλει δώσει αὐτήν κτῆμα εἰς αὐτήν καὶ εἰς τὸ σπέρμα αὐτοῦ μετ᾿ αὐτόν, ἐνῷ δὲν εἶχε τέκνον.
6 ᾿Ελάλησε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Θεὸς οὕτως, ὅτι τὸ σπέρμα αὐτοῦ θέλει εἶσθαι πάροικον ἐν γῇ ξένῃ, καὶ θέλουσι δουλώσει αὐτὸ καὶ καταθλίψει τετρακόσια ἔτη·
7 καὶ τὸ ἔθνος, εἰς τὸ ὁποῖον θέλουσι δουλωθῆ, ἐγὼ θέλω κρίνει, εἶπεν ὁ Θεός· καὶ μετὰ ταῦτα θέλουσιν ἐξέλθει καὶ θέλουσι μὲ λατρεύσει ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ.
8 Καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν διαθήκην περιτομῆς· καὶ οὕτως ἐγέννησε τὸν Ἰσαὰκ καὶ περιέτεμεν αὐτὸν τῇ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ, καὶ ὁ Ἰσαὰκ ἐγέννησε τὸν Ἰακώβ, καὶ ὁ Ἰακὼβ τοὺς δώδεκα πατριάρχας.
9 Καὶ οἱ πατριάρχαι, φθονήσαντες τὸν Ἰωσήφ, ἐπώλησαν εἰς τὴν Αἴγυπτον. Ὁ Θεὸς ὅμως ἦτο μετ᾿ αὐτοῦ,
10 καὶ ἠλευθέρωσεν αὐτὸν ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτοῦ καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν χάριν καὶ σοφίαν ἐνώπιον Φαραὼ τοῦ βασιλέως τῆς Αἰγύπτου, ὅστις κατέστησεν αὐτὸν κυβερνήτην ἐπὶ τῆς Αἰγύπτου καὶ ὅλου τοῦ οἴκου αὑτοῦ.
11 Ἦλθε δὲ πεῖνα ἐφ᾿ ὅλην τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου καὶ Χαναὰν καὶ θλῖψις μεγάλη, καὶ δὲν εὕρισκον τροφὰς οἱ πατέρες ἡμῶν.
12 ᾿Ακούσας δὲ ὁ Ἰακὼβ ὅτι ὑπῆρχε σῖτος ἐν Αἰγύπτῳ, ἐξαπέστειλε πρώτην φορὰν τοὺς πατέρας ἡμῶν·
13 καὶ ἐν τῇ δευτέρᾳ ἀνεγνωρίσθη ὁ Ἰωσήφ εἰς τοὺς ἀδελφοὺς αὑτοῦ, καὶ ἐφανερώθη εἰς τὸν Φαραὼ τὸ γένος τοῦ Ἰωσήφ.
14 ᾿Αποστείλας δὲ ὁ Ἰωσήφ, ἐκάλεσε πρὸς ἑαυτὸν τὸν πατέρα αὑτοῦ Ἰακὼβ καὶ πᾶσαν τὴν συγγένειαν αὑτοῦ ἑβδομήκοντα πέντε ψυχάς.
15 Καὶ κατέβη ὁ Ἰακὼβ εἰς Αἴγυπτον καὶ ἐτελεύτησεν ἐκεῖ αὐτὸς καὶ οἱ πατέρες ἡμῶν,
16 καὶ μετεκομίσθησαν εἰς Συχὲμ καὶ ἐτέθησαν ἐν τῷ μνήματι, τὸ ὁποῖον ἠγόρασεν ὁ ᾿Αβραὰμ μὲ τιμήν ἀργυρίου παρὰ τῶν υἱῶν τοῦ ᾿Εμμὼρ πατρὸς τοῦ Συχέμ.
17 Καθὼς δὲ ἐπλησίαζεν ὁ καιρὸς τῆς ἐπαγγελίας, τὴν ὁποίαν ὥμοσεν ὁ Θεὸς πρὸς τὸν ᾿Αβραάμ, ηὔξησεν ὁ λαὸς καὶ ἐπληθύνθη ἐν Αἰγύπτῳ,
18 ἑωσοῦ ἐσηκώθη βασιλεὺς ἄλλος, ὅστις δὲν ἠξευρε τὸν Ἰωσήφ.
19 Οὗτος δολιευθεὶς τὸ γένος ἡμῶν, κατέθλιψε τοὺς πατέρας ἡμῶν, ὥστε νὰ κάμῃ νὰ ῥίπτωνται τὰ βρέφη αὐτῶν, διὰ νὰ μή ζωογονῶνται·
20 ἐν τούτῳ τῷ καιρῷ ἐγεννήθη ὁ Μωϋσῆς, καὶ εἶχε θεῖον κάλλος· ὅστις ἀνετράφη τρεῖς μῆνας ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸς αὑτοῦ.
21 ᾿Αφοῦ δὲ ἐρρίφθη, ἀνέλαβεν αὐτὸν ἡ θυγάτηρ τοῦ Φαραὼ καὶ ἀνέθρεψεν αὐτὸν διὰ νὰ ἦναι υἱὸς αὐτῆς.
22 Καὶ ἐδιδάχθη ὁ Μωϋσῆς πᾶσαν τὴν σοφίαν τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἦτο δυνατὸς ἐν λόγοις καὶ ἐν ἔργοις.
23 ᾿Ενῷ δὲ ἐτελείονε τὸ τεσσαρακοστὸν ἔτος τῆς ἡλικίας αὑτοῦ, ἦλθεν εἰς τὴν καρδίαν αὐτοῦ νὰ ἐπισκεφθῇ τοὺς ἀδελφοὺς αὑτοῦ, τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ.
24 Καὶ ἰδὼν τινα ἀδικούμενον, ὑπερησπίσθη αὐτὸν καὶ ἔκαμεν ἐκδίκησιν ὑπὲρ τοῦ καταθλιβομένου, πατάξας τὸν Αἰγύπτιον.
25 ᾿Ενόμιζε δὲ ὅτι οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ἤθελον νοήσει ὅτι ὁ Θεὸς διὰ τῆς χειρὸς αὐτοῦ δίδει εἰς αὐτοὺς σωτηρίαν· ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ἐνόησαν.
26 τὴν δὲ ἀκόλουθον ἡμέραν ἐφάνη εἰς αὐτούς, ἐνῷ ἐμάχοντο, καὶ παρεκίνησεν αὐτοὺς εἰς εἰρήνην, εἰπών· Ἄνθρωποι, ἀδελφοὶ εἶσθε σεῖς· διὰ τί ἀδικεῖτε ἀλλήλους;
27 Ὁ δὲ ἀδικῶν τὸν πλησίον ἀπέσπρωξεν αὐτόν, εἰπών· Τίς σὲ κατέστησεν ἄρχοντα καὶ δικαστήν ἐφ᾿ ἡμᾶς;
28 Μήπως θέλεις σὺ νὰ μὲ φονεύσῃς, καθ᾿ ὅν τρόπον ἐφόνευσας χθὲς τὸν Αἰγύπτιον;
29 Τότε ὁ Μωϋσῆς ἔφυγε διὰ τὸν λόγον τοῦτον καὶ ἔγεινε πάροικος ἐν γῇ Μαδιάμ, ὅπου ἐγέννησε δύο υἱούς.
30 Καὶ ἀφοῦ συνεπληρώθησαν τεσσαράκοντα ἔτη, ἐφάνη εἰς αὐτὸν ἄγγελος Κυρίου ἐν τῇ ἐρήμῳ τοῦ ὄρους Σινὰ ἐν μέσῳ φλογὸς καιομένης βάτου.
31 Ὁ δὲ Μωϋσῆς ἰδὼν ἐθαύμασε διὰ τὸ ὄραμα· καὶ ἐνῷ ἐπλησίαζε διὰ νὰ παρατηρήσῃ, ἦλθε φωνή Κυρίου πρὸς αὐτόν·
32 ᾿Εγὼ εἶμαι ὁ Θεὸς τῶν πατέρων σου, ὁ Θεὸς τοῦ ᾿Αβραὰμ καὶ ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσαὰκ καὶ ὁ Θεὸς τοῦ Ἰακώβ. Ἔντρομος δὲ γενόμενος ὁ Μωϋσῆς, δὲν ἐτόλμα νὰ παρατηρήσῃ.
33 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος· Λύσον τὸ ὑπόδημα τῶν ποδῶν σου· διότι ὁ τόπος, ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἵστασαι, εἶναι γῆ ἁγία.
34 Εἶδον, εἶδον τὴν ταλαιπωρίαν τοῦ λαοῦ μου τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ἤκουσα τὸν στεναγμὸν αὐτῶν καὶ κατέβην διὰ νὰ ἐλευθερώσω αὐτούς· καὶ τώρα ἐλθέ, θέλω σὲ ἀποστείλει εἰς Αἴγυπτον.
35 Τοῦτον τὸν Μωϋσῆν τὸν ὁποῖον ἠρνήθησαν εἰπόντες· Τίς σε κατέστησεν ἄρχοντα καὶ δικαστήν; τοῦτον ὁ Θεὸς ἀπέστειλεν ἀρχηγὸν καὶ λυτρωτήν διὰ χειρὸς τοῦ ἀγγέλου τοῦ φανέντος εἰς αὐτὸν ἐν τῇ βάτῳ.
36 Οὗτος ἐξήγαγεν αὐτούς, ἀφοῦ ἔκαμε τέρατα καὶ σημεῖα ἐν γῇ Αἰγύπτου καὶ ἐν τῇ ᾿Ερυθρᾷ θαλάσσῃ καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ τεσσαράκοντα ἔτη.
37 Οὗτος εἶναι ὁ Μωϋσῆς, ὅστις εἶπε πρὸς τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἰσραήλ· προφήτην ἐκ τῶν ἀδελφῶν σας θέλει σᾶς ἀναστήσει Κύριος ὁ Θεὸς σας, ὡς ἐμέ· αὐτοῦ θέλετε ἀκούσει.
38 Οὗτος εἶναι ὅστις ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐστάθη μετὰ τοῦ ἀγγέλου τοῦ λαλοῦντος πρὸς αὐτὸν ἐν τῷ ὄρει Σινᾶ καὶ μετὰ τῶν πατέρων ἡμῶν, καὶ παρέλαβε λόγια ζωοποιὰ διὰ νὰ δώσῃ εἰς ἡμᾶς.
39 Εἰς τὸν ὁποῖον οἱ πατέρες ἡμῶν δὲν ἠθέλησαν νὰ ὑπακούσωσιν, ἀλλ᾿ ἀπέβαλον καὶ ἐστράφησαν ἐν ταῖς καρδίαις αὑτῶν εἰς Αἴγυπτον
40 εἰπόντες πρὸς τὸν ᾿Ααρών· Κάμε εἰς ἡμᾶς θεούς, οἵτινες θέλουσι προπορεύεσθαι ἡμῶν· διότι οὗτος ὁ Μωϋσῆς, ὅστις ἐξήγαγεν ἡμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου, δὲν ἐξεύρομεν τί συνέβη εἰς αὐτόν.
41 Καὶ κατεσκεύασαν μόσχον ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις καὶ προσέφεραν θυσίαν εἰς τὸ εἴδωλον καὶ εὐφραίνοντο εἰς τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὑτῶν.
42 Ὅθεν ἐστράφη ὁ Θεὸς καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς τὸ νὰ λατρεύσωσι τὴν στρατιὰν τοῦ οὐρανοῦ, καθὼς εἶναι γεγραμμένον ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν προφητῶν.
Μήπως προσεφέρατε εἰς ἐμὲ σφάγια καὶ θυσίαςτεσσαράκοντα ἔτη ἐν τῇ ἐρήμῳ, οἶκος Ἰσραήλ;
43 Μάλιστα ἀνελάβετε τὴν σκηνήν τοῦ Μολὸχκαὶ τὸ ἄστρον τοῦ Θεοῦ σας Ῥεμφάν,τοὺς τύπους, τοὺς ὁποίους ἐκάμετε διὰ νὰ προσκυνῆτε αὐτούς·διὰ τοῦτο θέλω σᾶς μετοικίσει ἐπέκεινα τῆς Βαβυλῶνος.
44 Ἡ σκηνή τοῦ μαρτυρίου ἦτο μετὰ τῶν πατέρων ἡμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ, καθὼς διέταξεν ἐκεῖνος, ὅστις ἐλάλει πρὸς τὸν Μωϋσῆν, νὰ κατασκευάσῃ αὐτήν κατὰ τὸν τύπον τὸν ὁποῖον εἶχεν ἰδεῖ·
45 τὴν ὁποίαν καὶ παραλαβόντες οἱ πατέρες ἡμῶν, ἔφεραν μετὰ τοῦ Ἰησοῦ εἰς τὴν κατακτηθεῖσαν γῆν τῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ὁ Θεὸς ἔξωσεν ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τῶν πατέρων ἡμῶν, ἕως τῶν ἡμερῶν τοῦ Δαβίδ·
46 ὅστις εὗρε χάριν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ ηὐχήθη νὰ εὕρῃ κατοικίαν διὰ τὸν Θεὸν τοῦ Ἰακώβ.
47 Ὁ Σολομὼν δὲ ᾠκοδόμησεν εἰς αὐτὸν οἶκον.
48 ᾿Αλλ᾿ ὁ Ὕψιστος δὲν κατοικεῖ ἐν χειροποιήτοις ναοῖς, καθὼς ὁ προφήτης λέγει·
49 Ὁ οὐρανὸς εἶναι θρόνος μου,ἡ δὲ γῆ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν μου·ποῖον οἶκον θέλετε οἰκοδομήσει δι᾿ ἐμέ, λέγει Κύριος,ἤ ποῖος ὁ τόπος τῆς ἀναπαύσεώς μου;
50 Ἡ χεὶρ μου δὲν ἔκαμε ταῦτα πάντα;
51 Σκληροτράχηλοι καὶ ἀπερίτμητοι τὴν καρδίαν καὶ τὰ ὧτα, σεῖς πάντοτε ἀντιφέρεσθε κατὰ τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου· καθὼς οἱ πατέρες σας, οὕτω καὶ σεῖς.
52 Τίνα τῶν προφητῶν δὲν ἐδίωξαν οἱ πατέρες σας; μάλιστα ἐφόνευσαν ἐκείνους, οἵτινες προκατήγγειλαν περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ δικαίου, τοῦ ὁποίου σεῖς ἐγείνατε τώρα προδόται καὶ φονεῖς·
53 οἵτινες ἐλάβετε τὸν νόμον ἐκ διαταγῶν ἀγγέλων καὶ δὲν ἐφυλάξατε.
54 ᾿Ακούοντες δὲ ταῦτα, κατεκόπτοντο τὰς καρδίας αὑτῶν καὶ ἔτριζον τοὺς ὁδόντας κατ᾿ αὐτοῦ.
55 Ὁ δὲ Στέφανος, πλήρης ὤν Πνεύματος Ἁγίου, ἀτενίσας εἰς τὸν οὐρανόν, εἶδε τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν Ἰησοῦν ἱστάμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ
56 καὶ εἶπεν· Ἰδοὺ, θεωρῶ τοὺς οὐρανοὺς ἀνεῳγμένους καὶ τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἱστάμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ.
57 Τότε φωνάξαντες μετὰ φωνῆς μεγάλης, ἔφραξαν τὰ ὦτα αὑτῶν καὶ ὥρμησαν ὁμοθυμαδὸν ἐπ᾿ αὐτόν,
58 καὶ ἐκβαλόντες ἔξω τῆς πόλεως ἐλιθοβόλουν. Καὶ οἱ μάρτυρες ἀπέθεσαν τὰ ἱμάτια αὑτῶν εἰς τοὺς πόδας νεανίου τινὸς ὀνομαζομένου Σαύλου.
59 Καὶ ἐλιθοβόλουν τὸν Στέφανον, ἐπικαλούμενον καὶ λέγοντα· Κύριε Ἰησοῦ, δέξαι τὸ πνεῦμά μου.
60 Καὶ γονατίσας ἐφώναξε μετὰ φωνῆς μεγάλης· Κύριε, μή λογαριάσῃς εἰς αὐτοὺς τὴν ἁμαρτίαν ταύτην. Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐκοιμήθη.