Ψαλμός 31:1-24
Εἰς τὸν πρῶτον μουσικόν. Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ.
31 ᾿Επὶ σέ, Κύριε, ἤλπισα ἄς μή καταισχυνθῶ εἰς τὸν αἰῶνα·ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου σῶσόν με.
2 Κλῖνον εἰς ἐμὲ τὸ ὠτίον σου· τάχυνον νὰ μὲ ἐλευθερώσῃς·γενοῦ εἰς ἐμὲ ἰσχυρὸς βράχος· οἶκος καταφυγῆς, διὰ νὰ μὲ σώσῃς.
3 Διότι πέτρα μου καὶ φρούριόν μου εἶσαι·καὶ ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου ὁδήγησόν με καὶ διάθρεψόν με.
4 Ἔκβαλέ με ἐκ τῆς παγίδος, τὴν ὁποίαν ἔκρυψαν δι᾿ ἐμέ·διότι εἶσαι ἡ δύναμίς μου.
5 Εἰς τὰς χεῖράς σου παραδίδω τὸ πνεῦμά μου·σὺ μὲ ἐλύτρωσας, Κύριε ὁ Θεὸς τῆς ἀληθείας.
6 ᾿Εμίσησα τους προσέχοντας εἰς τὰς ματαιότητας τοῦ ψεύδους·ἐγὼ δὲ ἐπὶ τὸν Κύριον ἐλπίζω.
7 Θέλω ἀγάλλεσθαι καὶ εὐφραίνεσθαι εἰς τὸ ἔλεός σου·διότι εἶδες τὴν θλῖψιν μου,ἐγνώρισας τὴν ψυχήν μου ἐν στενοχωρίαις,
8 καὶ δὲν μὲ συνέκλεισας εἰς τὴν χεῖρα τοῦ ἐχθροῦ·ἔστησας ἐν εὐρυχωρίᾳ τοὺς πόδας μου.
9 ᾿Ελέησόν με, Κύριε, διότι εἶμαι ἐν θλίψει·ἐμαράνθη ἀπὸ τῆς λύπης ὁ ὀφθαλμὸς μου, ἡ ψυχή μου καὶ ἡ κοιλία μου.
10 Διότι ἐξέλιπεν ἐν ὀδύνῃ ἡ ζωή μου καὶ τὰ ἔτη μου ἐν στεναγμοῖς·ἠσθένησεν ἀπὸ ταλαιπωρίας μου ἡ δύναμίς μου, καὶ τὰ ὀστᾶ μου κατεφθάρησαν.
11 Εἰς πάντας τοὺς ἐχθροὺς μου ἔγεινα ὄνειδοςκαὶ εἰς τοὺς γείτονάς μου σφόδρα, καὶ φόβος εἰς τοὺς γνωστοὺς μου·οἱ βλέποντές με ἔξω ἔφευγον ἀπ᾿ ἐμοῦ.
12 ᾿Ελησμονήθην ἀπὸ τῆς καρδίας ὡς νεκρός·ἔγεινα ὡς σκεῦος συντετριμμένον.
13 Διότι ἤκουσα τὸν ὀνειδισμὸν πολλῶν·φόβος ἦτο πανταχόθεν·ὅτε συνεβουλεύθησαν κατ᾿ ἐμοῦ·ἐμηχανεύθησαν νὰ ἀφαιρέσωσι τὴν ζωήν μου.
14 ᾿Αλλ᾿ ἐγὼ ἐπὶ σέ, Κύριε, ἤλπισα·εἶπα, σὺ εἶσαι ὁ Θεὸς μου.
15 Εἰς τὰς χεῖράς σου εἶναι οἱ καιροὶ μου·λύτρωσόν με ἐκ χειρὸς τῶν ἐχθρῶν μου καὶ ἐκ τῶν καταδιωκόντων με.
16 ᾿Επίφανον τὸ πρόσωπον σου ἐπὶ τὸν δοῦλόν σου·σῶσόν με ἐν τῷ ἐλέει σου.
17 Κύριε, ἄς μή καταισχυνθῶ, διότι σὲ ἐπεκαλέσθην·ἄς καταισχυνθῶσιν οἱ ἀσεβεῖς, ἄς σιωπήσωσιν ἐν τῷ Άδῃ.
18 Ἄλαλα ἄς γείνωσι τὰ χείλη τὰ δόλια,τὰ λαλοῦντα σκληρῶς κατὰ τοῦ δικαίου ἐν ὑπερηφανίᾳκαὶ καταφρονήσει.
19 Πόσον μεγάλη εἶναι ἡ ἀγαθότης σου, τὴν ὁποίαν ἐφύλαξας εἰς τοὺς φοβουμένους σεκαὶ ἐνήργησας εἰς τοὺς ἐλπίζοντας ἐπὶ σὲ ἔμπροσθεν τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων.
20 Θέλεις κρύψει αὐτοὺς ἐν ἀποκρύφῳ τοῦ προσώπου σου ἀπό τῆς ἀλαζονείας τῶν ἀνθρώπων·θέλεις κρύψει αὐτοὺς ἐν σκηνῇ ἀπὸ τῆς ἀντιλογίας τῶν γλωσσῶν.
21 Εὐλογητὸς ὁ Κύριος,διότι ἐθαυμάστωσε τὸ ἔλεος αὑτοῦ πρὸς ἐμὲ ἐν πόλει ὀχυρᾷ.
22 ᾿Εγὼ δὲ εἶπα ἐν τῇ ἐκπλήξει μου, ᾿Απερρίφθην ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τῶν ὀφθαλμῶν σου·πλήν σὺ ἤκουσας τῆς φωνῆς τῶν δεήσεών μου, ὅτε ἐβόησα πρὸς σέ.
23 ᾿Αγαπήσατε τὸν Κύριον, πάντες οἱ ὅσιοι αὐτοῦ·ὁ Κύριος φυλάττει τοὺς πιστούς,καὶ ἀνταποδίδει περισσῶς εἰς τοὺς πράττοντας τὴν ὑπερηφανίαν.
24 ᾿Ανδρίζεσθε, καὶ ἄς κραταιωθῇ ἡ καρδία σας,πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπὶ Κύριον.