Ψαλμός 7:1-17
Σιγαϊὼν τοῦ Δαβίδ, τὸ ὁποῖον ἔψαλλεν εἰς τὸν Κύριον, διὰ τοὺς λόγους Χοὺς τοῦ Βενιαμίτου.
7 Κύριε ὁ Θεὸς μου, ἐπὶ σὲ ἐλπίζω·
σῶσον με ἐκ πάντων τῶν διωκόντων με καὶ ἐλευθέρωσόν με·
2 μήποτε ὁ ἐχθρὸς ἁρπάσῃ ὡς λέων τὴν ψυχήν μουκαὶ διασπαράξῃ, χωρὶς νὰ ὑπάρξῃ ἐλευθερωτής.
3 Κύριε ὁ Θεὸς μου, ἐὰν ἐγὼ ἔπραξα τοῦτο,ἐὰν εἰς τὰς χεῖράς μου ἦναι ἀνομία·
4 ἐὰν ἀνταπέδωκα κακὸν εἰς τὸν εἰρηνεύοντα μετ᾿ ἐμοῦ,ἤ κατέθλιψα τὸν ἀναιτίως διώκοντά με·
5 ἄς καταδιώξῃ ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου καὶ ἄς φθάσῃ αὐτήν·καὶ ἄς καταπατήσῃ εἰς γῆν τὴν ζωήν μου,καὶ ἄς καταβάλῃ τὴν δόξαν μου εἰς τὸ χῶμα. Διάψαλμα.
6 ᾿Ανάστηθι, Κύριε, ἐν τῇ ὀργῇ σου·ὑψώθητι ἕνεκα τῆς λύσσης τῶν ἐχθρῶν μου·καὶ ἐγέρθητι δι᾿ ἐμὲ εἰς τὴν κρίσιν τὴν ὁποίαν προσέταξας.
7 Καὶ ἡ σύναξις τῶν λαῶν θέλει σὲ κυκλώσει·καὶ σὺ ἐπίστρεψον, νὰ καθήσῃς ὑπεράνωθεν αὐτῆς εἰς ὕψος.
8 Ὁ Κύριος θέλει κρίνει τοὺς λαούς.Κρῖνόν με, Κύριε, κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου, καὶ κατὰ τὴν ἀκεραιότητά μου, τὴν ἐν ἐμοί.
9 Ἄς τελειώσῃ πλέον ἡ κακία τῶν ἀσεβῶν· καὶ στερέωσον τὸν δίκαιον,σὺ ὁ Θεὸς ὁ δίκαιος, ὁ ἐξετάζων καρδίας καὶ νεφρούς.
10 Ἡ ἀσπὶς μου εἶναι ἐν τῷ Θεῷ,ὅστις σώζει τοὺς εὐθεῖς τὴν καρδίαν.
11 Ὁ Θεὸς εἶναι κριτής δίκαιοςκαὶ Θεὸς ὀργιζόμενος καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν.
12 ᾿Εὰν ὁ ἀσεβής δὲν ἐπιστραφῇ, θέλει ἀκονίσει τὴν ῥομφαίαν αὑτοῦ·ἐνέτεινε τὸ τόξον αὑτοῦ καὶ ἡτοίμασεν αὐτό·
13 καὶ δι᾿ αὐτὸν ἡτοίμασεν ὄργανα θανάτου·προσήρμοσε τὰ βέλη αὐτοῦ ἐναντίον τῶν διωκτῶν.
14 Ἰδού, ὁ ἀσεβής κοιλοπονεῖ ἀνομίαν·συνέλαβε δὲ πονηρίαν καὶ ἐγέννησε ψεῦδος·
15 Ἔσκαψε λάκκον καὶ ἐβάθυνεν αὐτόν·πλήν αὐτὸς θέλει πέσει εἰς τὸν βόθρον, τὸν ὁποῖον ἔκαμεν.
16 Ἡ πονηρία αὐτοῦ θέλει ἐπιστρέψει κατὰ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ,καὶ ἡ καταδυναστεία αὐτοῦ θέλει καταβῆ ἐπὶ τὴν κορυφήν αὐτοῦ.
17 ᾿Εγὼ θέλω ἐπαινεῖ τὸν Κύριον κατὰ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ,καὶ θέλω ψαλμῳδεῖ εἰς τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Ὑψίστου.