1 Ιωάννη 2:1-29

2  Τεκνία μου, ταῦτα σᾶς γράφω διὰ νὰ μή ἁμαρτήσητε. Καὶ ἐὰν τις ἁμαρτήσῃ, ἔχομεν παράκλητον πρὸς τὸν Πατέρα, τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν δίκαιον·  καὶ αὐτὸς εἶναι ἱλασμὸς περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, καὶ οὐχὶ μόνον περὶ τῶν ἡμετέρων, ἀλλὰ καὶ περὶ ὅλου τοῦ κόσμου.  Καὶ ἐν τούτῳ γνωρίζομεν ὅτι ἐγνωρίσαμεν αὐτόν, ἐὰν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ φυλάττωμεν.  Ὅστις λέγει, ᾿Εγνώρισα αὐτόν, καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ δὲν φυλάττει, ψεύστης εἶναι, καὶ ἐν τούτῳ ἡ ἀλήθεια δὲν ὑπάρχει·  ὅστις ὅμως φυλάττῃ τὸν λόγον αὐτοῦ, ἀληθῶς ἐν τούτῳ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι τετελειωμένη. ᾿Εν τούτῳ γνωρίζομεν ὅτι εἴμεθα ἐν αὐτῷ.  Ὅστις λέγει ὅτι μένει ἐν αὐτῷ χρεωστεῖ, καθὼς ἐκεῖνος περιεπάτησε, καὶ αὐτὸς οὕτω νὰ περιπατῇ.  ᾿Αδελφοί, δὲν σᾶς γράφω ἐντολήν νέαν, ἀλλ᾿ ἐντολήν παλαιάν, τὴν ὁποίαν εἴχετε ἀπ᾿ ἀρχῆς· ἡ ἐντολή ἡ παλαιὰ εἶναι ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον ἠκούσατε ἀπ᾿ ἀρχῆς.  Πάλιν ἐντολήν νέαν σᾶς γράφω, τὸ ὁποῖον εἶναι ἀληθὲς εἰς αὐτὸν καὶ εἰς ἐσᾶς, διότι τὸ σκότος παρέρχεται καὶ τὸ φῶς τὸ ἀληθινὸν ἤδη φέγγει.  Ὅστις λέγει ὅτι εἶναι ἐν τῷ φωτὶ καὶ μισεῖ τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ, ἐν τῷ σκότει εἶναι ἕως τώρα. 10  Ὅστις ἀγαπᾷ τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ ἐν τῷ φωτὶ μένει, καὶ σκάνδαλον ἐν αὐτῷ δὲν εἶναι· 11  ὅστις ὅμως μισεῖ τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ ἐν τῷ σκότει εἶναι καὶ ἐν τῷ σκότει περιπατεῖ καὶ δὲν ἐξεύρει ποῦ ὑπάγει, διότι τὸ σκότος ἐτύφλωσε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ. 12  Γράφω πρὸς ἐσᾶς, τεκνία, διότι συνεχωρήθησαν αἱ ἁμαρτίαι σας διὰ τὸ ὄνομα αὐτοῦ. 13  Γράφω πρὸς ἐσᾶς, πατέρες, διότι ἐγνωρίσατε τὸν ἀπ᾿ ἀρχῆς. Γράφω πρὸς ἐσᾶς, νεανίσκοι, διότι ἐνικήσατε τὸν πονηρόν. Γράφω πρὸς ἐσᾶς, παιδία, διότι ἐγνωρίσατε τὸν Πατέρα. 14  Ἔγραψα πρὸς ἐσᾶς, πατέρες, διότι ἐγνωρίσατε τὸν ἀπ᾿ ἀρχῆς. Ἔγραψα πρὸς ἐσᾶς, νεανίσκοι, διότι εἶσθε ἰσχυροὶ καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ μένει ἐν ὑμῖν καὶ ἐνικήσατε τὸν πονηρόν. 15  Μή ἀγαπᾶτε τὸν κόσμον μηδὲ τὰ ἐν τῷ κόσμῳ. ᾿Εὰν τις ἀγαπᾷ τὸν κόσμον, ἡ ἀγάπη τοῦ Πατρὸς δὲν εἶναι ἐν αὐτῷ· 16  διότι πᾶν τὸ ἐν τῷ κόσμῳ, ἡ ἐπιθυμία τῆς σαρκὸς καὶ ἡ ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν καὶ ἡ ἀλαζονεία τοῦ βίου δὲν εἶναι ἐκ τοῦ Πατρός, ἀλλ᾿ εἶναι ἐκ τοῦ κόσμου. 17  Καὶ ὁ κόσμος παρέρχεται καὶ ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ· ὅστις ὅμως πράττει τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα. 18  Παιδία, ἐσχάτη ὥρα εἶναι, καὶ καθὼς ἠκούσατε ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται, καὶ τώρα πολλοὶ ἀντίχριστοι ὑπάρχουσιν· ὅθεν γνωρίζομεν ὅτι εἶναι ἐσχάτη ὥρα. 19  ᾿Εξ ἡμῶν ἐξῆλθον, ἀλλὰ δὲν ἦσαν ἐξ ἡμῶν· διότι ἐὰν ἦσαν ἐξ ἡμῶν, ἤθελον μένει μεθ᾿ ὑμῶν· ἀλλὰ ἐξῆλθον διὰ νὰ φανερωθῶσιν ὅτι δὲν εἶναι πάντες ἐξ ἡμῶν. 20  Καὶ σεῖς ἔχετε χρίσμα ἀπὸ τοῦ Ἁγίου καὶ γνωρίζετε πάντα. 21  Δὲν σᾶς ἔγραψα διότι δὲν ἐξεύρετε τὴν ἀλήθειαν, ἀλλὰ διότι ἐξεύρετε αὐτήν, καὶ διότι πᾶν ψεῦδος ἐκ τῆς ἀληθείας δὲν εἶναι. 22  Τίς εἶναι ὁ ψεύστης, εἰμή ὁ ἀρνούμενος ὅτι ὁ Ἰησοῦς δὲν εἶναι ὁ Χριστός; οὗτος εἶναι ὁ ἀντίχριστος, ὁ ἀρνούμενος τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱόν. 23  Πᾶς ὁ ἀρνούμενος τὸν Υἱὸν δὲν ἔχει οὐδὲ τὸν Πατέρα. Ὅστις ὁμολογεῖ τὸν Υἱὸν ἔχει καὶ τὸν Πατέρα. 24  ᾿Εκεῖνο λοιπὸν τὸ ὁποῖον ὑμεῖς ἠκούσατε ἀπ᾿ ἀρχῆς, ἄς μένῃ ἐν ὑμῖν. ᾿Εὰν μένῃ ἐν ὑμῖν ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἠκούσατε ἀπ᾿ ἀρχῆς, καὶ ὑμεῖς θέλετε μένει ἐν τῷ Υἱῷ καὶ ἐν τῷ Πατρί. 25  Καὶ αὕτη εἶναι ἡ ὑπόσχεσις, τὴν ὁποίαν αὐτὸς ὑπεσχέθη πρὸς ἡμᾶς, ἡ ζωή ἡ αἰώνιος. 26  Ταῦτα σᾶς ἔγραψα περὶ ἐκείνων, οἵτινες σᾶς πλανῶσι. 27  Καὶ τὸ χρίσμα, τὸ ὁποῖον ὑμεῖς ἐλάβετε ἀπ᾿ αὐτοῦ, ἐν ὑμῖν μένει, καὶ δὲν ἔχετε χρείαν νὰ σᾶς διδάσκῃ τις· ἀλλὰ καθὼς σᾶς διδάσκει τὸ αὐτὸ χρίσμα περὶ πάντων, οὕτω καὶ ἀληθὲς εἶναι καὶ δὲν εἶναι ψεῦδος· καὶ καθὼς σᾶς ἐδίδαξε, θέλετε μένει ἐν αὐτῷ. 28  Καὶ τώρα, τεκνία, μένετε ἐν αὐτῷ, ἵνα ὅταν φανερωθῇ, ἔχωμεν παρρησίαν καὶ μή αἰσχυνθῶμεν ἀπ᾿ αὐτοῦ ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ. 29  ᾿Εὰν ἐξεύρητε ὅτι εἶναι δίκαιος, γνωρίζετε ὅτι πᾶς ὁ πράττων τὴν δικαιοσύνην ἐξ αὐτοῦ ἐγεννήθη.

Υποσημειώσεις