1 Ιωάννη 3:1-24
3 Ἴδετε ὁποίαν ἀγάπην ἔδωκεν εἰς ἡμᾶς ὁ Πατήρ, ὥστε νὰ ὀνομασθῶμεν τέκνα Θεοῦ. Διὰ τοῦτο ὁ κόσμος δὲν γνωρίζει ἡμᾶς, διότι δὲν ἐγνώρισεν αὐτόν.
2 ᾿Αγαπητοί, τώρα εἴμεθα τέκνα Θεοῦ, καὶ ἔτι δὲν ἐφανερώθη τί θέλομεν εἶσθαι· ἐξεύρομεν ὅμως ὅτι ὅταν φανερωθῇ, θέλομεν εἶσθαι ὅμοιοι μὲ αὐτόν, διότι θέλομεν ἰδεῖ αὐτὸν καθὼς εἶναι.
3 Καὶ πᾶς ὅστις ἔχει τὴν ἐλπίδα ταύτην ἐπ᾿ αὐτὸν καθαρίζει ἑαυτόν, καθὼς ἐκεῖνος εἶναι καθαρός.
4 Πᾶς ὅστις πράττει τὴν ἁμαρτίαν πράττει καὶ τὴν ἀνομίαν, διότι ἡ ἁμαρτία εἶναι ἡ ἀνομία.
5 Καὶ ἐξεύρετε ὅτι ἐκεῖνος ἐφανερώθη διὰ νὰ σηκώσῃ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, καὶ ἁμαρτία ἐν αὐτῷ δὲν ὑπάρχει.
6 Πᾶς ὅστις μένει ἐν αὐτῷ δὲν ἁμαρτάνει· πᾶς ὁ ἁμαρτάνων δὲν εἶδεν αὐτὸν οὐδὲ ἐγνώρισεν αὐτόν.
7 Τεκνία, ἄς μή σᾶς πλανᾷ μηδείς· ὅστις πράττει τὴν δικαιοσύνην εἶναι δίκαιος, καθὼς ἐκεῖνος εἶναι δίκαιος·
8 ὅστις πράττει τὴν ἁμαρτίαν εἶναι ἐκ τοῦ διαβόλου, διότι ἀπ᾿ ἀρχῆς ὁ διάβολος ἁμαρτάνει. Διὰ τοῦτο ἐφανερώθη ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ καταστρέψῃ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου.
9 Πᾶς ὅστις ἐγεννήθη ἐκ τοῦ Θεοῦ ἁμαρτίαν δὲν πράττει, διότι σπέρμα αὐτοῦ μένει ἐν αὐτῷ· καὶ δὲν δύναται νὰ ἁμαρτάνῃ, διότι ἐγεννήθη ἐκ τοῦ Θεοῦ.
10 ᾿Εν τούτῳ γνωρίζονται τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ τέκνα τοῦ διαβόλου. Πᾶς ὅστις δὲν πράττει δικαιοσύνην δὲν εἶναι ἐκ τοῦ Θεοῦ, οὐδὲ ὅστις δὲν ἀγαπᾷ τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ.
11 Διότι αὕτη εἶναι ἡ παραγγελία, τὴν ὁποίαν ἠκούσατε ἀπ᾿ ἀρχῆς, νὰ ἀγαπῶμεν ἀλλήλους·
12 οὐχὶ καθὼς ὁ Κάϊν ἦτο ἐκ τοῦ πονηροῦ καὶ ἔσφαξε τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ· καὶ διὰ τί ἔσφαξεν αὐτόν; διότι τὰ ἔργα αὐτοῦ ἦσαν πονηρά, τὰ δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ δίκαια.
13 Μή θαυμάζετε, ἀδελφοὶ μου, ἄν ὁ κόσμος σᾶς μισῇ.
14 Ἡμεῖς ἐξεύρομεν ὅτι μετέβημεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, διότι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελφούς· ὅστις δὲν ἀγαπᾷ τὸν ἀδελφὸν μένει ἐν τῷ θανάτῳ.
15 Πᾶς ὅστις μισεῖ τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ εἶναι ἀνθρωποκτόνος· καὶ ἐξεύρετε ὅτι πᾶς ἀνθρωποκτόνος δὲν ἔχει ζωήν αἰώνιον μένουσαν ἐν ἑαυτῷ.
16 ᾿Εκ τούτου γνωρίζομεν τὴν ἀγάπην, ὅτι ἐκεῖνος ὑπὲρ ἡμῶν τὴν ψυχήν αὑτοῦ ἔβαλε· καὶ ἡμεῖς χρεωστοῦμεν ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν νὰ βάλλωμεν τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
17 Ὅστις ὅμως ἔχῃ τὸν βίον τοῦ κόσμου καὶ θεωρῇ τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ ὅτι ἔχει χρείαν καὶ κλείσῃ τὰ σπλάγχνα αὑτοῦ ἀπ᾿ αὐτοῦ, πῶς ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μένει ἐν αὐτῷ;
18 Τεκνία μου, μή ἀγαπῶμεν μὲ λόγον μηδὲ μὲ γλῶσσαν, ἀλλὰ μὲ ἔργον καὶ ἀλήθειαν.
19 Καὶ ἐκ τούτου γνωρίζομεν ὅτι εἴμεθα ἐκ τῆς ἀληθείας, καὶ θέλομεν πληροφορήσει τὰς καρδίας ἡμῶν ἔμπροσθεν αὐτοῦ,
20 διότι ἐὰν μᾶς κατακρίνῃ ἡ καρδία, βεβαίως ὁ Θεὸς εἶναι μεγαλήτερος τῆς καρδίας ἡμῶν καὶ γνωρίζει τὰ πάντα.
21 ᾿Αγαπητοί, ἐὰν ἡ καρδία ἡμῶν δὲν μᾶς κατακρίνῃ, ἔχομεν παρρησίαν πρὸς τὸν Θεόν,
22 καὶ ὅ, τι ἄν ζητῶμεν λαμβάνομεν παρ᾿ αὐτοῦ, διότι φυλάττομεν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ πράττομεν τὰ ἀρεστὰ ἐνώπιον αὐτοῦ.
23 Καὶ αὕτη εἶναι ἡ ἐντολή αὐτοῦ, τὸ νὰ πιστεύσωμεν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ ἀγαπῶμεν ἀλλήλους καθὼς ἔδωκεν ἐντολήν εἰς ἡμᾶς.
24 Καὶ ὅστις φυλάττει τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ μένει ἐν αὐτῷ, καὶ αὐτὸς ἐν ἐκείνῳ. Καὶ ἐκ τούτου γνωρίζομεν ὅτι μένει ἐν ἡμῖν, ἐκ τοῦ Πνεύματος τὸ ὁποῖον ἔδωκεν εἰς ἡμᾶς.