1 Σαμουήλ 10:1-27
10 Τότε ἔλαβεν ὁ Σαμουήλ τὴν φιάλην τοῦ ἐλαίου, καὶ ἔχυσεν ἐπὶ τὴν κεφαλήν αὐτοῦ, καὶ ἐφίλησεν αὐτὸν καὶ εἶπε, Δὲν σὲ ἔχρισε Κύριος ἄρχοντα ἐπὶ τῆς κληρονομίας αὑτοῦ;
2 ᾿Αφοῦ ἀναχωρήσῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ σήμερον, θέλεις εὑρεῖ δύο ἀνθρώπους πλησίον τοῦ τάφου τῆς Ῥαχήλ, κατὰ τὸ ὅριον τοῦ Βενιαμὶν ἐν Σελσά· καὶ θέλουσιν εἰπεῖ πρὸς σέ, Εὑρέθησαν αἱ ὄνοι, τὰς ὁποίας ὑπῆγες νὰ ζητήσῃς· καὶ ἰδού, ὁ πατήρ σου, ἀφήσας τὴν φροντίδα τῶν ὄνων, ὑπερλυπεῖται διὰ σᾶς, λέγων, Τί νὰ κάμω περὶ τοῦ υἱοῦ μου;
3 Καὶ προχωρήσας ἐκεῖθεν, θέλεις ἐλθεῖ ἕως τῆς δρυὸς τοῦ Θαβώρ, καὶ ἐκεῖ θέλουσι σὲ εὑρεῖ τρεῖς ἄνθρωποι ἀναβαίνοντες πρὸς τὸν Θεὸν εἰς Βαιθήλ, ὁ εἷς φέρων τρία ἐρίφια, καὶ ὁ ἄλλος φέρων τρεῖς ἄρτους, καὶ ὁ ἄλλος φέρων ἀσκὸν οἴνου·
4 καὶ θέλουσι σὲ χαιρετήσει καὶ σοὶ δώσει δύο ἄρτους, τοὺς ὁποίους θέλεις δεχθῆ ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν.
5 Μετὰ ταῦτα θέλεις ὑπάγει εἰς τὸ βουνὸν τοῦ Θεοῦ, ὅπου εἶναι ἡ φρουρὰ τῶν Φιλισταίων· καὶ ὅταν ὑπάγῃς ἐκεῖ εἰς τὴν πόλιν, θέλεις ἀπαντήσει ἄθροισμα προφητῶν καταβαινόντων ἀπὸ τοῦ ὑψηλοῦ τόπου ἐν ψαλτηρίῳ καὶ τυμπάνῳ καὶ αὐλῷ καὶ κιθάρᾳ ἔμπροσθεν αὑτῶν, καὶ προφητευόντων.
6 Καὶ θέλει ἐπέλθει ἐπὶ σὲ πνεῦμα Κυρίου, καὶ θέλεις προφητεύσει μετ᾿ αὐτῶν καὶ θέλεις μεταβληθῆ εἰς ἄλλον ἄνθρωπον.
7 Καὶ ὅταν τὰ σημεῖα ταῦτα ἔλθωσιν ἐπὶ σέ, κάμνε ὅ, τι δύνασαι διότι ὁ Θεὸς εἶναι μετὰ σοῦ.
8 Καὶ θέλεις καταβῆ πρὸ ἐμοῦ εἰς Γάλγαλα· καὶ ἰδού, ἐγὼ θέλω καταβῆ πρὸς σέ, διὰ νὰ προσφέρω ὁλοκαυτώματα, νὰ θυσιάσω θυσίας εἰρηνικὰς· πρόσμενε ἑπτὰ ἡμέρας, ἑωσοῦ ἔλθω πρὸς σὲ καὶ σοὶ ἀναγγείλω τί ἔχεις νὰ κάμῃς.
9 Καὶ ὅτε ἔστρεψε τὰ νῶτα αὑτοῦ διὰ νὰ ἀναχωρήσῃ ἀπὸ τοῦ Σαμουήλ, ὁ Θεὸς ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ἄλλην καρδίαν· καὶ ἦλθον πάντα ἐκεῖνα τὰ σημεῖα ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ.
10 Καὶ ὅτε ἦλθον ἐκεῖ εἰς τὸ βουνόν, ἰδού, ἄθροισμα προφητῶν συνήντησεν αὐτόν· καὶ ἐπῆλθεν ἐπ᾿ αὐτὸν Πνεῦμα Θεοῦ, καὶ ἐπροφήτευσε μεταξὺ αὐτῶν.
11 Καὶ ὡς εἶδον οἱ γνωρίζοντες αὐτὸν πρότερον, καὶ ἰδού, προεφήτευε μετὰ τῶν προφητῶν, τότε ἔλεγεν ὁ λαός, ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὑτοῦ, Τί εἶναι τοῦτο, τὸ ὁποῖον ἔγεινεν εἰς τὸν υἱὸν τοῦ Κείς; καὶ Σαοὺλ ἐν προφήταις;
12 Εἷς δὲ ἐκ τῶν ἐκεῖ ἀπεκρίθη καὶ εἶπεν, Καὶ τίς εἶναι ὁ πατήρ αὐτῶν; Διὰ τοῦτο ἔγεινε παροιμία, Καὶ Σαοὺλ ἐν προφήταις;
13 Καὶ ἀφοῦ ἐτελείωσε προφητεύων, ἦλθεν εἰς τὸν ὑψηλὸν τόπον.
14 Καὶ εἶπεν ὁ θεῖος τοῦ Σαοὺλ πρὸς αὐτὸν καὶ πρὸς τὸν ὑπηρέτην αὐτοῦ, Ποῦ ὑπήγετε; Καὶ εἶπε, νὰ ζητήσωμεν τὰς ὄνους. καὶ ὅτε εἴδομεν ὅτι δὲν ἦσαν, ἤλθομεν πρὸς τὸν Σαμουήλ.
15 Καὶ εἶπεν ὁ θεῖος τοῦ Σαούλ, ᾿Ανάγγειλόν μοι, σὲ παρακαλῶ, τί σᾶς εἶπεν ὁ Σαμουήλ.
16 Καὶ εἶπεν ὁ Σαοὺλ πρὸς τὸν θεῖον αὑτοῦ, Μᾶς εἶπε μετὰ βεβαιότητος ὅτι εὑρέθησαν αἱ ὄνοι· τὸν λόγον ὅμως περὶ τῆς βασιλείας, τὸν ὁποῖον ὁ Σαμουήλ εἶπε, δὲν ἐφανέρωσεν εἰς αὐτόν.
17 Καὶ συνήγαγεν ὁ Σαμουήλ τὸν λαὸν πρὸς τὸν Κύριον εἰς Μισπά·
18 καὶ εἶπε πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· ᾿Εγώ ἀνεβίβασα τὸν Ἰσραήλ ἐξ Αἰγύπτου, καὶ σᾶς ἠλευθέρωσα ἐκ χειρὸς τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἐκ χειρὸς πασῶν τῶν βασιλειῶν, αἵτινες σᾶς κατέθλιβον·
19 καὶ σεῖς τὴν ἡμέραν ταύτην ἀπεβάλετε τὸν Θεὸν σας, ὅστις σᾶς ἔσωσεν ἀπὸ πάντων τῶν κακῶν σας καὶ τῶν θλίψεών σας, καὶ εἴπετε πρὸς αὐτόν, Οὐχί, ἀλλὰ κατάστησον βασιλέα ἐφ᾿ ἡμᾶς. Τώρα λοιπὸν παρουσιάσθητε ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, κατὰ τὰς φυλὰς σας καὶ κατὰ τὰς χιλιάδας σας.
20 Καὶ ὅτε ἔκαμεν ὁ Σαμουήλ πάσας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ νὰ πλησιάσωσιν, ἐπιάσθη ἡ φυλή τοῦ Βενιαμίν.
21 Καὶ ἀφοῦ ἔκαμε τὴν φυλήν τοῦ Βενιαμίν νὰ πλησιάσῃ κατὰ τὰς οἰκογενείας αὑτῶν, ἐπιάσθη ἡ οἰκογένεια τοῦ Ματρεί, καὶ ἐπιάσθη ὁ Σαοὺλ ὁ υἱὸς τοῦ Κείς· ἐζήτησαν δὲ αὐτὸν καὶ δὲν εὑρέθη.
22 Ὅθεν ἐζήτησαν ἔτι παρὰ τοῦ Κυρίου, ἄν ὁ ἄνθρωπος ἔρχηται ἔτι ἐκεῖ. Καὶ εἶπε Κύριος, Ἰδού, αὐτὸς εἶναι κεκρυμμένος μεταξὺ τῆς ἀποσκευῆς.
23 Τότε ἔδραμον καὶ ἔλαβον αὐτὸν ἐκεῖθεν· καὶ ὅτε ἐστάθη μεταξὺ τοῦ λαοῦ, ἐξεῖχεν ὑπὲρ πάντα τὸν λαόν, ἀπὸ τοὺς ὤμους αὑτοῦ καὶ ἐπάνω.
24 Καὶ εἶπεν ὁ Σαμουήλ πρὸς πάντα τὸν λαόν, Βλέπετε ἐκεῖνον, τὸν ὁποῖον ἐξέλεξεν ὁ Κύριος, ὅτι δὲν εἶναι ὅμοιος αὐτοῦ μεταξὺ παντὸς τοῦ λαοῦ; Καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἠλάλαξε καὶ εἶπε, Ζήτω ὁ βασιλεύς.
25 Καὶ εἶπεν ὁ Σαμουήλ πρὸς τὸν λαὸν τὸν τρόπον τῆς βασιλείας, καὶ ἔγραψεν αὐτὸν ἐν βιβλίῳ καὶ ἔθεσεν ἔμπροσθεν τοῦ Κυρίου. Καὶ ἀπέλυσεν ὁ Σαμουήλ πάντα τὸν λαόν, ἕκαστον εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.
26 Καὶ ὁ Σαοὺλ ὁμοίως ἀνεχώρησεν εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ εἰς Γαβαά· καὶ ὑπῆγε μετ᾿ αὐτοῦ ἐκεῖ τάγμα πολεμιστῶν, τῶν ὁποίων τὰς καρδίας εἶχε διαθέσει ὁ Θεός.
27 Ἄνθρωποι ὅμως κακοὶ εἶπον, Πῶς θέλει σώσει ἡμᾶς οὗτος; Καὶ κατεφρόνησαν αὐτὸν καὶ δὲν προσέφεραν πρὸς αὐτὸν δώρα· ἐκεῖνος ὅμως ἔκαμνε τὸν κωφόν.