1 Χρονικών 28:1-21
28 Καὶ συνεκάλεσεν ὁ Δαβὶδ πάντας τους ἄρχοντας τοῦ Ἰσραήλ, τοὺς ἄρχοντας τῶν φυλῶν καὶ τοὺς ἄρχοντας τῶν διαιρέσεων αἵτινες ὑπηρέτουν τὸν βασιλέα, καὶ τοὺς χιλιάρχους καὶ τοὺς ἑκατοντάρχους καὶ τοὺς ἐπιστάτας πάντων τῶν ὑπαρχόντων καὶ κτημάτων τοῦ βασιλέως καὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ, μετὰ τῶν εὐνούχων καὶ τῶν ἀνδρείων, καὶ πάντων τῶν δυνατῶν ἐν ἰσχύϊ, εἰς Ἱερουσαλήμ.
2 Καὶ σταθεὶς ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ ἐπὶ τῶν ποδῶν αὑτοῦ, εἶπεν, ᾿Ακούσατέ μου, ἀδελφοὶ μου καὶ λαὲ μου· ᾿Εγὼ συνέλαβον ἐν τῇ καρδίᾳ μου νὰ οἰκοδομήσω οἶκον ἀναπαύσεως διὰ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης τοῦ Κυρίου καὶ διὰ τὸ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· καὶ ἔκαμον ἑτοιμασίαν διὰ τὴν οἰκοδομήν.
3 Ὁ Θεὸς ὅμως εἶπε πρὸς ἐμέ, Σὺ δὲν θέλεις οἰκοδομήσει οἶκον εἰς τὸ ὄνομά μου, διότι εἶσαι ἀνήρ πολέμων καὶ αἵματα ἔχυσας.
4 ᾿Εξέλεξε δὲ Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ ἐμὲ ἐκ παντὸς τοῦ οἴκου τοῦ πατρὸς μου, διὰ νὰ ἦμαι βασιλεὺς ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ εἰς τὸν αἰῶνα· διότι ἐξέλεξε τὸν Ἰούδαν ἄρχοντα· ἐκ δὲ τοῦ οἴκου τοῦ Ἰούδα ἐξέλεξε τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς μου· μεταξὺ δὲ τῶν υἱῶν τοῦ πατρὸς μου ἐμὲ ηὐδόκησε νὰ κάμῃ βασιλέα ἐπὶ πάντα τὸν Ἰσραήλ·
5 καὶ ἐκ πάντων τῶν υἱῶν μου, διότι ὁ Κύριος πολλοὺς υἱοὺς ἔδωκεν εἰς ἐμέ, ἐξέλεξε Σολομῶντα τὸν υἱὸν μου, διὰ νὰ καθίσῃ ἐπὶ τὸν θρόνον τῆς βασιλείας τοῦ Κυρίου, ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ.
6 Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, Σολομὼν ὁ υἱὸς σου, αὐτὸς θέλει οἰκοδομήσει τὸν οἶκόν μου καὶ τὰς αὐλὰς μου· διότι αὐτὸν ἐξέλεξα υἱὸν εἰς ἐμέ, καὶ ἐγὼ θέλω εἶσθαι πατήρ εἰς αὐτόν·
7 καὶ θέλω στερεώσει τὴν βασιλείαν αὐτοῦ ἕως αἰῶνος, ἐὰν μένῃ σταθερὸς εἰς τὸ νὰ ἐκτελῇ τὰς ἐντολὰς μου καὶ τὰς κρίσεις μου, καθὼς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ.
8 Τώρα λοιπόν, ἐνώπιον παντὸς τοῦ Ἰσραήλ τῆς συναγωγῆς τοῦ Κυρίου καὶ εἰς ἐπήκοον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, πρὸς ἐσᾶς λέγω, Φυλάττετε καὶ ζητεῖτε πάσας τὰς ἐντολὰς Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας· διὰ νὰ κυριεύητε τὴν γῆν ταύτην τὴν ἀγαθήν, καὶ νὰ ἀφήσητε αὐτήν ὕστερον ἀπὸ σᾶς κληρονομίαν εἰς τοὺς υἱοὺς σας διὰ παντός.
9 Καὶ σύ, Σολομὼν υἱὲ μου, γνώρισον τὸν Θεὸν τοῦ πατρὸς σου καὶ δούλευε αὐτὸν ἐν καρδίᾳ τελείᾳ καὶ ἐν ψυχῇ θελούσῃ· διότι ὁ Κύριος ἐξετάζει πάσας τὰς καρδίας καὶ ἐξεύρει πάντας τοὺς λογισμοὺς τῶν διανοιῶν· ἐὰν ἐκζητῇς αὐτόν, θέλει εὑρίσκεσθαι ὑπὸ σοῦ· ἐὰν ὅμως ἐγκαταλίπῃς αὐτόν, θέλει σὲ ἀπορρίψει διὰ παντός.
10 Ἰδὲ τώρα ὅτι ὁ Κύριος σὲ ἐξέλεξε, διὰ νὰ οἰκοδομήσῃς οἶκον εἰς ἁγιαστήριον· ἐνδυναμοῦ καὶ ἐκτέλει.
11 Καὶ ἔδωκεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Σολομῶντα τὸν υἱὸν αὑτοῦ τὸ σχέδιον τοῦ προνάου καὶ τῶν οἴκων αὐτοῦ, καὶ τῶν θησαυροφυλακίων αὐτοῦ, καὶ τῶν ὑπερῴων αὐτοῦ καὶ τῶν ἔσω δωματίων αὐτοῦ καὶ τοῦ οἴκου τοῦ ἱλαστηρίου,
12 καὶ τὸ σχέδιον πάντων ὅσα συνέλαβεν ἐν τῷ πνεύματι αὑτοῦ, τῶν αὐλῶν τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου καὶ πάντων τῶν πέριξ οἰκημάτων, τῶν ἀποθηκῶν τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἀποθηκῶν τῶν ἀφιερωμάτων·
13 καὶ τῶν διαιρέσεων τῶν ἱερέων καὶ Λευϊτῶν καὶ παντὸς τοῦ ἔργου τῆς ὑπηρεσίας τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου, καὶ πάντων τῶν σκευῶν τῆς ὑπηρεσίας τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου.
14 Ἔδωκε χρυσὸν κατὰ βάρος διὰ τὰ χρυσά, διὰ πάντα τὰ σκεύη παντὸς εἴδους ὑπηρεσίας· καὶ ἄργυρον κατὰ βάρος διὰ πάντα τὰ σκεύη τὰ ἀργυρά, διὰ πάντα τὰ σκεύη παντὸς εἴδους ὑπηρεσίας·
15 καὶ τὸ βάρος διὰ τὰς χρυσὰς λυχνίας καὶ διὰ τοὺς χρυσοῦς λύχνους αὐτῶν, κατὰ βάρος δι᾿ ἑκάστην λυχνίαν καὶ διὰ τοὺς λύχνους αὐτῆς· καὶ διὰ τὰς ἀργυρὰς λυχνίας κατὰ βάρος, διὰ τὴν λυχνίαν καὶ διὰ τοὺς λύχνους αὐτῆς, κατὰ τὴν χρῆσιν ἑκάστης λυχνίας·
16 καὶ χρυσὸν κατὰ βάρος διὰ τὰς τραπέζας τῶν ἄρτων τῆς προθέσεως, δι᾿ ἑκάστην τράπεζαν· καὶ ἄργυρον διὰ τὰς τραπέζας τὰς ἀργυράς·
17 καὶ χρυσὸν καθαρὸν διὰ τὰς κρεάγρας καὶ διὰ τὰς λεκάνας καὶ διὰ τὰς φιάλας· καὶ διὰ τοὺς χρυσοὺς κρατῆρας, κατὰ βάρος δι᾿ ἕκαστον κρατῆρα· κατὰ βάρος ὁμοίως δι᾿ ἕκαστον ἀργυροῦν κρατῆρα·
18 καὶ διὰ τὸ θυσιαστήριον τοῦ θυμιάματος, κεκαθαρισμένον χρυσίον κατὰ βάρος· καὶ χρυσίον διὰ τὸ σχέδιον τῆς ἁμάξης τῶν χερουβείμ, τὰ ὁποῖα ἐξαπλόνουσι τὰς πτέρυγας καὶ σκεπάζουσι τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης τοῦ Κυρίου.
19 Τὰ πάντα, εἶπεν, ὁ Κύριος ἐφανέρωσε, γράψας διὰ τῆς χειρὸς αὑτοῦ πρὸς ἐμὲ πάντα τὰ ἔργα τοῦ σχεδίου.
20 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ πρὸς Σολομῶντα τὸν υἱὸν αὑτοῦ, ᾿Ενδυναμοῦ καὶ ἀνδρίζου καὶ ἐκτέλει μή φοβοῦ μηδὲ πτοηθῇς· διότι Κύριος ὁ Θεός, ὁ Θεὸς μου, θέλει εἶσθαι μετὰ σοῦ· δὲν θέλει σὲ ἀφήσει οὐδὲ σὲ ἐγκαταλείψει, ἑωσοῦ τελειώσῃς ἅπαν τὸ ἔργον τῆς ὑπηρεσίας τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου.
21 Καὶ ἰδού, αἱ διαιρέσεις τῶν ἱερέων καὶ Λευϊτῶν διὰ πᾶσαν ὑπηρεσίαν τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ· καὶ θέλουσιν εἶσθαι μετὰ σοῦ, διὰ πᾶν ἔργον, πᾶς ἐπιστήμων, πρόθυμος εἰς πᾶν εἶδος ὑπηρεσίας, καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ πᾶς ὁ λαός, ἕτοιμοι εἰς πάντα τὰ προστάγματά σου.