2 Χρονικών 12:1-16
12 Καὶ καθὼς ἐστερεώθη ἡ βασιλεία τοῦ Ῥοβοὰμ καὶ ἐνεδυναμώθη, ἐγκατέλιπε τὸν νόμον τοῦ Κυρίου, καὶ πᾶς ὁ Ἰσραήλ μετ᾿ αὐτοῦ.
2 Καὶ ἐν τῷ πέμπτῳ ἔτει τῆς βασιλείας τοῦ Ῥοβοάμ, Σισὰκ ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου ἀνέβη ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ, ἐπειδή παρηνόμησαν εἰς τὸν Κύριον,
3 μετὰ χιλίων διακοσίων ἁμαξῶν καὶ ἑξήκοντα χιλιάδων ἱππέων· ὁ δὲ λαὸς ὅστις ἦλθε μετ᾿ αὐτοῦ ἐξ Αἰγύπτου ἦτο ἀναρίθμητος, Λίβυες, Τρωγλοδύται καὶ Αἰθίοπες.
4 Καὶ κυριεύσας τὰς ὀχυρὰς πόλεις τὰς ἐν Ἰούδᾳ, ἦλθεν ἕως τῆς Ἱερουσαλήμ.
5 Τότε Σεμαΐας ὁ προφήτης ἦλθε πρὸς τὸν Ῥοβοὰμ καὶ τοὺς ἄρχοντας τοῦ Ἰούδα, τοὺς συναχθέντας ἐν Ἱερουσαλήμ διὰ τὸν φόβον τοῦ Σισάκ, καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς, Οὕτω λέγει Κύριος· Σεῖς μὲ ἐγκατελίπετε· διὰ τοῦτο σᾶς ἐγκατέλιπον καὶ ἐγὼ εἰς τὴν χεῖρα τοῦ Σισάκ.
6 Καὶ ἐταπεινώθησαν οἱ ἄρχοντες τοῦ Ἰσραήλ καὶ ὁ βασιλεύς, καὶ ἔλεγον, Δίκαιος ὁ Κύριος.
7 Καὶ ὅτε εἶδεν ὁ Κύριος ὅτι ἐταπεινώθησαν, ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς τὸν Σεμαΐαν, λέγων, Οὗτοι ἐταπεινώθησαν· δὲν θέλω ἐξολοθρεύσει αὐτούς, ἀλλὰ θέλω χαρίσει εἰς αὐτοὺς σωτηρίαν τινά· καὶ ὁ θυμὸς μου δὲν θέλει ἐκχυθῆ ἐπὶ τὴν Ἱερουσαλήμ διὰ χειρὸς τοῦ Σισάκ·
8 ἀλλ᾿ ὅμως θέλουσι γείνει δοῦλοι αὐτοῦ, διὰ νὰ γνωρίσωσι τὴν δουλείαν τὴν ἐμήν καὶ τὴν δουλείαν τῶν βασιλειῶν τῆς γῆς.
9 Καὶ ἀνέβη Σισὰκ ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου ἐπὶ τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ ἔλαβε τοὺς θησαυροὺς τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου καὶ τοὺς θησαυροὺς τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέως· τὰ πάντα ἔλαβεν· ἔλαβεν ἔτι τοὺς θυρεοὺς τοὺς χρυσούς, τοὺς ὁποίους ἔκαμεν ὁ Σολομών.
10 Καὶ ἀντ᾿ ἐκείνων ἔκαμεν ὁ βασιλεὺς Ῥοβοὰμ θυρεοὺς χαλκίνους, καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖρας τῶν ἀρχόντων τῶν σωματοφυλάκων, οἵτινες ἐφύλαττον τὴν εἴσοδον τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέως.
11 Καὶ ὁπότε εἰσήρχετο ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου, οἱ σωματοφύλακες ἤρχοντο καὶ ἐλάμβανον αὐτούς, καὶ πάλιν ἔφερον αὐτοὺς εἰς τὸ οἴκημα τῶν σωματοφυλάκων.
12 ᾿Επειδή λοιπὸν ἐταπεινώθη, ἀπεστράφη ἀπ᾿ αὐτοῦ ὁ θυμὸς τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ μή ἀφανίσῃ αὐτοὺς ὁλοκλήρως· διότι ἦσαν ἔτι ἀγαθὰ πράγματα ἐν τῷ Ἰούδα.
13 Καὶ ἐνεδυναμώθη ὁ βασιλεὺς Ῥοβοὰμ ἐν Ἱερουσαλήμ καὶ ἐβασίλευσε· διότι ὁ Ῥοβοὰμ ἦτο ἡλικίας τεσσαράκοντα καὶ ἑνὸς ἔτους ὅτε ἐβασίλευσε, καὶ ἐβασίλευσε δεκαεπτὰ ἔτη ἐν Ἱερουσαλήμ, τῇ πόλει τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος ἐξέλεξεν ἐκ πασῶν τῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, διὰ νὰ θέσῃ τὸ ὄνομα αὑτοῦ ἐκεῖ. Τῆς δὲ μητρὸς αὐτοῦ τὸ ὄνομα ἦτο Νααμὰ ἡ ᾿Αμμωνίτις.
14 Καὶ ἔπραξε πονηρά, ἐπειδή δὲν προσήλωσε τὴν καρδίαν αὑτοῦ εἰς τὸ νὰ ἐκζητῇ τὸν Κύριον.
15 Αἱ δὲ πράξεις τοῦ Ῥοβοάμ, αἱ πρῶται καὶ αἱ ἔσχαται, δὲν εἶναι γεγραμμέναι ἐν τῷ βιβλίῳ Σεμαΐου τοῦ προφήτου καὶ Ἰδδὼ τοῦ βλέποντος, ἐν ταῖς γενεαλογίαις; Ἦσαν δὲ πάντοτε πόλεμοι μεταξὺ Ῥοβοὰμ καὶ Ἱεροβοάμ.
16 Καὶ ἐκοιμήθη ὁ Ῥοβοὰμ μετὰ τῶν πατέρων αὑτοῦ καὶ ἐτάφη ἐν πόλει Δαβίδ· ἐβασίλευσε δὲ ἀντ᾿ αὐτοῦ ᾿Αβιὰ ὁ υἱὸς αὐτοῦ.