Άσμα Ασμάτων 5:1-16
5 «Μπήκα στον κήπο μου,+αδελφή μου, νύφη μου.
Έκοψα τη σμύρνα μου και τα μυρωδικά μου.+
Έφαγα την κηρήθρα μου και το μέλι μου·ήπια το κρασί μου και το γάλα μου».+
«Φάτε, αγαπημένοι φίλοι!
Πιείτε και μεθύστε με εκδηλώσεις αγάπης!»+
2 «Εγώ κοιμάμαι, αλλά η καρδιά μου ξαγρυπνά.+
Ακούω τον καλό μου που χτυπάει!
“Άνοιξέ μου, αδελφή μου, αγαπημένη μου,περιστέρα μου, εσύ που είσαι άψογη!
Επειδή το κεφάλι μου είναι νοτισμένο από τη δροσιά,οι μπούκλες μου από την υγρασία της νύχτας”.+
3 Έχω βγάλει τον χιτώνα μου.
Να τον ξαναφορέσω;
Έχω πλύνει τα πόδια μου.
Να τα ξαναλερώσω;
4 Ο αγαπημένος μου τράβηξε το χέρι του από την τρύπα της πόρτας,και τα αισθήματά μου για αυτόν φούντωσαν.
5 Σηκώθηκα να ανοίξω στον αγαπημένο μου·τα χέρια μου έσταζαν σμύρνα,και τα δάχτυλά μου υγρή σμύρνα,πάνω στα χερούλια της κλειδαριάς.
6 Άνοιξα στον αγαπημένο μου,αλλά εκείνος είχε φύγει, είχε χαθεί.
Απελπίστηκα* όταν έφυγε.*
Τον αναζήτησα αλλά δεν τον βρήκα.+
Τον φώναξα αλλά δεν μου απάντησε.
7 Με βρήκαν οι φρουροί που περιπολούσαν στην πόλη.
Με χτύπησαν, με τραυμάτισαν.
Οι φρουροί των τειχών μού έβγαλαν το σάλι.*
8 Σας ορκίζω, κόρες της Ιερουσαλήμ:
Αν βρείτε τον καλό μου,πείτε του ότι είμαι λαβωμένη από αγάπη».
9 «Τι παραπάνω έχει ο καλός σου από κάθε άλλον αγαπημένο,ομορφότερη των γυναικών;
Τι παραπάνω έχει ο καλός σου από κάθε άλλον αγαπημένο,ώστε να μας εξορκίζεις έτσι;»
10 «Ο καλός μου είναι εκθαμβωτικός και ροδοκόκκινος·ξεχωρίζει ανάμεσα σε δέκα χιλιάδες.
11 Το κεφάλι του είναι χρυσάφι, το εκλεκτότερο χρυσάφι.
Οι μπούκλες του σαν φοινικόκλαδα που ανεμίζουν,*μαύρες σαν το κοράκι.
12 Τα μάτια του σαν περιστέρια κοντά σε ρυάκια με νερό,που λούζονται στο γάλακαι κάθονται δίπλα σε ξέχειλη στέρνα.*
13 Τα μάγουλά του σαν παρτέρι με μυρωδικά,+σωροί αρωματικών βοτάνων.
Τα χείλη του είναι κρίνα που στάζουν υγρή σμύρνα.+
14 Τα χέρια του κύλινδροι χρυσοί, στολισμένοι με χρυσόλιθο.
Η κοιλιά του στιλβωμένο ελεφαντόδοντο καλυμμένο με ζαφείρια.
15 Τα πόδια του μαρμάρινες κολόνες πάνω σε βάθρα από το εκλεκτότερο χρυσάφι.
Η όψη του σαν τον Λίβανο, απαράμιλλη σαν τους κέδρους.+
16 Το στόμα* του είναι σκέτη γλύκα,και καθετί πάνω του είναι επιθυμητό.+
Αυτός είναι ο καλός μου, αυτός είναι ο αγαπημένος μου, κόρες της Ιερουσαλήμ».
Υποσημειώσεις
^ Ή πιθανώς «Με άφησε η ψυχή μου όταν εκείνος μίλησε».
^ Ή αλλιώς «Βγήκε η ψυχή μου».
^ Ή αλλιώς «πέπλο».
^ Ή πιθανώς «σαν τσαμπιά από χουρμάδες».
^ Ή πιθανώς «στο χείλος της κρήνης».
^ Κυριολεκτικά «Ο ουρανίσκος».
