Βιβλίο της Γραφής Αριθμός 10—2 Σαμουήλ

Συγγραφείς: Γαδ και Νάθαν

Τόπος Συγγραφής: Ισραήλ

Ολοκλήρωση Συγγραφής: περ. 1040 Π.Κ.Χ.

Καλύπτει την Περίοδο: 1077-περ. 1040 Π.Κ.Χ.

1. Ποιες είναι οι συνθήκες όταν αρχίζει την αφήγηση το Δεύτερο Σαμουήλ, και πώς εξελίσσεται αυτή;

 ΤΟ ΕΘΝΟΣ Ισραήλ ήταν σε απελπιστική κατάσταση εξαιτίας του ολέθρου που υπέστησαν στο Γελβουέ και των επιδρομών που έκαναν κατόπιν οι νικητές Φιλισταίοι. Οι ηγέτες του Ισραήλ και το άνθος των νέων του είχαν σκοτωθεί. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, κάνει την εμφάνισή του στο προσκήνιο του έθνους, ο Δαβίδ, ο γιος του Ιεσσαί, ο νεαρός ‘χρισμένος του Ιεχωβά’. (2 Σαμ. 19:21) Έτσι αρχίζει το Δεύτερο Σαμουήλ, που θα μπορούσε κατάλληλα να ονομαστεί βιβλίο του Ιεχωβά και του Δαβίδ. Η αφήγησή του είναι γεμάτη με κάθε είδους δράση. Από την ολοσχερή ήττα μάς πηγαίνει στην περίλαμπρη νίκη, από τις οδύνες ενός σπαρασσόμενου από διαμάχες έθνους στην ευημερία ενός ενωμένου βασιλείου, από τη ζωτικότητα της νεανικής ηλικίας στη σοφία της προχωρημένης ηλικίας. Αυτή είναι η λεπτομερής αφήγηση της ζωής του Δαβίδ, ο οποίος επιζητούσε να ακολουθεί τον Ιεχωβά με όλη του την καρδιά. * Είναι μια αφήγηση που θα έπρεπε να κάνει τον κάθε αναγνώστη να ερευνήσει την καρδιά του για να μπορέσει να ενισχύσει τη σχέση που έχει με τον Δημιουργό του και την υπόσταση που έχει ενώπιόν Του.

2. (α) Πώς έφτασε το βιβλίο να ονομάζεται Δεύτερο Σαμουήλ; (β) Ποιοι ήταν οι συγγραφείς, γιατί ήταν πολύ κατάλληλοι γι’ αυτό το έργο, και ποιο ήταν το μόνο υπόμνημα που επιζήτησαν να διαφυλάξουν;

² Στην πραγματικότητα, το όνομα του Σαμουήλ ούτε καν αναφέρεται στο υπόμνημα του βιβλίου Δεύτερο Σαμουήλ, αλλά το όνομα αυτό δίνεται στο βιβλίο προφανώς επειδή στην αρχή ήταν ένας ρόλος, ή τόμος, με το Πρώτο Σαμουήλ. Οι προφήτες Νάθαν και Γαδ, οι οποίοι ολοκλήρωσαν τη συγγραφή του βιβλίου Πρώτο Σαμουήλ, συνέχισαν και έγραψαν όλο το Δεύτερο Σαμουήλ. (1 Χρον. 29:29) Αυτοί ήταν πολύ κατάλληλοι γι’ αυτό το έργο. Ο Γαδ ήταν μαζί με τον Δαβίδ όταν τον καταδίωκαν σαν παράνομο στον Ισραήλ και, προς το τέλος της 40χρονης βασιλείας του Δαβίδ, ο Γαδ δρούσε ακόμη στο πλευρό του βασιλιά. Ο Γαδ ήταν εκείνος που χρησιμοποιήθηκε για να εκφράσει τη δυσαρέσκεια του Ιεχωβά κατά του Δαβίδ για την άσοφη ενέργεια που έκανε απαριθμώντας τον Ισραήλ. (1 Σαμ. 22:5· 2 Σαμ. 24:1-25) Ο προφήτης Νάθαν, στενός σύντροφος του Δαβίδ, έδρασε όσο καιρό ζούσε ο Γαδ και μετά απ’ αυτόν. Ο Νάθαν είχε το προνόμιο να κάνει γνωστή τη σημαντική διαθήκη που σύναψε ο Ιεχωβά με τον Δαβίδ, τη διαθήκη για μια αιώνια βασιλεία. Αυτός ήταν που θαρραλέα και κάτω από έμπνευση υπέδειξε στον Δαβίδ το μεγάλο αμάρτημα που διέπραξε με τη Βηθ-σαβεέ καθώς και ποια θα ήταν η τιμωρία γι’ αυτό. (2 Σαμ. 7:1-17· 12:1-15) Γι’ αυτό ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε τον Νάθαν, που το όνομά του σημαίνει «[Ο Θεός] Έχει Δώσει», και τον Γαδ, που το όνομά του σημαίνει «Καλή Τύχη», για να καταγράψουν τις θεόπνευστες και ωφέλιμες πληροφορίες που υπάρχουν στο Δεύτερο Σαμουήλ. Αυτοί οι μετριόφρονες ιστορικοί δεν επιδίωξαν να διαφυλάξουν κάποιο υπόμνημα σχετικά με τον εαυτό τους, και γι’ αυτό δεν δίνεται καμιά πληροφορία για την καταγωγή τους ή για την προσωπική τους ζωή. Το μόνο που επιδίωξαν ήταν να διαφυλάξουν το υπόμνημα που ήταν εμπνευσμένο από τον Θεό, για να ωφεληθούν οι μελλοντικοί λάτρεις του Ιεχωβά.

3. Ποια περίοδο καλύπτει το Δεύτερο Σαμουήλ, και πότε ολοκληρώθηκε η συγγραφή του;

³ Το Δεύτερο Σαμουήλ αρχίζει την αφήγηση της ακριβούς Βιβλικής ιστορίας μετά το θάνατο του Σαούλ, του πρώτου βασιλιά του Ισραήλ και τη συνεχίζει μέχρι το τέλος σχεδόν της 40χρονης βασιλείας του Δαβίδ. Επομένως, η περίοδος που καλύπτει είναι από το 1077 Π.Κ.Χ. μέχρι το 1040 Π.Κ.Χ. περίπου. Το γεγονός ότι το βιβλίο δεν καταγράφει το θάνατο του Δαβίδ είναι ισχυρή απόδειξη για το ότι γράφτηκε περίπου το 1040 Π.Κ.Χ. ή λίγο πριν από το θάνατό του.

4. Για ποιους λόγους πρέπει να γίνει δεκτό το Δεύτερο Σαμουήλ ως μέρος του Βιβλικού κανόνα;

⁴ Για τους ίδιους λόγους που αναφέρθηκαν για το Πρώτο Σαμουήλ, και το Δεύτερο Σαμουήλ πρέπει να γίνει δεκτό ως μέρος του Βιβλικού κανόνα. Η αυθεντικότητά του είναι αναμφισβήτητη. Η ειλικρίνεια που το χαρακτηρίζει, εφόσον δεν μικροποιεί ούτε καν τα αμαρτήματα και τα λάθη του Βασιλιά Δαβίδ, είναι από μόνη της ισχυρή έμμεση απόδειξη.

5. Ποιος είναι ο ισχυρότερος λόγος για τον οποίο δεχόμαστε το Δεύτερο Σαμουήλ ως μέρος της θεόπνευστης Γραφής;

⁵ Ωστόσο, η πιο ισχυρή απόδειξη για την αυθεντικότητα του βιβλίου Δεύτερο Σαμουήλ βρίσκεται στις εκπληρωμένες προφητείες, ιδιαίτερα σ’ εκείνες που σχετίζονται με τη διαθήκη για Βασιλεία, που έγινε με τον Δαβίδ. Ο Θεός υποσχέθηκε στον Δαβίδ: «Θέλει στερεωθή ο οίκος σου και η βασιλεία σου έμπροσθέν σου έως αιώνος· ο θρόνος σου θέλει είσθαι εστερεωμένος εις τον αιώνα». (7:16) Ο Ιερεμίας, ακόμη και στον καιρό της παρακμής του βασιλείου του Ιούδα, έδειξε ότι αυτή η υπόσχεση που δόθηκε στην οικογένεια του Δαβίδ συνέχιζε να ισχύει, λέγοντας τα εξής: ‘Διότι ούτω λέγει Ιεχωβά· Δεν θέλει λείψει από του Δαβίδ άνθρωπος καθήμενος επί τον θρόνον του οίκου Ισραήλ’. (Ιερ. 33:17) Η προφητεία αυτή δεν έμεινε ανεκπλήρωτη, γιατί αργότερα ο  Ιεχωβά έκανε να γεννηθεί από τον Ιούδα ‘ο Ιησούς Χριστός, ο γιος του Δαβίδ’, όπως δείχνει καθαρά η Αγία Γραφή.—Ματθ. 1:1.

ΤΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΑΜΟΥΗΛ

6. Πώς αντιδρά ο Δαβίδ όταν ακούει τα νέα για το θάνατο του Σαούλ και του Ιωνάθαν;

⁶ Γεγονότα στην αρχή της βασιλείας του Δαβίδ (1:1–4:12). Μετά το θάνατο του Σαούλ στο Όρος Γελβουέ, ένας Αμαληκίτης που έχει διαφύγει από τη μάχη πάει τρέχοντας να πει την είδηση στον Δαβίδ, ο οποίος βρίσκεται στη Σικλάγ. Ελπίζοντας ότι θα κερδίσει την εύνοια του Δαβίδ, πλάθει μια ιστορία λέγοντας ότι αυτός ήταν που αφαίρεσε τη ζωή του Σαούλ. Αντί για έπαινο, το μόνο που λαβαίνει ο Αμαληκίτης για αμοιβή είναι ο θάνατος, γιατί καταδίκασε ο ίδιος τον εαυτό του λέγοντας ότι πάταξε ‘το χρισμένο του Ιεχωβά’. (1:16) Ο καινούριος βασιλιάς, ο Δαβίδ, συνθέτει τώρα ένα θρήνο, «Το Τόξο», με τον οποίο θρηνεί το θάνατο του Σαούλ και του Ιωνάθαν. Αυτός ο θρήνος φτάνει σ’ ένα ωραίο αποκορύφωμα όταν εκφράζει με συγκινητικό τρόπο τη μεγάλη αγάπη που είχε ο Δαβίδ για τον Ιωνάθαν: «Περίλυπος είμαι δια σε, αδελφέ μου Ιωνάθαν· προσφιλέστατος εστάθης εις εμέ· η προς εμέ αγάπη σου ήτο εξαίσιος· υπερέβαινε την αγάπην των γυναικών. Πώς έπεσον οι δυνατοί, και απωλέσθησαν τα όπλα του πολέμου»!—1:17, 18, 26, 27.

7. Ποια άλλα γεγονότα χαρακτηρίζουν την αρχή της βασιλείας του Δαβίδ;

⁷ Με την κατεύθυνση του Ιεχωβά, ο Δαβίδ και οι άντρες του μεταφέρουν τις οικογένειές τους στη Χεβρών, στην περιοχή του Ιούδα. Εδώ οι πρεσβύτεροι της φυλής έρχονται για να χρίσουν βασιλιά τους τον Δαβίδ, το 1077 Π.Κ.Χ. Ο στρατηγός Ιωάβ γίνεται ο πιο εξέχων υποστηρικτής του Δαβίδ. Όμως, τη βασιλεία του έθνους τη διεκδικεί κι ένας γιος του Σαούλ, ο Ις-βοσθέ, τον οποίον τον χρίει ο Αβενήρ, ο αρχιστράτηγος. Κατά διαστήματα, γίνονται συγκρούσεις ανάμεσα στις δυο αντιμαχόμενες παρατάξεις, και ο Αβενήρ σκοτώνει έναν αδελφό του Ιωάβ. Τελικά, ο Αβενήρ προσχωρεί στο στρατόπεδο του Δαβίδ. Ο Αβενήρ πηγαίνει στον Δαβίδ την κόρη του Σαούλ, τη Μιχάλ, για την οποία ο Δαβίδ έχει από καιρό πληρώσει το τίμημα του γάμου. Ο Ιωάβ, όμως, για να εκδικηθεί το φόνο του αδελφού του, βρίσκει μια ευκαιρία και σκοτώνει τον Αβενήρ. Ο Δαβίδ θλίβεται πολύ γι’ αυτό, και αρνείται οποιαδήποτε ευθύνη. Λίγο αργότερα, δολοφονείται και ο Ις-βοσθέ ενώ «εκοίτετο επί κλίνης το μεσημέριον».—4:5.

8. Πώς κάνει ο Ιεχωβά να ευημερήσει η βασιλεία που ασκεί ο Δαβίδ σε ολόκληρο τον Ισραήλ;

⁸ Ο Δαβίδ βασιλιάς στην Ιερουσαλήμ (5:1–6:23). Αν και ο Δαβίδ ήδη κυβερνάει ως βασιλιάς στον Ιούδα 7 έτη και 6 μήνες, τώρα γίνεται αδιαμφισβήτητος κυβερνήτης, και αντιπρόσωποι των φυλών τον χρίουν βασιλιά ολόκληρου του Ισραήλ. Αυτή είναι η 3η φορά που χρίεται (1070 Π.Κ.Χ.). Ένα από τα πρώτα πράγματα που κάνει ο Δαβίδ ως κυβερνήτης ολόκληρου του βασιλείου είναι να καταλάβει το φρούριο της Σιών στην Ιερουσαλήμ, παίρνοντάς το από τους οχυρωμένους Ιεβουσαίους· το καταλαμβάνει αιφνιδιάζοντάς τους, μπαίνοντας μέσω της σήραγγας του νερού. Κατόπιν, ο Δαβίδ κάνει την Ιερουσαλήμ πρωτεύουσά του. Ο Ιεχωβά των στρατευμάτων ευλογεί τον Δαβίδ, μεγαλύνοντάς τον όλο και περισσότερο. Ακόμη και ο Χειράμ, ο πλούσιος βασιλιάς της Τύρου, στέλνει στον Δαβίδ πολύτιμους κέδρους και εργάτες για να κτίσουν σπίτι για το βασιλιά. Η οικογένεια του Δαβίδ μεγαλώνει, και ο Ιεχωβά κάνει να ευημερεί η βασιλεία του. Γίνονται 2 ακόμη συγκρούσεις με τους πολεμοχαρείς Φιλισταίους. Στην 1η, ο Ιεχωβά συντρίβει τον εχθρό στο Βάαλ-φερασείμ, και χαρίζει στον Δαβίδ τη νίκη. Στη 2η, ο Ιεχωβά κάνει άλλο ένα θαύμα προκαλώντας «θόρυβον διαβάσεως επί των κορυφών των συκαμίνων», που δείχνει ότι ο Ιεχωβά προχωράει μπροστά από τον Ισραήλ για να κατατροπώσει τα στρατεύματα των Φιλισταίων. (5:24) Άλλη μια έξοχη νίκη για τις δυνάμεις του Ιεχωβά!

9. Περιγράψτε τα γεγονότα που συνδέονται με τη μεταφορά της Κιβωτού στην Ιερουσαλήμ.

⁹ Ο Δαβίδ, παίρνοντας μαζί του 30.000 άντρες, πάει να φέρει την κιβωτό της διαθήκης από τη Βααλέ του Ιούδα (Κιριάθ-ιαρείμ) στην Ιερουσαλήμ. Καθώς τη συνοδεύουν με μεγαλειώδη μουσική και ευφροσύνη, η άμαξα με την οποία μεταφέρεται η κιβωτός τραντάζεται και ο Ουζά, ο οποίος βαδίζει δίπλα της, απλώνει το χέρι του για να σταθεροποιήσει την ιερή Κιβωτό. ‘Και εξήφθη ο θυμός του Ιεχωβά κατά του Ουζά· και επάταξεν αυτόν ο Θεός εκεί δια την προπέτειαν αυτού [για την ασεβή του πράξη, ΜΝΚ]’. (6:7) Η Κιβωτός αναπαύεται στο σπίτι του Ωβήδ-εδώμ και, τους επόμενους 3 μήνες, ο Ιεχωβά ευλογεί πλούσια το σπιτικό του Ωβήδ-εδώμ. Μετά από 3 μήνες, έρχεται ο Δαβίδ για να τη μεταφέρει στον υπόλοιπο δρόμο με το σωστό τρόπο. Η Κιβωτός μεταφέρεται στην πρωτεύουσα του Δαβίδ με αλαλαγμούς χαράς, μουσική και χορό. Ο Δαβίδ εκφράζει τη μεγάλη του χαρά χορεύοντας ενώπιον του Ιεχωβά, αλλά η σύζυγός του Μιχάλ τον επικρίνει γι’ αυτό. Ο Δαβίδ επιμένει: ‘Εγώ θα γιορτάσω ενώπιον του Ιεχωβά’. (6:21, ΜΝΚ) Το επακόλουθο είναι να παραμείνει η Μιχάλ άτεκνη μέχρι το θάνατό της. *

10. Σε ποια διαθήκη και σε ποια υπόσχεση του Ιεχωβά στρέφεται κατόπιν η προσοχή μας;

¹⁰ Η διαθήκη του Θεού με τον Δαβίδ (7:1-29). Τώρα φτάνουμε σ’ ένα από τα σπουδαιότερα γεγονότα της ζωής του Δαβίδ, ένα γεγονός που συνδέεται άμεσα με το κεντρικό θέμα της Αγίας Γραφής, δηλαδή τον αγιασμό του ονόματος του Ιεχωβά μέσω της Βασιλείας υπό το υποσχεμένο Σπέρμα. Το γεγονός αυτό προκύπτει από την επιθυμία που έχει ο Δαβίδ να οικοδομήσει έναν οίκο για την κιβωτό του Θεού. Επειδή ο ίδιος ζει σ’ ένα ωραίο κέδρινο σπίτι, εκφράζει στον Νάθαν την επιθυμία που έχει να οικοδομήσει έναν οίκο για την κιβωτό της διαθήκης του Ιεχωβά. Μέσω του Νάθαν, ο Ιεχωβά διαβεβαιώνει τον Δαβίδ για τη στοργική Του καλοσύνη προς τον Ισραήλ και συνάπτει μ’ αυτόν μια διαθήκη που θα παραμείνει για πάντα. Ωστόσο, τον οίκο για το όνομα του Ιεχωβά δεν θα τον οικοδομήσει ο Δαβίδ, αλλά το σπέρμα του. Επιπρόσθετα, ο Ιεχωβά δίνει τη στοργική υπόσχεση: «Και θέλει στερεωθή ο οίκος σου και η βασιλεία σου έμπροσθέν σου έως αιώνος· ο θρόνος σου θέλει είσθαι εστερεωμένος εις τον αιώνα».—7:16.

11. Με ποια προσευχή εκφράζει ευγνωμοσύνη ο Δαβίδ;

 ¹¹ Συγκινημένος από την αγαθοσύνη του Ιεχωβά, που την εκδήλωσε μέσω αυτής της διαθήκης για Βασιλεία, ο Δαβίδ εκφράζει την ευγνωμοσύνη του για όλη τη στοργική καλοσύνη του Θεού: ‘Τι άλλο έθνος επί της γης είναι ως ο λαός σου, ως ο Ισραήλ, τον οποίον ο Θεός ήλθε να εξαγοράση δια λαόν εαυτού και δια να κάμη αυτόν ονομαστόν, και να ενεργήση υπέρ υμών πράγματα μεγάλα και θαυμαστά; . . . και συ, Ιεχωβά, έγεινες Θεός αυτών’. (7:23, 24) Προσεύχεται με θέρμη για τον αγιασμό του ονόματος του Ιεχωβά και για να στερεωθεί ενώπιόν Του ο οίκος του Δαβίδ.

12. Ποιους πολέμους κάνει ο Δαβίδ, και τι είδους καλοσύνη δείχνει στον οίκο του Σαούλ;

¹² Ο Δαβίδ επεκτείνει την επικράτεια του Ισραήλ (8:1–10:19). Όμως, ο Δαβίδ δεν αφήνεται να κυβερνήσει με ειρήνη. Υπάρχουν ακόμη πόλεμοι που πρέπει να γίνουν. Ο Δαβίδ αρχίζει να πατάσσει τους Φιλισταίους, τους Μωαβίτες, τους Σωβαΐτες, τους Συρίους και τους Εδωμίτες, επεκτείνοντας έτσι τα όρια του Ισραήλ στο σημείο που είχε ορίσει ο Θεός. (2 Σαμ. 8:1-5, 13-15· Δευτ. 11:24) Κατόπιν, χάρη του Ιωνάθαν, στρέφει την προσοχή του στον οίκο του Σαούλ, για να δει μήπως μπορεί να δείξει στοργική καλοσύνη στα άτομα που απέμειναν. Ο Σιβά, ένας δούλος του Σαούλ, επισημαίνει στον Δαβίδ το γεγονός ότι υπάρχει ένας γιος του Ιωνάθαν, ο Μεμφιβοσθέ, ο οποίος είναι κουτσός. Ο Δαβίδ διατάζει να επιστραφούν αμέσως όλα τα αγαθά του Σαούλ στον Μεμφιβοσθέ, να καλλιεργεί τη γη του ο Σιβά και να προμηθεύουν οι δούλοι του τροφή για τον οίκο του Μεμφιβοσθέ. Ο ίδιος ο Μεμφιβοσθέ, όμως, θα τρώει στο τραπέζι του Δαβίδ.

13. Με ποιες άλλες νίκες δείχνει ο Ιεχωβά ότι είναι μαζί με τον Δαβίδ;

¹³ Όταν πεθαίνει ο βασιλιάς του Αμμών, ο Δαβίδ στέλνει πρέσβεις στον Ανούν, το γιο του βασιλιά, με εκφράσεις στοργικής καλοσύνης. Όμως, οι σύμβουλοι του Ανούν κατηγορούν τον Δαβίδ λέγοντας ότι τους έστειλε για να κατασκοπεύσουν τη γη, και γι’ αυτό τους ταπεινώνουν και τους στέλνουν πίσω ημίγυμνους. Ο Δαβίδ, οργισμένος απ’ αυτή την προσβολή, στέλνει τον Ιωάβ με το στρατό του να εκδικηθεί γι’ αυτή την άδικη πράξη. Διαιρώντας τις δυνάμεις του, αυτός κατατροπώνει εύκολα τους Αμμωνίτες και τους Συρίους, που έχουν έρθει για να τους βοηθήσουν. Οι Σύριοι ανασυγκροτούν τις δυνάμεις τους, αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να νικηθούν και πάλι από τις στρατιές του Ιεχωβά, τις οποίες διοικεί ο Δαβίδ, και να χάσουν 700 αρματηλάτες και 40.000 ιππείς. Να μια επιπρόσθετη απόδειξη της εύνοιας και της ευλογίας του Ιεχωβά στον Δαβίδ.

14. Ποια αμαρτήματα διαπράττει ο Δαβίδ σε σχέση με τη Βηθ-σαβεέ;

¹⁴ Ο Δαβίδ αμαρτάνει κατά του Ιεχωβά (11:1–12:31). Την επόμενη άνοιξη, ο Δαβίδ ξαναστέλνει τον Ιωάβ στον Αμμών για να πολιορκήσει τη Ραββά, ενώ αυτός παραμένει στην Ιερουσαλήμ. Κάποιο βράδυ τυχαίνει να δει από την ταράτσα του την ωραία Βηθ-σαβεέ, τη γυναίκα του Ουρία του Χετταίου, την ώρα που αυτή κάνει μπάνιο. Τη φέρνει σπίτι του, έχει σχέσεις μαζί της και αυτή μένει έγκυος. Ο Δαβίδ προσπαθεί να καλύψει τα πράγματα, παίρνοντας τον Ουρία από τη μάχη που διεξάγεται στη Ραββά και στέλνοντάς τον στο σπίτι του για να αναπαυθεί. Όμως, ο Ουρίας αρνείται να ευχαριστήσει τον εαυτό του και να έχει σχέσεις με τη γυναίκα του, τη στιγμή που η Κιβωτός και ο στρατός «κατοικούσιν εν σκηναίς». Πάνω στην απελπισία του, ο Δαβίδ ξαναστέλνει τον Ουρία στον Ιωάβ με μια επιστολή που λέει: «Θέσατε τον Ουρίαν απέναντι της σκληροτέρας μάχης· έπειτα σύρθητε απ’ αυτού, δια να κτυπηθή και να αποθάνη». (11:11, 15) Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Ουρίας πεθαίνει. Μόλις περνάει η περίοδος του πένθους της Βηθ-σαβεέ, ο Δαβίδ την παίρνει στο σπίτι του, όπου γίνεται γυναίκα του και γεννάει το παιδί τους, ένα γιο.

15. Με ποιον τρόπο εκφέρει ο Νάθαν προφητική κρίση κατά του Δαβίδ;

¹⁵ Αυτό είναι κακό στα μάτια του Ιεχωβά. Αυτός στέλνει τον προφήτη Νάθαν στον Δαβίδ μ’ ένα άγγελμα κρίσης. Ο Νάθαν λέει στον Δαβίδ για κάποιον πλούσιο και για κάποιο φτωχό. Ο ένας είχε πολλά ποίμνια, ο άλλος δεν είχε παρά μια αμνάδα, που ήταν το αγαπημένο ζώο της οικογένειας και αυτός την είχε ‘σαν κόρη του’. Όμως, προκειμένου να κάνει κάποια γιορτή, ο πλούσιος δεν πήρε κάποιο πρόβατο από τα δικά του ποίμνια, αλλά πήρε την αμνάδα του φτωχού. Μόλις το ακούει αυτό ο Δαβίδ εξοργίζεται και αναφωνεί: ‘Ζη Ιεχωβά, άξιος θανάτου είναι ο άνθρωπος, όστις έπραξε τούτο’! Και ο Νάθαν απαντάει: «Συ είσαι ο άνθρωπος»! (12:3, 5, 7) Κατόπιν, εκφέρει προφητική κρίση λέγοντας ότι τις γυναίκες του Δαβίδ θα τις βιάσει δημόσια κάποιος άλλος άντρας, ότι η οικογένειά του θα πλήττεται από εσωτερικές διαμάχες και ότι το παιδί που έχει κάνει με τη Βηθ-σαβεέ θα πεθάνει.

16. (α) Τι σημαίνουν τα ονόματα που δίνονται στο δεύτερο γιο που αποκτά ο Δαβίδ από τη Βηθ-σαβεέ; (β) Ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα της επίθεσης που γίνεται εναντίον της Ραββά;

¹⁶ Με ειλικρινή λύπη και μετάνοια, ο Δαβίδ φανερά αναγνωρίζει: ‘Αμάρτησα κατά του Ιεχωβά’. (12:13, ΜΝΚ) Σύμφωνα με το λόγο του Ιεχωβά, ο καρπός αυτού του μοιχευτικού δεσμού πεθαίνει, μετά από αρρώστια 7 ημερών. (Αργότερα, ο Δαβίδ αποκτά άλλον ένα γιο από τη Βηθ-σαβεέ· αυτόν τον ονομάζουν Σολομών, όνομα το οποίο βγαίνει από μια λέξη που σημαίνει «ειρήνη». Ωστόσο, ο Ιεχωβά παραγγέλλει μέσω του Νάθαν να τον ονομάσουν επίσης Ιεδιδία, που σημαίνει «Αγαπημένος του Γιαχ».) Ύστερα απ’ αυτή την εμπειρία, που του έχει συγκλονίσει την ψυχή, τον Δαβίδ τον καλεί ο Ιωάβ να πάει στη Ραββά, όπου ετοιμάζουν την τελική επίθεση. Αφού καταλαμβάνουν τα αποθέματα νερού της πόλης, ο Ιωάβ με σεβασμό αφήνει το βασιλιά να κυριεύσει αυτή καθαυτή την πόλη, για να έχει εκείνος την τιμή.

17. Ποιες εσωτερικές στεναχώριες αρχίζουν να ταλαιπωρούν το σπιτικό του Δαβίδ;

¹⁷ Δυσκολίες στον οίκο του Δαβίδ (13:1–18:33). Οι στεναχώριες στο σπιτικό του Δαβίδ αρχίζουν όταν ο Αμνών, ένας από τους γιους του, ερωτεύεται παράφορα τη Θάμαρ, την αδελφή του ετεροθαλούς αδελφού του Αβεσσαλώμ. Ο Αμνών παριστάνει τον άρρωστο και ζητάει να του στείλουν την όμορφη Θάμαρ για να τον φροντίσει. Τη βιάζει και μετά φτάνει στο σημείο να τη μισήσει τόσο σφοδρά που τη διώχνει ταπεινωμένη. Ο Αβεσσαλώμ σχεδιάζει να τον εκδικηθεί, αλλά περιμένει τον κατάλληλο καιρό. Περίπου 2 έτη αργότερα, διευθετεί να γίνει ένα συμπόσιο στο οποίο  προσκαλεί τον Αμνών και όλους τους άλλους γιους του βασιλιά. Όταν η καρδιά του Αμνών έρχεται σε ευθυμία από το κρασί, αυτός δέχεται αιφνίδια επίθεση και θανατώνεται, κατόπιν διαταγής του Αβεσσαλώμ.

18. Με ποιο τέχνασμα επαναφέρεται ο Αβεσσαλώμ από την εξορία;

¹⁸ Επειδή φοβάται τη δυσαρέσκεια του βασιλιά, ο Αβεσσαλώμ καταφεύγει στη Γεσσούρ, όπου διαμένει ως ημιεξόριστος 3 έτη. Στο μεταξύ ο Ιωάβ, ο αρχιστράτηγος του Δαβίδ, καταστρώνει ένα σχέδιο για να συμφιλιώσει τον Δαβίδ με τον Αβεσσαλώμ. Διευθετεί, λοιπόν, να παρουσιαστεί μια σοφή γυναίκα από τη Θεκουέ ενώπιον του βασιλιά και να του εκθέσει κάποια φανταστική περίπτωση που έχει σχέση με ανταπόδοση, εκτόπιση και τιμωρία. Όταν ο βασιλιάς εκφράζει την κρίση του γι’ αυτό το ζήτημα, η γυναίκα αποκαλύπτει την πραγματική αιτία της παρουσίας της: ο ίδιος ο γιος του βασιλιά, ο Αβεσσαλώμ, βρίσκεται εκτοπισμένος στη Γεσσούρ. Ο Δαβίδ αναγνωρίζει ότι όλα αυτά είναι σχέδιο του Ιωάβ, αλλά δίνει άδεια στο γιο του να επιστρέψει στην Ιερουσαλήμ. Περνούν άλλα 2 έτη πριν δεχτεί ο βασιλιάς να συναντηθεί με τον Αβεσσαλώμ.

19. Ποια συνωμοσία εκδηλώνεται τώρα, και ποιο είναι το αποτέλεσμα για τον Δαβίδ;

¹⁹ Παρά τη στοργική καλοσύνη που του έδειξε ο Δαβίδ, ο Αβεσσαλώμ σε λίγο σχεδιάζει μια συνωμοσία για να πάρει το θρόνο του πατέρα του. Ο Αβεσσαλώμ είναι κατά πολύ ομορφότερος απ’ όλους τους γενναίους άντρες που υπάρχουν στον Ισραήλ, κι αυτό μεγαλώνει τη φιλοδοξία και την υπερηφάνεια του. Έχει πυκνά μαλλιά, κι αυτά που κόβει κάθε χρόνο ζυγίζουν περίπου 2,3 κιλά. (2 Σαμ. 14:26, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Με διάφορες πανουργίες ο Αβεσσαλώμ αρχίζει να κλέβει τις καρδιές των Ισραηλιτών. Τελικά η συνωμοσία εκδηλώνεται. Ο Αβεσσαλώμ, αφού παίρνει άδεια από τον πατέρα του να πάει στη Χεβρών, αναγγέλλει εκεί το στασιαστικό του σκοπό και καλεί όλο τον Ισραήλ να τον υποστηρίξει στην εξέγερσή του κατά του Δαβίδ. Επειδή συρρέουν μεγάλα πλήθη στο πλευρό του στασιαστή γιου του, ο Δαβίδ φεύγει από την Ιερουσαλήμ με λίγους όσιους υποστηρικτές, που είναι όλοι τους σαν τον Ιτταΐ τον Γετθαίο, ο οποίος δηλώνει: ‘Ζη Ιεχωβά, και ζη ο κύριός μου ο βασιλεύς, όπου και αν ήναι ο κύριός μου ο βασιλεύς, είτε εις θάνατον, είτε εις ζωήν, βεβαίως εκεί θέλει είσθαι και ο δούλος σου’!—15:21.

20, 21. (α) Ποια γεγονότα λαβαίνουν χώρα στη διάρκεια της φυγής του Δαβίδ, και πώς εκπληρώνεται η προφητεία του Νάθαν; (β) Πώς φτάνει στο τέλος του ο ύπουλος Αχιτόφελ;

²⁰ Καθώς ο Δαβίδ φεύγει από την Ιερουσαλήμ, μαθαίνει ότι τον πρόδωσε ένας από τους πιο έμπιστους συμβούλους του, ο Αχιτόφελ. Προσεύχεται: ‘Ω Ιεχωβά, μετέτρεψε, σε παρακαλώ τη συμβουλή του Αχιτόφελ σε ανοησία!’ (15:31, ΜΝΚ) Στέλνει πίσω στην Ιερουσαλήμ τον Σαδώκ και τον Αβιάθαρ, ιερείς όσιους στον Δαβίδ, και τον Χουσαΐ τον Αρχίτη, για να παρακολουθούν και να του αναφέρουν τις ενέργειες του Αβεσσαλώμ. Στο μεταξύ, ο Δαβίδ συναντάει στην έρημο τον Σιβά, τον υπηρέτη του Μεμφιβοσθέ, ο οποίος του αναφέρει ότι ο κύριός του περιμένει τώρα να επανέλθει η βασιλεία στον οίκο του Σαούλ. Καθώς προχωράει ο Δαβίδ, ο Σιμεΐ, από τον οίκο του Σαούλ, τον καταριέται και τον λιθοβολεί, αλλά ο Δαβίδ δεν αφήνει τους άντρες του να πάρουν εκδίκηση.

²¹ Πίσω στην Ιερουσαλήμ, κατόπιν πρότασης του Αχιτόφελ, ο σφετεριστής Αβεσσαλώμ έχει σχέσεις με τις παλλακίδες του πατέρα του, «ενώπιον παντός του Ισραήλ». Έτσι εκπληρώνεται η προφητική κρίση του Νάθαν. (16:22· 12:11) Επιπλέον, ο Αχιτόφελ συμβουλεύει τον Αβεσσαλώμ να πάρει δύναμη 12.000 αντρών και να καταδιώξει τον Δαβίδ στην έρημο. Ο Χουσαΐ, όμως, που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του Αβεσσαλώμ, προτείνει μια διαφορετική πορεία. Και, ακριβώς όπως έχει προσευχηθεί ο Δαβίδ, η συμβουλή του Αχιτόφελ δεν γίνεται δεκτή. Τότε, ο απογοητευμένος Αχιτόφελ, σαν τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, πήγε σπίτι του και κρεμάστηκε. Ο Χουσαΐ αναφέρει κρυφά τα σχέδια του Αβεσσαλώμ στους ιερείς Σαδώκ και Αβιάθαρ, οι οποίοι με τη σειρά τους μεταβιβάζουν το μήνυμα στον Δαβίδ, που βρίσκεται στην έρημο.

22. Ποια λύπη μετριάζει τη νίκη του Δαβίδ;

²² Αυτό δίνει τη δυνατότητα στον Δαβίδ να διαβεί τον Ιορδάνη και να διαλέξει τον τόπο της μάχης στο δάσος του Μαχαναΐμ. Εκεί συντάσσει τις δυνάμεις του και τους διατάζει ‘να σώσουν [να φερθούν γλυκά, ΜΝΚ]’ στον Αβεσσαλώμ. Οι στασιαστές ηττώνται κατά κράτος. Καθώς ο Αβεσσαλώμ τρέπεται σε φυγή πάνω σ’ ένα μουλάρι μέσα στο πυκνόφυτο δάσος, πιάνεται το κεφάλι του στα χαμηλά κλαδιά ενός τεράστιου δέντρου και μένει εκεί κρεμασμένος στον αέρα. Ο Ιωάβ, που τον βρίσκει σ’ αυτή την κατάσταση, αγνοεί εντελώς τη διαταγή του βασιλιά και τον σκοτώνει. Η βαθιά θλίψη που νιώθει ο Δαβίδ, όταν μαθαίνει για το θάνατο του γιου του, αντανακλάται στο θρήνο του: «Υιέ μου Αβεσσαλώμ, υιέ μου, υιέ μου Αβεσσαλώμ· είθε να απέθνησκον εγώ αντί σου, Αβεσσαλώμ, υιέ μου, υιέ μου»!—18:33.

23. Ποιες διευθετήσεις χαρακτηρίζουν την επιστροφή του Δαβίδ ως βασιλιά;

²³ Γεγονότα στο τέλος της βασιλείας του Δαβίδ (19:1–24:25). Ο Δαβίδ εξακολουθεί να πενθεί πικρά ώσπου ο Ιωάβ τον παροτρύνει να ξαναπάρει τη δικαιωματική του θέση ως βασιλιάς. Εκείνος διορίζει τώρα τον Αμασά αρχηγό του στρατού, στη θέση του Ιωάβ. Όταν ο Δαβίδ επιστρέφει, ο λαός τον καλωσορίζει, περιλαμβανομένου και του Σιμεΐ, που ο Δαβίδ τού χαρίζει τη ζωή. Έρχεται και ο Μεμφιβοσθέ να υπερασπίσει τον εαυτό του, και ο Δαβίδ τού δίνει ίση κληρονομιά με τον Σιβά. Για μια ακόμη φορά, όλος ο λαός είναι ενωμένος υπό την ηγεσία του Δαβίδ.

24. Ποιες άλλες εξελίξεις, που περιλαμβάνουν τη φυλή Βενιαμίν, λαβαίνουν χώρα;

²⁴ Ωστόσο, το μέλλον επιφυλάσσει κι άλλες στεναχώριες. Ο Σεβά, ένας Βενιαμίτης, αυτοανακηρύσσεται βασιλιάς και απομακρύνει πολλούς από τον Δαβίδ. Ο Αμασά, που πήρε διαταγές από τον Δαβίδ να συγκεντρώσει άντρες για να καταστείλει την ανταρσία, συναντιέται με τον Ιωάβ, ο οποίος τον σκοτώνει με ύπουλο τρόπο. Κατόπιν, ο Ιωάβ αναλαμβάνει την ηγεσία του στρατού, ακολουθεί τον Σεβά μέχρι την Αβέλ-βαιθ-μααχά και πολιορκεί την πόλη. Οι κάτοικοι ακολουθούν τη συμβουλή μιας σοφής γυναίκας από την πόλη και θανατώνουν τον Σεβά· ο Ιωάβ αποσύρεται. Επειδή ο Σαούλ είχε σφάξει Γαβαωνίτες και δεν έχει γίνει  εκδίκηση για την ενοχή αίματος, ακολουθούν 3 έτη πείνας στον Ισραήλ. Για να αφαιρεθεί η ενοχή αίματος, εκτελούνται 7 γιοι από το σπιτικό του Σαούλ. Αργότερα, σε μια μάχη που γίνεται και πάλι με τους Φιλισταίους, μόλις που σώζεται η ζωή του Δαβίδ από τον Αβισαί, τον ανιψιό του. Οι άντρες του ορκίζονται ότι αυτός δεν πρέπει να ξαναπάει μαζί τους να πολεμήσει, «δια να μη σβέσης τον λύχνον του Ισραήλ». (21:17) Τρεις από τους ισχυρούς του άντρες κατορθώνουν τότε σπουδαία πράγματα, πατάσσοντας Φιλισταίους γίγαντες.

25. Τι εκφράζεται στις ωδές του Δαβίδ που καταγράφονται κατόπιν;

²⁵ Στο σημείο αυτό, ο συγγραφέας διακόπτει την αφήγηση, παρεμβάλλοντας μια ωδή του Δαβίδ προς τον Ιεχωβά, που είναι παράλληλη με τον 18ο Ψαλμό και εκφράζει ευχαριστίες για την απελευθέρωση «εκ χειρός πάντων των εχθρών αυτού και εκ χειρός του Σαούλ». Με χαρά δηλώνει: ‘Ο Ιεχωβά είναι πέτρα μου και φρούριόν μου και ελευθερωτής μου. Αυτός μεγαλύνει τας σωτηρίας του βασιλέως αυτού· και κάμνει έλεος εις τον κεχρισμένον αυτού, εις τον Δαβίδ και εις το σπέρμα αυτού έως αιώνος’. (22:1, 2, 51) Έπειτα ακολουθεί η τελευταία ωδή του Δαβίδ, στην οποία αυτός αναγνωρίζει τα εξής: ‘Πνεύμα Ιεχωβά ελάλησε δι’ εμού, και ο λόγος αυτού ήλθεν επί της γλώσσης μου’.—23:2.

26. Τι αναφέρεται σχετικά με τους ισχυρούς άντρες του Δαβίδ, και πώς δείχνει αυτός σεβασμό για το αίμα της ζωής τους;

²⁶ Καθώς επιστρέφουμε στο ιστορικό υπόμνημα, βρίσκουμε έναν κατάλογο των ισχυρών αντρών που ανήκουν στον Δαβίδ, από τους οποίους 3 είναι εξέχοντες. Αυτοί συνδέονται μ’ ένα περιστατικό που συμβαίνει όταν μια προφυλακή των Φιλισταίων εγκαθίσταται στη Βηθλεέμ, τη γενέτειρα του Δαβίδ. Ο Δαβίδ εκφράζει την εξής επιθυμία: ‘Ω και να μπορούσα να πιω νερό από τη δεξαμενή της Βηθλεέμ που βρίσκεται στην πύλη!’ (23:15, ΜΝΚ) Αμέσως, οι 3 ισχυροί άντρες μπαίνουν δυναμικά στο στρατόπεδο των Φιλισταίων, αντλούν νερό από τη δεξαμενή και το πηγαίνουν στον Δαβίδ. Αλλά, ο Δαβίδ αρνείται να το πιει. Αντίθετα, το χύνει στη γη, λέγοντας: ‘Μη γένοιτο εις εμέ, Ιεχωβά, να πράξω τούτο· το αίμα των ανδρών, των πορευθέντων μετά κινδύνου της ζωής αυτών, να πίω εγώ;’ (23:17) Γι’ αυτόν, το νερό ισοδυναμεί με το αίμα της ζωής που ριψοκινδύνευσαν για να το φέρουν. Μετά αναφέρονται τα ονόματα των 30 ισχυρότερων αντρών του στρατού του καθώς και τα κατορθώματά τους.

27. Ποια τελική αμαρτία διαπράττει ο Δαβίδ; Πώς σταματάει η πληγή που επακολούθησε;

²⁷ Τελικά, ο Δαβίδ αμαρτάνει γιατί απαριθμεί το λαό. Όταν ικετεύει τον Θεό για έλεος, του δίνεται η ευκαιρία να διαλέξει μια από τις ακόλουθες 3 τιμωρίες: 7 έτη πείνας, στρατιωτικές ήττες για 3 μήνες ή 3 μέρες λοιμού στη γη. Ο Δαβίδ απαντάει: ‘Ας πέσω λοιπόν εις την χείρα του Ιεχωβά, διότι είναι πολλοί οι οικτιρμοί αυτού· εις χείρα δε ανθρώπου ας μη πέσω’. (24:14) Ο λοιμός που πλήττει ολόκληρο το έθνος σκοτώνει 70.000 άτομα, και σταματάει μόνο όταν ο Δαβίδ, ενεργώντας σύμφωνα με τις οδηγίες που του έδωσε ο Ιεχωβά μέσω του Γαδ, αγοράζει το αλώνι του Ορνά, όπου προσφέρει στον Ιεχωβά ολοκαυτώματα και θυσίες κοινωνίας.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΩΦΕΛΙΜΟ

28. Ποιες έντονες προειδοποιήσεις περιέχονται στο Δεύτερο Σαμουήλ;

²⁸ Υπάρχουν πολλά πράγματα στο Δεύτερο Σαμουήλ που είναι ωφέλιμα για το σημερινό αναγνώστη! Σχεδόν κάθε ανθρώπινο συναίσθημα ζωγραφίζεται εδώ με τα πιο ζωηρά χρώματα, με τα χρώματα της πραγματικής ζωής. Έτσι, με έντονα λόγια λαβαίνουμε προειδοποιήσεις σχετικά με τα καταστροφικά αποτελέσματα της φιλοδοξίας και της εκδίκησης (3:27-30), σχετικά με τον εσφαλμένο σαρκικό πόθο για το γαμήλιο σύντροφο κάποιου άλλου (11:2-4, 15-17· 12:9, 10), την προδοσία (15:12, 31· 17:23), την αγάπη που βασίζεται μόνο στο πάθος (13:10-15, 28, 29), τη βιαστική κρίση (16:3, 4· 19:25-30) και την έλλειψη σεβασμού για τις πράξεις αφοσίωσης που κάνει κάποιος άλλος.—6:20-23.

29. Ποια έξοχα παραδείγματα ορθής διαγωγής και ορθού τρόπου ενέργειας υπάρχουν στο Δεύτερο Σαμουήλ;

²⁹ Ωστόσο, το μεγαλύτερο όφελος από την ανάγνωση του βιβλίου Δεύτερο Σαμουήλ θα το έχουμε αν δώσουμε προσοχή στη θετική του πλευρά, στα πολλά έξοχα παραδείγματα ορθής διαγωγής και ορθού τρόπου ενέργειας που περιέχει. Ο Δαβίδ είναι υπόδειγμα ως προς την αποκλειστική του αφοσίωση στον Θεό (7:22), την ταπεινοφροσύνη του ενώπιον του Θεού (7:18), την από μέρους του εξύψωση του ονόματος του Ιεχωβά (7:23, 26), την κατάλληλη άποψη που είχε για τις αντιξοότητες (15:25), την ειλικρινή μετάνοια για τις αμαρτίες του (12:13), την τήρηση των υποσχέσεών του (9:1, 7), την ισορροπία που διατηρούσε όταν περνούσε δοκιμασίες (16:11, 12), το ότι στηριζόταν συνέχεια στον Ιεχωβά (5:12, 20) και το βαθύ σεβασμό που είχε για τις διευθετήσεις και τους διορισμούς που έκανε ο Ιεχωβά (1:11, 12). Δεν είναι άξιο απορίας που ο Δαβίδ ονομάστηκε ‘άνθρωπος κατά την καρδίαν του Ιεχωβά’!—1 Σαμ. 13:14.

30. Ποιες αρχές εφαρμόζονται και παρουσιάζονται παραστατικά στο Δεύτερο Σαμουήλ;

³⁰ Στο Δεύτερο Σαμουήλ υπάρχει, επίσης, η εφαρμογή πολλών Βιβλικών αρχών. Μεταξύ αυτών των αρχών είναι οι εξής: η αρχή της κοινοτικής ευθύνης (2 Σαμ. 3:29· 24:11-15), ότι οι καλές προθέσεις δεν αλλάζουν τις απαιτήσεις του Θεού (6:6, 7), ότι πρέπει να υπάρχει σεβασμός για την αρχή της ηγεσίας στη θεοκρατική διάταξη του Ιεχωβά (12:28), ότι το αίμα πρέπει να θεωρείται ιερό (23:17), ότι απαιτείται εξιλέωση για την ενοχή αίματος (21:1-6, 9, 14), ότι ένα σοφό άτομο μπορεί να αποτρέψει τον όλεθρο που θα έπληττε πολλούς (2 Σαμ. 20:21, 22· Εκκλ. 9:15) και ότι η οσιότητα στην οργάνωση του Ιεχωβά και στους αντιπροσώπους της πρέπει να διατηρείται «είτε εις θάνατον, είτε εις ζωήν».—2 Σαμ. 15:18-22.

31. Πώς δίνει το Δεύτερο Σαμουήλ προαναλαμπές της Βασιλείας του Θεού, όπως μαρτυρούν οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές;

³¹ Το πιο σπουδαίο απ’ όλα είναι ότι το Δεύτερο Σαμουήλ προσκιάζει και δίνει λαμπρές προαναλαμπές της Βασιλείας του Θεού, την οποία ο Θεός ιδρύει στα χέρια του «υιού τού Δαβίδ», του Ιησού Χριστού. (Ματθ. 1:1) Στα εδάφια Πράξεις 2:29-36, σε συσχετισμό με τον Ιησού, γίνεται μνεία του όρκου που έδωσε ο Ιεχωβά στον Δαβίδ αναφορικά με τη μονιμότητα της βασιλείας του (2 Σαμ. 7:16). Από το εδάφιο  Εβραίους 1:5 φαίνεται ότι η προφητεία «Εγώ θέλω είσθαι εις αυτόν πατήρ και αυτός θέλει είσθαι εις εμέ υιός» (2 Σαμ. 7:14), στην πραγματικότητα, προσκίαζε τον Ιησού. Αυτό το πιστοποίησε, επίσης, η φωνή του Ιεχωβά, που μίλησε από τον ουρανό λέγοντας: «Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην». (Ματθ. 3:17· 17:5) Τελικά, η διαθήκη για Βασιλεία που έγινε με τον Δαβίδ αναφέρθηκε από τον Γαβριήλ στα λόγια που είπε στη Μαρία σχετικά με τον Ιησού: ‘Ούτος θέλει είσθαι μέγας και Υιός Υψίστου θέλει ονομασθή, και θέλει δώσει εις αυτόν Ιεχωβά ο Θεός τον θρόνον Δαβίδ του πατρός αυτού, και θέλει βασιλεύσει επί τον οίκον του Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας αυτού δεν θέλει είσθαι τέλος’. (Λουκ. 1:32, 33) Πόσο συναρπαστική γίνεται η υπόσχεση για το Σπέρμα της Βασιλείας, καθώς βήμα-βήμα ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια μας οι διενέργειες για την πραγματοποίησή της!

[Υποσημειώσεις]

[Ερωτήσεις Μελέτης]