Βιβλίο της Γραφής Αριθμός 16—Νεεμίας

Συγγραφέας: Νεεμίας

Τόπος Συγγραφής: Ιερουσαλήμ

Ολοκλήρωση Συγγραφής: Μετά το 443 Π.Κ.Χ.

Καλύπτει την Περίοδο:456-μετά το 443 Π.Κ.Χ.

1. Ποια θέση εμπιστοσύνης είχε ο Νεεμίας, και ποιο ήταν το πρώτιστο πράγμα στο μυαλό του;

 Ο ΝΕΕΜΙΑΣ, του οποίου το όνομα σημαίνει «Ο Γιαχ Παρηγορεί», ήταν Ιουδαίος υπηρέτης του Πέρση βασιλιά Αρταξέρξη (του Μακρόχειρα). Ήταν οινοχόος του βασιλιά. Αυτή ήταν θέση μεγάλης εμπιστοσύνης και τιμής, θέση περιζήτητη, γιατί αυτός που την κατείχε ήταν κοντά στο βασιλιά σε περιπτώσεις που αυτός είχε χαρούμενη διάθεση και ήταν πρόθυμος να κάνει χάρες. Ο Νεεμίας, όμως, ήταν ένας από εκείνους τους πιστούς εξόριστους που προτιμούσαν την Ιερουσαλήμ από οποιαδήποτε προσωπική αιτία «ευφροσύνης». (Ψαλμ. 137:5, 6) Το πρώτιστο πράγμα στις σκέψεις του Νεεμία δεν ήταν η θέση ή ο υλικός πλούτος, αλλά αντίθετα η αποκατάσταση της λατρείας του Ιεχωβά.

2. Ποια λυπηρή κατάσταση έθλιβε τον Νεεμία, αλλά ποιος προσδιορισμένος καιρός πλησίαζε;

² Το 456 Π.Κ.Χ. δεν ευημερούσαν «οι εναπολειφθέντες εκ της αιχμαλωσίας», δηλαδή το ιουδαϊκό υπόλοιπο που είχε επιστρέψει στην Ιερουσαλήμ. Αυτοί βρίσκονταν σε αξιοθρήνητη κατάσταση. (Νεεμ. 1:3) Το τείχος της πόλης ήταν ερείπιο, και οι πολέμιοί τους, που πάντοτε υπήρχαν, έβλεπαν το λαό σαν όνειδος. Ο Νεεμίας θλιβόταν. Ωστόσο, είχε έρθει ο προσδιορισμένος καιρός του Ιεχωβά για να γίνει κάτι σχετικά με το τείχος της Ιερουσαλήμ. Είτε υπήρχαν εχθροί είτε όχι, η Ιερουσαλήμ και το προστατευτικό της τείχος έπρεπε να οικοδομηθούν, πράγμα που θα αποτελούσε ορόσημο σε συνάρτηση με μια προφητεία την οποία είχε δώσει ο Ιεχωβά στον Δανιήλ και αφορούσε τον ερχομό του Μεσσία. (Δαν. 9:24-27) Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά κατηύθυνε τα γεγονότα, χρησιμοποιώντας τον πιστό και ζηλωτή Νεεμία για να εκτελέσει το θεϊκό θέλημα.

3. (α) Τι αποδεικνύει ότι συγγραφέας του βιβλίου είναι ο Νεεμίας, και πώς κατέληξε αυτό να ονομάζεται Νεεμίας; (β) Ποιο χρονικό διάστημα χωρίζει αυτό το βιβλίο από το βιβλίο του Έσδρα, και ποια έτη καλύπτει το βιβλίο του Νεεμία;

³ Ο Νεεμίας είναι, χωρίς αμφιβολία, ο συγγραφέας του ομώνυμου βιβλίου. Η αρχική φράση: «Λόγοι Νεεμία υιού του Αχαλία», καθώς και η χρήση του πρώτου προσώπου στο σύγγραμμα το αποδεικνύουν αυτό ξεκάθαρα. (Νεεμ. 1:1) Το βιβλίο του Έσδρα και το βιβλίο του Νεεμία ήταν στην αρχή ένα βιβλίο, που ονομαζόταν Έσδρας. Αργότερα, οι Ιουδαίοι διαίρεσαν το βιβλίο σε Πρώτο και Δεύτερο Έσδρα, και πιο μετά το βιβλίο Δεύτερο Έσδρα έγινε γνωστό ως Νεεμίας. Μεσολαβούν περίπου 12 έτη από τα τελευταία γεγονότα που καταγράφονται στο βιβλίο του Έσδρα ως τα αρχικά γεγονότα που αναφέρει το βιβλίο του Νεεμία, του οποίου η ιστορία καλύπτει στη συνέχεια την περίοδο από το τέλος του 456 Π.Κ.Χ. μέχρι και μετά το 443 Π.Κ.Χ.—1:1· 5:14· 13:6.

4. Πώς εναρμονίζεται το βιβλίο του Νεεμία με την υπόλοιπη Γραφή;

⁴ Το βιβλίο του Νεεμία εναρμονίζεται με την υπόλοιπη θεόπνευστη Γραφή, στην οποία δικαιωματικά ανήκει. Κάνει πολλές φορές μνεία του Νόμου, αναφερόμενο σε θέματα όπως το συμπεθεριό με ξένους (Δευτ. 7:3· Νεεμ. 10:30), τα δάνεια (Λευιτ. 25:35-38· Δευτ. 15:7-11· Νεεμ. 5:2-11) και η Γιορτή των Σκηνών (Δευτ. 31:10-13· Νεεμ. 8:14-18). Επιπλέον, το βιβλίο σημειώνει την αρχή της εκπλήρωσης της προφητείας του Δανιήλ, που λέει ότι η Ιερουσαλήμ θα ανοικοδομούνταν, αλλά όχι χωρίς εναντίωση, «εν καιροίς στενοχωρίας».—Δαν. 9:25.

5. (α) Στοιχεία από ποιες πηγές δείχνουν ότι ο Αρταξέρξης ανέβηκε στο θρόνο το 475 Π.Κ.Χ.; (β) Πότε ήταν το 20ό του έτος; (γ) Πώς συνδέεται το βιβλίο του Νεεμία και το βιβλίο του Λουκά με την εκπλήρωση της προφητείας του Δανιήλ σχετικά με τον Μεσσία;

⁵ Είναι πράγματι το 455 Π.Κ.Χ. το έτος που ταξίδεψε ο Νεεμίας στην Ιερουσαλήμ για να ανοικοδομήσει το τείχος της πόλης; Αξιόπιστα ιστορικά στοιχεία από ελληνικές, περσικές και βαβυλωνιακές πηγές δείχνουν ότι ο Αρταξέρξης ανέβηκε στο θρόνο το 475 Π.Κ.Χ., και ότι το 474 Π.Κ.Χ. ήταν το 1ο έτος της βασιλείας του. * Άρα λοιπόν, το 20ό του έτος ήταν το 455 Π.Κ.Χ. Τα εδάφια Νεεμίας 2:1-8 υποδηλώνουν ότι, την άνοιξη αυτού του έτους, τον ιουδαϊκό μήνα Νισάν, ο Νεεμίας, ο βασιλικός οινοχόος, πήρε άδεια από το βασιλιά να αποκαταστήσει και να ανοικοδομήσει την Ιερουσαλήμ, το τείχος της και τις πύλες της. Η προφητεία του Δανιήλ δήλωνε ότι θα μεσολαβούσαν 69 εβδομάδες ετών, δηλαδή 483 έτη, «από της εξελεύσεως της προσταγής τού να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ έως του Χριστού του ηγουμένου» και αυτή η προφητεία εκπληρώθηκε με αξιοσημείωτο τρόπο όταν χρίστηκε ο Ιησούς το 29 Κ.Χ., χρονολογία για την οποία η κοσμική και η Βιβλική ιστορία συμφωνούν. * (Δαν. 9:24-27· Λουκ. 3:1-3, 23) Πράγματι, το βιβλίο του Νεεμία και το βιβλίο του Λουκά συνδέονται αξιοσημείωτα με την προφητεία του Δανιήλ και δείχνουν ότι ο Ιεχωβά Θεός είναι ο Εμπνευστής και Εκπληρωτής των αληθινών προφητειών! Το βιβλίο του Νεεμία αποτελεί πράγματι μέρος της θεόπνευστης Γραφής.

 ΤΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΕΕΜΙΑ

6. (α) Ποια αναφορά κάνει τον Νεεμία να προσευχηθεί στον Ιεχωβά, και ποιο αίτημά του κάνει δεκτό ο βασιλιάς; (β) Τι κάνουν οι Ιουδαίοι όταν ακούν το σχέδιο του Νεεμία;

⁶ Ο Νεεμίας αποστέλλεται στην Ιερουσαλήμ (1:1–2:20). Ο Νεεμίας στεναχωριέται πολύ εξαιτίας μιας αναφοράς που του έδωσε ο Ανανί, ο οποίος επέστρεψε στα Σούσα από την Ιερουσαλήμ, φέρνοντας την είδηση ότι οι Ιουδαίοι που βρίσκονται εκεί είναι σε πολύ άσχημη θέση και ότι το τείχος και οι πύλες είναι ερείπια. Ο Νεεμίας νηστεύει και προσεύχεται στον Ιεχωβά, ‘τον Θεό του ουρανού, τον μέγα και φοβερό Θεό, ο οποίος φυλάττει τη διαθήκη και το έλεος προς αυτούς που τον αγαπούν και τηρούν τις εντολές του’. (1:5) Ομολογεί τις αμαρτίες του Ισραήλ και ικετεύει τον Ιεχωβά να θυμηθεί το λαό Του χάρη του ονόματός Του, όπως ακριβώς υποσχέθηκε Αυτός στον Μωυσή. (Δευτ. 30:1-10) Όταν ο βασιλιάς ρωτάει τον Νεεμία γιατί έχει σκυθρωπό ύφος, αυτός του λέει σε ποια κατάσταση βρίσκεται η Ιερουσαλήμ και ζητάει την άδεια να ξαναπάει εκεί και να ανοικοδομήσει την πόλη και το τείχος της. Το αίτημά του γίνεται δεκτό, και αυτός φεύγει αμέσως για την Ιερουσαλήμ. Ο Νεεμίας κάνει μια νυχτερινή επιθεώρηση του τείχους της πόλης για να δει ποιες εργασίες πρέπει να γίνουν, και έπειτα αποκαλύπτει το σχέδιό του στους Ιουδαίους, δίνοντας έμφαση στο ότι είναι φανερό το χέρι του Θεού σ’ αυτό το ζήτημα. Αυτοί απαντούν: «Ας σηκωθώμεν και ας οικοδομήσωμεν». (Νεεμ. 2:18) Όταν οι γειτονικοί Σαμαρείτες και διάφοροι άλλοι μαθαίνουν ότι έχει ξεκινήσει το έργο, αρχίζουν να τους εμπαίζουν και να τους ειρωνεύονται.

7. Πώς προχωράει το έργο, και εξαιτίας ποιας κατάστασης πρέπει να γίνει αναδιοργάνωση;

⁷ Το τείχος ανοικοδομείται (3:1–6:19). Το έργο στο τείχος αρχίζει την 3η μέρα του 5ου μήνα, και στην εργασία συμμετέχουν οι ιερείς, οι άρχοντες και ο λαός. Οι πύλες της πόλης και τα ενδιάμεσα τείχη επισκευάζονται γρήγορα. Ο Σαναβαλλάτ ο Ορωνίτης χλευάζει: «Τι κάμνουσιν οι άθλιοι ούτοι Ιουδαίοι; . . . θέλουσι τελειώσει εν μια ημέρα;» Τους γελοιοποιεί και ο Τωβίας ο Αμμωνίτης, λέγοντας: «Και αν κτίσωσιν, αλώπηξ αναβαίνουσα θέλει καθαιρέσει το λίθινον αυτών τείχος». (4:2, 3) Καθώς το τείχος φτάνει στο μισό ύψος του, όλοι μαζί οι πολέμιοι θυμώνουν και συνωμοτούν να ανεβούν και να πολεμήσουν την Ιερουσαλήμ. Αλλά, ο Νεεμίας προτρέπει τους Ιουδαίους να έχουν κατά νου ‘τον Ιεχωβά, τον μέγα και φοβερό’ και να πολεμήσουν υπέρ των οικογενειών τους και των σπιτιών τους. (4:14) Το έργο αναδιοργανώνεται ανάλογα με την τεταμένη κατάσταση που υπάρχει· μερικοί στέκονται και φρουρούν κρατώντας μακριά δόρατα, ενώ άλλοι εργάζονται ζωσμένοι τα σπαθιά τους.

8. Πώς χειρίζεται ο Νεεμίας προβλήματα μεταξύ των ίδιων των Ιουδαίων;

⁸ Ωστόσο, υπάρχουν επίσης προβλήματα μεταξύ των ίδιων των Ιουδαίων. Μερικοί απαιτούν τόκους από τους άλλους λάτρεις του Ιεχωβά, αντίθετα μ’ αυτά που λέει ο νόμος του. (Έξοδ. 22:25) Ο Νεεμίας διορθώνει την κατάσταση, συμβουλεύοντάς τους να φυλάγονται από τον υλισμό, και ο λαός συμμορφώνεται πρόθυμα. Ο ίδιος ο Νεεμίας, στη διάρκεια και των 12 ετών που υπηρετεί ως κυβερνήτης, από το 455 Π.Κ.Χ. ως το 443 Π.Κ.Χ., ποτέ δεν απαιτεί το ψωμί που οφείλεται στον κυβερνήτη, λόγω της βαριάς υπηρεσίας που έχει επιφορτιστεί ο λαός.

9. (α) Πώς αντιμετωπίζει ο Νεεμίας τις πανούργες τακτικές που χρησιμοποιούνται προκειμένου να σταματήσει η οικοδόμηση; (β) Σε πόσο καιρό αποπερατώνεται το τείχος;

⁹ Οι εχθροί τώρα χρησιμοποιούν πιο πανούργες τακτικές προκειμένου να σταματήσουν την οικοδόμηση. Καλούν τον Νεεμία να παρευρεθεί σε μια διάσκεψη, αλλά αυτός απαντάει ότι δεν μπορεί να λείψει από το μεγάλο έργο που εκτελεί. Ο Σαναβαλλάτ τώρα κατηγορεί τον Νεεμία λέγοντας ότι είναι στασιαστής και ότι σχεδιάζει να γίνει βασιλιάς στον Ιούδα, και μισθώνει μυστικά έναν Ιουδαίο για να εκφοβίσει τον Νεεμία και να τον κάνει να κρυφτεί στο ναό, πράγμα που θα ήταν εσφαλμένο. Ο Νεεμίας δεν επιτρέπει να τον εκφοβίσουν και συνεχίζει με ηρεμία και υπακοή το θεόδοτο έργο του. Το τείχος αποπερατώνεται ‘σε πενήντα δύο μέρες’.—Νεεμ. 6:15.

10. (α) Πού μένει ο λαός, και ποια απογραφή γίνεται; (β) Ποια συνέλευση συγκαλείται τώρα, και ποιο είναι το πρόγραμμα της 1ης μέρας;

¹⁰ Εκπαίδευση του λαού (7:1–12:26). Υπάρχουν λίγοι μόνο άνθρωποι και σπίτια μέσα στην πόλη, επειδή οι περισσότεροι Ισραηλίτες μένουν έξω απ’ αυτήν, ανάλογα με το ποια ήταν η κληρονομιά της φυλής τους. Ο Θεός κατευθύνει τον Νεεμία να συγκεντρώσει τους πρόκριτους, καθώς και όλο το λαό, για να απογραφούν κατά γενεαλογία. Όταν το κάνει αυτό, ο Νεεμίας συμβουλεύεται το υπόμνημα που αναφέρει ποιοι επέστρεψαν από τη Βαβυλώνα. Κατόπιν, συγκαλείται μια 8ήμερη συνέλευση στην πλατεία που είναι κοντά στην Πύλη των Υδάτων. Ο Έσδρας αρχίζει το πρόγραμμα από ένα ξύλινο βήμα. Ευλογεί τον Ιεχωβά, και έπειτα διαβάζει από το βιβλίο του Νόμου του Μωυσή, από την αυγή ως το μεσημέρι. Τον βοηθούν επιδέξια άλλοι Λευίτες, οι οποίοι εξηγούν το Νόμο στο λαό και συνεχίζουν ‘την ανάγνωση από το βιβλίο του νόμου του Θεού ευκρινώς, και δίνουν την έννοια και εξηγούν τα αναγνωσκόμενα’. (8:8) Ο Νεεμίας προτρέπει το λαό να γιορτάσει, να χαρεί και να εκτιμήσει τη δύναμη των ακόλουθων λόγων: ‘Η χαρά του Ιεχωβά είναι η ισχύς σας’.—8:10.

11. Ποια ειδική συνάθροιση γίνεται τη 2η μέρα, και πώς συνεχίζεται η συνέλευση με ευφροσύνη;

¹¹ Τη 2η μέρα της συνέλευσης, οι επικεφαλής του λαού παρευρίσκονται σε μια ειδική συνάθροιση με τον Έσδρα για να αποκτήσουν ενόραση του Νόμου. Μαθαίνουν ότι θα έπρεπε να γιορταστεί αυτόν τον 7ο μήνα η Γιορτή των Σκηνών, και αμέσως διευθετούν να φτιάξουν σκηνές γι’ αυτή τη γιορτή που γίνεται προς τιμή του Ιεχωβά. Υπάρχει «ευφροσύνη μεγάλη σφόδρα» καθώς αυτοί μένουν σε σκηνές 7 μέρες, ακούγοντας κάθε μέρα την ανάγνωση του Νόμου. Την 8η μέρα κάνουν μια επίσημη συνέλευση, «κατά το διατεταγμένον».—Νεεμ. 8:17, 18· Λευιτ. 23:33-36.

12. (α) Ποια συνέλευση λαβαίνει χώρα αργότερα τον ίδιο μήνα, και ποιο είναι το θέμα της; (β) Ποια απόφαση υιοθετείται; (γ) Ποια διευθέτηση γίνεται για να κατοικηθεί η Ιερουσαλήμ;

 ¹² Την 24η μέρα του ίδιου μήνα, οι γιοι Ισραήλ συγκεντρώνονται ξανά και αποχωρίζονται απ’ όλους τους ξένους. Ακούν μια ειδική ανάγνωση του Νόμου και, έπειτα, μια ομάδα Λευιτών ανασκοπεί την πολιτεία του Θεού με τον Ισραήλ, με σκοπό να ερευνήσουν την καρδιά τους οι ακροατές. Το θέμα της ανασκόπησης είναι: ‘Σηκώθητε, ευλογήσατε Ιεχωβά τον Θεόν υμών από του αιώνος έως του αιώνος· και ας ήναι, Θεέ, ευλογημένον το ένδοξόν σου όνομα, το υπέρτερον πάσης ευλογίας και αινέσεως’. (Νεεμ. 9:5) Κατόπιν, ομολογούν τις αμαρτίες των προπατόρων τους και ικετεύουν ταπεινά για την ευλογία του Ιεχωβά. Αυτό γίνεται με τη μορφή μιας απόφασης, η οποία επικυρώνεται όταν την επισφραγίζουν οι αντιπρόσωποι του έθνους. Ολόκληρη η ομάδα συμφωνεί να μη συμπεθερεύουν με τους λαούς της γης, να τηρούν τα Σάββατα και να προνοούν για την υπηρεσία του ναού και για όσους εργάζονται εκεί. Ένας στους 10 επιλέγεται με κλήρο για να κατοικεί μόνιμα στην Ιερουσαλήμ, μέσα από το τείχος.

13. Ποιο είναι το πρόγραμμα της συνέλευσης για την αφιέρωση του τείχους και, ως αποτέλεσμα, ποιες διευθετήσεις γίνονται;

¹³ Η αφιέρωση του τείχους (12:27–13:3). Η αφιέρωση του νεόκτιστου τείχους είναι καιρός ύμνων και ευτυχίας. Είναι ευκαιρία να γίνει άλλη μια συνέλευση. Ο Νεεμίας διευθετεί να βαδίσουν 2 μεγάλες ευχαριστήριες χορωδίες και πομπές προς αντίθετες κατευθύνσεις πάνω στο τείχος και τελικά να συναντηθούν στον οίκο του Ιεχωβά για να προσφέρουν θυσίες. Γίνονται διευθετήσεις και για υλικές συνεισφορές, προκειμένου να συντηρούνται οι ιερείς και οι Λευίτες του ναού. Μια περαιτέρω ανάγνωση της Αγίας Γραφής αποκαλύπτει ότι δεν θα πρέπει να επιτρέπεται να υπάρχουν Αμμωνίτες και Μωαβίτες «εις την συναγωγήν», και γι’ αυτό αρχίζουν να χωρίζουν όλους τους αλλογενείς από τον Ισραήλ.

14. Περιγράψτε τις παραβάσεις που άρχισαν να γίνονται στη διάρκεια της απουσίας του Νεεμία και τα μέτρα που παίρνει αυτός για να τις εξαλείψει.

¹⁴ Απάλειψη της ακαθαρσίας (13:4-31). Ο Νεεμίας μένει κάποιο διάστημα στη Βαβυλώνα και ύστερα επιστρέφει στην Ιερουσαλήμ και διαπιστώνει ότι νέες παραβάσεις έχουν εισχωρήσει στους Ιουδαίους. Πόσο γρήγορα άλλαξαν τα πράγματα! Ο αρχιερέας Ελιασείβ έκανε μάλιστα μια τραπεζαρία στην αυλή του ναού για να τη χρησιμοποιεί ο Τωβίας ο Αμμωνίτης, ένας από τους εχθρούς του Θεού. Ο Νεεμίας δεν χάνει καιρό. Πετάει έξω τα έπιπλα του Τωβία και κατόπιν φροντίζει να καθαριστούν όλες οι τραπεζαρίες. Διαπιστώνει, επίσης, ότι οι υλικές συνεισφορές για τους Λευίτες έχουν διακοπεί, και αυτοί βγαίνουν έξω από την Ιερουσαλήμ για να κερδίσουν τα προς το ζην. Η εμποροκρατία οργιάζει στην πόλη. Το Σάββατο δεν τηρείται. Ο Νεεμίας τούς λέει: «Σεις επαναφέρετε οργήν επί τον Ισραήλ, βεβηλούντες το σάββατον». (13:18) Κλείνει τις πύλες της πόλης το Σάββατο, για να μην μπαίνουν οι έμποροι, τους οποίους και διατάζει να φύγουν από το τείχος της πόλης. Αλλά υπάρχει κάποιο κακό που είναι ακόμη χειρότερο, κάτι που είχαν επίσημα συμφωνήσει να μην ξανακάνουν. Έχουν φέρει ξένες, ειδωλολάτρισσες γυναίκες μέσα στην πόλη. Ήδη τα παιδιά που γεννήθηκαν απ’ αυτούς τους δεσμούς δεν μιλούν πια τη γλώσσα των Ιουδαίων. Ο Νεεμίας τούς υπενθυμίζει ότι ο Σολομών αμάρτησε εξαιτίας των ξένων γυναικών. Λόγω της αμαρτίας αυτής, ο Νεεμίας διώχνει τον εγγονό του αρχιερέα Ελιασείβ. * Κατόπιν, βάζει σε τάξη το ιερατείο και το έργο των Λευιτών.

15. Ποια ταπεινή αίτηση κάνει ο Νεεμίας;

¹⁵ Ο Νεεμίας τελειώνει το βιβλίο του με την απλή και ταπεινή αίτηση: ‘Θυμήσου με, Θεέ μου, για καλό’.—13:31.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΩΦΕΛΙΜΟ

16. Από ποιες απόψεις αποτελεί ο Νεεμίας έξοχο παράδειγμα για όλους όσοι αγαπούν την ορθή λατρεία;

¹⁶ Η θεοσεβής αφοσίωση του Νεεμία θα πρέπει να παρακινεί όλους όσοι αγαπούν την ορθή λατρεία. Αυτός εγκατέλειψε μια ευυπόληπτη θέση για να γίνει ταπεινός επίσκοπος μέσα στο λαό του Ιεχωβά. Αρνήθηκε ακόμη και την υλική συνεισφορά που δικαιούνταν, και καταδίκασε απερίφραστα τον υλισμό ως παγίδα. Ο Νεεμίας αγωνιζόταν για να επιδιώκει ολόκληρο το έθνος με ζήλο τη λατρεία του Ιεχωβά και να τη διατηρεί. (5:14, 15· 13:10-13) Αποτελεί έξοχο παράδειγμα για εμάς, επειδή ήταν εντελώς ανιδιοτελής και συνετός, άνθρωπος δράσης, άφοβος υποστηρικτής της δικαιοσύνης παρά τους κινδύνους. (4:14, 19, 20· 6:3, 15) Είχε ορθό φόβο για τον Θεό και τον ενδιέφερε η εποικοδόμηση της πίστης των συνδούλων του. (13:14· 8:9) Εφάρμοσε σθεναρά το νόμο του Ιεχωβά, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορούσε την αληθινή λατρεία και την απόρριψη των ξένων επιρροών, όπως των γάμων με ειδωλολάτρισσες.—13:8, 23-29.

17. Πώς αποτελεί, επίσης, ο Νεεμίας παράδειγμα σε ό,τι αφορά τη γνώση και την εφαρμογή του νόμου του Θεού;

¹⁷ Είναι φανερό σε όλο το βιβλίο ότι ο Νεεμίας είχε καλή γνώση του νόμου του Ιεχωβά και τη χρησιμοποιούσε κατάλληλα. Επικαλέστηκε την ευλογία του Θεού, λόγω της υπόσχεσης του Ιεχωβά που αναφερόταν στα εδάφια Δευτερονόμιον 30:1-4, και είχε πλήρη πίστη ότι ο Ιεχωβά θα ενεργούσε όσια για χάρη του. (Νεεμ. 1:8, 9) Διευθέτησε να γίνουν πολυάριθμες συνελεύσεις, κυρίως για να εξοικειωθούν οι Ιουδαίοι με τα όσα είχαν γραφτεί παλιότερα. Όταν διάβαζαν το Νόμο, τόσο ο Νεεμίας όσο και ο Έσδρας φρόντιζαν φιλόπονα να διευκρινίζουν το Λόγο του Θεού στο λαό και, κατόπιν, να τον εφαρμόζουν οι ίδιοι.—8:8, 13-16· 13:1-3.

18. Ποια διδάγματα θα πρέπει να εντυπώσει σε όλους τους επισκόπους η ηγεσία που άσκησε με προσευχή ο Νεεμίας;

 ¹⁸ Η πλήρης εμπιστοσύνη που έδειχνε ο Νεεμίας στον Ιεχωβά και οι ταπεινές ικεσίες που έκανε θα πρέπει να μας ενθαρρύνουν να καλλιεργούμε παρόμοια στάση—να στηριζόμαστε στον Θεό με προσευχή. Παρατηρήστε πώς οι προσευχές του δόξαζαν τον Θεό, αναγνώριζαν τις αμαρτίες του λαού του και ικέτευαν να αγιαστεί το όνομα του Ιεχωβά. (1:4-11· 4:14· 6:14· 13:14, 29, 31) Το γεγονός ότι αυτός ο ζηλωτής επίσκοπος αποτελούσε δύναμη που ενίσχυε το λαό του Θεού έγινε φανερό από την προθυμία με την οποία ακολουθούσαν τη σοφή του κατεύθυνση και από τη χαρά που έβρισκαν όταν εκτελούσαν το θέλημα του Θεού μαζί μ’ αυτόν. Πράγματι, πόσο μας υποκινεί το παράδειγμά του! Όμως, όταν δεν υπήρχε σοφός επίσκοπος, πόσο γρήγορα εισχώρησε ο υλισμός, η διαφθορά και η απροκάλυπτη αποστασία! Ασφαλώς, αυτό θα πρέπει να εντυπώσει σε όλους τους επισκόπους του λαού του Θεού σήμερα ότι χρειάζεται να είναι δραστήριοι, άγρυπνοι, ζηλωτές για τα συμφέροντα των Χριστιανών αδελφών τους, και ότι χρειάζεται να δείχνουν κατανόηση και σταθερότητα καθώς τους οδηγούν στις οδούς της αληθινής λατρείας.

19. (α) Πώς χρησιμοποίησε ο Νεεμίας το Λόγο του Θεού για να ενισχύσει την πεποίθηση στις υποσχέσεις της Βασιλείας; (β) Πώς υποκινεί τους δούλους του Θεού σήμερα η ελπίδα για τη Βασιλεία;

¹⁹ Ο Νεεμίας στηριζόταν απόλυτα στο Λόγο του Θεού. Δεν ήταν μόνο ζηλωτής δάσκαλος της Γραφής, αλλά επίσης χρησιμοποίησε τη Γραφή για να καθορίσει τις γενεαλογικές κληρονομιές και την υπηρεσία των ιερέων και των Λευιτών στον αποκαταστημένο λαό του Θεού. (Νεεμ. 1:8· 11:1–12:26· Ιησ. Ναυή 14:1–21:45) Αυτό θα πρέπει να υπήρξε μεγάλη ενθάρρυνση για το ιουδαϊκό υπόλοιπο. Ενίσχυσε την πεποίθησή τους στις μεγαλειώδεις υποσχέσεις που είχαν δοθεί προηγουμένως αναφορικά με το Σπέρμα και τη μεγαλύτερη αποκατάσταση που θα ερχόταν στη Βασιλεία Του. Η ελπίδα για την αποκατάσταση την οποία θα φέρει η Βασιλεία είναι αυτό που υποκινεί τους δούλους του Θεού να αγωνίζονται θαρραλέα υπέρ των συμφερόντων της Βασιλείας και να είναι δραστήριοι στην οικοδόμηση της αληθινής λατρείας σε ολόκληρη τη γη.

[Υποσημειώσεις]

[Ερωτήσεις Μελέτης]