Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Βιβλίο της Γραφής Αριθμός 31—Αβδιού

Βιβλίο της Γραφής Αριθμός 31—Αβδιού

Βιβλίο της Γραφής Αριθμός 31—Αβδιού

Συγγραφέας: Αβδιού

Ολοκλήρωση Συγγραφής: περ. 607 Π.Κ.Χ.

1. Τι δείχνει ότι σημασία έχει το άγγελμα μάλλον παρά ο αγγελιοφόρος;

 ΣΕ 21 ΜΟΝΟ εδάφια, το βιβλίο του Αβδιού, το μικρότερο των Εβραϊκών Γραφών, εξαγγέλλει την κρίση του Θεού η οποία οδήγησε στο τέλος ενός έθνους, ενώ συγχρόνως προλέγει τον τελικό θρίαμβο της Βασιλείας του Θεού. Τα εισαγωγικά λόγια δηλώνουν απλώς: «Όρασις Αβδιού». Πότε και πού γεννήθηκε, από ποια φυλή ήταν, λεπτομέρειες για τη ζωή του—δεν μας λέγεται τίποτα για όλα αυτά. Είναι σαφές ότι δεν έχει σημασία η ταυτότητα του προφήτη· σημασία έχει το άγγελμα, και δικαιολογημένα, εφόσον, όπως διακήρυξε ο ίδιος ο Αβδιού, πρόκειται για ‘αγγελία από τον Ιεχωβά’.

2. Με ποια χώρα ασχολείται η προφητεία του Αβδιού, και ποιο γεγονός έκανε τους κατοίκους της να αισθάνονται ασφαλείς;

2 Η ‘αγγελία’ ασχολείται κυρίως με τον Εδώμ. Η γη του Εδώμ, γνωστή και ως Όρος Σηείρ, εκτείνεται νότια της Νεκράς Θαλάσσης κατά μήκος της Αραβά και είναι μια βραχώδης χώρα με ψηλά βουνά και βαθιά φαράγγια. Σε μερικά σημεία, η οροσειρά ανατολικά της Αραβά έχει ύψος 1.700 μέτρα. Η περιοχή Θαιμάν ήταν ξακουστή για τη σοφία και το θάρρος του λαού της. Το γεγονός ότι η μορφολογία της γης του Εδώμ παρείχε φυσική οχύρωση έκανε τους κατοίκους της να αισθάνονται ασφαλείς και υπερήφανοι. *

3. Είχαν φερθεί σαν αδελφοί οι Εδωμίτες στον Ισραήλ;

3 Οι Εδωμίτες ήταν απόγονοι του Ησαύ, αδελφού του Ιακώβ. Το όνομα του Ιακώβ έγινε Ισραήλ, και συνεπώς οι Εδωμίτες ήταν στενοί συγγενείς των Ισραηλιτών· τόσο στενοί που θεωρούνταν ‘αδελφοί’ τους. (Δευτ. 23:7) Κι όμως, η συμπεριφορά του Εδώμ κάθε άλλο παρά αδελφική ήταν. Λίγο πριν μπουν οι Ισραηλίτες στη Γη της Επαγγελίας, ο Μωυσής έστειλε ανθρώπους του στο βασιλιά του Εδώμ για να του ζητήσουν την άδεια να περάσει ο λαός ειρηνικά μέσα από τη γη του, αλλά οι Εδωμίτες, εκδηλώνοντας εχθρότητα, απέρριψαν με ψυχρότητα το αίτημα, και μάλιστα έδειξαν ότι εννοούσαν την άρνησή τους κάνοντας μια επίδειξη δύναμης. (Αριθ. 20:14-21) Αν και ο Δαβίδ τούς υπέταξε, εκείνοι αργότερα, στις μέρες του Ιωσαφάτ, συνωμότησαν με τον Αμμών και τον Μωάβ εναντίον του Ιούδα, στασίασαν εναντίον του γιου τού Ιωσαφάτ, του Βασιλιά Ιωράμ, ανέλαβαν τη φύλαξη των Ισραηλιτών που ήταν αιχμάλωτοι στη Γάζα και στην Τύρο και έκαναν επιδρομή στον Ιούδα τον καιρό του Βασιλιά Άχαζ, πιάνοντας ακόμη περισσότερους αιχμαλώτους.—2 Χρον. 20:1, 2, 22, 23· 2 Βασ. 8:20-22· Αμώς 1:6, 2 Χρον. 28:17.

4. (α) Ποια ποταπή ενέργεια αποτέλεσε, όπως είναι φανερό, τη βάση για την καταγγελία του Αβδιού κατά του Εδώμ; (β) Ποιο πράγμα δείχνει ότι το πιο πιθανό είναι να γράφτηκε το βιβλίο το 607 Π.Κ.Χ.;

4 Η εχθρότητα αυτή έφτασε στο αποκορύφωμά της το 607 Π.Κ.Χ., τότε που η Ιερουσαλήμ ερημώθηκε από τις βαβυλωνιακές ορδές. Οι Εδωμίτες, όχι μόνο παρακολουθούσαν επικροτώντας τους κατακτητές, αλλά και τους παρότρυναν να επιφέρουν πλήρη ερήμωση. «Κατεδαφίσατε, κατεδαφίσατε αυτήν έως των θεμελίων αυτής», φώναζαν. (Ψαλμ. 137:7) Όταν ρίχτηκαν κλήροι για τα λάφυρα, πήραν κι εκείνοι μερίδιο απ’ αυτά· και όταν οι Ιουδαίοι που είχαν διασωθεί επιχείρησαν να φύγουν από τη χώρα, εκείνοι τους έκλεισαν το δρόμο και τους παρέδωσαν στον εχθρό. Είναι φανερό ότι αυτή η αδικία που έκαναν τον καιρό της καταστροφής της Ιερουσαλήμ αποτελεί τη βάση για την καταγγελία που κατέγραψε ο Αβδιού, και η οποία αναμφίβολα γράφτηκε όταν η ποταπή ενέργεια του Εδώμ ήταν ακόμη νωπή στο νου. (Αβδ. 11, 14) Αφού, όπως δείχνουν τα πράγματα, ο Εδώμ καταλήφθηκε και λεηλατήθηκε από τον Ναβουχοδονόσορα μέσα σε 5 έτη μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, το βιβλίο πρέπει να γράφτηκε πριν συμβεί αυτό· το πιο πιθανό είναι να γράφτηκε το 607 Π.Κ.Χ.

5. (α) Τι αποδεικνύει ότι το υπόμνημα του Αβδιού είναι αυθεντικό και αληθινό; (β) Πώς πληρούσε ο Αβδιού τις απαιτήσεις για έναν αληθινό προφήτη, και γιατί είναι κατάλληλο το όνομά του;

5 Η προφητεία του Αβδιού κατά του Εδώμ εκπληρώθηκε—από την αρχή μέχρι το τέλος! Στο αποκορύφωμά της η προφητεία δηλώνει: ‘Ο οίκος Ησαύ θέλει είσθαι ως καλάμη· και θέλουσιν εξαφθή κατ’ αυτών και καταφάγει αυτούς· και δεν θέλει είσθαι υπόλοιπον του οίκου Ησαύ· διότι ο Ιεχωβά ελάλησε’. (Εδ. 18) Ο Εδώμ έζησε με το σπαθί και πέθανε από το σπαθί, και δεν έχει μείνει ούτε ίχνος από τους απογόνους του. Έτσι αποδεικνύεται ότι το υπόμνημα είναι αυθεντικό και αληθινό. Ο Αβδιού είχε όλα τα γνωρίσματα του αληθινού προφήτη: Μίλησε εν ονόματι του Ιεχωβά, η προφητεία του τιμούσε τον Ιεχωβά και βγήκε αληθινή, όπως απέδειξε η μετέπειτα ιστορία. Είναι κατάλληλο που το όνομά του σημαίνει «Δούλος του Ιεχωβά».

ΤΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΒΔΙΟΥ

6. Με ποιον τρόπο μιλάει ο Ιεχωβά για τον Εδώμ, και από πού θα τον ρίξει;

6 Κρίση για τον Εδώμ (Εδ. 1-16). Κατόπιν διαταγής του Ιεχωβά, ο Αβδιού γνωστοποιεί το όραμά του. Τα έθνη καλούνται να ενωθούν και να πολεμήσουν τον Εδώμ. «Εγέρθητε και ας εγερθώμεν εναντίον αυτού εις πόλεμον», διατάζει ο Θεός. Κατόπιν, απευθύνοντας τα σχόλιά του στον ίδιο τον Εδώμ, αξιολογεί τη θέση του. Ο Εδώμ δεν είναι παρά ένα μικρό και καταφρονημένο έθνος ανάμεσα στα υπόλοιπα έθνη, κι όμως υπερηφανεύεται. Αισθάνεται ασφαλής, επειδή βρίσκεται μέσα σε ψηλούς, απόκρημνους βράχους, σίγουρος ότι κανείς δεν μπορεί να τον ρίξει από εκεί. Εντούτοις, ο Ιεχωβά διακηρύττει ότι ακόμη κι αν κατοικούσε όσο ψηλά κατοικεί ο αετός, ακόμη κι αν φώλιαζε μέσα στα άστρα, κι από εκεί θα τον έριχνε κάτω. Πρόκειται να τιμωρηθεί.—Εδ. 1.

7. Σε ποια έκταση θα λεηλατηθεί ο Εδώμ;

7 Τι πρόκειται να πάθει; Αν επρόκειτο να λεηλατήσουν κλέφτες τον Εδώμ, θα έπαιρναν μόνο ό,τι ήθελαν. Μέχρι και οι τρυγητές κάτι θα άφηναν πίσω τους. Αλλά, το μέλλον επιφυλάσσει κάτι χειρότερο για τους γιους του Εδώμ. Θα λεηλατηθούν πλήρως οι θησαυροί που έχουν. Οι ίδιοι οι σύμμαχοι του Εδώμ θα είναι εκείνοι που θα στραφούν εναντίον του. Εκείνοι που υπήρξαν στενοί φίλοι του θα τον πιάσουν μέσα ‘σε ενέδρα [σε δίχτυ, ΜΝΚ]’, όπως πιάνεται κάποιος ασύνετος. Οι άντρες του, που φημίζονται για τη σοφία τους, και οι πολεμιστές του, που φημίζονται για την ανδρεία τους, δεν θα μπορέσουν να του προσφέρουν καμιά βοήθεια την ώρα της συμφοράς του.

8. Γιατί είναι τόσο αυστηρή η τιμωρία που επιβλήθηκε στον Εδώμ;

8 Αλλά, γιατί επιβλήθηκε αυτή η αυστηρή τιμωρία; Λόγω της ‘αδικίας’ που έκαναν οι γιοι του Εδώμ στους γιους του Ιακώβ, στους αδελφούς τους! Αυτοί χάρηκαν όταν έπεσε η Ιερουσαλήμ και μοιράστηκαν μάλιστα τα λάφυρα με τους εισβολείς. Ο Αβδιού, σαν να είναι μάρτυρας αυτών των αισχρών πράξεων, καταγγέλλει με έντονο ύφος τον Εδώμ λέγοντάς του τα εξής: Δεν έπρεπε να χαρείς με τη θλίψη του αδελφού σου. Δεν έπρεπε να παρεμποδίσεις «τους διασωζομένους αυτού» που επιχειρούσαν να φύγουν και να τους παραδώσεις στον εχθρό. Η μέρα λογοδοσίας στον Ιεχωβά επίκειται, κι εσύ θα κληθείς να δώσεις λογαριασμό. Όπως έκανες έτσι θα γίνει και σ’ εσένα.

9. Ποια αποκατάσταση προλέγεται;

9 Αποκατάσταση για τον οίκο του Ιακώβ (Εδ. 17-21). Αντίθετα, ο οίκος του Ιακώβ πρόκειται να αποκατασταθεί. Θα υπάρξουν άνθρωποι που θα επιστρέψουν στο Όρος Σιών. Αυτοί θα καταφάγουν τον οίκο του Ησαύ, όπως κατατρώγει η φωτιά τις καλαμιές. Θα καταλάβουν τη γη που είναι στα νότια, ‘τη μεσημβρία [Νεγκέμπ, ΜΝΚ]’, την ορεινή περιοχή του Ησαύ και ‘την πεδινή [Σεφηλά, ΜΝΚ]’· στα βόρεια θα καταλάβουν τη γη του Εφραΐμ, τη Σαμάρεια και την περιοχή μέχρι τα Σαρεπτά· στα ανατολικά θα πάρουν την περιοχή της Γαλαάδ. Ο υπερήφανος Εδώμ θα πάψει να υπάρχει, ο Ιακώβ θα αποκατασταθεί, ‘και του Ιεχωβά θέλει είσθαι η βασιλεία’.—Εδ. 21.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΩΦΕΛΙΜΟ

10. Ποιες άλλες προφητείες προείπαν την καταδίκη του Εδώμ, και γιατί θα είναι ωφέλιμο να τις εξετάσουμε σε συσχετισμό με την προφητεία του Αβδιού;

10 Για να πιστοποιηθεί η βεβαιότητα της εκπλήρωσης αυτού του αγγέλματος κρίσης κατά του Εδώμ, ο Ιεχωβά έκανε παρόμοιες εξαγγελίες μέσω άλλων προφητών του. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν εκείνες που αναφέρονται στα εδάφια Ιωήλ 3:19· Αμώς 1:11, 12· Ησαΐας 34:5-7· Ιερεμίας 49:7-22· Ιεζεκιήλ 25:12-14· 35:2-15. Είναι φανερό ότι οι προηγούμενες εξαγγελίες αναφέρονται σε πράξεις εχθρότητας που είχαν γίνει πρωτύτερα, ενώ προφανώς αυτές που διατυπώθηκαν αργότερα κατηγορούν τον Εδώμ για την ασυγχώρητη συμπεριφορά του τον καιρό που οι Βαβυλώνιοι κατέλαβαν την Ιερουσαλήμ, συμπεριφορά την οποία αναφέρει και ο Αβδιού. Η πίστη που έχουμε στη δύναμη του Ιεχωβά να προφητεύει θα ενισχυθεί, αν εξετάσουμε πώς έπληξαν τον Εδώμ οι προειπωμένες συμφορές. Επιπλέον, αυτό θα αυξήσει την πεποίθηση που έχουμε ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός ο οποίος πραγματοποιεί πάντοτε τους δηλωμένους σκοπούς του.—Ησ. 46:9-11.

11, 12. (α) Πώς υπερίσχυσαν εναντίον του Εδώμ εκείνοι που ήταν σε «ειρήνη» μ’ αυτόν; (β) Ποια στάδια πέρασε ο Εδώμ ώσπου να καταλήξει να «εκκοπή διαπαντός»;

11 Ο Αβδιού είχε προείπει ότι «οι άνδρες της συμμαχίας» του Εδώμ, αυτοί που ήταν σε «ειρήνη» μ’ αυτόν, εκείνοι θα υπερίσχυαν εναντίον του. (Αβδ. 7) Η ειρήνη που είχε η Βαβυλώνα με τον Εδώμ δεν κράτησε. Τον 6ο αιώνα Π.Κ.Χ., οι βαβυλωνιακές δυνάμεις, υπό τον Βασιλιά Ναβονίδη, κατέκτησαν τον Εδώμ. * Ωστόσο, έναν αιώνα μετά την εισβολή του Ναβονίδη στη χώρα, ο Εδώμ γεμάτος αυτοπεποίθηση έλπιζε ακόμα να επιστρέψει στη γη του και, σχετικά μ’ αυτό, το εδάφιο Μαλαχίας 1:4 αναφέρει: ‘Και εάν ο Εδώμ είπη, Ημείς εταλαιπωρήθημεν, πλην θέλομεν οικοδομήσει εκ νέου τους ηρημωμένους τόπους, ούτω λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων· Αυτοί θέλουσιν οικοδομήσει αλλ’ εγώ θέλω καταστρέψει’. Παρά τις προσπάθειες που έκανε ο Εδώμ για να επανέλθει στην προηγούμενη κατάστασή του, τον 4ο αιώνα Π.Κ.Χ. οι Ναμπαταίοι είχαν ήδη εγκατασταθεί μόνιμα στη γη του. Αφού εκδιώχθηκαν από τη γη τους, οι Εδωμίτες κατοίκησαν στο νότιο μέρος της Ιουδαίας, το οποίο ονομάστηκε Ιδουμαία. Ποτέ δεν κατόρθωσαν να επανακτήσουν τη γη του Σηείρ.

12 Κατά τον Ιώσηπο, το 2ο αιώνα Π.Κ.Χ. ο Ιουδαίος βασιλιάς Ιωάννης ο Υρκανός Α΄ υπέταξε όσους Εδωμίτες είχαν απομείνει· αυτοί αναγκάστηκαν να περιτμηθούν και σιγά-σιγά έχασαν την ταυτότητά τους μέσα στην ιουδαϊκή επικράτεια υπό την κυριαρχία ενός Ιουδαίου κυβερνήτη. Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους το 70 Κ.Χ., το όνομά τους εξαφανίστηκε από την ιστορία. * Έγινε ό,τι ακριβώς προείπε ο Αβδιού: «Θέλεις εκκοπή διαπαντός . . . και δεν θέλει είσθαι υπόλοιπον του οίκου Ησαύ».—Αβδ. 10, 18.

13. Τι έγινε με τους Ιουδαίους, σε αντίθεση με τους Εδωμίτες;

13 Σε αντίθεση με την ερήμωση του Εδώμ, οι Ιουδαίοι αποκαταστάθηκαν στη γη τους το 537 Π.Κ.Χ. με κυβερνήτη τον Ζοροβάβελ, ανοικοδόμησαν το ναό στην Ιερουσαλήμ και εγκαταστάθηκαν μόνιμα στη γη εκείνη.

14. (α) Η κατάληξη του Εδώμ αποτελεί προειδοποίηση για ποιο πράγμα; (β) Τι πρέπει να αναγνωρίσουν όλοι, όπως ο Αβδιού, και γιατί;

14 Πόσο φανερό γίνεται ότι η υπερηφάνεια και η αλαζονεία οδηγούν στη συμφορά! Ας είναι η κατάληξη του Εδώμ προειδοποίηση για όλους εκείνους οι οποίοι αυτοεξυψώνονται υπερήφανα και οι οποίοι χαίρονται απάνθρωπα για τις κακουχίες που πλήττουν τους δούλους του Θεού. Ας αναγνωρίσουν, όπως και ο Αβδιού, ότι ‘του Ιεχωβά θέλει είσθαι η βασιλεία’. Όσοι μάχονται εναντίον του Ιεχωβά και του λαού του θα εκκοπούν εντελώς και διαπαντός, αλλά η μεγαλειώδης Βασιλεία του Ιεχωβά και η αιώνια βασιλική του ιδιότητα θα έχουν δικαιωθεί για πάντα!—Εδ. 21.

[Υποσημειώσεις]

^ Ενόραση στις Γραφές, Τόμος 1, σελίδα 679.

^ Ενόραση στις Γραφές, Τόμος 1, σελίδα 682.

^ Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, XIII, 257, 258 (ix, 1)· XV, 253, 254 (vii, 9).

[Ερωτήσεις Μελέτης]