Βιβλίο της Γραφής Αριθμός 64—3 Ιωάννου

Συγγραφέας: Απόστολος Ιωάννης

Τόπος Συγγραφής: Έφεσος ή γειτονικός τόπος

Ολοκλήρωση Συγγραφής: περ. 98 Κ.Χ.

1. Σε ποιον απευθυνόταν η Τρίτη Ιωάννου, και τι είναι γνωστό γι’ αυτό το άτομο;

 ΑΥΤΗ η επιστολή γράφτηκε προς τον Γάιο, έναν πιστό Χριστιανό, τον οποίον ο Ιωάννης αγαπούσε αληθινά. Το όνομα Γάιος ήταν συνηθισμένο στις μέρες της πρώτης εκκλησίας. Εμφανίζεται 4 φορές σε άλλα μέρη των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών και αναφέρεται τουλάχιστον σε 3 ίσως και σε 4 διαφορετικούς άντρες. (Πράξ. 19:29· 20:4· Ρωμ. 16:23· 1 Κορ. 1:14) Δεν έχουμε στη διάθεσή μας καμιά πληροφορία που να ταυτίζει σαφώς τον Γάιο στον οποίον έγραψε ο Ιωάννης με κάποιον απ’ αυτούς τους άλλους. Τα μόνα πράγματα που γνωρίζουμε για τον Γάιο είναι ότι ήταν μέλος μιας Χριστιανικής εκκλησίας, ότι ήταν στενός φίλος του Ιωάννη και ότι η επιστολή απευθυνόταν σ’ αυτόν προσωπικά, και γι’ αυτό χρησιμοποιείται πάντοτε δεύτερο ενικό πρόσωπο.

2. Ποια πράγματα προσδιορίζουν το συγγραφέα, καθώς επίσης το χρόνο και τον τόπο συγγραφής της Τρίτης Ιωάννου;

² Αφού το ύφος των χαιρετισμών στην αρχή και στο τέλος της επιστολής είναι το ίδιο μ’ αυτό της Δεύτερης Ιωάννου και ο συγγραφέας συστήνεται πάλι ως «ο πρεσβύτερος», δεν μπορεί να υπάρξει αμφιβολία για το ότι κι αυτή την επιστολή την έγραψε ο απόστολος Ιωάννης. (2 Ιωάν. 1) Η ομοιότητα στα περιεχόμενα και στη γλώσσα υποδηλώνει, επίσης, ότι αυτή η επιστολή γράφτηκε, όπως και οι άλλες 2, στην Έφεσο ή σε κάποιο γειτονικό τόπο γύρω στο 98 Κ.Χ. Λόγω της συντομίας της, σπάνια παραθέτουν απ’ αυτήν οι συγγραφείς των πρώτων αιώνων, αλλά, μαζί με τη Δεύτερη Ιωάννου, βρίσκεται στους καταλόγους της θεόπνευστης Γραφής που καταρτίστηκαν τους πρώτους αιώνες. *

3. Τι εκφράζει ο Ιωάννης μέσω της Τρίτης Ιωάννου, και τι το ενδιαφέρον διακρίνουμε αναφορικά με την αδελφότητα των πρώτων Χριστιανών;

³ Στην επιστολή του ο Ιωάννης εκφράζει εκτίμηση για τη φιλοξενία που παρέχει ο Γάιος στους περιοδεύοντες αδελφούς και αναφέρει ορισμένα προβλήματα με κάποιον φιλόδοξο Διοτρεφή. Ο Δημήτριος που μνημονεύεται φαίνεται ότι είναι εκείνος ο οποίος πήγε αυτή την επιστολή στον Γάιο· είναι, λοιπόν, πιθανόν να τον είχε στείλει ο Ιωάννης και να ήταν ανάγκη να τον φιλοξενήσει ο Γάιος στη διάρκεια του ταξιδιού του, κι αυτή τη φιλοξενία θα την εξασφάλιζε η επιστολή. Όπως και για τον Γάιο, έτσι και για τον Διοτρεφή και για τον Δημήτριο δεν γνωρίζουμε τίποτα άλλο εκτός από τα όσα διαβάζουμε εδώ. Εντούτοις, είναι ενδιαφέρον ότι από την επιστολή παίρνουμε μια ιδέα για την ενωμένη διεθνή αδελφότητα των πρώτων Χριστιανών. Μεταξύ άλλων, αυτό σήμαινε ότι υπήρχε η συνήθεια να φιλοξενούν όσους ταξίδευαν «υπέρ του ονόματος», αν και μπορεί εκείνοι που τους φιλοξενούσαν να μην τους ήξεραν προσωπικά.—Εδ. 7.

ΤΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΡΙΤΗ ΙΩΑΝΝΟΥ

4. Για ποιο πράγμα επαινεί ο Ιωάννης τον Γάιο, ποια απρεπή διαγωγή καταδικάζει, και ποια καλή συμβουλή δίνει;

⁴ Ο απόστολος συμβουλεύει να παρέχεται φιλοξενία και να γίνονται καλά έργα (εδ. 1-14). Ο Ιωάννης χαίρεται που ακούει ότι ο Γάιος συνεχίζει ‘να περιπατεί εν τη αληθεία’. Τον επαινεί γιατί κάνει ένα πιστό έργο: περιποιείται με αγάπη τους επισκέπτες αδελφούς. «Ημείς . . . χρεωστούμεν», λέει ο Ιωάννης, «να υποδεχώμεθα [φιλόξενα, ΜΝΚ] τους τοιούτους, δια να γινώμεθα συνεργοί εις την αλήθειαν». Ο Ιωάννης έγραψε προηγουμένως στην εκκλησία, αλλά ο Διοτρεφής, που αυτοεξυψώνεται, δεν δέχεται με σεβασμό τίποτα από τον Ιωάννη και τους άλλους υπεύθυνους.  Ο Ιωάννης, αν έρθει, θα του ζητήσει να δώσει λόγο για το ότι ‘φλυαρεί με λόγους πονηρούς’. Δίνεται η συμβουλή στον αγαπητό Γάιο ‘να μη μιμείται το κακό, αλλά το αγαθό’. Μνημονεύεται ως αξιέπαινο παράδειγμα ο Δημήτριος. Αντί να γράψει πολλά, ο Ιωάννης εκφράζει την ελπίδα να δει ο ίδιος τον Γάιο.—Εδ. 4, 8, 10, 11.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΩΦΕΛΙΜΟ

5. (α) Πώς έδειξε ο Ιωάννης ότι ήταν υποδειγματικός επίσκοπος, και ποιο πνεύμα ήταν σπουδαίο να διατηρείται; (β) Γιατί μίλησε ο Ιωάννης με τόσο κατηγορηματικό τόνο εναντίον του Διοτρεφή; (γ) Τι πρέπει να επιδιώκουμε με ζήλο σήμερα, σύμφωνα με ποια αρχή που ανέφερε ο Ιωάννης;

⁵ Ο απόστολος Ιωάννης δείχνει ότι ήταν υποδειγματικός επίσκοπος όσον αφορά το ζήλο που είχε για να περιφρουρεί την εκκλησία από τις μολυσματικές επιρροές. Το πνεύμα της αγάπης και της φιλοξενίας που διέκρινε την εκκλησία ήταν αξιέπαινο, και ήταν πράγματι υποχρέωση των μελών της εκκλησίας να διατηρήσουν αυτή τη χαρμόσυνη κατάσταση, προκειμένου οι τοπικοί αδελφοί και οι ‘ξένοι’ (άτομα που δεν τα γνώριζαν προηγουμένως οι Χριστιανοί οι οποίοι τους φιλοξενούσαν) που πήγαιναν σ’ αυτούς να υπηρετούν μαζί ως «συνεργοί εις την αλήθειαν». (Εδ. 5, 8) Αλλά, ο Διοτρεφής είχε υπερήφανα μάτια, κάτι που μισεί ο Ιεχωβά, και δεν έδειχνε σεβασμό για τη θεοκρατική εξουσία, φλυαρώντας μάλιστα με πονηρά λόγια για τον απόστολο Ιωάννη. (Παρ. 6:16, 17) Αυτός εμπόδιζε την εκκλησία να δείχνει Χριστιανική φιλοξενία. Δεν είναι περίεργο που ο Ιωάννης μίλησε με τόσο κατηγορηματικό τόνο εναντίον αυτού του κακού πράγματος και με επιδοκιμαστικό τόνο για τη γνήσια Χριστιανική αγάπη στην εκκλησία. Εμείς πρέπει να επιδιώκουμε με τον ίδιο ζήλο σήμερα να παραμένουμε ταπεινοί, να περπατούμε στην αλήθεια και να δείχνουμε θεϊκή αγάπη και γενναιοδωρία, σύμφωνα με την αρχή που ανέφερε ο Ιωάννης: «Ο αγαθοποιών εκ του Θεού είναι, ο δε κακοποιών δεν είδε τον Θεόν».—3 Ιωάν. 11.

[Υποσημειώσεις]

[Ερωτήσεις Μελέτης]