Βιβλίο της Γραφής Αριθμός 9—1 Σαμουήλ

Συγγραφείς: Σαμουήλ, Γαδ, Νάθαν

Τόπος Συγγραφής: Ισραήλ

Ολοκλήρωση Συγγραφής: περ. 1078 Π.Κ.Χ.

Καλύπτει την Περίοδο: περ. 1180-1078 Π.Κ.Χ.

1. Ποια μεγάλη αλλαγή έλαβε χώρα στην οργάνωση του έθνους Ισραήλ το 1117 Π.Κ.Χ., και ποιες συνθήκες επρόκειτο να επακολουθήσουν;

 ΤΟ ΕΤΟΣ 1117 Π.Κ.Χ. έλαβε χώρα μια βαρυσήμαντη αλλαγή στην οργάνωση του έθνους Ισραήλ. Διορίστηκε βασιλιάς ένας άνθρωπος! Αυτό συνέβη ενώ ο Σαμουήλ υπηρετούσε ως προφήτης του Ιεχωβά στον Ισραήλ. Αν και ο Ιεχωβά ήξερε από πριν ότι θα συνέβαινε αυτό και το είχε προείπει, η αλλαγή του πολιτεύματος σε μοναρχία, σύμφωνα με την απαίτηση του λαού Ισραήλ, ήταν δυνατό χτύπημα για τον Σαμουήλ. Επειδή ο Σαμουήλ ήταν αφιερωμένος στην υπηρεσία του Ιεχωβά από τότε που γεννήθηκε και αναγνώριζε γεμάτος ευλάβεια το βασιλικό αξίωμα του Ιεχωβά, προείδε ότι τα αποτελέσματα θα ήταν καταστροφικά για τους συμπατριώτες του, τα μέλη του άγιου έθνους του Θεού. Μόνο κατόπιν κατεύθυνσης του Ιεχωβά υποχώρησε ο Σαμουήλ στις απαιτήσεις τους: ‘Είπεν ο Σαμουήλ προς τον λαόν τον τρόπον της βασιλείας, και έγραψεν αυτόν εν βιβλίω και έθεσεν έμπροσθεν του Ιεχωβά’. (1 Σαμ. 10:25) Έτσι η εποχή των κριτών έφτασε στο τέλος της και άρχισε η εποχή των ανθρώπινων βασιλιάδων, μια εποχή που θα έβλεπε τον Ισραήλ να ανέρχεται σε δύναμη και αίγλη χωρίς προηγούμενο, μόνο και μόνο για να πέσει τελικά σε καταισχύνη και να χάσει την εύνοια του Ιεχωβά.

2. Ποιοι έγραψαν το βιβλίο Πρώτο Σαμουήλ, και ποια ήταν τα προσόντα που είχαν;

² Ποιος θα είχε τα προσόντα να συντάξει το θεϊκό υπόμνημα αυτής της βαρυσήμαντης περιόδου; Κατάλληλα, ο Ιεχωβά διάλεξε τον πιστό Σαμουήλ για να αρχίσει τη συγγραφή. Σαμουήλ σημαίνει «Όνομα του Θεού», και αυτός ήταν ένας πραγματικά έξοχος υποστηρικτής του ονόματος του Ιεχωβά εκείνον τον καιρό. Φαίνεται ότι ο Σαμουήλ έγραψε τα πρώτα 24 κεφάλαια του βιβλίου. Κατόπιν, μετά το θάνατό του, ανέλαβαν τη συγγραφή ο Γαδ και ο Νάθαν, οι οποίοι ολοκλήρωσαν το υπόμνημα γράφοντας για τα τελευταία λίγα χρόνια μέχρι το θάνατο του Σαούλ. Αυτό υποδηλώνεται από το εδάφιο 1 Χρονικών 29:29, το οποίο λέει τα εξής: «Αι δε πράξεις του βασιλέως Δαβίδ, αι πρώται και αι τελευταίαι, ιδού, είναι γεγραμμέναι εν τω βιβλίω Σαμουήλ του βλέποντος, και εν τω βιβλίω Νάθαν του προφήτου, και εν τω βιβλίω Γαδ του βλέποντος». Αντίθετα με τα βιβλία Βασιλέων και Χρονικών, τα βιβλία Σαμουήλ δεν παραπέμπουν σχεδόν καθόλου σε παλιότερα υπομνήματα κι έτσι επιβεβαιώνεται ότι τα έγραψαν ο Σαμουήλ, ο Γαδ και ο Νάθαν που ήταν σύγχρονοι του Δαβίδ. Και οι 3 αυτοί άντρες κατείχαν θέσεις εμπιστοσύνης ως προφήτες του Ιεχωβά και εναντιώθηκαν στην ειδωλολατρία, η οποία είχε εξασθενίσει την ισχύ του έθνους.

3. (α) Πώς έφτασε να γίνει το Πρώτο Σαμουήλ ξεχωριστό βιβλίο της Γραφής; (β) Πότε ολοκληρώθηκε, και ποια περίοδο καλύπτει;

³ Τα 2 βιβλία Σαμουήλ αρχικά ήταν ένας ρόλος ή τόμος. Το βιβλίο Σαμουήλ χωρίστηκε σε 2 βιβλία όταν εκδόθηκε αυτό το μέρος της ελληνικής Μετάφρασης των Εβδομήκοντα. Στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα το Πρώτο Σαμουήλ ονομάστηκε Πρώτο Βασιλείων. Αυτή η διαίρεση και το όνομα Πρώτο Βασιλέων υιοθετήθηκαν από τη λατινική Βουλγάτα και συνεχίζει να υπάρχει στις Καθολικές Γραφές μέχρι σήμερα. Το γεγονός ότι τα βιβλία Πρώτο και Δεύτερο Σαμουήλ αρχικά αποτελούσαν ένα βιβλίο φαίνεται από τη Μασοριτική σημείωση στο εδάφιο 1 Σαμουήλ 28:24, η οποία λέει ότι το εδάφιο αυτό είναι στη μέση του βιβλίου Σαμουήλ. Απ’ ό,τι  φαίνεται, το βιβλίο ολοκληρώθηκε γύρω στο 1078 Π.Κ.Χ. Επομένως, το Πρώτο Σαμουήλ καλύπτει πιθανότατα περίοδο λίγο μεγαλύτερη των 100 ετών, περίπου από το 1180 ως το 1078 Π.Κ.Χ.

4. Πώς έχει επιβεβαιωθεί η ακρίβεια του υπομνήματος που υπάρχει στο Πρώτο Σαμουήλ;

⁴ Υπάρχουν άφθονες αποδείξεις για την ακρίβεια του υπομνήματος. Οι γεωγραφικές τοποθεσίες ταιριάζουν με τα γεγονότα που περιγράφονται. Είναι ενδιαφέρον ότι η πετυχημένη επίθεση του Ιωνάθαν εναντίον μιας φρουράς Φιλισταίων στη Μιχμάς, η οποία έγινε αιτία να κατατροπωθούν πλήρως οι Φιλισταίοι, επαναλήφθηκε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από έναν αξιωματικό του Βρετανικού Στρατού, ο οποίος, όπως λέγεται, κατατρόπωσε τους Τούρκους με το να ακολουθήσει τα εδαφικά χαρακτηριστικά που περιγράφονται στη θεόπνευστη αφήγηση του Σαμουήλ.—14:4-14. *

5. Πώς βεβαιώνουν ορισμένοι Βιβλικοί συγγραφείς τη γνησιότητα του βιβλίου Πρώτο Σαμουήλ;

⁵ Ωστόσο, υπάρχουν ακόμα ισχυρότερες αποδείξεις για τη θεοπνευστία και την αυθεντικότητα του βιβλίου. Το βιβλίο περιέχει την καταπληκτική εκπλήρωση της προφητείας του Ιεχωβά που έλεγε ότι ο Ισραήλ θα ζητούσε βασιλιά. (Δευτ. 17:14· 1 Σαμ. 8:5) Χρόνια αργότερα, ο Ωσηέ επιβεβαίωσε το υπόμνημα του βιβλίου, παραθέτοντας τα εξής λόγια του Ιεχωβά: «Σοι έδωκα βασιλέα εν τω θυμώ μου και αφήρεσα αυτόν εν τη οργή μου». (Ωσηέ 13:11) Ο Πέτρος υποδήλωσε ότι ο Σαμουήλ ήταν θεόπνευστος, όταν είπε ότι ο Σαμουήλ ήταν προφήτης που ‘είχε προαναγγείλει τις μέρες’ του Ιησού. (Πράξ. 3:24) Ο Παύλος παρέθεσε το εδάφιο 1 Σαμουήλ 13:14, όταν ανέφερε εν συντομία τα κύρια σημεία της ιστορίας του Ισραήλ. (Πράξ. 13:20-22) Ο Ιησούς ο ίδιος επικύρωσε την αυθεντικότητα του υπομνήματος, όταν ρώτησε τους Φαρισαίους της εποχής του: «Δεν ανεγνώσατε τι έπραξεν ο Δαβίδ ότε επείνασεν αυτός και οι μετ’ αυτού;» Κατόπιν, αφηγήθηκε το περιστατικό κατά το οποίο ο Δαβίδ ζήτησε τους άρτους της προθέσεως. (Ματθ. 12:1-4· 1 Σαμ. 21:1-6) Όπως ήδη αναφέρθηκε, και ο Έσδρας παραδέχθηκε ότι η αφήγηση ήταν γνήσια.—1 Χρον. 29:29.

6. Ποιες άλλες εσωτερικές Βιβλικές αποδείξεις δείχνουν ότι το Πρώτο Σαμουήλ είναι αυθεντικό;

⁶ Επειδή αυτό το βιβλίο αποτελεί την αρχική αφήγηση των δραστηριοτήτων του Δαβίδ, κάθε μνεία του Δαβίδ στη Γραφή επιβεβαιώνει το γεγονός ότι το βιβλίο Σαμουήλ αποτελεί μέρος του εμπνευσμένου Λόγου του Θεού. Μερικά γεγονότα που καταγράφονται σ’ αυτό το βιβλίο αναφέρονται μάλιστα και ως επιγραφές ψαλμών του Δαβίδ, όπως λόγου χάρη στον Ψαλμό 59 (1 Σαμ. 19:11), στον Ψαλμό 34 (1 Σαμ. 21:13, 14) και στον Ψαλμό 142 (1 Σαμ. 22:1 ή 1 Σαμ. 24:1, 3). Έτσι, οι εσωτερικές αποδείξεις από τον ίδιο το Λόγο του Θεού πιστοποιούν πέρα από κάθε αμφιβολία την αυθεντικότητα του βιβλίου Πρώτο Σαμουήλ.

ΤΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΩΤΟ ΣΑΜΟΥΗΛ

7. Η ιστορία που περιλαμβάνεται στο βιβλίο αφορά τη ζωή ποιων ηγετών του Ισραήλ;

⁷ Το βιβλίο καλύπτει εν μέρει ή εξ ολοκλήρου τη ζωή 4 ηγετών του Ισραήλ: του αρχιερέα Ηλεί, του προφήτη Σαμουήλ, του Σαούλ, ο οποίος ήταν ο πρώτος βασιλιάς, και του Δαβίδ, ο οποίος χρίστηκε ως ο επόμενος βασιλιάς.

8. Κάτω από ποιες περιστάσεις γεννιέται ο Σαμουήλ, και πώς γίνεται ‘διάκονος του Ιεχωβά’;

⁸ Η θητεία του Ηλεί ως κριτή και ο νεαρός Σαμουήλ (1:1–4:22). Καθώς αρχίζει η αφήγηση, παρουσιάζεται η Άννα, η αγαπημένη γυναίκα του Ελκανά, ενός Λευίτη. Είναι άτεκνη, και γι’ αυτόν το λόγο την περιφρονεί η άλλη γυναίκα του Ελκανά, η Φενίννα. Ενώ η οικογένεια κάνει μια από τις ετήσιες επισκέψεις της στη Σηλώ, όπου βρίσκεται η κιβωτός της διαθήκης του Ιεχωβά, η Άννα προσεύχεται θερμά στον Ιεχωβά να της δώσει ένα γιο. Αυτή υπόσχεται πως, αν η προσευχή της λάβει απάντηση, θα αφιερώσει το παιδί στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Ο Θεός απαντάει στην προσευχή της, και αυτή κάνει ένα γιο, τον Σαμουήλ. Μόλις αυτός απογαλακτίζεται, τον πηγαίνει στον οίκο του Ιεχωβά και τον εμπιστεύεται στη φροντίδα του αρχιερέα, του Ηλεί, σαν να τον ‘δανείζει στον Ιεχωβά’. (1:28) Κατόπιν, η Άννα εκφράζει τα αισθήματά της μ’ ένα χαρούμενο άσμα ευχαριστίας και ευτυχίας. Το παιδί γίνεται ‘υπηρέτης [διάκονος, ΜΝΚ] του Ιεχωβά ενώπιον Ηλεί του ιερέως’.—2:11.

9. Πώς γίνεται προφήτης στον Ισραήλ ο Σαμουήλ;

⁹ Όσο για τον Ηλεί, τα πράγματα δεν πάνε καλά. Αυτός είναι ηλικιωμένος και οι 2 του γιοι έχουν καταντήσει αχρείοι και κακοήθεις, άτομα που ‘δεν αναγνωρίζουν τον Ιεχωβά’. (2:12) Χρησιμοποιούν το ιερατικό τους αξίωμα για να ικανοποιούν την πλεονεξία τους και τις ανήθικες σαρκικές επιθυμίες τους. Ο Ηλεί δεν τους διορθώνει. Γι’ αυτό, λοιπόν, ο Ιεχωβά στέλνει θεϊκά αγγέλματα κατά του οίκου του Ηλεί, προειδοποιώντας ότι «άνθρωπος γέρων δεν θέλει είσθαι εν τω οίκω σου» και ότι και οι 2 γιοι του Ηλεί θα πεθάνουν την ίδια μέρα. (1 Σαμ. 2:30-34· 1 Βασ. 2:27) Τελικά, ο Ιεχωβά στέλνει το παιδί Σαμουήλ στον Ηλεί μ’ ένα τσουχτερό άγγελμα κρίσης. Έτσι, ο νεαρός Σαμουήλ εξουσιοδοτείται να γίνει προφήτης στον Ισραήλ.—1 Σαμ. 3:1, 11.

10. Πώς εκτελεί κρίση ο Ιεχωβά κατά του οίκου του Ηλεί;

¹⁰ Στον κατάλληλο καιρό, ο Ιεχωβά εκτελεί αυτή την κρίση με το να φέρει εναντίον του Ισραήλ τους Φιλισταίους. Επειδή ο Ισραήλ αρχίζει να χάνει τη μάχη, οι Ισραηλίτες, αλαλάζοντας δυνατά, παίρνουν την κιβωτό της διαθήκης από τη Σηλώ και την πηγαίνουν στο στρατόπεδό τους. Οι Φιλισταίοι, όταν ακούν τον αλαλαγμό και μαθαίνουν ότι στο στρατόπεδο των Ισραηλιτών βρίσκεται η Κιβωτός, ενισχύονται και κερδίζουν μια καταπληκτική νίκη, κατατροπώνοντας τελείως τους Ισραηλίτες. Οι Φιλισταίοι παίρνουν την Κιβωτό και οι 2 γιοι του Ηλεί πεθαίνουν. Με τρεμάμενη καρδιά, ο Ηλεί ακούει την είδηση. Μόλις ακούει για την Κιβωτό, πέφτει από το κάθισμά του προς τα πίσω, σπάει τον αυχένα του και πεθαίνει. Έτσι τελειώνει η 40χρονη θητεία του ως κριτή. Αληθινά, «η δόξα έφυγεν εκ του Ισραήλ», επειδή η Κιβωτός αντιπροσωπεύει την παρουσία του Ιεχωβά ανάμεσα στο λαό του.—4:22.

11. Πώς αποδεικνύεται ότι η Κιβωτός δεν είναι μαγικό φυλαχτό;

¹¹ Ο Σαμουήλ κρίνει τον Ισραήλ (5:1–7:17). Τώρα και οι Φιλισταίοι πρέπει να μάθουν, προς μεγάλη τους λύπη, ότι η κιβωτός του Ιεχωβά δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σαν μαγικό φυλαχτό. Όταν οι Φιλισταίοι πηγαίνουν την Κιβωτό μέσα στο ναό του Δαγών στην Άζωτο, ο θεός τους πέφτει κάτω μπρούμυτα. Την επόμενη μέρα, ο Δαγών ξαναπέφτει  φαρδύς-πλατύς στο κατώφλι, και αυτή τη φορά κόβεται το κεφάλι του και οι δυο παλάμες του. Έτσι αρχίζει η δεισιδαιμονική συνήθεια των Φιλισταίων ‘να μην πατούν στο κατώφλι του Δαγών’. (5:5) Οι Φιλισταίοι μεταφέρουν γρήγορα-γρήγορα την Κιβωτό στη Γαθ και έπειτα στην Ακκαρών, αλλά μάταια! Βασανίζονται από πανικό, από αιμορροΐδες και από μια πληγή με τρωκτικά. Στο τέλος, οι Φιλισταίοι ηγεμόνες απελπίζονται, αφού ο αριθμός των νεκρών μεγαλώνει και επιστρέφουν την Κιβωτό στον Ισραήλ πάνω σε μια καινούρια άμαξα που την τραβούν 2 θηλάζουσες αγελάδες. Στη Βαιθ-σεμές επέρχεται συμφορά σε μερικούς από τους Ισραηλίτες επειδή κοιτάζουν την Κιβωτό. (1 Σαμ. 6:19· Αριθ. 4:6, 20) Τελικά, πηγαίνουν την Κιβωτό στο σπίτι του Αβιναδάβ, στην πόλη των Λευιτών Κιριάθ-ιαρείμ.

12. Ποιες ευλογίες προκύπτουν από το γεγονός ότι ο Σαμουήλ υπερασπίζεται την ορθή λατρεία;

¹² Η Κιβωτός παραμένει 20 έτη στο σπίτι του Αβιναδάβ. Ο Σαμουήλ, που έχει γίνει πια άντρας, παρακινεί τους Ισραηλίτες να εγκαταλείψουν τα είδωλα του Βάαλ και της Ασταρώθ και να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά με όλη τους την καρδιά. Αυτό και κάνουν. Καθώς συγκεντρώνονται στη Μισπά για λατρεία, οι ηγεμόνες των Φιλισταίων βρίσκουν την ευκαιρία να πολεμήσουν και να αιφνιδιάσουν τον Ισραήλ. Ο Ισραήλ επικαλείται τον Ιεχωβά μέσω του Σαμουήλ. Ο Ιεχωβά φέρνει σύγχυση στους Φιλισταίους, προκαλώντας έναν τρομερό θόρυβο σαν βροντή, και οι Ισραηλίτες, ενισχυμένοι από τη θυσία και την προσευχή, κερδίζουν μια συντριπτική νίκη. Από τότε και έπειτα, ‘το χέρι του Ιεχωβά είναι κατά των Φιλισταίων όλες τις μέρες του Σαμουήλ’. (7:13) Ο Σαμουήλ όμως δεν επαναπαύεται. Όλη του τη ζωή κρίνει τον Ισραήλ, κάνοντας κάθε έτος μια περιοδεία: ξεκινάει από τη Ραμά, βόρεια της Ιερουσαλήμ, και πηγαίνει προς τη Βαιθήλ, τα Γάλγαλα και τη Μισπά. Στη Ραμά κτίζει ένα θυσιαστήριο για τον Ιεχωβά.

13. Πώς φτάνει ο Ισραήλ στο σημείο να απορρίψει τον Ιεχωβά ως Βασιλιά, και για ποιες συνέπειες προειδοποιεί ο Σαμουήλ;

¹³ Ο πρώτος βασιλιάς του Ισραήλ, ο Σαούλ (8:1–12:25). Ο Σαμουήλ έχει γεράσει και συνεχίζει να υπηρετεί τον Ιεχωβά, αλλά οι γιοι του δεν ακολουθούν τα αχνάρια του πατέρα τους, αφού δωροδοκούνται και διαστρέφουν την κρίση. Τότε, οι πρεσβύτεροι του Ισραήλ πλησιάζουν τον Σαμουήλ με την εξής απαίτηση: «Κατάστησον λοιπόν εις ημάς βασιλέα δια να κρίνη ημάς, καθώς έχουσι πάντα τα έθνη». (8:5) Πολύ ταραγμένος ο Σαμουήλ καταφεύγει στον Ιεχωβά κάνοντας προσευχή. Ο Ιεχωβά απαντάει τα εξής: «Δεν απέβαλον σε, αλλ’ εμέ απέβαλον από του να βασιλεύω επ’ αυτούς· . . . τώρα λοιπόν άκουσον της φωνής αυτών». (8:7-9) Ωστόσο, ο Σαμουήλ πρέπει πρώτα να τους προειδοποιήσει ότι η στασιαστική τους απαίτηση θα έχει φοβερές συνέπειες: στρατολόγηση, φορολογία, απώλεια ελευθερίας και τελικά πικρή θλίψη και κραυγή προς τον Ιεχωβά. Ο λαός συνεχίζει αμετάπειστα να έχει τις ίδιες επιθυμίες και απαιτεί βασιλιά.

14. Πώς επικυρώνεται η βασιλική ιδιότητα του Σαούλ;

¹⁴ Τώρα παρουσιάζεται ο Σαούλ, γιος του Κεις από τη φυλή Βενιαμίν, ο οποίος είναι πολύ πιο ωραίος και πιο ψηλός απ’ όλους τους υπόλοιπους Ισραηλίτες. Αυτός καθοδηγήθηκε να πάει στον Σαμουήλ, ο οποίος τον τιμά μ’ ένα συμπόσιο, τον χρίει και έπειτα, σε μια συνέλευση που γίνεται στη Μισπά, τον παρουσιάζει σε όλο τον Ισραήλ. Μολονότι ο Σαούλ στην αρχή κρύβεται ανάμεσα στις αποσκευές, τελικά παρουσιάζεται ως το άτομο που διάλεξε ο Ιεχωβά. Ο Σαμουήλ, για μια φορά ακόμη, υπενθυμίζει στον Ισραήλ, και γράφει σε βιβλίο, ‘τον τρόπο [τη δικαιωματική οφειλή, ΜΝΚ] της βασιλείας’. Ωστόσο, μόνο μετά τη νίκη που σημειώνει ο Σαούλ εναντίον των Αμμωνιτών—νίκη που τερματίζει την πολιορκία της Ιαβείς στη Γαλαάδ—ενισχύεται η θέση του ως βασιλιά, κι έτσι στα Γάλγαλα ο λαός επικυρώνει τη βασιλική του ιδιότητα. Ο Σαμουήλ και πάλι τους προτρέπει να φοβούνται, να υπηρετούν και να υπακούν τον Ιεχωβά, και επικαλείται τον Ιεχωβά για να στείλει ένα σημείο, να στείλει βροντές και βροχή εκτός εποχής, τον καιρό του θερισμού. Με μια φοβερή επίδειξη ο Ιεχωβά εκδηλώνει την οργή του, επειδή τον απέρριψαν ως Βασιλιά.

15. Ποιο αλαζονικό αμάρτημα οδηγεί στην αποτυχία του Σαούλ;

¹⁵ Η ανυπακοή του Σαούλ (13:1–15:35). Επειδή οι Φιλισταίοι συνεχίζουν να παρενοχλούν τους Ισραηλίτες, ο θαρραλέος γιος του Σαούλ, ο Ιωνάθαν, πατάσσει μια φρουρά Φιλισταίων. Για να πάρει εκδίκηση ο εχθρός στέλνει έναν τεράστιο στρατό, «ως η άμμος η επί του χείλους της θαλάσσης» από αριθμητική άποψη, ο οποίος στρατοπεδεύει στη Μιχμάς. Ξεσπάει αναβρασμός σε όλες τις γραμμές των Ισραηλιτών. ‘Μακάρι να ερχόταν ο Σαμουήλ για να μας δώσει την κατεύθυνση του Ιεχωβά!’ Τον Σαούλ τον πιάνει ανυπομονησία καθώς περιμένει τον Σαμουήλ, και αμαρτάνει όταν προσφέρει με αλαζονεία το ολοκαύτωμα ο ίδιος. Ξαφνικά εμφανίζεται ο Σαμουήλ. Αγνοώντας τις αβάσιμες δικαιολογίες που προβάλλει ο Σαούλ, ο Σαμουήλ εκφέρει την κρίση του Ιεχωβά: ‘Τώρα η βασιλεία σου δεν θα στηριχθεί· ο Ιεχωβά θα ζητήσει για τον εαυτό του άνθρωπο κατά την καρδιά του, και ο Ιεχωβά θα τον διορίσει να είναι άρχοντας στο λαό του, επειδή εσύ δεν φύλαξες εκείνο που σε διέταξε ο Ιεχωβά’.—13:14.

16. Σε ποιες δυσκολίες καταλήγει η απερισκεψία του Σαούλ;

¹⁶ Ο Ιωνάθαν, που είναι ζηλωτής υπέρ του ονόματος του Ιεχωβά, επιτίθεται και πάλι εναντίον μιας προφυλακής των Φιλισταίων, αυτή τη φορά μόνο με τον οπλοφόρο του, και αυτοί πατάσσουν μέσα σε πολύ λίγη ώρα γύρω στους 20 άντρες. Ακολουθεί ένας σεισμός που αυξάνει τη σύγχυση στην οποία περιέρχεται ο εχθρός. Οι Φιλισταίοι κατατροπώνονται, και όλοι οι Ισραηλίτες τούς καταδιώκουν. Ωστόσο, η νίκη δεν είναι ολοκληρωτική, επειδή ο Σαούλ έχει κάνει έναν απερίσκεπτο όρκο, που απαγορεύει στους πολεμιστές να φάνε πριν τελειώσει η μάχη. Οι άντρες κουράζονται γρήγορα, και κατόπιν αμαρτάνουν κατά του Ιεχωβά, τρώγοντας κρέας από φρεσκοσφαγμένα ζώα χωρίς να αφήσουν να στραγγίξει το αίμα. Ο Ιωνάθαν, όμως, έχει αναζωογονηθεί τρώγοντας μέλι από μια κηρήθρα πριν μάθει για τον όρκο, τον οποίο με θάρρος αποκηρύττει ως εμπόδιο. Ο λαός τον λυτρώνει από το θάνατο λόγω της μεγάλης σωτηρίας που έκανε στον Ισραήλ.

17. Ποια περαιτέρω απόρριψη του Σαούλ ακολουθεί μετά το δεύτερο σοβαρό αμάρτημά του;

¹⁷ Τώρα έρχεται ο καιρός να εκτελέσει ο Ιεχωβά την κρίση του κατά των ευτελών Αμαληκιτών. (Δευτ. 25:17-19) Αυτοί πρέπει να εξαλειφθούν εντελώς. Κανένας δεν πρέπει να γλιτώσει, ούτε άνθρωπος ούτε ζώο. Οι Ισραηλίτες δεν πρέπει να πάρουν κανένα λάφυρο. Τα πάντα πρέπει να αφιερωθούν στην καταστροφή. Ωστόσο, ο Σαούλ δείχνει ανυπακοή  και δεν σκοτώνει τον Αγάγ, τον Αμαληκίτη βασιλιά, και τα καλύτερα από τα ποίμνια και από τα κοπάδια, με το πρόσχημα ότι θα τα θυσιάσει στον Ιεχωβά. Αυτό δυσαρεστεί τόσο τον Θεό του Ισραήλ ώστε εμπνέει τον Σαμουήλ να πει και δεύτερη φορά ότι ο Σαούλ απορρίπτεται. Ο Σαμουήλ, αγνοώντας τις δικαιολογίες που προβάλλει ο Σαούλ, καθώς προσπαθεί να μη χάσει το γόητρό του, διακηρύττει: ‘Μήπως ο Ιεχωβά αρέσκεται εις τα ολοκαυτώματα και εις τας θυσίας, καθώς εις το να υπακούωμεν της φωνής του Ιεχωβά; ιδού, η υποταγή είναι καλητέρα παρά την θυσίαν· επειδή συ απέρριψας τον λόγον του Ιεχωβά, δια τούτο και αυτός απέρριψε σε από του να ήσαι βασιλεύς’. (1 Σαμ. 15:22, 23) Ο Σαούλ, κατόπιν, απλώνει το χέρι του για να εκλιπαρήσει τον Σαμουήλ και του ξηλώνει το κράσπεδο από το πανωφόρι του. Ο Σαμουήλ τον βεβαιώνει ότι με παρόμοιο τρόπο θα αποσπάσει ο Ιεχωβά τη βασιλεία από τον Σαούλ και θα τη δώσει σε κάποιον καλύτερο. Ο ίδιος ο Σαμουήλ πιάνει το σπαθί, εκτελεί τον Αγάγ και στρέφει τα νώτα του στον Σαούλ, τον οποίον και δεν ξαναβλέπει ποτέ πια.

18. Με βάση τι διαλέγει ο Ιεχωβά τον Δαβίδ;

¹⁸ Το χρίσμα του Δαβίδ, η ανδρεία του (16:1–17:58). Κατόπιν, ο Ιεχωβά κατευθύνει τον Σαμουήλ στο σπίτι του Ιεσσαί, στη Βηθλεέμ του Ιούδα, για να διαλέξει και να χρίσει το μελλοντικό βασιλιά. Οι γιοι του Ιεσσαί περνούν ένας-ένας, αλλά απορρίπτονται. Ο Ιεχωβά υπενθυμίζει στον Σαμουήλ: ‘Δεν βλέπει ο Ιεχωβά καθώς βλέπει ο άνθρωπος· διότι ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενον, ο δε Ιεχωβά βλέπει την καρδίαν’. (16:7) Τελικά, ο Ιεχωβά δείχνει ότι επιδοκιμάζει τον Δαβίδ, το μικρότερο γιο, ο οποίος περιγράφεται ως «ξανθός και ευόφθαλμος και ωραίος την όψιν», και ο Σαμουήλ τον χρίει με λάδι. (16:12) Το πνεύμα του Ιεχωβά έρχεται τώρα στον Δαβίδ, αλλά ο Σαούλ αναπτύσσει κακό πνεύμα.

19. Ποια είναι η αρχική νίκη που κερδίζει ο Δαβίδ στο όνομα του Ιεχωβά;

¹⁹ Οι Φιλισταίοι ξανακάνουν επιδρομές εναντίον του Ισραήλ, προβάλλοντας το πρωτοπαλίκαρό τους, τον Γολιάθ, ένα γίγαντα που έχει ύψος 6 πήχεις και 1 πιθαμή (περίπου 2,9 μ.). Αυτός είναι τόσο τεράστιος που ο σιδερόπλεκτος θώρακας της πανοπλίας του ζυγίζει περίπου 57 κιλά και η λόγχη του δόρατός του περίπου 6,8 κιλά. (17:4, 5, 7) Τη μια μέρα μετά την άλλη, αυτός ο Γολιάθ βλαστημάει και προκαλεί περιφρονητικά τους Ισραηλίτες να διαλέξουν έναν άντρα και να τον αφήσουν να πάει να τον πολεμήσει, αλλά κανένας δεν απαντάει. Ο Σαούλ κάθεται και τρέμει στη σκηνή του. Όμως, οι χλευασμοί του Φιλισταίου φτάνουν και στα αφτιά του Δαβίδ. Με δίκαιη αγανάκτηση και θεόδοτο θάρρος, ο Δαβίδ αναφωνεί: «Τις είναι ο Φιλισταίος ούτος ο απερίτμητος, ώστε να εξουθενή [χλευάζει, ΜΝΚ] τα στρατεύματα του Θεού του ζώντος;» (17:26) Ο Δαβίδ απορρίπτει την πανοπλία του Σαούλ, επειδή δεν την είχε ξαναφορέσει, και πηγαίνει να πολεμήσει οπλισμένος μόνο με τη γκλίτσα, μια σφεντόνα και 5 λείες πέτρες. Ο Γολιάθ, θεωρώντας ότι μια μονομαχία με το νεαρό αυτό βοσκό θα υποβίβαζε την αξιοπρέπειά του, καταριέται τον Δαβίδ. Αντηχεί η γεμάτη πεποίθηση απάντηση του Δαβίδ: ‘Συ έρχεσαι εναντίον μου με ρομφαίαν και δόρυ και ασπίδα· εγώ δε έρχομαι εναντίον σου εν τω ονόματι του Ιεχωβά των δυνάμεων’. (17:45) Μια καλοζυγισμένη πέτρα φεύγει από τη σφεντόνα του Δαβίδ και το πρωτοπαλίκαρο των Φιλισταίων πέφτει καταγής! Ο Δαβίδ, μπροστά στα μάτια και των δυο στρατών, τρέχει στον Γολιάθ, τραβάει το σπαθί του γίγαντα και μ’ αυτό του κόβει το κεφάλι. Τι μεγάλη απελευθέρωση από τον Ιεχωβά! Πόση ευφροσύνη υπάρχει στο στρατόπεδο του Ισραήλ! Τώρα που το πρωτοπαλίκαρό τους είναι νεκρό, οι Φιλισταίοι τρέπονται σε φυγή, ενώ οι πανευτυχείς Ισραηλίτες τούς καταδιώκουν κατά πόδας.

20. Πώς έρχεται σε αντίθεση η στάση του Ιωνάθαν απέναντι στον Δαβίδ με τη στάση του Σαούλ;

²⁰ Ο Σαούλ καταδιώκει τον Δαβίδ (18:1–27:12). Η άφοβη ενέργεια του Δαβίδ υπέρ του ονόματος του Ιεχωβά γίνεται αφορμή να αποκτήσει μια υπέροχη φιλία. Γίνεται φίλος με τον Ιωνάθαν, που είναι γιος του Σαούλ και φυσιολογικά ο διάδοχος στη βασιλεία. Ο Ιωνάθαν «ηγάπησεν αυτόν . . . ως την ιδίαν αυτού ψυχήν», κι έτσι οι δυο τους συνάπτουν μια διαθήκη φιλίας. (18:1-3) Καθώς ο Δαβίδ αποκτά όλο και μεγαλύτερη φήμη στον Ισραήλ, ο Σαούλ θυμωμένος τον ψάχνει για να τον σκοτώσει, παρότι τον έχει παντρέψει με την κόρη του, τη Μιχάλ. Η εχθρότητα του Σαούλ γίνεται ολοένα και πιο παράλογη, και τελικά ο Δαβίδ αναγκάζεται να δραπετεύσει με τη στοργική βοήθεια του Ιωνάθαν. Οι δυο τους κλαίνε όταν χωρίζουν, και ο Ιωνάθαν επιβεβαιώνει την οσιότητά του προς τον Δαβίδ, λέγοντας: ‘Ο Ιεχωβά ας ήναι μεταξύ εμού και σου, και μεταξύ του σπέρματός μου και του σπέρματός σου εις τον αιώνα’.—20:42.

21. Ποια γεγονότα χαρακτηρίζουν τη φυγή του Δαβίδ από τον Σαούλ;

²¹ Στη διάρκεια της φυγής του από τον εξαγριωμένο Σαούλ, ο Δαβίδ και η μικρή ομάδα των πεινασμένων υποστηρικτών του πηγαίνουν στη Νωβ. Εδώ, ο ιερέας Αχιμέλεχ, αφού πρώτα λαβαίνει τη διαβεβαίωση ότι ο Δαβίδ και οι άντρες του είναι καθαροί από γυναίκες, τους επιτρέπει να φάνε τους άγιους άρτους της προθέσεως. Οπλισμένος τώρα με το σπαθί του Γολιάθ, ο Δαβίδ καταφεύγει στη Γαθ, που είναι στο έδαφος των Φιλισταίων, κι εκεί παριστάνει τον τρελό. Κατόπιν, πηγαίνει στο σπήλαιο Οδολλάμ, έπειτα στον Μωάβ και αργότερα, ακολουθώντας τη συμβουλή που του δίνει ο Γαδ ο προφήτης, γυρίζει στη γη του Ιούδα. Ο Σαούλ, που έχει γίνει τρελός από τη ζήλεια του, επειδή φοβάται μήπως γίνει κάποια εξέγερση υπέρ του Δαβίδ, στέλνει τον Εδωμίτη Δωήκ να σφάξει όλους τους κατοίκους της Νωβ που είναι ιερείς, και από τη σφαγή αυτή γλιτώνει μόνο ο Αβιάθαρ, ο οποίος πηγαίνει μαζί με τον Δαβίδ. Αυτός γίνεται ο ιερέας της ομάδας.

22. Πώς εκδηλώνει ο Δαβίδ οσιότητα στον Ιεχωβά και σεβασμό για την οργάνωσή Του;

²² Ο Δαβίδ, που είναι όσιος δούλος του Ιεχωβά, αρχίζει τώρα έναν αποτελεσματικό ανταρτοπόλεμο κατά των Φιλισταίων. Ωστόσο, ο Σαούλ συνεχίζει, με όλα τα μέσα που διαθέτει, την εκστρατεία που κάνει για να πιάσει τον Δαβίδ, συγκεντρώνοντας τους πολεμιστές του και καταδιώκοντάς τον ‘στους οχυρούς τόπους [στην έρημο, ΜΝΚ] της Εν-γαδδί’. (24:1) Ο Δαβίδ, ο αγαπημένος του Ιεχωβά, καταφέρνει πάντα να ξεφεύγει από τους διώκτες του. Σε μια περίπτωση έχει την ευκαιρία να πατάξει τον Σαούλ, αλλά δεν το κάνει, και κόβει μόνο το κράσπεδο από το πανωφόρι του Σαούλ για να του αποδείξει ότι του χάρισε τη ζωή. Ακόμη και γι’ αυτή την ακίνδυνη πράξη, «η καρδία του Δαβίδ εκτύπησεν αυτόν», επειδή νομίζει ότι ενήργησε εναντίον του χρισμένου  του Ιεχωβά. Τι θαυμάσιο σεβασμό εκδηλώνει για την οργάνωση του Ιεχωβά!

23. Πώς κάνει ειρήνη η Αβιγαία με τον Δαβίδ και γίνεται τελικά γυναίκα του;

²³ Αν και τώρα καταγράφεται ο θάνατος του Σαμουήλ (25:1), ο γραμματέας που τον διαδέχεται συνεχίζει την αφήγηση. Ο Δαβίδ ζητάει από τον Νάβαλ, που κατοικεί στη Μαών του Ιούδα, να προμηθεύσει τροφή γι’ αυτόν και τους άντρες του, ανταποδίδοντας έτσι τη βοήθεια που έχουν προσφέρει αυτοί στους βοσκούς του Νάβαλ. Ο Νάβαλ όμως ‘αποδιώκει [επιπλήττει με φωνές, ΜΝΚ]’ τους άντρες του Δαβίδ και ο Δαβίδ ξεκινάει να πάει να τον τιμωρήσει. (25:14) Η γυναίκα του Νάβαλ, η Αβιγαία, αντιλαμβανόμενη τον κίνδυνο, παίρνει στα κρυφά προμήθειες, τις πηγαίνει στον Δαβίδ και τον εξευμενίζει. Ο Δαβίδ την ευλογεί γι’ αυτή τη συνετή της ενέργεια και την αφήνει να επιστρέψει ειρηνικά. Όταν η Αβιγαία πληροφορεί τον Νάβαλ για τα όσα συνέβησαν, προσβάλλεται η καρδιά του, και 10 μέρες αργότερα πεθαίνει. Ο Δαβίδ τώρα παντρεύεται τη μεγαλόκαρδη και όμορφη Αβιγαία.

24. Πώς ξαναχαρίζει ο Δαβίδ τη ζωή στον Σαούλ;

²⁴ Για τρίτη φορά ο Σαούλ αρχίζει να καταδιώκει με φανατισμό τον Δαβίδ, και μια φορά ακόμη βλέπει το έλεος του Δαβίδ. Ο Σαούλ και οι άντρες του πέφτουν σε ‘βαθύ ύπνο παρά Ιεχωβά’. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στον Δαβίδ να μπει στο στρατόπεδο και να πάρει το δόρυ του Σαούλ, αλλά δεν επιβάλλει το χέρι του ‘στον χρισμένο τού Ιεχωβά’. (26:11, 12) Ο Δαβίδ αναγκάζεται για δεύτερη φορά να πάει στους Φιλισταίους, προκειμένου να βρει καταφύγιο, και αυτοί του δίνουν τη Σικλάγ για να μείνει εκεί. Από εδώ συνεχίζει τις εξορμήσεις του κατά των άλλων εχθρών του Ισραήλ.

25. Ποιο είναι το τρίτο σοβαρό αμάρτημα που διαπράττει ο Σαούλ;

²⁵ Η αυτοκτονία του Σαούλ (28:1–31:13). Οι ηγεμόνες των Φιλισταίων οδηγούν ένα συνδυασμένο στρατό στη Σουνήμ. Ο Σαούλ, από τη μεριά του, στρατοπεδεύει στο Όρος Γελβουέ. Φρενιασμένος ζητάει καθοδηγία, αλλά δεν μπορεί να πάρει καμιά απάντηση από τον Ιεχωβά. Να μπορούσε να έρθει σε επαφή με τον Σαμουήλ! Ο Σαούλ μεταμφιέζεται και διαπράττει άλλο ένα σοβαρό αμάρτημα, όταν πηγαίνει να βρει μια γυναίκα που είναι πνευματιστικό μέντιουμ στην Εν-δώρ, πίσω από τις γραμμές των Φιλισταίων. Όταν τη βρίσκει, την παρακαλάει να τον φέρει σε επαφή με τον Σαμουήλ. Ο Σαούλ, που βιάζεται να βγάλει συμπεράσματα, υποθέτει ότι το φάντασμα είναι ο νεκρός Σαμουήλ. Ωστόσο, ο «Σαμουήλ» δεν έχει να δώσει κανένα παρηγορητικό μήνυμα στο βασιλιά. Αύριο αυτός θα πεθάνει και, σύμφωνα με τα λόγια του Ιεχωβά, θα του αφαιρεθεί η βασιλεία. Στο άλλο στρατόπεδο, οι ηγεμόνες των Φιλισταίων ετοιμάζονται για τη μάχη. Όταν βλέπουν τον Δαβίδ και τους άντρες του ανάμεσά τους, τους υποπτεύονται και τους στέλνουν στα σπίτια τους. Οι άντρες του Δαβίδ επιστρέφουν στη Σικλάγ πάνω στην ώρα! Μια ομάδα από Αμαληκίτες επιδρομείς έχουν πάρει τις οικογένειες και τα αποκτήματα του Δαβίδ και των αντρών του, αλλά ο Δαβίδ και οι άντρες του τους καταδιώκουν και ξαναπαίρνουν τα πάντα πίσω χωρίς να γίνει ζημιά.

26. Πώς τελειώνει η ολέθρια βασιλεία του πρώτου βασιλιά του Ισραήλ;

²⁶ Τώρα γίνεται μάχη στο Όρος Γελβουέ. Ο Ισραήλ υφίσταται καταστροφική ήττα, και οι Φιλισταίοι αποκτούν τον έλεγχο στρατηγικών περιοχών της χώρας. Ο Ιωνάθαν και άλλοι γιοι του Σαούλ θανατώνονται, και ο θανάσιμα πληγωμένος Σαούλ σκοτώνεται με το ίδιο του το σπαθί—αυτοκτονεί. Οι νικητές Φιλισταίοι κρεμούν τα πτώματα του Σαούλ και των 3 γιων του πάνω στα τείχη της πόλης Βαίθ-σαν, αλλά οι άντρες της Ιαβείς-γαλαάδ παίρνουν τα πτώματα απ’ αυτή την επονείδιστη θέση. Η ολέθρια βασιλεία του πρώτου βασιλιά του Ισραήλ έφτασε στο καταστροφικό της τέλος.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΩΦΕΛΙΜΟ

27. (α) Σε τι απέτυχαν ο Ηλεί και ο Σαούλ; (β) Από ποιες απόψεις είναι θαυμάσια παραδείγματα ο Σαμουήλ και ο Δαβίδ για τους επισκόπους και τους νεαρούς διακόνους;

²⁷ Τι ιστορία περιέχεται στο Πρώτο Σαμουήλ! Απόλυτα ειλικρινής σε κάθε λεπτομέρεια, εκθέτει ταυτόχρονα τόσο την αδυναμία όσο και τη δύναμη του Ισραήλ. Εδώ αναφέρονται 4 ηγέτες του Ισραήλ, 2 που πρόσεξαν το νόμο του Θεού και 2 που δεν τον πρόσεξαν. Παρατηρήστε πώς απέτυχαν ο Ηλεί και ο Σαούλ: Ο πρώτος παραμέλησε να ενεργήσει και ο δεύτερος ενήργησε με αλαζονεία. Απεναντίας, ο Σαμουήλ και ο Δαβίδ έδειξαν αγάπη για την οδό του Ιεχωβά από τη νεότητά τους, και γι’ αυτό ευημέρησαν. Τι πολύτιμα διδάγματα υπάρχουν εδώ για όλους τους επισκόπους! Πόσο αναγκαίο είναι να μένουν αυτοί σταθεροί, να αγρυπνούν για την καθαρότητα και την τάξη μέσα στην οργάνωση του Ιεχωβά, να σέβονται τις διατάξεις Του, να είναι άφοβοι, να έχουν ισορροπημένη ιδιοσυγκρασία, να είναι θαρραλέοι και να δείχνουν στοργικό ενδιαφέρον για τους άλλους! (2:23-25· 24:5, 7· 18:5, 14-16) Παρατηρήστε, επίσης, ότι αυτοί οι 2 που ήταν πετυχημένοι είχαν το πλεονέκτημα να λάβουν καλή θεοκρατική εκπαίδευση από τη νεότητά τους και ότι από μικροί έλεγαν θαρραλέα το άγγελμα του Ιεχωβά και περιφρουρούσαν τα συμφέροντα που τους είχαν ανατεθεί. (3:19· 17:33-37) Μακάρι να γίνουν νεαροί «Σαμουήλ» και «Δαβίδ» όλοι οι νεαροί λάτρεις του Ιεχωβά σήμερα!

28. Πώς τονίζεται η υπακοή, και ποια συμβουλή του βιβλίου Πρώτο Σαμουήλ επαναλαμβάνεται αργότερα από άλλους Βιβλικούς συγγραφείς;

²⁸ Απ’ όλα τα ωφέλιμα λόγια που περιέχει αυτό το βιβλίο, πρέπει να θυμόμαστε πολύ καλά αυτά που ενέπνευσε ο Ιεχωβά τον Σαμουήλ να πει, καταδικάζοντας τον Σαούλ επειδή δεν ‘εξάλειψε το μνημόσυνον του Αμαλήκ υποκάτωθεν του ουρανού’. (Δευτ. 25:19) Το δίδαγμα ότι ‘η υπακοή είναι καλύτερη από τη θυσία’ επαναλαμβάνεται σε διάφορες περιπτώσεις, στα εδάφια Ωσηέ 6:6, Μιχαίας 6:6-8 και Μάρκος 12:33. (1 Σαμ. 15:22) Είναι απαραίτητο να ωφεληθούμε εμείς σήμερα απ’ αυτό το θεόπνευστο υπόμνημα, υπακούοντας πλήρως και ολοκληρωτικά στη φωνή του Ιεχωβά του Θεού μας! Επίσης, κάτι στο οποίο εφιστάται η προσοχή μας, στα εδάφια 1 Σαμουήλ 14:32, 33, είναι η υπακοή στο θέμα της αναγνώρισης της ιερότητας του αίματος. Η βρώση κρέατος του οποίου το αίμα δεν είχε στραγγίξει κατάλληλα θεωρούνταν ‘αμαρτία κατά του Ιεχωβά’. Αυτό εφαρμόζεται και στη Χριστιανική εκκλησία, όπως φανερώνουν τα εδάφια Πράξεις 15:28, 29.

29. Τις συνέπειες ποιου εθνικού σφάλματος από μέρους του Ισραήλ τονίζει το Πρώτο Σαμουήλ, δίνοντας έτσι ποια προειδοποίηση στα ισχυρογνώμονα άτομα;

²⁹ Το Πρώτο Σαμουήλ δείχνει το οικτρό σφάλμα ενός  έθνους που έφτασε στο σημείο να θεωρεί μη πρακτική τη διακυβέρνηση του Θεού από τον ουρανό. (1 Σαμ. 8:5, 19, 20· 10:18, 19) Οι παγίδες, καθώς και η ματαιότητα της ανθρώπινης διακυβέρνησης, περιγράφονται παραστατικά, αλλά και προφητικά. (8:11-18· 12:1-17) Το βιβλίο στην αρχή παρουσιάζει τον Σαούλ ως ένα μετριόφρονα άντρα που είχε το πνεύμα του Θεού (9:21· 11:6), αλλά η κρίση του θόλωσε και η καρδιά του γέμισε έχθρα καθώς η αγάπη του για τη δικαιοσύνη και η πίστη του στον Θεό μειώνονταν. (14:24, 29, 44) Το υπόμνημα ζήλου που είχε στην αρχή το έσβησαν οι μετέπειτα πράξεις του, που έδειχναν αλαζονεία, ανυπακοή και απιστία προς τον Θεό. (1 Σαμ. 13:9· 15:9· 28:7· Ιεζ. 18:24) Η έλλειψη πίστης τού προκάλεσε ανασφάλεια, η οποία υποδαύλισε το φθόνο, το μίσος και τις δολοφονικές διαθέσεις. (1 Σαμ. 18:9, 11· 20:33· 22:18, 19) Πέθανε όπως είχε ζήσει, ως ένας αποτυχημένος στα μάτια του Θεού και του λαού του, και ως προειδοποίηση για οποιονδήποτε γίνεται ‘αυθάδης [ισχυρογνώμων, ΜΝΚ]’ όπως αυτός.—2 Πέτρ. 2:10-12.

30. Ποιες ιδιότητες του Σαμουήλ μπορούν να καλλιεργούν επωφελώς οι σημερινοί διάκονοι;

³⁰ Ωστόσο, από την άλλη υπάρχει το καλό. Για παράδειγμα, παρατηρήστε την πορεία του πιστού Σαμουήλ, ο οποίος υπηρέτησε τον Ισραήλ μια ζωή ολόκληρη, χωρίς να κάνει απάτες, χωρίς να δείξει μεροληψία ή εύνοια. (1 Σαμ. 12:3-5) Από την παιδική του ηλικία, ήταν πρόθυμος να υπακούει (3:5), ευγενικός και γεμάτος σεβασμό (3:6-8), αξιόπιστος στην εκτέλεση των καθηκόντων του (3:15), ακλόνητος στην αφιέρωση και στην αφοσίωσή του (7:3-6· 12:2), πρόθυμος να ακούει (8:21), έτοιμος να υποστηρίξει τις αποφάσεις του Ιεχωβά (10:24), σταθερός στην κρίση του ανεξάρτητα από τα πρόσωπα που περιλαμβάνονταν (13:13), υπέρμαχος της υπακοής (15:22) και επίμονος στην εκπλήρωση της αποστολής του (16:6, 11). Επίσης, οι άλλοι είχαν θετική άποψη γι’ αυτόν. (2:26· 9:6) Οι νεαροί θα πρέπει να παίρνουν ενθάρρυνση από τη διακονία του Σαμουήλ στα χρόνια της νεότητάς του, για να αναλάβουν τη διακονία σήμερα (2:11, 18), αλλά κι εκείνοι που είναι καταπονημένοι λόγω ηλικίας θα πρέπει να ενισχύονται από το γεγονός ότι αυτός συνέχισε χωρίς ανάπαυλα μέχρι το τέλος της ζωής του.—7:15.

31. Σε τι ήταν θαυμάσιο παράδειγμα ο Ιωνάθαν;

³¹ Έπειτα υπάρχει το θαυμάσιο παράδειγμα του Ιωνάθαν. Αυτός δεν κράτησε κακία για το γεγονός ότι ο Δαβίδ χρίστηκε για τη βασιλεία που μπορεί να κληρονομούσε ο ίδιος. Αντίθετα, αναγνώρισε τις θαυμάσιες ιδιότητες του Δαβίδ και έκανε διαθήκη φιλίας μ’ αυτόν. Παρόμοιες ανιδιοτελείς φιλίες, μεταξύ ατόμων που υπηρετούν πιστά τον Ιεχωβά σήμερα, μπορούν να παρέχουν μεγάλη εποικοδόμηση και ενθάρρυνση.—23:16-18.

32. Ποιες θαυμάσιες ιδιότητες παρατηρούμε στις γυναίκες Άννα και Αβιγαία;

³² Για τις γυναίκες, υπάρχει το παράδειγμα της Άννας, η οποία συνόδευε τακτικά τον άντρα της στον τόπο λατρείας του Ιεχωβά. Αυτή ήταν μια ευλαβική, ταπεινή γυναίκα, που δεν κράτησε κοντά της το παιδί της, προκειμένου να τηρήσει το λόγο της και να δείξει εκτίμηση για την καλοσύνη του Ιεχωβά. Τι θαυμάσια που ήταν πράγματι η ανταμοιβή της: να βλέπει το παιδί της να ξεκινάει μια ζωή καρποφόρας ολοχρόνιας υπηρεσίας προς τον Ιεχωβά. (1:11, 21-23, 27, 28) Επίσης, υπάρχει το παράδειγμα της Αβιγαίας, η οποία έδειξε γυναικεία υποταγή και σύνεση, πράγμα που κέρδισε τον έπαινο του Δαβίδ, με αποτέλεσμα να γίνει αργότερα σύζυγός του.—25:32-35.

33. Ποια πορεία θα πρέπει να μας παρακινεί να ακολουθήσουμε η άφοβη αγάπη και οσιότητα του Δαβίδ;

³³ Η αγάπη του Δαβίδ για τον Ιεχωβά εκφράζεται με συγκινητικό τρόπο στους ψαλμούς που συνέθεσε ο Δαβίδ ενώ τον καταδίωκε στην έρημο ο Σαούλ, ο ‘χρισμένος του Ιεχωβά’, που έπεφτε και ξανάπεφτε σε σφάλματα. (1 Σαμ. 24:7· Ψαλμ. 34:7, 8· 52:8· 57:1, 7, 9) Και με τι εγκάρδια εκτίμηση αγίασε ο Δαβίδ το όνομα του Ιεχωβά όταν μίλησε περιφρονητικά στον χλευαστή Γολιάθ! ‘Εγώ δε έρχομαι εναντίον σου εν τω ονόματι του Ιεχωβά των δυνάμεων. Την ημέραν ταύτην θέλει σε παραδώσει ο Ιεχωβά εις την χείρα μου δια να γνωρίση πάσα η γη ότι είναι Θεός εις τον Ισραήλ· και θέλει γνωρίσει παν το πλήθος τούτο ότι ο Ιεχωβά δεν σώζει με ρομφαίαν και δόρυ· διότι του Ιεχωβά είναι η μάχη, και αυτός θέλει σας παραδώσει εις την χείρα ημών’. (1 Σαμ. 17:45-47) Ο Δαβίδ, ο θαρραλέος και όσιος ‘χρισμένος’ του Ιεχωβά, μεγάλυνε τον Ιεχωβά ως τον Θεό όλης της γης και ως τη μόνη αληθινή Πηγή σωτηρίας. (2 Σαμ. 22:51) Ας μιμούμαστε πάντα αυτό το άφοβο παράδειγμα!

34. Πώς αποκαλύπτονται περαιτέρω οι σκοποί του Ιεχωβά περί Βασιλείας σε συνάρτηση με τον Δαβίδ;

³⁴ Τι έχει να πει το Πρώτο Σαμουήλ για την εξέλιξη των σκοπών του Θεού περί Βασιλείας; Μα, αυτό μας φέρνει στο πραγματικά κύριο σημείο αυτού του βιβλίου της Γραφής! Κι αυτό γιατί εδώ πρωτοαναφέρεται ο Δαβίδ, που το όνομά του σημαίνει μάλλον «Αγαπητός». Τον Δαβίδ τον αγάπησε ο Ιεχωβά και τον διάλεξε ως ‘τον άνθρωπο κατά την καρδία αυτού’, ως το άτομο που ήταν κατάλληλο να γίνει βασιλιάς στον Ισραήλ. (1 Σαμ. 13:14) Έτσι η βασιλεία πέρασε στη φυλή Ιούδα, σε αρμονία με την ευλογία του Ιακώβ που αναφέρεται στα εδάφια Γένεσις 49:9, 10, και το βασιλικό αξίωμα επρόκειτο να παραμείνει στη φυλή Ιούδα ώσπου να έρθει ο Κυβερνήτης στον οποίον ανήκει η υπακοή όλων των λαών.

35. Πώς έφτασε το όνομα του Δαβίδ να συνδεθεί με το όνομα του Σπέρματος της Βασιλείας, και ποιες ιδιότητες του Δαβίδ θα εκδηλώσει στο μέλλον αυτό το Σπέρμα;

³⁵ Επιπλέον, το όνομα του Δαβίδ συνδέεται με το Σπέρμα της Βασιλείας, που κι αυτό γεννήθηκε στη Βηθλεέμ και ήταν από τη γραμμή του Δαβίδ. (Ματθ. 1:1, 6· 2:1· 21:9, 15) Αυτός είναι ο δοξασμένος Ιησούς Χριστός, «ο λέων, όστις είναι εκ της φυλής Ιούδα, η ρίζα του Δαβίδ» και «η ρίζα και το γένος [απόγονος, ΜΝΚ] του Δαβίδ, ο αστήρ ο λαμπρός και ορθρινός». (Αποκ. 5:5· 22:16) Κυβερνώντας με Βασιλική δύναμη, αυτός ‘ο γιος του Δαβίδ’ θα δείξει πλήρως την ακλόνητη στάση και το θάρρος που είχε ο επιφανής πρόγονός του, πολεμώντας τους εχθρούς του Θεού μέχρι την τελική πτώση τους και αγιάζοντας το όνομα του Ιεχωβά σε όλη τη γη. Πόσο ισχυρή είναι η εμπιστοσύνη που δείχνουμε σ’ αυτό το Σπέρμα της Βασιλείας!

[Υποσημειώσεις]

[Ερωτήσεις Μελέτης]