Μελέτες για τη Θεόπνευστη Γραφή και το Ιστορικό Της

Μελέτη Αριθμός 8—Πλεονεκτήματα της «Μετάφρασης Νέου Κόσμου»

Εξέταση της σύγχρονης γλώσσας της, της ομοιομορφίας της, του πώς μεταφράζει προσεκτικά τα ρήματα και του πώς αποδίδει με δυναμικότητα έκφρασης τον εμπνευσμένο Λόγο του Θεού.

1. (α) Ποια τάση διορθώνει η Μετάφραση Νέου Κόσμου, και πώς; (β) Γιατί χρησιμοποιείται ο τύπος Ιεχωβά, αντί για τον τύπο Γιαχβέ ή αντί για κάποιον άλλον τύπο αυτού του ονόματος;

 ΣΤΑ πρόσφατα χρόνια έχουν εκδοθεί αρκετές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής, μέσω των οποίων τα άτομα που αγαπούν το Λόγο του Θεού έχουν βοηθηθεί πολύ να συλλαμβάνουν γρήγορα το νόημα των πρωτότυπων συγγραμμάτων. Ωστόσο, πολλές μεταφράσεις δεν χρησιμοποιούν καθόλου το θείο όνομα στο ιερό υπόμνημα. Αντίθετα, η Μετάφραση Νέου Κόσμου εξυψώνει και τιμά το άξιο όνομα του Ύψιστου Θεού, αποκαθιστώντας το στη θέση που δικαιωματικά κατέχει στο κείμενο. Αυτό το όνομα εμφανίζεται τώρα σε 6.973 περιπτώσεις στο τμήμα των Εβραϊκών Γραφών και σε 237 περιπτώσεις στο τμήμα των Ελληνικών Γραφών—συνολικά σε 7.210 περιπτώσεις. Τον τύπο Γιαχβέ τον προτιμούν γενικά οι λόγιοι της εβραϊκής γλώσσας, αλλά τώρα δεν μπορεί να ειπωθεί με σιγουριά ποια είναι η ορθή προφορά. Γι’ αυτό, ο εκλατινισμένος τύπος Jehovah (Ιεχωβά) εξακολουθεί να χρησιμοποιείται, επειδή αυτός χρησιμοποιούνταν επί αιώνες και αποτελεί την πιο αποδεκτή απόδοση του Τετραγράμματου, δηλαδή του εβραϊκού ονόματος יהוה. Ο λόγιος της εβραϊκής γλώσσας, Ρ. Χ. Πφάιφερ παρατήρησε: «Ό,τι κι αν ειπωθεί για την αμφίβολη προέλευση της απόδοσης ‘Ιεχωβά’, αυτή είναι και θα παραμείνει η κατάλληλη . . . απόδοση του τύπου Γιαχβέ». *

2. (α) Υπάρχουν προηγούμενες περιπτώσεις αποκατάστασης του θείου ονόματος στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές; (β) Μ’ αυτόν τον τρόπο, ποια αμφιβολία παύει να υπάρχει;

² Η Μετάφραση Νέου Κόσμου δεν είναι η πρώτη μετάφραση που αποκαθιστά το θείο όνομα στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές. Από το 14ο αιώνα, αν όχι και νωρίτερα, πολλοί μεταφραστές είδαν ότι ήταν υποχρεωμένοι να αποκαταστήσουν το όνομα του Θεού στο κείμενο, ιδιαίτερα στα σημεία όπου οι συγγραφείς των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών παραθέτουν από τις Εβραϊκές Γραφές εδάφια που περιέχουν το θείο όνομα. Πολλές ιεραποστολικές μεταφράσεις σε σύγχρονες γλώσσες—στις οποίες περιλαμβάνονται μεταφράσεις των Ελληνικών Γραφών που έγιναν στην Αφρική, στην Ασία, στην Αμερική και σε νησιά του Ειρηνικού—χρησιμοποιούν το όνομα Ιεχωβά αρκετές φορές, πράγμα που κάνουν και μερικές μεταφράσεις σε ευρωπαϊκές γλώσσες. Όπου αναφέρεται το θείο όνομα, δεν υπάρχει πια καμιά αμφιβολία για το ποιος «κύριος» εννοείται. Εννοείται ο Κύριος του ουρανού και της γης, ο Ιεχωβά, του οποίου το όνομα αγιάζεται με το να  παραμένει μοναδικό και ξεχωριστό στη Μετάφραση Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών. *

3. Με ποιους τρόπους βοηθάει η Μετάφραση Νέου Κόσμου στη μετάδοση της δυναμικότητας, της ομορφιάς και της έννοιας των πρωτότυπων συγγραμμάτων;

³ Η Μετάφραση Νέου Κόσμου συμβάλλει περαιτέρω στον αγιασμό του ονόματος του Ιεχωβά, παρουσιάζοντας τη δική του εμπνευσμένη Γραφή σε σαφή, κατανοητή γλώσσα, η οποία μεταδίδει ξεκάθαρα στο νου του αναγνώστη το νόημα που θέλει να δώσει το κείμενο. Χρησιμοποιεί απλή, σύγχρονη γλώσσα, έχει τη μεγαλύτερη δυνατή ομοιομορφία στις αποδόσεις της, μεταδίδει με ακρίβεια την ενέργεια ή την κατάσταση που εκφράζουν τα εβραϊκά και τα ελληνικά ρήματα, και, στην αγγλική γλώσσα, κάνει διαχωρισμό ανάμεσα στον πληθυντικό και στον ενικό όταν πρόκειται για το δεύτερο πρόσωπο της προσωπικής αντωνυμίας και για την προστακτική του ρήματος, στις περιπτώσεις όπου τα συμφραζόμενα δεν φανερώνουν τον αριθμό. Μ’ αυτούς και με άλλους τρόπους, η Μετάφραση Νέου Κόσμου φέρνει στο φως σε σύγχρονη γλώσσα τη δυναμικότητα, την ομορφιά και την έννοια των πρωτότυπων συγγραμμάτων, όσο αυτό είναι δυνατόν.

ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΕ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΓΛΩΣΣΑ

4. (α) Ποιον ευγενή σκοπό εξέφρασε ένας από τους πρώτους μεταφραστές της Αγίας Γραφής; (β) Τι έχει καταστεί αναγκαίο με το πέρασμα του χρόνου;

⁴ Οι παλιότερες μεταφράσεις της Αγίας Γραφής περιέχουν πολλές απαρχαιωμένες λέξεις του 16ου και του 17ου αιώνα. Μολονότι αυτές οι λέξεις δεν είναι κατανοητές τώρα, ήταν ευκολονόητες τότε. Παραδείγματος χάρη, κάποιος στον οποίον οφείλεται σε μεγάλο βαθμό η εισαγωγή τέτοιων λέξεων στις αγγλικές εκδόσεις της Αγίας Γραφής ήταν ο Γουίλιαμ Τίντεϊλ, ο οποίος αναφέρεται ότι είπε σ’ έναν από τους θρησκευτικούς αντιπάλους του: ‘Αν ο Θεός φυλάξει τη ζωή μου, πριν περάσουν πολλά χρόνια, θα κάνω ένα αγόρι που σέρνει το αλέτρι να γνωρίζει περισσότερα για τις Γραφές απ’ όσα εσύ’. Η μετάφραση των Ελληνικών Γραφών που έκανε ο Τίντεϊλ ήταν αρκετά ευκολονόητη για ένα αγροτόπαιδο της εποχής του. Εντούτοις, πολλές από τις λέξεις που χρησιμοποίησε εκείνος έχουν γίνει τώρα αρχαΐζουσες, ώστε ‘ένα αγόρι που σέρνει το αλέτρι’ δεν μπορεί πια να συλλάβει σαφώς το νόημα πολλών λέξεων της Μετάφρασης Βασιλέως Ιακώβου και άλλων παλιότερων μεταφράσεων της Αγίας Γραφής. Συνεπώς, έχει καταστεί αναγκαίο να απομακρυνθεί το πέπλο της αρχαΐζουσας γλώσσας και να αποκατασταθεί στην Αγία Γραφή η απλή γλώσσα του κοινού λαού.

5. Σε τι είδους γλώσσα θα πρέπει να είναι γραμμένη η Αγία Γραφή, και γιατί;

⁵ Για τη συγγραφή της θεόπνευστης Γραφής χρησιμοποιήθηκε η γλώσσα του κοινού λαού. Οι απόστολοι και άλλοι πρώτοι Χριστιανοί δεν χρησιμοποιούσαν την κλασική ελληνική των φιλοσόφων, όπως λόγου χάρη του Πλάτωνα. Χρησιμοποιούσαν την καθομιλουμένη ελληνική, δηλαδή την κοινή ελληνική. Άρα λοιπόν, οι Ελληνικές Γραφές, όπως και πρωτύτερα οι Εβραϊκές Γραφές, γράφτηκαν στη γλώσσα του λαού. Επομένως, έχει μεγάλη σημασία να χρησιμοποιούν τη γλώσσα του λαού και οι μεταφράσεις της πρωτότυπης Γραφής, για να είναι αυτή ευκολονόητη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον η Μετάφραση Νέου Κόσμου χρησιμοποιεί, όχι την αρχαΐζουσα γλώσσα που μιλιόταν πριν από τρεις ή τέσσερις αιώνες, αλλά σαφή, εκφραστική, σύγχρονη γλώσσα, με σκοπό να μπορούν οι αναγνώστες να κατανοούν πραγματικά αυτά που λέει η Αγία Γραφή.

6. Πού υπάρχουν παραδείγματα που δείχνουν ότι είναι ωφέλιμη η χρήση σύγχρονων εκφράσεων στη θέση απαρχαιωμένων λέξεων;

⁶ Για να πάρετε μια ιδέα του μεγέθους των αλλαγών που έχουν σημειωθεί στην αγγλική γλώσσα από το 17ο ως τον 20ό αιώνα, συγκρίνετε τα παρακάτω εδάφια στη Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου και στη Μετάφραση Νέου Κόσμου: Γένεσις 31:7· Έξοδος 9:31· Κριταί 2:14· 1 Σαμουήλ 8:12· Ματθαίος 6:6· Μάρκος 2:3· Ρωμαίους 4:17· 1 Κορινθίους 10:25· και 2 Θεσσαλονικείς 2:7. Απ’ αυτά, μπορεί κανείς να διακρίνει την αξία που έχει η Μετάφραση Νέου Κόσμου, επειδή χρησιμοποιεί σύγχρονες λέξεις στη θέση των απαρχαιωμένων.

ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΙΑ ΑΠΟΔΟΣΕΩΝ

7. Πώς έχει ομοιομορφία στις αποδόσεις της η Μετάφραση Νέου Κόσμου;

⁷ Η Μετάφραση Νέου Κόσμου καταβάλλει κάθε προσπάθεια προκειμένου να έχει ομοιομορφία στις αποδόσεις της. Μια δεδομένη εβραϊκή ή ελληνική λέξη μεταφράζεται με μια αγγλική λέξη και αυτή χρησιμοποιείται ομοιόμορφα, όσο το επιτρέπει η γλώσσα και τα συμφραζόμενα, ώστε να υπάρξει πλήρης κατανόηση. Παραδείγματος χάρη, η εβραϊκή λέξη νέφες και η αντίστοιχη ελληνική λέξη ψυχή μεταφράζονται σε όλες τις περιπτώσεις «soul» (σόουλ).

8. (α) Δώστε παραδείγματα ομόγραφων λέξεων. (β) Πώς έχουν αντιμετωπιστεί στη μετάφραση οι περιπτώσεις τέτοιων λέξεων;

⁸ Σε μερικά σημεία έχει παρουσιαστεί πρόβλημα με τη μετάφραση ομόγραφων λέξεων. Αυτές είναι λέξεις της πρωτότυπης γλώσσας που γράφονται με τον ίδιο τρόπο, αλλά έχουν διαφορετική βασική σημασία. Επομένως, η δυσκολία έγκειται στο να αποδοθεί το ορθό νόημα της λέξης κατά τη μετάφραση. Στην ελληνική γλώσσα υπάρχουν ομόγραφες λέξεις, όπως «διαβήτης» (γεωμετρικό όργανο) και «διαβήτης» (ασθένεια), οι οποίες γράφονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, αλλά είναι εντελώς διαφορετικές. Ένα τέτοιο παράδειγμα στην Αγία Γραφή είναι η εβραϊκή λέξη ραβ, η οποία αντιπροσωπεύει σαφώς διαφορετικές λέξεις και, συνεπώς, αυτές αποδίδονται διαφορετικά στη Μετάφραση Νέου Κόσμου. Η πιο κοινή σημασία της λέξης ραβ είναι «πολύς», όπως στο εδάφιο Έξοδος 5:5. Εντούτοις, η λέξη ραβ που χρησιμοποιείται σε τίτλους, όπως στον τίτλο ‘Ραβ-σάκης’ (στην εβραϊκή, ραβ-σακέχ) στο εδάφιο 2 Βασιλέων 18:17, σημαίνει ‘αρχηγός’, όπως στο εδάφιο Δανιήλ 1:3, όπου αποδίδεται ‘ο αρχιαυλικός του’. (Βλέπε επίσης το εδάφιο Ιερεμίας 39:3, υποσημείωση.) Η λέξη ραβ, με την ίδια ακριβώς μορφή, σημαίνει «τοξότης», και γι’ αυτό χρησιμοποιήθηκε αυτή η απόδοση στο εδάφιο Ιερεμίας 50:29. Οι μεταφραστές δέχονται ορισμένους ειδικούς σε θέματα λέξεων, όπως τον Λ. Κέλερ και τον Β. Μπαουμγκάρτνερ, ως αυθεντίες στη νοηματική ταξινόμηση αυτών των λέξεων οι οποίες γράφονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

9. Πώς εγκωμίασε τη Μετάφραση Νέου Κόσμου ένας σχολιαστής της εβραϊκής και της ελληνικής γλώσσας;

⁹ Σε ό,τι αφορά αυτό το χαρακτηριστικό, δηλαδή την  ομοιομορφία, παρατηρήστε τι είπε ο Αλεξάντερ Τόμσον, σχολιαστής της εβραϊκής και της ελληνικής γλώσσας, στην κριτική που έκανε για τη Μετάφραση Νέου Κόσμου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών: «Είναι φανερό πως αυτή η μετάφραση αποτελεί έργο επιδέξιων και ευφυών λογίων, οι οποίοι προσπάθησαν να μεταδώσουν όλη την πραγματική σημασία του Ελληνικού κειμένου την οποία μπορεί να εκφράσει η αγγλική γλώσσα. Η μετάφραση αυτή επιδιώκει να χρησιμοποιεί μια αγγλική σημασία για κάθε κύρια ελληνική λέξη και, όσο είναι δυνατό, να παραμένει αυστηρά προσκολλημένη στο κείμενο. . . . Η λέξη [δικαιώνω] μεταφράζεται γενικά πολύ ορθά ‘ανακηρύσσω δίκαιο’. . . . Η λέξη [«σταυρός»] αποδίδεται ‘ξύλο βασανισμού’, πράγμα που αποτελεί άλλη μια βελτίωση. . . . Το εδάφιο Λουκάς 23:43 αποδίδεται ορθά: ‘Αλήθεια σου λέω σήμερα, Θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο’. Αυτό αποτελεί μεγάλη βελτίωση σε σύγκριση με την απόδοση των περισσότερων μεταφράσεων». Σχετικά με τη μετάφραση των Εβραϊκών Γραφών, ο ίδιος κριτικός σχολίασε: «Αξίζει να αποκτήσει κανείς τη Μετάφραση Νέου Κόσμου. Είναι γεμάτη δύναμη και ζωντάνια, και κάνει τον αναγνώστη να σκέφτεται και να μελετάει. Δεν είναι έργο Ανώτερων Κριτικών, αλλά λογίων που τιμούν τον Θεό και το Λόγο Του».—Δε Ντιφερενσιέιτορ (The Differentiator), Απρίλιος 1952, σελίδες 52-57, και Ιούνιος 1954, σελίδα 136.

10. Δώστε παράδειγμα που να δείχνει πώς η ομοιομορφία της Μετάφρασης Νέου Κόσμου υποστηρίζει την αλήθεια της Αγίας Γραφής.

¹⁰ Η ομοιομορφία της Μετάφρασης Νέου Κόσμου έχει αποτελέσει τη βάση για να κερδηθούν στον αγρό πολλές συζητήσεις για τεχνικά ζητήματα που αφορούν την Αγία Γραφή. Παραδείγματος χάρη, πριν από μερικά χρόνια, μια ένωση ατόμων από τη Νέα Υόρκη τα οποία δεν αποδέχονταν τις παραδοσιακές θρησκευτικές απόψεις, ζήτησαν από την Εταιρία Σκοπιά να στείλει 2 ομιλητές για να μιλήσουν στον όμιλό τους σχετικά με Βιβλικά ζητήματα, και αυτό το αίτημα έγινε δεκτό. Εκείνοι οι πολυμαθείς άνθρωποι ενέμεναν στο λατινικό ρητό φάλσουμ ιν ούνο φάλσουμ ιν τότο (falsum in uno falsum in toto), που σημαίνει ότι, αν ένα επιχείρημα αποδειχθεί εσφαλμένο σ’ ένα σημείο, τότε είναι εσφαλμένο στο σύνολό του. Στη διάρκεια της συζήτησης, ένα άτομο προκάλεσε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σε ό,τι αφορά την αξιοπιστία της Αγίας Γραφής. Ζήτησε να διαβαστεί στο ακροατήριο το εδάφιο Γένεσις 1:3, και όντως διαβάστηκε το εδάφιο από τη Μετάφραση Νέου Κόσμου: ‘Και ο Θεός άρχισε να λέει: «Ας γίνει φως». Και έγινε φως’. Με αυτοπεποίθηση, ζήτησε στη συνέχεια να διαβαστεί το εδάφιο Γένεσις 1:14, πράγμα που έγινε και πάλι από τη Μετάφραση Νέου Κόσμου: ‘Και ο Θεός συνέχισε λέγοντας: «Ας γίνουν πηγές φωτός στο εκπέτασμα των ουρανών»’. «Για σταθείτε», είπε εκείνος, «τι διαβάζετε; Η δική μου Γραφή λέει ότι ο Θεός έφτιαξε το φως την πρώτη μέρα και το ξανάφτιαξε την τέταρτη μέρα, κι αυτό αποτελεί ασυνέπεια». Μολονότι αυτός ισχυρίστηκε ότι γνώριζε την εβραϊκή, χρειάστηκε να του υποδειχθεί ότι η εβραϊκή λέξη που μεταφράστηκε ‘φως’ στο εδάφιο 3 ήταν ορ, ενώ η λέξη του εδαφίου 14 διέφερε, ήταν μαόρ, λέξη που αναφέρεται σε μια πηγή φωτός. Αυτός ο πολυμαθής άνθρωπος κάθησε κάτω νικημένος. * Η πιστή ομοιομορφία της Μετάφρασης Νέου Κόσμου είχε κερδίσει, υποστηρίζοντας την Αγία Γραφή ως αξιόπιστη και ωφέλιμη.

ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ

11. Ποιο δυναμικό χαρακτηριστικό της πρωτότυπης Γραφής διατηρήθηκε στη Μετάφραση Νέου Κόσμου; Πώς;

¹¹ Η Μετάφραση Νέου Κόσμου προσέχει ιδιαίτερα να μεταδώσει τι είδους ενέργεια υπονοούν τα ελληνικά και τα εβραϊκά ρήματα. Καθώς το κάνει αυτό, η Μετάφραση Νέου Κόσμου προσπαθεί να διατηρήσει την ιδιαίτερη γοητεία, απλότητα, δυναμικότητα και εκφραστική μέθοδο των συγγραμμάτων που γράφτηκαν στις πρωτότυπες γλώσσες. Χρειάστηκε, λοιπόν, να χρησιμοποιηθούν στην αγγλική βοηθητικά ρήματα για να μεταδοθεί προσεκτικά η πραγματική κατάσταση της ενέργειας που υπονοούν τα ρήματα. Λόγω της δύναμης που ενέχουν τα ρήματά της, η πρωτότυπη Γραφή έχει μεγάλη δυναμικότητα και μεγάλη εκφραστικότητα όταν αναφέρεται σε κάποια ενέργεια.

12. (α) Ποιος είναι ένας τρόπος με τον οποίο διαφέρει η εβραϊκή από τις δυτικές γλώσσες; (β) Εξηγήστε τις 2 καταστάσεις του εβραϊκού ρήματος.

¹² Το εβραϊκό ρήμα δεν έχει «χρόνους», με τον τρόπο με τον οποίον εφαρμόζεται ο όρος «χρόνος» στις περισσότερες δυτικές γλώσσες. Στην αγγλική, οι χρόνοι του ρήματος δείχνουν κυρίως πότε έγινε η ενέργεια: παρελθόν (αόριστος), παρόν (ενεστώτας) και μέλλον (μέλλοντας). Από την άλλη μεριά, το εβραϊκό ρήμα εκφράζει κυρίως την κατάσταση της ενέργειας, δηλαδή παρουσιάζει την ενέργεια είτε ολοκληρωμένη (τετελεσμένη κατάσταση) είτε ημιτελή (μη τετελεσμένη κατάσταση). Αυτές οι καταστάσεις του εβραϊκού ρήματος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να υπονοήσουν ενέργειες στο παρελθόν ή και στο μέλλον, ανάλογα με το τι καθορίζουν τα συμφραζόμενα. Για παράδειγμα, η τετελεσμένη, δηλαδή ολοκληρωμένη, κατάσταση του ρήματος αναφέρεται συνήθως σε ενέργειες του παρελθόντος, αλλά χρησιμοποιείται και για να αναφερθεί σε κάποιο μελλοντικό συμβάν σαν αυτό να έχει ήδη συμβεί και να είναι παρελθοντικό, δείχνοντας έτσι ότι είναι βέβαιο πως θα συμβεί στο μέλλον ή ότι είναι υποχρεωτικό να λάβει χώρα.

13. Γιατί είναι σπουδαίο να λάβει κανείς υπόψη του την κατάσταση του εβραϊκού ρήματος, προκειμένου να κατανοήσει ορθά τα εδάφια Γένεσις 2:2, 3;

¹³ Το να μεταδώσει κανείς με ακρίβεια το εβραϊκό ρήμα είναι πάρα πολύ σπουδαίο· αλλιώς, μπορεί να διαστρεβλωθεί το νόημα και να εκφραστεί μια εντελώς διαφορετική σκέψη. Για να δούμε ένα τέτοιο παράδειγμα, ας εξετάσουμε τις ρηματικές εκφράσεις των εδαφίων Γένεσις 2:2, 3. Πολλές μεταφράσεις, όταν μιλούν για την ανάπαυση του Θεού την έβδομη μέρα, χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως «αναπαύθηκε», «έπαψε να ενεργεί», «είχε πάψει να ενεργεί», «κατόπιν αναπαύθηκε», «ο Θεός αναπαύθηκε» και «είχε αναπαυθεί». Απ’ αυτές τις αποδόσεις θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει ότι η ανάπαυση του Θεού την έβδομη μέρα ολοκληρώθηκε στο παρελθόν. Αλλά παρατηρήστε πώς αποκαλύπτει η Μετάφραση Νέου Κόσμου τι νόημα έχουν τα ρήματα τα οποία χρησιμοποιούνται στα εδάφια Γένεσις 2:2, 3: ‘Και την έβδομη μέρα, ο Θεός ολοκλήρωσε το έργο του το οποίο είχε κάνει, και άρχισε να  αναπαύεται την έβδομη μέρα απ’ όλο του το έργο που είχε κάνει. Και ο Θεός άρχισε να ευλογεί την έβδομη μέρα και να την κάνει ιερή, επειδή στη διάρκειά της άρχισε να αναπαύεται απ’ όλο του το έργο, το οποίο δημιούργησε ο Θεός’. Στην εβραϊκή, η έκφραση ‘άρχισε να αναπαύεται’ στο εδάφιο 2 είναι ρήμα στη μη τετελεσμένη κατάσταση, κι έτσι εκφράζει την ιδέα μιας ημιτελούς ή εξακολουθητικής ενέργειας. Η απόδοση ‘άρχισε να αναπαύεται’ είναι σε αρμονία με τα όσα λέγονται στα εδάφια Εβραίους 4:4-7. Απεναντίας, το ρήμα στο εδάφιο Γένεσις 2:3 είναι στην τετελεσμένη κατάσταση, αλλά έχει αποδοθεί ‘άρχισε να αναπαύεται’ για να συμφωνεί με το εδάφιο 2 και με τα εδάφια Εβραίους 4:4-7.

14. Αποφεύγοντας την εσφαλμένη άποψη σχετικά με το βαβ της ακολουθίας, τι προσπαθεί να κάνει η Μετάφραση Νέου Κόσμου σχετικά με τα εβραϊκά ρήματα;

¹⁴ Ένας από τους λόγους για τους οποίους υπάρχουν ανακρίβειες στη μετάφραση των εβραϊκών ρηματικών τύπων είναι η γραμματική θεωρία που σήμερα ονομάζεται βαβ της ακολουθίας. Βαβ (ו) είναι ο εβραϊκός σύνδεσμος που κυρίως σημαίνει «και». Ποτέ δεν εμφανίζεται μόνος του, αλλά είναι πάντοτε ενωμένος με κάποια άλλη λέξη· συχνά είναι ενωμένος μ’ ένα εβραϊκό ρήμα και σχηματίζει μ’ αυτό μια λέξη. Ορισμένοι έχουν ισχυριστεί, και εξακολουθούν να ισχυρίζονται, ότι αυτή η σχέση έχει τη δύναμη να μετατρέπει το ρήμα από τη μια κατάσταση στην άλλη, δηλαδή από τη μη τετελεσμένη στην τετελεσμένη (πράγμα που έχουν κάνει πολλές μεταφράσεις, περιλαμβανομένων και σύγχρονων, στα εδάφια (Γένεσις 2:2, 3) ή από την τετελεσμένη στη μη τετελεσμένη. Αυτή η σύνταξη έχει ονομαστεί και «βαβ της μετατροπής». Αυτή η εσφαλμένη εφαρμογή του ρηματικού τύπου έχει οδηγήσει σε μεγάλη σύγχυση και σε λανθασμένη μετάφραση του Εβραϊκού κειμένου. Η Μετάφραση Νέου Κόσμου δεν δέχεται ότι το γράμμα βαβ έχει τη δύναμη να αλλάζει την κατάσταση του ρήματος. Αντίθετα, έχει γίνει προσπάθεια να μεταδοθεί η κατάλληλη και χαρακτηριστική δυναμικότητα του εβραϊκού ρήματος, ώστε να διαφυλαχθεί με ακρίβεια η σημασία του πρωτότυπου. *

15. (α) Σε τι δόθηκε προσοχή όσον αφορά τη μετάφραση των ελληνικών ρημάτων; (β) Δείξτε με παραδείγματα το όφελος που προκύπτει όταν μεταδίδεται ορθά η ιδέα της εξακολουθητικής ενέργειας.

¹⁵ Παρόμοια προσοχή έχει δοθεί στη μετάφραση των ελληνικών ρημάτων. Στην κοινή ελληνική, οι χρόνοι του ρήματος δηλώνουν, όχι μόνο το πότε έλαβε χώρα μια ενέργεια ή μια κατάσταση, αλλά και το είδος της ενέργειας—αν η ενέργεια είναι στιγμιαία, αν αρχίζει τώρα, αν είναι εξακολουθητική, επαναλαμβανόμενη ή ολοκληρωμένη. Αν δοθεί προσοχή σ’ αυτές τις έννοιες του ελληνικού ρήματος, το αποτέλεσμα είναι μια ακριβής μετάφραση η οποία διατηρεί στο πλήρες τη δυναμικότητα της αναφερόμενης ενέργειας. Για παράδειγμα, το να μεταδίδεται η ιδέα της εξακολουθητικής ενέργειας, όταν αυτή υπάρχει στο ελληνικό ρήμα, όχι μόνο φανερώνει την πραγματική όψη μιας κατάστασης, αλλά κάνει, επίσης, τη νουθεσία και τη συμβουλή πιο ισχυρή. Παραδείγματος χάρη, η συνεχής απιστία των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων αποκαλύπτεται από τα εξής λόγια του Ιησού: ‘Πονηρή και μοιχαλίδα γενεά συνεχίζει να ζητάει σημείο’. Και το ότι χρειάζεται να κάνει συνέχεια κανείς ορθά πράγματα αποδίδεται κατάλληλα με τα λόγια του Ιησού: ‘Εξακολουθήστε να αγαπάτε τους εχθρούς σας’. ‘Συνεχίστε, λοιπόν, να ζητάτε πρώτα τη βασιλεία’. ‘Συνεχίστε να ζητάτε, και θα σας δοθεί· συνεχίστε να ψάχνετε, και θα βρείτε· συνεχίστε να χτυπάτε, και θα σας ανοιχτεί’.—Ματθ. 16:4· 5:44· 6:33· 7:7.

16. Αν λάβουμε υπόψη μας τον αόριστο χρόνο της ελληνικής, πώς διατυπώνεται ορθά το σχόλιο που κάνει ο Ιωάννης για την ‘αμαρτία’ στο εδάφιο 1 Ιωάννου 2:1;

¹⁶ Η ελληνική έχει έναν ασυνήθιστο χρόνο που ονομάζεται αόριστος, και ο οποίος αναφέρεται σε μια ενέργεια που είναι στιγμιαία. Τα ρήματα που είναι στον αόριστο μπορούν να μεταφραστούν με ποικίλους τρόπους, ανάλογα με τα συμφραζόμενά τους. Ένας τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται ο αόριστος είναι για να δηλώσει μια πράξη κάποιου είδους, άσχετα με το πότε εκτελείται αυτή. Ένα τέτοιο παράδειγμα βρίσκεται στο εδάφιο 1 Ιωάννου 2:1, όπου πολλές μεταφράσεις αποδίδουν το ρήμα ‘αμαρτάνω’ έτσι ώστε να μπορεί να κατανοηθεί ως μια συνεχιζόμενη πορεία αμαρτίας, ενώ η Μετάφραση Νέου Κόσμου λέει ‘διαπράττω μια αμαρτία’, δηλαδή μια και μόνο αμαρτωλή πράξη. Αυτό μεταδίδει την ορθή σημασία, ότι δηλαδή, αν κάποιος Χριστιανός διαπράξει μια αμαρτωλή πράξη, έχει τον Ιησού Χριστό που ενεργεί ως υποστηρικτής, ή βοηθός, ενώπιον του ουράνιου Πατέρα. Έτσι, το εδάφιο 1 Ιωάννου 2:1 δεν αντιφάσκει καθόλου, αλλά βρίσκεται απλώς σε αντιδιαστολή με το γεγονός ότι αυτό που καταδικάζεται είναι το να ‘πράττει κανείς την αμαρτία’, όπως αναφέρεται στα εδάφια 1 Ιωάννου 3:6-8 και 5:18. *

17. Εκτός από το ότι δηλώνει συνεχιζόμενη ενέργεια, τι άλλο μπορεί να φανερώνει ο παρατατικός χρόνος της ελληνικής; Δώστε παράδειγμα.

¹⁷ Ο παρατατικός χρόνος στην ελληνική μπορεί να δηλώνει, εκτός από μια ενέργεια που συνεχίζεται, και μια ενέργεια για την οποία έγινε απόπειρα, αλλά η οποία δεν ολοκληρώθηκε. Παρατηρήστε τι λέει η Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου στο εδάφιο Εβραίους 11:17: «Με πίστη ο Αβραάμ, όταν δοκιμαζόταν, πρόσφερε τον Ισαάκ: και εκείνος που είχε λάβει τις υποσχέσεις πρόσφερε το μονογενή του γιο». Στην ελληνική, το ρήμα «προσφέρω» εμφανίζεται με διαφορετικούς τύπους σ’ αυτές τις 2 περιπτώσεις. Στην πρώτη περίπτωση είναι στον παρακείμενο (τετελεσμένο) χρόνο, ενώ στη δεύτερη είναι στον παρατατικό (μη τετελεσμένο) χρόνο. Η Μετάφραση Νέου Κόσμου, λαβαίνοντας υπόψη τους διαφορετικούς χρόνους, μεταφράζει το εδάφιο ως εξής: ‘Ο Αβραάμ, όταν δοκιμαζόταν, πρόσφερε στην ουσία τον Ισαάκ, και ο άνθρωπος . . . αποπειράθηκε να προσφέρει το μονογενή του γιο’. Μ’ αυτόν τον τρόπο, διατηρείται η τετελεσμένη σημασία του πρώτου ρήματος, ενώ ο παρατατικός του δεύτερου ρήματος δείχνει ότι υπήρχε η πρόθεση ή έγινε η απόπειρα για την προκειμένη ενέργεια, αλλά αυτή η ενέργεια δεν ολοκληρώθηκε.—Γέν. 22:9-14.

18. Ποιο είναι το αποτέλεσμα του γεγονότος ότι έχει δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο πώς χρησιμοποιούνται τα άλλα μέρη του λόγου; Δώστε παράδειγμα.

¹⁸ Η ιδιαίτερη προσοχή που δόθηκε στο πώς χρησιμοποιούνται τα άλλα μέρη του λόγου, λόγου χάρη στις πτώσεις των ουσιαστικών, έχει οδηγήσει στη διασαφήνιση φαινομενικών αντιφάσεων. Για παράδειγμα, στο εδάφιο Πράξεις 9:7, αρκετές μεταφράσεις, καθώς αφηγούνται την αξιομνημόνευτη εμπειρία που είχε ο Σαούλ όταν πήγαινε προς τη Δαμασκό, λέγουν ότι οι συνταξιδιώτες του ‘άκουσαν τη  φωνή’, αλλά δεν είδαν κανέναν. Κατόπιν, στο εδάφιο Πράξεις 22:9, όπου αφηγείται ο Παύλος αυτό το περιστατικό, οι ίδιες μεταφράσεις αναφέρουν ότι, μολονότι αυτοί είδαν το φως, ‘δεν άκουσαν τη φωνή’. Εντούτοις, στην πρώτη περίπτωση η πρωτότυπη λέξη «φωνή» είναι σε πτώση γενική, ενώ στη δεύτερη περίπτωση είναι σε πτώση αιτιατική, όπως είναι και στο εδάφιο Πράξεις 9:4. Γιατί υπάρχει αυτή η διαφορά; Οι προαναφερθείσες μεταφράσεις στην αγγλική δεν δείχνουν να υπάρχει κάποια διαφορά· ωστόσο η ελληνική, με την αλλαγή πτώσης, λέει κάτι το διαφορετικό. Οι άντρες άκουσαν, κατά γράμμα, «της φωνής», αλλά δεν την άκουσαν με τον τρόπο με τον οποίον την άκουσε ο Παύλος, ο οποίος άκουσε τα λόγια και τα κατάλαβε. Γι’ αυτό, η Μετάφραση Νέου Κόσμου, λαβαίνοντας υπόψη τη χρήση της γενικής στο εδάφιο Πράξεις 9:7, αναφέρει ότι οι άντρες που ήταν μαζί του ‘άκουγαν, πράγματι, τον ήχο κάποιας φωνής, αλλά δεν έβλεπαν κανέναν άνθρωπο’.

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑΣ

19, 20. (α) Τι έχει κάνει η Μετάφραση Νέου Κόσμου σχετικά με τους ευσεβοφανείς τύπους της προσωπικής αντωνυμίας, και γιατί; (β) Δείξτε με παράδειγμα πώς μπορεί να κατανοηθεί η διαφορά του αριθμού στο δεύτερο πρόσωπο της προσωπικής αντωνυμίας.

¹⁹ Μερικές σύγχρονες μεταφράσεις στην αγγλική έχουν διατηρήσει ορισμένους αρχαΐζοντες τύπους του δεύτερου ενικού προσώπου της προσωπικής αντωνυμίας, στις περιπτώσεις όπου το κείμενο απευθύνεται στον Θεό. Ωστόσο, στις γλώσσες στις οποίες γράφτηκε η Αγία Γραφή δεν υπήρχε κάποιος ειδικός τύπος της προσωπικής αντωνυμίας για να τον χρησιμοποιούν όταν απευθύνονταν στον Θεό, αλλά χρησιμοποιούσαν τον ίδιο τύπο με τον οποίον απευθύνονταν σ’ ένα συνάνθρωπό τους. Γι’ αυτό, η Μετάφραση Νέου Κόσμου στην αγγλική έχει απορρίψει αυτές τις ευσεβοφανείς μορφές της αντωνυμίας και χρησιμοποιεί σε όλες τις περιπτώσεις τον τύπο «you» (γιου), ο οποίος χρησιμοποιείται φυσιολογικά στη συνομιλία. Εντούτοις, στην αγγλική, το δεύτερο πρόσωπο της προσωπικής αντωνυμίας, δηλαδή το «you», είναι το ίδιο και στους δυο αριθμούς και, σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν είναι ευδιάκριτος ο αριθμός του ρήματος. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, προκειμένου να φανεί ο πληθυντικός αριθμός, η λέξη (η αντωνυμία ή το ρήμα) είναι ολόκληρη γραμμένη με μικρού μεγέθους κεφαλαία γράμματα. Συχνά είναι υποβοηθητικό για τον αναγνώστη να ξέρει αν κάποιο Γραφικό εδάφιο χρησιμοποιεί τον τύπο «you» για ένα άτομο ή τη μορφή «YOU» για μια ομάδα ή μια εκκλησία ανθρώπων.

²⁰ Παραδείγματος χάρη, στο εδάφιο Ρωμαίους 11:13, ο Παύλος μιλάει σε πολλούς: ‘Τώρα μιλάω σ’ εσάς (YOU) που είστε εθνικοί’. Αλλά στο εδάφιο 17, στην ελληνική γλώσσα, η προσωπική αντωνυμία είναι ενικού αριθμού και η εφαρμογή γίνεται συγκεκριμένα στο άτομο: ‘Ωστόσο, αν κάποια από τα κλαδιά κόπηκαν, αλλά εσύ (you) . . . μπολιάστηκες . . . ’.

Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ

21. (α) Πώς έχει γίνει δυνατό να γεύονται τα οφέλη της Μετάφρασης Νέου Κόσμου ολοένα και περισσότεροι κάτοικοι της γης; (β) Ποιος είναι ο συνολικός αριθμός των αντιτύπων της Μετάφρασης Νέου Κόσμου που είχε τυπώσει η Εταιρία Σκοπιά μέχρι το 1989;

²¹ Το 1961 ανακοινώθηκε ότι η Εταιρία Σκοπιά είχε αρχίσει να μεταφράζει τη Μετάφραση Νέου Κόσμου σε 6 από τις πιο διαδεδομένες γλώσσες—στη γαλλική, στη γερμανική, στην ισπανική, στην ιταλική, στην ολλανδική και στην πορτογαλική. Αυτή η μεταφραστική εργασία ανατέθηκε σε επιδέξιους και αφοσιωμένους μεταφραστές, που εργάζονταν όλοι μαζί στα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας Σκοπιά, στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Αυτοί υπηρετούσαν ως μια μεγάλη διεθνής επιτροπή που εργαζόταν υπό την κατεύθυνση ικανών ατόμων. Οι πρώτοι καρποί αυτής της μεταφραστικής εργασίας έγιναν διαθέσιμοι τον Ιούλιο του 1963, στη Συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Αιώνιον Ευαγγέλιον», στο Μιλγουόκι του Γουισκόνσιν, στις Η.Π.Α., τότε που κυκλοφόρησε ταυτόχρονα στις παραπάνω 6 γλώσσες η Μετάφραση Νέου Κόσμου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών. Έτσι, τώρα πολλοί κάτοικοι της γης οι οποίοι μιλούσαν άλλες γλώσσες, και όχι την αγγλική, μπορούσαν να αρχίσουν να γεύονται τα πλεονεκτήματα αυτής της σύγχρονης μετάφρασης. Από τότε η μεταφραστική εργασία συνεχίστηκε, με αποτέλεσμα το 1989 η Μετάφραση Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών να έχει κυκλοφορήσει σε 11 γλώσσες και να έχουν τυπωθεί πάνω από 56.000.000 αντίτυπα. *

ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΙΣΧΥΡΟ ΕΦΟΔΙΟ

22, 23. Με ποιους αξιοσημείωτους τρόπους ωφελεί τον Χριστιανό αυτή η μετάφραση της θεόπνευστης Γραφής;

²² Η Μετάφραση Νέου Κόσμου αποτελεί πράγματι ένα ισχυρό εφόδιο για την απόδειξη του ότι «όλη η Γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος». Από τα σημεία που εξετάσαμε σ’ αυτή τη μελέτη, μπορούμε να κατανοήσουμε ότι είναι ακριβής και αξιόπιστη, και ότι μπορεί να παράσχει γνήσια απόλαυση σ’ εκείνους που επιθυμούν να ακούν τον Θεό να μιλάει στον άνθρωπο με δυναμικό τρόπο και στη σύγχρονη, ζωντανή γλώσσα. Η γλώσσα της Μετάφρασης Νέου Κόσμου είναι πνευματικά διεγερτική και μεταδίδει αμέσως στον αναγνώστη τη δυναμικότητα της έκφρασης που έχει η πρωτότυπη θεόπνευστη Γραφή. Δεν χρειάζεται πια να διαβάζουμε και να ξαναδιαβάζουμε ορισμένα εδάφια για να καταλάβουμε δυσνόητες φράσεις. Αυτή η μετάφραση μιλάει με δύναμη και σαφήνεια από την πρώτη κιόλας ανάγνωση.

²³ Η Μετάφραση Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών αποτελεί μια πιστή μετάφραση του Λόγου του Θεού, ‘της μάχαιρας του πνεύματος’. Γι’ αυτό, αποτελεί πράγματι ένα αποτελεσματικό όπλο στον πνευματικό πόλεμο του Χριστιανού, ένα βοήθημα για την ‘καθαίρεση οχυρωμένων ψεύτικων διδασκαλιών και λογισμών που επαίρονται εναντίον της γνώσης του Θεού’. Πόσο ικανούς μας καθιστά να διακηρύττουμε με καλύτερη κατανόηση τα πράγματα που είναι ωφέλιμα και εποικοδομητικά, τα ένδοξα πράγματα που σχετίζονται με τη δίκαιη Βασιλεία του Θεού—ναι, «τα μεγαλεία του Θεού»!—Εφεσ. 6:17· 2 Κορ. 10:4, 5· Πράξ. 2:11.

[Υποσημειώσεις]

[Ερωτήσεις Μελέτης]