Κεφάλαιο 17

Ανταμείβονται οι “Σφαγμένες Ψυχές”

1. Σε ποια χρονική περίοδο ζούμε, και ποιες αποδείξεις υπάρχουν για αυτό;

 Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ κυβερνάει! Ο Αναβάτης του λευκού αλόγου είναι έτοιμος να ολοκληρώσει τη νίκη του! Το κόκκινο, το μαύρο και το ωχρό άλογο καλπάζουν σε όλη τη γη! Αναμφίβολα, οι προφητείες του ίδιου του Ιησού σχετικά με τη βασιλική του παρουσία εκπληρώνονται. (Ματθαίος, κεφάλαια 24, 25· Μάρκος, κεφάλαιο 13· Λουκάς, κεφάλαιο 21) Ναι, ζούμε στις τελευταίες ημέρες αυτού του συστήματος πραγμάτων. (2 Τιμόθεο 3:1-5) Συνεπώς, ας δώσουμε μεγάλη προσοχή καθώς το Αρνί, ο Ιησούς Χριστός, ανοίγει την πέμπτη σφραγίδα εκείνου του ρόλου. Ποια περαιτέρω αποκάλυψη θα παρακολουθήσουμε τώρα;

2. (α) Τι είδε ο Ιωάννης όταν ανοίχτηκε η πέμπτη σφραγίδα; (β) Γιατί δεν πρέπει να μας εκπλήσσει που διαβάζουμε για ένα συμβολικό θυσιαστήριο στον ουρανό;

² Ο Ιωάννης περιγράφει μια συγκινητική σκηνή: «Και όταν άνοιξε την πέμπτη σφραγίδα, είδα κάτω από το θυσιαστήριο τις ψυχές εκείνων που σφάχτηκαν εξαιτίας του λόγου του Θεού και εξαιτίας του έργου μαρτυρίας που είχαν». (Αποκάλυψη 6:9) Τι είναι αυτό; Θυσιαστήριο στον ουρανό; Ναι! Είναι η πρώτη φορά που ο Ιωάννης αναφέρει κάποιο θυσιαστήριο. Ωστόσο, έχει ήδη περιγράψει τον Ιεχωβά στο θρόνο Του, τα χερουβείμ που τον περιβάλλουν, τη γυάλινη θάλασσα, τα λυχνάρια και τους 24 πρεσβυτέρους που κρατούν θυμίαμα—όλα αυτά μοιάζουν με χαρακτηριστικά της επίγειας σκηνής της μαρτυρίας, του αγιαστηρίου του Ιεχωβά στον Ισραήλ. (Έξοδος 25:17, 18· 40:24-27, 30-32· 1 Χρονικών 24:4) Πρέπει, λοιπόν, να μας εκπλήσσει που βλέπουμε και ένα συμβολικό θυσιαστήριο στον ουρανό;—Έξοδος 40:29.

3. (α) Στην αρχαία Ιουδαϊκή σκηνή της μαρτυρίας, πώς χύνονταν οι ψυχές «στη βάση του θυσιαστηρίου»; (β) Γιατί είδε ο Ιωάννης τις ψυχές των σφαγμένων μαρτύρων κάτω από ένα συμβολικό θυσιαστήριο στον ουρανό;

³ Κάτω από αυτό το θυσιαστήριο βρίσκονται οι «ψυχές εκείνων που σφάχτηκαν εξαιτίας του λόγου του Θεού και εξαιτίας του έργου μαρτυρίας που είχαν». Τι σημαίνει αυτό; Εκείνες οι ψυχές δεν μπορούσαν να είναι ψυχές που είχαν εγκαταλείψει το σάρκινο σώμα τους—σαν τις ψυχές στις οποίες πίστευαν οι ειδωλολάτρες Έλληνες. (Γένεση 2:7· Ιεζεκιήλ 18:4) Απεναντίας, ο Ιωάννης γνωρίζει πως η ψυχή, δηλαδή η ζωή, συμβολίζεται από το αίμα, και πως όταν οι ιερείς στην αρχαία Ιουδαϊκή σκηνή της μαρτυρίας έσφαζαν κάποιο ζώο για θυσία, ράντιζαν με το αίμα «το θυσιαστήριο ολόγυρα» ή έχυναν το αίμα «στη βάση του θυσιαστηρίου του ολοκαυτώματος». (Λευιτικό 3:2, 8, 13· 4:7· 17:6, 11, 12) Επομένως, η ψυχή του ζώου συνδεόταν στενά με το θυσιαστήριο. Αλλά, γιατί να εμφανίζονται οι ψυχές, δηλαδή το αίμα, αυτών των συγκεκριμένων υπηρετών του Θεού κάτω από ένα συμβολικό θυσιαστήριο στον ουρανό; Επειδή ο θάνατός τους θεωρείται θυσιαστικός.

4. Με ποια έννοια είναι θυσιαστικός ο θάνατος των γεννημένων από το πνεύμα Χριστιανών;

⁴ Πράγματι, όλοι όσοι γεννιούνται ως πνευματικοί γιοι του Θεού πεθαίνουν με θυσιαστικό θάνατο. Λόγω του ρόλου που πρόκειται να παίξουν στην ουράνια Βασιλεία του Ιεχωβά, είναι θέλημα του Θεού να αποκηρύξουν και να θυσιάσουν κάθε ελπίδα για αιώνια ζωή στη γη. Από αυτή την άποψη, παραδίδονται σε θυσιαστικό θάνατο για χάρη της κυριαρχίας του Ιεχωβά. (Φιλιππησίους 3:8-11· παράβαλε 2:17.) Αυτό ισχύει με πολύ πραγματική έννοια για εκείνους που είδε ο Ιωάννης κάτω από το θυσιαστήριο. Αυτοί είναι χρισμένοι οι οποίοι στην εποχή τους υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο για τη γεμάτη ζήλο διακονία που επιτελούσαν καθώς υποστήριζαν το Λόγο και την κυριαρχία του Ιεχωβά. Οι «ψυχές [τους] σφάχτηκαν εξαιτίας του λόγου του Θεού και εξαιτίας του έργου μαρτυρίας που είχαν».

5. Πώς κραυγάζουν για εκδίκηση οι ψυχές των πιστών, παρότι είναι νεκρές;

⁵ Το σενάριο συνεχίζει να εκτυλίσσεται: «Και  κραύγασαν με δυνατή φωνή, λέγοντας: “Ως πότε, Υπέρτατε Κύριε άγιε και αληθινέ, θα αποφεύγεις να κρίνεις και να πάρεις εκδίκηση για το αίμα μας από εκείνους που κατοικούν στη γη;”» (Αποκάλυψη 6:10) Πώς μπορούν οι ψυχές τους, ή αλλιώς το αίμα τους, να κραυγάζουν για εκδίκηση, αφού η Γραφή δείχνει ότι οι νεκροί δεν έχουν συνειδητότητα; (Εκκλησιαστής 9:5) Σκεφτείτε: Δεν κραύγαζε το αίμα του δίκαιου Άβελ όταν τον δολοφόνησε ο Κάιν; Ο Ιεχωβά είπε τότε στον Κάιν: «Τι έκανες; Άκου! Το αίμα του αδελφού σου κραυγάζει προς εμένα από τη γη». (Γένεση 4:10, 11· Εβραίους 12:24) Το αίμα του Άβελ δεν πρόφερε λέξεις κυριολεκτικά. Αλλά ο Άβελ πέθανε ως αθώο θύμα, και η δικαιοσύνη απαιτούσε να τιμωρηθεί ο δολοφόνος του. Παρόμοια, εκείνοι οι Χριστιανοί που πέθαναν με μαρτυρικό θάνατο είναι αθώοι, και σύμφωνα με τη δικαιοσύνη πρέπει να παρθεί εκδίκηση για αυτούς. (Λουκάς 18:7, 8) Η κραυγή για εκδίκηση είναι δυνατή επειδή πολλές χιλιάδες έχουν πεθάνει με αυτόν τον τρόπο.—Παράβαλε Ιερεμίας 15:15, 16.

6. Για ποια έκχυση αθώου αίματος πάρθηκε εκδίκηση το 607 Π.Κ.Χ.;

⁶ Η κατάσταση μπορεί επίσης να παρομοιαστεί με εκείνη που επικρατούσε στον αποστάτη Ιούδα όταν ενθρονίστηκε ο Βασιλιάς Μανασσής το 716 Π.Κ.Χ. Αυτός έχυσε πολύ αθώο αίμα, ενώ πιθανώς “πριόνισε” και τον προφήτη Ησαΐα. (Εβραίους 11:37· 2 Βασιλέων 21:16) Μολονότι ο Μανασσής αργότερα μετανόησε και άλλαξε, εκείνη η ενοχή αίματος παρέμεινε. Το 607 Π.Κ.Χ., όταν οι Βαβυλώνιοι ερήμωσαν το βασίλειο του Ιούδα, «μόνο κατόπιν προσταγής του Ιεχωβά έγινε αυτό εναντίον του Ιούδα, για να τον απομακρύνει από μπροστά του εξαιτίας των αμαρτιών του Μανασσή, σύμφωνα με όλα όσα είχε κάνει· και επίσης εξαιτίας του αθώου αίματος που είχε χύσει, γεμίζοντας την Ιερουσαλήμ με αθώο αίμα· και ο Ιεχωβά δεν δέχτηκε να δώσει συγχώρηση».—2 Βασιλέων 24:3, 4.

7. Ποιος φέρει την κύρια ενοχή για την έκχυση “του αίματος των αγίων”;

⁷ Όπως και στους Βιβλικούς χρόνους, έτσι και σήμερα πολλά από τα άτομα που θανάτωσαν μάρτυρες του Θεού μπορεί να έχουν πεθάνει προ πολλού. Αλλά η οργάνωση που προξένησε το μαρτυρικό τους θάνατο εξακολουθεί να είναι πολύ ζωντανή και ένοχη αίματος. Είναι η επίγεια οργάνωση του Σατανά, το επίγειο σπέρμα του. Εξέχουσα θέση σε αυτή την οργάνωση κατέχει η Βαβυλώνα η Μεγάλη, η παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας. a Αυτή περιγράφεται ως «μεθυσμένη από το αίμα των αγίων και από το αίμα των μαρτύρων του Ιησού». Ναι, «σε αυτήν βρέθηκε το αίμα προφητών και αγίων και όλων εκείνων που σφάχτηκαν στη γη». (Αποκάλυψη 17:5, 6· 18:24· Εφεσίους 4:11· 1 Κορινθίους 12:28) Πόσο βαριά ενοχή αίματος φέρει! Όσο υπάρχει η Βαβυλώνα η Μεγάλη, το αίμα των θυμάτων της θα κραυγάζει για δικαιοσύνη.—Αποκάλυψη 19:1, 2.

8. (α) Στη διάρκεια της ζωής του Ιωάννη, ποιες περιπτώσεις μαρτυρικού θανάτου έλαβαν χώρα; (β) Ποιους διωγμούς υποκίνησαν Ρωμαίοι αυτοκράτορες;

⁸ Ο ίδιος ο Ιωάννης είδε μαρτυρικούς θανάτους τον πρώτο αιώνα καθώς το αμείλικτο Φίδι και το επίγειο σπέρμα του διεξήγαν πόλεμο εναντίον της αυξανόμενης εκκλησίας των χρισμένων Χριστιανών. Ο Ιωάννης είχε δει τον Κύριό μας κρεμασμένο στο ξύλο και παρέμεινε ζωντανός ακόμη και μετά το φόνο του Στεφάνου, του ίδιου του αδελφού του τού Ιακώβου, καθώς και του Πέτρου, του Παύλου και άλλων στενών συνεργατών του. (Ιωάννης 19:26, 27· 21:15, 18, 19· Πράξεις 7:59, 60· 8:2· 12:2· 2 Τιμόθεο 1:1· 4:6, 7) Το 64 Κ.Χ., ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Νέρων χρησιμοποίησε τους Χριστιανούς ως εξιλαστήρια θύματα, κατηγορώντας τους για τον εμπρησμό της πόλης, στην προσπάθειά του να αντικρούσει τη φήμη ότι αυτός ο ίδιος ήταν ο ένοχος. Ο ιστορικός Τάκιτος αναφέρει: «Αυτοί [οι Χριστιανοί] θανατώνονταν με μεθόδους διακωμώδησης. Μερικούς τους κάλυπταν με δέρματα θηρίων και μετά τους ξέσκιζαν τα σκυλιά, άλλους τους [κρεμούσαν σε ξύλο], b μερικούς άλλους τους έκαιγαν σαν λαμπάδες για να φωτίζουν στη διάρκεια της νύχτας». Ως αποτέλεσμα ενός μεταγενέστερου κύματος διωγμού από τον Αυτοκράτορα Δομιτιανό (81-96 Κ.Χ.), ο Ιωάννης εξορίστηκε στο νησί της Πάτμου. Όπως είπε ο Ιησούς: «Αν επέφεραν διωγμό σε εμένα, και σε εσάς θα επιφέρουν διωγμό».—Ιωάννης 15:20· Ματθαίος 10:22.

9. (α) Ποιο αριστούργημα απάτης έφερε σε ύπαρξη ο Σατανάς τον τέταρτο αιώνα Κ.Χ., και τίνος πράγματος αποτελεί αυτό κύριο μέρος; (β) Πώς μεταχειρίστηκαν ορισμένοι ηγέτες στο Χριστιανικό κόσμο τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στη διάρκεια του Α΄ και του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου;

 ⁹ Τον τέταρτο αιώνα Κ.Χ., αυτό το αρχαίο φίδι, ο Σατανάς ο Διάβολος, είχε φέρει σε ύπαρξη το αριστούργημα της απάτης του, την αποστατική θρησκεία του Χριστιανικού κόσμου—ένα Βαβυλωνιακό σύστημα κρυμμένο κάτω από «Χριστιανικό» επίχρισμα. Ο Χριστιανικός κόσμος αποτελεί το κύριο μέρος του σπέρματος του Φιδιού και έχει εξελιχθεί σε πολυάριθμες αντιμαχόμενες αιρέσεις. Σαν τον άπιστο Ιούδα των αρχαίων χρόνων, ο Χριστιανικός κόσμος φέρει μεγάλη ενοχή αίματος επειδή αναμείχθηκε βαθιά και με τις δύο παρατάξεις στον Α΄ και στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μάλιστα, ορισμένοι πολιτικοί ηγέτες στο Χριστιανικό κόσμο έφτασαν στο σημείο να χρησιμοποιήσουν αυτούς τους πολέμους ως αφορμή για να “σφάξουν” χρισμένους υπηρέτες του Θεού. Σε μια κριτική του βιβλίου του Φρίντριχ Τσίπφελ Ο Αγώνας των Εκκλησιών στη Γερμανία (Kirchenkampf in Deutschland), όπου γινόταν λόγος για το διωγμό που εξαπέλυσε ο Χίτλερ εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά, υπήρχε η δήλωση: «Το ένα τρίτο [των Μαρτύρων] θανατώθηκαν μέσω εκτέλεσης, άλλων πράξεων βίας, πείνας, αρρώστιας ή καταναγκαστικών έργων. Η άγρια αυτή μεταχείριση δεν είχε προηγούμενο και ήταν αποτέλεσμα της ασυμβίβαστης πίστης που δεν μπορούσε να εναρμονιστεί με την ιδεολογία του εθνικοσοσιαλισμού». Πράγματι, για το Χριστιανικό κόσμο, καθώς και για το ιερατείο του, μπορούν να λεχθούν τα εξής λόγια: «Στην άκρη της φορεσιάς σου βρέθηκαν τα σημάδια από το αίμα των ψυχών των αθώων φτωχών ανθρώπων».—Ιερεμίας 2:34. c

10. Τι είδους διωγμούς έχουν υποστεί σε πολλές χώρες νεαροί άντρες από το μεγάλο πλήθος;

¹⁰ Από το 1935 και έπειτα, πιστοί νεαροί άντρες από το μεγάλο πλήθος έχουν υποστεί σφοδρό διωγμό σε πολλές χώρες. (Αποκάλυψη 7:9) Ακόμη και όταν τελείωνε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ευρώπη, σε μία και μόνο πόλη απαγχονίστηκαν 14 νεαροί Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ποιο ήταν το έγκλημά τους; Αρνήθηκαν “να μάθουν πια τον πόλεμο”. (Ησαΐας 2:4) Πιο πρόσφατα, νεαροί άντρες στην Άπω Ανατολή και στην Αφρική ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου ή στάλθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα για το ίδιο ζήτημα. Αυτοί οι νεαροί που πέθαναν με μαρτυρικό θάνατο, οι οποίοι ήταν άξιοι υποστηρικτές των χρισμένων αδελφών του Ιησού, ασφαλώς θα αναστηθούν στην υποσχεμένη νέα γη.—2 Πέτρου 3:13· παράβαλε Ψαλμός 110:3· Ματθαίος 25:34-40· Λουκάς 20:37, 38.

Λευκή Στολή

11. Με ποια έννοια λαβαίνουν «λευκή στολή» οι χρισμένοι Χριστιανοί που υφίστανται μαρτυρικό θάνατο;

¹¹ Ο απόστολος Παύλος, αφού τεκμηρίωσε την πίστη των αρχαίων τηρητών ακεραιότητας, είπε: «Και εντούτοις όλοι αυτοί, μολονότι δόθηκε μαρτυρία σχετικά με αυτούς διαμέσου της πίστης τους, δεν έλαβαν την εκπλήρωση της υπόσχεσης, επειδή ο Θεός προείδε κάτι καλύτερο για εμάς, ώστε αυτοί να μην τελειοποιηθούν χωρίς εμάς». (Εβραίους 11:39, 40) Τι είναι αυτό το «κάτι καλύτερο» που προσδοκούν ο Παύλος και οι άλλοι χρισμένοι Χριστιανοί; Ο Ιωάννης το βλέπει εδώ σε όραμα: «Και δόθηκε στον καθένα τους μια λευκή στολή· και τους ειπώθηκε να αναπαυτούν λίγο ακόμη, μέχρι να συμπληρωθεί και ο αριθμός των συνδούλων τους και των αδελφών τους οι οποίοι επρόκειτο να θανατωθούν όπως και αυτοί». (Αποκάλυψη 6:11) Το ότι λαβαίνουν «λευκή στολή» σχετίζεται με το ότι θα αναστηθούν  ως αθάνατα πνευματικά πλάσματα. Δεν κείτονται πια ως σφαγμένες ψυχές κάτω από το θυσιαστήριο, αλλά ανασταίνονται για να αποτελέσουν μέρος της ομάδας των 24 πρεσβυτέρων που αποδίδουν λατρεία ενώπιον του ουράνιου θρόνου του Θεού. Εκεί, σε αυτούς τους ίδιους δίνονται θρόνοι, πράγμα που δείχνει ότι έχουν λάβει βασιλικά προνόμια. Επίσης, είναι «ντυμένοι με λευκά εξωτερικά ενδύματα», που σημαίνει ότι έχουν κριθεί δίκαιοι, άξιοι να λάβουν μια τιμημένη θέση ενώπιον του Ιεχωβά σε εκείνο το ουράνιο δικαστήριο. Αυτό αποτελεί επίσης εκπλήρωση της υπόσχεσης του Ιησού προς τους πιστούς χρισμένους Χριστιανούς της εκκλησίας των Σάρδεων: «Αυτός που νικάει θα είναι έτσι στολισμένος, με λευκά εξωτερικά ενδύματα».—Αποκάλυψη 3:5· 4:4· 1 Πέτρου 1:4.

12. Με ποια έννοια “αναπαύονται λίγο ακόμη” οι αναστημένοι χρισμένοι, και μέχρι πότε θα αναπαύονται;

¹² Όλες οι αποδείξεις δείχνουν ότι αυτή η ουράνια ανάσταση άρχισε το 1918, μετά την ενθρόνιση του Ιησού το 1914 και την έφιππη προέλασή του για να αρχίσει τη βασιλική του νίκη καθαρίζοντας τους ουρανούς από τον Σατανά και τους δαίμονές του. Εντούτοις, σε αυτούς τους αναστημένους χρισμένους λέγεται ότι πρέπει «να αναπαυτούν λίγο ακόμη, μέχρι να συμπληρωθεί και ο αριθμός των συνδούλων τους». Τα άτομα της τάξης του Ιωάννη που βρίσκονται ακόμη στη γη πρέπει να αποδείξουν την ακεραιότητά τους κάτω από δοκιμασίες και διωγμό, και ορισμένοι από αυτούς μπορεί μάλιστα να θανατωθούν. Τελικά, όμως, πρόκειται να παρθεί εκδίκηση για όλο το δίκαιο αίμα που έχει χυθεί από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη και τους πολιτικούς εραστές της. Στο μεταξύ, οι αναστημένοι είναι χωρίς αμφιβολία απασχολημένοι με ουράνια καθήκοντα. Αναπαύονται, όχι με το να χαλαρώνουν και να βυθίζονται μακαρίως στην αδράνεια, αλλά με την έννοια ότι περιμένουν υπομονετικά την ημέρα εκδίκησης του Ιεχωβά. (Ησαΐας 34:8· Ρωμαίους 12:19) Η ανάπαυσή τους θα τερματιστεί όταν παραστούν μάρτυρες της καταστροφής της ψεύτικης θρησκείας και, ως «καλεσμένοι και εκλεγμένοι και πιστοί», συνοδεύσουν τον Κύριο Ιησού Χριστό στην εκτέλεση κρίσης πάνω σε όλα τα υπόλοιπα μέρη του πονηρού σπέρματος που έχει ο Σατανάς εδώ στη γη.—Αποκάλυψη 2:26, 27· 17:14· Ρωμαίους 16:20.

“Εκείνοι που Είναι Νεκροί Ανασταίνονται Πρώτοι”

13, 14. (α) Σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο, πότε αρχίζει η ουράνια ανάσταση, και ποιοι ανασταίνονται; (β) Πότε ανασταίνονται στον ουρανό οι χρισμένοι που απομένουν μέχρι την ημέρα του Κυρίου;

¹³ Η ενόραση που παρέχεται με το άνοιγμα της πέμπτης σφραγίδας συμφωνεί πλήρως με άλλα εδάφια τα οποία σχετίζονται με την ουράνια ανάσταση. Για παράδειγμα, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Διότι αυτό σας λέμε μέσω του λόγου του Ιεχωβά: ότι εμείς οι ζωντανοί που απομένουμε μέχρι την παρουσία του Κυρίου δεν θα προηγηθούμε από εκείνους οι οποίοι έχουν κοιμηθεί τον ύπνο του θανάτου· επειδή ο ίδιος ο Κύριος θα κατεβεί από τον ουρανό με πρόσταγμα, με φωνή αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και εκείνοι που είναι νεκροί σε ενότητα με τον Χριστό θα αναστηθούν πρώτοι. Ύστερα, εμείς οι ζωντανοί που απομένουμε θα αρπαχθούμε μέσα σε σύννεφα μαζί με αυτούς για να συναντήσουμε τον Κύριο στον αέρα· και έτσι θα είμαστε πάντοτε με τον Κύριο».—1 Θεσσαλονικείς 4:15-17.

 ¹⁴ Τι συγκινητική ιστορία μάς αφηγούνται αυτά τα εδάφια! Οι χρισμένοι αδελφοί του Ιησού που απομένουν μέχρι την παρουσία του Ιησού, δηλαδή είναι ακόμη ζωντανοί εδώ στη γη στη διάρκεια της παρουσίας του, πηγαίνουν στον ουρανό έπειτα από εκείνους που έχουν ήδη πεθάνει. Αυτοί οι νεκροί σε ενότητα με τον Χριστό ανασταίνονται πρώτοι. Ο Ιησούς κατεβαίνει, δηλαδή στρέφει την προσοχή του σε αυτούς, και τους ανασταίνει σε πνευματική ζωή, δίνοντάς τους «λευκή στολή». Κατόπιν, εκείνοι που είναι ακόμη ζωντανοί ως άνθρωποι τελειώνουν την επίγεια πορεία τους, πολλοί από αυτούς πεθαίνοντας βίαια στα χέρια των εναντιουμένων. Ωστόσο, αυτοί δεν κοιμούνται τον ύπνο του θανάτου όπως οι προηγούμενοι από αυτούς. Αντίθετα, όταν πεθαίνουν, μεταβάλλονται στιγμιαία—«εν ριπή οφθαλμού»—αρπάζονται στους ουρανούς για να είναι μαζί με τον Ιησού και τα άλλα μέλη του σώματος του Χριστού. (1 Κορινθίους 15:50-52· παράβαλε Αποκάλυψη 14:13.) Συνεπώς, η ανάσταση των χρισμένων Χριστιανών αρχίζει λίγο αφότου οι τέσσερις ιππείς της Αποκάλυψης ξεκινούν την προέλασή τους.

15. (α) Ποια καλά νέα έχει φέρει το άνοιγμα της πέμπτης σφραγίδας; (β) Πώς αποκορυφώνεται η προέλαση του Νικητή πάνω στο λευκό άλογο;

¹⁵ Το άνοιγμα της πέμπτης σφραγίδας του ρόλου έχει φέρει καλά νέα σχετικά με τους χρισμένους τηρητές ακεραιότητας που έχουν νικήσει, παραμένοντας πιστοί μέχρι θανάτου. Αλλά δεν έχει φέρει καθόλου καλά νέα για τον Σατανά και το σπέρμα του. Η προέλαση του Νικητή πάνω στο λευκό άλογο συνεχίζεται ακάθεκτα και αποκορυφώνεται σε έναν καιρό απόδοσης λογαριασμού για τον κόσμο που «βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού». (1 Ιωάννη 5:19) Αυτό διασαφηνίζεται όταν το Αρνί ανοίγει την έκτη σφραγίδα.

[Υποσημειώσεις]

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Πλαίσιο στη σελίδα 102]

“Σφαγμένες ψυχές”

Η Εγκυκλοπαίδεια (Cyclopedia) των Μακ Κλίντοκ και Στρονγκ παραθέτει τα λόγια του Τζον Τζόρτιν, ενός Άγγλου Προτεστάντη του 18ου αιώνα, γιου Γάλλων Ουγενότων: «Εκεί που αρχίζει ο διωγμός, σταματάει η Χριστιανοσύνη . . . Όταν η Χριστιανοσύνη καθιερώθηκε ως η θρησκεία της [ρωμαϊκής] αυτοκρατορίας και όταν στους διακόνους της απονεμήθηκε πλούτος και τιμή, τότε η τερατώδης μάστιγα του διωγμού απέκτησε γιγαντιαία ισχύ και επέβαλε την καταστροφική της επιρροή στη θρησκεία του Ευαγγελίου».

[Εικόνα στη σελίδα 103]

«Και δόθηκε στον καθένα τους μια λευκή στολή»