Κεφάλαιο 12

«Να Κρατάς Γερά Αυτό που Έχεις»

ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ

1. Στην εκκλησία ποιας πόλης απευθυνόταν το έκτο άγγελμα του Ιησού, και τι σημαίνει το όνομα αυτής της πόλης;

 ΑΔΕΛΦΙΚΗ ΣΤΟΡΓΗ—τι επιθυμητή ιδιότητα! Χωρίς αμφιβολία ο Ιησούς την έχει υπόψη του όταν παρουσιάζει το έκτο άγγελμά του, το οποίο απευθύνεται στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας, επειδή αυτό το όνομα σημαίνει «Αδελφική Στοργή». Ο ηλικιωμένος Ιωάννης θυμάται ακόμα το περιστατικό κατά το οποίο, πριν από 60 και πλέον χρόνια, ο Πέτρος επέμεινε τρεις φορές λέγοντας στον Ιησού ότι ένιωθε θερμή στοργή για τον Κύριό του. (Ιωάννης 21:15-17) Δείχνουν και οι Χριστιανοί στη Φιλαδέλφεια αδελφική στοργή; Προφανώς ναι!

2. Τι είδους πόλη ήταν η Φιλαδέλφεια, τι είδους εκκλησία βρισκόταν εκεί, και τι λέει ο Ιησούς στον άγγελο αυτής της εκκλησίας;

² Η Φιλαδέλφεια των ημερών του Ιωάννη, που βρίσκεται 50 περίπου χιλιόμετρα νοτιοανατολικά των Σάρδεων (στην τοποθεσία της σύγχρονης  τουρκικής πόλης Αλασεχίρ), είναι μια αρκετά ευημερούσα πόλη. Ωστόσο, πιο αξιόλογη είναι η ευημερία της Χριστιανικής εκκλησίας που βρίσκεται εκεί. Με πόση χαρά πρέπει να δέχτηκαν το διάκονο ο οποίος ταξίδεψε πιθανώς μέσω των Σάρδεων για να φτάσει σε αυτούς! Το άγγελμα που μεταφέρει περιέχει υποκινητικές συμβουλές για τους ίδιους. Πρώτα, όμως, αναφέρεται στην εξουσία του ένδοξου Αποστολέα του, ο οποίος λέει: «Και προς τον άγγελο της εκκλησίας στη Φιλαδέλφεια γράψε: Αυτά λέει εκείνος που είναι άγιος, που είναι αληθινός, που έχει το κλειδί του Δαβίδ, που ανοίγει ώστε κανείς δεν θα κλείσει, και που κλείνει ώστε κανείς δεν ανοίγει».—Αποκάλυψη 3:7.

3. Γιατί είναι κατάλληλο να ονομάζεται ο Ιησούς «άγιος», και με ποια έννοια μπορεί να λεχθεί ότι «είναι αληθινός»;

³ Ο Ιωάννης είχε ακούσει τον Πέτρο να λέει στον άνθρωπο Ιησού Χριστό: «Εσύ έχεις λόγια αιώνιας ζωής· και εμείς έχουμε πιστέψει και έχουμε γνωρίσει ότι εσύ είσαι ο Άγιος του Θεού». (Ιωάννης 6:68, 69) Αφού ο Ιεχωβά Θεός αποτελεί την ίδια την ουσία της αγιότητας, ο μονογενής του Γιος πρέπει επίσης να είναι «άγιος». (Αποκάλυψη 4:8) Ο Ιησούς είναι επίσης «αληθινός». Η λέξη ἀληθινός του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου υπονοεί γνησιότητα. Με αυτή την έννοια, ο Ιησούς είναι το αληθινό φως και το αληθινό ψωμί που κατέβηκε από τον ουρανό. (Ιωάννης 1:9· 6:32) Είναι το αληθινό κλήμα. (Ιωάννης 15:1) Ο Ιησούς είναι επίσης αληθινός με την έννοια ότι είναι αξιόπιστος. Λέει πάντα την αλήθεια. (Βλέπε Ιωάννης 8:14, 17, 26.) Αυτός ο Γιος του Θεού είναι πράγματι άξιος να υπηρετεί ως Βασιλιάς και Κριτής.—Αποκάλυψη 19:11, 16.

«Το Κλειδί του Δαβίδ»

4, 5. Με ποια διαθήκη σχετιζόταν «το κλειδί του Δαβίδ»;

⁴ Ο Ιησούς έχει «το κλειδί του Δαβίδ». Με αυτό το κλειδί, “ανοίγει ώστε κανείς δεν θα κλείσει, και κλείνει ώστε κανείς δεν ανοίγει”. Ποιο είναι αυτό «το κλειδί του Δαβίδ»;

⁵ Ο Βασιλιάς Δαβίδ του Ισραήλ ήταν αυτός με τον οποίο ο Ιεχωβά σύναψε διαθήκη για αιώνια βασιλεία. (Ψαλμός 89:1-4, 34-37) Ο οίκος του Δαβίδ κυβέρνησε από το θρόνο του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ από το 1070 μέχρι το 607 Π.Κ.Χ., αλλά τότε ο Θεός εκτέλεσε την κρίση του πάνω σε εκείνο το βασίλειο επειδή αυτό στράφηκε στην πονηρία. Έτσι λοιπόν, ο Ιεχωβά άρχισε να εκπληρώνει την προφητεία του που βρίσκεται στο εδάφιο Ιεζεκιήλ 21:27: «Ερείπιο, ερείπιο, ερείπιο θα . . . κάνω [την επίγεια Ιερουσαλήμ]. Και αυτό [το σκήπτρο της βασιλείας από τη γραμμή του Δαβίδ] δεν πρόκειται να ανήκει σε κανέναν, ώσπου να έρθει εκείνος που έχει το νόμιμο δικαίωμα, και θα το δώσω σε αυτόν».

6, 7. Πότε και πώς θα εμφανιζόταν εκείνος που είχε «το νόμιμο δικαίωμα»;

⁶ Πότε και πώς θα εμφανιζόταν εκείνος που είχε «το νόμιμο δικαίωμα»; Πώς θα του δινόταν το σκήπτρο της βασιλείας του Δαβίδ;

⁷ Περίπου 600 χρόνια αργότερα, μια απόγονος του Βασιλιά Δαβίδ, η Ιουδαία παρθένα Μαρία, έμεινε έγκυος μέσω αγίου πνεύματος. Ο Θεός έστειλε τον άγγελο Γαβριήλ να πληροφορήσει τη Μαρία ότι θα αποκτούσε έναν γιο που θα ονομαζόταν Ιησούς. Ο Γαβριήλ πρόσθεσε: «Αυτός θα είναι μεγάλος και θα αποκληθεί Γιος του Υψίστου· και ο Ιεχωβά Θεός θα του δώσει το θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του, και αυτός θα βασιλεύει στον οίκο του Ιακώβ για πάντα, και δεν θα υπάρξει τέλος στη βασιλεία του».—Λουκάς 1:31-33.

8. Πώς απέδειξε ο Ιησούς ότι είχε τα προσόντα να κληρονομήσει τη Δαβιδική βασιλεία;

⁸ Το 29 Κ.Χ., όταν ο Ιησούς βαφτίστηκε στον Ιορδάνη Ποταμό και χρίστηκε με άγιο πνεύμα, έγινε ο Προσδιορισμένος Βασιλιάς στη γραμμή του Δαβίδ. Έδειξε υποδειγματικό ζήλο στο κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας και ανέθεσε στους μαθητές του να κηρύξουν με όμοιο τρόπο. (Ματθαίος 4:23· 10:7, 11) Ο Ιησούς ταπείνωσε τον εαυτό του, ακόμα και μέχρι θανάτου πάνω σε ξύλο βασανισμού, αποδεικνύοντας έτσι ότι είχε πλήρως τα προσόντα να κληρονομήσει τη Δαβιδική βασιλεία. Ο Ιεχωβά ανέστησε τον Ιησού  ως αθάνατο πνεύμα και τον εξύψωσε στα δεξιά Του στους ουρανούς. Εκεί κληρονόμησε όλα τα δικαιώματα της Δαβιδικής βασιλείας. Στον κατάλληλο καιρό, ο Ιησούς θα ασκούσε το δικαίωμά του να “κατακυριεύει ανάμεσα στους εχθρούς του”.—Ψαλμός 110:1, 2· Φιλιππησίους 2:8, 9· Εβραίους 10:13, 14.

9. Πώς χρησιμοποιεί ο Ιησούς το κλειδί του Δαβίδ για να ανοίξει και να κλείσει;

⁹ Στο μεταξύ, ο Ιησούς θα χρησιμοποιούσε το κλειδί του Δαβίδ, παρέχοντας ευκαιρίες και προνόμια που σχετίζονται με τη Βασιλεία του Θεού. Μέσω του Ιησού, ο Ιεχωβά θα ελευθέρωνε τώρα τους χρισμένους Χριστιανούς στη γη «από την εξουσία του σκοταδιού», μεταφέροντάς τους «στη βασιλεία του Γιου της αγάπης του». (Κολοσσαείς 1:13, 14) Το κλειδί θα χρησιμοποιούνταν επίσης για να αποκλείσει από τέτοια προνόμια όποια άτομα θα αποδεικνύονταν άπιστα. (2 Τιμόθεο 2:12, 13) Δεδομένου ότι αυτός ο μόνιμος κληρονόμος της βασιλείας του Δαβίδ έχει την υποστήριξη του Ιεχωβά, κανένα πλάσμα δεν μπορεί να τον εμποδίσει να εκπληρώσει αυτά τα καθήκοντα.—Παράβαλε Ματθαίος 28:18-20.

10. Ποια παρότρυνση δίνει ο Ιησούς στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας;

¹⁰ Εφόσον προέρχονται από μια τέτοια πηγή που έχει εξουσία, τα λόγια του Ιησού προς τους Χριστιανούς της Φιλαδέλφειας πρέπει να είναι ιδιαίτερα παρηγορητικά! Τους επαινεί, λέγοντας: «Γνωρίζω τα έργα σου—δες! έχω θέσει μπροστά σου μια ανοιγμένη πόρτα, την οποία κανείς δεν μπορεί να κλείσει—ότι έχεις λίγη δύναμη, και φύλαξες το λόγο μου και δεν αποδείχτηκες ψευδής ως προς το όνομά μου». (Αποκάλυψη 3:8) Η εκκλησία ήταν δραστήρια, και μπροστά της έχει ανοίξει μια πόρτα—αναμφίβολα μια πόρτα που παρέχει την ευκαιρία να προσφέρουν διακονική υπηρεσία. (Παράβαλε 1 Κορινθίους 16:9· 2 Κορινθίους 2:12.) Ως εκ τούτου, ο Ιησούς παροτρύνει την εκκλησία να επωφεληθεί πλήρως από την ευκαιρία που έχει να κηρύξει. Τα μέλη της εκκλησίας έχουν υπομείνει και έχουν δείξει ότι διαθέτουν αρκετή δύναμη, με τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού, για να συνεχίσουν να κάνουν περαιτέρω «έργα» στην υπηρεσία του Ιεχωβά. (2 Κορινθίους 12:10· Ζαχαρίας 4:6) Έχουν υπακούσει στις εντολές του Ιησού και δεν έχουν αρνηθεί τον Χριστό, ούτε με λόγια ούτε με έργα.

«Θα σε Προσκυνήσουν»

11. Ποια ευλογία υπόσχεται ο Ιησούς στους Χριστιανούς, και πώς πραγματοποιήθηκε αυτή;

¹¹ Γι’ αυτό, ο Ιησούς τούς υπόσχεται καρποφορία: «Δες! Θα δώσω εκείνους από τη συναγωγή του Σατανά που λένε ότι είναι Ιουδαίοι, και εντούτοις δεν είναι αλλά λένε ψέματα—δες! θα τους κάνω να έρθουν και να προσκυνήσουν μπροστά στα πόδια σου και θα τους κάνω να γνωρίσουν ότι σε αγάπησα». (Αποκάλυψη 3:9) Όπως στη Σμύρνη, έτσι και η εκκλησία εδώ ίσως να είχε προβλήματα με τους ντόπιους Ιουδαίους. Ο Ιησούς τους ονομάζει «συναγωγή του Σατανά». Ωστόσο, τουλάχιστον μερικοί από εκείνους τους Ιουδαίους πρόκειται να αναγνωρίσουν ότι αυτά που κηρύττουν οι Χριστιανοί για τον Ιησού είναι η αλήθεια. Το “προσκύνημά” τους θα γίνει μάλλον με τον τρόπο που περιγράφει ο Παύλος στα εδάφια 1 Κορινθίους 14:24, 25, ώστε να μετανοήσουν πραγματικά και να γίνουν Χριστιανοί, εκτιμώντας πλήρως τη μεγάλη αγάπη του Ιησού που παρέδωσε ακόμα και την ψυχή του για χάρη των μαθητών του.—Ιωάννης 15:12, 13.

12. Γιατί θα ξαφνιάζονταν πιθανότατα τα μέλη της Ιουδαϊκής συναγωγής στη Φιλαδέλφεια αν μάθαιναν ότι μερικοί από αυτούς επρόκειτο να «προσκυνήσουν» την τοπική Χριστιανική κοινότητα;

¹² Τα μέλη της Ιουδαϊκής συναγωγής στη Φιλαδέλφεια πιθανότατα θα ξαφνιάζονταν αν μάθαιναν ότι μερικοί από αυτούς επρόκειτο να «προσκυνήσουν» την τοπική Χριστιανική κοινότητα. Έχοντας υπόψη το γεγονός ότι υπάρχουν αναμφίβολα πολλοί μη Ιουδαίοι σε εκείνη την εκκλησία, θα περίμεναν να συμβεί ακριβώς το αντίθετο. Γιατί; Επειδή ο Ησαΐας προείπε: «[Μη Ιουδαίοι] βασιλιάδες θα γίνουν παιδοκόμοι για εσένα [το λαό Ισραήλ] και οι αρχόντισσές τους παραμάνες. Με τα πρόσωπα μέχρις εδάφους θα σε προσκυνήσουν». (Ησαΐας 49:23· 45:14· 60:14) Παρόμοια, ο Ζαχαρίας έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση: «Εκείνες τις ημέρες, δέκα άντρες [μη Ιουδαίοι] από όλες τις γλώσσες των εθνών θα πιάσουν, ναι, θα πιάσουν την άκρη της φορεσιάς ενός άντρα που είναι Ιουδαίος, λέγοντας: “Θα πάμε με εσάς, γιατί ακούσαμε ότι ο Θεός είναι με εσάς”». (Ζαχαρίας 8:23)  Ναι, μη Ιουδαίοι θα προσκυνούσαν Ιουδαίους, δεν θα συνέβαινε το αντίστροφο!

13. Ποιοι ήταν οι Ιουδαίοι στους οποίους θα εκπληρώνονταν οι προφητείες που απευθύνθηκαν στον αρχαίο Ισραήλ;

¹³ Εκείνες οι προφητείες απευθύνονταν στο εκλεκτό έθνος του Θεού. Όταν εξαγγέλθηκαν, αυτή την τιμημένη θέση την κατείχε ο σαρκικός Ισραήλ. Αλλά όταν το Ιουδαϊκό έθνος απέρριψε τον Μεσσία, ο Ιεχωβά τούς απέρριψε και εκείνος. (Ματθαίος 15:3-9· 21:42, 43· Λουκάς 12:32· Ιωάννης 1:10, 11) Την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., αντί για αυτούς επέλεξε τον αληθινό Ισραήλ του Θεού, τη Χριστιανική εκκλησία. Μέλη της είναι οι πνευματικοί Ιουδαίοι που έχουν την πραγματική περιτομή της καρδιάς. (Πράξεις 2:1-4, 41, 42· Ρωμαίους 2:28, 29· Γαλάτες 6:16) Έκτοτε, ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσαν κάποιοι μεμονωμένοι σαρκικοί Ιουδαίοι να ανακτήσουν την ευνοημένη σχέση με τον Ιεχωβά θα ήταν με το να θέσουν πίστη στον Ιησού ως τον Μεσσία. (Ματθαίος 23:37-39) Προφανώς, αυτό επρόκειτο να συμβεί με ορισμένα άτομα στη Φιλαδέλφεια. a

14. Πώς έχουν εκπληρωθεί τα εδάφια Ησαΐας 49:23 και Ζαχαρίας 8:23 με σημαντικό τρόπο στους σύγχρονους καιρούς;

¹⁴ Στους σύγχρονους καιρούς, προφητείες σαν εκείνες των εδαφίων Ησαΐας 49:23 και Ζαχαρίας 8:23 έχουν εκπληρωθεί με πολύ σημαντικό τρόπο. Ως αποτέλεσμα του κηρύγματος της τάξης του Ιωάννη, τεράστιοι αριθμοί ανθρώπων έχουν μπει μέσα από την ανοιγμένη πόρτα στην υπηρεσία της Βασιλείας. b Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν βγει από το Χριστιανικό κόσμο, του οποίου οι θρησκείες ισχυρίζονται ψευδώς ότι αποτελούν τον πνευματικό Ισραήλ. (Παράβαλε Ρωμαίους 9:6.) Αυτοί, ως ένα μεγάλο πλήθος, πλένουν τις στολές τους και τις κάνουν λευκές ασκώντας πίστη στο θυσιαστικό αίμα του Ιησού. (Αποκάλυψη 7:9, 10, 14) Υπακούοντας στη διακυβέρνηση της Βασιλείας του Χριστού, ελπίζουν να κληρονομήσουν τις ευλογίες της εδώ στη γη. Έρχονται στους χρισμένους αδελφούς του Ιησού και τους “προσκυνούν” με πνευματική έννοια, επειδή “άκουσαν ότι ο Θεός είναι με αυτούς”. Διακονούν τους χρισμένους, με τους οποίους ενώνονται σε μια παγκόσμια αδελφότητα.—Ματθαίος 25:34-40· 1 Πέτρου 5:9.

“Η Ώρα της Δοκιμής”

15. (α) Τι υποσχέθηκε ο Ιησούς στους Χριστιανούς της Φιλαδέλφειας, και τι τους παρότρυνε να κάνουν; (β) Ποιο «στεφάνι» προσδοκούσαν να λάβουν οι Χριστιανοί;

¹⁵ Ο Ιησούς λέει κατόπιν: «Επειδή φύλαξες το λόγο σχετικά με την υπομονή μου, και εγώ θα σε φυλάξω από την ώρα της δοκιμής, η οποία θα έρθει πάνω σε ολόκληρη την κατοικημένη γη, για να υποβάλει σε δοκιμή εκείνους που κατοικούν στη γη. Έρχομαι γρήγορα. Να κρατάς γερά αυτό που έχεις, για να μην πάρει κανείς το στεφάνι σου». (Αποκάλυψη 3:10, 11) Μολονότι οι Χριστιανοί των ημερών του Ιωάννη δεν θα ζούσαν μέχρι την ημέρα του Κυρίου (που άρχισε το 1914), η πεποίθησή τους ότι ο Ιησούς ερχόταν θα τους έδινε δύναμη να συνεχίσουν να κηρύττουν. (Αποκάλυψη 1:10· 2 Τιμόθεο 4:2) Το «στεφάνι», δηλαδή το βραβείο της αιώνιας ζωής, τους περίμενε στον ουρανό. (Ιακώβου 1:12· Αποκάλυψη 11:18) Αν έμεναν πιστοί μέχρι θανάτου, κανείς δεν θα μπορούσε να  τους στερήσει αυτή την ανταμοιβή.—Αποκάλυψη 2:10.

16, 17. (α) Ποια είναι η «ώρα της δοκιμής, η οποία θα έρθει πάνω σε ολόκληρη την κατοικημένη γη»; (β) Ποια ήταν η κατάσταση των χρισμένων στην αρχή “της ώρας της δοκιμής”;

¹⁶ Ποια είναι όμως η «ώρα της δοκιμής»; Χωρίς αμφιβολία, εκείνοι οι Χριστιανοί στην Ασία είχαν να αντιμετωπίσουν ένα ακόμα κύμα ανήλεου διωγμού από την αυτοκρατορική Ρώμη. c Ωστόσο, η μεγαλύτερη εκπλήρωση είναι η ώρα του κοσκινίσματος και της κρίσης που τελικά έφτασε στη διάρκεια της ημέρας του Κυρίου, και αποκορυφώνεται από το 1918 και έπειτα. Η δοκιμή γίνεται για να καθοριστεί αν κάποιος είναι με το μέρος της εγκαθιδρυμένης Βασιλείας του Θεού ή με τον κόσμο του Σατανά. Η διάρκειά της είναι συγκριτικά μικρή, μια «ώρα», αλλά δεν έχει λήξει ακόμα. Μέχρι να τελειώσει, δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσουμε ότι ζούμε στην «ώρα της δοκιμής».—Λουκάς 21:34-36.

¹⁷ Το 1918 η τάξη του Ιωάννη που αποτελείται από χρισμένους Χριστιανούς—σαν την ακλόνητη εκκλησία της Φιλαδέλφειας—χρειάστηκε να αντιμετωπίσει εναντίωση από τη σύγχρονη «συναγωγή του Σατανά». Θρησκευτικοί ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου, που ισχυρίζονταν ότι είναι πνευματικοί Ιουδαίοι, υποκίνησαν με ύπουλο τρόπο τους κυβερνήτες να καταπνίξουν τους αληθινούς Χριστιανούς. Εντούτοις, αυτοί κατέβαλαν σκληρή προσπάθεια να “φυλάττουν το λόγο σχετικά με την υπομονή του Ιησού”. Ως εκ τούτου, με πνευματική βοήθεια, μια σημαντική «λίγη δύναμη», αυτοί επέζησαν και υποκινήθηκαν να μπουν  μέσα από την πόρτα που ήταν τώρα ανοιγμένη μπροστά τους. Με ποιον τρόπο;

«Μια Ανοιγμένη Πόρτα»

18. Ποιο διορισμό ανέθεσε ο Ιησούς το 1919, και πώς εκείνοι που διορίστηκαν έγιναν σαν τον πιστό οικονόμο του Εζεκία;

¹⁸ Το 1919, ο Ιησούς εκπλήρωσε την υπόσχεσή του και αναγνώρισε τη μικρή ομάδα των γνήσιων χρισμένων Χριστιανών ως τον “πιστό και φρόνιμο δούλο” του. (Ματθαίος 24:45-47) Αυτοί έλαβαν ένα προνόμιο παρόμοιο με εκείνο που είχε ο πιστός οικονόμος Ελιακείμ στις ημέρες του Βασιλιά Εζεκία. d Ο Ιεχωβά είπε σχετικά με τον Ελιακείμ: «Θα βάλω το κλειδί του οίκου του Δαβίδ πάνω στον ώμο του, και θα ανοίγει χωρίς να κλείνει κανείς, και θα κλείνει χωρίς να ανοίγει κανείς». Ο Ελιακείμ επωμίστηκε βαριές ευθύνες για λογαριασμό του Εζεκία, του βασιλικού γιου του Δαβίδ. Με παρόμοιο τρόπο σήμερα, η χρισμένη τάξη του Ιωάννη έχει επωμιστεί «το κλειδί του οίκου του Δαβίδ», δηλαδή της είναι εμπιστευμένα τα επίγεια συμφέροντα της Μεσσιανικής Βασιλείας. Ο Ιεχωβά έχει ενισχύσει τους υπηρέτες του για αυτό το προνόμιο, μετατρέποντας τη λίγη τους δύναμη σε δυναμική ενέργεια που επαρκεί για μια γιγαντιαία παγκόσμια μαρτυρία.—Ησαΐας 22:20, 22· 40:29.

19. Πώς χειρίστηκε η τάξη του Ιωάννη τις ευθύνες που της ανέθεσε ο Ιησούς το 1919, και με ποιο αποτέλεσμα;

¹⁹ Από το 1919 και έπειτα το χρισμένο υπόλοιπο, ακολουθώντας το παράδειγμα του Ιησού, ξεκίνησε μια εντατική εκστρατεία εκτεταμένης διακήρυξης των καλών νέων της Βασιλείας. (Ματθαίος 4:17· Ρωμαίους 10:18) Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι από τη σύγχρονη συναγωγή του Σατανά, το Χριστιανικό κόσμο, ήρθαν σε αυτό το  χρισμένο υπόλοιπο, μετανόησαν και “προσκύνησαν”, αναγνωρίζοντας την εξουσία του δούλου. Και αυτοί επίσης ήρθαν να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά σε ενότητα με τα παλαιότερα μέλη της τάξης του Ιωάννη. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι που συγκεντρώθηκε ο πλήρης αριθμός των χρισμένων αδελφών του Ιησού. Ύστερα από αυτό, «ένα μεγάλο πλήθος . . . από όλα τα έθνη» ήρθε να “προσκυνήσει” το χρισμένο δούλο. (Αποκάλυψη 7:3, 4, 9) Ο δούλος και αυτό το μεγάλο πλήθος υπηρετούν μαζί ως το ένα ποίμνιο των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

20. Γιατί πρέπει οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα να είναι ιδιαίτερα δυνατοί στην πίστη και δραστήριοι στην υπηρεσία του Θεού;

²⁰ Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα, ενωμένοι σαν τους Χριστιανούς της Φιλαδέλφειας με το δεσμό της γνήσιας αδελφικής στοργής, συνειδητοποιούν ότι το έργο κηρύγματος που επιτελούν πρέπει να γίνει επειγόντως. Σύντομα, η μεγάλη θλίψη θα ρίξει την αυλαία για τον πονηρό κόσμο του Σατανά. Τότε, είθε ο καθένας μας να βρεθεί δυνατός στην πίστη και δραστήριος στην υπηρεσία του Θεού, έτσι ώστε τα ονόματά μας να μην εξαλειφθούν από το βιβλίο της ζωής που έχει ο Ιεχωβά. (Αποκάλυψη 7:14) Ας πάρουμε πολύ στα σοβαρά τη νουθεσία που δίνει ο Ιησούς στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας, ώστε να κρατήσουμε γερά τα προνόμια υπηρεσίας μας και να λάβουμε την ανταμοιβή της αιώνιας ζωής.

Οι Ευλογίες που Απολαμβάνουν οι Νικητές

21. Πώς έχουν “φυλάξει το λόγο σχετικά με την υπομονή του Ιησού” οι χρισμένοι Χριστιανοί σήμερα, και ποια προοπτική υπάρχει για αυτούς;

²¹ Σήμερα, η τάξη του Ιωάννη έχει “φυλάξει το λόγο σχετικά με την υπομονή του Ιησού”, δηλαδή έχει ακολουθήσει το παράδειγμά του και έχει υπομείνει. (Εβραίους 12:2, 3· 1 Πέτρου 2:21) Γι’ αυτό, ενθαρρύνθηκε πάρα πολύ από τα παρακάτω λόγια του Ιησού προς την εκκλησία της Φιλαδέλφειας: «Εκείνος που νικάει—θα τον κάνω στύλο στο ναό του Θεού μου, και δεν πρόκειται να βγει πια από αυτόν».—Αποκάλυψη 3:12α.

22. (α) Τι είναι ο ναός του Θεού του Ιησού; (β) Πώς θα γίνουν στύλοι σε αυτόν το ναό οι χρισμένοι Χριστιανοί που νικούν;

²² Τι προνόμιο είναι για κάποιον να αποτελεί στύλο στο ναό του Ιεχωβά! Στην αρχαία Ιερουσαλήμ, ο κατά γράμμα ναός ήταν το κέντρο της λατρείας του Ιεχωβά. Μέσα στο ναό, ο αρχιερέας πρόσφερε το αίμα των θυσιασμένων ζώων, μία ημέρα κάθε χρόνο, μπροστά στο θαυματουργικό φως που αντιπροσώπευε την παρουσία του Ιεχωβά στα «Άγια των Αγίων». (Εβραίους 9:1-7) Με το βάφτισμα του Ιησού, ήρθε σε ύπαρξη ένας άλλος ναός, η μεγάλη, πνευματική, όμοια με ναό διευθέτηση για τη λατρεία του Ιεχωβά. Τα άγια των αγίων αυτού του ναού βρίσκονται στον ουρανό, εκεί όπου ο Ιησούς κατάλληλα εμφανίστηκε «μπροστά στο πρόσωπο του Θεού». (Εβραίους 9:24) Ο Ιησούς είναι ο Αρχιερέας, και υπάρχει μόνο μία θυσία που προσφέρθηκε για την πλήρη κάλυψη των αμαρτιών: το χυμένο αίμα του τέλειου ανθρώπου Ιησού. (Εβραίους 7:26, 27· 9:25-28· 10:1-5, 12-14) Οι χρισμένοι Χριστιανοί στη γη, για όσο διάστημα παραμένουν πιστοί, υπηρετούν ως υφιερείς στις επίγειες αυλές αυτού του ναού. (1 Πέτρου 2:9) Αλλά μόλις νικήσουν, μπαίνουν και αυτοί στα ουράνια άγια των αγίων και γίνονται ακλόνητα στηρίγματα, σαν στύλοι, της όμοιας με ναό διευθέτησης για λατρεία. (Εβραίους 10:19·  Αποκάλυψη 20:6) Δεν υπάρχει κίνδυνος “να βγουν πια από αυτόν”.

23. (α) Ποια υπόσχεση δίνει κατόπιν ο Ιησούς στους χρισμένους Χριστιανούς που νικούν; (β) Τι προκύπτει από το γεγονός ότι πάνω στους Χριστιανούς νικητές γράφεται το όνομα του Ιεχωβά και το όνομα της νέας Ιερουσαλήμ;

²³ Ο Ιησούς συνεχίζει, λέγοντας: «Και θα γράψω πάνω του το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλης του Θεού μου, της νέας Ιερουσαλήμ, η οποία κατεβαίνει από τον ουρανό, από τον Θεό μου, και το όνομά μου το καινούριο». (Αποκάλυψη 3:12β) Ναι, πάνω σε αυτούς τους νικητές γράφεται το όνομα του Ιεχωβά—που είναι Θεός τους και Θεός του Ιησού. Αυτό δείχνει καθαρά ότι ο Ιεχωβά και ο Ιησούς είναι δύο ξεχωριστά πρόσωπα και όχι δύο μέλη ενός τριαδικού Θεού, μιας Τριάδας. (Ιωάννης 14:28· 20:17) Όλη η δημιουργία πρέπει να αντιληφθεί ότι αυτοί οι χρισμένοι ανήκουν στον Ιεχωβά. Είναι δικοί του μάρτυρες. Πάνω τους γράφεται επίσης το όνομα της νέας Ιερουσαλήμ, της ουράνιας πόλης που κατεβαίνει από τον ουρανό με την έννοια ότι επεκτείνει τη φιλάγαθη διακυβέρνησή της πάνω σε όλη την πιστή ανθρωπότητα. (Αποκάλυψη 21:9-14) Με αυτόν τον τρόπο, όλοι οι επίγειοι Χριστιανοί που παρομοιάζονται με πρόβατα θα γνωρίζουν επίσης ότι αυτοί οι χρισμένοι νικητές είναι πολίτες της Βασιλείας, της ουράνιας Ιερουσαλήμ.—Ψαλμός 87:5, 6· Ματθαίος 25:33, 34· Φιλιππησίους 3:20· Εβραίους 12:22.

24. Τι αντιπροσωπεύει το καινούριο όνομα του Ιησού, και πώς γράφεται πάνω στους πιστούς χρισμένους Χριστιανούς;

²⁴ Τελικά, πάνω στους χρισμένους νικητές γράφεται το καινούριο όνομα του Ιησού. Αυτό αναφέρεται στο καινούριο αξίωμά του και στα μοναδικά προνόμια που του έχουν δοθεί από τον Ιεχωβά. (Φιλιππησίους 2:9-11· Αποκάλυψη 19:12) Κανένας άλλος δεν γνωρίζει αυτό το όνομα, με την έννοια ότι κανένας άλλος δεν έχει τέτοιες εμπειρίες ούτε έχει λάβει τέτοια προνόμια. Ωστόσο, όταν ο Ιησούς γράφει το όνομά του πάνω στους πιστούς αδελφούς του, αυτοί αποκτούν στενή σχέση μαζί του σε εκείνη την ουράνια επικράτεια και μάλιστα συμμετέχουν στα προνόμιά του. (Λουκάς 22:29, 30) Δεν απορούμε, λοιπόν, που ο Ιησούς τελειώνει το άγγελμά του προς αυτούς τους χρισμένους επαναλαμβάνοντας την προτροπή: «Εκείνος που έχει αφτί ας ακούσει τι λέει το πνεύμα στις εκκλησίες».—Αποκάλυψη 3:13.

25. Πώς μπορεί ο κάθε Χριστιανός σήμερα να εφαρμόσει ατομικά την αρχή που βρίσκεται πίσω από τις συμβουλές που έδωσε ο Ιησούς στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας;

²⁵ Πόσο μεγάλη ενθάρρυνση πρέπει να έδωσε αυτό το άγγελμα στους πιστούς Χριστιανούς στη Φιλαδέλφεια! Και ασφαλώς περιέχει κάποιο ισχυρό μάθημα για την τάξη του Ιωάννη σήμερα, στη διάρκεια της ημέρας του Κυρίου. Αλλά οι αρχές του είναι σημαντικές για τον κάθε Χριστιανό ατομικά, είτε ανήκει στους χρισμένους είτε στα άλλα πρόβατα. (Ιωάννης 10:16) Ο καθένας μας θα κάνει καλά να συνεχίσει να παράγει τους καρπούς της Βασιλείας, όπως έκαναν εκείνοι οι Χριστιανοί στη Φιλαδέλφεια. Όλοι μας έχουμε έστω και λίγη δύναμη. Όλοι μας μπορούμε να κάνουμε κάτι στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Ας χρησιμοποιούμε αυτή τη δύναμη! Σε σχέση με τα αυξημένα προνόμια της Βασιλείας, ας είμαστε άγρυπνοι για να μπούμε μέσα από οποιαδήποτε πόρτα ανοίξει για εμάς. Μάλιστα μπορούμε να προσευχόμαστε στον Ιεχωβά να μας ανοίξει μια τέτοια πόρτα. (Κολοσσαείς 4:2, 3) Καθώς ακολουθούμε το υπόδειγμα υπομονής του Ιησού και φέρουμε επάξια το όνομά του, θα δείξουμε ότι και εμείς επίσης έχουμε αφτί που ακούει τι λέει το άγιο πνεύμα του Θεού στις εκκλησίες.

[Υποσημειώσεις]

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Πλαίσιο στη σελίδα 63]

Πώς Βοηθήθηκαν Πολλοί να Προσκυνήσουν

Από τους 144.000 χρισμένους που πρόκειται να κληρονομήσουν την ουράνια Βασιλεία, φαίνεται ότι υπάρχει ένα υπόλοιπο, η τάξη του Ιωάννη, που αριθμεί λιγότερους από 9.000 οι οποίοι δεν έχουν ολοκληρώσει ακόμη την επίγεια πορεία τους. Παράλληλα, το μεγάλο πλήθος έχει αυξηθεί και έχει ξεπεράσει τα 6.600.000 μέλη. (Αποκάλυψη 7:4, 9) Τι έχει συντελέσει σε αυτή την τεράστια αύξηση; Σημαντικό ρόλο έχουν παίξει οι διάφορες σχολές που διεξάγουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Όντας εντελώς διαφορετικές από τις θεολογικές σχολές του Χριστιανικού κόσμου οι οποίες διδάσκουν κοσμικές φιλοσοφίες και υποβιβάζουν τη Γραφή, αυτές οι σχολές των Μαρτύρων ενσταλάζουν βαθιά πίστη στο Λόγο του Θεού. Δείχνουν την πρακτική εφαρμογή αυτού του Λόγου σε σχέση με την καθαρή, ηθική ζωή και με την αφιερωμένη υπηρεσία προς τον Θεό. Από το 1943, κάθε εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο διεξάγει στην Αίθουσα Βασιλείας της μια τοπική Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας. Εκατομμύρια άτομα παρακολουθούν αυτή τη σχολή κάθε εβδομάδα και ακολουθούν ένα ενοποιημένο πρόγραμμα Βιβλικής εκπαίδευσης.

Αρχίζοντας από το 1959 οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διεξάγουν επίσης Σχολές Διακονίας της Βασιλείας με σκοπό την εκπαίδευση των πρεσβυτέρων και των διακονικών υπηρετών. Και από το 1977 και έπειτα, οι Σχολές Υπηρεσίας Σκαπανέα έχουν εκπαιδεύσει εκατοντάδες χιλιάδες αδελφούς και αδελφές, οι οποίοι έχουν πραγματικά πνεύμα σαν των Χριστιανών στη Φιλαδέλφεια και υπηρετούν τον Ιεχωβά ολοχρόνια στο έργο κηρύγματος. Το 1987 άρχισε η Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης για να εκπαιδεύονται άρρενες Μάρτυρες προκειμένου να λάβουν ειδικούς διορισμούς στον παγκόσμιο αγρό.

Μια εξέχουσα σχολή που διεξάγουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι η Βιβλική Σχολή Γαλαάδ της Σκοπιάς. Από το 1943 και έπειτα, από αυτή τη σχολή ιεραποστόλων που βρίσκεται στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης αποφοιτούν δύο ομάδες σπουδαστών σχεδόν κάθε χρόνο. Συνολικά, η σχολή έχει εκπαιδεύσει πάνω από 7.000 διακόνους του Ιεχωβά για ιεραποστολική υπηρεσία στο εξωτερικό. Οι απόφοιτοι αυτής της σχολής έχουν υπηρετήσει σε πάνω από εκατό χώρες, σε πολλές από τις οποίες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο ξεκίνημα του έργου της Βασιλείας. Ύστερα από 60 περίπου χρόνια, αρκετοί από τους πρώτους ιεραποστόλους συνεχίζουν την υπηρεσία τους, συμμετέχοντας με νεότερους ιεραποστόλους στην προώθηση της παγκόσμιας επέκτασης της οργάνωσης του Ιεχωβά. Τι θαυμαστή επέκταση έχει επιτευχθεί!

[Πίνακας στη σελίδα 64]

Το 1919 ο ανάσσων Βασιλιάς Ιησούς άνοιξε μια πόρτα ευκαιριών για Χριστιανική υπηρεσία. Ένας αυξανόμενος αριθμός αφοσιωμένων Χριστιανών έχει επωφεληθεί από αυτές τις ευκαιρίες.

Χώρες Χριστιανοί που Ολοχρόνιοι

Όπου Είχε Συμμετείχαν Κήρυκες e

Φτάσει το στο Κήρυγμα f

Έτος Κήρυγμα

1918 14 3.868 591

1928 32 23.988 1.883

1938 52 47.143 4.112

1948 96 230.532 8.994

1958 175 717.088 23.772

1968 200 1.155.826 63.871

1978 205 2.086.698 115.389

1988 212 3.430.926 455.561

1998 233 5.544.059 698.781

2005 235 6.390.022 843.234

[Υποσημειώσεις]

[Πίνακας στη σελίδα 65]

Το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά γίνεται ολόκαρδα. Εξετάστε, για παράδειγμα, τον αριθμό των ωρών που δαπάνησαν στο κήρυγμα και στη διδασκαλία καθώς και το μεγάλο αριθμό δωρεάν Γραφικών μελετών που έχουν διεξαγάγει στα σπίτια των ανθρώπων.

Ώρες που Δαπανήθηκαν Γραφικές Μελέτες

στο Κήρυγμα που Διεξάχθηκαν

Έτος (Ετήσιο Σύνολο) (Μηνιαίος Μέσος Όρος)

1918 19.116 Δεν Καταγράφηκε

1928 2.866.164 Δεν Καταγράφηκε

1938 10.572.086 Δεν Καταγράφηκε

1948 49.832.205 130.281

1958 110.390.944 508.320

1968 208.666.762 977.503

1978 307.272.262 1.257.084

1988 785.521.697 3.237.160

1998 1.186.666.708 4.302.852

2005 1.278.235.504 6.061.534

[Εικόνα στη σελίδα 59]

Ρωμαϊκό κλειδί του πρώτου αιώνα