Κεφάλαιο 22

Το Πρώτο «Αλίμονο»—Ακρίδες

1. Ποιοι συνεχίζουν το έργο όταν σαλπίζουν οι άγγελοι, και τι αναγγέλλει το πέμπτο σάλπισμα;

 Ο ΠΕΜΠΤΟΣ άγγελος ετοιμάζεται να σαλπίσει. Τέσσερις ουράνιες σάλπιγγες έχουν ήδη ηχήσει και τέσσερις πληγές έχουν πλήξει το ένα τρίτο της γης το οποίο ο Ιεχωβά θεωρεί ιδιαίτερα αξιόμεμπτο—το Χριστιανικό κόσμο. Η θανάσιμα άρρωστη κατάστασή του έχει αποκαλυφτεί. Ενώ οι άγγελοι σαλπίζουν, ανθρώπινοι αγγελιοφόροι συνεχίζουν το έργο στη γη. Τώρα η πέμπτη αγγελική σάλπιγγα πρόκειται να αναγγείλει το πρώτο «αλίμονο», που είναι ακόμη πιο φοβερό από ό,τι έλαβε χώρα προηγουμένως. Αυτό το «αλίμονο» σχετίζεται με μια τρομακτική πληγή ακρίδων. Ας εξετάσουμε, όμως, πρώτα άλλα εδάφια που θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα αυτή την πληγή.

2. Ποιο Γραφικό βιβλίο περιγράφει μια πληγή ακρίδων όμοια με αυτήν που βλέπει ο Ιωάννης, και ποια ήταν η επίδραση εκείνης της πληγής στον αρχαίο Ισραήλ;

² Το Γραφικό βιβλίο του Ιωήλ, το οποίο γράφτηκε στη διάρκεια του ένατου αιώνα Π.Κ.Χ., περιγράφει μια πληγή εντόμων, περιλαμβανομένων και ακρίδων, όμοια με αυτήν που βλέπει ο Ιωάννης. (Ιωήλ 2:1-11, 25) a Αυτή η πληγή θα γινόταν αιτία μεγάλης στενοχώριας για τον αποστάτη Ισραήλ, αλλά θα είχε επίσης ως αποτέλεσμα να μετανοήσουν και να επιστρέψουν στην εύνοια του Ιεχωβά ορισμένοι Ιουδαίοι ως άτομα. (Ιωήλ 2:6, 12-14) Όταν θα έφτανε εκείνος ο καιρός, ο Ιεχωβά θα εξέχεε το πνεύμα του πάνω σε «κάθε είδους σάρκα», ενώ φοβερά σημεία και ανησυχητικά προμηνύματα θα παρουσιάζονταν πριν από «την έλευση της μεγάλης και φοβερής ημέρας του Ιεχωβά».—Ιωήλ 2:11, 28-32.

Μια Πληγή του Πρώτου Αιώνα

3, 4. (α) Πότε και πώς έλαβε χώρα μια εκπλήρωση του 2ου κεφαλαίου του Ιωήλ; (β) Πώς υπήρξε τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. μια πληγή σαν σμήνος ακρίδων, και για πόσο διάστημα συνεχίστηκε αυτή η πληγή;

³ Μια εκπλήρωση του 2ου κεφαλαίου του Ιωήλ έλαβε χώρα τον πρώτο αιώνα. Τότε, την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., εκχύθηκε το άγιο πνεύμα, χρίοντας τους πρώτους Χριστιανούς και δίνοντάς τους την εξουσία να μιλήσουν για «τα μεγαλεία του Θεού» σε πολλές γλώσσες. Ως αποτέλεσμα, συγκεντρώθηκε ένα μεγάλο πλήθος. Ο απόστολος Πέτρος μίλησε σε εκείνους τους κατάπληκτους παρατηρητές, παραθέτοντας από τα εδάφια Ιωήλ 2:28, 29 και εξηγώντας ότι οι ίδιοι ήταν μάρτυρες της εκπλήρωσης αυτών των εδαφίων. (Πράξεις 2:1-21) Αλλά δεν υπάρχει καμιά αναφορά που να λέει ότι εκείνη την εποχή συνέβη κάποια κυριολεκτική πληγή εντόμων η οποία προκάλεσε στενοχώρια σε ορισμένους και οδήγησε άλλους σε μετάνοια.

⁴ Μήπως έλαβε χώρα κάποια συμβολική πληγή εκείνη την εποχή; Ναι, πράγματι! Αυτή επήλθε ως αποτέλεσμα του αδιάκοπου κηρύγματος των Χριστιανών που είχαν χριστεί πρόσφατα. b Ο Ιεχωβά, μέσω αυτών, απηύθυνε σε όσους Ιουδαίους ήταν διατεθειμένοι να ακούσουν την πρόσκληση να μετανοήσουν και να απολαύσουν ευλογίες από αυτόν. (Πράξεις 2:38-40· 3:19) Τα άτομα που ανταποκρίθηκαν έλαβαν την εύνοιά του σε αξιοσημείωτο βαθμό. Αλλά για εκείνους που απέρριψαν την πρόσκληση, οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα έγιναν σαν ερημωτικό σμήνος ακρίδων. Αρχίζοντας από την Ιερουσαλήμ, απλώθηκαν σε όλη την Ιουδαία και τη Σαμάρεια. Σύντομα βρίσκονταν παντού, βασανίζοντας τους άπιστους Ιουδαίους με το να διακηρύττουν δημόσια την ανάσταση του Ιησού και όλα όσα αυτή συνεπαγόταν. (Πράξεις  1:8· 4:18-20· 5:17-21, 28, 29, 40-42· 17:5, 6· 21:27-30) Η πληγή συνεχίστηκε μέχρι τη “φοβερή ημέρα”, το 70 Κ.Χ., όταν ο Ιεχωβά έφερε τις ρωμαϊκές στρατιές εναντίον της Ιερουσαλήμ για να την καταστρέψει. Σώθηκαν μόνο εκείνοι οι Χριστιανοί που επικαλέστηκαν με πίστη το όνομα του Ιεχωβά.—Ιωήλ 2:32· Πράξεις 2:20, 21· Παροιμίες 18:10.

Η Πληγή των Ακρίδων Σήμερα

5. Πώς έχει εκπληρωθεί η προφητεία του Ιωήλ από το 1919;

⁵ Λογικά, θα μπορούσαμε να αναμένουμε ότι η προφητεία του Ιωήλ θα είχε μια τελική εκπλήρωση στον καιρό του τέλους. Πόσο αληθινό αποδείχτηκε αυτό! Στη συνέλευση των Σπουδαστών της Γραφής στο Σίνταρ Πόιντ του Οχάιο των ΗΠΑ στις 1-8 Σεπτεμβρίου 1919, το πνεύμα του Ιεχωβά εκχύθηκε με αξιοσημείωτο τρόπο και δραστηριοποίησε το λαό του ώστε να οργανώσει μια παγγήινη εκστρατεία κηρύγματος. Από όλους όσους ομολογούσαν ότι είναι Χριστιανοί, μόνο εκείνοι, αναγνωρίζοντας ότι ο Ιησούς είχε ενθρονιστεί ως ουράνιος Βασιλιάς, κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια για να διακηρύξουν αυτά τα καλά νέα παντού. Η αδιάκοπη μαρτυρία τους, σε εκπλήρωση της προφητείας, ήταν σαν βασανιστική πληγή για τον αποστάτη Χριστιανικό κόσμο.—Ματθαίος 24:3-8, 14· Πράξεις 1:8.

6. (α) Τι είδε ο Ιωάννης όταν σάλπισε ο πέμπτος άγγελος; (β) Ποιον συμβολίζει αυτό το «άστρο», και γιατί;

⁶ Η Αποκάλυψη, που γράφτηκε 26 περίπου χρόνια μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, περιγράφει επίσης αυτή την πληγή. Τι παραπάνω προσθέτει στην περιγραφή του Ιωήλ; Ας εξετάσουμε το υπόμνημα που κατέγραψε ο Ιωάννης: «Και ο πέμπτος άγγελος σάλπισε. Και είδα ένα άστρο που είχε πέσει από τον ουρανό στη γη, και του δόθηκε το κλειδί του λάκκου της αβύσσου». (Αποκάλυψη 9:1) Αυτό το «άστρο» διαφέρει από εκείνο του εδαφίου Αποκάλυψη 8:10 το οποίο είδε ο Ιωάννης να πέφτει. Ο απόστολος βλέπει «ένα άστρο που είχε πέσει από τον ουρανό» και τώρα έχει κάποιον διορισμό σε σχέση με αυτή τη γη. Πρόκειται άραγε για πνεύμα ή για σάρκινο άτομο; Αυτός που κρατάει τούτο «το κλειδί του λάκκου της αβύσσου» περιγράφεται αργότερα ως εκείνος που ρίχνει τον Σατανά «στην άβυσσο». (Αποκάλυψη 20:1-3) Επομένως, πρέπει να είναι κάποιο ισχυρό πνευματικό πρόσωπο. Στο εδάφιο Αποκάλυψη 9:11, ο Ιωάννης μάς λέει ότι οι ακρίδες έχουν «βασιλιά τους τον άγγελο της αβύσσου». Και τα δύο εδάφια πρέπει να αναφέρονται στο ίδιο πρόσωπο, επειδή ο άγγελος που κρατάει το κλειδί της αβύσσου πρέπει λογικά να είναι ο άγγελος της αβύσσου. Και το άστρο πρέπει να συμβολίζει τον διορισμένο Βασιλιά του Ιεχωβά, εφόσον οι χρισμένοι Χριστιανοί αναγνωρίζουν μόνο έναν αγγελικό Βασιλιά, τον Ιησού Χριστό.—Κολοσσαείς 1:13· 1 Κορινθίους 15:25.

7. (α) Τι συμβαίνει όταν ανοίγει “ο λάκκος της αβύσσου”; (β) Τι είναι η “άβυσσος”, και ποιοι πέρασαν ένα σύντομο χρονικό διάστημα σε αυτήν;

⁷ Η αφήγηση συνεχίζει: «Και αυτός άνοιξε το λάκκο της αβύσσου, και ανέβηκε καπνός από το λάκκο σαν τον καπνό μεγάλου καμινιού, και ο ήλιος σκοτείνιασε, καθώς και ο αέρας, από τον καπνό του λάκκου. Και από τον καπνό βγήκαν ακρίδες πάνω στη γη· και δόθηκε σε αυτές εξουσία, ίδια με την εξουσία την οποία έχουν οι σκορπιοί της γης». (Αποκάλυψη 9:2, 3) Στη Γραφή, η “άβυσσος” είναι τόπος αδράνειας, ακόμη και θανάτου. (Παράβαλε Ρωμαίους 10:7· Αποκάλυψη 17:8· 20:1, 3.) Η μικρή ομάδα των αδελφών του Ιησού πέρασε ένα σύντομο χρονικό διάστημα σε μια τέτοια “άβυσσο” σχετικής αδράνειας στο τέλος του πρώτου παγκόσμιου πολέμου (1918-1919). Αλλά όταν ο Ιεχωβά εξέχυσε το πνεύμα του πάνω στους μετανοημένους υπηρέτες του το 1919, αυτοί εφόρμησαν σαν σμήνος για να επιτελέσουν το δύσκολο έργο που βρισκόταν μπροστά τους.

8. Με ποια έννοια η εξαπόλυση των ακρίδων συνοδεύεται από πολύ «καπνό»;

⁸ Όπως παρατηρεί ο Ιωάννης, η εξαπόλυση των ακρίδων συνοδεύεται από πολύ καπνό, «σαν τον καπνό μεγάλου καμινιού». c Όντως έτσι είχαν τα  πράγματα το 1919. Η κατάσταση σκοτείνιασε για το Χριστιανικό κόσμο και για τον κόσμο γενικά. (Παράβαλε Ιωήλ 2:30, 31.) Η εξαπόλυση εκείνων των ακρίδων, της τάξης του Ιωάννη, αποτελούσε στην πραγματικότητα ήττα για τους κληρικούς του Χριστιανικού κόσμου, οι οποίοι είχαν κάνει σχέδια και συνωμοσίες για να εξαλείψουν οριστικά το έργο της Βασιλείας και οι οποίοι τώρα απέρριψαν τη Βασιλεία του Θεού. Όταν εκείνη η στρατιά των ακρίδων έλαβε θεϊκή εξουσία και άρχισε να την ασκεί διακηρύττοντας δυναμικά αγγέλματα κρίσης, ήταν φανερό ότι είχε αρχίσει να απλώνεται ένα πέπλο καπνού πάνω στον αποστάτη Χριστιανικό κόσμο. Ο «ήλιος» του Χριστιανικού κόσμου—η εντύπωση που δίνει ότι είναι διαφωτισμένος—υπέστη έκλειψη, και ο «αέρας» γέμισε από διακηρύξεις θεϊκής κρίσης καθώς καταδείχτηκε ότι “ο άρχοντας της εξουσίας του αέρα” αυτού του κόσμου είναι ο θεός του Χριστιανικού κόσμου.—Εφεσίους 2:2· Ιωάννης 12:31· 1 Ιωάννη 5:19.

Βασανιστικές Ακρίδες!

9. Ποιες πολεμικές οδηγίες έλαβαν οι ακρίδες;

⁹ Ποιες πολεμικές οδηγίες έλαβαν εκείνες οι ακρίδες; Ο Ιωάννης αναφέρει: «Και ειπώθηκε σε αυτές να μη βλάψουν τη βλάστηση της γης ούτε κανένα χλωρό πράγμα ούτε κανένα δέντρο, αλλά μόνο εκείνους τους ανθρώπους που δεν έχουν τη σφραγίδα του Θεού στα μέτωπά τους. Και επιτράπηκε στις ακρίδες, όχι να τους σκοτώσουν, αλλά να βασανιστούν αυτοί πέντε μήνες, και ο βασανισμός τους ήταν σαν βασανισμός από σκορπιό όταν χτυπήσει άνθρωπο. Και εκείνες τις ημέρες οι άνθρωποι θα ζητήσουν το θάνατο αλλά δεν πρόκειται να τον βρουν, και θα θελήσουν να πεθάνουν αλλά ο θάνατος φεύγει από αυτούς».—Αποκάλυψη 9:4-6.

10. (α) Ποιους πλήττει πρωτίστως η πληγή, και πώς τους επηρεάζει; (β) Τι είδους βασανισμός περιλαμβάνεται; (Βλέπε επίσης υποσημείωση.)

¹⁰ Προσέξτε ότι αυτή η πληγή δεν πλήττει πρώτα το λαό ή τους εξέχοντες ανθρώπους του—“τη βλάστηση και τα δέντρα της γης”. (Παράβαλε Αποκάλυψη 8:7.) Οι ακρίδες πρόκειται να βλάψουν μόνο τους ανθρώπους που δεν έχουν τη σφραγίδα του Θεού στα μέτωπά τους, εκείνα τα μέλη του Χριστιανικού κόσμου που ισχυρίζονται ότι είναι σφραγισμένοι αλλά των οποίων το υπόμνημα διαψεύδει αυτόν τον ισχυρισμό. (Εφεσίους 1:13, 14) Έτσι λοιπόν, τα βασανιστικά λόγια αυτών των σύγχρονων ακρίδων έπληξαν πρώτα τους θρησκευτικούς ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου. Πόσο πρέπει να βασανίζονταν αυτοί οι αλαζόνες όταν άκουγαν να ανακοινώνεται δημόσια ότι όχι μόνο είχαν αποτύχει να οδηγήσουν τα ποίμνιά τους στον ουρανό αλλά ούτε οι ίδιοι θα  πήγαιναν εκεί! d Πράγματι, επρόκειτο για “τυφλούς που οδηγούσαν τυφλούς”!—Ματθαίος 15:14.

11. (α) Για πόσο καιρό είναι εξουσιοδοτημένες οι ακρίδες να βασανίζουν τους εχθρούς του Θεού, και γιατί αυτό το χρονικό διάστημα στην πραγματικότητα δεν είναι σύντομο; (β) Πόσο έντονος είναι αυτός ο βασανισμός;

¹¹ Ο βασανισμός διαρκεί πέντε μήνες. Μήπως αυτό το χρονικό διάστημα είναι σχετικά σύντομο; Όχι, αν το δούμε από την πλευρά της κατά γράμμα ακρίδας. Οι πέντε μήνες αντιπροσωπεύουν τη φυσιολογική διάρκεια ζωής αυτών των εντόμων. Επομένως, οι σύγχρονες ακρίδες συνεχίζουν να κεντρίζουν τους εχθρούς του Θεού για όσο διάστημα είναι ζωντανές. Επιπλέον, ο βασανισμός είναι τόσο έντονος ώστε οι άνθρωποι ζητούν να πεθάνουν. Είναι αλήθεια πως δεν έχει αναφερθεί ότι κάποιοι από αυτούς που κεντρίστηκαν από τις ακρίδες προσπάθησαν πράγματι να πεθάνουν. Αλλά αυτή η έκφραση μας βοηθάει να οραματιστούμε την ένταση του βασανισμού—είναι σαν μια αμείλικτη επίθεση σκορπιών. Μοιάζει με τα παθήματα που πρόβλεψε ο Ιερεμίας για τους άπιστους εκείνους Ισραηλίτες που θα διασκορπίζονταν από τους Βαβυλώνιους κατακτητές και για τους οποίους ο θάνατος θα ήταν προτιμότερος από τη ζωή.—Ιερεμίας 8:3· βλέπε επίσης Εκκλησιαστής 4:2, 3.

12. Γιατί επιτρέπεται στις ακρίδες, με πνευματική έννοια, να βασανίσουν τους θρησκευτικούς ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου αλλά όχι να τους σκοτώσουν;

¹² Γιατί επιτρέπεται στις ακρίδες, με πνευματική έννοια, να βασανίσουν αυτά τα άτομα και όχι να τα σκοτώσουν; Αυτό είναι ένα αρχικό «αλίμονο» όσον αφορά το ξεσκέπασμα των ψεμάτων και των αποτυχιών του Χριστιανικού κόσμου, αλλά μόνο αργότερα, καθώς προχωρεί η ημέρα του Κυρίου, γνωστοποιείται πλήρως η όμοια με θάνατο πνευματική του κατάσταση. Στη διάρκεια ενός δεύτερου «αλίμονο» θα θανατωθεί το ένα τρίτο των ανθρώπων.—Αποκάλυψη 1:10· 9:12, 18· 11:14.

Ακρίδες Εξοπλισμένες για Μάχη

13. Τι εμφάνιση έχουν οι ακρίδες;

¹³ Τι εντυπωσιακή εμφάνιση έχουν αυτές οι ακρίδες! Ο Ιωάννης την περιγράφει: «Και οι μορφές των ακρίδων έμοιαζαν με άλογα ετοιμασμένα για μάχη· και πάνω στα κεφάλια τους φαινόταν να υπάρχουν στέμματα σαν χρυσάφι, και τα πρόσωπά τους ήταν σαν πρόσωπα αντρών, αλλά είχαν μαλλιά σαν μαλλιά γυναικών. Και τα δόντια τους ήταν σαν των λιονταριών· και είχαν θώρακες σαν σιδερένιους θώρακες. Και ο ήχος των φτερούγων τους ήταν σαν τον ήχο από άρματα πολλών αλόγων που τρέχουν σε μάχη».—Αποκάλυψη 9:7-9.

14. Γιατί η περιγραφή του Ιωάννη σχετικά με τις ακρίδες ταιριάζει στην ομάδα των αναζωογονημένων Χριστιανών το 1919;

¹⁴ Αυτή είναι κατάλληλη περιγραφή της όσιας ομάδας των αναζωογονημένων Χριστιανών το 1919. Σαν άλογα, ήταν έτοιμοι για μάχη, πρόθυμοι  να πολεμήσουν για την αλήθεια με τον τρόπο που περιέγραψε ο απόστολος Παύλος. (Εφεσίους 6:11-13· 2 Κορινθίους 10:4) Σύμφωνα με αυτά που βλέπει ο Ιωάννης, στα κεφάλια τους φαίνεται να υπάρχουν στέμματα σαν χρυσάφι. Δεν θα ήταν κατάλληλο να έχουν πραγματικά στέμματα επειδή δεν αρχίζουν να κυβερνούν ενόσω βρίσκονται ακόμη στη γη. (1 Κορινθίους 4:8· Αποκάλυψη 20:4) Αλλά το 1919, αυτοί ήδη είχαν βασιλική εμφάνιση. Ήταν αδελφοί του Βασιλιά, και τα ουράνια στεφάνια τους τούς περίμεναν, αν βέβαια αυτοί παρέμεναν πιστοί μέχρι το τέλος.—2 Τιμόθεο 4:8· 1 Πέτρου 5:4.

15. Σχετικά με τις ακρίδες, τι υποδηλώνεται από (α) τους σιδερένιους θώρακες; (β) τα πρόσωπα που είναι σαν των ανθρώπων; (γ) τα μαλλιά που είναι σαν της γυναίκας; (δ) τα δόντια που είναι σαν των λιονταριών; (ε) το μεγάλο θόρυβο που προξενούν;

¹⁵ Στο όραμα, οι ακρίδες έχουν σιδερένιους θώρακες, οι οποίοι συμβολίζουν αδιάρρηκτη δικαιοσύνη. (Εφεσίους 6:14-18) Επίσης έχουν πρόσωπα ανθρώπων, χαρακτηριστικό που τονίζει την ιδιότητα της αγάπης, αφού ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατά την εικόνα του Θεού, ο οποίος είναι αγάπη. (Γένεση 1:26· 1 Ιωάννη 4:16) Τα μαλλιά τους είναι μακριά σαν της γυναίκας, πράγμα που εξεικονίζει κατάλληλα την υποταγή στον Βασιλιά τους, τον άγγελο της αβύσσου. Και τα δόντια τους μοιάζουν με δόντια λιονταριού. Το λιοντάρι χρησιμοποιεί τα δόντια του για να σκίζει το κρέας. Από το 1919 και έπειτα, η τάξη του Ιωάννη είναι και πάλι σε θέση να λαβαίνει στερεή πνευματική τροφή, ιδιαίτερα τις αλήθειες σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού στην οποία κυβερνάει «το Λιοντάρι που είναι από τη φυλή του Ιούδα», ο Ιησούς Χριστός. Ακριβώς όπως το λιοντάρι συμβολίζει το θάρρος, έτσι χρειάστηκε μεγάλο θάρρος για να αφομοιώσουν αυτό το δυναμικό άγγελμα, να το παρουσιάσουν σε έντυπα και να το διανείμουν σε όλη την υδρόγειο. Εκείνες οι συμβολικές ακρίδες έχουν προξενήσει μεγάλο θόρυβο, σαν «τον ήχο από άρματα πολλών αλόγων που τρέχουν σε μάχη». Ακολουθώντας το παράδειγμα των Χριστιανών του πρώτου αιώνα, δεν σκοπεύουν να μείνουν σιωπηλοί.—1 Κορινθίους 11:7-15· Αποκάλυψη 5:5.

16. Τι σημαίνει το ότι οι ακρίδες έχουν «ουρές και κεντριά σαν σκορπιοί»;

¹⁶ Αυτό το κήρυγμα περιλαμβάνει περισσότερα από τον προφορικό λόγο! «Επίσης, έχουν ουρές και κεντριά σαν σκορπιοί· και στις ουρές τους βρίσκεται η εξουσία τους να βλάψουν τους ανθρώπους πέντε μήνες». (Αποκάλυψη 9:10) Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Καθώς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επιτελούν το έργο της Βασιλείας, χρησιμοποιώντας τον προφορικό λόγο και έντυπα, εκφέρουν δυναμικές δηλώσεις βασισμένες στο Λόγο του Θεού. Το άγγελμά τους έχει κεντρί σαν του σκορπιού επειδή προειδοποιούν για την επερχόμενη ημέρα εκδίκησης του Ιεχωβά. (Ησαΐας 61:2) Προτού η παρούσα γενιά των πνευματικών ακρίδων εξαντλήσει τη διάρκεια ζωής της, θα έχει ολοκληρωθεί το έργο που τη διόρισε ο Θεός να κάνει, δηλαδή να διακηρύξει τις κρίσεις του Ιεχωβά—προκαλώντας οδύνη σε όλους τους σκληροτράχηλους χλευαστές.

17. (α) Τι ανακοινώθηκε στη συνέλευση των Σπουδαστών της Γραφής το 1919 που θα όξυνε το κεντρί της μαρτυρίας τους; (β) Πώς βασανίστηκαν οι κληρικοί, και πώς αντέδρασαν;

¹⁷ Αυτή η στρατιά των ακρίδων χάρηκε πάρα πολύ όταν στη συνέλευσή τους το 1919 ανακοινώθηκε ότι θα κυκλοφορούσε ένα καινούριο περιοδικό, Ο Χρυσούς Αιών. Ήταν ένα δεκαπενθήμερο περιοδικό σχεδιασμένο να οξύνει το κεντρί της μαρτυρίας τους. e Το τεύχος Αρ. 27 του εν λόγω περιοδικού, με ημερομηνία 29 Σεπτεμβρίου 1920 (στην  αγγλική), εξέθεσε τη διπροσωπία που έδειξαν οι κληρικοί διώκοντας τους Σπουδαστές της Γραφής στις Ηνωμένες Πολιτείες στη διάρκεια των ετών 1918-1919. Στις δεκαετίες του 1920 και του 1930, Ο Χρυσούς Αιών βασάνισε τους κληρικούς με περισσότερα όμοια με κεντριά άρθρα και γελοιογραφίες που εξέθεταν τη δόλια ανάμειξή τους στην πολιτική, και ειδικά τις συμφωνίες που σύναψε η Καθολική ιεραρχία με τους φασίστες και τους ναζιστές δικτάτορες. Οι κληρικοί αντέδρασαν “μηχανευόμενοι προβλήματα μέσω διατάγματος” και οργανώνοντας οχλοκρατικές επιθέσεις κατά του λαού του Θεού.—Ψαλμός 94:20.

Προειδοποιούνται οι Ηγέτες του Κόσμου

18. Ποιο έργο είχαν να κάνουν οι ακρίδες, και τι συνέβη σε ανταπόκριση στο πέμπτο σάλπισμα;

¹⁸ Οι σύγχρονες ακρίδες είχαν ένα έργο να κάνουν. Έπρεπε να κηρυχτούν τα καλά νέα της Βασιλείας. Έπρεπε να ξεσκεπαστούν οι πλάνες. Έπρεπε να βρεθούν τα χαμένα πρόβατα. Καθώς οι ακρίδες ασχολούνταν με αυτά τα καθήκοντα, ο κόσμος αναγκάστηκε να σταθεί και να δώσει προσοχή. Η τάξη του Ιωάννη, υπακούοντας στα σαλπίσματα των αγγέλων, συνεχίζει να εκθέτει το γεγονός ότι ο Χριστιανικός κόσμος αξίζει τις δυσμενείς κρίσεις του Ιεχωβά. Σε ανταπόκριση στο πέμπτο σάλπισμα, τονίστηκε μια συγκεκριμένη πλευρά αυτών των κρίσεων στη συνέλευση των Σπουδαστών της Γραφής που διεξάχθηκε στο Λονδίνο στις 25-31 Μαΐου 1926. Στα πλαίσια εκείνης της συνέλευσης παρουσιάστηκε η απόφαση «Μια Μαρτυρία στους Κυβερνήτες του Κόσμου» και εκφωνήθηκε στο Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ μια δημόσια ομιλία με τίτλο «Γιατί οι Παγκόσμιες Δυνάμεις Κλονίζονται—Η Θεραπεία». Ολόκληρο το κείμενο, τόσο της απόφασης όσο και της δημόσιας ομιλίας, δημοσιεύτηκε την επόμενη ημέρα σε μια εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας στο Λονδίνο. Αργότερα, η στρατιά των ακρίδων διένειμε παγκόσμια 50 εκατομμύρια αντίτυπα αυτής της απόφασης σε μορφή φυλλαδίου—πραγματικός βασανισμός για τους κληρικούς! Χρόνια αργότερα, οι άνθρωποι στην Αγγλία εξακολουθούσαν να μιλάνε για αυτό το όμοιο με κεντρί ξεσκέπασμα.

19. Ποιο επιπρόσθετο πολεμικό εφόδιο έλαβαν οι συμβολικές ακρίδες, και τι ανέφερε αυτό σχετικά με την προκήρυξη του Λονδίνου;

¹⁹ Σε αυτή τη συνέλευση, οι συμβολικές ακρίδες έλαβαν ένα επιπρόσθετο πολεμικό εφόδιο, συγκεκριμένα ένα καινούριο βιβλίο με τίτλο Απελευθέρωσις. Αυτό το βιβλίο περιλάμβανε μια Γραφική εξέταση του σημείου που αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση του “αρσενικού παιδιού”, η ουράνια Βασιλεία του Χριστού, είχε γεννηθεί το 1914. (Ματθαίος 24:3-14· Αποκάλυψη 12:1-10) Κατόπιν, παρέθετε την προκήρυξη που είχε εκδοθεί το 1917 στο Λονδίνο και την οποία υπέγραφαν οχτώ κληρικοί που συγκαταλέγονταν «μεταξύ των μεγαλυτέρων κηρύκων του κόσμου», όπως περιγράφονταν. Αυτοί εκπροσωπούσαν τα κυριότερα Προτεσταντικά θρησκεύματα—τους Βαπτιστές, τους Κογκρεγκασιοναλιστές, τους Πρεσβυτεριανούς, τους Επισκοπελιανούς και τους Μεθοδιστές. Η προκήρυξη δήλωνε ότι «η παρούσα κρίσις δεικνύει την λήξιν των καιρών των εθνών» και ότι «η αποκάλυψις του Κυρίου δέον να προσδοκάται καθ’ εκάστην στιγμήν». Ναι, εκείνοι οι κληρικοί είχαν διακρίνει το σημείο της παρουσίας του Ιησού! Αλλά είχαν την επιθυμία να κάνουν κάτι σχετικά με αυτό; Το βιβλίο Απελευθέρωσις μας  πληροφορεί: «Το σπουδαιότερον μέρος της υποθέσεως ταύτης είναι ότι αυτοί ούτοι οι υπογράψαντες την προκήρυξιν μετά ταύτα απεκήρυξαν ταύτην και ηρνήθησαν τας αποδείξεις αίτινες αποδεικνύουσιν ότι ευρισκόμεθα εις το τέλος του [κόσμου] και εις την ημέραν της δευτέρας [παρουσίας] του Κυρίου».

20. (α) Ποια επιλογή έχουν κάνει οι κληρικοί όσον αφορά τη στρατιά των ακρίδων και τον Βασιλιά τους; (β) Όπως λέει ο Ιωάννης, ποιος εξουσιάζει τη στρατιά των ακρίδων, και ποιο είναι το όνομά του;

²⁰ Οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου, αντί να αναγγείλουν την επερχόμενη Βασιλεία του Θεού, έχουν επιλέξει να παραμείνουν με τον κόσμο του Σατανά. Δεν θέλουν να έχουν καμιά σχέση με τη στρατιά των ακρίδων και τον Βασιλιά τους, σχετικά με τον οποίο ο Ιωάννης παρατηρεί τώρα: «Έχουν βασιλιά τους τον άγγελο της αβύσσου. Στην εβραϊκή το όνομά του είναι Αβαδδών [που σημαίνει «Καταστροφή»], στη δε ελληνική έχει το όνομα Απολλύων [που σημαίνει «Καταστροφέας»]». (Αποκάλυψη 9:11) Ως “άγγελος της αβύσσου” και «Καταστροφέας», ο Ιησούς είχε πράγματι εξαπολύσει ένα όμοιο με πληγή «αλίμονο» στο Χριστιανικό κόσμο. Αλλά πρόκειται να ακολουθήσουν ακόμη περισσότερα!

[Υποσημειώσεις]

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 143]

Το πέμπτο σάλπισμα εισάγει το πρώτο από τα τρία «αλίμονο»

[Εικόνα στη σελίδα 146]

Τα βέλη σου είναι αιχμηρά στην καρδιά των εχθρών του Βασιλιά. (Ψαλμός 45:5) Η παραπάνω γελοιογραφία με αυτή τη λεζάντα είναι ενδεικτική των πολλών που δημοσιεύτηκαν στη δεκαετία του 1930 οι οποίες κέντριζαν «εκείνους τους ανθρώπους που δεν έχουν τη σφραγίδα του Θεού»

[Εικόνα στη σελίδα 147]

Το Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ, όπου τέθηκε σε κυκλοφορία το βιβλίο Απελευθέρωσις και υιοθετήθηκε η απόφαση «Μια Μαρτυρία στους Κυβερνήτες του Κόσμου»