Παγκόσμια Έκθεση

Αφρική

Σε παγκόσμια κλίμακα, η σύναξη των ατόμων που έχουν «τη σωστή διάθεση για αιώνια ζωή» συνεχίζεται με ταχύτατο ρυθμό. (Πράξ. 13:48) Σε μεγάλο μέρος της Αφρικής, η εισροή ατόμων που θέλουν να περπατήσουν στην οδό ζωής του Ιεχωβά είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Για να δοθεί βοήθεια προς αυτή την κατεύθυνση, στη διάρκεια του περασμένου υπηρεσιακού έτους τέθηκε σε κυκλοφορία Η Αγία Γραφή—Μετάφραση Νέου Κόσμου στη γιορούμπα (την οποία μιλούν 23 εκατομμύρια άνθρωποι) και οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές στην τσόνγκα (την οποία μιλούν 4 εκατομμύρια).

Τα περασμένα πέντε χρόνια, η Ανγκόλα και η Ουγκάντα ανέφεραν συνολική αύξηση άνω του 70 τοις εκατό στον αριθμό των δημόσιων υμνητών του Ιεχωβά. Η Γκάμπια, η Ισημερινή Γουινέα, η Μοζαμβίκη και η Ρουάντα έχουν όλες σημειώσει αύξηση που ξεπερνάει κατά πολύ το 100 τοις εκατό. Στη Γουινέα-Μπισάου υπάρχει αύξηση 300 τοις εκατό. Στη Νιγηρία ο μέσος όρος των ευαγγελιζομένων ξεπερνάει σταθερά τους 200.000. Τόσο στη Ζάμπια όσο και στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, περισσότεροι από 100.000 διαγγελείς της Βασιλείας δίνουν θαυμάσια μαρτυρία, παρότι πολλές φορές έχουν να αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα.

 Η Μπουρκίνα Φάσο είναι ένας τομέας στον οποίο πολλοί δείχνουν προθυμία να μάθουν τι περιέχει η Αγία Γραφή. Μέσα σε τρεις μήνες στη διάρκεια αυτού του έτους, τέσσερις ειδικοί σκαπανείς κήρυξαν σε 169 χωριά που βρίσκονται σε ακτίνα 140 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα Ουαγκαντούγκου. Σε ορισμένες περιοχές οι δρόμοι είναι σχεδόν ανύπαρκτοι, και καθώς αυτοί οι ζηλωτές σκαπανείς πήγαιναν από χωριό σε χωριό περπατούσαν τουλάχιστον 15 χιλιόμετρα την ημέρα, σε θερμοκρασίες που έφταναν τους 45 βαθμούς Κελσίου υπό σκιά. Μίλησαν σε ανθρώπους που δεν είχαν ακούσει ποτέ για τον Ιεχωβά ούτε είχαν συναντήσει Μάρτυρές του. Στα πρόσφατα χρόνια, οι αρχές ξεκίνησαν μια προσπάθεια να διδάξουν τους ντόπιους να διαβάζουν και να γράφουν στη μουρ, τη μητρική γλώσσα αυτών των ανθρώπων. Αλλά υπάρχει πολύ λίγη έντυπη ύλη για να διαβάσει κανείς. Για να καλύψει αυτή την ανάγκη, η Εταιρία παράγει κάποια έντυπα στη γλώσσα τους. Οι σκαπανείς αναφέρουν: «Η ανταπόκριση των ανθρώπων είναι πολύ συγκινητική και αυτό μας ενθαρρύνει. . . . Βλέπουμε τη χαρά τους όταν επιτέλους βρίσκουν έντυπα στη δική τους γλώσσα, και μάλιστα έντυπα που μιλούν για τα καλά νέα του Θεού». Στους τρεις μήνες που έμειναν σε αυτή την περιοχή, οι σκαπανείς έδωσαν 3.615 βιβλία, 22.228 ειδικά βιβλιάρια και 368 περιοδικά.

Σε κάποια πόλη της Νιγηρίας, οι ευαγγελιζόμενοι ετοιμάζονταν να κηρύξουν σε μια περιοχή όπου η ένταση κορυφωνόταν επικίνδυνα σε μια περίοδο διαμάχης μεταξύ εθνοτήτων. Ακολουθώντας τη συμβουλή που τους δόθηκε, πήραν το δρόμο της επιστροφής. Αλλά ένας όχλος εξαγριωμένων νεαρών σταμάτησε το αυτοκίνητο των ευαγγελιζομένων και απαίτησε από αυτούς να τους δώσουν βενζίνη για να κάψουν κάποια σπίτια. Οι αδελφοί εξήγησαν την ουδέτερη στάση τους, αλλά οι νεαροί δεν έδωσαν σημασία. (Ιωάν. 17:16· Ρωμ. 12:18) Τότε οι ευαγγελιζόμενοι έδωσαν σε κάθε άτομο που ανήκε σε αυτόν τον όχλο ένα αντίτυπο του φυλλαδίου Νέα της Βασιλείας Αρ. 35, το οποίο έθετε το ερώτημα: «Θα Είναι Ποτέ Όλοι οι Άνθρωποι Αγαπημένοι;» Οι νεαροί κοίταξαν το φυλλάδιο με θαυμασμό, χειροκρότησαν τους αδελφούς και τους άφησαν να φύγουν ειρηνικά.

Ενώ κήρυττε σε κάποιον απομονωμένο τομέα στη Ρουάντα τον περασμένο χρόνο, ένας Μάρτυρας συνάντησε κάποιον άντρα  ο οποίος, με μεγάλη χαρά, πήρε το βιβλίο Γνώση και δέχτηκε να κάνει Γραφική μελέτη. Ευθύς εξαρχής, αυτός ο άντρας έδειξε εκτίμηση για τις συναθροίσεις. (Εβρ. 10:24, 25) Μολονότι το ένα πόδι του είναι κομμένο από το γόνατο και κάτω, διέσχιζε μια λίμνη με ένα μονόξυλο κανό και περπατούσε τέσσερις ώρες για να φτάσει στον τόπο των συναθροίσεων. Παρακολουθούσε τις συναθροίσεις τακτικά, γράφτηκε στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας και βοήθησε τα παιδιά του να μάθουν για τον Δημιουργό τους. Πόσο τον χαροποίησε η ελπίδα ότι σύντομα θα μπορεί να περπατάει ξανά και με τα δύο του πόδια!—Ησ. 35:6.

Ένας άντρας ονόματι Τζάκσον μελετούσε με τους Μάρτυρες στη Μονρόβια της Λιβερίας, αλλά ο πόλεμος τον ανάγκασε να καταφύγει σε ένα χωριό στο Μποπόλου, στη γενέτειρά του. Ύστερα από κάποιο διάστημα, το τμήμα έλαβε από αυτόν μια επιστολή με την οποία ζητούσε επειγόντως βοήθεια για να χτίσει μια Αίθουσα Βασιλείας και να οργανώσει τους ενδιαφερομένους. Γιατί; Ο ίδιος εξηγούσε: «Ξεκινώ από τις έξι και μισή το πρωί κάθε Κυριακή και κάνω Γραφικές μελέτες μέχρι τις εννιά η ώρα το βράδυ . . . Δεν μπορώ πια να προλαβαίνω όλους όσους χρειάζονται Γραφική μελέτη, γι’ αυτό ανέθεσα σε τέσσερα άτομα με τα οποία μελετώ τη Γραφή να με βοηθούν διεξάγοντας κάποιες Γραφικές μελέτες οι ίδιοι. . . . Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζω τώρα είναι το πώς να φροντίσω αυτή την αναπτυσσόμενη εκκλησία. Εγώ ο ίδιος είμαι παιδί και χρειάζομαι πνευματικό γάλα· πώς μπορώ να θρέψω τους άλλους;» Ένας επίσκοπος περιοχής που επισκέφτηκε το Μποπόλου ανέφερε ότι ο Τζάκσον διεξήγε Γραφικές μελέτες με 37 άτομα και ότι υπήρχαν και άλλοι που ήθελαν να μελετήσουν. Ο επίσκοπος περιοχής συνέστησε να διοριστεί επειγόντως στο Μποπόλου ένας ειδικός σκαπανέας. Όσο για τον Τζάκσον, τελικά αυτός εγκρίθηκε να υπηρετεί ως αβάφτιστος ευαγγελιζόμενος.

Στις 372 από τις 637 εκκλησίες μας στη Μοζαμβίκη γίνονται μαθήματα ανάγνωσης και γραφής. Προς το παρόν, αυτά τα μαθήματα τα παρακολουθούν περίπου 5.800 σπουδαστές, και τον περασμένο χρόνο έμαθαν να διαβάζουν 1.525 άτομα. Είναι αξιοσημείωτο ότι, μεταξύ των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Μοζαμβίκη, το ποσοστό των εγγράμματων φτάνει τώρα το 72 τοις εκατό. Τα μαθήματα ανάγνωσης και γραφής έχουν συμβάλει πολύ εδώ στο  να έρθουν οι άνθρωποι σε ακριβή γνώση της Βιβλικής αλήθειας.—1 Τιμ. 2:3, 4.

Ένα πρωί, στο Βίντχουκ της Ναμίμπια, όταν οι μητέρες δύο αγοριών ηλικίας τεσσάρων και πέντε ετών έφεραν τα παιδιά τους στο σχολείο, η διευθύντρια εξήγησε ότι στην τάξη θα γινόταν ένα πάρτι γενεθλίων. Είχε διαβάσει το ειδικό βιβλιάριο Σχολείο και ρώτησε τη μία από τις μητέρες τι έπρεπε να κάνει. Η αδελφή εξήγησε τη θέση μας, αλλά είπε ότι τα αγόρια ήταν ικανά να αποφασίσουν μόνα τους.

Όταν η μία από τις αδελφές επέστρεψε στο τέλος της ημέρας για να πάρει το παιδί της, η διευθύντρια της είπε: «Μπορείτε να είστε υπερήφανοι για αυτά τα δύο αγόρια! Είπα και στους δύο να βγουν από την τάξη όταν τα παιδιά έλεγαν το τραγουδάκι “χρόνια πολλά”. Όταν ήρθε η ώρα για την τούρτα, ο μικρότερος ρώτησε αν ήταν τούρτα για “χρόνια πολλά”. Του είπα ότι ήταν και εκείνος απάντησε: “Δεν θα πάρω, ευχαριστώ”. Το άλλο αγόρι είπε το ίδιο». Αργότερα, ένα από τα αγόρια ρώτησε τη δασκάλα αν ήξερε το όνομα του Θεού και στη συνέχεια της έδωσε μαρτυρία για τον Ιεχωβά. Το άλλο αγόρι, με δική του πρωτοβουλία, της πήγε τη βιντεοταινία Μάρτυρες του Ιεχωβά—Η Οργάνωση που Φέρει το Όνομα. Ως αποτέλεσμα του καλού τους παραδείγματος και της θαρραλέας μαρτυρίας που έδωσαν, η δασκάλα παρακολούθησε την Ανάμνηση όταν της έγινε η σχετική πρόσκληση. Μια από τις μητέρες άρχισε μαζί της Γραφική μελέτη, και η ίδια είπε: «Τώρα έχω αφοσιωθεί στο να ενεργώ με τον τρόπο που θέλει ο Θεός, και είμαι αποφασισμένη να μην αφήσω τίποτα να με εμποδίσει».

Ένας ζηλωτής πρεσβύτερος στη Ζάμπια χρησιμοποιεί αποτελεσματικά στο έργο δρόμου τις κασέτες που περιέχουν ηχογραφημένα έντυπα της Εταιρίας. Πώς; Παρκάρει το αυτοκίνητό του στην άκρη του δρόμου και βάζει την κασέτα με το βιβλίο Το Μυστικό της Οικογενειακής Ευτυχίας. Λέει στους περαστικούς να πλησιάσουν και να ακούσουν την ανάγνωση, και εκείνοι πολύ γρήγορα ρωτούν περί τίνος πρόκειται. Ο αδελφός μας εξηγεί ότι αυτό που άκουσαν ήταν ένα τμήμα του βιβλίου Οικογενειακή Ευτυχία. Ως αποτέλεσμα, μέσα σε ένα μήνα έδωσε 29 βιβλία και άρχισε δύο Γραφικές μελέτες.

 Βόρεια και Νότια Αμερική

Ο θερισμός αυτόν τον καιρό είναι μεγαλύτερος σε μερικές χώρες από ό,τι είναι σε άλλες· και πάλι, όμως, αποδεικνύεται αληθινή η δήλωση ότι “οι αγροί είναι λευκοί για θερισμό”. (Ιωάν. 4:35) Τα περασμένα πέντε χρόνια η Βραζιλία είχε αύξηση 33 τοις εκατό στους διαγγελείς της Βασιλείας· το Μεξικό, 36 τοις εκατό· η Κούβα, 64 τοις εκατό· και η Κολομβία, 65 τοις εκατό. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, την ίδια περίοδο, 209.249 άτομα συμβόλισαν την αφιέρωσή τους με το βάφτισμα, και ένας νέος ανώτατος αριθμός 1.040.283 ατόμων συμμετείχαν στη διακονία αγρού!

Ένας ειδικός σκαπανέας που υπηρετεί στο νότιο τμήμα της Ονδούρας διεξήγε μια μελέτη που ήταν πραγματική πηγή χαράς. Όταν έφτασαν στο 12ο κεφάλαιο του βιβλίου Γνώση, το άτομο με το οποίο μελετούσε έγινε αβάφτιστος ευαγγελιζόμενος. Μέσα σε δύο μήνες το άτομο αυτό διεξήγε ήδη δύο δικές του προοδευτικές Γραφικές μελέτες, και οι σπουδαστές του παρακολουθούσαν τις συναθροίσεις. Ύστερα από τρεισήμισι μήνες, ο ένας από αυτούς έγινε αβάφτιστος ευαγγελιζόμενος των καλών νέων. Τρεις μήνες αργότερα άρχισε να δίνει μαρτυρία και ο δεύτερος. Όταν έφτασε η ώρα να βαφτιστεί ο πρώτος από τους τρεις σπουδαστές,  ήταν έτοιμο να βαφτιστεί και το πρώτο άτομο με το οποίο μελετούσε εκείνος. Και το τελευταίο άτομο σημειώνει καλή πρόοδο. Τι έγινε στη συνέχεια; Ο πρώτος σπουδαστής, που τώρα είναι αδελφός μας, διεξάγει ήδη μια ακόμη Γραφική μελέτη, αυτή τη φορά με κάποιο αντρόγυνο. Τι χαρά φέρνει το έργο μαθήτευσης!

Καταβάλλεται ένθερμη προσπάθεια να δοθεί πλήρης μαρτυρία στην περιοχή του Αμαζόνιου Ποταμού στη Βραζιλία. Το τμήμα έχει διορίσει σε εκείνη την περιοχή 21 σκαπανείς, οι οποίοι κηρύττουν χρησιμοποιώντας τέσσερα μεγάλα σκάφη. Όλοι αυτοί οι σκαπανείς είναι έμπειροι στη ναυσιπλοΐα, και ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι έχουν πρόθυμο, αυτοθυσιαστικό πνεύμα. Τα σκάφη κινούνται κατά μήκος των ποταμών Μαντέιρα, Πουρούς, Σολιμόνες και Τοκάντινς, καθώς και στην περιοχή γύρω από το νησί Μαραζό. Αυτοί οι ποταμοί έχουν μήκος περίπου 9.700 χιλιόμετρα, και υπολογίζεται ότι 370.000 άνθρωποι ζουν στις όχθες τους ή σε μικρή απόσταση από αυτές. Μια πρόσφατη επιστολή από τους σκαπανείς ενός από αυτά τα σκάφη λέει εν μέρει τα εξής: «Τελικά φτάσαμε στην πόλη Σάβες . . . Κάναμε μια δημόσια συνάθροιση και προβάλαμε τη βιντεοταινία Ενωμένοι Μέσω της Θείας Διδασκαλίας. Ήταν παρόντα 70 άτομα. Ένας άντρας πήρε το βιβλίο Ζείτε για Πάντα και το διάβασε όλο την εβδομάδα που μείναμε εκεί. Μας είπε: “Αν ιδρύσετε εκκλησία εδώ, θέλω να γίνω μέλος”».

Άλλους μπορεί να είναι δύσκολο να τους βρει κανείς, όχι επειδή ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές, αλλά επειδή περνούν τις διακοπές τους σε τέτοιες περιοχές. Σχεδόν ένα εκατομμύριο από εκείνους που πηγαίνουν στην Αλάσκα κάθε καλοκαίρι θέλουν να δουν το όρος Μακίνλι, που έχει ύψος 6.194 μέτρα! Θα μπορούσαμε να τους βρούμε εκεί για να τους δώσουμε κάτι που θα τους βοηθούσε να σκεφτούν τον Θεό και το σκοπό του; Οι ντόπιοι Μάρτυρες πήραν ειδική άδεια να στήσουν έναν πάγκο με έντυπα στο Εθνικό Πάρκο Ντενάλι. Επέλεξαν κατάλληλα θέματα από το Ξύπνα!, όπως «Βουνά—Αριστουργήματα της Δημιουργίας» (8 Οκτωβρίου 1994), «Ποιος θα Σώσει τα Ζώα Μας;» (8 Ιουλίου 1997), «Μπορούν να Σωθούν τα Βροχερά Δάση Μας;» (8 Μαΐου 1998) και «Ιντίταροντ—Ιστορία Δέκα Αιώνων» (8 Οκτωβρίου 1995). Ως αποτέλεσμα της προσπάθειας που έκαναν  να πάνε όπου υπάρχουν άνθρωποι, βρήκαν επισκέπτες από την Αυστραλία, την Ελλάδα, τον Καναδά, την Αγγλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Σκωτία, τη Σουηδία, την Ελβετία, την Ταϊβάν και την Κίνα! Έδωσαν επίσης μαρτυρία σε πολλούς που είχαν έρθει από άλλα μέρη των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ο τομέας στο Μεξικό καλύπτεται τώρα συχνά—σε πολλές πόλεις κάθε μία ή δύο εβδομάδες. Στον οικισμό Λας Νιούμπες της Πολιτείας Τσιάπας, η πλειονότητα των κατοίκων είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Μόνο τα μέλη τριών οικογενειών δεν είναι Μάρτυρες. Στο Σαν Αντόνιο Μπουεναβίστα υπάρχουν τώρα οχτώ εκκλησίες, οι οποίες έχουν ως τομέα μόνο 64 οικογένειες των οποίων τα μέλη δεν είναι Μάρτυρες. Οι Μάρτυρες εκεί περπατούν αρκετές ώρες για να πάνε σε τομέα όπου μπορούν να δώσουν μαρτυρία και να διεξάγουν Γραφικές μελέτες.

Μετά το τέλος της συνάθροισης σε κάποια Αίθουσα Βασιλείας στη Νικαράγουα, μια αδελφή χαιρέτησε δύο νεαρές γυναίκες. Νόμιζε ότι ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά που τους επισκέπτονταν από κάποια άλλη εκκλησία. Όταν η αδελφή μας κατάλαβε ότι έκανε λάθος, και ότι εκείνες είχαν έρθει μόνο από περιέργεια, τους πρότεινε να κάνουν Γραφική μελέτη. Εκείνες δέχτηκαν. Ανήκαν και οι δύο σε μια θρησκευτική ομάδα γνωστή ως Νέα Ζωή, στην οποία ηγούνταν σε τοπικό επίπεδο. Η μία από αυτές, η Καρέλια, άρχισε να διδάσκει στην ομάδα της όσα μάθαινε από τη Γραφική της μελέτη. Άρχισε με το όνομα του Θεού. Ένας πάστορας προσπάθησε να το σταματήσει αυτό, λέγοντας ότι το θεϊκό όνομα δεν είναι στην πραγματικότητα Ιεχωβά. Η Καρέλια απάντησε ότι, αν ήταν έτσι, τότε ο πάστορας δεν μπορούσε πια να χρησιμοποιεί την Αγία Γραφή του, εφόσον αυτή περιείχε το όνομα Ιεχωβά. Αυτός έμεινε άναυδος. Στη συνέχεια, η Καρέλια δίδαξε στην ομάδα της την αλήθεια σχετικά με την Τριάδα και το σταυρό. Σύντομα οι πάστορες της αφαίρεσαν το προνόμιο να προσεύχεται στις συναθροίσεις τους επειδή προσευχόταν στον Ιεχωβά, στο όνομα του Ιησού Χριστού. Δεν την προσκάλεσαν στην επόμενη μεγάλη σύναξή τους. Έτσι, σε μια από τις συναθροίσεις τους, η ίδια ανακοίνωσε ότι αποχωρούσε από την ομάδα για να γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά. Πήρε αυτή την απόφαση αφού είχε μελετήσει μόνο τα πρώτα τέσσερα κεφάλαια του βιβλίου Γνώση. Σε λιγότερο από εφτά μήνες, βαφτίστηκε.

 Ασία

Και η Ανατολή, επίσης, ανταποκρίνεται στην πρόσκληση: «Αινείτε τον Γιαχ!. . . Καθετί που έχει πνοή ας αινεί τον Γιαχ». (Ψαλμ. 150:1, 6) Σε κάθε χώρα της Ασίας οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν κηρύξει τα καλά νέα και, καθώς δίνεται στους ανθρώπους η ευκαιρία να ακούσουν το άγγελμα, οι αριθμοί των Μαρτύρων αυξάνονται. Σε μερικές χώρες η αύξηση είναι ραγδαία. Το Ισραήλ, το Μπαγκλαντές και το Μακάο έχουν γνωρίσει αυξήσεις που υπερβαίνουν το 100 τοις εκατό στη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών. Το Νεπάλ, η Γεωργία και το Καζακστάν αναφέρουν αύξηση που ξεπερνάει κατά πολύ το 200 τοις εκατό. Στη Δημοκρατία της Κορέας, περίπου 85.000 άτομα συμμετέχουν τακτικά στο κήρυγμα των καλών νέων. Στην Ιαπωνία, πάνω από 222.000 άτομα υπηρετούν όσια τον Ιεχωβά.

Πόσο χαρήκαμε όταν, στις 30 Απριλίου 1998, το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά έλαβε νομική αναγνώριση στο Κιργιζιστάν! Ο πρόεδρος της κρατικής επιτροπής που ήταν υπεύθυνη για την καταχώρησή μας έμεινε έκπληκτος όταν οι αδελφοί τού παρουσίασαν ένα αντίτυπο του βιβλίου Γνώση, το οποίο είχε ήδη εκδοθεί και ήταν έτοιμο προς διάθεση στην κιργισιανή γλώσσα.

 Μολονότι μπορεί να μην είναι βαφτισμένα ακόμη, τα μικρά παιδιά μερικές φορές καταφέρνουν πολλά πράγματα όσον αφορά την προσέλκυση ανθρώπων στην αληθινή λατρεία. Ένα αγοράκι τριάμισι χρονών από οικογένεια Μαρτύρων στην Ινδία ήταν φιλικό με τους γείτονές του και τους συμπεριφερόταν σαν να ήταν τα μεγαλύτερα αδέλφια του. Το αγοράκι προσκαλούσε τακτικά το γείτονα «αδελφό» του να πάει μαζί του στη συνάθροιση την Κυριακή. Αλλά ο γείτονας πήγαινε στον κινηματογράφο τα σαββατοκύριακα. Τελικά, όμως, υπέκυψε και δέχτηκε να πάει στη συνάθροιση. Τότε το αγόρι επέμεινε να ντυθεί ο γείτονας κατάλληλα για να πάει στην Αίθουσα Βασιλείας. Όταν εκείνος προσπάθησε να βρει δικαιολογίες, το αγόρι τον πήρε από το χέρι, τον πήγε στο δωμάτιό του και του έδειξε τι θα ήταν κατάλληλο να φορέσει. Όταν πήγε στη συνάθροιση, ο νεαρός άντρας ξαφνιάστηκε διαπιστώνοντας ότι του άρεσαν τα όσα άκουγε. Από τότε και έπειτα, ο ίδιος και η σαρκική αδελφή του δεν έχασαν ποτέ συνάθροιση. Αργότερα, όταν ο νεαρός άντρας διαπίστωσε ότι το αγοράκι υπάκουε στους γονείς του είτε εκείνοι ήταν παρόντες είτε όχι—επειδή «ο Ιεχωβά βλέπει»—έμεινε πραγματικά κατάπληκτος. Αυτός και η αδελφή του περιμένουν τώρα με ανυπομονησία τη στιγμή που θα γίνουν βαφτισμένοι Μάρτυρες.

Μια ευαγγελιζόμενη στην Καγκοσίμα της Ιαπωνίας κάνει καλή χρήση των βιντεοταινιών της Εταιρίας. Εφόσον ήταν πεπεισμένη ότι αποτελούν πολύ αποτελεσματικά μέσα για να αγγίξει κανείς τις καρδιές των ανθρώπων, αποφάσισε να τις παρακολουθήσει όλες με τον κοσμικό σύζυγό της. Κατ’ αρχάς, παρακολούθησαν τη βιντεοταινία Μάρτυρες του Ιεχωβά—Η Οργάνωση που Φέρει το Όνομα. Ως αποτέλεσμα, ο σύζυγός της δέχτηκε να κάνει τακτική Γραφική μελέτη. Στη συνέχεια, η βιντεοταινία Ενωμένοι Μέσω της Θείας Διδασκαλίας τον εντυπωσίασε με την εικόνα της παγκόσμιας αδελφότητας που παρουσίαζε και γέννησε μέσα του την επιθυμία να γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά. Εξαιτίας, όμως, της εργασίας του και των πιέσεων που δεχόταν από τους συγγενείς του, πίστευε ότι κάτι τέτοιο ήταν αδύνατον. Εντούτοις, όταν παρακολούθησε το 1ο και το 2ο μέρος της βιντεοταινίας Η Αγία Γραφή—Βιβλίο Γεγονότων και Προφητειών, άρχισε να κάνει προσωπική εφαρμογή των Γραφικών αρχών. Προτού περάσει πολύς καιρός, συμμετείχε στην υπηρεσία αγρού  ως αβάφτιστος ευαγγελιζόμενος. Τελικά, η βιντεοταινία Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά Μένουν Σταθεροί Απέναντι στην Επίθεση των Ναζί εντύπωσε στη διάνοιά του το ότι ο Ιεχωβά ενδυναμώνει το λαό του. Τώρα ήταν έτοιμος για το βάφτισμα, και πράγματι βαφτίστηκε τον Οκτώβριο του 1997.

Η Βάλκιμ, μια πολύ θρησκευόμενη γυναίκα στη Μιανμάρ, έγινε μέλος της Μεθοδιστικής Εκκλησίας. Όταν ο πάστοράς της εγκατέλειψε εκείνη την εκκλησία και έγινε πάστορας σε κάποια άλλη, αυτή τον ακολούθησε επειδή δεν έβρισκε αληθινή χαρά εκεί όπου ήταν. Αργότερα ο πάστορας μεταπήδησε και πάλι αλλού—προσχώρησε στην Ευαγγελική Εκκλησία και έγινε πάστορας εκεί. Η Βάλκιμ τον ακολούθησε ξανά. Με τον καιρό, όμως, απογοητεύτηκε πολύ από όλες τις θρησκείες επειδή δεν ικανοποιούσαν τις πνευματικές της ανάγκες. Λίγο αργότερα, και τα τρία της παιδιά πέθαναν μέσα σε τρία χρόνια. Ήταν απελπισμένη. Οι φίλοι της τη συμβούλεψαν να βλέπει βιντεοταινίες και να διαβάζει μυθιστορήματα για να βρίσκει κάποια ανακούφιση. Η κατάθλιψη που ένιωθε δεν υποχωρούσε. Τότε, κάποια ημέρα, η Βάλκιμ πήγε να επισκεφτεί μια συγγενή της που είχε γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά. Εκείνη την ώρα έτυχε να είναι στο σπίτι κάποιος πρεσβύτερος, ο οποίος έμαθε για την τραγική κατάστασή της. Την προσκάλεσε να παρακολουθήσει τις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας και της είπε ότι μετά τις συναθροίσεις θα μπορούσε να κάνει όποιες ερωτήσεις ήθελε. Εκείνη δέχτηκε την πρόσκληση. Όταν πήρε Γραφικές απαντήσεις σε όσα τη βασάνιζαν, βρήκε επιτέλους ικανοποίηση. Δέχτηκε πρόθυμα να κάνει Γραφική μελέτη. Η πρόοδός της ήταν ραγδαία, και τώρα είναι βαφτισμένη ευαγγελιζόμενη.

Πολλές φορές απαιτείται υπομονή προκειμένου να υπερπηδήσουμε τους φραγμούς της θρησκευτικής προκατάληψης και να μεταδώσουμε τα καλά νέα. Αλλά μερικοί ακούν με ευγνωμοσύνη και εκδηλώνουν την εκτίμησή τους καταβάλλοντας ένθερμες προσπάθειες να παρακολουθούν τις συναθροίσεις τακτικά. Η Νατάλια, που είναι περίπου 60 χρονών, ζει στα βουνά του Καζακστάν. Πρέπει να παίρνει δύο λεωφορεία για να πηγαίνει στις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας, η οποία απέχει 30 χιλιόμετρα από το σπίτι της. Το πρώτο λεωφορείο διανύει 12 χιλιόμετρα, κατεβάζοντάς την ως την κοιλάδα, και το δεύτερο καλύπτει  τα υπόλοιπα 18 χιλιόμετρα ως την Αίθουσα Βασιλείας. Το χειμώνα, επειδή ο πάγος και το χιόνι κάνουν το δρόμο επικίνδυνο, πολλές φορές το λεωφορείο δεν ανεβαίνει στα βουνά. Αλλά η Νατάλια δεν το θεωρεί τόσο επικίνδυνο να κατεβαίνει στην κοιλάδα με τα πόδια για να πάρει το δεύτερο λεωφορείο. Η ίδια λέει: «Πρέπει να πάω σπίτι», δηλαδή στην Αίθουσα Βασιλείας. Και εξηγεί: «Έχω δύο σπίτια. Το ένα σπίτι είναι εκεί όπου κοιμάμαι, και το άλλο σπίτι μου είναι η Αίθουσα Βασιλείας».

Ο πληθυσμός του Ισραήλ είναι ένα μωσαϊκό φυλών, γλωσσών και θρησκειών. Οι Μάρτυρες στο Ισραήλ προσκαλούνται συχνά να περάσουν μέσα στο σπίτι και να εξηγήσουν το σκοπό της επίσκεψής τους. Πολλοί εκφράζουν ειλικρινή εκτίμηση για το άγγελμα της Βασιλείας. Ωστόσο, μέσα στις τάξεις των ακραίων ορθόδοξων Εβραίων, υπάρχει μια μικρή μειονότητα που ενοχλείται από αυτή την ολοένα και πιο ευνοϊκή ανταπόκριση στο άγγελμα της Βασιλείας. Το Δεκέμβριο του 1997, έξω από το χώρο της συνέλευσης περιφερείας στη Γιάφα, κοντά στο Τελ Αβίβ, οργανώθηκε μια διαδήλωση στην οποία συμμετείχαν περίπου 300 άτομα. Οι περισσότεροι διαδηλωτές είχαν μεταφερθεί εκεί με πούλμαν από άλλα μέρη της χώρας και δεν είχαν ιδέα εναντίον τίνος διαδήλωναν.

Υπήρξαν επεισόδια οργανωμένης βίας στα οποία ο όχλος ξυλοκόπησε άγρια κάποιες αδελφές και ορισμένοι αδελφοί έπεσαν σε ενέδρα ενώ έκαναν επανεπισκέψεις. Οι εναντιούμενοι προσπαθούν να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα μίσους εναντίον των αδελφών μας φωνάζοντας συνθήματα στα οποία μας χαρακτηρίζουν Ναζί, και λέγοντας ότι πληρώνουμε τους ανθρώπους για να μεταστραφούν στη θρησκεία μας. Μολονότι οι διοργανωτές αυτής της εκστρατείας μίσους εναντίον μας ξέρουν ότι αυτά δεν είναι αλήθεια, πολλά παροδηγημένα άτομα πιστεύουν αυτά τα ψέματα και είναι έτοιμα να κάνουν ό,τι τους ζητηθεί.

Η εναντίωση δεν πτοεί τους αδελφούς ούτε εμποδίζει τους ενδιαφερομένους να βρουν την αλήθεια. Οι Ισραηλινοί, στη μεγάλη πλειονότητά τους, εξοργίζονται με αυτού του είδους τις παράνομες ενέργειες. Πολλοί περαστικοί που βλέπουν τους θρησκευόμενους να διαδηλώνουν μπροστά από το Μπέθελ σταματούν για να κάνουν ερωτήσεις και χαίρονται να ακούν τις  Βιβλικές απαντήσεις. Μάλιστα κάποιοι, των οποίων η προσοχή ελκύστηκε από τις διαδηλώσεις, άρχισαν να μελετούν με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και να παρακολουθούν τις συναθροίσεις τους.

Στο Λίβανο μια στοργική αδελφή κατάφερε να βοηθήσει ένα κορίτσι που είχε ανατραφεί συναναστρεφόμενο το λαό του Ιεχωβά. Μέχρι την ηλικία των 15 χρονών, το κορίτσι αυτό παρακολουθούσε τις συναθροίσεις και φαινόταν να τα πηγαίνει καλά. Τότε, ξαφνικά, έπαψε να συναναστρέφεται την εκκλησία και δεν ήθελε να συζητάει για τη Γραφική αλήθεια. Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος στη διάρκεια του οποίου έμεινε μακριά από την εκκλησία. Τελικά, μια αδελφή, αφού συμβουλεύτηκε τους πρεσβυτέρους και προσευχήθηκε, τηλεφώνησε στο κορίτσι και ρώτησε αν μπορούσε να το επισκεφτεί. Η απάντηση ήταν η εξής: «Γιατί θέλεις να με επισκεφτείς; Αν θέλεις να μου μιλήσεις για την αλήθεια, σε παρακαλώ να μην έρθεις». Η αδελφή διαβεβαίωσε το κορίτσι ότι της είχε λείψει και ότι ήθελε να της μιλήσει για το ταξίδι που είχε κάνει πρόσφατα στην Ευρώπη. Υποσχέθηκε ότι θα σεβόταν την επιθυμία της· αλλά πρόσθεσε: «Η αλήθεια είναι ότι έχω να σου κάνω κάποιες ερωτήσεις, και οι απαντήσεις σου ίσως με ωφελήσουν γιατί θα μπορώ να βοηθήσω άλλα νεαρά άτομα σαν εσένα».

Όταν συναντήθηκαν, η αδελφή μας μίλησε στο κορίτσι για το ταξίδι στην Ευρώπη και τη συνέλευση που παρακολούθησε. Περιέγραψε τη χαρά που είχε νιώσει ανάμεσα στους αδελφούς και σχολίασε την αγάπη που έδειξαν εκείνοι. Το κορίτσι φάνηκε να χαίρεται με αυτά που άκουγε και έμεινε εντυπωσιασμένο. Στη συνέχεια η αδελφή τής έκανε κάποιες ερωτήσεις: «Το χρόνο που πέρασε, έκανες τη ζωή σου χωρίς να δεσμεύεσαι από την αλήθεια. Τώρα, πες μου, σε παρακαλώ: Είσαι ευτυχισμένη και ικανοποιημένη; Τι έλειπε από την αλήθεια που το βρήκες στον κοσμικό τρόπο ζωής; Τι έχεις να πεις για τους ανθρώπους που συναναστράφηκες αυτόν το χρόνο—πιστεύεις τώρα ότι αυτά τα άτομα σου ταιριάζουν καλύτερα από εκείνα που συναναστρεφόσουν πριν;» Ζήτησε από το κορίτσι να κάνει σκέψεις γύρω από αυτές τις ερωτήσεις και να της δώσει τις απαντήσεις κάποια άλλη φορά.

 Ύστερα από δέκα ημέρες συναντήθηκαν και πάλι. Απαντώντας στις ερωτήσεις, το κορίτσι είπε, μεταξύ άλλων, ότι αισθανόταν ανία και ότι προσπαθούσε να γεμίσει το χρόνο της κάνοντας δουλειές στο σπίτι, ακούγοντας μουσική και βλέποντας τηλεόραση και βίντεο, αλλά δεν ήταν ευτυχισμένη. Είπε επίσης πως είχε κάποιο φίλο και πως περίμενε ότι θα την παντρευτεί. Με υπομονή, η αδελφή χρησιμοποίησε μερικά εδάφια, μερικά άρθρα «Οι Νεαροί Ρωτούν» από το Ξύπνα! και το βιβλίο Πώς να Κάνετε την Οικογενειακή σας Ζωή Ευτυχισμένη για να τη βοηθήσει να καταλάβει τι είναι η πραγματική αγάπη και πώς ένα αγόρι που αγαπάει αληθινά κάποια κοπέλα δείχνει την αγάπη του και το ενδιαφέρον του για αυτήν. Στη διάρκεια κάποιων επισκέψεων, καθώς εξέταζαν μαζί τα πρώτα πέντε κεφάλαια του βιβλίου Οικογενειακή Ζωή, το κορίτσι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο φίλος της δεν ήταν το είδος του συζύγου που ήθελε.

Άρχισε και πάλι να κάνει Γραφική μελέτη και σημείωσε σταθερή πρόοδο. Κατόπιν ένας άλλος νεαρός εκδήλωσε ενδιαφέρον για την ίδια και για την αλήθεια. Αν και αυτός μελετούσε, δεν έκανε πρόοδο. Εκείνη διέκοψε κάθε σχέση μαζί του, εφόσον αποφάσισε ότι ήθελε να παντρευτεί κάποιον που θα υπηρετούσε τον Ιεχωβά ολόκαρδα μαζί της. Έπειτα από ένα χρόνο βαφτίστηκε. Βρήκε μια εργασία μερικής απασχόλησης και έγινε σκαπάνισσα. Αντί να αισθάνεται ανία, τώρα υπηρετεί ως χαρούμενη σκαπάνισσα. Είναι επίσης σε θέση να βοηθάει και άλλα νεαρά άτομα που νομίζουν ότι ο κόσμος θα τους κάνει ευτυχισμένους, όπως νόμιζε και εκείνη κάποτε.

Πώς μπορούν να βρεθούν όλα τα προβατοειδή άτομα ανάμεσα στους 130.000.000 και πλέον κατοίκους του Πακιστάν; Οι αδελφοί μας έκαναν το μέρος τους το χρόνο που πέρασε διανέμοντας με ζήλο έντυπα όπως το φυλλάδιο Νέα της Βασιλείας Αρ. 35 στην ούρντου και στην αγγλική. Ωστόσο, ακόμη και έπειτα από μήνες, εξακολουθούσαν να λαβαίνουν αιτήσεις για το ειδικό βιβλιάριο Τι Απαιτεί ο Θεός και για Γραφικές μελέτες, μάλιστα και από πόλεις στις οποίες δεν υπάρχουν Μάρτυρες. Είναι ολοφάνερο ότι ο άγγελος που πετάει στο μεσουράνημα, για τον οποίο γίνεται λόγος στο εδάφιο Αποκάλυψη 14:6, παίζει σημαντικό ρόλο στο έργο.

 Ευρώπη

Αυτή είναι η «ημέρα σωτηρίας» του Ιεχωβά. (2 Κορ. 6:2) Οι άνθρωποι έχουν ακόμη την ευκαιρία να εκλέξουν τη ζωή. Η Ανατολική Ευρώπη είναι μια από τις περιοχές στις οποίες πολλοί κάνουν τώρα αυτή τη σοφή εκλογή. Από το 1993 έχουν σημειωθεί αυξήσεις μεγαλύτερες από 100 τοις εκατό στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, στη Βουλγαρία, στην Εσθονία, στη Λιθουανία, στη Μολδαβία και στην Ουκρανία. Πάνω από 300 τοις εκατό στη Λετονία και στη Ρωσία, παρά την κλιμακούμενη εναντίωση από διάφορες πηγές. Πάνω από 500 τοις εκατό στη Λευκορωσία. Στην Αλβανία έχει επιτευχθεί το απίστευτο ποσοστό τού 830 τοις εκατό! Είναι ολοφάνερο ότι υπάρχουν ακόμη πολλοί άνθρωποι οι οποίοι, όταν τους δίνεται η αναγκαία ενθάρρυνση, είναι ευγνώμονες για την ευκαιρία που τους παρουσιάζεται να εκλέξουν τη ζωή.

Μια αδελφή στην Αυστρία επισκεπτόταν κάποια κυρία που έλεγε πάντοτε ότι δεν είχε χρόνο. Σε μια επόμενη επίσκεψή της, η αδελφή κρατούσε μόνο το φυλλάδιο Ζωή σ’ Έναν Ειρηνικό Νέο Κόσμο και, προτού προλάβει η κυρία να πει «Δεν έχω χρόνο», η αδελφή τής έδωσε το φυλλάδιο κάνοντας το εξής σύντομο σχόλιο: «Αφορά το μέλλον της οικογένειάς σας». Τα όσα  διάβασε αυτή η κυρία την έκαναν να θέλει να μάθει περισσότερα. Όταν η αδελφή την επανεπισκέφτηκε, η κυρία ζήτησε το βιβλίο Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη, το οποίο είχε δει σε μια προθήκη έξω από κάποια Αίθουσα Βασιλείας. Στο μεταξύ, η οικογένεια έλαβε ένα διαφημιστικό έντυπο με το οποίο γινόταν γνωστό ότι ο τοπικός ναός θα δημιουργούσε μια τάξη μελέτης της Αγίας Γραφής. Η ίδια και ο σύζυγός της άρχισαν να την παρακολουθούν. Αλλά όταν έκαναν ερωτήσεις στον ιερέα, εκείνος απάντησε ότι στη διάρκεια αυτού του μαθήματος έπρεπε να γίνεται μόνο διαλογισμός, όχι συζήτηση. Ωστόσο, οι ερωτήσεις τους απαντήθηκαν στην επόμενη επανεπίσκεψη της αδελφής, και ξεκίνησε μια Γραφική μελέτη. Όπως ήταν αναμενόμενο, ξέσπασε εναντίωση. Ο σύζυγος ήταν ο νεωκόρος της εκκλησίας και μέλος του ενοριακού συμβουλίου. Εξαιτίας της πίεσης που δέχτηκε, διέκοψε τη μελέτη για κάποιο διάστημα. Η επαφή διατηρήθηκε μέσω τηλεφώνου και μέσω των επισκέψεων που έκανε η αδελφή για να τους δίνει τα περιοδικά. Ύστερα από τρεις μήνες, η μελέτη ξανάρχισε. Καθώς μεγάλωνε η εκτίμηση του συζύγου για τον Ιεχωβά, αποχώρησε από το ενοριακό συμβούλιο και σταμάτησε να υπηρετεί ως νεωκόρος. Τόσο αυτός όσο και η σύζυγός του είναι τώρα βαφτισμένοι Μάρτυρες, και τα παιδιά τους είναι αβάφτιστοι ευαγγελιζόμενοι.

Πολλοί Ευρωπαίοι έχουν μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες για να βρουν πλούτη. Αυτό έκανε και ο Αλεξάντερ, ένας άντρας από τη Λετονία. Αλλά διαπίστωσε ότι η ζωή δεν ήταν εύκολη σε αυτή τη γη της επαγγελίας· αντιμετώπισε μεγάλες οικονομικές δυσκολίες. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε πνευματικά πλούτη. Μελετώντας την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, κατάλαβε ότι είχε βρει την αλήθεια, κάτι πολυτιμότερο από το χρυσάφι. Λόγω του ενθουσιώδους χαρακτήρα του, σύντομα θέλησε να μοιραστεί με άλλους τα καινούρια του πιστεύω. Προτού φύγει για τις Ηνωμένες Πολιτείες, είχε πάρει διαζύγιο από τη γυναίκα του την Ίναρα, αφήνοντάς την πίσω να φροντίζει το γιο τους, τον Κιμ. Εντούτοις, η Ίναρα, χάρη στις πολλές επιστολές και στα πολλά τηλεφωνήματα του Αλεξάντερ, του πρώην άντρα της, άρχισε να μελετάει με τους Μάρτυρες στη Λετονία. Τελικά, ο  Αλεξάντερ βαφτίστηκε στη Νέα Υόρκη και η Ίναρα βαφτίστηκε στη Λιθουανία. Έπειτα από απουσία πέντε ετών, ο Αλεξάντερ επέστρεψε στη Λετονία και ξαναπαντρεύτηκε την πρώην γυναίκα του, πράγμα που έδωσε μεγάλη χαρά στον Κιμ, ο οποίος ήταν πια εννέα ετών.

Ο Ιησούς μάς δίδαξε να αγαπάμε ακόμη και τους εχθρούς μας. (Ματθ. 5:44, 45) Και από αυτούς επίσης μερικοί αλλάζουν τον τρόπο ενέργειάς τους για να ευαρεστούν τον Ιεχωβά. Αυτό έγινε φανερό όταν ένας πρεσβύτερος από την Εκκλησία Ταουραγκέ στη Λιθουανία ανασκοπούσε τις ερωτήσεις για βάφτισμα με μια υποψήφια από την πόλη Πανεβεζίς. Στη διάρκεια της συζήτησης, η υποψήφια, μια ηλικιωμένη γυναίκα, ανέφερε ότι δυσκολευόταν να αποκτήσει ήπια προσωπικότητα δεδομένης της φύσης της εργασίας που έκανε επί πολλά χρόνια. Ήταν δεσμοφύλακας στις γυναικείες φυλακές του Πανεβεζίς. Αυτό κέντρισε το ενδιαφέρον του πρεσβυτέρου. Τη ρώτησε αν εργαζόταν εκεί στη δεκαετία του 1960. Εκείνη απάντησε: «Ναι», και αυτός τη ρώτησε: «Γνώρισες γυναίκες Μάρτυρες του Ιεχωβά που βρίσκονταν τότε στη φυλακή χάρη της αλήθειας;» Εκείνη θυμόταν δυο τρεις, μεταξύ των οποίων ήταν και η Πετρούτι, η αδελφή που την είχε βοηθήσει πρόσφατα να γνωρίσει την αλήθεια. Θυμόταν επίσης μια αδελφή η οποία είχε φυλακιστεί μαζί με το μωρό της, ένα κοριτσάκι. Όταν το άκουσε αυτό ο πρεσβύτερος, της είπε συγκινημένος ότι η γυναίκα αυτή ήταν η μητέρα του, η οποία είχε συλληφθεί επειδή κήρυττε, και ότι με δικαστική απόφαση της είχαν πάρει όλα τα παιδιά, εκτός από το μωρό, και τα είχαν δώσει σε συγγενείς. Ο πρεσβύτερος ήταν τότε τριών χρονών. Τώρα ανασκοπούσε τις ερωτήσεις για το βάφτισμα με την πρώην δεσμοφύλακα της μητέρας του. Πόσο χαιρόταν που αυτή είχε ενστερνιστεί την αλήθεια!

Μολονότι ο συνολικός αριθμός των Μαρτύρων στη Φινλανδία σημείωσε μικρή μόνο αύξηση τον περασμένο χρόνο, αυτοί χάρηκαν με το νέο ανώτατο αριθμό των 20.103 ευαγγελιζομένων. Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι σε εκείνη τη χώρα οι οποίοι αναζητούν την αλήθεια. Παραδείγματος χάρη, ένα αντρόγυνο Μαρτύρων έκανε σχέδια να γνωριστεί καλύτερα με μια οικογένεια στη γειτονιά. Ωστόσο, προτού προλάβουν να θέσουν σε  εφαρμογή τα σχέδιά τους, ήρθε η γειτόνισσα στην πόρτα τους. Καθώς μιλούσαν, η συζήτηση πέρασε στα πνευματικά θέματα, και η αδελφή μας πρόσφερε στη γυναίκα το βιβλίο Γνώση.

Όταν εκείνη πήρε το βιβλίο στο σπίτι της, ο άντρας της το διάβασε μέσα σε δύο ημέρες, αλλά μόνο και μόνο για να το επικρίνει, επειδή ήταν προκατειλημμένος εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Εντούτοις, διαπίστωσε ότι ήθελε να μάθει περισσότερα. Λίγο αργότερα, είπαν στους Μάρτυρες ότι επί πολύ καιρό αναζητούσαν τη θρησκεία που έχει την αλήθεια. Είχαν ερευνήσει αρκετές θρησκείες. Τους Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν τους συμπεριέλαβαν, επειδή όλοι μιλούν εναντίον τους. Σκέφτηκαν: «Αποκλείεται να έχουν την αλήθεια οι Μάρτυρες, τη στιγμή που δεν την έχουν οι άλλες θρησκείες».

Η οικογένεια άρχισε αμέσως μελέτη. Το αντρόγυνο είπε: «Καθώς μελετούσαμε, καταλάβαμε για πρώτη φορά πολλά γνωστά εδάφια. Νιώθαμε ότι είχε αφαιρεθεί ένα πέπλο ομίχλης, καθώς η αλήθεια φανερωνόταν σιγά σιγά. Όταν είδαμε μια εικόνα του Παραδείσου σε κάποιο από τα βιβλία, σκεφτήκαμε αμέσως: “Εκεί θέλουμε να είμαστε!”»

Σύντομα άρχισαν να πηγαίνουν στις συναθροίσεις. Η γυναίκα θυμάται: «Μας υποδέχτηκαν πολύ θερμά—μου φαινόταν απίστευτο!» Ο άντρας της εντυπωσιάστηκε από την ευταξία και τη συνέπεια στο χρόνο. Ο δωδεκάχρονος γιος τους παρατηρούσε κάτι άλλο: «Στην οικογένειά μας πρόσεξα ότι ο πατέρας μου και η μητέρα μου, χάρη στη μελέτη, έγιναν πιο ευγενικοί, και η ατμόσφαιρα στο σπίτι έγινε πιο θετική και ευχάριστη». Ο άντρας λέει τώρα με εκτίμηση: «Ο Ιεχωβά υπήρξε μακρόθυμος μαζί μας. Δεν ήθελε να καταστραφούμε, αλλά μας οδήγησε σε μετάνοια». Μέσα σε εφτά μήνες περίπου, ολόκληρη η οικογένεια βαφτίστηκε.—Ρωμ. 2:4· 2 Πέτρ. 3:9.

Ένας άντρας στην Ελβετία γνώρισε την αλήθεια ενόσω εργαζόταν ως αρχιμηχανικός, ψηλά στα βουνά. Αγαπούσε αυτή τη δουλειά, αλλά άρχισε και πάλι να εργάζεται σε εργοστάσιο με μικρότερο μισθό για να μπορεί να παρακολουθεί τις συναθροίσεις τακτικά, κάτω στην κοιλάδα. Προσευχήθηκε στον Ιεχωβά ζητώντας του να τον βοηθήσει ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται στην υπεύθυνη θέση που του είχαν δώσει αλλά και  να μπορεί να δίνει την απαιτούμενη προσοχή στις άλλες ευθύνες του.

Στο τέλος του χρόνου, ο διευθυντής τον κάλεσε στο γραφείο του και του είπε ότι ήταν πολύ ικανοποιημένοι με την εργασία του και το πνεύμα που έδειχνε. Απλώς αναρωτιόταν γιατί ο αδελφός έφευγε από τη δουλειά του κάθε ημέρα στις 4:00 μ.μ. Όταν ο αδελφός μας απάντησε ότι είχε άλλα δύο συμβόλαια που έπρεπε να τηρεί, ο διευθυντής τον κοίταξε ξαφνιασμένος και τον ρώτησε τι εννοούσε. «Ακούστε», είπε ο αδελφός, «όταν παντρεύτηκα, υποσχέθηκα στη γυναίκα μου ότι θα τη φρόντιζα και ότι θα της αφιέρωνα χρόνο. Εκτός από την εργασία που έχω για να συντηρώ την οικογένειά μου, υπάρχει και μια πνευματική διάσταση που απαιτεί χρόνο, η σχέση μου με τον Θεό. Αυτές οι τρεις δραστηριότητες, λοιπόν, πρέπει να συνυπάρχουν αρμονικά στην καθημερινή μου ζωή». Πρόσθεσε ότι, στην πραγματικότητα, η κοσμική εργασία απορροφούσε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας του—εννιά ώρες δουλειάς συν ο χρόνος της μετάβασης προς και από το εργοστάσιο. Ο διευθυντής κατάλαβε το σημείο και τον διαβεβαίωσε ότι μπορούσε να συνεχίσει να φεύγει από τη δουλειά στις 4:00 μ.μ. Έτσι, εκείνος μπόρεσε να δώσει μαρτυρία στο διευθυντή, και χρησιμοποιεί επίσης ευκαιρίες για να μιλάει σε άλλους συναδέλφους του, μερικοί από τους οποίους δεν είχαν έρθει σε επαφή με Μάρτυρες προηγουμένως.

Επί πολλά χρόνια, ο Φερνάντο καθάριζε τζάμια σε μια επιχείρηση στην Ισπανία όπου δουλεύει ο Κάρλος, ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά. Έκαναν σύντομες συζητήσεις, αλλά ο Φερνάντο δεν έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αλήθεια. Ωστόσο, έπειτα από μια επίσκεψη του Φερνάντο στην κουνιάδα του στη Βαρκελώνη, του δημιουργήθηκαν κάποια ερωτήματα. Έμαθε ότι ο γείτονάς της—πρώην μέθυσος και ταραχοποιός ο οποίος συχνά έδερνε τη γυναίκα του—είχε αλλάξει εντελώς και ήταν τώρα καλός σύζυγος. Του είπαν ότι ο άνθρωπος είχε γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά. Αλλά πώς έγινε δυνατή μια τέτοια αλλαγή; Ο Κάρλος εξήγησε στον Φερνάντο ότι ο Λόγος του Θεού μπορεί να επιφέρει τέτοιες αλλαγές στους ανθρώπους. (Εβρ. 4:12) Αυτή τη φορά, ο Φερνάντο ενδιαφέρθηκε. Μέσα σε μικρό διάστημα, έκανε και αυτός αλλαγές στη ζωή του και τώρα είναι ευαγγελιζόμενος των καλών νέων.

 Νησιά της Γης

Υπάρχουν 84 νησιά και νησιωτικά συμπλέγματα στα οποία οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κηρύττουν τη Βασιλεία του Θεού. Σε μερικά νησιά υπάρχει εξαιρετική ανταπόκριση στη Γραφική αλήθεια. Στη Γαλλική Πολυνησία, στο Νότιο Ειρηνικό, υπάρχει 1 Μάρτυρας για κάθε 114 κατοίκους. Η Γουαδελούπη, στην Καραϊβική, κατοικείται από 410.000 ανθρώπους, αλλά ως αποτέλεσμα του επίμονου κηρύγματος που γίνεται εκεί, η αναλογία είναι 1 Μάρτυρας σε 52 κατοίκους. Η Αγία Ελένη, στο Νότιο Ατλαντικό, έχει αναλογία 1 στους 31.

Το Λα Ντιγκ, ένα από τα νησιά που απαρτίζουν τις Σεϋχέλλες στον Ινδικό Ωκεανό, είναι πολύ μικρό. Υπάρχουν μόνο γύρω στους δύο χιλιάδες κατοίκους, δηλαδή περίπου 500 οικογένειες. Αλλά εκεί λαβαίνουν χώρα ευχάριστες εξελίξεις. Ο Φρέντι, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο νησί Μαέ, έμαθε κάποια πράγματα τα οποία άλλαξαν ριζικά τη ζωή του από τότε που μετακόμισε στο Λα Ντιγκ. Ανατράφηκε ως Καθολικός και, σε ηλικία 18 ετών, μπήκε σε μια ιερατική σχολή. Νόμιζε ότι θα μάθαινε την Αγία Γραφή εκεί και ζητούσε επίμονα να του δώσουν ένα αντίτυπο, αλλά αντί για αυτό, του είπαν να μάθει τις εκκλησιαστικές παραδόσεις. Τελείως απογοητευμένος, εγκατέλειψε τη σχολή ύστερα από μερικές  εβδομάδες για να αναζητήσει τον Θεό μόνος του. Πήρε μια Αγία Γραφή και έκανε συζητήσεις γύρω από αυτήν με όποιον είχε διάθεση για κάτι τέτοιο. Ωστόσο, ο τρόπος της ζωής του δεν ήταν τόσο καλός όσο οι προθέσεις του. Έμπλεξε με την ανηθικότητα, τα ναρκωτικά, το υπερβολικό ποτό και τις πολεμικές τέχνες.

Αργότερα, όταν πια ζούσε στο Λα Ντιγκ, συνάντησε ιεραποστόλους που ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά. Σύντομα άρχισε να κάνει Γραφική μελέτη, μερικές φορές μάλιστα δύο και τρεις φορές την εβδομάδα. Όταν έμαθε το όνομα του Θεού, συγκινήθηκε πραγματικά, και την επόμενη ημέρα είπε: «Τι καλά που είναι να ξέρει κανείς σε ποιον προσεύχεται και να μη μιλάει πια σε κάποιον άγνωστο. Προσευχόμουν όλη τη νύχτα χρησιμοποιώντας το όνομά του, και είναι η πρώτη φορά που είχα πράγματι την αίσθηση ότι ο Θεός με άκουγε».

Κάποια ημέρα είπε: «Υπάρχει ένας νεαρός που ενδιαφέρεται πολύ. Ξέρω ότι εσείς δεν έχετε χρόνο να μελετήσετε μαζί του. Ίσως θα μπορούσα εγώ να μελετήσω μαζί του αφού έχω μάθει ήδη πολλά πράγματα». Ο ιεραπόστολος τον πρότρεψε να εξετάσει πρώτα τη δική του θέση ενώπιον του Θεού. Ύστερα από δύο ημέρες ο Φρέντι είπε: «Καταλαβαίνω ότι το να είμαι Μάρτυρας για τον Ιεχωβά δεν σημαίνει απλώς να έχω γνώση, αλλά και να εφαρμόζω στη ζωή μου όσα μαθαίνω. Συνειδητοποιώ ότι δεν είμαι σε θέση να εκπροσωπώ τον Ιεχωβά. Πώς μπορώ να κηρύξω σε άλλους τη στιγμή που η δική μου οικογενειακή ζωή δεν είναι εντάξει;» Έτσι, χώρισε από την ερωμένη του μέχρι να μπορέσουν να νομιμοποιήσουν τη σχέση τους. Τον επόμενο μήνα παντρεύτηκαν. Έπειτα από μερικές ακόμη προσαρμογές, ο Φρέντι ήταν χαρούμενος που είχε επιτέλους το προνόμιο να συμμετέχει στην υπηρεσία αγρού. Λίγο αργότερα βαφτίστηκε.

Η Έλσι, μια γυναίκα στο Μαυρίκιο, ήταν γνωστή στην πόλη της ως Γκρο Μαμά, η μάγισσα. Όλοι τη φοβούνταν. Έκανε σκοτεινές τελετουργίες στο νεκροταφείο και ήταν γνωστή ως πνευματίστρια θεραπεύτρια με μεγάλες δυνάμεις. Πώς έφτασε στο σημείο να μάθει τις αλήθειες της Αγίας Γραφής; Με μεγάλο προσωπικό ενδιαφέρον και υπομονή και με την παρ’ αξία καλοσύνη του Ιεχωβά. Όταν η κόρη της Έλσι άρχισε να μελετάει, μια αδελφή πήγε να επισκεφτεί και τη μητέρα. Η αδελφή ανακάλυψε ότι η μητέρα, όχι μόνο ήταν βαθιά αναμειγμένη στον πνευματισμό,  αλλά επίσης δεν ήξερε να διαβάζει, είχε σοβαρά οικογενειακά προβλήματα και ήταν μανιώδης καπνίστρια. Εντούτοις, ξεκίνησαν κάποιες Γραφικές συζητήσεις με τη χρήση του εντύπου Το Βιβλίο Μου με τις Βιβλικές Ιστορίες. Τρεις φορές την εβδομάδα η αδελφή την επισκεπτόταν, ενθαρρύνοντάς την συνέχεια και παροτρύνοντάς την: «Να θέτεις την εμπιστοσύνη σου στον Ιεχωβά».

Οι αλλαγές δεν έγιναν εύκολα. Καθώς αγωνιζόταν να κόψει το κάπνισμα, έπρεπε να μάθει ότι ο Ιεχωβά βλέπει όλα όσα κάνουμε και ότι δεν μπορούμε να κρύψουμε τίποτα από εκείνον. (Εβρ. 4:13) Στο βιβλίο Ζείτε για Πάντα είχε δει την εικόνα που δείχνει τους πρώτους Χριστιανούς να καίνε τα βιβλία μαγείας που είχαν, και έγιναν συζητήσεις μαζί της γύρω από το νόημα της εικόνας, αλλά εκείνη δεν σταμάτησε αμέσως τις δαιμονικές τελετουργίες της. (Πράξ. 19:19) Εντούτοις, ύστερα από μια τρομακτική εμπειρία, πήρε ό,τι χρησιμοποιούσε στην ψεύτικη λατρεία και το πέταξε στο ποτάμι.

Στη συνέχεια, όταν οι άνθρωποι έρχονταν σε αυτήν για υπηρεσίες που είχαν σχέση με τον αποκρυφισμό, εκείνη τους εξηγούσε ότι αυτά που έκανε στο παρελθόν δεν ευαρεστούσαν τον Θεό. Τους παρότρυνε να μελετήσουν την Αγία Γραφή. Τους έλεγε ότι μόνο ο Ιεχωβά μπορεί να τους προστατέψει από το κακό και τους παρότρυνε να εμπιστεύονται σε εκείνον. Αν και η Έλσι πέθανε πρόσφατα, μερικοί από τους πρώην πελάτες της είναι τώρα υπηρέτες του Ιεχωβά.

Το έργο από σπίτι σε σπίτι δεν επιτρέπεται σε κάθε χωριό των νησιών Γουόλις και Φουτούνα, στο Νότιο Ειρηνικό, αλλά υπάρχει η δυνατότητα να επισκέπτεται κάποιος τους συγγενείς του και να δίνει ανεπίσημη μαρτυρία. Ένα άτομο που έκανε Γραφική μελέτη εκεί έδωσε ένα αντίτυπο του φυλλαδίου Νέα της Βασιλείας Αρ. 35 σε κάποιο φίλο του, έναν άνθρωπο που ήταν πασίγνωστος ως μέθυσος και είχε μακριά μαλλιά και απεριποίητη γενειάδα. Αυτός έδερνε συχνά τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Ύστερα από αρκετές συζητήσεις, ο άνθρωπος δέχτηκε να παρακολουθήσει τη Μελέτη Βιβλίου Εκκλησίας. Εκτίμησε τόσο πολύ τα όσα έμαθε ώστε ζήτησε να πάει στην Αίθουσα Βασιλείας και να πάρει μαζί και τη γυναίκα του. Η δημόσια ομιλία εκείνη την εβδομάδα είχε το θέμα «Ένας Καθαρός Λαός Τιμάει τον Ιεχωβά»  και τους εντυπωσίασε. Ζήτησαν να κάνουν Γραφική μελέτη. Το άτομο που είχε προσκαλέσει το ζευγάρι, που και το ίδιο έκανε Γραφική μελέτη, κανόνισε να έρθουν στο σπίτι του και να συναντήσουν εκεί δύο Μάρτυρες. Όταν έφτασε το ζευγάρι των ενδιαφερομένων, ο άντρας ήταν αγνώριστος. Είχε ξυριστεί, είχε κόψει τα μακριά, μπερδεμένα μαλλιά του και φορούσε καθαρά ρούχα. Ακόμη και ο τρόπος ομιλίας του ήταν διαφορετικός. Ήταν άλλος άνθρωπος. Από τότε παρακολουθούν τακτικά όλες τις συναθροίσεις. Είναι φανερό ότι το δικό μας έργο δεν είναι να κρίνουμε τους άλλους αλλά, απεναντίας, να τους μεταδώσουμε τη Γραφική αλήθεια. Αν η καρδιά τους είναι ευθεία, το πνεύμα του Ιεχωβά θα τους βοηθήσει να κάνουν τις απαραίτητες αλλαγές στη ζωή τους.

Πολλά άτομα στην Ταϊβάν αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν πραγματικές δοκιμές της πίστης τους σε σχέση με τις κηδείες, την προγονολατρία και τα συναφή ζητήματα. Η Μέιχουα, μια αδελφή που είχε βαφτιστεί πρόσφατα, επισκεπτόταν με αγάπη τον ετοιμοθάνατο πεθερό της στο νοσοκομείο επί μήνες. Όταν αυτός πέθανε, η πεθερά της επέμενε ότι, αν εκείνη δεν τον λάτρευε, η ψυχή του δεν θα έβρισκε γαλήνη και ο ίδιος θα επέστρεφε για να βασανίσει την οικογένεια. Η Μέιχουα, παρ’ όλες τις πιέσεις που δέχτηκε, έμεινε σταθερή. Η πεθερά της ήθελε να την αναγκάσει να εγκαταλείψει την οικογένεια και να επιστρέψει στους γονείς της. Η Μέιχουα, ενώ δεν δέχτηκε να συμμετάσχει στη λατρεία του νεκρού, αποφάσισε να τους ζητήσει να της επιτρέψουν να τον τιμήσει με το δικό της τρόπο. Προς έκπληξή της, αυτοί δέχτηκαν! Εκείνη προετοίμασε μια κατάλληλη προσευχή. Όταν ήρθε η ώρα, μπροστά σε όλη την οικογένεια και με δάκρυα να κυλούν στο πρόσωπό της, έκανε μια ειλικρινή προσευχή ζητώντας από τον Ιεχωβά να βοηθήσει όλη την οικογένεια να καταλάβει ότι ο πεθερός της δεν υπέφερε πια αλλά ήταν γαλήνιος. Ανέφερε την ανάσταση και το πώς θα μπορούσε να ωφεληθεί ο πεθερός της. (Πράξ. 24:15) Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό. Η πεθερά της, ο κοσμικός σύζυγός της και ολόκληρη η οικογένεια τη σέβονται τώρα ως μια θαυμάσια, θαρραλέα γυναίκα. Εκείνη συνεχίζει να εκφράζει την ευγνωμοσύνη της προς τον Ιεχωβά συμμετέχοντας με ζήλο στη διακονία.