Παγκόσμια Έκθεση

ΑΣΙΑ ΚΑΙ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

ΧΩΡΕΣ 47

ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ 3.930.343.401

ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΜΕΝΟΙ 591.750

ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ 477.609

Ιαπωνία

Όταν η Μίχο κόντευε να γεννήσει, δυσκολευόταν να συμμετέχει στη διακονία όπως συνήθως. Θέλοντας να συνεχίσει την υπηρεσία σκαπανέα, ζήτησε από τον επίσκοπο υπηρεσίας διευθύνσεις σπιτιών όπου το κήρυγμα ήταν σχεδόν αδύνατον, όπως πολυκατοικίες υψηλής ασφάλειας. Εκείνος της έδωσε περίπου εκατό διευθύνσεις. Από το σπίτι της τηλεφώνησε σε όσο περισσότερους μπορούσε. Στην αρχική της προσπάθεια, κανείς δεν ήθελε να ακούσει, και μέσα σε 30 λεπτά είχε τελειώσει τα τηλεφωνήματα. Κατόπιν, συνδύασε τα τηλεφωνήματά της με επιστολές. Οποιαδήποτε πληροφορία μπορούσε να συλλέξει από ένα τηλεφώνημα, όπως το κλάμα ενός μωρού που ακουγόταν από μέσα, το χρησιμοποιούσε ως βάση για μια σύντομη επιστολή. Όταν υπολόγιζε ότι η επιστολή είχε παραδοθεί, τηλεφωνούσε και συζητούσε το όφελος που προκύπτει από την εφαρμογή της Γραφικής κατεύθυνσης όπως αναφερόταν στην επιστολή. Σε μια περίπτωση, η οικοδέσποινα αρνήθηκε να μιλήσει στο τηλέφωνο, αλλά η Μίχο τής έστειλε επιστολή έτσι και αλλιώς. Όταν η Μίχο τηλεφώνησε και πάλι, μόνο η κόρη, που ήταν μαθήτρια, βρισκόταν στο σπίτι, και εκείνη είχε διαβάσει την επιστολή της Μίχο. Η Μίχο τής έδωσε μαρτυρία και της υποσχέθηκε να της στείλει μια επιστολή με μερικές Γραφικές συμβουλές για τη ζωή στο σχολείο. Επίσης, διευθέτησε να ξανατηλεφωνήσει. Στο τηλεφώνημα η μητέρα απάντησε και είπε ότι η κόρη της είχε προβλήματα στο  σχολείο και ότι όσα της είχε πει η Μίχο τη βοήθησαν. Μετά από λίγα ακόμη τηλεφωνήματα και επιστολές, τόσο η μητέρα όσο και η κόρη άρχισαν να μελετούν.

Νεπάλ

Ένας δάσκαλος, ονόματι Πρεμ, έψαχνε για την αλήθεια πολύ καιρό. Διάβαζε τη Γραφή και πήγαινε σε κάποια εκκλησία του Χριστιανικού κόσμου κοντά στο σχολείο όπου εργαζόταν. Ωστόσο, δεν μπορούσε να πάρει απαντήσεις στα ερωτήματά του και ενοχλούνταν επειδή ο πάστορας έκανε συνεχείς εκκλήσεις για συνεισφορές. Ο Πρεμ προσευχόταν στον Θεό να τον καθοδηγήσει ώστε να βρει μια εκκλησία που θα τον βοηθούσε να μάθει την αλήθεια. Όταν ο Πρεμ μετακόμισε και άρχισε να διδάσκει σε άλλο σχολείο, ρώτησε τους καινούριους του γείτονες πού θα μπορούσε να βρει εκκλησία. Στην ίδια πολυκατοικία έμενε ένας μαθητής του οποίου η μητέρα είχε παρακολουθήσει λίγες συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας, και έτσι το αγόρι οδήγησε τον Πρεμ εκεί. Η δημόσια ομιλία που άκουσε ο Πρεμ ανέλυε τη Βασιλεία του Θεού, θέμα το οποίο εκείνος ήθελε ιδιαίτερα να κατανοήσει. Διευθετήθηκε μελέτη. Ευτυχισμένος που παίρνει επιτέλους απαντήσεις στα ερωτήματά του, ο Πρεμ και η οικογένειά του παρακολουθούν τώρα τις συναθροίσεις τακτικά. Έχουν στείλει επιστολή παραίτησης στην εκκλησία τους επειδή θέλουν να γίνουν Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Ταϊβάν

Σε κάποιο δημοτικό σχολείο, ζητήθηκε από τους μαθητές να γράψουν έκθεση για έναν ετήσιο διαγωνισμό. Το θέμα ήταν: «Το Αγαπημένο μου Βιβλίο». Η δεκάχρονη Γουέιτζεν έγραψε ότι η Γραφή ήταν το αγαπημένο της βιβλίο. Εκτός από το ότι σχολίασε την ακρίβεια των Γραφικών προφητειών και τη σωστή καθοδηγία που δίνει ο Λόγος του Θεού, εξήγησε ότι η Γραφή τής έχει δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα που ούτε οι δάσκαλοί της ούτε οι συμμαθητές της μπορούσαν να απαντήσουν ικανοποιητικά. «Ο δάσκαλός μας μάς είπε ότι οι πρόγονοι του ανθρώπου εξελίχθηκαν από τους πιθήκους», έγραψε η Γουέιτζεν. «Σκέφτηκα μέσα μου: “Αν ο άνθρωπος προήλθε από πιθήκους, δεν θα έπρεπε να τους δείχνουμε αφοσίωση και σεβασμό και να νιώθουμε εγκάρδια ευγνωμοσύνη; Γιατί λοιπόν τους  κλειδώνουμε μέσα σε κλουβιά σε ζωολογικούς κήπους; Δεν γινόμαστε ένοχοι σοβαρού παραπτώματος;” Αλλά η Γραφή απαντάει ξεκάθαρα: Στην πραγματικότητα, δεν έχουμε προέλθει από πιθήκους. Απεναντίας, οι πρόγονοί μας δημιουργήθηκαν κατά την εικόνα του Θεού από το χώμα της γης». Ολοκλήρωσε την έκθεσή της γράφοντας τα εξής: «Στους αρχαίους καιρούς, έλεγαν: “Το να διαβάζεις ένα βιβλίο είναι σαν να ανοίγεις θησαυροφυλάκιο”. Κατά τη γνώμη μου, η Γραφή είναι πιο πολύτιμη από χρυσάφι. Επομένως, αυτό είναι το βιβλίο που μου αρέσει να διαβάζω περισσότερο». Η έκθεσή της κέρδισε το πρώτο βραβείο ακόμη και ανάμεσα σε συμμετοχές που υποβλήθηκαν από μαθητές σχολείων μέσης εκπαίδευσης, μολονότι εκείνη πηγαίνει μόλις στην τετάρτη τάξη. Όταν αφηγείται την εμπειρία της, παραθέτει τα λόγια του εδαφίου Εβραίους 4:12 και κατόπιν λέει: «Όλος ο αίνος ανήκει στον Ιεχωβά Θεό».

Μογγολία

Όταν η Μπολόρτσετσεκ, μια νεοβαφτισμένη αδελφή στη Μογγολία, άκουσε ότι ένας συγγενής της είχε πεθάνει και ότι η σύζυγός του θλιβόταν βαθιά, της έστειλε όλα τα έντυπά μας που υπάρχουν στη μογγολική. Η Εουσάνα, η χήρα, τα διάβασε μέσα σε μία νύχτα. Την επομένη, τηλεφώνησε στην Μπολόρτσετσεκ ζητώντας της να πάει αμέσως για να μιλήσουν. Η Μπολόρτσετσεκ μαζί με μια άλλη αδελφή επισκέφτηκαν την Εουσάνα, η οποία είχε ετοιμάσει έναν μακρύ κατάλογο με ερωτήσεις και άκουγε με ενθουσιασμό τις απαντήσεις από τη Γραφή. Έπειτα από πολλή συζήτηση, οι αδελφές εξήγησαν στην Εουσάνα ότι εκείνη θα ωφελούνταν περισσότερο αν εξέταζαν διεξοδικά ένα θέμα τη φορά. Της πρότειναν οικιακή Γραφική μελέτη. Η Εουσάνα συμφώνησε αμέσως να μελετάει τρεις φορές την εβδομάδα. Μέσα σε έναν μήνα, είχε πετάξει τα είδωλά της και παρακολουθούσε τις συναθροίσεις. Δύο μήνες αφότου έγινε ευαγγελιζόμενη, ετοιμάστηκε να κάνει βοηθητικό σκαπανικό, αλλά της εξήγησαν ότι έπρεπε πρώτα να βαφτιστεί. Απτόητη, αποφάσισε να διαθέτει τουλάχιστον 50 ώρες το μήνα στην υπηρεσία αγρού και περιμένει την επόμενη συνέλευση περιφερείας για να βαφτιστεί.

Καζακστάν

Στην πόλη Ρούντνι, ένας σκαπανέας συνάντησε κάποιον νεαρό ονόματι Νικολάι, ο οποίος ενδιαφέρθηκε να κάνει  οικιακή Γραφική μελέτη. Υπήρχε, ωστόσο, ένα πρόβλημα. Ο Νικολάι με την οικογένειά του ζούσαν σε κάποιο απομακρυσμένο χωριό, και πολύ σπάνια ερχόταν στο Ρούντνι για να επισκεφτεί τους συγγενείς του. Ο αδελφός ρώτησε αν μπορούσε να επισκεφτεί τον Νικολάι στο χωριό του, αλλά ο Νικολάι εξήγησε ότι το χωριό απείχε 200 χιλιόμετρα και ήταν εξαιρετικά δύσκολο να φτάσει κάποιος εκεί.

Παρ’ όλα αυτά, ο αδελφός σημείωσε τη διεύθυνση και υποσχέθηκε ότι θα ξανασυναντιούνταν. Διευθέτησε να επισκεφτεί το χωριό και προσκάλεσε άλλον έναν αδελφό και δύο αδελφές από την τοπική εκκλησία να τον συνοδεύσουν. Δύο εβδομάδες αργότερα, επιβιβάστηκαν στο τρένο. Μόλις έφτασαν στον κοντινότερο σταθμό του τρένου, ανακάλυψαν ότι υπολείπονταν άλλα 18 χιλιόμετρα για το χωριό του Νικολάι και ότι δεν υπήρχε δημόσιο μέσο μεταφοράς. Η μόνη επιλογή τους ήταν να πάνε περπατώντας. Αυτό δεν ήταν εύκολο επειδή ήταν χειμώνας και φυσούσε παγωμένος αέρας. Ύστερα από λίγο, ένα τρακτέρ που μετέφερε ένα βυτίο γάλακτος τους προσπέρασε και σταμάτησε. Ο οδηγός προσφέρθηκε να τους μεταφέρει—μέσα στο βυτίο! Οι ευαγγελιζόμενοι νόμιζαν ότι ο άνθρωπος αστειευόταν, αλλά το βυτίο ήταν άδειο και στεγνό, οπότε ανέβηκαν επάνω. Μολονότι έκανε κρύο μέσα στο βυτίο, τουλάχιστον θα είχαν κάποια προστασία από τον τσουχτερό αέρα. Ο οδηγός τούς είπε ότι θα τους κατέβαζε εφτά χιλιόμετρα μακριά από τον προορισμό τους. Από εκεί έπρεπε να συνεχίσουν με τα πόδια. Χρειάστηκαν άλλες δύο ώρες περπάτημα για να καλύψουν τα εφτά χιλιόμετρα μέχρι το χωριό του Νικολάι.

Ο Νικολάι και η σύζυγός του, η Βάλια, έμειναν κατάπληκτοι και χάρηκαν που είδαν τους αδελφούς και τις αδελφές στο κατώφλι τους. Βοήθησαν τους επισκέπτες τους να ζεσταθούν και τους πρόσφεραν φαγητό. Ακολούθησε Γραφική συζήτηση. Δύο εβδομάδες αργότερα, οι αδελφοί από το Ρούντνι ξαναπήγαν. Ο σκαπανέας θυμάται: «Ο Νικολάι μάς πήρε από το σταθμό. Πολλοί άνθρωποι στο χωριό ήθελαν να μιλήσουν με “εκείνους που είχαν έρθει μέσα στο βυτίο”, και έτσι ο Νικολάι  έφτιαξε ένα πρόγραμμα για να μας συναντήσουν οι ενδιαφερόμενοι. Όλοι όσοι ήταν στον κατάλογο ήρθαν με ραντεβού και συμφώνησαν να μελετήσουν τη Γραφή». Με τον καιρό, σχεδόν όλοι όσοι άρχισαν να μελετούν τη Γραφή σε εκείνο το χωριό έκαναν καλή πνευματική πρόοδο. Δύο χρόνια αργότερα, ο Νικολάι και η Βάλια βαφτίστηκαν. Τώρα οι δύο γιοι τους είναι αβάφτιστοι ευαγγελιζόμενοι και ο Νικολάι διορίστηκε πρόσφατα πρεσβύτερος σε αυτόν τον απομονωμένο όμιλο.

Γεωργία

Σκαπανείς δίνουν μαρτυρία στις απομονωμένες ορεινές περιοχές αυτής της χώρας. Δύο σκαπάνισσες περπάτησαν οχτώ χιλιόμετρα για να πάνε σε ένα απομακρυσμένο χωριό που βρισκόταν στο τέλος ενός ορεινού δρόμου και άρχισαν να κηρύττουν από σπίτι σε σπίτι. Σύντομα, ένας από τους ηλικιωμένους του χωριού πλησίασε την Κετεβάν, τη μία αδελφή, και απαίτησε να μάθει γιατί κήρυττε εφόσον δεν ήταν Ορθόδοξη. Προσπάθησε να του εξηγήσει αλλά εκείνος δεν άκουγε. Κατόπιν, την έριξε κάτω και τη χτύπησε με το μπαστούνι του. Μερικοί άλλοι είδαν τον ξυλοδαρμό και το περιστατικό έγινε ευρέως γνωστό στο χωριό. Αργότερα, η Κετεβάν επέστρεψε στο ίδιο χωριό για να κηρύξει. Μια γυναίκα, η οποία πρωτύτερα είχε εναντιωθεί, την είδε και είπε: «Γύρισες και πάλι εδώ, παρά το ξύλο που έφαγες! Θαυμάζω το κουράγιο σου! Σε παρακαλώ, έλα στο σπίτι μου να μου πεις περισσότερα». Αφού άκουσε, είπε στην Κετεβάν ότι ήταν ευπρόσδεκτη να την επισκεφτεί οποιαδήποτε στιγμή για να της κηρύξει.

 ΑΦΡΙΚΗ

ΧΩΡΕΣ 57

ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ 802.232.357

ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΜΕΝΟΙ 1.043.396

ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ 1.903.665

Ρουάντα

Πριν από λίγο καιρό, περαστικοί βρήκαν στο δρόμο το βιβλίο Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη και το πήγαν σε κάποιον πρεσβύτερο της Προτεσταντικής τους εκκλησίας. Αυτός διάβασε το βιβλίο με μεγάλο ενδιαφέρον και αναζήτησε τους Μάρτυρες οι οποίοι άρχισαν να μελετούν τη Γραφή μαζί του. Καθώς η γνώση του για τη Γραφική αλήθεια αυξήθηκε, παραιτήθηκε από την εκκλησία του και βαφτίστηκε. Στο μεταξύ, μιλούσε με ζήλο για την αλήθεια σε άλλους από την προηγούμενη εκκλησία του, και 25 μέλη εγκατέλειψαν την εκκλησία για να γίνουν Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αυτός που τον αντικατέστησε ως πρεσβύτερος στην Προτεσταντική εκκλησία άρχισε και ο ίδιος να μελετάει τη Γραφή με τη βοήθεια των Μαρτύρων, με αποτέλεσμα να παραιτηθεί και αυτός από την εκκλησία. Τώρα παρακολουθεί τις Χριστιανικές συναθροίσεις  και έχει εκφράσει την επιθυμία να γίνει ευαγγελιζόμενος. Η σύζυγός του βαφτίστηκε σε πρόσφατη ημέρα ειδικής συνέλευσης. Το εκπληκτικό είναι ότι όλα αυτά ξεκίνησαν με ένα βιβλίο που βρέθηκε στο δρόμο!

Ακτή Ελεφαντοστού

Καθώς πήγαινε στην υπηρεσία αγρού στην πρωτεύουσα, το Αμπιτζάν, ένας νεαρός Μάρτυρας, ο Μπερενζέ, πέρασε δίπλα από μια γυναίκα που πουλούσε ψωμί. Της είχε πέσει ένα χαρτονόμισμα 5.000 φράγκων (περίπου 8 ευρώ) χωρίς να το αντιληφθεί. Μόλις ο Μπερενζέ το μάζεψε για να της το δώσει, μια άλλη γυναίκα, ερχόμενη από την αντίθετη κατεύθυνση, φώναξε: «Δώσε μου τα λεφτά, είναι δικά μου!» Εντούτοις, όταν ο Μπερενζέ τής ζήτησε να επαληθεύσει το ποσό, η γυναίκα θύμωσε και έφυγε. Ο Μπερενζέ έτρεξε να προλάβει τη γυναίκα η οποία είχε χάσει τα χρήματα. Προς έκπληξή του, εκείνη αρνήθηκε ότι της είχαν πέσει χρήματα, προσθέτοντας: «Κόλπο είναι για να με ληστέψεις». Διακρίνοντας την ειλικρίνεια και την επιμονή του Μπερενζέ, όμως, εκείνη έψαξε και ανακάλυψε ότι όντως της έλειπαν 5.000 φράγκα, ποσό που αντιστοιχούσε σε 50 φραντζόλες ψωμί.

Ο Μπερενζέ είπε: «Της έδωσα τα χρήματα και της είπα ότι αυτό το έκανα χάρη στον Θεό μου, τον Ιεχωβά, ο οποίος διδάσκει τους υπηρέτες του να είναι έντιμοι. Εκείνη με ευχαρίστησε και είπε: “Αν ο καθένας συμπεριφερόταν όπως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, όλοι οι άνθρωποι θα ήταν φίλοι μεταξύ τους. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που βλέπω κάποιον νεαρό να ενεργεί με αυτόν τον τρόπο”. Της άφησα ένα φυλλάδιο και υποσχέθηκε ότι στο εξής θα άκουγε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Για όλη εκείνη την ημέρα, είχα μόνο 50 φράγκα [0,08 ευρώ] στην τσέπη μου. Και όμως, ήμουν χαρούμενος που είχα κάνει το σωστό».

Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό

Ο Γιουτζίν, που είναι πρεσβύτερος, εργάζεται σε επιχείρηση διαμαντιών ως θυρωρός και φύλακας. Ο ίδιος θυμάται: «Κάποιο βράδυ ήρθε ένας κύριος στο κατάστημα με σκοπό να πουλήσει διαμάντια αξίας [17.000 ευρώ]. Ωστόσο, το πακέτο που περιείχε τα διαμάντια είχε πέσει από  την τσέπη του. Έψαχνε παντού απεγνωσμένα, αλλά δεν μπορούσε να το βρει. Την επομένη, το αφεντικό του και ένας συνάδελφός του περπατούσαν πάνω κάτω στο δρόμο ψάχνοντας για το πακέτο, αλλά μάταια. Κατόπιν, άρχισα να σκουπίζω έξω από το μαγαζί μας, ακριβώς μπροστά στην πόρτα, και να! Το πακέτο με τα διαμάντια! Το μάζεψα και έτρεξα στο αφεντικό μου, ο οποίος είναι Βέλγος. Δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που έκανα. Του είπα ότι είμαι Μάρτυρας του Ιεχωβά και ότι έχω ευλαβικό φόβο για τον Θεό μου. Ο ιδιοκτήτης των διαμαντιών, βαθιά συγκινημένος από την εντιμότητά μου, αναφώνησε: “Απίστευτο!”

»Κάποιος συνάδελφός μου μού είπε: “Γιουτζίν, έσωσες τη φήμη μας!”

»Εγώ αποκρίθηκα: “Ευχαριστώ! Όλη η δόξα ανήκει στον Ιεχωβά, αφού εκείνος μου δίδαξε την εντιμότητα”».

Ανγκόλα

Ενώ επισκεπτόταν μια αγροτική περιοχή, ο Ζουάου, ένας ιεραπόστολος ο οποίος υπηρετεί ως επίσκοπος περιοχής, ήθελε να δείξει στους ντόπιους αδελφούς και στους ενδιαφερομένους το DVD με τίτλο Νώε—Περπάτησε με τον Θεό & Δαβίδ—Εμπιστεύτηκε στον Θεό. Ο αδελφός πήρε μαζί του μια μικρή γεννήτρια, δύο μεγάφωνα και λίγη βενζίνη, καθώς και το φορητό του υπολογιστή. Στο πρώτο χωριό κατέλυσε σε ένα μικρό σπίτι από λάσπη και διευθέτησε να δείξει την ταινία αργότερα το βράδυ. «Προς έκπληξή μου», είπε, «ήρθαν περίπου 38 άνθρωποι, εξοπλισμένοι με καρέκλες, πάγκους, πέτρες, μεταλλικά δοχεία και άλλα πράγματα που θα χρησίμευαν ως καθίσματα. Το σπίτι δεν χωρούσε ούτε τους μισούς, οπότε έπρεπε να παρακολουθήσουμε την ταινία έξω. Κάτω από τον έναστρο ουρανό, έβαλα τον υπολογιστή πάνω σε μερικούς πλίθους, και πολλοί από τους παρόντες κάθησαν καταγής πάνω σε πολύχρωμα αφρικανικά υφάσματα». Τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα στην περιοχή και πολλοί έρχονταν στα χωριά που επισκεπτόταν ο Ζουάου. «Όταν τελείωνε η προβολή, κανείς δεν ήθελε να φύγει», θυμάται ο ίδιος. «Πολλοί είπαν ότι εκείνη ήταν η ομορφότερη νύχτα της ζωής τους και εξέφραζαν βαθιά ευγνωμοσύνη  στον Ιεχωβά για αυτή την πνευματική προμήθεια». Στη διάρκεια των τριών εβδομάδων κατά τις οποίες ο Ζουάου επισκεπτόταν τους ομίλους σε εκείνη την αγροτική περιοχή, 1.568 άτομα παρακολούθησαν το DVD!

Γκάνα

Η Βίντα, έμπορος τροφίμων στην Άκρα, δίσταζε να προμηθεύει φρέσκα λαχανικά στο γραφείο τμήματος στην Γκάνα. Γιατί; Ο πάστοράς της τής είχε πει ότι οι Μάρτυρες ήταν εχθρικοί προς αυτούς που δεν ήταν Μάρτυρες. Κατά συνέπεια, όταν η Βίντα παρέδωσε την πρώτη παραγγελία τροφίμων, έμεινε έκπληκτη που το προσωπικό της κουζίνας την αντιμετώπισε με φιλικά χαμόγελα και ευγενικές εκφράσεις εκτίμησης. Στις εβδομάδες που ακολούθησαν, εξοικειώθηκε με τους εθελοντές στο γραφείο τμήματος, παρατηρώντας ότι όλοι τους ήταν καλοσυνάτοι απέναντί της και συνειδητοποιώντας ότι ο πάστορας δεν της είχε πει την αλήθεια.

Ανυπομονώντας να μάθει περισσότερα, η Βίντα ζήτησε Γραφική μελέτη, αν και δεν μπορούσε να διαβάζει. Μέσα σε έξι μήνες, η Βίντα έμαθε να διαβάζει από τη δική της Γραφή και σε μια πρόσφατη συνέλευση περιφερείας βαφτίστηκε. Παρά το χλευασμό από μέλη της οικογένειας και από πρώην συνεργάτες, η Βίντα έχει βοηθήσει την ξαδέλφη της να αποκτήσει τα προσόντα για να υπηρετεί ως αβάφτιστη ευαγγελιζόμενη.

Σουδάν

Ενώ ασχολούνταν με τη διακονία από σπίτι σε σπίτι, μια αδελφή συνάντησε δύο κορίτσια που την καλοδέχτηκαν. Περιέργως, τα κορίτσια δεν άφηναν την αδελφή να τα βοηθήσει να βρίσκουν τα εδάφια στη Γραφή τους. Όπως αποδείχτηκε, ο τοπικός ιερέας τούς είχε προειδοποιήσει ότι, αν ένας από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά άγγιζε τη Γραφή τους, το περιεχόμενο θα άλλαζε αυτομάτως έτσι ώστε να συμφωνεί με τις διδασκαλίες των Μαρτύρων. Τα κορίτσια μάλιστα απέφυγαν να χαιρετήσουν την αδελφή διά χειραψίας. Ωστόσο, όταν έβρισκαν τα εδάφια μόνες τους, ό,τι διάβαζαν ήταν σε αρμονία με τα λεγόμενα της αδελφής. Διαπιστώνοντας ότι ο ιερέας είχε πει ψέματα, αποφάσισαν να μελετήσουν τη Γραφή.  Γεμάτος ανησυχία, ο ιερέας υποσχέθηκε να τους δώσει χρήματα να αγοράσουν τρόφιμα—υπό τον όρο ότι δεν θα συνέχιζαν τη Γραφική μελέτη. Ποια ήταν η απόκρισή τους; «Δεν θέλουμε να γεμίσουμε το στομάχι μας με φαγητό. Προτιμούμε να γεμίσουμε με το Λόγο του Θεού». Τα κορίτσια παρακολουθούν τώρα τις συναθροίσεις.

Αιθιοπία

Μολονότι η σύζυγος του Αγουόκ ήταν ήδη δέκα χρόνια Μάρτυρας του Ιεχωβά, αυτός δεν είχε δείξει πολύ ενδιαφέρον για την αλήθεια. Εντούτοις, όταν ταξίδεψε σε κάποιο άλλο μέρος της χώρας για ένα δίμηνο σεμινάριο, αποφάσισε να ψάξει για τους Μάρτυρες. Μόλις έφτασε, του έδειξαν το γραφείο στο οποίο εργάζεται μια αδελφή μας. Η αδελφή είχε προσευχηθεί να έρθει κάποιος αδελφός να βοηθήσει την εκκλησία εκεί. Όταν της είπαν ότι υπήρχε κάποιος που αναζητούσε Μάρτυρες του Ιεχωβά, ήρθαν στο μυαλό της οι προσευχές της. Βλέποντας τον Αγουόκ, ο οποίος ήταν καλοντυμένος και περιποιημένος, συμπέρανε ότι αυτός ήταν ο καινούριος αδελφός για τον οποίο είχε προσευχηθεί. Γεμάτη χαρά, έσπευσε προς το μέρος του Αγουόκ και τον υποδέχτηκε θερμά. Επειδή ήταν τόσο χαρούμενη, εκείνος δεν είχε τη δύναμη να τη διορθώσει, ούτε ήθελε να την απογοητεύσει όταν τον σύστησε στους αδελφούς. Κατά την παραμονή του, παρακολουθούσε όλες τις συναθροίσεις. Όταν το σεμινάριο τελείωσε και ήρθε η ώρα να φύγει, μερικές αδελφές τον κάλεσαν για μεσημεριανό και του ζήτησαν να προσευχηθεί για το φαγητό. Εκείνος θυμήθηκε πώς η σύζυγός του, με καλυμμένο το κεφάλι της, ευχαριστούσε τον Θεό για το φαγητό στο σπίτι, προσευχόμενη στο όνομα του Ιησού. Έτσι λοιπόν, η προσευχή και το γεύμα πήγαν καλά. Συγκινημένος από την καλοσύνη που του δείχτηκε στη διάρκεια της παραμονής του εκεί, ο Αγουόκ αποφάσισε να γίνει πραγματικός αδελφός. Όταν επέστρεψε στο σπίτι, άρχισε να μελετάει, και σε μια πρόσφατη συνέλευση βαφτίστηκε. Η σύζυγός του είναι περιχαρής, ο δε Αγουόκ περιμένει την ευκαιρία για να πει την ιστορία του στην εκκλησία που επισκέφτηκε.

 ΕΥΡΩΠΗ

ΧΩΡΕΣ 46

ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ 730.776.667

ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΜΕΝΟΙ 1.506.019

ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ 744.319

Ουκρανία

Κάποιος ντόπιος ηλεκτρολόγος πήγε στην Αίθουσα Βασιλείας να επισκευάσει το μετρητή του ρεύματος. Ο άνθρωπος αυτός ήταν διαβόητος στο χωριό του ως μέθυσος. Ενώ επισκεύαζε το μετρητή, παρατήρησε το εδάφιο του έτους: «Πλησιάστε τον Θεό, και αυτός θα πλησιάσει εσάς». (Ιακ. 4:8) Σταμάτησε για λίγο και ρώτησε κάποιον από τους αδελφούς: «Είναι πράγματι δυνατόν να πλησιάσουμε τον Θεό; Μπορούν οι αμαρτωλοί να πλησιάσουν τον Θεό;» Ο αδελφός τού απάντησε από τη Γραφή και τον προσκάλεσε στη συνάθροιση. Την Κυριακή, ο άνθρωπος αποφάσισε να πάει στη συνάθροιση αλλά σε άλλο χωριό, επειδή δεν ήθελε να τον δουν οι γείτονές του να πηγαίνει στην Αίθουσα Βασιλείας. Όπως αποδείχτηκε, όμως, ο δημόσιος ομιλητής εκείνη την ημέρα ήταν ένας πρεσβύτερος από το χωριό αυτού του ανθρώπου. Μόλις τον είδε, ο άνθρωπος προσπάθησε να κρυφτεί. Αλλά ο πρεσβύτερος τον γνώρισε και τον υποδέχτηκε θερμά. Έτσι λοιπόν, αποφάσισε να παρακολουθεί συναθροίσεις στο δικό του χωριό. Άρχισε Γραφική μελέτη και έναν χρόνο αργότερα βαφτίστηκε.

Εκείνη την εποχή, η σύζυγός του εργαζόταν στο εξωτερικό και δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο άντρας της είχε σταματήσει να πίνει και ότι είχε γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά. Για να το δει με τα μάτια της, επέστρεψε στο σπίτι. Χάρηκε που ο άντρας της είχε σταματήσει την κατάχρηση αλκοόλ και φρόντιζε για τα παιδιά τους, αλλά δεν της άρεσε το γεγονός ότι είχε γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά. Κάποια μέρα, όμως, εκείνος τη ρώτησε: «Θα μπορούσαμε, σε παρακαλώ, να πάμε στην Αίθουσα Βασιλείας  όλοι μαζί ως οικογένεια;» Εκείνη συμφώνησε. Άρχισε Γραφική μελέτη και σε λίγο διάστημα βαφτίστηκε τόσο η ίδια όσο και οι τρεις τους κόρες. Έτσι λοιπόν, ένα Γραφικό εδάφιο βοήθησε πέντε ανθρώπους να πλησιάσουν τον Θεό.

Ελλάδα

Κάποιος αδελφός ο οποίος ακολουθεί την ίδια διαδρομή για τη δουλειά του καθημερινά παρατήρησε μια γυναίκα η οποία πήγαινε τακτικά σε ένα μικρό εκκλησάκι. Τέτοιου είδους εκκλησάκια, που υπάρχουν δίπλα σε δρόμους στην Ελλάδα, συνήθως υποδηλώνουν τον τόπο ενός θανατηφόρου δυστυχήματος. Για να βοηθήσει αυτή τη γυναίκα, ο αδελφός έγραψε μια σύντομη επιστολή με παρηγορητικές Γραφικές σκέψεις σχετικά με την κατάσταση των νεκρών και την ελπίδα της ανάστασης. Αφού πρόσθεσε το όνομά του και τον αριθμό του τηλεφώνου του, ο αδελφός έβαλε την επιστολή μέσα στο εκκλησάκι. Την επόμενη κιόλας μέρα, η γυναίκα τού τηλεφώνησε και έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τα καλά νέα. Τώρα δέχεται τακτικά επανεπισκέψεις.

Νορβηγία

Ύστερα από την υπηρεσία αγρού, έξι αδελφές πήγαν σε μια καφετέρια. Συζητούσαν για μια εξαιρετική δημόσια ομιλία που είχαν ακούσει στην Αίθουσα Βασιλείας δύο μέρες νωρίτερα. Αφορούσε την ελπίδα της ανάστασης. Έπειτα από λίγο, μια κυρία που άκουγε ήρθε στο τραπέζι τους. Ρώτησε αν μπορούσε να καθήσει μαζί τους για να ακούσει το θέμα το οποίο συζητούσαν. Τους είπε ότι είχε χάσει πρόσφατα και τους δύο γονείς της. Ακολούθησε μια εποικοδομητική συζήτηση. Οι αδελφές ζήτησαν από την κυρία τον αριθμό του τηλεφώνου της και μία από αυτές επικοινώνησε αργότερα μαζί της και άρχισε Γραφική μελέτη.

Λιθουανία

Η Όλγκα, μια νεαρή ολοχρόνια ευαγγελιζόμενη, ξεκίνησε Γραφική μελέτη στην πόρτα με κάποια Ρωσίδα. Σε μια από τις αρχικές συζητήσεις τους, η γυναίκα ζήτησε από την Όλγκα να εξηγήσει τη Γραφική φράση «τελευταίες ημέρες». (2 Τιμ. 3:1) Η Όλγκα υποσχέθηκε να το κάνει αυτό στην επόμενη επίσκεψή της. Επί σχεδόν έναν μήνα, η Όλγκα δεν μπορούσε να βρει τη γυναίκα στο σπίτι, μολονότι πήγε πολλές φορές.  Και ενώ κανείς δεν άνοιγε την πόρτα, η Όλγκα πρόσεξε ότι κάποιος την παρατηρούσε από το ματάκι. Η Όλγκα λέει: «Αρνιόμουν να πιστέψω ότι αυτή η γυναίκα δεν ήθελε να συνεχίσει τις Γραφικές μας συζητήσεις. Άλλωστε, κάποιος άλλος μπορεί να ήταν πίσω από την κλειστή πόρτα. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να της γράψω μια επιστολή για να της εξηγήσω το ζήτημα που την απασχολούσε. Τρεις μέρες αργότερα, προσπάθησα και πάλι να τη βρω στο σπίτι. Πόσο χάρηκα όταν άνοιξε την πόρτα η ίδια! Συγκινήθηκε βαθιά από την επιστολή και το προσωπικό ενδιαφέρον που της δείχτηκε».

Η γυναίκα ευχαρίστησε την Όλγκα και είπε: «Διάβασα την επιστολή σου αρκετές φορές και κατάλαβα τα πάντα». Ως αποτέλεσμα, η αρχική μελέτη στην πόρτα μετατράπηκε σε τακτική οικιακή Γραφική μελέτη με το βιβλίο Τι Διδάσκει η Γραφή. Και τώρα, κάθε φορά που η Όλγκα πηγαίνει στη μελέτη, αυτή η ενδιαφερόμενη την υποδέχεται θερμά.

Ελβετία

Στην κοσμοπολίτικη Γενεύη, μια αδελφή ονόματι Μαρί μίλησε σε μια γυναίκα από τη Μέση Ανατολή. Επειδή η Μαρί μαθαίνει αραβικά, χρησιμοποίησε αυτή τη γλώσσα για να επικοινωνήσει μαζί της. Η Μαρί είπε ότι πίστευε σε έναν μόνο αληθινό Θεό. Εκείνη τη στιγμή, η γυναίκα την αγκάλιασε και τη φίλησε, λέγοντας ότι, προτού της μιλήσει η Μαρί, ήταν λυπημένη και προσευχόταν. Η κυρία είπε πως επέστρεφε στη χώρα της την επόμενη μέρα. Η Μαρί άνοιξε τη Γραφή της, διάβασε το εδάφιο 1 Πέτρου 3:7 και εξήγησε ότι ο Θεός εκτιμάει πολύ τις γυναίκες. Κατόπιν, είπε ότι ο Ιεχωβά θέλει να τιμάει και να σέβεται κάθε σύζυγος τη γυναίκα του. Έκπληκτη, η κυρία ρώτησε: «Είσαι άγγελος ή άνθρωπος;  Η στενοχώρια μου είναι ότι ο άντρας μου δεν εφαρμόζει όσα λέει ο Θεός σε αυτό το εδάφιο. Προσεύχομαι τακτικά στον Θεό για να με βοηθήσει. Και εσύ άνοιξες αυτό το βιβλίο και μου διάβασες αυτό το εδάφιο». Η κυρία ζήτησε ύστερα από τη Μαρί να της σημειώσει το εδάφιο σε ένα χαρτάκι. Είπε ότι θα έπαιρνε το χαρτάκι μαζί της για να το δείξει στην οικογένειά της και να τους πει για αυτή τη θαυμάσια συνάντηση. Η Μαρί λυπήθηκε που η κυρία έπρεπε να φύγει, αλλά συμφώνησαν να διατηρήσουν την επαφή.

Ολλανδία

Στην πόλη του Ρότερνταμ υπάρχει ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια στον κόσμο. Τα φορτία που φτάνουν διά θαλάσσης μεταφέρονται σε φορτηγά για διανομή στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή πέρα από αυτές. Έτσι λοιπόν, μεγάλος αριθμός φορτηγών περνάει από τούτη τη χώρα. Σε έναν από τους μεγαλύτερους αυτοκινητόδρομους προς τη γειτονική Γερμανία υπάρχει ένας τεράστιος σταθμός φορτηγών από τον οποίο περνούν μέχρι και 1.500 νταλίκες κάθε ώρα. Επειδή πολλοί οδηγοί κάνουν αναγκαστικά διάλειμμα εκεί, οι αδελφοί μας επωφελούνται από την ευκαιρία να δώσουν μαρτυρία από φορτηγό σε φορτηγό, συναντώντας οδηγούς από την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και σχεδόν όλες τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Στους οδηγούς αρέσουν πολύ τα περιοδικά μας. Το περασμένο έτος, οι αδελφοί κήρυξαν στο σταθμό φορτηγών 82 φορές και διέθεσαν περισσότερα από 10.000 περιοδικά σε 35 γλώσσες.

 ΑΜΕΡΙΚΗ

ΧΩΡΕΣ 56

ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ 883.782.291

ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΜΕΝΟΙ 3.256.287

ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ 3.111.358

Περού

Ο Χόρχε υπηρετεί ως τακτικός σκαπανέας και βγάζει τα προς το ζην ζωγραφίζοντας πίνακες. Έδωσε μαρτυρία στον Χούμπερτ, έναν άλλον καλλιτέχνη, ο οποίος δέχτηκε Γραφική μελέτη. Παρά τη σφοδρή εναντίωση από την οικογένειά του, τους φίλους και τους γείτονές του, ο Χούμπερτ ολοκλήρωσε τη μελέτη του βιβλίου Γνώση που Οδηγεί στην Αιώνια Ζωή σε έξι μόλις μήνες. Στις προσευχές του, ζητούσε από τον Ιεχωβά να βοηθήσει την οικογένειά του να μάθει την αλήθεια. Ο Χούμπερτ ξαφνιάστηκε ευχάριστα όταν ο αδελφός του ο Γιον άρχισε να παρευρίσκεται στη μελέτη του και να παρακολουθεί τις συναθροίσεις. Την επόμενη εβδομάδα, άρχισε να παρευρίσκεται στη μελέτη και ο γαμπρός του Γιον, ο Σέζαρ. Η σύζυγος του Σέζαρ, ενώ αρχικά εναντιωνόταν, ξεκίνησε και εκείνη μελέτη. Αργότερα, ήθελε να κάνει μελέτη ένας συμφοιτητής του Χούμπερτ, ο Ρεϊνάλντο. Η σφοδρή εναντίωση τον ανάγκασε να κάνει τη μελέτη στο σπίτι του Χούμπερτ. Σύντομα ύστερα από αυτό, ένας άλλος αδελφός του Χούμπερτ, ο Μίλτον, άρχισε και εκείνος μελέτη. Μετά το πρώτο του μάθημα, ο Μίλτον έδωσε μαρτυρία σε δύο συμφοιτητές του, τον Ντάργουιν και τον Κρίστιαν, οι οποίοι  και οι δύο άρχισαν να μελετούν και να παρακολουθούν συναθροίσεις. Ο Χούμπερτ έχει επίσης δύο μεγαλύτερα αδέλφια, τον Ρόναλντ και τον Μάρτιν. Ο Ρόναλντ ήρθε στη μελέτη του Χούμπερτ με έναν μακρύ κατάλογο από Γραφικές ερωτήσεις, οπότε ο Χόρχε εξήγησε ότι μια Γραφική μελέτη θα απαντούσε σε όλα του τα ερωτήματα. Εκείνος δέχτηκε. Κατόπιν, άρχισε να μελετάει ο Μάρτιν, και οι δύο κόρες του έχουν επίσης αρχίσει να συμμετέχουν στη μελέτη. Ο Χούμπερτ και ο Γιον βαφτίστηκαν στη Συνέλευση Περιφερείας «Η Απελευθέρωση Πλησιάζει!» Ως αποτέλεσμα της αρχικής μαρτυρίας, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, συνολικά 18 άτομα έχουν γνωρίσει τον Ιεχωβά.

Βραζιλία

Ο Πάουλου μένει στο βόρειο μέρος της χώρας σε ράντσο. Η γυναίκα με την οποία συζούσε, και την οποία παντρεύτηκε αργότερα, έκανε Γραφική μελέτη, και ο ίδιος συμφώνησε να μελετήσει τη Γραφή απλώς για να την ευχαριστήσει. Στο μεταξύ, οι καουμπόιδες που εργάζονταν στο ράντσο κυνήγησαν και τελικά σκότωσαν έναν ιαγουάρο ο οποίος αποδεκάτιζε τα βοοειδή. Θέλοντας να επωφεληθούν από την κατάσταση, τηλεφώνησαν στον ιδιοκτήτη του ράντσου και του ζήτησαν χρήματα για να μισθώσουν κάποιον επαγγελματία κυνηγό ιαγουάρων. Ο Πάουλου συμμετείχε στο σχέδιο, λέγοντας μάλιστα στο αφεντικό του την ίδια ιστορία. Ωστόσο, λόγω των όσων είχε μάθει ο Πάουλου από τη Γραφή, η συνείδησή του τον ενοχλούσε. Ξέροντας ότι μπορούσε να χάσει τη δουλειά του και ότι οι συνάδελφοί του θα θύμωναν μαζί του, τηλεφώνησε στο αφεντικό του και του είπε την αλήθεια. Αργότερα, ο Πάουλου πήρε προαγωγή ως υπεύθυνος του ράντσου  χάρη στην εντιμότητά του. Ο Πάουλου και η σύζυγός του είναι τώρα βαφτισμένοι ευαγγελιζόμενοι των καλών νέων. Τι ευχάριστο που είναι να βλέπεις αυτόν τον έντιμο άντρα να φτάνει με το τρακτέρ του στην Αίθουσα Βασιλείας μαζί με τη σύζυγο και τα δυο τους παιδιά!

Μεξικό

Η Μαρία, ζηλώτρια τακτική σκαπάνισσα, σε μια συγκέντρωση γονέων που έγινε στο σχολείο όπου πηγαίνουν οι δύο μικρές κόρες της παρατήρησε ότι οι δάσκαλοι ανησυχούσαν για την αντιδραστική στάση και την ανήθικη συμπεριφορά μερικών μαθητών. Κάποια δασκάλα είπε: «Γονείς, αν δεν θέλετε να δείτε άλλον έναν εγκληματία στους δρόμους, παρακαλούμε βοηθήστε μας. Μιλήστε στα παιδιά σας. Αγοράστε τους ένα βιβλίο. Κάντε κάτι για αυτά επειδή έχουν πολλά ερωτήματα. Μην τα αφήνετε να παίρνουν τις απαντήσεις στο δρόμο». Αργότερα, η Μαρία ρώτησε τη διευθύντρια για τη διαγωγή των κοριτσιών της και εκείνη της είπε ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα. Κατόπιν, η αδελφή τής πρότεινε το βιβλίο Οι Νεαροί Ρωτούν—Αποτελεσματικές Απαντήσεις ως πρακτικό οδηγό για τους νεαρούς. Η διευθύντρια άκουσε προσεκτικά και ζήτησε από τη Μαρία να της φέρει ένα αντίτυπο. Όταν η Μαρία το έφερε την επόμενη μέρα, η διευθύντρια το ξεφύλλισε με εκτίμηση και ζήτησε άλλο ένα αντίτυπο για την ψυχολόγο του σχολείου. Η ψυχολόγος, αφού το διάβασε, συνέστησε να συμπεριληφθεί αυτό στη διδακτέα ύλη του σχολείου. Η διευθύντρια παρήγγειλε ένα βιβλίο για καθέναν από τους 12 δασκάλους και 50 βιβλία για τη βιβλιοθήκη του σχολείου.

Ουρουγουάη

Κάποια μέρα, πριν ξημερώσει, ένας κύριος ταξίδευε από τη γειτονική Αργεντινή στο σπίτι του στην Ουρουγουάη. Ήταν έτοιμος να επιβιβαστεί στο φέριμποτ το οποίο διασχίζει το Ρίο δε λα Πλάτα όταν τον πλησίασε ένα νεαρό κορίτσι που του πρόσφερε το περιοδικό Ξύπνα! του Ιανουαρίου 2006, με την εισαγωγική σειρά άρθρων «Τι θα Φέρει το Μέλλον;» Το κορίτσι ήταν φιλικό και εκείνος δέχτηκε ευχαρίστως το περιοδικό. Φτάνοντας στο Μοντεβιδέο, οι επιβάτες οδηγήθηκαν στον κεντρικό σταθμό λεωφορείων. Προς έκπληξή του, τον πλησίασε ξανά μια Μάρτυρας του Ιεχωβά, αλλά αυτή τη  φορά ήταν ηλικιωμένη με μπαστούνι. Του πρόσφερε το ίδιο τεύχος και εκείνος το δέχτηκε. Λίγη ώρα αφότου έφτασε στο σπίτι εκείνο το απόγευμα, άκουσε χτύπημα στην πόρτα. Ναι, ήταν μια Μάρτυρας του Ιεχωβά. Αφού άκουσε μια σύντομη παρουσίαση, πήρε το περιοδικό—για τρίτη φορά εκείνη τη μέρα! Όταν η Μάρτυρας του Ιεχωβά εξήγησε ότι γίνονται δεκτές συνεισφορές για το παγκόσμιο έργο, εκείνος είπε ότι ήξερε ήδη για αυτό και πήγε μέσα να φέρει λίγα χρήματα. Επιστρέφοντας, έφερε επίσης τα δύο περιοδικά τα οποία είχε δεχτεί νωρίτερα την ίδια μέρα. Αναφερόμενος στο ερώτημα: «Τι θα φέρει το μέλλον;» χαμογέλασε και είπε: «Για ένα είμαι βέβαιος: Το μέλλον θα φέρει κάποιον Μάρτυρα του Ιεχωβά!»

Πόρτο Ρίκο

Μια αδελφή επισκεπτόταν την κόρη της όταν δύο ληστές όρμησαν στο σπίτι, ο ένας οπλισμένος με περίστροφο. Ζήτησαν χρήματα, αλλά όταν οι γυναίκες είπαν ότι δεν είχαν, ο ένας άρχισε να ψάχνει το σπίτι ενώ ο άλλος τις σημάδευε με το όπλο. Αμέσως άρχισαν να προσεύχονται στον Ιεχωβά. Ο ληστής ρώτησε: «Τι κάνετε;» Εκείνες απάντησαν ότι ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά και προσεύχονταν στον Θεό τους, τον Ιεχωβά. Καθώς οι αδελφές κήρυτταν στο ληστή με το όπλο, ο άλλος επέστρεψε λέγοντας ότι είχε βρει μια κάρτα ανάληψης χρημάτων. Μπήκαν όλοι στο αυτοκίνητο της μητέρας και κατευθύνθηκαν προς την τράπεζα. Οι αδελφές συνέχισαν να κηρύττουν και να μιλούν με σεβασμό στους ληστές. Η μητέρα ζήτησε τότε από τον κλέφτη με το όπλο να το κατεβάσει, και προς έκπληξή της εκείνος το έκανε, λέγοντας ότι τη θαύμαζε για την ψυχραιμία της. Η αδελφή είπε ότι είχε γιο στην ηλικία τους, αλλά εκείνος είχε λαμπρό μέλλον μπροστά του. Παρότρυνε τους ληστές να συμμορφωθούν με τις οδούς του Ιεχωβά για να έχουν και εκείνοι θαυμάσιο μέλλον. Παρ’ όλα αυτά, όλοι συνέχισαν για την τράπεζα και η κόρη έβγαλε μερικά χρήματα. Οι ληστές οδήγησαν τότε τις αδελφές μας σε ένα δρομάκι, όπου τις άφησαν ελεύθερες. Ο ένας ληστής ήθελε να τις δέσει αλλά ο άντρας με το όπλο δεν το επέτρεψε. Είπε στις αδελφές ότι κάποιος πολύ δυνατός τις προστάτευε. Νωρίτερα, αυτοί είχαν ληστέψει, είχαν δέσει και είχαν ξυλοκοπήσει άλλους στη γειτονιά.

 ΩΚΕΑΝΙΑ

ΧΩΡΕΣ 30

ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ 35.914.649

ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΜΕΝΟΙ 94.323

ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ 49.667

Παπούα-Νέα Γουινέα

Ο Τομ, πρώην στρατιώτης, γνώριζε τη φρίκη του πολέμου. Όταν συνάντησε τους Μάρτυρες στο χωριό όπου έμενε, συγκινήθηκε από την υπόσχεση της Γραφής για έναν κόσμο χωρίς πόλεμο. Ο Τομ μελετούσε τη Γραφή και προόδευε πνευματικά, αλλά μια δοκιμασία της πίστης του ήρθε όταν αποφάσισε να παρακολουθήσει την Ανάμνηση. Ο πατέρας του Τομ ήταν παλιότερα πάστορας της Ενωμένης Εκκλησίας, ο δε Τομ ήταν τότε ο επίτροπος εκείνης της εκκλησίας, η οποία έδρευε ακριβώς δίπλα στην Αίθουσα Βασιλείας. Καθώς ο Τομ έμπαινε στην Αίθουσα Βασιλείας, είδε μέλη της εκκλησίας—στενούς του φίλους, πρώην συνεργάτες, καθώς και τον ιερέα της εκκλησίας—να τον κοιτάζουν. Ο Τομ ήθελε να κρυφτεί, αλλά μετά σκέφτηκε: “Γιατί να κρυφτώ; Τώρα είναι ο καιρός να μάθουν οι άνθρωποι ότι πρόκειται να γίνω Μάρτυρας του Ιεχωβά”. Μετά τη γιορτή του Πάσχα, πλησίασε τον ιερέα της εκκλησίας και ρώτησε: «Με είδες στην Αίθουσα Βασιλείας;»

Ο ιερέας είπε: «Ναι, σε είδα», και μετά γέλασαν και οι δύο.

Κατόπιν ο Τομ είπε: «Φίλε μου, πίστευα ότι ένα παλιό εστιατόριο ήταν το καλύτερο μέρος για να φάει κανείς, αλλά έμαθα ότι υπήρχε δηλητήριο στο φαγητό. Ύστερα βρήκα ένα καινούριο εστιατόριο το οποίο σέρβιρε υγιεινό, θρεπτικό φαγητό. Αφού, λοιπόν, γεύτηκα τόσο καλό φαγητό, γιατί να θέλω να πάω ξανά στο παλιό εστιατόριο;»

Ο ιερέας κατάλαβε το σημείο και είπε: «Τομ, μην το πεις σε κανέναν αλλά είμαι τακτικός αναγνώστης του περιοδικού  Ξύπνα!» Ο Τομ απέσυρε το όνομά του από τον κατάλογο των μελών της εκκλησίας και, παρά το ότι πέρασε αρκετές δοκιμασίες, έχει γίνει αφιερωμένος υπηρέτης του Ιεχωβά.

Νησιά Σολομώντος

Στις 18 Φεβρουαρίου 2006, 58 ευαγγελιζόμενοι αποφοίτησαν από την πρώτη Τάξη για την Εκμάθηση της Βασικής Αυστραλιανής Νοηματικής Γλώσσας που οργανώθηκε από το γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Έκτοτε, δέκα κουφοί άνθρωποι έχουν δεχτεί Γραφική μελέτη και παρακολουθούν τις συναθροίσεις. Ένας από αυτούς είναι ο Μόουζες. Ο γείτονάς του τον είχε περιγράψει ως «ευέξαπτο άνθρωπο με ξεσπάσματα θυμού—τον οποίο είναι πολύ δύσκολο να λογικέψεις». Εντούτοις, όταν κάποιος συγγενής του Μάρτυρας, ο οποίος είχε παρακολουθήσει τα μαθήματα, πρόσφερε στον Μόουζες Γραφική μελέτη, αυτός δέχτηκε αμέσως. Έναν μήνα αργότερα, όταν παρακολούθησε την πρώτη του συνάθροιση στην Αίθουσα Βασιλείας, τα ρούχα του ήταν ατημέλητα, τα μαλλιά του μακριά και τα γένια του απεριποίητα. Η υποδοχή που του έγινε και οι αλήθειες που «άκουσε» άγγιξαν την καρδιά του. Εξεπλάγη όταν έμαθε από τη Γραφή ότι, δίνοντας κάποιος κατάλληλη προσοχή στο ντύσιμο και στην εμφάνισή του, δοξάζει τον Θεό. Όταν μπήκε στην Αίθουσα Βασιλείας την επόμενη εβδομάδα, οι αδελφοί δεν τον αναγνώρισαν. Είχε κόψει τα μαλλιά του, είχε ξυρίσει τα γένια του και ήταν κομψά ντυμένος. Είχε κάνει αλλαγές και στην προσωπικότητά του. Ο γείτονάς του είπε: «Τώρα είναι καθαρός και πάντα χαμογελαστός». Ο Μόουζες προοδεύει πνευματικά και βοηθάει και άλλους κουφούς να κατανοήσουν τα καλά νέα.

Ταϊτή

Η μικρή απομονωμένη ατόλλη του Μακέμο, 600 και πλέον χιλιόμετρα από την Ταϊτή, έχει μόνο 720 κατοίκους. Μια γυναίκα ονόματι Ραβαχέρε άκουσε για την αλήθεια κατά τη διάρκεια της παραμονής της σε συγγενείς στην Ταϊτή. Μόλις επέστρεψε στο Μακέμο, άρχισε να μελετάει τη Γραφή, πρώτα δι’ αλληλογραφίας, ύστερα μέσω φαξ και αργότερα μέσω τηλεφώνου. Η Ραβαχέρε νομιμοποίησε το γάμο της  και έκανε περαιτέρω αλλαγές για να συμμορφωθεί με τους κανόνες του Ιεχωβά, παρά την πίεση που ασκούσαν μερικά μέλη της οικογένειάς της που ήθελαν να μην εγκαταλείψει τη θρησκεία των Μορμόνων. Τελικά, κατά την παραμονή της σε αδελφούς μιας εκκλησίας στην Ταϊτή, η Ραβαχέρε έγινε αβάφτιστη ευαγγελιζόμενη. Κάθε δύο εβδομάδες λαβαίνει ενθαρρυντικές επιστολές από ευαγγελιζομένους εκείνης της εκκλησίας.

Τον Ιούνιο του 2006, ο επίσκοπος περιοχής και η σύζυγός του επισκέφτηκαν τη Ραβαχέρε. Εκείνος ανέφερε ότι η Ραβαχέρε κηρύττει κάθε σαββατοκύριακο από πόρτα σε πόρτα. Έχει χαρτογραφήσει τον τομέα της και άρχισε αρκετές οικιακές Γραφικές μελέτες. Εκθέτει τα περιοδικά μας στη μικρή καντίνα της. Επίσης, διεξάγει μελέτη βιβλίου την οποία παρακολουθεί ο άντρας της.

Φίτζι

Κάθε εβδομάδα, ο Μάθιου, ιεραπόστολος της Γαλαάδ και πρεσβύτερος, διεξάγει Γραφική μελέτη με τέσσερις σπουδαστές σε σχολή εκπαιδευτικών. Στη σχολή, ιερείς διαφόρων εκκλησιών κάνουν τακτικά κήρυγμα σε μέλη των εκκλησιών τους τα βράδια. Σκοπός αυτής της διευθέτησης είναι να υποστηριχτούν οι προσπάθειες που καταβάλλουν οι πρυτανικές αρχές για την  περιστολή της κακής διαγωγής η οποία επικρατεί στην πανεπιστημιούπολη.

Κάποιο βράδυ, ο Μάθιου παρατήρησε μεγάλο αριθμό σπουδαστών στην καφετέρια—περίπου 250—να κάθονται ήσυχα περιμένοντας με Γραφές, σημειωματάρια και στυλό στο χέρι. Περίμεναν έναν ιερέα κάποιου μεγάλου δόγματος ο οποίος επρόκειτο να διεξαγάγει μια λειτουργία. Επειδή, όμως, ο ιερέας δεν ήρθε, προσκλήθηκε ο Μάθιου να εκφωνήσει μια ομιλία στην ομάδα. Ανόμοια με τις συνήθεις ψαλμωδίες που ακολουθούνταν από κηρύγματα για πύρινα βάσανα, ο Μάθιου έκανε μια πολύ διαφορετική παρουσίαση, χρησιμοποιώντας τη Γραφή. Το θέμα που επέλεξε για αυτή την εκ του προχείρου ομιλία ήταν να ενθαρρύνει τους σπουδαστές να θυμούνται τον Δημιουργό τους όσο είναι νέοι. Στο τέλος της ομιλίας, όλοι οι σπουδαστές έκαναν ουρά για να τον συγχαρούν και να εκφράσουν εκτίμηση. Τώρα αποβλέπει στο να καλλιεργήσει το ενδιαφέρον που δημιουργήθηκε από την απρόσμενη αυτή ευκαιρία.

Αυστραλία

Ενώ κήρυτταν από πόρτα σε πόρτα, δύο αδελφές συνάντησαν μια κυρία η οποία ήταν άρρωστη. Τους είπε ότι είχε καρκίνο στο τελικό στάδιο και ότι ήταν απασχολημένη τακτοποιώντας τα πράγματά της ώστε να μη χρειαστεί να ασχοληθούν οι άλλοι για αυτά όταν θα πέθαινε. Η κυρία είπε ότι δεν είχε ούτε οικογένεια ούτε φίλους και ότι η ζωή της ήταν εντελώς μοναχική. Επίσης εξήγησε ότι είχε δυσάρεστες εμπειρίες με άλλες θρησκείες και αισθανόταν ότι ο Θεός την είχε εγκαταλείψει. Αργότερα, μία από τις δύο αδελφές τής πήγε ένα μπουκέτο λουλούδια και, επειδή η κυρία είχε βγει έξω, η αδελφή τα άφησε στην πόρτα της με ένα σύντομο σημείωμα. Εκείνο το απόγευμα η κυρία τηλεφώνησε για να εκφράσει τη βαθιά της εκτίμηση για την ευγενική χειρονομία. Είπε ότι κανένας δεν της είχε δείξει ποτέ τέτοια καλοσύνη ούτε της είχε προσφέρει λουλούδια και ζήτησε συγνώμη που δεν ήταν στο σπίτι. Όταν οι αδελφές την επισκέφτηκαν και πάλι, εκείνη τις περίμενε. Της πρόσφεραν το βιβλίο Τι Διδάσκει η Γραφή και διευθετήθηκε Γραφική μελέτη.

[Εικόνα στη σελίδα 43]

Μίχο

[Εικόνα στη σελίδα 47]

Ήρθαμε μέσα σε βυτίο γάλακτος

[Εικόνα στη σελίδα 47]

Κετεβάν

[Εικόνα στη σελίδα 48]

Μερικά από τα πρώην μέλη της Προτεσταντικής εκκλησίας

[Εικόνα στη σελίδα 55]

Όλγκα

[Εικόνα στη σελίδα 55]

Μαρί

[Εικόνα στη σελίδα 57]

Χούμπερτ, Χόρχε και Γιον

[Εικόνα στη σελίδα 58]

Ο Πάουλου με την οικογένειά του

[Εικόνες στη σελίδα 63]

Η Ραβαχέρε στη μικρή καντίνα της στο Μακέμο

[Εικόνα στη σελίδα 63]

Μάθιου