Κεφάλαιο Πέντε

Η Πίστη τους Άντεξε στην Πύρινη Δοκιμασία

1. Πώς νιώθουν πολλοί σχετικά με την αφοσίωση στον Θεό και στην πατρίδα τους;

 ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ η αφοσίωσή σας να είναι δοσμένη στον Θεό ή στη χώρα στην οποία ζείτε; Πολλοί θα απαντούσαν: “Εγώ αποδίδω σεβασμό και στα δύο. Λατρεύω τον Θεό σύμφωνα με τις επιταγές της θρησκείας μου· ταυτόχρονα, δηλώνω υποταγή στην πατρίδα μου”.

2. Με ποιον τρόπο ήταν ο βασιλιάς της Βαβυλώνας και θρησκευτικό και πολιτικό πρόσωπο;

² Το όριο που διαχωρίζει τη θρησκευτική αφοσίωση και τον πατριωτισμό ίσως να είναι ασαφές σήμερα, αλλά στην αρχαία Βαβυλώνα ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτο. Πράγματι, το πολιτικό και το θρησκευτικό στοιχείο ήταν τόσο στενά συνδεδεμένα ώστε μερικές φορές δεν μπορούσε να τα ξεχωρίσει κάποιος. «Στην αρχαία Βαβυλώνα», γράφει ο καθηγητής Τσαρλς Φ. Φάιφερ, «ο βασιλιάς υπηρετούσε και ως Αρχιερέας και ως πολιτικός ηγέτης. Έκανε θυσίες και καθόριζε τη θρησκευτική ζωή των υπηκόων του».

3. Τι δείχνει ότι ο Ναβουχοδονόσορ ήταν πολύ θρησκευόμενο άτομο;

³ Εξετάστε το παράδειγμα του Βασιλιά Ναβουχοδονόσορα. Ακόμη και το όνομά του σημαίνει «Ω! Νεβώ, Προστάτευε τον Κληρονόμο!» Ο Νεβώ ήταν ο βαβυλωνιακός θεός της σοφίας και της γεωργίας. Ο Ναβουχοδονόσορ ήταν πολύ θρησκευόμενο άτομο. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, οικοδόμησε και εξωράισε τους ναούς πολυάριθμων βαβυλωνιακών θεών και ήταν αφοσιωμένος κυρίως στον Μαρντούκ, στον οποίο απέδιδε τις στρατιωτικές του νίκες. * Φαίνεται, επίσης, ότι ο Ναβουχοδονόσορ βασιζόταν  πάρα πολύ στη μαντεία όταν κατέστρωνε τα στρατιωτικά του σχέδια.—Ιεζεκιήλ 21:18-23.

4. Περιγράψτε το θρησκευτικό πνεύμα που επικρατούσε στη Βαβυλώνα.

⁴ Πράγματι, σε ολόκληρη τη Βαβυλώνα ήταν διάχυτο ένα θρησκευτικό πνεύμα. Η πόλη αυτή καυχιόταν για τους 50 και πλέον ναούς της, στους οποίους λατρεύονταν πολυάριθμοι θεοί και θεές, περιλαμβανομένης και της τριάδας του Ανού (θεού του ουρανού), του Ενλίλ (θεού της γης, του αέρα και της καταιγίδας) και του Έα (θεού που εξουσίαζε τα νερά). Μια άλλη τριάδα αποτελούνταν από τον Σιν (το θεό-σελήνη), τον Σαμάς (το θεό-ήλιο) και την Ιστάρ (τη θεά της γονιμότητας). Η μαγεία, η μαγγανεία και η αστρολογία έπαιζαν εξέχοντα ρόλο στη λατρεία των Βαβυλωνίων.

5. Τι είδους πρόκληση αποτελούσε για τους Ιουδαίους εξορίστους το θρησκευτικό περιβάλλον της Βαβυλώνας;

⁵ Το γεγονός ότι οι Ιουδαίοι εξόριστοι ζούσαν ανάμεσα σε πολυθεϊστές αποτελούσε φοβερή πρόκληση για αυτούς. Αιώνες νωρίτερα, ο Μωυσής είχε προειδοποιήσει τους Ισραηλίτες ότι θα υφίσταντο οικτρές συνέπειες αν επέλεγαν να στασιάσουν κατά του Υπέρτατου Νομοθέτη. Ο Μωυσής τούς είπε: «Ο Ιεχωβά θα κάνει εσένα και το βασιλιά που θα βάλεις να σε κυβερνάει να βαδίσετε προς ένα έθνος που δεν γνώρισες, ούτε εσύ ούτε οι προπάτορές σου· και εκεί θα υπηρετήσεις άλλους θεούς, ξύλινους και πέτρινους».—Δευτερονόμιο 28:15, 36.

6. Γιατί το γεγονός ότι ζούσαν στη Βαβυλώνα αποτελούσε ειδική πρόκληση για τον Δανιήλ, τον Ανανία, τον Μισαήλ και τον Αζαρία;

⁶ Οι Ιουδαίοι βρίσκονταν τώρα σε αυτήν ακριβώς τη δύσκολη θέση. Η τήρηση ακεραιότητας προς τον Ιεχωβά θα ήταν δύσκολη, κυρίως για τον Δανιήλ, τον Ανανία, τον Μισαήλ και τον Αζαρία. Αυτοί οι τέσσερις νεαροί Εβραίοι είχαν επιλεχθεί ειδικά προκειμένου να εκπαιδευτούν για να αναλάβουν κυβερνητικές υπηρεσίες. (Δανιήλ 1:3-5) Θυμηθείτε ότι τους είχαν δοθεί ακόμη και βαβυλωνιακά ονόματα—Βαλτασάσαρ, Σεδράχ, Μισάχ και Αβδενεγώ—προφανώς για να επηρεαστούν και να συμμορφωθούν με το νέο τους  περιβάλλον. * Λόγω των υψηλών θέσεων που κατείχαν αυτοί οι άντρες, οποιαδήποτε άρνηση για λατρεία των θεών της χώρας από μέρους τους θα ήταν ιδιαίτερα εμφανής—ακόμη και προδοτική.

ΜΙΑ ΧΡΥΣΗ ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΠΕΙΛΗ

7. (α) Περιγράψτε την εικόνα που έστησε ο Ναβουχοδονόσορ. (β) Ποιος ήταν ο σκοπός της εικόνας;

⁷ Προφανώς στην προσπάθειά του να ενισχύσει την ενότητα της αυτοκρατορίας του, ο Ναβουχοδονόσορ έστησε μια χρυσή εικόνα στην πεδιάδα Δουρά. Είχε ύψος 60 πήχεις (27 μέτρα) και πλάτος 6 πήχεις (περίπου 3 μέτρα). * Μερικοί πιστεύουν ότι αυτή η εικόνα ήταν απλώς ένας στύλος ή οβελίσκος. Ίσως είχε ένα πολύ ψηλό βάθρο πάνω στο οποίο είχε τοποθετηθεί ένα τεράστιο άγαλμα με ανθρώπινη μορφή, που μπορεί να παρίστανε τον ίδιο τον Ναβουχοδονόσορα ή τον θεό Νεβώ. Όπως και αν είχαν τα πράγματα, αυτό το πανύψηλο μνημείο αποτελούσε σύμβολο της Βαβυλωνιακής Αυτοκρατορίας. Άρα, έπρεπε να το βλέπουν και να το λατρεύουν.—Δανιήλ 3:1.

8. (α) Ποιοι προσκλήθηκαν στην εγκαινίαση της εικόνας, και τι απαιτήθηκε να κάνουν όλοι οι παρευρισκόμενοι; (β) Ποια θα ήταν η τιμωρία για εκείνους που θα αρνούνταν να προσκυνήσουν την εικόνα;

⁸ Ο Ναβουχοδονόσορ, λοιπόν, διευθέτησε να γίνει μια τελετή εγκαινίων. Συγκέντρωσε τους σατράπες, τους υπάρχους, τους κυβερνήτες, τους συμβούλους, τους θησαυροφύλακες, τους κριτές, τους νομοφύλακες και όλους τους διαχειριστές των διοικητικών περιφερειών, οι οποίοι ήταν στην υπηρεσία του. Ένας διαλαλητής φώναξε: «Σε εσάς αναγγέλλεται, λαοί, εθνότητες και γλώσσες, ότι την ώρα που θα ακούσετε τον ήχο του κέρατος, της φλογέρας, του  ψαλτηρίου, της τριγωνικής άρπας, του εγχόρδου, της γκάιντας και κάθε είδους μουσικού οργάνου, θα πέσετε και θα λατρέψετε τη χρυσή εικόνα που έστησε ο Ναβουχοδονόσορ ο βασιλιάς. Και οποιοσδήποτε δεν πέσει και δεν λατρέψει θα ριχτεί την ίδια στιγμή στο καιόμενο πύρινο καμίνι».—Δανιήλ 3:2-6.

9. Προφανώς ποια σημασία είχε η προσκύνηση της εικόνας που έστησε ο Ναβουχοδονόσορ;

⁹ Μερικοί πιστεύουν ότι ο Ναβουχοδονόσορ διευθέτησε να γίνει αυτή η τελετή προκειμένου να αναγκάσει τους Ιουδαίους να συμβιβαστούν αναφορικά με τη λατρεία τους προς τον Ιεχωβά. Αυτή η άποψη μάλλον δεν ευσταθεί διότι, από ό,τι φαίνεται, στην τελετή προσκλήθηκαν μόνο κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Συνεπώς, οι μόνοι Ιουδαίοι που θα παρευρίσκονταν θα ήταν εκείνοι οι οποίοι υπηρετούσαν με κάποια κυβερνητική ιδιότητα. Φαίνεται, λοιπόν, ότι η προσκύνηση της εικόνας ήταν μια τελετή που σκόπευε να ενισχύσει την αλληλεγγύη της άρχουσας τάξης. Ο λόγιος Τζον Φ. Γουάλβορντ σχολιάζει: «Μια τέτοια σύναξη αξιωματούχων αφενός αποτελούσε κολακευτική επίδειξη της δύναμης που είχε η αυτοκρατορία του Ναβουχοδονόσορα και αφετέρου είχε τη σημασία της αναγνώρισης των θεοτήτων οι οποίες, κατά την άποψή τους, ήταν υπεύθυνες για τις νίκες τους».

ΟΙ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΥΝ

10. Γιατί οι μη Ιουδαίοι δεν είχαν αντίρρηση να συμμορφωθούν με την εντολή του Ναβουχοδονόσορα;

¹⁰ Παρά το ότι ήταν αφοσιωμένοι σε διάφορους προστάτες θεούς, οι περισσότεροι από εκείνους που είχαν συγκεντρωθεί ενώπιον της εικόνας του Ναβουχοδονόσορα δεν είχαν κανέναν ενδοιασμό για το αν έπρεπε να τη λατρέψουν. «Ήταν όλοι συνηθισμένοι να λατρεύουν είδωλα, και η λατρεία ενός θεού δεν τους εμπόδιζε να αποδίδουν σεβασμό και σε κάποιον άλλον», εξήγησε ένας Βιβλικός λόγιος. Και συνέχισε: «Αυτό εναρμονιζόταν με τις επικρατούσες απόψεις των ειδωλολατρών, σύμφωνα με τις οποίες υπήρχαν πολλοί θεοί  . . . και δεν ήταν ακατάλληλο να αποδίδουν σεβασμό στο θεό οποιουδήποτε λαού ή κράτους».

11. Γιατί αρνήθηκαν να προσκυνήσουν την εικόνα ο Σεδράχ, ο Μισάχ και ο Αβδενεγώ;

¹¹ Αλλά για τους Ιουδαίους το ζήτημα ήταν διαφορετικό. Ο Θεός τους, ο Ιεχωβά, τους είχε προστάξει: «Δεν πρέπει να φτιάξεις για τον εαυτό σου γλυπτή εικόνα ούτε μορφή όμοια με οτιδήποτε υπάρχει πάνω στους ουρανούς ή κάτω στη γη ή στα νερά κάτω από τη γη. Δεν πρέπει να τα προσκυνήσεις ούτε να παρασυρθείς να τα υπηρετήσεις, επειδή εγώ, ο Ιεχωβά ο Θεός σου, είμαι Θεός που απαιτώ αποκλειστική αφοσίωση». (Έξοδος 20:4, 5) Γι’ αυτό, όταν ξεκίνησε η μουσική και οι συγκεντρωμένοι πρόσπεσαν ενώπιον της εικόνας, τρεις νεαροί Εβραίοι—ο Σεδράχ, ο Μισάχ και ο Αβδενεγώ—παρέμειναν όρθιοι.—Δανιήλ 3:7.

12. Για ποιο πράγμα κατηγόρησαν κάποιοι Χαλδαίοι τους τρεις Εβραίους, και γιατί το έκαναν αυτό;

¹² Η άρνηση των τριών Εβραίων αξιωματούχων να λατρέψουν την εικόνα εξόργισε κάποιους Χαλδαίους. Αμέσως, πλησίασαν το βασιλιά και «κατηγόρησαν τους Ιουδαίους». * Δεν τους ενδιέφερε να πάρουν μια εξήγηση. Θέλοντας να τιμωρηθούν οι Εβραίοι για απιστία και προδοσία, οι κατήγοροι είπαν: «Υπάρχουν κάποιοι Ιουδαίοι στους οποίους έχεις αναθέσει τη διαχείριση της διοικητικής περιφέρειας της Βαβυλώνας, ο Σεδράχ, ο Μισάχ και ο Αβδενεγώ· αυτοί οι ακμαίοι άντρες δεν έδειξαν σεβασμό για εσένα, βασιλιά, δεν υπηρετούν τους θεούς σου και δεν λατρεύουν τη χρυσή εικόνα που έστησες».—Δανιήλ 3:8-12.

13, 14. Πώς αντέδρασε ο Ναβουχοδονόσορ στην πορεία που ακολούθησαν ο Σεδράχ, ο Μισάχ και ο Αβδενεγώ;

¹³ Πόσο πρέπει να απογοητεύτηκε ο Ναβουχοδονόσορ από το γεγονός ότι οι τρεις Εβραίοι παρήκουσαν τη διαταγή του! Ήταν ολοφάνερο ότι δεν είχε πετύχει να μετατρέψει τον Σεδράχ, τον Μισάχ και τον Αβδενεγώ σε όσιους  υποστηρικτές της Βαβυλωνιακής Αυτοκρατορίας. Δεν τους είχε εκπαιδεύσει στη σοφία των Χαλδαίων; Μάλιστα είχε αλλάξει και τα ονόματά τους! Αλλά αν νόμιζε ο Ναβουχοδονόσορ ότι η εξεζητημένη εκπαίδευση θα τους δίδασκε έναν καινούριο τρόπο λατρείας ή ότι η αλλαγή των ονομάτων τους θα άλλαζε την προσωπικότητά τους, είχε κάνει μεγάλο λάθος. Ο Σεδράχ, ο Μισάχ και ο Αβδενεγώ παρέμεναν όσιοι υπηρέτες του Ιεχωβά.

¹⁴ Ο Βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ θύμωσε πολύ. Κάλεσε αμέσως τον Σεδράχ, τον Μισάχ και τον Αβδενεγώ. Τους ρώτησε: «Είναι αλήθεια, Σεδράχ, Μισάχ και Αβδενεγώ, ότι εσείς δεν υπηρετείτε τους θεούς μου και δεν λατρεύετε τη χρυσή εικόνα που έστησα;» Αναμφίβολα, ο Ναβουχοδονόσορ ήταν συγκλονισμένος όταν έλεγε αυτά τα λόγια και δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που είχε συμβεί. Στο κάτω κάτω, πρέπει να σκέφτηκε: “Πώς είναι δυνατόν τρεις σώφρονες άντρες να αγνοήσουν μια τόσο ξεκάθαρη εντολή—στην οποία μάλιστα η ανυπακοή θα επέφερε τόσο αυστηρή τιμωρία;”—Δανιήλ 3:13, 14.

15, 16. Ποια ευκαιρία έδωσε ο Ναβουχοδονόσορ στους τρεις Εβραίους;

¹⁵ Ο Ναβουχοδονόσορ είχε τη διάθεση να δώσει στους τρεις Εβραίους άλλη μια ευκαιρία. «Τώρα, αν είστε έτοιμοι», είπε, «ώστε, όταν ακούσετε τον ήχο του κέρατος, της φλογέρας, του ψαλτηρίου, της τριγωνικής άρπας, του εγχόρδου και της γκάιντας και κάθε είδους μουσικού οργάνου, να πέσετε και να λατρέψετε την εικόνα που έχω φτιάξει, καλώς. Αλλά αν δεν λατρέψετε, την ίδια εκείνη στιγμή θα ριχτείτε στο καιόμενο πύρινο καμίνι. Και ποιος είναι εκείνος ο θεός που μπορεί να σας σώσει από τα χέρια μου;»—Δανιήλ 3:15.

¹⁶ Προφανώς το δίδαγμα από την εικόνα του ονείρου (που είναι καταγραμμένο στο 2ο κεφάλαιο του βιβλίου του Δανιήλ) δεν είχε εντυπωθεί μόνιμα στο νου και στην καρδιά του Ναβουχοδονόσορα. Ίσως είχε ήδη ξεχάσει τα λόγια που ο ίδιος είχε πει στον Δανιήλ: «Ο Θεός ο δικός σας είναι Θεός θεών και Κύριος βασιλιάδων». (Δανιήλ 2:47)  Τώρα φαινόταν ότι ο Ναβουχοδονόσορ προκαλούσε τον Ιεχωβά, λέγοντας ότι ούτε Εκείνος θα μπορούσε να σώσει τους Εβραίους από την τιμωρία που τους περίμενε.

17. Πώς απάντησαν ο Σεδράχ, ο Μισάχ και ο Αβδενεγώ στην προσφορά του βασιλιά;

¹⁷ Ο Σεδράχ, ο Μισάχ και ο Αβδενεγώ δεν χρειάστηκε να ξανασκεφτούν το ζήτημα. Αμέσως απάντησαν: «Ναβουχοδονόσορ, εμείς δεν έχουμε ανάγκη να σου αποκριθούμε λέξη σε αυτό. Αν πρόκειται να γίνει έτσι, ο Θεός μας, τον οποίο εμείς υπηρετούμε, είναι ικανός να μας σώσει. Από το καιόμενο πύρινο καμίνι και από το χέρι σου, βασιλιά, θα μας σώσει. Αλλά αν όχι, ας γίνει γνωστό σε εσένα, βασιλιά, ότι εμείς δεν υπηρετούμε τους θεούς σου και δεν θα λατρέψουμε τη χρυσή εικόνα που έστησες».—Δανιήλ 3:16-18.

ΡΙΧΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΥΡΙΝΟ ΚΑΜΙΝΙ!

18, 19. Τι συνέβη όταν οι τρεις Εβραίοι ρίχτηκαν στο πύρινο καμίνι;

¹⁸ Εξοργισμένος ο Ναβουχοδονόσορ διέταξε τους υπηρέτες του να θερμάνουν το καμίνι εφτά φορές περισσότερο από ό,τι συνήθως. Κατόπιν πρόσταξε «κάποιους άντρες ακμαίους και σφριγηλούς» να δέσουν τον Σεδράχ, τον Μισάχ και τον Αβδενεγώ, και να τους ρίξουν στο «καιόμενο πύρινο καμίνι». Εκείνοι ακολούθησαν τις εντολές του βασιλιά και έριξαν τους τρεις Εβραίους στη φωτιά, δεμένους και με όλα τους τα ρούχα—ίσως για να αναλωθούν ακόμη πιο γρήγορα. Ωστόσο, εκείνοι που θανατώθηκαν από τις φλόγες ήταν τα ίδια τα πρωτοπαλίκαρα του Ναβουχοδονόσορα.—Δανιήλ 3:19-22.

¹⁹ Αλλά κάτι ασυνήθιστο συνέβαινε. Μολονότι ο Σεδράχ, ο Μισάχ και ο Αβδενεγώ βρίσκονταν καταμεσής στο πύρινο καμίνι, οι φλόγες δεν τους έκαιγαν. Φανταστείτε την έκπληξη του Ναβουχοδονόσορα! Τους είχαν ρίξει στην τρομερή φωτιά, καλά δεμένους, αλλά αυτοί ήταν ακόμη ζωντανοί. Μάλιστα περπατούσαν ελεύθεροι μέσα στη φωτιά! Αλλά ο Ναβουχοδονόσορ παρατήρησε κάτι άλλο. «Δεν ήταν τρεις οι ακμαίοι άντρες που ρίξαμε δεμένους μέσα στη φωτιά;»  ρώτησε τους ανώτερους βασιλικούς αξιωματούχους του. «Ναι, βασιλιά», αποκρίθηκαν εκείνοι. «Δείτε!» φώναξε ο Ναβουχοδονόσορ, «εγώ βλέπω τέσσερις ακμαίους άντρες να περπατούν ελεύθεροι μέσα στη φωτιά, και δεν έχουν πάθει τίποτα, και η εμφάνιση του τέταρτου μοιάζει με γιο των θεών».—Δανιήλ 3:23-25.

20, 21. (α) Τι παρατήρησε ο Ναβουχοδονόσορ σχετικά με τον Σεδράχ, τον Μισάχ και τον Αβδενεγώ όταν βγήκαν από το καμίνι; (β) Τι υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει ο Ναβουχοδονόσορ;

²⁰ Ο Ναβουχοδονόσορ πλησίασε στην πόρτα του πύρινου καμινιού. «Σεδράχ, Μισάχ και Αβδενεγώ, υπηρέτες του Υψίστου Θεού», φώναξε, «βγείτε και ελάτε εδώ!» Οι τρεις Εβραίοι βγήκαν μέσα από τη φωτιά. Χωρίς αμφιβολία, όλοι όσοι υπήρξαν μάρτυρες αυτού του θαύματος—περιλαμβανομένων και των σατραπών, των υπάρχων, των κυβερνητών και των ανώτερων αξιωματούχων—έμειναν άναυδοι. Ναι, αυτοί οι τρεις νεαροί φαινόταν σαν να μην είχαν μπει καν μέσα στο καμίνι! Δεν είχε πάει πάνω τους η μυρωδιά της φωτιάς και δεν είχε καεί τρίχα από το κεφάλι τους.—Δανιήλ 3:26, 27.

²¹ Τότε ο Βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει ότι ο Ιεχωβά είναι ο Ύψιστος Θεός. «Ευλογημένος να είναι ο Θεός του Σεδράχ, του Μισάχ και του Αβδενεγώ», διακήρυξε, «ο οποίος έστειλε τον άγγελό του και έσωσε τους υπηρέτες του που εμπιστεύτηκαν σε αυτόν και που άλλαξαν το λόγο του βασιλιά και παρέδωσαν τα σώματά τους, επειδή δεν υπηρέτησαν και δεν λάτρεψαν κανέναν θεό εκτός από τον Θεό τους». Στη συνέχεια, ο βασιλιάς πρόσθεσε την εξής αυστηρή προειδοποίηση: «Από εμένα δίνεται διαταγή ότι όποιος λαός, εθνότητα ή γλώσσα πει οτιδήποτε κακό εναντίον του Θεού του Σεδράχ, του Μισάχ και του Αβδενεγώ πρέπει να διαμελιστεί, και το σπίτι του να μετατραπεί σε δημόσιο αποχωρητήριο· επειδή δεν υπάρχει άλλος θεός που να είναι ικανός να απελευθερώνει όπως αυτός». Οι τρεις Εβραίοι, λοιπόν, επανέκτησαν την εύνοια του βασιλιά και “ευημέρησαν στη διοικητική περιφέρεια της Βαβυλώνας”.—Δανιήλ 3:28-30.

 Η ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ Η ΠΥΡΙΝΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

22. Πώς αντιμετωπίζουν οι σημερινοί υπηρέτες του Ιεχωβά καταστάσεις παρόμοιες με του Σεδράχ, του Μισάχ και του Αβδενεγώ;

²² Σήμερα, οι λάτρεις του Ιεχωβά αντιμετωπίζουν καταστάσεις παρόμοιες με του Σεδράχ, του Μισάχ και του Αβδενεγώ. Είναι αλήθεια ότι ο λαός του Θεού μπορεί να μην είναι εξόριστος με κατά γράμμα έννοια. Ωστόσο, ο Ιησούς είπε ότι οι ακόλουθοί του “δεν θα ήταν μέρος του κόσμου”. (Ιωάννης 17:14) Είναι «ξένοι» με την έννοια ότι δεν υιοθετούν τις αντιγραφικές συνήθειες, τη νοοτροπία και τις πράξεις των ανθρώπων που τους περιβάλλουν. Όπως έγραψε ο απόστολος Παύλος, οι Χριστιανοί “δεν πρέπει να διαπλάθονται σύμφωνα με αυτό το σύστημα πραγμάτων”.—Ρωμαίους 12:2.

23. Πώς εκδήλωσαν σταθερότητα οι τρεις Εβραίοι, και πώς μπορούν οι Χριστιανοί σήμερα να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους;

²³ Οι τρεις Εβραίοι αρνήθηκαν να διαπλαστούν σύμφωνα με το βαβυλωνιακό σύστημα. Ακόμη και η ενδελεχής εκπαίδευση στη χαλδαϊκή σοφία δεν τους έκανε να παρεκκλίνουν. Η θέση που διακράτησαν στο ζήτημα της λατρείας ήταν αδιαπραγμάτευτη και η υποταγή τους ανήκε στον Ιεχωβά. Οι Χριστιανοί σήμερα χρειάζεται να είναι το ίδιο σταθεροί. Δεν χρειάζεται να ντρέπονται επειδή είναι διαφορετικοί από τους ανθρώπους του κόσμου. Στ’ αλήθεια, «ο κόσμος παρέρχεται καθώς και η επιθυμία του». (1 Ιωάννη 2:17) Συνεπώς, θα ήταν ανόητο και μάταιο να συμμορφωθούν με αυτό το ετοιμοθάνατο σύστημα πραγμάτων.

24. Πώς συγκρίνεται η στάση των αληθινών Χριστιανών με τη στάση των τριών Εβραίων;

²⁴ Οι Χριστιανοί χρειάζεται να φυλάγονται από κάθε μορφή ειδωλολατρίας, περιλαμβανομένων και των ύπουλων μορφών. * (1 Ιωάννη 5:21) Ο Σεδράχ, ο Μισάχ και ο Αβδενεγώ με υπακοή και σεβασμό στάθηκαν όρθιοι ενώπιον της χρυσής εικόνας, αλλά συνειδητοποίησαν ότι το να την προσκυνήσουν δεν ήταν απλώς μια κίνηση σεβασμού. Ήταν μια πράξη λατρείας, και η συμμετοχή τους θα επέφερε την οργή  του Ιεχωβά. (Δευτερονόμιο 5:8-10) Ο Τζον Φ. Γουάλβορντ γράφει: «Στην ουσία ήταν κάτι το ισοδύναμο με το χαιρετισμό της σημαίας, μολονότι, επειδή η θρησκευτική αφοσίωση και η αφοσίωση προς το Κράτος ήταν αλληλένδετες, μπορεί να είχε και θρησκευτικές προεκτάσεις». Σήμερα, οι αληθινοί Χριστιανοί διακρατούν μια στάση που είναι εξίσου σταθερή κατά της ειδωλολατρίας.

25. Ποιο δίδαγμα πήρατε από την αληθινή ιστορία του Σεδράχ, του Μισάχ και του Αβδενεγώ;

²⁵ Η Βιβλική αφήγηση για τον Σεδράχ, τον Μισάχ και τον Αβδενεγώ παρέχει ένα εξαίσιο δίδαγμα για όλους εκείνους που είναι αποφασισμένοι να αποδίδουν αποκλειστική αφοσίωση στον Ιεχωβά. Ο απόστολος Παύλος προφανώς είχε στο νου του αυτούς τους τρεις Εβραίους όταν μίλησε για πολλούς που άσκησαν πίστη, περιλαμβανομένων και εκείνων που «σταμάτησαν τη δύναμη της φωτιάς». (Εβραίους 11:33, 34) Ο Ιεχωβά θα ανταμείψει όλους εκείνους που μιμούνται αυτή την πίστη. Οι τρεις Εβραίοι διασώθηκαν από το πύρινο καμίνι, αλλά μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι εκείνος θα αναστήσει όλους τους οσίους που έχασαν τη ζωή τους ως τηρητές ακεραιότητας και θα τους ευλογήσει με αιώνια ζωή. Είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο, ο Ιεχωβά «φυλάει την ψυχή των οσίων του· τους ελευθερώνει από το χέρι των πονηρών».—Ψαλμός 97:10.

[Υποσημειώσεις]

ΤΙ ΔΙΑΚΡΙΝΑΤΕ;

• Γιατί αρνήθηκαν ο Σεδράχ, ο Μισάχ και ο Αβδενεγώ να προσκυνήσουν την εικόνα που είχε στήσει ο Ναβουχοδονόσορ;

• Πώς αντέδρασε ο Ναβουχοδονόσορ στη στάση που διακράτησαν οι τρεις Εβραίοι;

• Πώς αντάμειψε ο Ιεχωβά τους τρεις Εβραίους για την πίστη τους;

• Τι μάθατε δίνοντας προσοχή στην αληθινή ιστορία του Σεδράχ, του Μισάχ και του Αβδενεγώ;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

 [Ολοσέλιδη εικόνα στη σελίδα 68]

 [Εικόνες στη σελίδα 70]

1. Πύργος-ναός (ζιγκουράτ) στη Βαβυλώνα

2. Ναός του Μαρντούκ

3. Ορειχάλκινη πλάκα που απεικονίζει τους θεούς Μαρντούκ (αριστερά) και Νεβώ (δεξιά) να στέκονται πάνω σε δράκους

4. Ανάγλυφη απεικόνιση του Ναβουχοδονόσορα, ο οποίος είναι ξακουστός για τα οικοδομικά του έργα

 [Ολοσέλιδη εικόνα στη σελίδα 76]

 [Ολοσέλιδη εικόνα στη σελίδα 78]