Κεφάλαιο 2

Διαφωνίες για την Εξέλιξη—Γιατί;

Όταν επρόκειτο να δημοσιευθεί μια ειδική έκδοση της εκατοστής επετείου του βιβλίου του Δαρβίνου Origin of Species, ο Γ. Ρ. Τόμσον, που ήταν τότε διευθυντής του Κοινοπολιτειακού Ινστιτούτου Βιολογικού Ελέγχου, στην Οττάβα του Καναδά, προσκλήθηκε να γράψει τον πρόλογό της. Εκεί ανάφερε: «Όπως γνωρίζουμε, υπάρχει μεγάλη διάσταση απόψεων ανάμεσα στους βιολόγους, όχι μόνο για τα αίτια αλλά ακόμη και για την ίδια τη διαδικασία της εξέλιξης. Αυτή η διάσταση υπάρχει επειδή οι αποδείξεις είναι ανεπαρκείς και δεν οδηγούν σε κανένα αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα. Επομένως είναι σωστό και κατάλληλο να επιστήσουμε την προσοχή τού μη επιστημονικού κοινού στις διαφωνίες για την εξέλιξη»^α

1, 2. (α) Πώς έχει οριστεί η λέξη «γεγονός»; (β) Ποια είναι μερικά παραδείγματα γεγονότων;

 ΕΚΕΙΝΟΙ που υποστηρίζουν τη θεωρία της εξέλιξης πιστεύουν ότι αυτή τώρα αποτελεί ένα εξακριβωμένο γεγονός. Πιστεύουν ότι η εξέλιξη είναι ένα «συμβάν», μια «πραγματικότητα», μια «αλήθεια», όπως ορίζει ένα λεξικό τη λέξη «γεγονός». Είναι όμως έτσι;

² Για παράδειγμα: Κάποτε πίστευαν ότι η γη ήταν επίπεδη. Τώρα έχει αποδειχτεί με βεβαιότητα ότι είναι σφαιρική. Αυτό είναι γεγονός. Κάποτε πίστευαν ότι η γη ήταν το κέντρο του σύμπαντος και ότι οι ουρανοί περιστρέφονταν γύρω από τη γη. Τώρα γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι η γη περιστρέφεται σε τροχιά γύρω από τον ήλιο. Κι αυτό, επίσης, είναι γεγονός. Πολλά πράγματα που κάποτε ήταν μόνο αμφισβητούμενες θεωρίες έχουν εδραιωθεί με αποδείξεις ως βάσιμα γεγονότα, ως πραγματικότητα, ως αλήθεια.

3. (α) Τι δείχνει ότι ακόμη αμφισβητείται πως η εξέλιξη είναι ένα τεκμηριωμένο «γεγονός»; (β) Ποια προσέγγιση θα βοηθήσει στην εξέταση της τωρινής κατάστασης της εξέλιξης;

 ³ Αν κανείς ερευνούσε τις αποδείξεις για την εξέλιξη, θα κατάληγε στην ίδια ακλόνητη άποψη; Είναι ενδιαφέρον ότι από τον καιρό της έκδοσης του βιβλίου του Κάρολου Δαρβίνου The Origin of Species, το 1859, διάφορες πλευρές της θεωρίας του έχουν γίνει αντικείμενο σημαντικών διαφωνιών ακόμη κι ανάμεσα σε κορυφαίους εξελικτές επιστήμονες. Σήμερα, αυτή η αντιλογία είναι πιο έντονη από κάθε άλλη φορά. Και είναι διαφωτιστικό να εξετάσουμε τι λένε οι ίδιοι οι υποστηρικτές της εξέλιξης γι’ αυτό το ζήτημα.

Η Εξέλιξη Κάτω από Επίθεση

4-6. Τι συμβαίνει ανάμεσα σε εκείνους που υποστηρίζουν την εξέλιξη;

⁴ Το επιστημονικό περιοδικό Discover έθεσε την κατάσταση ως εξής: «Η εξέλιξη . . . δεν υφίσταται επίθεση μόνο από τους θεμελιωτιστές Χριστιανούς, αλλά αμφισβητείται ακόμη και από φημισμένους επιστήμονες. Όλο και περισσότερο οι παλαιοντολόγοι, οι επιστήμονες που μελετούν το αρχείο των απολιθωμάτων, διαφωνούν με την επικρατούσα άποψη του δαρβινισμού».¹ Ο Φράνσις Χίτσινγκ, εξελικτής και συγγραφέας του βιβλίου The Neck of the Giraffe (Ο Λαιμός της Καμηλοπάρδαλης), δήλωσε: «Παρ’ όλη την αποδοχή του από τον επιστημονικό κόσμο σαν την πρώτιστη ενοποιητική αρχή της βιολογίας, ο δαρβινισμός, ύστερα από 125 χρόνια, αντιμετωπίζει απροσδόκητες δυσκολίες».²

⁵ Ύστερα από ένα σημαντικό συνέδριο 150 περίπου ειδικών στην εξέλιξη, που έγινε στο Σικάγο του Ιλλινόις, μια έκθεση τελείωνε ως εξής: «[Η εξέλιξη] υφίσταται την πιο εκτεταμένη και βαθιά επανάστασή της για 50 σχεδόν χρόνια. . . . Το πώς ακριβώς συνέβηκε η εξέλιξη είναι τώρα ένα ζήτημα μεγάλης αντιλογίας ανάμεσα στους βιολόγους. . . . Δεν φαινόταν καμιά σαφής επίλυση αυτών των αντιλογιών».³

⁶ Ο παλαιοντολόγος Νάιλς Έλντρετζ, ένας κορυφαίος εξελικτής, είπε: «Η αμφιβολία που έχει διεισδύσει στην υπεροπτικά ακράδαντη αυτοπεποίθηση που είχε η εξελικτική βιολογία τα περασμένα είκοσι χρόνια έχει ανάψει τα πάθη». Μίλησε για «έλλειψη πλήρους συμφωνίας ακόμη και μέσα στο καθένα από τα αλληλομαχόμενα στρατόπεδα», και πρόσθεσε, «τα πράγματα βρίσκονται πραγματικά σε  αναβρασμό αυτές τις μέρες . . . Μερικές φορές φαίνεται ότι υπάρχουν τόσες παραλλαγές για κάθε [εξελικτικό] ζήτημα όσοι είναι και οι βιολόγοι».⁴

7, 8. Πώς σχολίασε το έργο Origin of Species του Δαρβίνου ένας αξιοσέβαστος αρθρογράφος;

⁷ Ένας αρθρογράφος των Times του Λονδίνου, ο Κρίστοφερ Μπούκερ (που δέχεται την εξέλιξη), είπε τα εξής σχετικά με αυτήν: «Ήταν μια υπέροχα απλή και ελκυστική θεωρία. Το μόνο της πρόβλημα ήταν ότι, όπως και ο ίδιος ο Δαρβίνος γνώριζε τουλάχιστον εν μέρει, ήταν γεμάτη από τεράστια χάσματα». Σχετικά με το βιβλίο του Δαρβίνου Origin of Species παρατήρησε: «Εδώ έχουμε τη μεγαλύτερη ειρωνεία ενός βιβλίου που φημίζεται ότι εξηγεί την προέλευση των ειδών ενώ στην πραγματικότητα δεν κάνει τίποτα τέτοιο».—Τα πλάγια γράμματα δικά μας.

⁸ Ο Μπούκερ δήλωσε επίσης: «Έναν αιώνα μετά το θάνατο του Δαρβίνου, δεν έχουμε ακόμη την παραμικρή ιδέα που θα μπορούσε να αποδειχτεί ή έστω να πιστοποιηθεί σχετικά με το πώς πραγματικά έλαβε χώρα η εξέλιξη—και στα πρόσφατα χρόνια αυτό έχει οδηγήσει σε μια ασυνήθιστη σειρά συγκρούσεων γύρω από το όλο ζήτημα. . . . υφίσταται μια κατάσταση σχεδόν ανοιχτού πολέμου ανάμεσα στους ίδιους τους εξελικτές, όπου όλες οι [εξελικτικές] αιρέσεις προωθούν μερικές νέες τροποποιήσεις». Και κατάληξε: «Σχετικά με το πώς και γιατί αυτή πραγματικά συνέβηκε, δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα και ίσως ποτέ δεν θα την αποκτήσουμε».⁵

9. Πώς περιγράφεται η κατάσταση ανάμεσα στους εξελικτές στους πρόσφατους καιρούς;

⁹ Ο εξελικτής Χίτσινγκ συμφώνησε, λέγοντας: «Τα κάστρα της θεωρίας της εξέλιξης ανατινάχτηκαν . . . Τα οχυρώματα, υπέρ και κατά, στήθηκαν σε υψωμένες θέσεις και οι δυο πλευρές εκτόξευαν προσβολές που έμοιαζαν με όλμους». Είπε ότι πρόκειται για μια ακαδημαϊκή διένεξη τεράστιων διαστάσεων, «και ίσως είναι μια από εκείνες τις  εποχές της επιστήμης όπου, εντελώς ξαφνικά, μια μακρόχρονη ιδέα ανατρέπεται κάτω από το βάρος των αντίθετων αποδείξεων και μια νέα ιδέα παίρνει τη θέση της».⁶ Και το βρετανικό περιοδικό New Scientist παρατήρησε ότι «ένας αυξανόμενος αριθμός επιστημόνων, και ιδιαίτερα ένας αυξανόμενος αριθμός εξελικτών . . . υποστηρίζουν ότι η δαρβινική εξελικτική θεωρία δεν είναι καθόλου γνήσια επιστημονική θεωρία. . . . Πολλοί από τους επικριτές έχουν εξαιρετική ευφυΐα».⁷

Διλήμματα Σχετικά με την Προέλευση

10. Έχει αποδειχτεί σαν γεγονός η εξελικτική προέλευση της ζωής πάνω στη γη;

¹⁰ Σχετικά με το ζήτημα της προέλευσης της ζωής, ο αστρονόμος Ρόμπερτ Τζάστροου είπε: «Προς μεγάλη θλίψη τους [οι επιστήμονες] δεν έχουν καμιά σαφή απάντηση, επειδή οι χημικοί ποτέ δεν κατάφεραν να αντιγράψουν τα πειράματα της φύσης σύμφωνα με τα οποία η ζωή δημιουργήθηκε από νεκρή ύλη. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πώς συνέβηκε αυτό». Και πρόσθεσε: «Οι επιστήμονες δεν μπορούν με κανένα τρόπο να αποδείξουν ότι η ζωή δεν προέκυψε από μια πράξη δημιουργίας».⁸

11. Ποια δυσκολία για την εξέλιξη παρουσιάζουν τα πολύπλοκα όργανα του σώματος;

¹¹ Αλλά η δυσκολία δεν σταματάει στην προέλευση της ζωής. Αναλογιστείτε όργανα του σώματος όπως το μάτι, το  αυτί, ο εγκέφαλος. Η πολυπλοκότητά τους είναι συγκλονιστική, ξεπερνώντας κατά πολύ και το πιο περίπλοκο ανθρωποποίητο κατασκεύασμα. Ένα πρόβλημα για την εξέλιξη είναι το γεγονός ότι για να λάβει χώρα η όραση, η ακοή ή η σκέψη όλα τα μέρη αυτών των οργάνων πρέπει να συνεργάζονται. Αυτά τα όργανα θα ήταν άχρηστα μέχρις ότου συμπληρώνονταν όλα τα μέρη που τα συνθέτουν. Έτσι εγείρεται το ερώτημα: Θα μπορούσε η χωρίς κατεύθυνση τύχη, που πιστεύεται ότι είναι η ωθούσα δύναμη της εξέλιξης, να συγκεντρώσει όλα αυτά τα μέρη στο σωστό χρόνο για να παραγάγει τόσο περίπλοκους μηχανισμούς;

12. (α) Τι σχόλια έκανε ο Δαρβίνος για την προέλευση του ματιού; (β) Μήπως σήμερα το πρόβλημα είναι πιο κοντά στη λύση του;

¹² Ο Δαρβίνος αναγνώρισε ότι αυτό ήταν πρόβλημα. Για παράδειγμα, έγραψε: «Το να υποθέσουμε ότι το μάτι . . . θα μπορούσε να έχει σχηματιστεί μέσω [εξέλιξης] ομολογώ χωρίς ενδοιασμούς ότι φαίνεται εντελώς παράλογο».⁹ Από τότε έχει περάσει πάνω από ένας αιώνας. Έχει λυθεί το πρόβλημα; Όχι. Απεναντίας, η γνώση που έχει αποκτηθεί για το μάτι από τον καιρό του Δαρβίνου δείχνει ότι είναι ακόμη πιο πολύπλοκο από ό,τι εκείνος κατανοούσε. Έτσι, ο Τζάστροου είπε: «Φαίνεται ότι το μάτι έχει σχεδιαστεί· κανένας σχεδιαστής τηλεσκόπιων δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο».¹⁰

13. Τι συμπέρανε για τον εγκέφαλο ένας επιστήμονας;

¹³ Αν αυτό ισχύει για το μάτι, τότε τι θα πούμε για τον ανθρώπινο εγκέφαλο; Αφού ακόμα και η πιο απλή μηχανή δεν εξελίσσεται τυχαία, πώς μπορεί να θεωρείται γεγονός ότι συνέβηκε κάτι τέτοιο με τον ασύλληπτα πολυπλοκότερο  εγκέφαλο; Ο Τζάστροου κατάληξε: «Είναι δύσκολο να αποδεχτώ την εξέλιξη του ανθρώπινου ματιού σαν προϊόν της τύχης· είναι ακόμη δυσκολότερο να αποδεχτώ την εξέλιξη της ανθρώπινης νοημοσύνης σαν το προϊόν τυχαίων διασπάσεων στα εγκεφαλικά κύτταρα των προγόνων μας».¹¹

Διλήμματα Σχετικά με τα Απολιθώματα

14. Είναι αλήθεια ότι οι αποδείξεις των απολιθωμάτων υποστηρίζουν την εξέλιξη;

¹⁴ Εκατομμύρια οστά και άλλες αποδείξεις της ζωής του παρελθόντος έχουν ανασκαφτεί από τους επιστήμονες, και αυτά ονομάζονται απολιθώματα. Αν η εξέλιξη ήταν γεγονός, ασφαλώς όλα αυτά θα παρείχαν άφθονες αποδείξεις ότι ένα είδος ζωντανών οργανισμών εξελίσσεται σε κάποιο άλλο είδος. Αλλά το Bulletin του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Σικάγου έκανε τα εξής σχόλια: «Η θεωρία του Δαρβίνου για την [εξέλιξη] ήταν πάντοτε στενά συνδεδεμένη με τις αποδείξεις των απολιθωμάτων, και πιθανώς οι περισσότεροι υποθέτουν ότι τα απολιθώματα αποτελούν  μεγάλο μέρος των επιχειρημάτων που υποστηρίζουν τις δαρβινικές ερμηνείες για την ιστορία της ζωής. Δυστυχώς, αυτό δεν είναι πλήρως αληθινό».

15. (α) Πώς θεωρούσε ο Δαρβίνος τις αποδείξεις των απολιθωμάτων των ημερών του; (β) Ύστερα από έναν και πλέον αιώνα συλλογής απολιθωμάτων, τι αποκαλύπτουν οι αποδείξεις;

¹⁵ Γιατί όχι; Το Bulletin συνέχισε και είπε ότι ο Δαρβίνος «ερχόταν σε αμηχανία με το αρχείο των απολιθωμάτων επειδή αυτό δεν είχε την εικόνα που αυτός είχε προβλέψει ότι θα είχε . . . το γεωλογικό αρχείο ούτε τότε ούτε και τώρα δεν παρέχει κάποια πλήρως διαβαθμισμένη αλυσίδα αργής και προοδευτικής εξέλιξης». Στην πραγματικότητα τώρα, ύστερα από έναν και πλέον αιώνα συλλογής απολιθωμάτων, «έχουμε ακόμη λιγότερα δείγματα εξελικτικής μετάβασης από όσα είχαμε στον καιρό του Δαρβίνου», εξήγησε το Bulletin.¹² Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή οι άφθονες αποδείξεις απολιθωμάτων που είναι σήμερα διαθέσιμες δείχνουν ότι μερικά από τα δείγματα που κάποτε χρησιμοποιούνταν για να υποστηρίξουν την εξέλιξη αποτυχαίνουν παταγωδώς να το κάνουν αυτό τώρα.

16. Τι παραδέχονται τώρα πολλοί εξελικτές επιστήμονες;

¹⁶ Αυτή η αποτυχία των αποδείξεων των απολιθωμάτων  να υποστηρίξουν μια βαθμιαία εξέλιξη έχει ενοχλήσει πολλούς εξελικτές. Στο βιβλίο The New Evolutionary Timetable (Ο Νέος Εξελικτικός Χρονολογικός Πίνακας), ο Στήβεν Στάνλεϋ μίλησε για «τη γενική αποτυχία του αρχείου να δείξει σταδιακές μεταβάσεις από μια μεγάλη ομάδα σε μια άλλη». Είπε: «Το γνωστό αρχείο των απολιθωμάτων ούτε τώρα ούτε ποτέ άλλοτε δεν συμφωνούσε με την [αργή εξέλιξη]».¹³ Ο Νάιλς Έλντρετζ επίσης παραδέχτηκε: «Το πρότυπο που μας έλεγαν για 120 χρόνια ότι θα βρούμε δεν υπάρχει».¹⁴

Νεότερες Θεωρίες

17. Πώς σχολίασε το Science Digest τις νεότερες θεωρίες;

¹⁷ Όλα αυτά έχουν οδηγήσει πολλούς επιστήμονες να υπερασπίζουν καινοφανείς θεωρίες για την εξέλιξη. Το Science Digest έγραψε τα εξής: «Μερικοί επιστήμονες προτείνουν ακόμη πιο απότομες εξελικτικές αλλαγές και ασχολούνται τώρα αρκετά σοβαρά με ιδέες που κάποτε ήταν δημοφιλείς μόνο στα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας».¹⁵

18. Ποια δυσκολία υπάρχει με την πιο πρόσφατη θεωρία ότι η ζωή άρχισε στο έξω διάστημα;

¹⁸ Για παράδειγμα, μερικοί επιστήμονες έχουν φτάσει στο συμπέρασμα ότι η ζωή δεν θα μπορούσε να έχει εμφανιστεί αυτόματα πάνω στη γη. Αντί γι’ αυτό, πιθανολογούν ότι θα πρέπει να γεννήθηκε στο έξω διάστημα και κατόπιν να έφτασε εδώ στη γη. Αλλά αυτό απλώς μεταφέρει το πρόβλημα της προέλευσης της ζωής ακόμη πιο μακριά και μάλιστα σε έναν πιο απαγορευμένο χώρο. Γνωρίζουμε πολύ καλά τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η ζωή στο εχθρικό περιβάλλον του έξω διαστήματος. Είναι, λοιπόν, πιθανό η ζωή να άρχισε αυτόματα κάπου αλλού στο σύμπαν και να επιβίωσε κάτω από τέτοιες σκληρές συνθήκες έτσι ώστε να φτάσει ως τη γη και αργότερα να αναπτυχτεί στη σημερινή της μορφή;

19, 20. Ποια νέα θεωρία προωθούν μερικοί εξελικτές;

¹⁹ Εφόσον το αρχείο των απολιθωμάτων δεν δείχνει κάποια σταδιακή εξέλιξη της ζωής από έναν τύπο σε έναν άλλο, μερικοί εξελικτές θεωριολογούν ότι αυτή η διεργασία θα πρέπει να έχει συμβεί με ξεσπάσματα και όχι με ένα σταθερό ρυθμό. Όπως εξηγεί η The World Book Encyclopedia:  «Πολλοί βιολόγοι πιστεύουν ότι νέα είδη μπορούν να παραχτούν μέσω ξαφνικών, δραστικών αλλαγών στα γονίδια».¹⁶

²⁰ Μερικοί οπαδοί αυτής της θεωρίας έχουν ονομάσει αυτή τη διεργασία «διακεκομμένη ισορροπία». Δηλαδή, τα είδη διατηρούν την «ισορροπία» τους (παραμένουν για πολύ χρόνο τα ίδια), αλλά κάπου-κάπου συμβαίνει μια «διακοπή» (ένα μεγάλο άλμα για να εξελιχτούν σε κάτι άλλο). Αυτό είναι ακριβώς το αντίθετο από τη θεωρία που ήταν αποδεκτή από όλους σχεδόν τους εξελικτές για πολλές δεκαετίες. Το χάσμα ανάμεσα στις δυο θεωρίες τονίστηκε από έναν τίτλο της εφημερίδας The New York Times: «Η Θεωρία της Ταχείας Εξέλιξης Υφίσταται Επίθεση». Το άρθρο σημείωνε ότι η νεότερη ιδέα της «διακεκομμένης ισορροπίας» είχε «ξεσηκώσει νέες αντιδράσεις» ανάμεσα σε εκείνους που διακρατούν την παραδοσιακή άποψη.¹⁷

21. (α) Άσχετα με το ποια θεωρία της εξέλιξης δέχεται κανείς, τι αποδείξεις θα πρέπει να υπάρχουν; (β) Ωστόσο, τι δείχνουν τα γεγονότα;

²¹ Άσχετα με το ποια θεωρία υποστηρίζει κανείς, είναι λογικό ότι θα πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον κάποιες αποδείξεις που να δείχνουν ότι ένα είδος ζωής μεταβάλλεται σε κάποιο άλλο είδος. Αλλά τα κενά που βρίσκονται στο αρχείο των απολιθωμάτων μεταξύ των διαφορετικών τύπων ζωής, καθώς και τα κενά μεταξύ των διαφορετικών μορφών ζωντανών οργανισμών πάνω στη γη σήμερα, εξακολουθούν να παρουσιάζουν αξεπέραστες δυσκολίες.

22, 23. Πώς αμφισβητήθηκε στους πρόσφατους καιρούς η ιδέα του Δαρβίνου για «επιβίωση του ικανότερου»;

 ²² Είναι, επίσης, αποκαλυπτικό να δούμε τι απόγινε η από πολύ καιρό αποδεκτή ιδέα του Δαρβίνου της «επιβίωσης του ικανότερου». Αυτό το ονόμασε «φυσική επιλογή». Δηλαδή, πίστευε ότι η φύση «επέλεγε» τους πιο ικανούς ζωντανούς οργανισμούς για να επιβιώσουν. Καθώς αυτά τα «ικανά» όντα υποτίθεται ότι αποκτούσαν νέα πλεονεκτικά χαρακτηριστικά, σιγά-σιγά εξελίσσονταν. Αλλά οι αποδείξεις των περασμένων 125 χρόνων δείχνουν ότι, ενώ τα ικανότερα μπορεί πραγματικά να επιβιώνουν, αυτό δεν εξηγεί το πώς έφτασαν εδώ. Ένα λιοντάρι μπορεί να είναι πιο ικανό από ένα άλλο λιοντάρι, αλλά αυτό δεν εξηγεί πώς έγινε λιοντάρι. Και όλοι οι απόγονοί του θα συνεχίσουν να είναι λιοντάρια, όχι κάτι άλλο.

²³ Έτσι, στο περιοδικό Harper’s, ο συγγραφέας Τομ Μπέθελ έκανε το εξής σχόλιο: «Ο Δαρβίνος έκανε ένα λάθος αρκετά σοβαρό για να υπονομεύσει τη θεωρία του. Και το λάθος αυτό μόλις πρόσφατα έγινε αντιληπτό. . . . Ένας οργανισμός μπορεί πραγματικά να είναι ‘ικανότερος’ από έναν άλλο . . . Αυτό, βέβαια, δεν είναι κάτι που βοηθάει στη δημιουργία του οργανισμού, . . . Είναι σαφές, νομίζω, ότι υπήρχε κάτι πολύ, πολύ εσφαλμένο σε αυτήν την ιδέα». Ο Μπέθελ πρόσθεσε: «Όπως το βλέπω εγώ, το συμπέρασμα είναι αρκετά συγκλονιστικό· πιστεύω ότι η θεωρία του Δαρβίνου βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης».¹⁸

Γεγονός ή Θεωρία;

24, 25. (α) Ποιοι είναι μερικοί από τους τομείς στους οποίους η εξέλιξη δεν πληρεί τις προϋποθέσεις ενός εξακριβωμένου γεγονότος; (β) Πώς θα μπορούσε να θεωρηθεί η σύγχρονη θεωρία με βάση αυτά που είπε γι’ αυτήν ένας εξελικτής;

²⁴ Συνοψίζοντας μερικά από τα άλυτα προβλήματα που αντιμετωπίζει η εξέλιξη, ο Φράνσις Χίτσινγκ παρατήρησε: «[Η σύγχρονη θεωρία της εξέλιξης] έχει αποτύχει στους τρεις κρίσιμους τομείς που μπορεί να δοκιμαστεί: Το αρχείο των απολιθωμάτων αποκαλύπτει ένα είδος εξελικτικών αλμάτων, μάλλον, παρά σταδιακή αλλαγή. Τα γονίδια είναι ένας ισχυρός σταθεροποιητικός μηχανισμός του οποίου η κύρια λειτουργία είναι να παρεμποδίζει την εξέλιξη νέων μορφών. Οι τυχαίες βήμα προς βήμα μεταλλάξεις στο μοριακό επίπεδο δεν μπορούν να εξηγήσουν την οργανωμένη και αυξανόμενη πολυπλοκότητα της ζωής».—Τα πλάγια γράμματα δικά μας.

 ²⁵ Κατόπιν ο Χίτσινγκ κατάληξε κάνοντας την εξής παρατήρηση: «Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι κάλλιστα κάποιος μπορεί να αμφισβητεί μια εξελικτική θεωρία που περιβάλλεται από τόσες αμφιβολίες, ακόμη και ανάμεσα από εκείνους που τη διδάσκουν. Αν ο δαρβινισμός είναι πραγματικά η πρώτιστη ενοποιητική αρχή της βιολογίας, τότε περιλαμβάνει τεράστιες περιοχές άγνοιας. Αποτυχαίνει να εξηγήσει μερικά από τα πιο βασικά ερωτήματα: πώς ζωντάνεψαν τα νεκρά χημικά στοιχεία, ποιοι κανόνες γραμματικής βρίσκονται πίσω από τον γενετικό κώδικα, πώς τα γονίδια διαμορφώνουν τη μορφή των ζωντανών οργανισμών». Στην πραγματικότητα, ο Χίτσινγκ δήλωσε ότι θεωρούσε τη σύγχρονη θεωρία της εξέλιξης «τόσο ανεπαρκή ώστε της αξίζει να την χειριζόμαστε σαν ένα ζήτημα πίστης».¹⁹

26. Γιατί δεν είναι λογικό να συνεχίζουμε να επιμένουμε ότι η εξέλιξη είναι γεγονός;

²⁶ Ωστόσο, πολλοί υποστηρικτές της εξέλιξης πιστεύουν ότι έχουν πράγματι επαρκείς λόγους για να επιμένουν ότι η εξέλιξη είναι γεγονός. Εξηγούν ότι απλώς διαφωνούν γύρω από τις λεπτομέρειες. Αλλά αν οποιαδήποτε άλλη θεωρία είχε τόσο τεράστιες αξεπέραστες δυσκολίες και υπήρχαν τόσο μεγάλες αντιφάσεις ανάμεσα σε εκείνους που την υποστηρίζουν, θα χαρακτηριζόταν τόσο εύκολα ως γεγονός; Το να επαναλαμβάνει απλώς κανείς ότι ένα πράγμα είναι γεγονός δεν το κάνει και γεγονός. Όπως έγραψε ο βιολόγος Τζων Ρ. Ντίραντ στην εφημερίδα The Guardian του Λονδίνου: «Πολλοί επιστήμονες υποκύπτουν στον πειρασμό να είναι δογματικοί, . . . κατ’ επανάληψη το ερώτημα της προέλευσης των ειδών έχει παρουσιαστεί σαν να είχε οριστικά τακτοποιηθεί. Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο αναληθές. . . . Αλλά η τάση να είναι κανείς δογματικός επιμένει και αυτό δεν εξυπηρετεί την υπόθεση της επιστήμης».²⁰

27. Ποιο άλλο πλαίσιο αποδείξεων υπάρχει, το οποίο προσφέρει κάποια βάση για να κατανοήσουμε πώς βρέθηκε εδώ η ζωή;

²⁷ Από την άλλη μεριά, τι θα πούμε για τη δημιουργία ως εξήγηση του πώς βρέθηκε εδώ η ζωή; Μήπως παρέχει κάποιο πλαίσιο αποδείξεων πιο σταθερό από τους ισχυρισμούς που συχνά θεμελιώνουν την εξέλιξη; Και μήπως το βιβλίο της Γένεσης, που είναι η πιο γνωστή αφήγηση για τη δημιουργία, ρίχνει κάποιο αξιόπιστο φως για το πώς βρέθηκαν εδώ η γη και οι ζωντανοί οργανισμοί;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 14]

«Ο δαρβινισμός, ύστερα από 125 χρόνια, αντιμετωπίζει απροσδόκητες δυσκολίες»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 15]

«Το πώς ακριβώς συνέβηκε η εξέλιξη είναι τώρα ένα ζήτημα μεγάλης αντιλογίας ανάμεσα στους βιολόγους»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 18]

«Φαίνεται ότι το μάτι έχει σχεδιαστεί· κανένας σχεδιαστής τηλεσκόπιων δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 21]

«Το πρότυπο που μας έλεγαν για 120 χρόνια ότι θα βρούμε δεν υπάρχει»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 21]

«Μερικοί επιστήμονες προτείνουν . . . [εξελικτικές] ιδέες που κάποτε ήταν δημοφιλείς μόνο στα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 22]

Νέες θεωρίες αντιφάσκουν με αυτά που ήταν αποδεκτά για πολλές δεκαετίες

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 23]

«Πιστεύω ότι η θεωρία του Δαρβίνου βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 24]

«Κατ’ επανάληψη το ερώτημα της προέλευσης των ειδών έχει παρουσιαστεί σαν να είχε οριστικά τακτοποιηθεί. Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο αναληθές»

[Πλαίσιο στη σελίδα 18]

«Οι Επιστήμονες των Κομπιούτερ Μένουν Άναυδοι στην Προσπάθειά τους να Συναγωνιστούν την Ανθρώπινη Όραση»

Κάτω από τον παραπάνω τίτλο η εφημερίδα The New York Times ανάφερε: «Οι ειδικοί επιδιώκοντας ένα από τα πιο τολμηρά όνειρα του ανθρώπου—να δημιουργήσουν μηχανές που σκέφτονται—σκόνταψαν ενόσω επιχειρούσαν αυτό που φαινόταν να είναι ένα στοιχειώδες πρωταρχικό βήμα. Δεν μπόρεσαν να τα καταφέρουν με την όραση.

»Ύστερα από δυο δεκαετίες έρευνας, δεν έχουν καταφέρει ακόμη να διδάξουν στις μηχανές τη φαινομενικά απλή λειτουργία να μπορούν να αναγνωρίζουν πράγματα της καθημερινής ζωής και να ξεχωρίζουν το ένα από το άλλο.

»Αντί γι’ αυτό, οι ειδικοί έχουν αναπτύξει έναν καινούριο βαθύ σεβασμό για την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης όρασης. . . . Ο ανθρώπινος αμφιβληστροειδής χιτώνας είναι κάτι που το ζηλεύουν οι επιστήμονες των κομπιούτερ. Τα 100 εκατομμύρια ραβδία του και κωνία του και οι στοιβάδες των νευρώνων του εκτελούν τουλάχιστον 10 δισεκατομμύρια υπολογισμούς το δευτερόλεπτο».^β

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Σχετικά με το βιβλίο του Δαρβίνου The Origin of Species, ένας αρθρογράφος των Times του Λονδίνου, που δέχεται την εξέλιξη, έγραψε: «Εδώ έχουμε τη μεγαλύτερη ειρωνεία ενός βιβλίου που φημίζεται ότι εξηγεί την προέλευση των ειδών ενώ στην πραγματικότητα δεν κάνει τίποτα τέτοιο»

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Ένας εξελικτής δήλωσε: «Τα οχυρώματα, υπέρ και κατά, στήθηκαν . . . και οι δυο πλευρές εκτόξευαν προσβολές που έμοιαζαν με όλμους»

[Εικόνες στη σελίδα 19]

Ο αστρονόμος Ρόμπερτ Τζάστροου είπε: «Είναι δύσκολο να αποδεχτώ την εξέλιξη του ανθρώπινου ματιού σαν προϊόν της τύχης· είναι ακόμη δυσκολότερο να αποδεχτώ την εξέλιξη της ανθρώπινης νοημοσύνης σαν το προϊόν τυχαίων διασπάσεων στα εγκεφαλικά κύτταρα των προγόνων μας»

[Εικόνες στη σελίδα 20]

«Μερικές από τις κλασικές περιπτώσεις δαρβινικής αλλαγής στο αρχείο των απολιθωμάτων . . . χρειάστηκε να απορριφτούν ή να τροποποιηθούν σαν αποτέλεσμα πιο λεπτομερών πληροφοριών».^γ—Ντέιβιντ Ράουπ, του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Σικάγου

Ηώιππος

Αρχαιοπτέρυξ

Δίπνοος

[Εικόνα στη σελίδα 22]

Ενώ τα ικανότερα μπορεί να επιβιώνουν, αυτό δεν εξηγεί το πώς έφτασαν εδώ