Κεφάλαιο Εφτά

Αλίμονο στο Άπιστο Αμπέλι!

Ησαΐας 5:1-30

1, 2. Τι φυτεύει ο «αγαπητός», αλλά γιατί το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό;

 «ΑΥΤΗ η παραβολή είναι ουσιαστικά απαράμιλλη λόγω της εξαίσιας γλωσσικής ομορφιάς της και του απόλυτα εύληπτου νοήματός της». Έτσι εκφράστηκε ένας σχολιαστής της Αγίας Γραφής αναφερόμενος στα αρχικά εδάφια του 5ου κεφαλαίου του βιβλίου του Ησαΐα. Τα λόγια του Ησαΐα δεν είναι απλώς ένα λογοτεχνικό κείμενο, αλλά μια συγκινητική περιγραφή της στοργικής φροντίδας του Ιεχωβά για το λαό του. Ταυτόχρονα, αυτά τα λόγια μάς προειδοποιούν για πράγματα που τον δυσαρεστούν.

² Η παραβολή του Ησαΐα αρχίζει ως εξής: «Ας τραγουδήσω, παρακαλώ, στον αγαπητό μου ένα τραγούδι για τον αγαπημένο μου σχετικά με το αμπέλι του. Ένα αμπέλι απέκτησε ο αγαπητός μου σε μια εύφορη λοφοπλαγιά. Και το έσκαψε καλά και το καθάρισε από τις πέτρες και φύτεψε σε αυτό ένα εκλεκτό κόκκινο κλήμα και έχτισε πύργο στο μέσο του. Και ένα πατητήρι επίσης λάξευσε μέσα σε αυτό. Και έλπιζε να βγάλει αυτό σταφύλια, αλλά τελικά έβγαλε αγριοστάφυλα».—Ησαΐας 5:1, 2· παράβαλε Μάρκος 12:1.

Η Φροντίδα του Αμπελιού

3, 4. Ποια στοργική φροντίδα παρέχεται στο αμπέλι;

³ Είτε τραγουδάει στ’ αλήθεια ο Ησαΐας αυτή την παραβολή ενώπιον των ακροατών του είτε όχι, σίγουρα αιχμαλωτίζει την προσοχή τους. Οι περισσότεροι πιθανότατα είναι εξοικειωμένοι με το φύτεμα ενός αμπελιού, και η περιγραφή του Ησαΐα είναι παραστατική και ρεαλιστική. Όπως  και οι σημερινοί αμπελουργοί, ο ιδιοκτήτης του αμπελιού δεν φυτεύει σπόρους σταφυλιού, αλλά «εκλεκτό», δηλαδή ποιοτικό, «κόκκινο κλήμα»—ένα κομμάτι ή μια βέργα από άλλο κλήμα. Κατάλληλα, φυτεύει αυτό το αμπέλι «σε μια εύφορη λοφοπλαγιά», μέρος στο οποίο ευδοκιμούν τα αμπέλια.

⁴ Απαιτείται σκληρή εργασία για να καρποφορήσει το αμπέλι. Ο Ησαΐας αναφέρει ότι ο ιδιοκτήτης “σκάβει το έδαφος και το καθαρίζει από τις πέτρες”—δουλειά επίπονη και εξαντλητική! Πιθανόν να χρησιμοποιεί τις μεγαλύτερες πέτρες για να “χτίσει έναν πύργο”. Στην αρχαιότητα, αυτοί οι πύργοι χρησίμευαν ως σκοπιές για τους φρουρούς που φύλαγαν τις σοδειές από τους κλέφτες και τα ζώα. * Χτίζει και έναν πέτρινο τοίχο κατά μήκος κάθε αναβαθμίδας στο αμπέλι. (Ησαΐας 5:5) Αυτό συνήθιζαν να το κάνουν για να μην παρασύρεται το απαραίτητο επιφανειακό χώμα από τα νερά.

5. Τι αναμένει λογικά ο ιδιοκτήτης από το αμπέλι του, αλλά τι παίρνει τελικά;

⁵ Εφόσον έχει εργαστεί τόσο σκληρά για να προστατέψει το αμπέλι του, ο ιδιοκτήτης έχει κάθε δικαίωμα να αναμένει ότι αυτό θα καρποφορήσει. Γι’ αυτό, λαξεύει ένα πατητήρι. Έρχεται, όμως, ο πολυπόθητος τρύγος; Όχι, το αμπέλι βγάζει αγριοστάφυλα.

Το Αμπέλι και ο Ιδιοκτήτης Του

6, 7. (α) Ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του αμπελιού, και ποιο είναι το αμπέλι; (β) Ποια κρίση απαιτεί ο ιδιοκτήτης;

⁶ Ποιος είναι ο ιδιοκτήτης, και ποιο είναι το αμπέλι; Ο ιδιοκτήτης του αμπελιού απαντάει σε αυτά τα ερωτήματα όταν ο ίδιος λέει: «Τώρα, κάτοικοι της Ιερουσαλήμ και άντρες του Ιούδα, κρίνετε, παρακαλώ, ανάμεσα σε εμένα και στο αμπέλι μου. Τι άλλο να κάνω για το αμπέλι μου  που δεν το έχω ήδη κάνει σε αυτό; Γιατί, λοιπόν, ενώ εγώ έλπιζα να βγάλει σταφύλια, τελικά αυτό έβγαλε αγριοστάφυλα; Και τώρα, παρακαλώ, ας γνωστοποιήσω σε εσάς τι πρόκειται να κάνω στο αμπέλι μου: Θα αφαιρεθεί ο φράχτης του, και αυτό μέλλει να κατακαεί. Θα γκρεμιστεί ο πέτρινος τοίχος του, και αυτό μέλλει να γίνει μέρος για ποδοπάτημα».—Ησαΐας 5:3-5.

⁷ Ναι, ο Ιεχωβά είναι ο ιδιοκτήτης του αμπελιού και, μεταφορικά, έχει προσφύγει στο δικαστήριο ζητώντας να γίνει κρίση ανάμεσα στον ίδιο και στο απογοητευτικό αμπέλι του. Τι είναι, λοιπόν, το αμπέλι; Ο ιδιοκτήτης εξηγεί: «Το αμπέλι του Ιεχωβά των στρατευμάτων είναι ο οίκος του Ισραήλ, και οι άντρες του Ιούδα είναι η φυτεία για την οποία έτρεφε συμπάθεια».—Ησαΐας 5:7α.

8. Γιατί είναι σημαντικό το ότι ο Ησαΐας αποκαλεί τον Ιεχωβά «αγαπημένο μου»;

 ⁸ Ο Ησαΐας αποκαλεί τον Ιεχωβά, τον ιδιοκτήτη του αμπελιού, «αγαπημένο μου». (Ησαΐας 5:1) Ο Ησαΐας μπορεί να μιλάει για τον Θεό με τόσο οικείο τρόπο μόνο επειδή έχει στενή σχέση μαζί Του. (Παράβαλε Ιώβ 29:4· Ψαλμός 25:14.) Ωστόσο, η αγάπη του προφήτη για τον Θεό ωχριά σε σύγκριση με την αγάπη που έχει δείξει ο Θεός για το «αμπέλι» του—το έθνος το οποίο «φύτεψε».—Παράβαλε Έξοδος 15:17· Ψαλμός 80:8, 9.

9. Πώς έχει μεταχειριστεί ο Ιεχωβά το έθνος του σαν πολύτιμο αμπέλι;

⁹ Ο Ιεχωβά «φύτεψε» το έθνος του στη γη Χαναάν και τους έδωσε τους νόμους και τις διατάξεις του, που χρησίμευαν σαν προστατευτικός τοίχος ο οποίος δεν τους άφηνε να διαφθαρούν από τα άλλα έθνη. (Έξοδος 19:5, 6· Ψαλμός 147:19, 20· Εφεσίους 2:14) Επιπλέον, ο Ιεχωβά τούς έδωσε κριτές, ιερείς και προφήτες για να τους διδάσκουν. (2 Βασιλέων 17:13· Μαλαχίας 2:7· Πράξεις 13:20) Όταν ο Ισραήλ απειλούνταν από επιτιθέμενους εχθρούς, ο Ιεχωβά ήγειρε απελευθερωτές. (Εβραίους 11:32, 33) Εύλογα, ο Ιεχωβά ρωτάει: «Τι άλλο να κάνω για το αμπέλι μου που δεν το έχω ήδη κάνει σε αυτό;»

Προσδιορίζεται το Αμπέλι του Θεού Σήμερα

10. Ποια παραβολή είπε ο Ιησούς σχετικά με ένα αμπέλι;

¹⁰ Ο Ιησούς ίσως είχε στο νου του τα λόγια του Ησαΐα όταν είπε την παραβολή των καλλιεργητών που έγιναν δολοφόνοι: «Ήταν ένας άνθρωπος, οικοδεσπότης, ο οποίος φύτεψε ένα αμπέλι και έβαλε γύρω του φράχτη και έσκαψε μέσα σε αυτό πατητήρι και έχτισε πύργο, και το νοίκιασε σε καλλιεργητές και ταξίδεψε σε ξένη χώρα». Δυστυχώς, οι καλλιεργητές πρόδωσαν τον ιδιοκτήτη του αμπελιού, σκοτώνοντας μάλιστα το γιο του. Ο Ιησούς έδειξε στη συνέχεια ότι αυτή η παραβολή δεν αναφερόταν μόνο στον κατά γράμμα Ισραήλ, λέγοντας: «Η βασιλεία του Θεού θα αφαιρεθεί από εσάς [τον σαρκικό Ισραήλ] και θα δοθεί σε έθνος που παράγει τους καρπούς της».—Ματθαίος 21:33-41, 43.

11. Ποιο πνευματικό αμπέλι υπήρχε τον πρώτο αιώνα, αλλά τι συνέβη αφότου πέθαναν οι απόστολοι;

 ¹¹ Αυτό το καινούριο «έθνος» αποδείχτηκε ότι είναι ο «Ισραήλ του Θεού»—ένα πνευματικό έθνος χρισμένων Χριστιανών που αριθμεί συνολικά 144.000. (Γαλάτες 6:16· 1 Πέτρου 2:9, 10· Αποκάλυψη 7:3, 4) Ο Ιησούς παρομοίασε αυτούς τους μαθητές με τα «κλαδιά» “του αληθινού κλήματος”, δηλαδή του ιδίου. Φυσιολογικά, αυτά τα κλαδιά αναμένεται να καρποφορούν. (Ιωάννης 15:1-5) Πρέπει να εκδηλώνουν χριστοειδείς ιδιότητες και να συμμετέχουν στο έργο κηρύγματος “αυτών των καλών νέων της Βασιλείας”. (Ματθαίος 24:14· Γαλάτες 5:22, 23) Αλλά αφότου πέθαναν οι δώδεκα απόστολοι, η μεγάλη πλειονότητα όσων ισχυρίζονται ότι είναι κλαδιά “του αληθινού κλήματος” αποδείχτηκαν κίβδηλοι—παράγουν αγριοστάφυλα αντί για καλούς καρπούς.—Ματθαίος 13:24-30, 38, 39.

12. Πώς τα λόγια του Ησαΐα καταδικάζουν το Χριστιανικό κόσμο, και ποιο μάθημα παρέχουν στους αληθινούς Χριστιανούς;

¹² Άρα, η καταδίκη του Ιούδα από τον Ησαΐα εφαρμόζεται σήμερα στο Χριστιανικό κόσμο. Η μελέτη της ιστορίας του—με τους πολέμους του, τις σταυροφορίες του, την Ιερά του Εξέταση—αποκαλύπτει πόσο ξινός είναι ο καρπός του! Μολαταύτα, το αληθινό αμπέλι των χρισμένων Χριστιανών και του “μεγάλου πλήθους” των συντρόφων τους πρέπει να προσέξει τα λόγια του Ησαΐα. (Αποκάλυψη 7:9) Για να ευαρεστήσουν τον ιδιοκτήτη του αμπελιού, πρέπει, ατομικά και ομαδικά, να παράγουν καρπούς που τον ευαρεστούν.

«Αγριοστάφυλα»

13. Τι θα κάνει ο Ιεχωβά στο αμπέλι του επειδή βγάζει κακούς καρπούς;

¹³ Έχοντας κάνει το παν για να περιποιηθεί και να καλλιεργήσει το αμπέλι του, ο Ιεχωβά δικαιωματικά αναμένει από αυτό να γίνει «αμπέλι κρασιού που βράζει!» (Ησαΐας 27:2) Ωστόσο, αντί να βγάλει χρήσιμους καρπούς, αυτό βγάζει «αγριοστάφυλα», κατά γράμμα «δύσοσμα πράγματα» ή «χαλασμένες (σάπιες) ρώγες». (Ησαΐας 5:2· υποσημείωση στη ΜΝΚ· Ιερεμίας 2:21) Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά αναγγέλλει ότι  θα αφαιρέσει τον προστατευτικό του “φράχτη” γύρω από αυτό το έθνος. Το έθνος θα “καταστραφεί” και θα υποστεί εγκατάλειψη και ξηρασία. (Διαβάστε Ησαΐας 5:6.) Ο Μωυσής είχε προειδοποιήσει ότι θα υφίσταντο αυτές τις συνέπειες αν παρήκουαν το Νόμο του Θεού.—Δευτερονόμιο 11:17· 28:63, 64· 29:22, 23.

14. Τι καρποφορία αναμένει ο Ιεχωβά από το έθνος του, αλλά απεναντίας τι παράγει αυτό;

¹⁴ Ο Θεός αναμένει από το έθνος να παράγει καλούς καρπούς. Ο Μιχαίας, σύγχρονος του Ησαΐα, διακηρύττει: «Τι σου ζητάει ο Ιεχωβά σε ανταπόδοση παρά να ασκείς δικαιοσύνη και να αγαπάς την καλοσύνη και να είσαι μετριόφρων καθώς περπατάς με τον Θεό σου;» (Μιχαίας 6:8· Ζαχαρίας 7:9) Εντούτοις, το έθνος δεν υπακούει στην προτροπή του Ιεχωβά. «[Ο Θεός] έλπιζε να υπάρχει κρίση, αλλά ορίστε! παραβίαση του νόμου· και δικαιοσύνη, αλλά ορίστε! κραυγή». (Ησαΐας 5:7β) Ο Μωυσής πρόβλεψε ότι το άπιστο έθνος θα παρήγε δηλητηριώδη σταφύλια από το «κλήμα των Σοδόμων». (Δευτερονόμιο 32:32) Πιθανώς, λοιπόν, η σεξουαλική ανηθικότητα, περιλαμβανομένης και της ομοφυλοφιλίας, αποτελεί μέρος της απόκλισής τους από το Νόμο του Θεού. (Λευιτικό 18:22) Η έκφραση «παραβίαση του νόμου» μπορεί να αποδοθεί και «έκχυση αίματος». Αναμφίβολα, αυτή η κτηνώδης μεταχείριση έχει κάνει τα άτομα που την υφίστανται να βγάζουν «κραυγή»—κραυγή που έχει φτάσει στα αφτιά Εκείνου ο οποίος φύτεψε το αμπέλι.—Παράβαλε Ιώβ 34:28.

15, 16. Πώς μπορούν οι αληθινοί Χριστιανοί να αποφεύγουν τους κακούς καρπούς που παρήγε ο Ισραήλ;

¹⁵ Ο Ιεχωβά Θεός «αγαπάει τη δικαιοσύνη και την κρίση». (Ψαλμός 33:5) Αυτός πρόσταξε τους Ιουδαίους: «Δεν πρέπει να κάνετε αδικία στην κρίση. Δεν πρέπει να συμπεριφερθείς στον ασήμαντο με προσωποληψία και δεν πρέπει να προτιμήσεις το πρόσωπο κάποιου σπουδαίου. Με δικαιοσύνη πρέπει να κρίνεις τον πλησίον σου». (Λευιτικό 19:15) Πρέπει, λοιπόν, να αποφεύγουμε την προσωποληψία στις μεταξύ μας σχέσεις, μη επιτρέποντας ποτέ σε πράγματα  όπως η φυλή, η ηλικία, ο πλούτος ή η φτώχεια να επηρεάζουν την κρίση μας για τους ανθρώπους. (Ιακώβου 2:1-4) Είναι ιδιαίτερα σημαντικό “να μην κάνουν τίποτα με προκατειλημμένη διάθεση” τα άτομα που υπηρετούν σε θέσεις επίβλεψης, επιδιώκοντας πάντοτε να ακούν και τις δύο πλευρές προτού εκφέρουν κρίση.—1 Τιμόθεο 5:21· Παροιμίες 18:13.

¹⁶ Εκτός αυτού, εφόσον οι Χριστιανοί ζουν σε έναν άνομο κόσμο, θα ήταν εύκολο να αναπτύξουν αρνητική ή στασιαστική νοοτροπία ως προς τους θεϊκούς κανόνες. Αλλά οι αληθινοί Χριστιανοί πρέπει να είναι “πρόθυμοι να υπακούν” στους νόμους του Θεού. (Ιακώβου 3:17) Παρά τη σεξουαλική ανηθικότητα και τη βία του “παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων”, απαιτείται να “προσέχουν πάρα πολύ πώς περπατούν, όχι ως άσοφοι, αλλά ως σοφοί”. (Γαλάτες 1:4· Εφεσίους 5:15) Πρέπει να αποφεύγουν τις ανεκτικές απόψεις για το σεξ και, όταν ανακύπτουν διαφωνίες, πρέπει να τις διευθετούν χωρίς “θυμό και οργή και κραυγή και υβριστικά λόγια”. (Εφεσίους 4:31) Καλλιεργώντας δικαιοσύνη, οι αληθινοί Χριστιανοί φέρνουν τιμή στον Θεό και κερδίζουν την επιδοκιμασία του.

Το Τίμημα της Απληστίας

17. Ποια πονηρή διαγωγή καταδικάζει ο Ησαΐας με το πρώτο αλίμονο;

¹⁷ Στο εδάφιο 8, ο Ησαΐας δεν παραθέτει πια λόγια του Ιεχωβά. Καταδικάζοντας μερικά από τα «αγριοστάφυλα» που παρήγαγε ο Ιούδας, εξαγγέλλει προσωπικά το πρώτο από έξι αλίμονο: «Αλίμονο σε αυτούς που ενώνουν σπίτι με σπίτι και σε εκείνους που προσαρτούν αγρό σε αγρό ώσπου να μην υπάρχει πια χώρος, και έτσι εσείς κατοικείτε μόνοι σας στο μέσο της γης! Μπροστά στα αφτιά μου, ο Ιεχωβά των στρατευμάτων ορκίστηκε ότι πολλά σπίτια, αν και είναι μεγάλα και καλά, θα γίνουν αντικείμενο κατάπληξης, χωρίς κάτοικο. Διότι σαράντα ολόκληρα στρέμματα αμπέλι θα βγάζουν μόνο ένα βαθ, και ένα ολόκληρο χομόρ σπόρου θα βγάζει μόνο ένα εφά».—Ησαΐας 5:8-10.

18, 19. Πώς αγνοούν οι σύγχρονοι του Ησαΐα τους νόμους του Ιεχωβά σχετικά με τις περιουσίες, και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα για αυτούς;

 ¹⁸ Στον αρχαίο Ισραήλ, όλη η γη ουσιαστικά ανήκε στον Ιεχωβά. Κάθε οικογένεια είχε μια θεόδοτη κληρονομιά, την οποία μπορούσε να νοικιάσει ή να δανείσει, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορούσε να την πουλήσει «για πάντα». (Λευιτικό 25:23) Αυτός ο νόμος απέτρεπε τις καταχρήσεις, όπως τη δημιουργία μονοπωλίων ακίνητης περιουσίας. Επίσης, προστάτευε τις οικογένειες από το να βυθιστούν σε απόλυτη φτώχεια. Ωστόσο, μερικά άτομα στον Ιούδα εκδήλωναν απληστία και παραβίαζαν τους νόμους του Θεού σχετικά με τις περιουσίες. Ο Μιχαίας έγραψε: «Επιθύμησαν αγρούς και τους άρπαξαν· και σπίτια, και τα πήραν· και διέπραξαν απάτη σε βάρος ακμαίου άντρα και του σπιτικού του, σε βάρος ανθρώπου και της κληρονομικής του ιδιοκτησίας». (Μιχαίας 2:2) Αλλά το εδάφιο Παροιμίες 20:21 προειδοποιεί: «Μια κληρονομιά αποκτάται με απληστία στην αρχή, αλλά το μέλλον της δεν θα είναι ευλογημένο».

¹⁹ Ο Ιεχωβά υπόσχεται να απογυμνώσει αυτούς τους άπληστους από τα πράγματα που έχουν αποκτήσει παράνομα. Τα σπίτια που αρπάζουν θα μείνουν «χωρίς κάτοικο». Οι εκτάσεις γης που επιθυμούν δεν θα παράγουν παρά ένα ελάχιστο μέρος των πραγματικών τους δυνατοτήτων. Το πώς και το πότε ακριβώς θα εκπληρωθεί αυτή η κατάρα δεν αναφέρεται. Τουλάχιστον εν μέρει, αυτά τα λόγια πιθανώς αναφέρονται στις συνθήκες που θα επιφέρει η μελλοντική εξορία στη Βαβυλώνα.—Ησαΐας 27:10.

20. Πώς μπορούν οι Χριστιανοί σήμερα να αποφεύγουν την απληστία που εκδήλωσαν μερικοί στον Ισραήλ;

²⁰ Οι Χριστιανοί σήμερα πρέπει να αποστρέφονται την ακόρεστη απληστία που εκδήλωσαν μερικοί Ισραηλίτες εκείνη την εποχή. (Παροιμίες 27:20) Όταν κάποιος αποδίδει στα υλικά πράγματα υπερβολική σπουδαιότητα, είναι εύκολο να υποκύψει σε ανέντιμες μεθόδους για την απόκτηση χρημάτων. Θα μπορούσε εύκολα να παγιδευτεί σε ύποπτες επιχειρηματικές δραστηριότητες ή σε εξωπραγματικά σχέδια γρήγορου πλουτισμού. «Όποιος βιάζεται να αποκτήσει  πλούτη δεν θα παραμείνει αθώος». (Παροιμίες 28:20) Πόσο σπουδαίο είναι, λοιπόν, να είμαστε ικανοποιημένοι με αυτά που έχουμε!—1 Τιμόθεο 6:8.

Η Παγίδα της Αμφισβητήσιμης Ψυχαγωγίας

21. Ποιες αμαρτίες καταδικάζει ο Ησαΐας με το δεύτερο αλίμονο;

²¹ Κατόπιν ο Ησαΐας συνεχίζει με το δεύτερο αλίμονο: «Αλίμονο σε εκείνους που σηκώνονται νωρίς το πρωί για να αναζητήσουν μεθυστικό ποτό, που κάθονται μέχρι αργά το βράδυ ανάβοντας από το κρασί! Και υπάρχει άρπα και έγχορδο, ντέφι και αυλός και κρασί στα συμπόσιά τους· αλλά τις ενέργειες του Ιεχωβά δεν τις παρατηρούν και το έργο των χεριών του δεν το έχουν δει».—Ησαΐας 5:11, 12.

22. Ποια έλλειψη αυτοσυγκράτησης επικρατεί στον Ισραήλ, και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα για το έθνος;

²² Ο Ιεχωβά είναι “ο ευτυχισμένος Θεός” και δεν αποστερεί από τους υπηρέτες του τη λογική αναψυχή. (1 Τιμόθεο 1:11) Ωστόσο, αυτά τα φιλήδονα άτομα ξεπερνούν κάθε όριο! «Εκείνοι που μεθούν είναι συνήθως μεθυσμένοι τη νύχτα», λέει η Αγία Γραφή. (1 Θεσσαλονικείς 5:7) Αλλά οι γλεντοκόποι της προφητείας αρχίζουν να πίνουν ακατάσχετα από το χάραμα και συνεχίζουν ως το βράδυ! Συμπεριφέρονται σαν να μην υπάρχει Θεός, σαν να μην πρόκειται να τους ζητήσει λογαριασμό για τις πράξεις τους. Ο Ησαΐας προλέγει ότι το μέλλον για αυτούς είναι ζοφερό. «Ο λαός μου θα πάει εξορία λόγω έλλειψης γνώσης· και άντρες που λιμοκτονούν θα είναι η δόξα τους, και το πλήθος τους θα είναι κατάξερο από τη δίψα». (Ησαΐας 5:13) Επειδή αρνούνται να ενεργήσουν σε αρμονία με την αληθινή γνώση, τα μέλη του λαού με τον οποίο έχει συνάψει διαθήκη ο Θεός—είτε βρίσκονται σε υψηλή είτε σε χαμηλή θέση—θα κατεβούν στον Σιεόλ.—Διαβάστε Ησαΐας 5:14-17.

23, 24. Τι είδους αυτοσυγκράτηση και μετριοπάθεια καλούνται να εκδηλώνουν οι Χριστιανοί;

²³ Τα «ξέφρενα γλέντια», ή αλλιώς «άγρια πάρτι», αποτελούσαν πρόβλημα και για μερικούς Χριστιανούς τον πρώτο  αιώνα. (Γαλάτες 5:21· Μπάινγκτον [Byington]· 2 Πέτρου 2:13) Άρα, δεν είναι παράξενο το ότι μερικοί αφιερωμένοι Χριστιανοί σήμερα έχουν ασκήσει κακή κρίση στο ζήτημα των κοινωνικών συγκεντρώσεων. Η ανεξέλεγκτη κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών έχει κάνει μερικούς να γίνουν ταραξίες και θορυβοποιοί. (Παροιμίες 20:1) Υπήρξαν ακόμη και άτομα που υπέπεσαν σε ανήθικη συμπεριφορά υπό την επήρεια υπερβολικού οινοπνεύματος, και μερικές συγκεντρώσεις συνεχίστηκαν ολόκληρη τη νύχτα παρεμποδίζοντας τις Χριστιανικές δραστηριότητες της επόμενης ημέρας.

²⁴ Οι ισορροπημένοι Χριστιανοί, όμως, παράγουν θεοσεβείς καρπούς και ασκούν αυτοσυγκράτηση και μετριοπάθεια όταν επιλέγουν αναψυχή. Δίνουν προσοχή στη συμβουλή του Παύλου στο εδάφιο Ρωμαίους 13:13: «Όπως την ημέρα, ας περπατήσουμε με ευπρέπεια, όχι με ξέφρενα γλέντια και μεθύσια».

Μίσος για την Αμαρτία και Αγάπη για την Αλήθεια

25, 26. Ποιον πονηρό τρόπο σκέψης των Ισραηλιτών εκθέτει ο Ησαΐας με το τρίτο και το τέταρτο αλίμονο;

²⁵ Ακούστε τώρα το τρίτο και το τέταρτο αλίμονο του Ησαΐα: «Αλίμονο σε εκείνους που σέρνουν το σφάλμα με σχοινιά αναλήθειας και την αμαρτία σαν με λουριά άμαξας, εκείνους που λένε: “Ας σπεύσει το έργο του· ας έρθει γρήγορα για να το δούμε· και ας πλησιάσει και ας έρθει η βουλή του Αγίου του Ισραήλ για να τη γνωρίσουμε!” Αλίμονο σε εκείνους που λένε ότι το καλό είναι κακό και το κακό είναι καλό, εκείνους που θέτουν το σκοτάδι για φως και το φως για σκοτάδι, εκείνους που θέτουν το πικρό για γλυκό και το γλυκό για πικρό!»—Ησαΐας 5:18-20.

²⁶ Πόσο παραστατικά περιγράφονται εδώ όσοι πράττουν την αμαρτία! Είναι προσκολλημένοι στην αμαρτία όπως τα υποζύγια είναι δεμένα με τις άμαξες. Αυτοί οι αμαρτωλοί δεν φοβούνται καμιά επικείμενη ημέρα κρίσης. Λένε με  εμπαιγμό: «Ας σπεύσει το έργο [του Θεού]!» Αντί να υποταχθούν στο Νόμο του Θεού, διαστρέφουν τα πράγματα, λέγοντας ότι «το καλό είναι κακό και το κακό είναι καλό».—Παράβαλε Ιερεμίας 6:15· 2 Πέτρου 3:3-7.

27. Πώς μπορούν οι Χριστιανοί σήμερα να αποφεύγουν τη στάση των Ισραηλιτών;

²⁷ Οι Χριστιανοί σήμερα πρέπει να αποφεύγουν αυτή τη στάση πάση θυσία. Λόγου χάρη, αρνούνται να υιοθετήσουν την άποψη του κόσμου ο οποίος αποδέχεται την πορνεία και την ομοφυλοφιλία. (Εφεσίους 4:18, 19) Είναι αλήθεια ότι ένας Χριστιανός θα μπορούσε να «κάνει κάποιο εσφαλμένο βήμα» που ίσως τον οδηγήσει σε σοβαρή αμαρτία. (Γαλάτες 6:1) Οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας είναι πρόθυμοι να βοηθούν όσους πέφτουν και χρειάζονται στήριξη. (Ιακώβου 5:14, 15) Με τη βοήθεια των προσευχών και των Γραφικών συμβουλών, είναι δυνατόν να ανανήψει κάποιος  πνευματικά. Αλλιώς, υπάρχει κίνδυνος να γίνει «δούλος της αμαρτίας». (Ιωάννης 8:34) Αντί να εμπαίζουν τον Θεό και να χάσουν το αίσθημα του επείγοντος για την επικείμενη ημέρα κρίσης, οι Χριστιανοί αγωνίζονται να παραμένουν «ακηλίδωτοι και άψογοι» ενώπιον του Ιεχωβά.—2 Πέτρου 3:14· Γαλάτες 6:7, 8.

28. Ποιες αμαρτίες καταδικάζει ο Ησαΐας με τα τελευταία αλίμονο, και πώς μπορούν οι Χριστιανοί σήμερα να αποφεύγουν τέτοιες αμαρτίες;

²⁸ Κατάλληλα, ο Ησαΐας προσθέτει τα εξής τελευταία αλίμονο: «Αλίμονο σε εκείνους που είναι σοφοί στα δικά τους μάτια και φρόνιμοι μπροστά στα δικά τους πρόσωπα! Αλίμονο σε εκείνους που είναι κραταιοί στην οινοποσία και στους άντρες που έχουν σφρίγος για να αναμειγνύουν μεθυστικό ποτό, εκείνους που κηρύσσουν δίκαιο τον πονηρό έναντι δωροδοκίας και που αφαιρούν από τον δίκαιο τη δικαιοσύνη του!» (Ησαΐας 5:21-23) Αυτά τα λόγια φαίνεται ότι απευθύνονταν στα άτομα που υπηρετούσαν ως κριτές στη χώρα. Οι πρεσβύτεροι σήμερα αποφεύγουν να «είναι σοφοί στα δικά τους μάτια». Δέχονται συμβουλή από τους συμπρεσβυτέρους τους ταπεινά και προσκολλώνται πιστά στις οδηγίες της οργάνωσης. (Παροιμίες 1:5· 1 Κορινθίους 14:33) Είναι μετριοπαθείς όσον αφορά την κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών και δεν πίνουν πριν από την εκτέλεση των εκκλησιαστικών τους καθηκόντων. (Ωσηέ 4:11) Επίσης, οι πρεσβύτεροι αποφεύγουν να δίνουν ακόμη και την εντύπωση ότι εκδηλώνουν μεροληψία. (Ιακώβου 2:9) Πόσο διαφορετικοί είναι από τον κλήρο του Χριστιανικού κόσμου! Πολλοί από αυτούς καλύπτουν τους επιφανείς και πλούσιους αμαρτωλούς που βρίσκονται ανάμεσά τους, ενεργώντας εντελώς αντίθετα με τις προειδοποιήσεις του αποστόλου Παύλου στα εδάφια Ρωμαίους 1:18, 26, 27· 1 Κορινθίους 6:9, 10· και Εφεσίους 5:3-5.

29. Ποιο καταστροφικό τέλος περιμένει το ισραηλιτικό αμπέλι του Ιεχωβά;

²⁹ Ο Ησαΐας ολοκληρώνει αυτό το προφητικό άγγελμα περιγράφοντας ένα καταστροφικό τέλος για τα άτομα  που «απέρριψαν το νόμο του Ιεχωβά» και δεν παρήγαγαν δίκαιο καρπό. (Ησαΐας 5:24, 25· Ωσηέ 9:16· Μαλαχίας 4:1) Διακηρύττει: «[Ο Ιεχωβά] ύψωσε σημάδι προς ένα μεγάλο έθνος που βρίσκεται μακριά και σφύριξε προς αυτό, στην άκρη της γης· και αυτό θα βιαστεί να έρθει γρήγορα».—Ησαΐας 5:26· Δευτερονόμιο 28:49· Ιερεμίας 5:15.

30. Ποιος θα συγκαλέσει «ένα μεγάλο έθνος» κατά του λαού του Ιεχωβά, και με ποια κατάληξη;

³⁰ Στην αρχαιότητα ένας πάσσαλος τοποθετημένος σε ύψωμα χρησίμευε ως «σημάδι», δηλαδή ως σημείο συγκέντρωσης, για ανθρώπους ή στρατούς. (Παράβαλε Ησαΐας 18:3· Ιερεμίας 51:27.) Τώρα ο ίδιος ο Ιεχωβά θα συγκαλέσει αυτό το «μεγάλο έθνος» που δεν κατονομάζεται για να εκτελέσει την κρίση του. * Θα “σφυρίξει προς αυτό”, δηλαδή θα του στρέψει την προσοχή στον αχαλίνωτο λαό του υποδεικνύοντάς τον ως άξιο κατάκτησης. Κατόπιν, ο προφήτης περιγράφει τη γρήγορη και τρομακτική επίθεση που θα εξαπολύσουν αυτοί οι λεοντώδεις κατακτητές, οι οποίοι θα «αρπάξουν τη λεία», δηλαδή το έθνος του Θεού, «και θα την απομακρύνουν με ασφάλεια» στην αιχμαλωσία. (Διαβάστε Ησαΐας 5:27-30α.) Και τι θλιβερή κατάληξη θα έχει η χώρα του λαού του Ιεχωβά! «Θα ατενίζει κανείς τη χώρα και θα αντικρίζει καταθλιπτικό σκοτάδι· μέχρι και το φως σκοτείνιασε από τις σταγόνες που έπεσαν πάνω της».—Ησαΐας 5:30β.

31. Πώς μπορούν οι αληθινοί Χριστιανοί να αποφύγουν την τιμωρία που επιβλήθηκε στο ισραηλιτικό αμπέλι του Ιεχωβά;

³¹ Ναι, το αμπέλι που φύτεψε ο Θεός με τόση αγάπη αποδεικνύεται άκαρπο—άξιο μόνο για καταστροφή. Τι δυναμικό μάθημα παρέχουν τα λόγια του Ησαΐα σε όλους όσους θέλουν να υπηρετούν τον Ιεχωβά σήμερα! Είθε να αγωνίζονται να παράγουν μόνο δίκαιο καρπό, για τον αίνο του Ιεχωβά και τη δική τους σωτηρία!

[Υποσημειώσεις]

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 83]

Ο αμαρτωλός είναι προσκολλημένος στην αμαρτία όπως το υποζύγιο στην άμαξα

 [Ολοσέλιδη εικόνα στη σελίδα 85]