Ο Ιεχωβά Είναι Βασιλιάς
Κεφάλαιο Είκοσι
Ο Ιεχωβά Είναι Βασιλιάς
1, 2. (α) Ποιοι θα υποστούν την οργή του Ιεχωβά; (β) Μήπως θα γλιτώσει ο Ιούδας την τιμωρία, και πώς το ξέρουμε αυτό;
ΒΑΒΥΛΩΝΑ, Φιλιστία, Μωάβ, Συρία, Αιθιοπία, Αίγυπτος, Εδώμ, Τύρος, Ασσυρία—όλα αυτά τα έθνη θα υποστούν την οργή του Ιεχωβά. Ο Ησαΐας έχει προείπει τις συμφορές που θα βρουν αυτές τις εχθρικές χώρες και πόλεις. Τι θα γίνει, όμως, με τον Ιούδα; Μήπως θα γλιτώσουν οι κάτοικοι του Ιούδα την τιμωρία για τις αμαρτωλές οδούς τους; Η ιστορική αφήγηση απαντάει με ένα κατηγορηματικό όχι!
2 Αναλογιστείτε τι συνέβη στη Σαμάρεια, την πρωτεύουσα του δεκάφυλου βασιλείου του Ισραήλ. Αυτό το έθνος δεν τήρησε τη διαθήκη του με τον Θεό. Δεν παρέμεινε αποχωρισμένο από τις ακόλαστες συνήθειες των γύρω εθνών. Αντιθέτως, οι κάτοικοι της Σαμάρειας «έπρατταν κακά πράγματα για να προσβάλουν τον Ιεχωβά . . . γι’ αυτό, ο Ιεχωβά εξοργίστηκε πολύ με τον Ισραήλ και τον απομάκρυνε από μπροστά του». Αφού απομακρύνθηκε δια της βίας από τη χώρα του, “ο Ισραήλ έφυγε από τη γη του και πήγε εξορία στην Ασσυρία”. (2 Βασιλέων 17:9-12, 16-18, 23· Ωσηέ 4:12-14) Αυτό που συνέβη στον Ισραήλ αποτελεί κακό προμήνυμα για το αδελφικό του βασίλειο, τον Ιούδα.
Ο Ησαΐας Προλέγει την Ερήμωση του Ιούδα
3. (α) Γιατί εγκαταλείπει ο Ιεχωβά το δίφυλο βασίλειο του Ιούδα; (β) Τι είναι αποφασισμένος να κάνει ο Ιεχωβά;
3 Μερικοί βασιλιάδες του Ιούδα ήταν πιστοί, αλλά οι περισσότεροι δεν ήταν. Ακόμη και όταν βασίλευε κάποιος πιστός βασιλιάς, όπως ο Ιωθάμ, ο λαός δεν απομακρυνόταν εντελώς από την ψεύτικη λατρεία. (2 Βασιλέων 15:32-35) Η πονηρία του Ιούδα κορυφώνεται όταν βασιλεύει ο αιμοδιψής Βασιλιάς Μανασσής, ο οποίος σύμφωνα με την Ιουδαϊκή παράδοση δολοφονεί τον πιστό προφήτη Ησαΐα διατάζοντας τον πριονισμό του. (Παράβαλε Εβραίους 11:37.) Αυτός ο πονηρός βασιλιάς «παραπλανούσε τον Ιούδα και τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ ώστε να πράττουν χειρότερα από τα έθνη τα οποία είχε αφανίσει ο Ιεχωβά μπροστά από τους γιους του Ισραήλ». (2 Χρονικών 33:9) Υπό τη διακυβέρνηση του Μανασσή, η γη μιαίνεται ακόμη περισσότερο από ό,τι όταν την κατείχαν οι Χαναναίοι. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά διακηρύττει: «Εγώ φέρνω συμφορά πάνω στην Ιερουσαλήμ και στον Ιούδα, τέτοια που, αν κάποιος ακούσει για αυτήν, θα βουίξουν και τα δυο του αφτιά. . . . Θα σκουπίσω την Ιερουσαλήμ όπως σκουπίζει κανείς μια κούπα χωρίς χερούλια, που τη σκουπίζει και τη γυρίζει ανάποδα. Και θα εγκαταλείψω το υπόλοιπο της κληρονομιάς μου και θα τους δώσω στο χέρι των εχθρών τους, και θα γίνουν λεία και λάφυρο για όλους τους εχθρούς τους, επειδή έπραξαν το κακό στα μάτια μου και με πρόσβαλλαν διαρκώς».—2 Βασιλέων 21:11-15.
4. Τι θα κάνει ο Ιεχωβά στον Ιούδα, και πώς εκπληρώνεται αυτή η προφητεία;
4 Σαν μια κούπα που την αναποδογυρίζει κάποιος, αφήνοντας να χυθεί όλο το περιεχόμενό της, εκείνη η γη θα αδειάσει από τους κατοίκους της. Αυτή η επικείμενη ερήμωση του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ αποτελεί και πάλι το αντικείμενο της προφητείας του Ησαΐα, ο οποίος αρχίζει ως εξής: «Δείτε! Ο Ιεχωβά αδειάζει αυτή τη γη και την ερημώνει, και έχει διαστρέψει το πρόσωπό της και έχει διασκορπίσει τους κατοίκους της». (Ησαΐας 24:1) Αυτή η προφητεία εκπληρώνεται όταν η Ιερουσαλήμ και ο ναός της καταστρέφονται από τα βαβυλωνιακά στρατεύματα που εισβάλλουν υπό την ηγεσία του Βασιλιά Ναβουχοδονόσορα και όταν οι κάτοικοι του Ιούδα αποδεκατίζονται από το σπαθί, την πείνα και τις επιδημίες. Οι περισσότεροι Ιουδαίοι που επιζούν οδηγούνται αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα, και οι λίγοι που μένουν πίσω καταφεύγουν στην Αίγυπτο. Έτσι η γη του Ιούδα καταστρέφεται και μένει εντελώς ακατοίκητη. Δεν απομένουν ούτε κατοικίδια ζώα. Η εγκαταλειμμένη γη γίνεται έρημος γεμάτη καταθλιπτικά ερείπια όπου κατοικούν μόνο άγρια θηρία και πουλιά.
5. Θα εξαιρεθεί κανείς από την κρίση του Ιεχωβά; Εξηγήστε.
5 Μήπως θα υπάρξουν κάποιοι στον Ιούδα που θα έχουν προνομιακή μεταχείριση στη διάρκεια της επικείμενης κρίσης; Ο Ησαΐας απαντάει: «Θα είναι για το λαό ό,τι και για τον ιερέα· για τον υπηρέτη ό,τι και για τον κύριό του· για την υπηρέτρια ό,τι και για την κυρία της· για τον αγοραστή ό,τι και για τον πωλητή· για τον δανειστή ό,τι και για τον δανειζόμενο· για τον τοκιστή ό,τι και για αυτόν που πληρώνει τον τόκο. Εξάπαντος αυτή η γη θα αδειάσει και εξάπαντος θα λεηλατηθεί, γιατί ο ίδιος ο Ιεχωβά είπε αυτόν το λόγο». (Ησαΐας 24:2, 3) Τα πλούτη και τα προνόμια υπηρεσίας στο ναό δεν θα σημαίνουν τίποτα. Δεν θα γίνουν εξαιρέσεις. Η γη είναι τόσο διεφθαρμένη ώστε όλοι όσοι θα επιζήσουν—ιερείς, υπηρέτες και κύριοι, αγοραστές και πωλητές—πρέπει να εξοριστούν.
6. Γιατί αποσύρει ο Ιεχωβά την ευλογία του από τη γη;
6 Για να μην υπάρξει καμιά παρανόηση, ο Ησαΐας περιγράφει πόσο πλήρης θα είναι αυτή η επικείμενη καταστροφή και εξηγεί το γιατί: «Ο τόπος βρίσκεται σε πένθος, μαράθηκε. Η παραγωγική γη ξεράθηκε, μαράθηκε. Οι υψηλοί του λαού του τόπου ξεράθηκαν. Και ο ίδιος ο τόπος μιάνθηκε κάτω από τους κατοίκους του, γιατί αυτοί παρέκαμψαν τους νόμους, άλλαξαν τη διάταξη, παραβίασαν τη διαθήκη που παραμένει στον αιώνα. Να γιατί η κατάρα κατέφαγε τον τόπο, και εκείνοι που τον κατοικούν θεωρούνται ένοχοι. Να γιατί οι κάτοικοι του τόπου ελαττώθηκαν σε αριθμό, και πολύ λίγοι θνητοί άνθρωποι απέμειναν». (Ησαΐας 24:4-6) Όταν δόθηκε στους Ισραηλίτες η γη Χαναάν, αυτοί διαπίστωσαν ότι ήταν “γη όπου έρρεε το γάλα και το μέλι”. (Δευτερονόμιο 27:3) Ωστόσο, εξακολουθούσαν να εξαρτώνται από την ευλογία του Ιεχωβά. Αν τηρούσαν πιστά τα νομοθετήματα και τις εντολές του, η γη “θα έδινε τη σοδειά της”, αλλά αν παρέκαμπταν τους νόμους και τις εντολές του, οι προσπάθειές τους για την καλλιέργεια της γης θα απέβαιναν “μάταιες” και η γη “δεν θα έδινε τη σοδειά της”. (Λευιτικό 26:3-5, 14, 15, 20) Η κατάρα του Ιεχωβά θα “κατέτρωγε τον τόπο”. (Δευτερονόμιο 28:15-20, 38-42, 62, 63) Ο Ιούδας πρέπει τώρα να αναμένει ότι θα υποστεί αυτή την κατάρα.
7. Πώς θα αποτελούσε ευλογία για τους Ισραηλίτες η διαθήκη του Νόμου;
7 Περίπου 800 χρόνια πριν από τις ημέρες του Ησαΐα, οι Ισραηλίτες εισήλθαν εκούσια σε μια σχέση διαθήκης με τον Ιεχωβά και συμφώνησαν να συμμορφώνονται με αυτήν. (Έξοδος 24:3-8) Οι όροι εκείνης της διαθήκης του Νόμου ανέφεραν συγκεκριμένα ότι αν αυτοί υπάκουαν στις εντολές του Ιεχωβά θα απολάμβαναν τις πλούσιες ευλογίες του, αλλά αν παραβίαζαν τη διαθήκη, θα έχαναν την ευλογία του και θα αιχμαλωτίζονταν από τους εχθρούς τους. (Έξοδος 19:5, 6· Δευτερονόμιο 28:1-68) Αυτή η διαθήκη του Νόμου, που δόθηκε μέσω του Μωυσή, θα παρέμενε σε ισχύ για απροσδιόριστο, ακαθόριστο χρονικό διάστημα. Θα προφύλασσε τους Ισραηλίτες μέχρι την εμφάνιση του Μεσσία.—Γαλάτες 3:19, 24.
8. (α) Πώς «παρέκαμψαν τους νόμους» και «άλλαξαν τη διάταξη» οι Ισραηλίτες; (β) Με ποιους τρόπους είναι «οι υψηλοί» οι πρώτοι που “ξεραίνονται”;
8 Αλλά αυτοί «παραβίασαν τη διαθήκη που παραμένει στον αιώνα». Παρέκαμψαν τους θεόδοτους νόμους, αγνοώντας τους. «Άλλαξαν τη διάταξη», ακολουθώντας νομικές μεθόδους διαφορετικές από εκείνες που είχε καθορίσει ο Ιεχωβά. (Έξοδος 22:25· Ιεζεκιήλ 22:12) Γι’ αυτό, θα απομακρυνθούν από εκείνη τη γη. Δεν θα τους δειχτεί έλεος στην επικείμενη κρίση. Από τους πρώτους που θα “ξεραθούν” επειδή ο Ιεχωβά θα αποσύρει την προστασία και την εύνοιά του θα είναι «οι υψηλοί», οι ευγενείς. Σε εκπλήρωση αυτών των λόγων, καθώς πλησιάζει η καταστροφή της Ιερουσαλήμ, πρώτα οι Αιγύπτιοι και κατόπιν οι Βαβυλώνιοι κάνουν τους Ιουδαίους βασιλιάδες υποτελείς τους. Αργότερα, ο Βασιλιάς Ιωαχίν και άλλα μέλη της βασιλικής οικογένειας είναι από τους πρώτους που οδηγούνται αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα.—2 Χρονικών 36:4, 9, 10.
Η Χαρά Χάνεται από τη Χώρα
9, 10. (α) Τι ρόλο παίζει η γεωργία στον Ισραήλ; (β) Ποια είναι η σημασία της έκφρασης “ο καθένας κάθεται κάτω από το κλήμα του και τη συκιά του”;
9 Το έθνος του Ισραήλ είναι μια αγροτική κοινωνία. Από τότε που οι Ισραηλίτες εισήλθαν στην Υποσχεμένη Γη, ζουν ως αγρότες και κτηνοτρόφοι. Η γεωργία, λοιπόν, κατέχει σημαντική θέση στη νομοθεσία που δόθηκε στον Ισραήλ. Υπάρχει εντολή για υποχρεωτική τήρηση σαββατιαίας αγρανάπαυσης κάθε έβδομο έτος, προκειμένου να ανακτά το έδαφος τη γονιμότητά του. (Έξοδος 23:10, 11· Λευιτικό 25:3-7) Οι τρεις ετήσιες γιορτές που προστάζεται να τηρεί το έθνος έχουν προγραμματιστεί έτσι ώστε να συμπίπτουν χρονικά με συγκεκριμένες γεωργικές εποχές.—Έξοδος 23:14-16.
10 Υπάρχουν πολλά αμπέλια στη χώρα. Οι Γραφές αποκαλούν το κρασί, ένα από τα προϊόντα του κλήματος, δώρο από τον Θεό που «ευφραίνει την καρδιά του θνητού ανθρώπου». (Ψαλμός 104:15) Η έκφραση “ο καθένας κάθεται κάτω από το κλήμα του και τη συκιά του” υποδηλώνει ευημερία, ειρήνη και ασφάλεια υπό τη δίκαιη διακυβέρνηση του Θεού. (1 Βασιλέων 4:25· Μιχαίας 4:4) Όταν η εποχή του τρύγου είναι επιτυχημένη, αυτό θεωρείται ευλογία και αιτία για τραγούδι και χαρά. (Κριτές 9:27· Ιερεμίας 25:30) Αληθεύει δε και το αντίθετο. Όταν τα κλήματα ξεραίνονται ή δεν παράγουν σταφύλια, και τα αμπέλια γίνονται χερσότοποι γεμάτοι αγκάθια, είναι φανερό ότι ο Ιεχωβά έχει αποσύρει την ευλογία του—είναι καιρός μεγάλης λύπης.
11, 12. (α) Πώς περιγράφει ο Ησαΐας τις συνθήκες που θα επικρατήσουν εξαιτίας της κρίσης του Ιεχωβά; (β) Ποιες ζοφερές προοπτικές αναφέρει ο Ησαΐας;
11 Εύλογα, λοιπόν, ο Ησαΐας χρησιμοποιεί τα αμπέλια και τα προϊόντα τους για να περιγράψει τις συνθήκες που θα επικρατήσουν επειδή ο Ιεχωβά θα αποσύρει την ευλογία του από τη γη: «Το καινούριο κρασί βρίσκεται σε πένθος, το κλήμα ξεράθηκε, όλοι όσοι ευφραίνονταν στην καρδιά αναστενάζουν. Η αγαλλίαση από τα ντέφια έπαψε, ο θόρυβος εκείνων που ήταν εξαιρετικά περιχαρείς σταμάτησε, η αγαλλίαση της άρπας έπαψε. Δεν πίνουν κρασί με τραγούδια· το μεθυστικό ποτό γίνεται πικρό για εκείνους που το πίνουν. Η εγκαταλειμμένη πόλη κατεδαφίστηκε· όλα τα σπίτια έκλεισαν ώστε να μην μπαίνει κανείς. Κραυγή υπάρχει στους δρόμους λόγω έλλειψης κρασιού. Όλη η χαρά παρήλθε· η αγαλλίαση του τόπου έχει εκλείψει. Η πόλη έμεινε σε κατάσταση που προξενεί κατάπληξη· η πύλη συντρίφτηκε και έγινε σωρός από χαλάσματα».—Ησαΐας 24:7-12.
12 Το ντέφι και η άρπα είναι ευχάριστα όργανα που χρησιμοποιούνται για την απόδοση αίνου στον Ιεχωβά και την εκδήλωση χαράς. (2 Χρονικών 29:25· Ψαλμός 81:2) Η μουσική τους δεν θα ακούγεται αυτόν τον καιρό της θεϊκής τιμωρίας. Δεν θα υπάρχουν χαρούμενοι τρύγοι. Δεν θα υπάρχουν ήχοι ευθυμίας στα ερείπια της Ιερουσαλήμ, και η πύλη της “θα έχει συντριφτεί και θα έχει γίνει σωρός από χαλάσματα”, ενώ τα σπίτια της “θα έχουν κλείσει” ώστε να μην μπαίνει κανείς. Τι ζοφερές προοπτικές για τους κατοίκους μιας γης που ήταν εκ φύσεως τόσο γόνιμη!
Ένα Υπόλοιπο “Κραυγάζει Χαρούμενα”
13, 14. (α) Ποιοι είναι οι νόμοι του Ιεχωβά για το μάζεμα των καρπών; (β) Πώς χρησιμοποιεί ο Ησαΐας ως παράδειγμα τους νόμους για το μάζεμα των καρπών προκειμένου να δείξει ότι μερικοί θα επιζήσουν από την κρίση του Ιεχωβά; (γ) Μολονότι έρχονται σκοτεινές περίοδοι δοκιμασιών, για ποιο πράγμα μπορούν να είναι βέβαιοι οι πιστοί Ιουδαίοι;
13 Όταν μαζεύουν ελιές, οι Ισραηλίτες ραβδίζουν τα δέντρα για να πέσει ο καρπός. Σύμφωνα με το Νόμο του Θεού, απαγορεύεται να ξαναψάξουν τα κλαριά των δέντρων για να μαζέψουν τις υπόλοιπες ελιές. Ούτε πρέπει να μαζεύουν τα σταφύλια που έχουν μείνει μετά τον τρύγο. Ό,τι απομένει από τις σοδειές πρέπει να αφήνεται για τους φτωχούς—«για τον πάροικο, για το αγόρι που είναι ορφανό από πατέρα και για τη χήρα». (Δευτερονόμιο 24:19-21) Ο Ησαΐας χρησιμοποιεί ως παράδειγμα αυτούς τους πασίγνωστους νόμους για να δείξει κάτι παρηγορητικό—ότι θα υπάρξουν επιζώντες από την επικείμενη κρίση του Ιεχωβά: «Έτσι θα γίνει στο μέσο αυτής της γης, ανάμεσα στους λαούς, σαν το ράβδισμα του ελαιόδεντρου, σαν το αποτρύγημα αφού τελειώσει ο τρύγος. Αυτοί θα υψώσουν τη φωνή τους, θα κραυγάσουν χαρούμενα. Για την ανωτερότητα του Ιεχωβά θα κραυγάσουν με ιαχές από τη θάλασσα. Να γιατί θα δοξάσουν τον Ιεχωβά στην περιοχή του φωτός, στα νησιά της θάλασσας το όνομα του Ιεχωβά, του Θεού του Ισραήλ. Από την άκρη αυτής της γης ακούσαμε μελωδίες: “Κόσμημα για τον Δίκαιο!”»—Ησαΐας 24:13-16α.
14 Όπως μερικοί καρποί μένουν πάνω στο δέντρο ή στο κλήμα μετά το μάζεμα, έτσι θα απομείνουν μερικοί μετά την εκτέλεση της κρίσης του Ιεχωβά—«το αποτρύγημα αφού τελειώσει ο τρύγος». Σύμφωνα με τα γραφόμενα του 6ου εδαφίου, ο προφήτης έχει ήδη μιλήσει για αυτούς, λέγοντας ότι «πολύ λίγοι θνητοί άνθρωποι απέμειναν». Ωστόσο, έστω και λίγοι, θα υπάρξουν επιζώντες από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του Ιούδα, και αργότερα ένα υπόλοιπο πρόκειται να επιστρέψει από την αιχμαλωσία για να κατοικήσει και πάλι σε εκείνη τη γη. (Ησαΐας 4:2, 3· 14:1-5) Μολονότι αυτοί που έχουν δίκαιη καρδιά θα περάσουν σκοτεινές περιόδους δοκιμασιών, μπορούν να είναι βέβαιοι ότι θα έρθει απελευθέρωση και χαρά. Οι επιζώντες θα δουν τον προφητικό λόγο του Ιεχωβά να αποκαλύπτεται σταδιακά και θα συνειδητοποιήσουν ότι ο Ησαΐας ήταν αληθινός προφήτης του Θεού. Θα γεμίσουν χαρά καθώς θα βλέπουν με τα ίδια τους τα μάτια να εκπληρώνονται οι προφητείες αποκατάστασης. Όπου και αν διασκορπίστηκαν—είτε στα νησιά της Μεσογείου στη δύση είτε στη Βαβυλώνα «στην περιοχή του φωτός» (στην ανατολή) είτε σε οποιονδήποτε άλλο μακρινό τόπο—θα αινούν τον Θεό διότι θα έχουν διαφυλαχτεί και θα ψάλλουν: «Κόσμημα για τον Δίκαιο!»
Δεν Υπάρχει Διαφυγή από την Κρίση του Ιεχωβά
15, 16. (α) Πώς νιώθει ο Ησαΐας για αυτά που πρόκειται να συμβούν στο λαό του; (β) Τι θα συμβεί στους άπιστους κατοίκους του τόπου;
15 Τώρα, όμως, η χαρά είναι άκαιρη. Ο Ησαΐας επαναφέρει τους συγχρόνους του στο παρόν, με τα εξής λόγια: «Αλλά εγώ λέω: “Ισχνότητα υπάρχει για εμένα, ισχνότητα υπάρχει για εμένα! Αλίμονο σε εμένα! Οι δόλιοι φέρθηκαν δόλια. Ναι, με δολιότητα φέρθηκαν δόλια οι δόλιοι”. Ο τρόμος και ο λάκκος και η παγίδα είναι πάνω σου, κάτοικε του τόπου. Και όποιος φεύγει από τον ήχο του τρομερού πράγματος θα πέφτει μέσα στο λάκκο, και όποιος ανεβαίνει από το λάκκο θα πιάνεται στην παγίδα. Διότι οι πύλες των υδάτων στα ύψη θα ανοιχτούν και τα θεμέλια του τόπου θα σειστούν. Ο τόπος σκίστηκε ολότελα, ο τόπος τραντάχτηκε ολότελα, ο τόπος κλονίστηκε ολότελα. Ο τόπος παραπατάει ολότελα σαν μεθυσμένος και κουνήθηκε πέρα δώθε σαν παρατηρητήριο. Και η παράβασή του βάρυνε πάνω του, και θα πέσει ώστε δεν θα ξανασηκωθεί».—Ησαΐας 24:16β-20.
16 Ο Ησαΐας είναι γεμάτος θλίψη εξαιτίας των δεινών που θα βρουν το λαό του. Η κατάσταση που επικρατεί γύρω του προξενεί αισθήματα ασθένειας και συμφοράς. Οι δόλιοι αφθονούν και σπέρνουν το φόβο στους κατοίκους του τόπου. Όταν ο Ιεχωβά θα αποσύρει την προστασία του, οι άπιστοι κάτοικοι του Ιούδα θα νιώθουν τρόμο ημέρα και νύχτα. Δεν θα είναι σίγουροι για τη ζωή τους. Δεν θα μπορούν να διαφύγουν από την καταστροφή που θα τους βρει επειδή εγκατέλειψαν τις εντολές του Ιεχωβά και αγνόησαν τη θεϊκή σοφία. (Παροιμίες 1:24-27) Η συμφορά θα έρθει παρότι οι δόλιοι που υπάρχουν στον τόπο, προσπαθώντας να πείσουν το λαό ότι όλα θα πάνε καλά, χρησιμοποιούν ψεύδη και απάτη για να τον βάλουν σε μια πορεία η οποία οδηγεί στην καταστροφή. (Ιερεμίας 27:9-15) Εξωτερικοί εχθροί θα έρθουν και θα τους λαφυραγωγήσουν και θα τους πάρουν αιχμάλωτους. Όλα αυτά στενοχωρούν πολύ τον Ησαΐα.
17. (α) Γιατί δεν θα είναι δυνατή η διαφυγή; (β) Όταν θα εξαπολυθεί η δύναμη της κρίσης του Ιεχωβά από τους ουρανούς, τι θα συμβεί στον τόπο;
17 Ωστόσο, ο προφήτης είναι υποχρεωμένος να διακηρύξει ότι δεν θα υπάρξει διαφυγή. Όπου και αν προσπαθήσουν να καταφύγουν οι άνθρωποι, θα πιαστούν. Μερικοί ίσως γλιτώσουν από μια συμφορά, αλλά θα τους βρει κάποια άλλη—δεν θα υπάρχει ασφάλεια. Θα είναι σαν ένα θήραμα που καταφέρνει να μην πέσει σε λάκκο, αλλά πιάνεται σε παγίδα. (Παράβαλε Αμώς 5:18, 19.) Η δύναμη της κρίσης του Ιεχωβά θα εξαπολυθεί από τους ουρανούς και θα σείσει τον τόπο συθέμελα. Σαν τον μεθυσμένο, ο τόπος παραπαίει και πέφτει, καταβαρημένος από την ενοχή και ανίκανος να ξανασηκωθεί. (Αμώς 5:2) Η κρίση του Ιεχωβά είναι τελεσίδικη. Ο τόπος θα υποστεί ολοκληρωτική καταστροφή και ερήμωση.
Ο Ιεχωβά θα Βασιλεύει με Δόξα
18, 19. (α) Σε τι μπορεί να αναφέρεται το «στράτευμα του ύψους», και πώς συγκεντρώνεται «στην υπόγεια φυλακή»; (β) Πιθανώς, πώς θα στραφεί η προσοχή “στο στράτευμα του ύψους έπειτα από πολλές ημέρες”; (γ) Πώς στρέφει ο Ιεχωβά την προσοχή του στους «βασιλιάδες της γης»;
18 Η προφητεία του Ησαΐα αποκτάει τώρα μεγαλύτερο εύρος, αναφερόμενη στην τελική επεξεργασία του σκοπού του Ιεχωβά: «Εκείνη την ημέρα ο Ιεχωβά θα στρέψει την προσοχή του πάνω στο στράτευμα του ύψους στο ύψος και πάνω στους βασιλιάδες της γης στη γη. Και αυτοί θα συγκεντρωθούν όπως συγκεντρώνονται οι φυλακισμένοι στο λάκκο και θα κλειστούν στην υπόγεια φυλακή· και έπειτα από πολλές ημέρες, η προσοχή θα στραφεί πάνω τους. Και η πανσέληνος καταισχύνθηκε και ο λαμπερός ήλιος ντράπηκε, γιατί ο Ιεχωβά των στρατευμάτων έγινε βασιλιάς στο Όρος Σιών και στην Ιερουσαλήμ και μπροστά στους γέροντές του με δόξα».—Ησαΐας 24:21-23.
19 Το «στράτευμα του ύψους» μπορεί να αναφέρεται στους δαιμονικούς «κοσμοκράτορες αυτού του σκοταδιού, . . . στις πονηρές πνευματικές δυνάμεις στους ουράνιους τόπους». (Εφεσίους 6:12) Αυτοί ασκούν ισχυρή επιρροή στις παγκόσμιες δυνάμεις. (Δανιήλ 10:13, 20· 1 Ιωάννη 5:19) Στόχος τους είναι να απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον Ιεχωβά και την αγνή του λατρεία. Με πόση επιτυχία δελεάζουν τον Ισραήλ κάνοντάς τον να ακολουθήσει τις διεφθαρμένες συνήθειες των γύρω εθνών και έτσι να γίνει άξιος της κρίσης του Θεού! Αλλά ο Σατανάς και οι δαίμονές του πρέπει να δώσουν λόγο στον Θεό όταν εκείνος θα στρέψει τελικά την προσοχή του σε αυτούς και στους άρχοντες της γης, τους «βασιλιάδες της γης στη γη», τους οποίους αυτοί επηρεάζουν κάνοντάς τους να στρέφονται εναντίον του Θεού και να παραβαίνουν τους νόμους του. (Αποκάλυψη 16:13, 14) Μιλώντας συμβολικά, ο Ησαΐας λέει ότι αυτοί θα συγκεντρωθούν και «θα κλειστούν στην υπόγεια φυλακή». «Έπειτα από πολλές ημέρες», ίσως όταν ο Σατανάς και οι δαίμονές του (αλλά όχι οι «βασιλιάδες της γης στη γη») θα απελευθερωθούν προσωρινά στο τέλος της Χιλιετούς Βασιλείας του Ιησού Χριστού, ο Θεός θα τους επιβάλει την τελική τιμωρία που τους αξίζει.—Αποκάλυψη 20:3, 7-10.
20. Τόσο στην αρχαία όσο και στη σύγχρονη εποχή, πώς και πότε “γίνεται βασιλιάς” ο Ιεχωβά;
20 Αυτό, λοιπόν, το τμήμα της προφητείας του Ησαΐα έδωσε στους Ιουδαίους μια θαυμάσια διαβεβαίωση. Στον ορισμένο του καιρό, ο Ιεχωβά θα επέφερε την πτώση της αρχαίας Βαβυλώνας και θα αποκαθιστούσε τους Ιουδαίους στην πατρίδα τους. Το 537 Π.Κ.Χ. όταν έκανε φανερή τη δύναμη και την κυριαρχία του με αυτόν τον τρόπο προς όφελος του λαού του, μπορούσε πράγματι να ειπωθεί σε αυτούς: «Ο Θεός σου έχει γίνει βασιλιάς!» (Ησαΐας 52:7) Στη σύγχρονη εποχή, ο Ιεχωβά “έγινε βασιλιάς” το 1914, όταν ενθρόνισε τον Ιησού Χριστό ως Βασιλιά στην ουράνια Βασιλεία Του. (Ψαλμός 96:10) Επίσης, “έγινε βασιλιάς” το 1919 όταν έκανε φανερή τη δύναμη της βασιλείας του απελευθερώνοντας τον πνευματικό Ισραήλ από τα δεσμά της Βαβυλώνας της Μεγάλης.
21. (α) Πώς “θα καταισχυνθεί η πανσέληνος και θα ντραπεί ο λαμπερός ήλιος”; (β) Ποια αναγγελία θα αντηχεί καθώς θα βρίσκει την πιο μεγαλειώδη εκπλήρωσή της;
21 Ο Ιεχωβά θα «γίνει βασιλιάς» και πάλι όταν θα φέρει το τέλος της Βαβυλώνας της Μεγάλης και του υπόλοιπου τμήματος αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων. (Ζαχαρίας 14:9· Αποκάλυψη 19:1, 2, 19-21) Κατόπιν, η διακυβέρνηση της Βασιλείας του Ιεχωβά θα είναι τόσο μεγαλόπρεπη ώστε ούτε η ακτινοβόλα πανσέληνος τη νύχτα ούτε ο λαμπερός μεσημεριανός ήλιος δεν θα συναγωνίζονται τη δόξα της. (Παράβαλε Αποκάλυψη 22:5.) Θα ντραπούν, τρόπος του λέγειν, να συγκριθούν με τον ένδοξο Ιεχωβά των στρατευμάτων. Ο Ιεχωβά θα βασιλεύει υπεράνω όλων. Η παντοδυναμία και η δόξα του θα είναι φανερές σε όλους. (Αποκάλυψη 4:8-11· 5:13, 14) Τι εξαίσια προοπτική! Εκείνον τον καιρό, η αναγγελία του εδαφίου Ψαλμός 97:1 θα αντηχεί σε ολόκληρη τη γη καθώς θα βρίσκει την πιο μεγαλειώδη εκπλήρωσή της: «Ο Ιεχωβά έχει γίνει βασιλιάς! Ας ευφραίνεται η γη. Ας χαίρονται τα πολλά νησιά».
[Ερωτήσεις Μελέτης]
[Εικόνα στη σελίδα 262]
Δεν θα ακούγονται πια στη χώρα μουσική και χαρούμενες φωνές
[Εικόνα στη σελίδα 265]
Μερικοί θα επιζήσουν από την κρίση του Ιεχωβά, όπως κάποιοι καρποί μένουν πάνω στο δέντρο μετά το μάζεμα
[Εικόνα στη σελίδα 267]
Ο Ησαΐας είναι γεμάτος θλίψη εξαιτίας των δεινών που θα βρουν το λαό του
[Εικόνα στη σελίδα 269]
Ούτε ο ήλιος ούτε η σελήνη δεν θα συναγωνίζονται τη δόξα του Ιεχωβά
