Κεφάλαιο Τέσσερα

«Εσείς Είστε Μάρτυρές Μου»!

Ησαΐας 43:1-28

1. Πώς χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά τις προφητείες, και πώς πρέπει να ανταποκρίνεται ο λαός του στις προφητείες που έχουν εκπληρωθεί;

 Η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ πρόβλεψης του μέλλοντος είναι ένα από τα πράγματα που ξεχωρίζουν τον αληθινό Θεό από όλους τους ψεύτικους θεούς. Αλλά όταν ο Ιεχωβά προφητεύει, δεν επιδιώκει απλώς να αποδείξει τη Θειότητά του. Όπως δείχνει το 43ο κεφάλαιο του βιβλίου του Ησαΐα, ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί τις προφητείες ως απόδειξη τόσο της Θειότητάς του όσο και της αγάπης του για το λαό με τον οποίο έχει συνάψει διαθήκη. Από την πλευρά του, ο λαός του δεν πρέπει να μένει σιωπηλός όταν διακρίνει ότι κάποιες προφητείες έχουν εκπληρωθεί, αλλά να δίνει μαρτυρία για όσα έχει δει. Ναι, πρέπει να είναι μάρτυρες του Ιεχωβά!

2. (α) Ποια είναι η πνευματική κατάσταση του Ισραήλ στην εποχή του Ησαΐα; (β) Πώς ανοίγει ο Ιεχωβά τα μάτια του λαού του;

² Δυστυχώς, στην εποχή του Ησαΐα, ο Ισραήλ βρίσκεται σε τόσο αξιοθρήνητη κατάσταση ώστε ο Ιεχωβά θεωρεί το λαό πνευματικά ανάπηρο. «Φέρε έναν λαό τυφλό, αν και μάτια υπάρχουν, και εκείνους που είναι κουφοί, αν και έχουν αφτιά». (Ησαΐας 43:8) Πώς μπορούν τα μέλη ενός λαού που είναι πνευματικά τυφλά και κουφά να υπηρετούν τον Ιεχωβά ως οι ζωντανοί μάρτυρές του; Μόνο ένας τρόπος υπάρχει. Τα μάτια τους και τα αφτιά τους πρέπει να ανοιχτούν θαυματουργικά. Και φυσικά ο Ιεχωβά τα ανοίγει! Πώς; Πρώτον, ο Ιεχωβά παρέχει αυστηρή διαπαιδαγώγηση—οι κάτοικοι του βόρειου βασιλείου του Ισραήλ εξορίζονται το 740 Π.Κ.Χ., και οι κάτοικοι του Ιούδα, το 607 Π.Κ.Χ. Κατόπιν ο Ιεχωβά δρα δυναμικά υπέρ του λαού του απελευθερώνοντάς τον και επαναφέροντας ένα πνευματικά αναζωογονημένο, μετανοημένο  υπόλοιπο στην πατρίδα του το 537 Π.Κ.Χ. Μάλιστα, ο Ιεχωβά είναι τόσο βέβαιος ότι ο σκοπός του σχετικά με αυτό το ζήτημα δεν μπορεί να ματαιωθεί ώστε, περίπου 200 χρόνια νωρίτερα, μιλάει για την απελευθέρωση του Ισραήλ σαν να έχει ήδη λάβει χώρα.

3. Ποια ενθάρρυνση δίνει ο Ιεχωβά στους μελλοντικούς εξορίστους;

³ «Αυτό είπε ο Ιεχωβά, ο Δημιουργός σου, Ιακώβ, και ο Πλάστης σου, Ισραήλ: “Μη φοβάσαι, γιατί σε εξαγόρασα. Σε κάλεσα με το όνομά σου. Είσαι δικός μου. Σε περίπτωση που περάσεις μέσα από τα νερά, θα είμαι μαζί σου· και μέσα από τους ποταμούς, αυτοί δεν θα σε κατακλύσουν. Σε περίπτωση που περπατήσεις μέσα από τη φωτιά, δεν θα καείς ούτε θα σε καψαλίσει η φλόγα. Διότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά ο Θεός σου, ο Άγιος του Ισραήλ, ο Σωτήρας σου”».—Ησαΐας 43:1-3α.

4. Από ποια άποψη είναι ο Ιεχωβά ο Δημιουργός του Ισραήλ, και ποια διαβεβαίωση παρέχει στο λαό του σχετικά με τον επαναπατρισμό τους;

⁴ Ο Ιεχωβά εκδηλώνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Ισραήλ επειδή αυτό το έθνος του ανήκει. Είναι έθνος που δημιούργησε ο ίδιος προσωπικά σε εκπλήρωση της Αβραμιαίας διαθήκης. (Γένεση 12:1-3) Γι’ αυτό, το εδάφιο Ψαλμός 100:3 λέει: «Γνωρίστε ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός. Αυτός μας έφτιαξε και όχι εμείς. Είμαστε ο λαός του και τα πρόβατα της βοσκής του». Ως ο Δημιουργός και Εξαγοραστής του Ισραήλ, ο Ιεχωβά θα επαναφέρει το λαό του με ασφάλεια στην πατρίδα του. Δυσκολίες, όπως νερά, φουσκωμένα ποτάμια και πύρινες έρημοι, δεν θα τους εμποδίσουν ούτε θα τους βλάψουν, ακριβώς όπως παρόμοια πράγματα δεν επιβράδυναν τους προπάτορές τους όταν όδευαν προς την Υποσχεμένη Γη χίλια χρόνια πρωτύτερα.

5. (α) Πώς παρηγορούν τον πνευματικό Ισραήλ τα λόγια του Ιεχωβά; (β) Ποιοι είναι οι σύντροφοι του πνευματικού Ισραήλ, και από ποιους προσκιάστηκαν;

⁵ Τα λόγια του Ιεχωβά δίνουν παρηγοριά και στο σύγχρονο υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ, τα μέλη του οποίου αποτελούν μια γεννημένη από το πνεύμα «νέα δημιουργία». (2 Κορινθίους 5:17) Αυτοί έχουν παρουσιαστεί με τόλμη  μπροστά στα «νερά» της ανθρωπότητας, και γι’ αυτό έχουν απολαύσει τη στοργική προστασία του Θεού από συμβολικές πλημμύρες. Η φωτιά που προέρχεται από τους εχθρούς τους δεν τους έχει βλάψει, αλλά αντιθέτως τους έχει καθαρίσει. (Ζαχαρίας 13:9· Αποκάλυψη 12:15-17) Η προστατευτική φροντίδα του Ιεχωβά έχει επεκταθεί και στο «μεγάλο πλήθος» των “άλλων προβάτων”, το οποίο έχει ενωθεί με το πνευματικό έθνος του Θεού. (Αποκάλυψη 7:9· Ιωάννης 10:16) Αυτοί προσκιάστηκαν από την «τεράστια μεικτή ομάδα» που πήρε μέρος στην Έξοδο από την Αίγυπτο μαζί με τους Ισραηλίτες, καθώς και από τους μη Ιουδαίους που επέστρεψαν μαζί με τους απελευθερωμένους εξορίστους από τη Βαβυλώνα.—Έξοδος 12:38· Έσδρας 2:1, 43, 55, 58.

6. Πώς δείχνει ο Ιεχωβά ότι είναι Θεός δικαιοσύνης όσον αφορά την παροχή λύτρου (α) για τον σαρκικό Ισραήλ; (β) για τον πνευματικό Ισραήλ;

⁶ Ο Ιεχωβά υπόσχεται να απελευθερώσει το λαό του από  τη Βαβυλώνα μέσω των στρατευμάτων της Μηδοπερσίας. (Ησαΐας 13:17-19· 21:2, 9· 44:28· Δανιήλ 5:28) Ως Θεός δικαιοσύνης, ο Ιεχωβά θα καταβάλει στους Μηδοπέρσες «υπαλλήλους» του ένα κατάλληλο λύτρο σε αντάλλαγμα για τον Ισραήλ. «Έδωσα την Αίγυπτο ως λύτρο για εσένα, την Αιθιοπία και τη Σηβά αντί για εσένα. Επειδή υπήρξες πολύτιμος στα μάτια μου, θεωρήθηκες αξιότιμος και εγώ σε αγάπησα. Και θα δώσω ανθρώπους αντί για εσένα, και εθνότητες αντί για την ψυχή σου». (Ησαΐας 43:3β, 4) Η ιστορία επιβεβαιώνει ότι η Περσική Αυτοκρατορία κατέλαβε πράγματι την Αίγυπτο, την Αιθιοπία και τη γειτονική Σηβά, όπως είχε προείπει ο Θεός. (Παροιμίες 21:18) Το 1919, μέσω του Ιησού Χριστού, ο Ιεχωβά απελευθέρωσε παρόμοια το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ από την αιχμαλωσία. Για τις υπηρεσίες του, όμως, ο Ιησούς δεν χρειαζόταν αμοιβή. Δεν ήταν ειδωλολάτρης ηγέτης. Επίσης, αυτός απελευθέρωνε τους δικούς του πνευματικούς αδελφούς. Εκτός αυτού, το 1914 ο  Ιεχωβά τού είχε ήδη δώσει «έθνη ως κληρονομιά [του] . . . και τα πέρατα της γης ως ιδιοκτησία [του]».—Ψαλμός 2:8.

7. Πώς νιώθει ο Ιεχωβά για το λαό του, τόσο στην αρχαιότητα όσο και στη σύγχρονη εποχή;

⁷ Παρατηρήστε πώς ο Ιεχωβά εκφράζει ξεκάθαρα τα τρυφερά του αισθήματα για τους εξαγορασμένους εξορίστους. Τους λέει ότι τους θεωρεί “πολύτιμους” και “αξιότιμους”, και ότι τους “αγαπάει”. (Ιερεμίας 31:3) Τα ίδια αισθήματα—και μάλιστα πιο έντονα—τρέφει για τους όσιους υπηρέτες του σήμερα. Οι χρισμένοι Χριστιανοί έχουν φερθεί σε μια ειδική σχέση με τον Θεό, όχι με τη γέννησή τους, αλλά μέσω της επενέργειας του αγίου πνεύματος του Θεού μετά την προσωπική τους αφιέρωση στον Δημιουργό τους. Ο Ιεχωβά έχει ελκύσει αυτά τα άτομα στον Γιο του και στον εαυτό του, και έχει γράψει τους νόμους και τις αρχές του στη δεκτική καρδιά τους.—Ιερεμίας 31:31-34· Ιωάννης 6:44.

8. Ποια διαβεβαίωση δίνει ο Ιεχωβά στους εξορίστους, και πώς θα νιώθουν αυτοί για την απελευθέρωσή τους;

⁸ Παρέχοντας και άλλη διαβεβαίωση στους εξορίστους, ο Ιεχωβά προσθέτει: «Μη φοβάσαι, γιατί εγώ είμαι μαζί σου. Από την ανατολή θα φέρω το σπέρμα σου, και από τη δύση θα σε συγκεντρώσω. Θα πω στο βορρά: “Δώσε!” και στο νότο: “Μην κρατήσεις. Φέρε τους γιους μου από μακριά και τις κόρες μου από την άκρη της γης, τον καθένα που καλείται με το όνομά μου και τον οποίο δημιούργησα για τη δική μου δόξα, τον οποίο έπλασα, ναι, τον οποίο έφτιαξα”». (Ησαΐας 43:5-7) Ούτε και τα πιο απομακρυσμένα μέρη της γης δεν θα είναι απρόσιτα για τον Ιεχωβά όταν θα έρθει ο καιρός να ελευθερώσει τους γιους και τις κόρες του και να τους επαναφέρει στην αγαπημένη τους πατρίδα. (Ιερεμίας 30:10, 11) Αναμφίβολα, κατά την άποψή τους, αυτή η απελευθέρωση θα επισκιάσει την προγενέστερη απελευθέρωση του έθνους από την Αίγυπτο.—Ιερεμίας 16:14, 15.

9. Με ποιους δύο τρόπους συνδέει ο Ιεχωβά το όνομά του με τις πράξεις απελευθέρωσης που θα εκτελέσει;

⁹ Υπενθυμίζοντας στο λαό του ότι καλούνται με το όνομά Του, ο Ιεχωβά επικυρώνει την υπόσχεση που έχει δώσει να  ελευθερώσει τον Ισραήλ. (Ησαΐας 54:5, 6) Επιπλέον, ο Ιεχωβά συνδέει το όνομά του με τις υποσχέσεις απελευθέρωσης που δίνει. Κάνοντάς το αυτό, διασφαλίζει ότι θα λάβει ο ίδιος τη δόξα όταν θα εκπληρωθεί ο προφητικός του λόγος. Ούτε καν ο κατακτητής της Βαβυλώνας δεν θα δικαιούται την τιμή που οφείλεται στον έναν και μοναδικό ζωντανό Θεό.

Οι Θεοί Δικάζονται

10. Ποια πρόκληση θέτει ο Ιεχωβά μπροστά στα έθνη και στους θεούς τους;

¹⁰ Ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί τώρα την υπόσχεσή του περί απελευθέρωσης του Ισραήλ ως βάση για μια παγκόσμια δικαστική υπόθεση στην οποία δικάζει τους θεούς των εθνών. Διαβάζουμε: «Ας συναχθούν όλα τα έθνη στον ίδιο τόπο, και ας συγκεντρωθούν οι εθνότητες. Ποιος από αυτούς [τους θεούς τους] μπορεί να το πει αυτό; Ή, μπορούν να μας κάνουν να ακούσουμε τα πρώτα πράγματα; [Οι θεοί τους] ας παρουσιάσουν τους μάρτυρές τους, για να ανακηρυχτούν δίκαιοι, ή ας ακούσουν και ας πουν: “Είναι αλήθεια!”» (Ησαΐας 43:9) Ο Ιεχωβά θέτει μπροστά στα έθνη του κόσμου μια φοβερή πρόκληση. Ουσιαστικά, λέει: “Ας αποδείξουν οι θεοί σας ότι είναι θεοί προλέγοντας με ακρίβεια το μέλλον”. Εφόσον μόνο ο αληθινός Θεός μπορεί να προφητεύει αλάνθαστα, αυτή η δοκιμή θα εκθέσει όλους τους απατεώνες. (Ησαΐας 48:5) Αλλά ο Παντοδύναμος προσθέτει άλλη μια νομική ρήτρα: Όλοι όσοι ισχυρίζονται ότι είναι αληθινοί θεοί πρέπει να παρουσιάσουν μάρτυρες και για τις προβλέψεις τους και για την εκπλήρωση αυτών των προβλέψεων. Φυσικά, ο Ιεχωβά δεν εξαιρεί τον εαυτό του από αυτή τη νομική απαίτηση.

11. Ποια αποστολή αναθέτει ο Ιεχωβά στον υπηρέτη του, και τι αποκαλύπτει ο Ιεχωβά για τη Θειότητά του;

¹¹ Εφόσον είναι ανίκανοι, οι ψεύτικοι θεοί δεν μπορούν να παρουσιάσουν κανέναν μάρτυρα. Προς ντροπή τους λοιπόν, τα έδρανα των μαρτύρων παραμένουν άδεια. Αλλά τώρα έρχεται η ώρα να επιβεβαιώσει ο Ιεχωβά τη Θειότητά του. Κοιτάζοντας προς το λαό του, λέει: «Εσείς είστε μάρτυρές μου, . . . ο υπηρέτης μου τον οποίο εξέλεξα, για να γνωρίσετε και  να έχετε πίστη σε εμένα, και για να κατανοήσετε ότι εγώ είμαι ο Ίδιος. Πριν από εμένα δεν πλάστηκε Θεός, και έπειτα από εμένα συνέχισε να μην υπάρχει κανείς. Εγώ—εγώ είμαι ο Ιεχωβά, και εκτός από εμένα δεν υπάρχει σωτήρας. Εγώ εξήγγειλα και έσωσα και το έκανα να ακουστεί, όταν δεν υπήρχε ανάμεσά σας ξένος θεός. Έτσι λοιπόν, εσείς είστε μάρτυρές μου . . . και εγώ είμαι ο Θεός. Επίσης, πάντοτε είμαι ο Ίδιος· και κανείς δεν μπορεί να φέρει απελευθέρωση από το δικό μου χέρι. Θα ενεργήσω, και ποιος μπορεί να . . . στρέψει [το χέρι μου] πίσω;»—Ησαΐας 43:10-13.

12, 13. (α) Ποια άφθονη μαρτυρία έχει να παρουσιάσει ο λαός του Ιεχωβά; (β) Πώς έχει έρθει στο προσκήνιο το όνομα του Ιεχωβά στη σύγχρονη εποχή;

¹² Ως ανταπόκριση στα λόγια του Ιεχωβά, σύντομα τα έδρανα των μαρτύρων ξεχειλίζουν από ένα χαρωπό πλήθος μαρτύρων. Η μαρτυρία τους είναι σαφής και αδιάψευστη. Σαν τον Ιησού του Ναυή, καταθέτουν ότι “όλα όσα είπε ο Ιεχωβά βγήκαν αληθινά. Ούτε ένας λόγος δεν απέτυχε”. (Ιησούς του Ναυή 23:14) Ακόμη αντηχούν στα αφτιά του λαού του Ιεχωβά τα λόγια του Ησαΐα, του Ιερεμία, του Ιεζεκιήλ και άλλων προφητών οι οποίοι, σαν να μιλούσαν με μια φωνή, προείπαν την εξορία του Ιούδα και τη θαυματουργική του απελευθέρωση από αυτή την εξορία. (Ιερεμίας 25:11, 12) Ο απελευθερωτής του Ιούδα, ο Κύρος, κατονομάστηκε πολύ καιρό προτού καν γεννηθεί!—Ησαΐας 44:26–45:1.

¹³ Μπροστά σε αυτή τη σωρεία αποδείξεων, ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι ο Ιεχωβά είναι ο μόνος αληθινός Θεός; Ανόμοια με τους ειδωλολατρικούς θεούς, ο Ιεχωβά είναι ο μόνος που δεν δημιουργήθηκε. Μόνο αυτός είναι ο αληθινός Θεός. a Συνεπώς, ο λαός που φέρει το όνομα του Ιεχωβά έχει το μοναδικό και συναρπαστικό προνόμιο να αφηγείται τις θαυμαστές του πράξεις στις μελλοντικές γενιές και σε άλλους που ρωτούν για αυτόν. (Ψαλμός 78:5-7) Παρόμοια, οι σύγχρονοι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν το προνόμιο να διακηρύττουν το όνομα του Ιεχωβά σε όλη τη γη. Στη διάρκεια της δεκαετίας  του 1920, οι Σπουδαστές της Γραφής συνειδητοποιούσαν όλο και περισσότερο τη βαθιά σημασία του ονόματος του Θεού, Ιεχωβά. Κατόπιν, στις 26 Ιουλίου 1931, σε μια συνέλευση στο Κολόμπους του Οχάιο, ο πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά Ιωσήφ Φ. Ρόδερφορντ παρουσίασε μια απόφαση με τίτλο “Νέο Όνομα”. Τα λόγια «Επιθυμούμε να είμαστε γνωστοί και να μας αποκαλούν με το όνομα μάρτυρες του Ιεχωβά» συνάρπασαν τους παρευρισκομένους στη συνέλευση, οι οποίοι υιοθέτησαν την απόφαση με ένα βροντερό «Ναι!» Έκτοτε, το όνομα του Ιεχωβά έχει αποκτήσει παγκόσμια εξοχότητα.—Ψαλμός 83:18.

14. Τι υπενθυμίζει ο Ιεχωβά στους Ισραηλίτες, και γιατί είναι επίκαιρη αυτή η υπενθύμιση;

¹⁴ Ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για εκείνους που φέρουν το όνομά του με αξιότιμο τρόπο και τους βλέπει σαν «την κόρη του ματιού του». Το υπενθυμίζει αυτό στους Ισραηλίτες, λέγοντάς τους ότι τους απελευθέρωσε από την Αίγυπτο και τους οδήγησε με ασφάλεια διαμέσου της ερήμου. (Δευτερονόμιο 32:10, 12) Εκείνον τον καιρό δεν υπήρχε ξένος θεός ανάμεσά τους, διότι είχαν δει με τα ίδια τους τα μάτια την πλήρη ταπείνωση όλων των θεών της Αιγύπτου. Ναι, ολόκληρο το πάνθεο της Αιγύπτου δεν είχε καταφέρει ούτε να προστατέψει την Αίγυπτο ούτε να αποτρέψει την αναχώρηση του Ισραήλ. (Έξοδος 12:12) Παρόμοια, η ισχυρή Βαβυλώνα, στης οποίας την αστική περιοχή δεσπόζουν τουλάχιστον 50 ναοί ψεύτικων θεών, θα σταθεί ανήμπορη να σταματήσει το χέρι του Παντοδύναμου όταν αυτός θα ελευθερώσει το λαό του. Είναι σαφές ότι «δεν υπάρχει σωτήρας» εκτός από τον Ιεχωβά.

Πολεμικά Άλογα Πέφτουν, Φυλακές Ανοίγουν

15. Τι προφητεύει ο Ιεχωβά για τη Βαβυλώνα;

¹⁵ «Αυτό είπε ο Ιεχωβά, ο Εξαγοραστής σας, ο Άγιος του Ισραήλ: “Για χάρη σας θα εξαποστείλω στη Βαβυλώνα και θα κάνω να πέσουν οι αμπάρες των φυλακών, καθώς και οι Χαλδαίοι στα πλοία βγάζοντας σπαρακτικές κραυγές. Εγώ είμαι ο Ιεχωβά, ο Άγιός σας, ο Δημιουργός του Ισραήλ, ο Βασιλιάς σας”. Αυτό είπε ο Ιεχωβά, Εκείνος που ανοίγει  οδό μέσα από τη θάλασσα και δρόμο μέσα από ισχυρά νερά, Εκείνος που βγάζει το πολεμικό άρμα και το άλογο, τη στρατιωτική δύναμη και τους ισχυρούς μαζί: “Θα ξαπλωθούν κάτω. Δεν θα σηκωθούν. Σίγουρα θα εξαλειφθούν. Σαν λινό φιτίλι θα σβήσουν”».—Ησαΐας 43:14-17.

16.Τι θα συμβεί στη Βαβυλώνα, στους Χαλδαίους εμπόρους και σε οποιουσδήποτε επίδοξους υπερασπιστές της Βαβυλώνας;

¹⁶ Η Βαβυλώνα είναι σαν φυλακή για τους εξορίστους με την έννοια ότι δεν τους αφήνει να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ. Αλλά τα αμυντικά συστήματα της Βαβυλώνας δεν αποτελούν εμπόδιο για τον Παντοδύναμο, Εκείνον που παλιότερα “άνοιξε οδό μέσα από την [Ερυθρά Θάλασσα] και δρόμο μέσα από ισχυρά νερά”—πιθανότατα του Ιορδάνη. (Έξοδος 14:16· Ιησούς του Ναυή 3:13) Με παρόμοιο τρόπο, το εκτελεστικό όργανο του Ιεχωβά, ο Κύρος, θα κάνει τον ισχυρό Ευφράτη να υποχωρήσει, πράγμα που θα επιτρέψει στους πολεμιστές του να μπουν στην πόλη. Οι Χαλδαίοι έμποροι που διασχίζουν τα κανάλια της Βαβυλώνας—υδάτινες οδούς για χιλιάδες εμπορικά σκάφη και ποταμόπλοια που μεταφέρουν τους βαβυλωνιακούς θεούς—θα κλαίνε σπαρακτικά από θλίψη όταν θα πέσει η ισχυρή τους πρωτεύουσα. Σαν τα άρματα του Φαραώ στην Ερυθρά Θάλασσα, τα ταχύτατα άρματα της Βαβυλώνας θα αποδειχτούν ανίσχυρα. Δεν θα τη σώσουν. Με την ίδια ευκολία που σβήνει κανείς το λινό φιτίλι ενός λυχναριού, ο εισβολέας θα «σβήσει» τη ζωή οποιωνδήποτε επίδοξων υπερασπιστών της Βαβυλώνας.

Ο Ιεχωβά Οδηγεί το Λαό του με Ασφάλεια στην Πατρίδα Του

17, 18. (α) Για ποιο «νέο» πράγμα προφητεύει ο Ιεχωβά; (β) Από ποια άποψη δεν πρέπει να θυμάται ο λαός τα προηγούμενα πράγματα, και γιατί;

¹⁷ Συγκρίνοντας τις προγενέστερες πράξεις απελευθέρωσης που είχε εκτελέσει με αυτό που πρόκειται να κάνει τώρα, ο Ιεχωβά λέει: «Μη θυμάστε τα πρώτα πράγματα, και στα προηγούμενα μη στρέφετε την προσοχή σας. Δείτε! Εγώ κάνω κάτι νέο. Τώρα θα αρχίσει να αναφύεται. Δεν θα το μάθετε; Βεβαίως μέσα από την ερημιά θα κάνω μια οδό, μέσα  από τους έρημους ποταμούς. Το άγριο θηρίο του αγρού θα με δοξάσει, τα τσακάλια και οι στρουθοκάμηλοι· επειδή θα έχω δώσει νερό ακόμη και στην ερημιά, ποταμούς στην έρημο, για να κάνω να πιει ο λαός μου, ο εκλεγμένος μου, ο λαός που έπλασα για τον εαυτό μου, για να διηγείται τον αίνο μου».—Ησαΐας 43:18-21.

¹⁸ Όταν λέει «μη θυμάστε τα πρώτα πράγματα», ο Ιεχωβά δεν εννοεί ότι οι υπηρέτες του πρέπει να διαγράψουν από το νου τους τις προγενέστερες πράξεις σωτηρίας που Εκείνος έχει εκτελέσει. Μάλιστα πολλές από αυτές τις πράξεις αποτελούν μέρος της θεόπνευστης ιστορίας του Ισραήλ, και ο Ιεχωβά τούς πρόσταξε να θυμούνται τη διαφυγή από την Αίγυπτο κάθε χρόνο όταν θα γιόρταζαν το Πάσχα. (Λευιτικό 23:5· Δευτερονόμιο 16:1-4) Ωστόσο, ο Ιεχωβά θέλει τώρα να τον δοξάζει ο λαός του με βάση «κάτι νέο»—κάτι που θα ζήσουν οι ίδιοι. Αυτό δεν περιλαμβάνει μόνο την απελευθέρωσή τους από τη Βαβυλώνα, αλλά και το θαυματουργικό ταξίδι του επαναπατρισμού, ίσως από το συντομότερο δρόμο, αυτόν που διασχίζει την έρημο. Μέσα σε τούτη την άγονη γη, ο Ιεχωβά θα κάνει «μια οδό» για αυτούς και θα εκτελέσει δυναμικά έργα που θα θυμίζουν τα όσα έκανε για τους Ισραηλίτες στις ημέρες του Μωυσή—πράγματι, μέσα στην έρημο θα θρέψει τους επαναπατριζόμενους και θα σβήσει τη δίψα τους με πραγματικούς ποταμούς. Οι προμήθειες του Ιεχωβά θα είναι τόσο άφθονες ώστε ακόμη και τα άγρια θηρία θα δοξάσουν τον Θεό και δεν θα επιτεθούν στο λαό.

19. Πώς περπατούν στην “Οδό της Αγιότητας” το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ και οι σύντροφοί του;

¹⁹ Παρόμοια, το 1919, το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ ελευθερώθηκε από τη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία, και άρχισε να πορεύεται σε έναν δρόμο που του είχε ετοιμάσει ο Ιεχωβά, την “Οδό της Αγιότητας”. (Ησαΐας 35:8) Ανόμοια με τους Ισραηλίτες, αυτοί δεν χρειάστηκε να περάσουν από την πύρινη έρημο μετακινούμενοι από μια γεωγραφική τοποθεσία σε κάποια άλλη, και το ταξίδι τους δεν ολοκληρώθηκε μέσα σε μερικούς μήνες με άφιξη στην Ιερουσαλήμ. Εντούτοις, η «Οδός της Αγιότητας» οδήγησε πράγματι το υπόλοιπο των  χρισμένων Χριστιανών σε έναν πνευματικό παράδεισο. Στην περίπτωσή τους, παραμένουν σε αυτή την “Οδό της Αγιότητας”, εφόσον χρειάζεται ακόμη και τώρα να ταξιδεύουν μέσα από αυτό το σύστημα πραγμάτων. Όσο παραμένουν σε αυτή τη λεωφόρο—όσο τηρούν τους κανόνες του Θεού περί καθαρότητας και αγιότητας—παραμένουν στον πνευματικό παράδεισο. Και πόσο χαίρονται που είναι ενωμένο μαζί τους ένα μεγάλο πλήθος “μη Ισραηλιτών” συντρόφων! Σε διαμετρική αντίθεση με όσους αποβλέπουν στο σύστημα του Σατανά, τόσο το υπόλοιπο όσο και οι σύντροφοί του εξακολουθούν να απολαμβάνουν ένα πλούσιο πνευματικό συμπόσιο από το χέρι του Ιεχωβά. (Ησαΐας 25:6· 65:13, 14) Διακρίνοντας την ευλογία που χορηγεί ο Ιεχωβά στο λαό του, πολλά θηριώδη άτομα έχουν αλλάξει τις οδούς τους και έχουν δοξάσει τον αληθινό Θεό.—Ησαΐας 11:6-9.

Ο Ιεχωβά Αποκαλύπτει Τι τον Πλήγωσε

20. Πώς απογοήτευσε τον Ιεχωβά ο Ισραήλ των ημερών του Ησαΐα;

²⁰ Στην αρχαιότητα, το αποκαταστημένο υπόλοιπο του Ισραήλ είναι ένας αλλαγμένος λαός σε σύγκριση με την πονηρή γενιά του Ησαΐα. Για αυτή τη γενιά, ο Ιεχωβά λέει: «Εσύ, Ιακώβ, δεν με κάλεσες, επειδή απέκαμες μαζί μου, Ισραήλ. Δεν μου έφερες τα πρόβατα των ολοκαυτωμάτων σου, και με τις θυσίες σου δεν με δόξασες. Εγώ δεν σε ανάγκασα να με υπηρετείς με δώρο ούτε σε έκανα να αποκάμεις από το λιβάνι. Δεν αγόρασες για εμένα μοσχοκάλαμο με χρήματα· και με το πάχος των θυσιών σου δεν με εμπότισες. Στην πραγματικότητα, εσύ με ανάγκασες να υπηρετώ εξαιτίας των αμαρτιών σου· με έκανες να αποκάμω από τα σφάλματά σου».—Ησαΐας 43:22-24.

21, 22. (α) Γιατί μπορεί να λεχθεί ότι οι απαιτήσεις του Ιεχωβά δεν είναι βαριές; (β) Στην ουσία, πώς αναγκάζει ο λαός τον Ιεχωβά να τους υπηρετεί;

²¹ Όταν λέει «εγώ δεν σε ανάγκασα να με υπηρετείς με δώρο ούτε σε έκανα να αποκάμεις από το λιβάνι», ο Ιεχωβά δεν υπονοεί ότι η θυσία και το λιβάνι (ένα συστατικό του αγίου θυμιάματος) δεν είναι απαραίτητα. Αυτά αποτελούν πράγματι αναπόσπαστο μέρος της αληθινής λατρείας υπό τη  διαθήκη του Νόμου. Το ίδιο αληθεύει και για το «μοσχοκάλαμο», δηλαδή το αρωματικό καλάμι, μια αρωματική ουσία που χρησιμοποιούνταν στο λάδι του αγίου χρίσματος. Οι Ισραηλίτες έχουν παραμελήσει τη χρήση αυτών των πραγμάτων στην υπηρεσία του ναού. Αλλά είναι αυτές οι απαιτήσεις βαριές; Κάθε άλλο! Οι απαιτήσεις του Ιεχωβά είναι ελαφριές συγκρινόμενες με αυτές των ψεύτικων θεών. Λόγου χάρη, ο ψεύτικος θεός Μολόχ απαιτούσε θυσίες παιδιών—κάτι που ποτέ δεν απαίτησε ο Ιεχωβά!—Δευτερονόμιο 30:11· Μιχαίας 6:3, 4, 8.

²² Μακάρι να είχαν πνευματική διάκριση οι Ισραηλίτες, διότι τότε σε καμιά περίπτωση δεν θα “απέκαμναν με τον Ιεχωβά”. Ερευνώντας το Νόμο του, θα διέκριναν τη βαθιά αγάπη που έτρεφε για αυτούς και θα του πρόσφεραν με χαρά «το πάχος», το καλύτερο μέρος των θυσιών τους. Αντίθετα, με απληστία κρατούν το πάχος για τον εαυτό τους. (Λευιτικό 3:9-11, 16) Πόσο καταβαρύνουν τον Ιεχωβά τα μέλη αυτού του πονηρού έθνους με το φορτίο των αμαρτιών τους—στην ουσία, τον αναγκάζουν να τους υπηρετεί!—Νεεμίας 9:28-30.

Η Διαπαιδαγώγηση Αποφέρει Καρπούς

23. (α) Γιατί είναι δικαιολογημένη η διαπαιδαγώγηση του Ιεχωβά; (β) Τι περιλαμβάνει η διαπαιδαγώγηση που παρέχει ο Θεός στον Ισραήλ;

²³ Αν και δικαιολογημένα αυστηρή, η διαπαιδαγώγηση του Ιεχωβά επιτυγχάνει τα επιθυμητά αποτελέσματα, καθιστώντας εφικτό το έλεος. «Εγώ—εγώ είμαι Εκείνος που εξαλείφει τις παραβάσεις σου για χάρη μου, και τις αμαρτίες σου δεν θα τις θυμηθώ. Υπενθύμισέ μου· ας κριθούμε μαζί· πες τη δική σου εκδοχή ώστε να δικαιωθείς. Ο πατέρας σου, ο πρώτος, ήταν αυτός που αμάρτησε, και οι δικοί σου εκπρόσωποι [«ερμηνευτές», υποσημείωση στη «ΜΝΚ»] έγιναν παραβάτες εναντίον μου. Γι’ αυτό λοιπόν, θα βεβηλώσω τους άρχοντες του αγίου τόπου, και θα παραδώσω τον Ιακώβ ως άνθρωπο αφιερωμένο στην καταστροφή και τον Ισραήλ θα τον παραδώσω σε υβριστικά λόγια». (Ησαΐας 43:25-28) Όπως όλα τα έθνη του κόσμου, ο Ισραήλ κατάγεται από τον Αδάμ, “τον  πρώτο”. Συνεπώς, κανένας Ισραηλίτης δεν μπορεί να “δικαιωθεί”. Ακόμη και οι «εκπρόσωποι» του Ισραήλ—οι δάσκαλοι, δηλαδή οι ερμηνευτές, του Νόμου—αμάρτησαν εναντίον του Ιεχωβά και δίδαξαν ψεύδη. Με τη σειρά του, ο Ιεχωβά θα παραδώσει ολόκληρο το έθνος του «στην καταστροφή» και «σε υβριστικά λόγια». Επίσης, θα βεβηλώσει όλους όσους ιερουργούν στον “άγιο τόπο” του, δηλαδή στο αγιαστήριο.

24. Για ποιον κυρίως λόγο θα συγχωρεί ο Ιεχωβά το λαό του—τόσο τον αρχαίο όσο και το σύγχρονο—και, ωστόσο, τι αισθήματα τρέφει απέναντί τους;

²⁴ Παρατηρήστε, όμως, ότι το επακόλουθο θεϊκό έλεος δεν θα οφείλεται απλώς και μόνο στη μεταμέλεια του Ισραήλ, αλλά θα είναι για χάρη του ίδιου του Ιεχωβά. Ναι, περιλαμβάνεται το όνομά του. Αν εγκατέλειπε τον Ισραήλ μονίμως στην εξορία, το όνομά Του θα ονειδιζόταν από όσους θα έβλεπαν αυτή την κατάσταση. (Ψαλμός 79:9· Ιεζεκιήλ 20:8-10) Παρόμοια και σήμερα, η σωτηρία ανθρώπων είναι δευτερεύουσα σε σχέση με τον αγιασμό του ονόματος του Ιεχωβά και τη δικαίωση της κυριαρχίας του. Παρ’ όλα αυτά, ο Ιεχωβά αγαπάει όσους δέχονται τη διαπαιδαγώγησή του ανεπιφύλακτα και τον λατρεύουν με πνεύμα και αλήθεια. Εκδηλώνει την αγάπη του για αυτά τα άτομα—είτε ανήκουν στους χρισμένους είτε στα άλλα πρόβατα—εξαλείφοντας τις παραβάσεις τους με βάση τη θυσία του Ιησού Χριστού.—Ιωάννης 3:16· 4:23, 24.

25. Ποια συνταρακτικά πράγματα θα εκτελέσει ο Ιεχωβά στο εγγύς μέλλον, και πώς μπορούμε εμείς να δείχνουμε την εκτίμησή μας τώρα;

²⁵ Επιπλέον, ο Ιεχωβά θα εκδηλώσει σύντομα την αγάπη του για ένα μεγάλο πλήθος όσιων λάτρεών του, όταν θα κάνει κάτι νέο για χάρη τους, διασώζοντάς τους μέσα από «τη μεγάλη θλίψη» και φέρνοντάς τους σε μια καθαρισμένη «νέα γη». (Αποκάλυψη 7:14· 2 Πέτρου 3:13) Αυτοί θα παραστούν μάρτυρες της συνταρακτικότερης εκδήλωσης δύναμης του Ιεχωβά που είδαν ποτέ οι άνθρωποι. Η βέβαιη προσδοκία αυτού του γεγονότος κάνει το χρισμένο υπόλοιπο και όλους εκείνους που θα αποτελέσουν το μεγάλο πλήθος να χαίρονται και να ζουν καθημερινά σε αρμονία με αυτή την υψηλή αποστολή: «Εσείς είστε μάρτυρές μου»!—Ησαΐας 43:10.

[Υποσημείωση]

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 48, 49]

Ο Ιεχωβά θα στηρίζει τους Ιουδαίους καθώς θα επιστρέφουν στην Ιερουσαλήμ

 [Εικόνες στη σελίδα 52]

Ο Ιεχωβά προκαλεί τα έθνη να φέρουν μάρτυρες υπέρ των θεών τους

1. Ορειχάλκινο άγαλμα του Βάαλ 2. Πήλινα ειδώλια της Αστορέθ 3. Αιγυπτιακή τριάδα αποτελούμενη από τον Ώρο, τον Όσιρι και την Ίσιδα 4. Οι θεές των Ελλήνων Αθηνά (αριστερά) και Αφροδίτη

 [Εικόνες στη σελίδα 58]

«Εσείς είστε μάρτυρές μου».—Ησαΐας 43:10