Κεφάλαιο Τρία

«Ο Εκλεγμένος μου, τον Οποίο Επιδοκίμασε η Ψυχή Μου!»

Ησαΐας 42:1-25

1, 2. Γιατί παρουσιάζει ενδιαφέρον για τους Χριστιανούς σήμερα το 42ο κεφάλαιο του βιβλίου του Ησαΐα;

 «“ΕΣΕΙΣ είστε μάρτυρές μου”, λέει ο Ιεχωβά, “ο υπηρέτης μου τον οποίο εξέλεξα”». (Ησαΐας 43:10) Αυτή η διακήρυξη του Ιεχωβά που κατέγραψε ο προφήτης Ησαΐας τον όγδοο αιώνα Π.Κ.Χ. δείχνει ότι ο λαός με τον οποίο είχε συνάψει διαθήκη ο Ιεχωβά στην αρχαιότητα ήταν ένα έθνος μαρτύρων. Ήταν ο εκλεγμένος υπηρέτης του Θεού. Περίπου 2.600 χρόνια αργότερα, το 1931, οι χρισμένοι Χριστιανοί διακήρυξαν δημόσια ότι τα παραπάνω λόγια εφαρμόζονταν σε αυτούς. Πήραν το όνομα Μάρτυρες του Ιεχωβά και αποδέχτηκαν ολόκαρδα τις ευθύνες που σχετίζονται με το να είναι κανείς ο επίγειος υπηρέτης του Θεού.

² Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επιθυμούν ένθερμα να ευαρεστούν τον Θεό. Γι’ αυτό, το 42ο κεφάλαιο του βιβλίου του Ησαΐα παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για τον καθένα τους, εφόσον δίνει την εικόνα ενός υπηρέτη που επιδοκιμάζει ο Ιεχωβά και την εικόνα ενός υπηρέτη που απορρίπτει. Η εξέταση αυτής της προφητείας και της εκπλήρωσής της παρέχει ενόραση όσον αφορά το τι οδηγεί στην επιδοκιμασία του Θεού και τι οδηγεί στη δυσμένειά του.

«Έβαλα το Πνεύμα μου σε Αυτόν»

3. Τι προφητεύει ο Ιεχωβά μέσω του Ησαΐα σχετικά με “τον υπηρέτη του”;

³ Μέσω του Ησαΐα, ο Ιεχωβά προφητεύει την έλευση ενός υπηρέτη τον οποίο θα εκλέξει ο ίδιος: «Δείτε! Ο υπηρέτης  μου, τον οποίο κρατώ γερά! Ο εκλεγμένος μου, τον οποίο επιδοκίμασε η ψυχή μου! Έβαλα το πνεύμα μου σε αυτόν. Δικαιοσύνη στα έθνη είναι αυτό που θα φέρει. Δεν θα κραυγάσει ούτε θα υψώσει τη φωνή του, και στο δρόμο δεν θα αφήσει να ακουστεί η φωνή του. Συντριμμένο καλάμι αυτός δεν θα σπάσει· και λινό φιτίλι που φέγγει θαμπά δεν θα σβήσει. Με αλήθεια θα φέρει δικαιοσύνη. Δεν θα γίνει θαμπός ούτε θα συντριφτεί μέχρι να βάλει δικαιοσύνη στη γη· και το νόμο του θα προσμένουν συνεχώς τα νησιά».—Ησαΐας 42:1-4.

4. Ποιος είναι ο «εκλεγμένος» που προειπώθηκε, και πώς το γνωρίζουμε αυτό;

⁴ Ποιος είναι ο Υπηρέτης που αναφέρεται εδώ; Δεν χρειάζεται να αναρωτιόμαστε για αυτό. Αυτά τα λόγια παρατίθενται στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου, και εφαρμόζονται στον Ιησού Χριστό. (Ματθαίος 12:15-21) Ο Ιησούς είναι ο αγαπητός Υπηρέτης, ο «εκλεγμένος». Πότε έβαλε ο Ιεχωβά το πνεύμα του πάνω στον Ιησού; Το 29 Κ.Χ., όταν βαφτίστηκε ο Ιησούς. Η θεόπνευστη αφήγηση περιγράφει εκείνο το βάφτισμα και λέει ότι, αφού βγήκε ο Ιησούς από το νερό, «άνοιξε ο ουρανός και κατέβηκε πάνω του το άγιο πνεύμα με σωματική μορφή σαν περιστέρι, και μια φωνή ήρθε από τον ουρανό: “Εσύ είσαι ο Γιος μου ο αγαπητός· σε έχω επιδοκιμάσει”». Με αυτόν τον τρόπο ο Ιεχωβά προσδιόρισε ο ίδιος τον αγαπητό του Υπηρέτη. Η μετέπειτα διακονία του Ιησού και τα θαύματα που επιτέλεσε απέδειξαν ότι το πνεύμα του Ιεχωβά ήταν πράγματι πάνω του.—Λουκάς 3:21, 22· 4:14-21· Ματθαίος 3:16, 17.

“Θα Φέρει Δικαιοσύνη στα Έθνη”

5. Γιατί ήταν απαραίτητο να αποσαφηνιστεί η δικαιοσύνη τον πρώτο αιώνα Κ.Χ.;

⁵ Ο Εκλεγμένος του Ιεχωβά θα “έφερνε”, δηλαδή θα καθιστούσε φανερή, την αληθινή δικαιοσύνη. «Θα εξηγήσει καθαρά στα έθνη τι είναι δικαιοσύνη». (Ματθαίος 12:18) Πόσο απαραίτητο ήταν αυτό τον πρώτο αιώνα Κ.Χ.! Οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες δίδασκαν μια διαστρεβλωμένη άποψη  περί δικαιοσύνης και κρίσης. Προσπαθούσαν να επιτύχουν δικαιοσύνη ακολουθώντας έναν άκαμπτο κώδικα νόμων—πολλούς από τους οποίους είχαν επινοήσει οι ίδιοι. Η νομικίστικη δικαιοσύνη τους στερούνταν ελέους και συμπόνιας.

6. Με ποιους τρόπους έκανε γνωστή την αληθινή δικαιοσύνη ο Ιησούς;

⁶ Αντιθέτως, ο Ιησούς αποκάλυψε την άποψη του Θεού για τη δικαιοσύνη. Με τη διδασκαλία του και με τη ζωή του ο Ιησούς κατέδειξε ότι η αληθινή δικαιοσύνη χαρακτηρίζεται από συμπόνια και έλεος. Σκεφτείτε τη φημισμένη Επί του Όρους Ομιλία του. (Ματθαίος, κεφάλαια 5-7) Τι αριστοτεχνική εξήγηση του τρόπου με τον οποίο πρέπει να ασκείται η δικαιοσύνη και η κρίση! Όταν διαβάζουμε τις αφηγήσεις των Ευαγγελίων, δεν συγκινούμαστε από τη συμπόνια του Ιησού για τους φτωχούς και τους ταλαιπωρημένους; (Ματθαίος 20:34· Μάρκος 1:41· 6:34· Λουκάς 7:13) Μετέδιδε το παρηγορητικό του άγγελμα σε πολλούς που έμοιαζαν με τσακισμένα καλάμια, ήταν κυρτωμένοι και δέχονταν χτυπήματα. Αυτά τα άτομα ήταν σαν λινό φιτίλι που σιγοκαίει, με την τελευταία τους σπίθα ζωής έτοιμη να σβήσει. Ο Ιησούς ποτέ δεν έσπασε ένα «συντριμμένο καλάμι» ούτε έσβησε ένα “λινό φιτίλι που έφεγγε θαμπά”. Απεναντίας, τα γεμάτα αγάπη και συμπόνια λόγια και έργα του ανόρθωναν την καρδιά των πράων.—Ματθαίος 11:28-30.

7. Γιατί μπορούσε να πει η προφητεία ότι ο Ιησούς “δεν θα κραύγαζε ούτε θα ύψωνε τη φωνή του στο δρόμο”;

⁷ Γιατί, όμως, λέει η προφητεία ότι ο Ιησούς “δεν θα κραύγαζε ούτε θα ύψωνε τη φωνή του, και δεν θα άφηνε να ακουστεί η φωνή του στο δρόμο”; Επειδή δεν πρόβαλλε τον εαυτό του, όπως έκαναν πολλοί άνθρωποι στις ημέρες του. (Ματθαίος 6:5) Όταν θεράπευσε έναν λεπρό, του είπε: «Κοίταξε να μην πεις σε κανέναν τίποτα». (Μάρκος 1:40-44) Αντί να επιδιώκει δημοσιότητα και να αφήνει τους ανθρώπους να βγάζουν συμπεράσματα βασιζόμενοι σε διαδόσεις, ο Ιησούς ήθελε να διακρίνουν οι ίδιοι, βασιζόμενοι  σε αδιάσειστες αποδείξεις, ότι ήταν ο Χριστός, ο χρισμένος Υπηρέτης του Ιεχωβά.

8. (α) Πώς έφερε ο Ιησούς «δικαιοσύνη στα έθνη»; (β) Τι μας διδάσκει περί δικαιοσύνης η παραβολή του Ιησού σχετικά με τον καλό Σαμαρείτη;

⁸ Ο Εκλεγμένος Υπηρέτης επρόκειτο να φέρει «δικαιοσύνη στα έθνη». Αυτό έκανε ο Ιησούς. Όχι μόνο τόνισε πως η θεϊκή δικαιοσύνη εμπεριέχει συμπόνια, αλλά δίδαξε επίσης ότι πρέπει να περιλαμβάνει όλους τους ανθρώπους. Σε μια περίπτωση, ο Ιησούς θύμισε σε κάποιον που ήταν ειδήμονας στο Νόμο ότι έπρεπε να αγαπάει τον Θεό και τον πλησίον του. Εκείνος ρώτησε τον Ιησού: «Ποιος είναι, όμως, ο πλησίον μου;» Ίσως ανέμενε να του απαντήσει ο Ιησούς: «Ο συμπατριώτης σου, ο Ιουδαίος». Αλλά ο Ιησούς είπε την παραβολή του καλού Σαμαρείτη. Στην παραβολή αυτή, ένας Σαμαρείτης βοήθησε κάποιον άντρα που είχε δεχτεί επίθεση από ληστές, ενώ ένας Λευίτης και ένας ιερέας είχαν αρνηθεί να του προσφέρουν βοήθεια. Το άτομο που είχε θέσει το ερώτημα αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, πλησίον ήταν ο καταφρονημένος Σαμαρείτης, και όχι ο Λευίτης ή ο ιερέας. Ο Ιησούς ολοκλήρωσε την παραβολή του με τη συμβουλή: «Κάνε και εσύ το ίδιο».—Λουκάς 10:25-37· Λευιτικό 19:18.

«Δεν θα Γίνει Θαμπός Ούτε θα Συντριφτεί»

9. Πώς θα επηρεαστούμε αν κατανοήσουμε τι εμπεριέχει η αληθινή δικαιοσύνη;

⁹ Εφόσον ο Ιησούς αποσαφήνισε τι εμπεριέχει η αληθινή δικαιοσύνη, οι μαθητές του έμαθαν να εκδηλώνουν αυτή την ιδιότητα. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και εμείς. Πρώτα πρώτα, χρειάζεται να δεχτούμε τους κανόνες του Θεού περί καλού και κακού, διότι εκείνος έχει το δικαίωμα να καθορίζει τι είναι ορθό και δίκαιο. Καθώς αγωνιζόμαστε να ενεργούμε με τον τρόπο του Ιεχωβά, η ορθή διαγωγή μας θα αποκαλύπτει ξεκάθαρα ποια είναι η αληθινή δικαιοσύνη.—1 Πέτρου 2:12.

10. Γιατί η εκδήλωση δικαιοσύνης συνεπάγεται συμμετοχή στο έργο κηρύγματος και διδασκαλίας;

 ¹⁰ Εκδηλώνουμε, επίσης, αληθινή δικαιοσύνη όταν ενασχολούμαστε επιμελώς με το έργο κηρύγματος και διδασκαλίας. Ο Ιεχωβά έχει προμηθεύσει γενναιόδωρα ζωοσωτήρια γνώση σχετικά με τον εαυτό του, τον Γιο του και τους σκοπούς του. (Ιωάννης 17:3) Δεν θα ήταν ορθό ούτε δίκαιο να κρατάμε αυτή τη γνώση για τον εαυτό μας. «Μην αρνείσαι το καλό προς εκείνους στους οποίους αυτό οφείλεται, όταν είναι στη δύναμη του χεριού σου να το κάνεις», λέει ο Σολομών. (Παροιμίες 3:27)  Ας μεταδίδουμε ολόκαρδα αυτά που γνωρίζουμε για τον Θεό σε όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από τη φυλή, την εθνότητα ή το λαό στον οποίο ανήκουν.—Πράξεις 10:34, 35.

11. Μιμούμενοι τον Ιησού, πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε στους άλλους;

¹¹ Επιπλέον, ο γνήσιος Χριστιανός συμπεριφέρεται στους άλλους όπως ο Ιησούς. Πολλοί σήμερα αντιμετωπίζουν εξουθενωτικά προβλήματα και χρειάζονται συμπόνια και ενθάρρυνση. Ακόμη και μερικοί αφιερωμένοι Χριστιανοί ίσως καταβαρύνονται τόσο πολύ από τις περιστάσεις τους ώστε μοιάζουν με συντριμμένα καλάμια ή φιτίλια που σιγοκαίνε. Δεν χρειάζονται τη συμπαράστασή μας; (Λουκάς 22:32· Πράξεις 11:23) Πόσο αναζωογονητικό είναι να αποτελούμε μέρος ενός συνόλου αληθινών Χριστιανών, οι οποίοι προσπαθούν να μιμούνται τον Ιησού στην άσκηση δικαιοσύνης!

12. Γιατί μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι θα υπάρξει σύντομα δικαιοσύνη για όλους;

¹² Θα υπάρξει ποτέ δικαιοσύνη για όλους; Ναι, θα υπάρξει. Ο Εκλεγμένος του Ιεχωβά «δεν θα γίνει θαμπός ούτε θα συντριφτεί μέχρι να βάλει δικαιοσύνη στη γη». Πολύ σύντομα ο ενθρονισμένος Βασιλιάς, ο αναστημένος Χριστός Ιησούς, θα “φέρει εκδίκηση πάνω σε εκείνους οι οποίοι δεν γνωρίζουν τον Θεό”. (2 Θεσσαλονικείς 1:6-9· Αποκάλυψη 16:14-16) Η ανθρώπινη διακυβέρνηση θα αντικατασταθεί από τη Βασιλεία του Θεού. Η δικαιοσύνη και η κρίση θα αφθονούν. (Παροιμίες 2:21, 22· Ησαΐας 11:3-5· Δανιήλ 2:44· 2 Πέτρου 3:13) Με έντονη προσδοκία, οι υπηρέτες του Ιεχωβά παντού—ακόμη και στα πιο απομακρυσμένα μέρη, “στα νησιά”—προσμένουν αυτή την ημέρα.

“Θα τον Καταστήσω Φως των Εθνών”

13. Τι προφητεύει ο Ιεχωβά για τον Εκλεγμένο Υπηρέτη του;

¹³ Ο Ησαΐας συνεχίζει: «Αυτό είπε ο αληθινός Θεός, ο Ιεχωβά, ο Δημιουργός των ουρανών και ο Μεγαλειώδης ο οποίος τους εκτείνει· Εκείνος που απλώνει τη γη και τα προϊόντα της, Εκείνος που δίνει πνοή στο λαό ο οποίος βρίσκεται σε αυτήν, και πνεύμα σε όσους περπατούν σε αυτήν». (Ησαΐας 42:5)  Τι δυναμική περιγραφή του Ιεχωβά, του Δημιουργού! Αυτή η υπενθύμιση της ισχύος του Ιεχωβά προσδίδει μεγάλη βαρύτητα στα λόγια του. Ο Ιεχωβά λέει: «Εγώ, ο Ιεχωβά, σε κάλεσα με δικαιοσύνη και έπιασα το χέρι σου. Και θα σε διαφυλάξω και θα σε καταστήσω διαθήκη του λαού, φως των εθνών, για να ανοίξεις τα τυφλά μάτια, να βγάλεις από την υπόγεια φυλακή τον φυλακισμένο, από το δεσμωτήριο εκείνους που κάθονται στο σκοτάδι».—Ησαΐας 42:6, 7.

14. (α) Τι σημαίνει το ότι ο Ιεχωβά πιάνει το χέρι του επιδοκιμασμένου Υπηρέτη του; (β) Ποιο ρόλο παίζει ο Εκλεγμένος Υπηρέτης;

¹⁴ Ο Μεγαλειώδης Δημιουργός του σύμπαντος, ο Προμηθευτής και Συντηρητής της ζωής, πιάνει το χέρι του Εκλεγμένου Υπηρέτη του και υπόσχεται πλήρη και διαρκή υποστήριξη. Πόσο μας καθησυχάζει αυτό! Επιπρόσθετα, ο Ιεχωβά τον διαφυλάττει για να τον καταστήσει «διαθήκη του λαού». Η διαθήκη είναι ένα συμβόλαιο, μια σύμβαση, μια επίσημη υπόσχεση. Είναι ένα βέβαιο διάταγμα. Ναι, ο Ιεχωβά έχει κάνει τον Υπηρέτη του “εγγύηση του λαού”.—Αγία Γραφή, Ν. Λούβαρι–Α. Χαστούπη.

15, 16. Με ποιον τρόπο υπηρέτησε ο Ιησούς ως «φως των εθνών»;

¹⁵ Ως «φως των εθνών», ο υποσχεμένος Υπηρέτης θα ανοίξει «τα τυφλά μάτια» και θα απελευθερώσει «εκείνους που κάθονται στο σκοτάδι». Αυτό έκανε ο Ιησούς. Δίνοντας μαρτυρία για την αλήθεια, ο Ιησούς δόξασε το όνομα του ουράνιου Πατέρα του. (Ιωάννης 17:4, 6) Ξεσκέπασε τα θρησκευτικά ψεύδη, κήρυξε τα καλά νέα της Βασιλείας και άνοιξε την πόρτα ώστε να αποκτήσουν πνευματική ελευθερία όσοι βρίσκονταν σε θρησκευτικά δεσμά. (Ματθαίος 15:3-9· Λουκάς 4:43· Ιωάννης 18:37) Προειδοποίησε ότι δεν έπρεπε να εκτελούνται έργα που ανήκουν στο σκοτάδι και εξέθεσε τον Σατανά ως “τον πατέρα του ψέματος” και “τον άρχοντα αυτού του κόσμου”.—Ιωάννης 3:19-21· 8:44· 16:11.

¹⁶ Ο Ιησούς είπε: «Εγώ είμαι το φως του κόσμου». (Ιωάννης 8:12) Το απέδειξε αυτό με εξέχοντα τρόπο όταν πρόσφερε την  τέλεια ανθρώπινη ζωή του ως λύτρο. Έτσι κατέστησε δυνατό για όσους ασκούν πίστη να έχουν συγχώρηση αμαρτιών, επιδοκιμασμένη σχέση με τον Θεό και την προοπτική αιώνιας ζωής. (Ματθαίος 20:28· Ιωάννης 3:16) Εκδηλώνοντας τέλεια θεοσεβή αφοσίωση σε όλη του τη ζωή, ο Ιησούς υποστήριξε την κυριαρχία του Ιεχωβά και απέδειξε ότι ο Διάβολος είναι ψεύτης. Πράγματι, ο Ιησούς έδωσε φως στους τυφλούς και απελευθέρωσε εκείνους που ήταν φυλακισμένοι σε πνευματικό σκοτάδι.

17. Με ποιους τρόπους υπηρετούμε εμείς ως φορείς φωτός;

¹⁷ Στην Επί του Όρους Ομιλία, ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Εσείς είστε το φως του κόσμου». (Ματθαίος 5:14)  Δεν είμαστε και εμείς φορείς φωτός; Με τον τρόπο της ζωής μας και με το έργο κηρύγματος που κάνουμε, έχουμε το προνόμιο να κατευθύνουμε άλλους στον Ιεχωβά, την Πηγή της αληθινής διαφώτισης. Μιμούμενοι τον Ιησού, γνωστοποιούμε το όνομα του Ιεχωβά, υποστηρίζουμε την κυριαρχία Του και διακηρύττουμε τη Βασιλεία Του ως τη μοναδική ελπίδα της ανθρωπότητας. Επιπρόσθετα, ως φορείς φωτός, ξεσκεπάζουμε τα θρησκευτικά ψεύδη, εξαγγέλλουμε προειδοποίηση εναντίον των ακάθαρτων έργων που ανήκουν στο σκοτάδι και εκθέτουμε τον Σατανά, τον πονηρό.—Πράξεις 1:8· 1 Ιωάννη 5:19.

«Ψάλλετε στον Ιεχωβά έναν Νέο Ύμνο»

18. Τι γνωστοποιεί ο Ιεχωβά στο λαό του;

¹⁸ Τώρα ο Ιεχωβά στρέφει την προσοχή του στο λαό του, λέγοντας: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά. Αυτό είναι το όνομά μου· και σε κανέναν άλλον δεν θα δώσω τη δική μου δόξα, ούτε τον αίνο μου σε γλυπτές εικόνες. Τα πρώτα πράγματα ήρθαν, αλλά νέα πράγματα εξαγγέλλω. Προτού αρχίσουν να αναφύονται, σας κάνω να τα ακούσετε». (Ησαΐας 42:8, 9) Την προφητεία σχετικά με “τον υπηρέτη του” δεν την είπε κάποιος από τους άχρηστους θεούς, αλλά ο μόνος ζωντανός και αληθινός Θεός. Επρόκειτο οπωσδήποτε να επαληθευτεί, πράγμα που συνέβη. Ο Ιεχωβά Θεός είναι όντως η Πηγή νέων πραγμάτων, τα οποία και γνωστοποιεί στο λαό του προτού συμβούν. Πώς πρέπει να ανταποκρινόμαστε εμείς;

19, 20. (α) Ποιος ύμνος πρέπει να ψαλεί; (β) Ποιοι ψάλλουν σήμερα τον ύμνο αίνου στον Ιεχωβά;

¹⁹ Ο Ησαΐας γράφει: «Ψάλλετε στον Ιεχωβά έναν νέο ύμνο, τον αίνο του από την άκρη της γης, εσείς που κατεβαίνετε στη θάλασσα και σε όσα τη γεμίζουν, εσείς νησιά και όσοι κατοικείτε σε αυτά. Ας υψώσει τη φωνή της η έρημος καθώς και οι πόλεις της, οι οικισμοί στους οποίους κατοικεί ο Κηδάρ. Ας κραυγάσουν χαρωπά οι κάτοικοι του απόκρημνου βράχου. Από την κορυφή των βουνών ας φωνάξουν  δυνατά. Ας αποδώσουν στον Ιεχωβά δόξα και ας εξαγγείλουν τον αίνο του στα νησιά».—Ησαΐας 42:10-12.

²⁰ Οι κάτοικοι των πόλεων, των χωριών της ερήμου, των νησιών, ακόμη και του «Κηδάρ», δηλαδή των καταυλισμών στην έρημο—οι άνθρωποι οπουδήποτε—παροτρύνονται να ψάλλουν έναν ύμνο αίνου στον Ιεχωβά. Πόσο συναρπαστικό είναι το γεγονός ότι στην εποχή μας εκατομμύρια άτομα έχουν ανταποκριθεί σε αυτή την προφητική έκκληση! Έχουν γνωρίσει την αλήθεια του Λόγου του Θεού και έχουν δεχτεί τον Ιεχωβά ως Θεό τους. Ο λαός του Ιεχωβά ψάλλει αυτόν το νέο ύμνο—αποδίδοντας δόξα στον Ιεχωβά—σε πάνω από 230 χώρες. Πόσο συγκινητικό είναι να ψάλλουμε ως μέρος αυτής της πολυπολιτισμικής, πολυγλωσσικής και πολυφυλετικής χορωδίας!

21. Γιατί δεν μπορούν οι εχθροί του λαού του Θεού να καταφέρουν να κατασιγάσουν τον ύμνο αίνου που ψάλλεται στον Ιεχωβά;

²¹ Μπορούν οι εναντιούμενοι να αντισταθούν στον Θεό και να κατασιγάσουν αυτόν τον ύμνο αίνου; Αδύνατον! «Σαν κραταιός άντρας θα βγει ο Ιεχωβά. Σαν πολεμιστής θα αφυπνίσει το ζήλο. Θα φωνάξει, ναι, θα βγάλει πολεμική κραυγή· από τους εχθρούς του θα φανεί κραταιότερος». (Ησαΐας 42:13) Ποια δύναμη μπορεί να αντισταθεί στον Ιεχωβά; Εδώ και 3.500 χρόνια περίπου, ο προφήτης Μωυσής και οι γιοι του Ισραήλ έψαλαν: «Ο Ιεχωβά είναι ανδρείος πολεμιστής. Ιεχωβά είναι το όνομά του. Τα άρματα του Φαραώ και τις στρατιωτικές του δυνάμεις έριξε στη θάλασσα, και οι εκλεκτοί του πολεμιστές καταποντίστηκαν στην Ερυθρά Θάλασσα». (Έξοδος 15:3, 4) Ο Ιεχωβά νίκησε την ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη εκείνης της εποχής. Κανένας εχθρός του λαού του Θεού δεν μπορεί να επιτύχει όταν ο Ιεχωβά βγαίνει ως κραταιός πολεμιστής.

«Σίγησα επί Πολύ Καιρό»

22, 23. Γιατί “σιγεί επί πολύ καιρό” ο Ιεχωβά;

²² Ο Ιεχωβά είναι αμερόληπτος και δίκαιος, ακόμη και όταν εκτελεί κρίση κατά των εχθρών του. Λέει: «Σίγησα επί πολύ  καιρό. Παρέμεινα σιωπηλός. Ασκούσα αυτοσυγκράτηση. Σαν γυναίκα που γεννάει θα βογκήσω, θα αγκομαχήσω και θα λαχανιάσω συγχρόνως. Θα ερημώσω βουνά και λόφους, και όλη τη βλάστησή τους θα την ξεράνω. Και θα μετατρέψω ποταμούς σε νησιά, και υγρότοπους καλαμιών θα ξεράνω».—Ησαΐας 42:14, 15.

²³ Προτού αναλάβει δικαστική δράση, ο Ιεχωβά επιτρέπει να περάσει χρόνος για να δώσει στους αδικοπραγούντες την ευκαιρία να εγκαταλείψουν τις κακές οδούς τους. (Ιερεμίας 18:7-10· 2 Πέτρου 3:9) Εξετάστε την περίπτωση των Βαβυλωνίων, οι οποίοι ως κυρίαρχη παγκόσμια δύναμη ερημώνουν την Ιερουσαλήμ το έτος 607 Π.Κ.Χ. Ο Ιεχωβά το επιτρέπει αυτό προκειμένου να διαπαιδαγωγήσει τους Ισραηλίτες για την απιστία τους. Εντούτοις, οι Βαβυλώνιοι δεν αναγνωρίζουν το ρόλο που παίζουν. Μεταχειρίζονται το λαό του Θεού πολύ σκληρότερα από όσο απαιτεί η κρίση του Θεού. (Ησαΐας 47:6, 7· Ζαχαρίας 1:15) Πόσο πρέπει να πληγώνεται ο αληθινός Θεός όταν βλέπει το λαό του να υποφέρει! Αλλά δεν αναλαμβάνει δράση ωσότου έρχεται ο ορισμένος του καιρός. Τότε καταβάλλει επίπονες προσπάθειες—σαν γυναίκα που γεννάει—για να απελευθερώσει το λαό με τον οποίο είχε συνάψει διαθήκη και τους βγάζει από εκεί ως ανεξάρτητο έθνος. Για να το επιτελέσει αυτό, το 539 Π.Κ.Χ. ξεραίνει και ερημώνει τη Βαβυλώνα και τα αμυντικά της συστήματα.

24. Ποια προοπτική διανοίγει ο Ιεχωβά για το λαό του τον Ισραήλ;

²⁴ Πόσο βαθιά συγκινημένα πρέπει να είναι τα μέλη του λαού του Θεού όταν, ύστερα από τόσα χρόνια εξορίας, ανοίγει ο δρόμος του επαναπατρισμού τους! (2 Χρονικών 36:22, 23) Πρέπει να είναι πολύ χαρούμενοι που ζουν την εκπλήρωση της υπόσχεσης του Ιεχωβά: «Θα κάνω τους τυφλούς να περπατήσουν σε οδό που δεν γνώριζαν· σε δρόμο που δεν γνώριζαν θα τους κάνω να βαδίσουν. Το σκοτεινό τόπο μπροστά τους θα τον μετατρέψω σε φως, και το τραχύ έδαφος σε ίσιωμα. Αυτά είναι τα πράγματα που θα κάνω για αυτούς, και δεν θα τους εγκαταλείψω».—Ησαΐας 42:16.

25. (α) Για ποιο πράγμα μπορεί να είναι πεπεισμένος ο λαός του Ιεχωβά σήμερα; (β) Ποια πρέπει να είναι η δική μας απόφαση;

 ²⁵ Πώς εφαρμόζονται αυτά τα λόγια σήμερα; Εδώ και πολύ καιρό—αιώνες ολόκληρους—ο Ιεχωβά έχει επιτρέψει στα έθνη να ενεργούν κατά βούληση. Ωστόσο, πλησιάζει ο προσδιορισμένος του καιρός για να τακτοποιήσει τα ζητήματα. Στη σύγχρονη εποχή έχει εγείρει έναν λαό για να δίνει μαρτυρία σχετικά με το όνομά Του. Εξουδετερώνοντας κάθε εναντίωση προς αυτούς, έχει εξομαλύνει την οδό για να τον λατρεύουν «με πνεύμα και αλήθεια». (Ιωάννης 4:24) Ο ίδιος υποσχέθηκε: «Δεν θα τους εγκαταλείψω», και έχει τηρήσει το λόγο του. Τι θα γίνει με εκείνους που επιμένουν να λατρεύουν ψεύτικους θεούς; Ο Ιεχωβά λέει: «Θα αναγκαστούν να γυρίσουν πίσω, θα ντραπούν πολύ, εκείνοι που δείχνουν εμπιστοσύνη στη γλυπτή εικόνα, εκείνοι που λένε στη χυτή εικόνα: “Εσείς είστε οι θεοί μας”». (Ησαΐας 42:17) Πόσο ζωτικό είναι να παραμένουμε πιστοί στον Ιεχωβά, όπως έκανε και ο Εκλεγμένος του!

“Ένας Υπηρέτης που Είναι Κουφός και Τυφλός”

26, 27. Πώς αποδεικνύεται ο Ισραήλ “υπηρέτης κουφός και τυφλός”, και με ποιες συνέπειες;

²⁶ Ο Εκλεγμένος Υπηρέτης του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, παρέμεινε πιστός μέχρι θανάτου. Ωστόσο, ο λαός του Ιεχωβά, ο Ισραήλ, αποδεικνύεται άπιστος υπηρέτης, κουφός και τυφλός με πνευματική έννοια. Απευθυνόμενος σε αυτούς, ο Ιεχωβά λέει: «Ακούστε, κουφοί· και κοιτάξτε εμπρός για να δείτε, τυφλοί. Ποιος είναι τυφλός, παρά ο υπηρέτης μου, και ποιος είναι κουφός σαν τον αγγελιοφόρο μου τον οποίο έστειλα; Ποιος είναι τυφλός σαν εκείνον που έχει ανταμειφθεί, ή τυφλός σαν τον υπηρέτη του Ιεχωβά; Πολλά ήταν αυτά που βλέπονταν, αλλά δεν παρατηρούσες. Τα αφτιά ήταν ανοιγμένα, αλλά δεν άκουγες. Ο Ιεχωβά, για χάρη της δικαιοσύνης του, βρήκε ευχαρίστηση στο να μεγαλύνει το νόμο και να τον κάνει μεγαλοπρεπή».—Ησαΐας 42:18-21.

²⁷ Πόσο οικτρά έχει αποτύχει ο Ισραήλ! Τα μέλη του εκτρέπονται επανειλημμένα στη λατρεία των δαιμονικών θεών  των εθνών. Ξανά και ξανά, ο Ιεχωβά στέλνει τους αγγελιοφόρους του, αλλά ο λαός του δεν δίνει προσοχή. (2 Χρονικών 36:14-16) Ο Ησαΐας προλέγει τις συνέπειες: «Αυτοί είναι λαός λεηλατημένος και λαφυραγωγημένος, όλοι τους παγιδευμένοι μέσα στις τρύπες, και στα δεσμωτήρια τους κρατούν κρυμμένους. Κατάντησαν αντικείμενο λεηλασίας χωρίς να υπάρχει απελευθερωτής, λαφυραγώγησης χωρίς να υπάρχει κάποιος που να πει: “Φέρε το πίσω!” Ποιος από εσάς θα δώσει ακρόαση σε αυτό; Ποιος θα δώσει προσοχή και θα ακούσει για αργότερα; Ποιος παρέδωσε τον Ιακώβ για λαφυραγώγηση και τον Ισραήλ στους λεηλατητές; Δεν το έκανε αυτό ο Ιεχωβά, Εκείνος εναντίον του οποίου αμαρτήσαμε, και στου οποίου τις οδούς δεν θέλησαν να περπατήσουν και του οποίου το νόμο δεν άκουσαν; Γι’ αυτό, Εκείνος εξακολούθησε να εκχέει πάνω του οργή, το θυμό του και τη σφοδρότητα του πολέμου. Και αυτή εξακολούθησε να τον κατατρώει από παντού, αλλά αυτός δεν έδωσε προσοχή· και εξακολούθησε να ανάβει εναντίον του, αλλά αυτός δεν έβαλε τίποτα στην καρδιά του».—Ησαΐας 42:22-25.

28. (α) Τι μπορούμε να μάθουμε από το παράδειγμα των κατοίκων του Ιούδα; (β) Πώς μπορούμε να επιζητούμε την επιδοκιμασία του Ιεχωβά;

²⁸ Εξαιτίας της απιστίας των κατοίκων της, ο Ιεχωβά επιτρέπει να λαφυραγωγηθεί και να λεηλατηθεί η γη του Ιούδα το 607 Π.Κ.Χ. Οι Βαβυλώνιοι καίνε το ναό του Ιεχωβά, ερημώνουν την Ιερουσαλήμ και παίρνουν τους Ιουδαίους αιχμαλώτους. (2 Χρονικών 36:17-21) Είθε να βάλουμε στην καρδιά μας το προειδοποιητικό αυτό παράδειγμα και ποτέ να μην κλείνουμε τα αφτιά μας στις οδηγίες του Ιεχωβά ούτε τα μάτια μας στο γραπτό του Λόγο. Απεναντίας, είθε να επιζητούμε την επιδοκιμασία του Ιεχωβά μιμούμενοι τον Χριστό Ιησού, τον Υπηρέτη τον οποίο επιδοκίμασε ο ίδιος ο Ιεχωβά. Σαν τον Ιησού, είθε να γνωστοποιούμε την αληθινή δικαιοσύνη με ό,τι λέμε και ό,τι κάνουμε. Με αυτόν τον τρόπο, θα παραμένουμε ανάμεσα στο λαό του Ιεχωβά, υπηρετώντας ως φορείς φωτός που αινούν και δοξάζουν τον αληθινό Θεό.

[Ερωτήσεις Μελέτης]

 [Εικόνες στη σελίδα 33]

Η αληθινή δικαιοσύνη χαρακτηρίζεται από συμπόνια και έλεος

 [Εικόνα στη σελίδα 34]

Στην παραβολή του καλού Σαμαρείτη, ο Ιησούς κατέδειξε ότι η αληθινή δικαιοσύνη περιλαμβάνει όλους τους ανθρώπους

[Εικόνες στη σελίδα 36]

Δίνοντας ενθάρρυνση και εκδηλώνοντας καλοσύνη, ασκούμε θεϊκή δικαιοσύνη

 [Εικόνες στη σελίδα 39]

Με το έργο κηρύγματος που κάνουμε, εκδηλώνουμε θεϊκή δικαιοσύνη

[Εικόνα στη σελίδα 40]

Ο επιδοκιμασμένος Υπηρέτης καταστάθηκε «φως των εθνών»