Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Ανεξαρτησία

Ανεξαρτησία

Ορισμός: Η κατάσταση στην οποία ένα άτομο δεν εξαρτάται, ή ισχυρίζεται ότι δεν εξαρτάται, από άλλους, δηλαδή δεν υπόκειται ούτε στην κατεύθυνσή τους ούτε στην επιρροή τους. Επειδή οι άνθρωποι είναι προικισμένοι με ελεύθερη βούληση, έχουν από τη φύση τους την επιθυμία για κάποια ανεξαρτησία. Όταν, όμως, αυτή η επιθυμία γίνει υπερβολική, δίνει αφορμή για ανυπακοή, ακόμη και στασιασμό.

Αποκτούν πραγματικά οι άνθρωποι ελευθερία όταν απορρίπτουν τους κανόνες της Αγίας Γραφής;

Ρωμ. 6:16, 23: «Δεν γνωρίζετε ότι αν παρουσιάζετε σε κάποιον τους εαυτούς σας ως δούλους για να τον υπακούτε, είστε δούλοι του επειδή τον υπακούτε, είτε της αμαρτίας με προοπτική το θάνατο είτε της υπακοής με προοπτική τη δικαιοσύνη; . . . Ο μισθός που πληρώνει η αμαρτία είναι θάνατος, αλλά το δώρο που δίνει ο Θεός είναι αιώνια ζωή μέσω του Χριστού Ιησού του Κυρίου μας».

Γαλ. 6:7-9: «Μην παροδηγείστε: ο Θεός δεν εμπαίζεται. Επειδή ό,τι σπέρνει ο άνθρωπος, αυτό και θα θερίσει· διότι αυτός που σπέρνει μεριμνώντας για τη σάρκα του θα θερίσει φθορά από τη σάρκα του, ενώ αυτός που σπέρνει μεριμνώντας για το πνεύμα θα θερίσει αιώνια ζωή από το πνεύμα. Γι’ αυτό, ας μην παραιτούμαστε από το να κάνουμε το καλό».

Σεξουαλική ηθική: «Αυτός που πορνεύει αμαρτάνει ενάντια στο ίδιο του το σώμα». (1 Κορ. 6:18) «Όποιος μοιχεύει με γυναίκα . . . φέρνει καταστροφή στην ίδια του την ψυχή». (Παρ. 6:32) (Σχετικά με την ομοφυλοφιλία, βλέπε Ρωμαίους 1:24-27.) (Οι αθέμιτες σεξουαλικές σχέσεις μπορεί, προς στιγμήν, να φαίνονται ευχάριστες. Αλλά καταλήγουν σε αποκρουστικές αρρώστιες, ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, εκτρώσεις, ζήλιες, ταραγμένες συνειδήσεις, συναισθηματική αναστάτωση και, βέβαια, στην αποδοκιμασία του Θεού, από τον οποίο εξαρτώνται οι προοπτικές μας για μελλοντική ζωή.)

Υλιστικές επιδιώξεις: «Εκείνοι που είναι αποφασισμένοι να πλουτίσουν πέφτουν σε πειρασμό και παγίδα και πολλές ανόητες και βλαβερές επιθυμίες, οι οποίες βυθίζουν τους ανθρώπους σε καταστροφή και απώλεια. Διότι η φιλαργυρία είναι ρίζα κάθε είδους κακών πραγμάτων, και επιδιώκοντάς την μερικοί έχουν παροδηγηθεί από την πίστη και έχουν μαχαιρώσει παντού τον εαυτό τους με πολλούς πόνους». (1 Τιμ. 6:9, 10) «Θα πω στην ψυχή μου: “Ψυχή, έχεις πολλά αγαθά αποθηκευμένα για πολλά χρόνια· ξεκουράσου, φάε, πιες, διασκέδαζε”. Αλλά ο Θεός τού είπε: “Παράλογε, αυτή τη νύχτα ζητούν την ψυχή σου από εσένα. Τίνος, λοιπόν, θα γίνουν αυτά που συσσώρευσες;” Έτσι συμβαίνει με τον άνθρωπο που συσσωρεύει θησαυρούς για τον εαυτό του αλλά δεν είναι πλούσιος ως προς τον Θεό». (Λουκ. 12:19-21) (Τα υλικά αποκτήματα δεν φέρνουν διαρκή ευτυχία. Οι προσπάθειες που κάνουν οι άνθρωποι για να γίνουν πλούσιοι συχνά καταλήγουν σε δυστυχισμένες οικογένειες, κακή υγεία, πνευματική καταστροφή.)

Υπερβολική κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών: «Σε ποιον υπάρχει αλίμονο; Σε ποιον ταραχή; Σε ποιον φιλονικίες; Σε ποιον ανησυχία; Σε ποιον πληγές χωρίς λόγο; Σε ποιον θόλωμα στα μάτια; Σε εκείνους που περνούν πολύ καιρό με το κρασί, εκείνους που πηγαίνουν να βρουν ανάμεικτο κρασί. Στο τέλος δαγκώνει σαν φίδι και εκκρίνει δηλητήριο σαν οχιά». (Παρ. 23:29, 30, 32) (Το ποτό μπορεί να φαίνεται στην αρχή ότι βοηθάει ένα άτομο να ξεχάσει τα προβλήματά του, αλλά δεν τα λύνει. Όταν το άτομο ξεμεθύσει, τα προβλήματα υπάρχουν ακόμη, ενώ συχνά προστίθενται και άλλα. Όταν γίνεται υπερβολική χρήση, το αλκοόλ καταστρέφει τον αυτοσεβασμό του ατόμου, την υγεία του, την οικογενειακή του ζωή, τη σχέση του με τον Θεό.)

Χρήση ναρκωτικών: Βλέπε σελίδες 319-327, στο λήμμα «Ναρκωτικά».

Κακές συναναστροφές: Αν σας έλεγε μια συμμορία ότι γνωρίζουν πώς να βγάλουν πολλά χρήματα χωρίς πολύ κόπο, θα πηγαίνατε μαζί τους; «Μη βαδίσεις στην ίδια οδό με αυτούς. Κράτησε το πόδι σου μακριά από το δρόμο τους. Διότι τα πόδια τους τρέχουν στο κακό, και σπεύδουν να χύσουν αίμα». (Παρ. 1:10-19) Αν ένα άτομο δεν είναι λάτρης του Ιεχωβά, αλλά φαίνεται να είναι πραγματικά καλό, θα το θεωρούσατε κατάλληλο για φίλο; Ο Συχέμ ήταν γιος ενός Χαναναίου αρχηγού, και η Αγία Γραφή λέει ότι ήταν «ο πιο τιμημένος σε ολόκληρο τον οίκο του πατέρα του», όμως «πήρε [τη Δείνα] και πλάγιασε μαζί της και την ατίμασε». (Γέν. 34:1, 2, 19) Θα πρέπει άραγε να έχει σημασία για εσάς το γεγονός ότι οι άλλοι δεν πιστεύουν τις αλήθειες που μάθατε από το Λόγο του Θεού; «Μην παροδηγείστε. Οι κακές συναναστροφές φθείρουν τις ωφέλιμες συνήθειες». (1 Κορ. 15:33) Πώς θα ένιωθε ο Ιεχωβά αν διαλέγατε για φίλους σας εκείνους που δεν τον αγαπούν; Σε έναν βασιλιά του Ιούδα που το έκανε αυτό, ο απεσταλμένος του Ιεχωβά είπε: «Εξαιτίας αυτού υπάρχει αγανάκτηση εναντίον σου από το πρόσωπο του Ιεχωβά».​—2 Χρον. 19:1, 2.

Ποιος παρακίνησε τους ανθρώπους να παίρνουν μόνοι τους τις αποφάσεις τους χωρίς να λαβαίνουν υπόψη τους τις εντολές του Θεού;

Γέν. 3:1-5: «Το φίδι [που χρησιμοποιήθηκε ως φερέφωνο από τον Σατανά· βλέπε Αποκάλυψη 12:9] . . . άρχισε . . . να λέει στη γυναίκα: “Είπε πράγματι ο Θεός ότι δεν πρέπει να τρώτε από κάθε δέντρο του κήπου;” Τότε η γυναίκα είπε στο φίδι: “Από τον καρπό των δέντρων του κήπου μπορούμε να τρώμε. Ωστόσο, για το αν θα τρώμε από τον καρπό του δέντρου που είναι στη μέση του κήπου, ο Θεός είπε: «Δεν πρέπει να φάτε από αυτό ούτε και να το αγγίξετε για να μην πεθάνετε»”. Τότε το φίδι είπε στη γυναίκα: “Οπωσδήποτε δεν θα πεθάνετε. Διότι ο Θεός γνωρίζει πως, την ίδια ημέρα που θα φάτε από αυτό, είναι βέβαιο ότι τα μάτια σας θα ανοιχτούν και εσείς θα γίνετε σαν τον Θεό, γνωρίζοντας το καλό και το κακό”».

Ποιο πνεύμα υποκινεί εκείνον που παραβλέπει το θέλημα του Θεού για να ικανοποιήσει προσωπικές επιθυμίες;

Εφεσ. 2:1-3: «Εσάς ζωοποίησε ο Θεός μολονότι ήσασταν νεκροί στα παραπτώματα και στις αμαρτίες σας, στις οποίες περπατήσατε κάποτε σύμφωνα με το σύστημα πραγμάτων αυτού του κόσμου [του οποίου άρχοντας είναι ο Σατανάς], σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας του αέρα, του πνεύματος που τώρα ενεργεί στους γιους της ανυπακοής. Ναι, μεταξύ αυτών όλοι εμείς συμπεριφερθήκαμε κάποτε σε αρμονία με τις επιθυμίες της σάρκας μας, κάνοντας τα πράγματα που ήθελε η σάρκα και οι σκέψεις, και ήμασταν από τη φύση μας παιδιά οργής όπως και οι υπόλοιποι».

Ποια ανεξάρτητη συμπεριφορά είναι ζωτικό να αποφεύγουν εκείνοι που ομολογούν ότι υπηρετούν τον Θεό;

Παρ. 16:18: «Η υπερηφάνεια προηγείται της συντριβής και το υπεροπτικό πνεύμα της πτώσης».

Παρ. 5:12: «Τότε θα πεις: “Πώς μίσησα τη διαπαιδαγώγηση και η καρδιά μου έδειξε έλλειψη σεβασμού για τον έλεγχο!”» (Μια τέτοια στάση μπορεί να οδηγήσει ένα άτομο σε σοβαρά προβλήματα, όπως δείχνουν τα συμφραζόμενα.)

Αριθ. 16:3: «Συγκεντρώθηκαν, λοιπόν, εναντίον του Μωυσή και του Ααρών [τους οποίους ο Ιεχωβά χρησιμοποιούσε ως επισκόπους του λαού του] και τους είπαν: “Αρκετά πια με εσάς, επειδή ολόκληρη η σύναξη, όλοι τους είναι άγιοι και ο Ιεχωβά βρίσκεται ανάμεσά τους. Γιατί, λοιπόν, υψώνετε τον εαυτό σας πάνω από την εκκλησία του Ιεχωβά;”»

Ιούδα 16: «Αυτοί είναι γογγυστές, που παραπονιούνται για την κατάστασή τους στη ζωή, που περπατούν σύμφωνα με τις επιθυμίες τους, και το στόμα τους λέει παραφουσκωμένα πράγματα, ενώ θαυμάζουν προσωπικότητες για το δικό τους όφελος».

3 Ιωάν. 9: «Ο Διοτρεφής, ο οποίος θέλει να έχει την πρώτη θέση ανάμεσά τους, δεν δέχεται τίποτα από εμάς με σεβασμό».

Παρ. 18:1: «Εκείνος που απομονώνεται θα επιζητεί τη δική του ιδιοτελή επιθυμία· θα στρέφεται ενάντια σε κάθε πρακτική σοφία».

Ιακ. 4:13-15: «Ελάτε, τώρα, εσείς που λέτε: “Σήμερα ή αύριο θα ταξιδέψουμε σε εκείνη την πόλη και θα μείνουμε έναν χρόνο εκεί, και θα ασχοληθούμε με δουλειές και θα βγάλουμε κέρδη”, ενώ δεν γνωρίζετε ποια θα είναι η ζωή σας αύριο. Διότι είστε ομίχλη που εμφανίζεται για λίγο και κατόπιν εξαφανίζεται. Αντίθετα, θα έπρεπε να λέτε: “Αν ο Ιεχωβά θέλει, θα ζήσουμε και θα κάνουμε αυτό ή εκείνο”».

Όταν η επιθυμία κάποιου για ανεξαρτησία τον οδηγεί να μιμείται τον κόσμο έξω από τη Χριστιανική εκκλησία, σε τίνος τον έλεγχο περιέρχεται; Και πώς το θεωρεί αυτό ο Θεός;

1 Ιωάν. 2:15· 5:19: «Μην αγαπάτε ούτε τον κόσμο ούτε τα πράγματα που είναι μέσα στον κόσμο. Αν κανείς αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη του Πατέρα δεν είναι σε αυτόν». «Ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού».

Ιακ. 4:4: «Όποιος, λοιπόν, θέλει να είναι φίλος του κόσμου καθιστά τον εαυτό του εχθρό του Θεού».