Είναι λογικό να πιστεύουμε στη δημιουργία σε αυτόν το σύγχρονο, επιστημονικό κόσμο;

«Οι φυσικοί νόμοι του σύμπαντος είναι τόσο ακριβείς που δεν δυσκολευόμαστε να φτιάξουμε ένα διαστημόπλοιο για να πάει στη σελήνη και μπορούμε να υπολογίσουμε την πτήση με ακρίβεια κλάσματος του δευτερολέπτου. Οι νόμοι αυτοί πρέπει να έχουν θεσπιστεί από κάποιον».​—Δήλωση του Βέρνερ φον Μπράουν, ο οποίος έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην αποστολή Αμερικανών αστροναυτών στη σελήνη.

Το φυσικό σύμπαν: Αν βρίσκατε ένα ρολόι ακριβείας, θα συμπεραίνατε ότι σχηματίστηκε επειδή μερικά μόρια σκόνης ενώθηκαν τυχαία από ένα φύσημα του αέρα; Προφανώς, το έφτιαξε κάποιος που διέθετε νοημοσύνη. Υπάρχει ένα ακόμη πιο μεγαλειώδες «ρολόι». Οι πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα, καθώς και τα άστρα σε ολόκληρο το σύμπαν, κινούνται με ρυθμό πιο ακριβή από ό,τι τα περισσότερα ρολόγια που σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν από τον άνθρωπο. Ο γαλαξίας στον οποίο ανήκει το δικό μας ηλιακό σύστημα περιλαμβάνει πάνω από 100 δισεκατομμύρια άστρα, και οι αστρονόμοι υπολογίζουν ότι υπάρχουν 100 δισεκατομμύρια τέτοιοι γαλαξίες στο σύμπαν. Αν ένα ρολόι είναι απόδειξη νοήμονος σχεδίου, πόσο μάλλον το απείρως μεγαλύτερο και πολυπλοκότερο σύμπαν! Η Αγία Γραφή λέει ότι ο Σχεδιαστής του είναι «ο αληθινός Θεός, ο Ιεχωβά, ο Δημιουργός των ουρανών και ο Μεγαλειώδης ο οποίος τους εκτείνει».​—Ησ. 42:5· 40:26· Ψαλμ. 19:1.

Ο πλανήτης Γη: Αν, διασχίζοντας μια άγονη έρημο, φτάνατε σε ένα ωραίο σπίτι, καλά εξοπλισμένο από κάθε άποψη και με τα ντουλάπια του γεμάτα τρόφιμα, θα πιστεύατε ότι βρέθηκε εκεί από μια τυχαία έκρηξη; Όχι· θα αναγνωρίζατε ότι το έχτισε κάποιος που διαθέτει αρκετή σοφία. Οι επιστήμονες δεν έχουν βρει ακόμη ζωή σε κανέναν από τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος εκτός από τη γη· τα διαθέσιμα στοιχεία υποδεικνύουν ότι οι άλλοι πλανήτες είναι άγονοι. Αυτός ο πλανήτης είναι, όπως λέει το βιβλίο Η Γη (The Earth), «το θαύμα του σύμπαντος, μια μοναδική σφαίρα». (Νέα Υόρκη, 1963, Άρθουρ Μπάιζερ, σ. 10) Είναι ακριβώς  στη σωστή απόσταση από τον ήλιο για την ανθρώπινη ζωή και κινείται ακριβώς στη σωστή ταχύτητα για να παραμένει σε τροχιά. Η ατμόσφαιρα, το συγκεκριμένο είδος της οποίας συναντάται μόνο γύρω από τη γη, αποτελείται ακριβώς από τις σωστές αναλογίες αερίων για να διατηρεί τη ζωή. Με θαυμαστό τρόπο, το φως από τον ήλιο, το διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα, και το νερό και τα μέταλλα από το γόνιμο έδαφος συνενώνονται προκειμένου να παράγουν τροφή για τους κατοίκους της γης. Μήπως όλα αυτά προήλθαν από κάποια ανεξέλεγκτη έκρηξη στο διάστημα; Το περιοδικό Επιστημονικά Νέα (Science News) παραδέχεται: «Φαίνεται αδύνατον να ήρθαν σε ύπαρξη τέτοιες ειδικές και ακριβείς συνθήκες τυχαία». (24 και 31 Αυγούστου 1974, σ. 124) Η Αγία Γραφή καταλήγει στο εξής λογικό συμπέρασμα: «Φυσικά, κάθε οίκος κατασκευάζεται από κάποιον, αλλά εκείνος που κατασκεύασε τα πάντα είναι ο Θεός».​—Εβρ. 3:4.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος: Τα σημερινά κομπιούτερ είναι αποτέλεσμα εντατικής έρευνας και προσεκτικής κατασκευής. Δεν έγιναν τυχαία. Τι θα πούμε για τον ανθρώπινο εγκέφαλο; Ανόμοια με τον εγκέφαλο οποιουδήποτε ζώου, ο εγκέφαλος ενός ανθρώπινου βρέφους τριπλασιάζεται σε μέγεθος στη διάρκεια του πρώτου του έτους. Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί εξακολουθεί σε μεγάλο βαθμό να είναι μυστήριο για τους επιστήμονες. Στους ανθρώπους, υπάρχει η έμφυτη ικανότητα να μαθαίνουν περίπλοκες γλώσσες, να εκτιμούν την ομορφιά, να συνθέτουν μουσική, να σκέφτονται την προέλευση και το νόημα της ζωής. Ο νευροχειρουργός Ρόμπερτ Γουάιτ είπε: «Δεν έχω άλλη εκλογή παρά να αναγνωρίσω την ύπαρξη μιας Ανώτερης Νοημοσύνης, υπεύθυνης για το σχέδιο και την ανάπτυξη της απίστευτης σχέσης εγκεφάλου-διάνοιας​—κάτι που απέχει πολύ από την ικανότητα του ανθρώπου να το καταλάβει». (Δε Ρίντερς Ντάιτζεστ [The Reader’s Digest], Σεπτέμβριος 1978, σ. 99) Η ανάπτυξη αυτού του θαύματος αρχίζει από ένα μικροσκοπικό γονιμοποιημένο κύτταρο στη μήτρα. Με αξιοσημείωτη ενόραση, ο Βιβλικός συγγραφέας Δαβίδ είπε στον Ιεχωβά: «Θα σε εξυμνώ επειδή με φοβερό και θαυμαστό τρόπο είμαι πλασμένος. Θαυμαστά είναι τα έργα σου, όπως γνωρίζει πολύ καλά η ψυχή μου».​—Ψαλμ. 139:14.

 Το ζωντανό κύτταρο: Ένα μεμονωμένο ζωντανό κύτταρο χαρακτηρίζεται μερικές φορές ως «απλή» μορφή ζωής. Ωστόσο, ένας μονοκύτταρος οργανισμός μπορεί να συλλάβει κάτι για να το φάει, μπορεί να χωνέψει την τροφή, να αποβάλει τις άχρηστες ουσίες, να χτίσει το σπίτι του και να έχει σεξουαλική δραστηριότητα. Κάθε κύτταρο του ανθρώπινου σώματος έχει παρομοιαστεί με περιτειχισμένη πόλη, που έχει κεντρική κυβέρνηση για να διατηρεί την τάξη, σταθμό παραγωγής ενέργειας, εργοστάσια παραγωγής πρωτεϊνών, περίπλοκο σύστημα συγκοινωνιών και φρουρούς που ρυθμίζουν τι επιτρέπεται να εισέλθει. Ένα και μόνο ανθρώπινο σώμα αποτελείται από 100 περίπου τρισεκατομμύρια κύτταρα. Πόσο κατάλληλα είναι τα λόγια του εδαφίου Ψαλμός 104:24: «Πόσο πολλά είναι τα έργα σου, Ιεχωβά! Τα πάντα με σοφία τα έφτιαξες»!

Μήπως αφήνει η Αγία Γραφή περιθώριο για την άποψη ότι ο Θεός χρησιμοποίησε την εξέλιξη προκειμένου να παραγάγει τα διάφορα είδη των ζωντανών οργανισμών;

Τα εδάφια Γένεση 1:11, 12 λένε ότι το χορτάρι και τα δέντρα δημιουργήθηκαν για να παράγουν το καθένα «κατά το είδος του». Τα εδάφια 21, 24, 25 προσθέτουν ότι ο Θεός δημιούργησε τα θαλάσσια πλάσματα, τα πετούμενα πλάσματα και τα χερσαία ζώα καθένα «κατά το είδος του». Δεν υπάρχει περιθώριο εδώ να εννοηθεί ότι ένα βασικό είδος εξελίχθηκε ή μεταλλάχθηκε σε κάτι άλλο.

Σχετικά με τον άνθρωπο, το εδάφιο Γένεση 1:26 αναφέρει ότι ο Θεός είπε: «Ας κάνουμε άνθρωπο κατά την εικόνα μας, σύμφωνα με την ομοίωσή μας». Ο άνθρωπος, λοιπόν, επρόκειτο να έχει θεοειδείς ιδιότητες, όχι ιδιότητες οι οποίες θα ήταν απλώς τα εξελιγμένα χαρακτηριστικά ενός ζώου. Το εδάφιο Γένεση 2:7 προσθέτει: «Ο Ιεχωβά Θεός έπλασε τον άνθρωπο [όχι από κάποια προϋπάρχουσα μορφή ζωής αλλά] από χώμα της γης και φύσηξε στα ρουθούνια του την πνοή της ζωής». Δεν γίνεται εδώ κανένας υπαινιγμός περί εξέλιξης, αλλά αντίθετα περιγράφεται μια νέα δημιουργία.

 Δημιούργησε ο Θεός όλες τις εκατομμύρια ποικιλίες των οργανισμών που υπάρχουν στη γη σήμερα;

Το πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης λέει απλώς ότι ο Θεός δημιούργησε το καθετί «κατά το είδος του». (Γέν. 1:12, 21, 24, 25) Κατά την προετοιμασία για τον παγκόσμιο Κατακλυσμό των ημερών του Νώε, ο Θεός έδωσε οδηγίες να μπουν στην κιβωτό αντιπροσωπευτικά μέλη από κάθε «είδος» των χερσαίων ζώων και των πετούμενων πλασμάτων. (Γέν. 7:2, 3, 14) Το κάθε «είδος» έχει γενετικά τη δυνατότητα να δημιουργήσει μεγάλη ποικιλία. Παραδείγματος χάρη, αναφέρεται ότι υπάρχουν περισσότερες από 400 ράτσες σκύλων και πάνω από 250 ράτσες και τύποι αλόγων. Όλες οι ποικιλίες ενός ζώου που μπορούν να διασταυρωθούν μεταξύ τους αποτελούν ένα και μόνο «είδος» σύμφωνα με την ορολογία της Γένεσης. Παρόμοια, όλες οι ποικιλίες των ανθρώπων​—Ασιάτες, Αφρικανοί, Καυκάσιοι, υψηλόσωμοι όπως οι Ντίνκα του Σουδάν που ξεπερνούν τα 2,10 μέτρα ή κοντόσωμοι όπως οι Πυγμαίοι με ύψος 1,30​—προέρχονται από το ένα και μοναδικό αρχικό ζευγάρι, τον Αδάμ και την Εύα.​—Γέν. 1:27, 28· 3:20.

Πώς εξηγούνται οι βασικές ομοιότητες στην κατασκευή των ζωντανών όντων;

“Ο Θεός . . . δημιούργησε τα πάντα”. (Εφεσ. 3:9) Συνεπώς, το καθετί προέρχεται από τον ίδιο Μεγάλο Σχεδιαστή.

«Τα πάντα ήρθαν σε ύπαρξη μέσω αυτού [του μονογενούς Γιου του Θεού, που έγινε Ιησούς Χριστός όταν ήταν στη γη], και χωρίς αυτόν δεν ήρθε σε ύπαρξη ούτε ένα πράγμα». (Ιωάν. 1:3) Συνεπώς, ένας και μόνο ήταν ο Δεξιοτέχνης Εργάτης μέσω του οποίου ο Ιεχωβά επιτέλεσε τα δημιουργικά του έργα.​—Παρ. 8:22, 30, 31.

Από πού προήλθε η πρώτη ύλη από την οποία δημιουργήθηκε το σύμπαν;

Οι επιστήμονες έχουν μάθει ότι η ύλη είναι συγκεντρωμένη μορφή ενέργειας. Αυτό γίνεται φανερό όταν εκρήγνυνται πυρηνικά όπλα. Ο αστροφυσικός Γιόσιπ Κλέτσεκ δηλώνει: «Τα περισσότερα και πιθανώς όλα τα στοιχειώδη σωματίδια είναι  δυνατόν να δημιουργηθούν με υλοποίηση της ενέργειας».​—Το Σύμπαν ([The Universe] Βοστώνη, 1976), Τόμ. 11, σ. 17.

Από πού θα μπορούσε να προέλθει αυτή η ενέργεια; Αφού κάνει την ερώτηση: «Ποιος τα δημιούργησε αυτά [τα άστρα και τους πλανήτες];», η Αγία Γραφή δηλώνει σχετικά με τον Ιεχωβά Θεό: «Λόγω της αφθονίας της δυναμικής ενέργειας, και επειδή είναι σθεναρός σε δύναμη, ούτε ένα από αυτά δεν λείπει». (Ησ. 40:26) Επομένως, ο ίδιος ο Θεός είναι η Πηγή όλης της «δυναμικής ενέργειας» που χρειαζόταν για να δημιουργηθεί το σύμπαν.

Πραγματοποιήθηκε ολόκληρη η φυσική δημιουργία σε έξι μόνο ημέρες εντός των περασμένων 6.000 ως 10.000 ετών;

Τα γεγονότα διαφωνούν με ένα τέτοιο συμπέρασμα: (1) Φως από το νεφέλωμα της Ανδρομέδας μπορεί να παρατηρηθεί στο βόρειο ημισφαίριο μια ξάστερη νύχτα. Το φως αυτό χρειάζεται περίπου 2.000.000 χρόνια για να φτάσει στη γη, γεγονός που υποδεικνύει ότι το σύμπαν πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον εδώ και εκατομμύρια χρόνια. (2) Κατάλοιπα ραδιενεργούς διάσπασης σε πετρώματα της γης μαρτυρούν ότι μερικοί σχηματισμοί πετρωμάτων έχουν μείνει ανενόχλητοι επί δισεκατομμύρια χρόνια.

Τα εδάφια Γένεση 1:3-31 δεν ασχολούνται με την αρχική δημιουργία της ύλης ή των ουράνιων σωμάτων. Περιγράφουν την προετοιμασία της ήδη υπάρχουσας γης προκειμένου να γίνει αυτή κατοικία για τους ανθρώπους. Η συγκεκριμένη προετοιμασία περιλάμβανε τη δημιουργία των βασικών ειδών της βλάστησης, της θαλάσσιας ζωής, των πετούμενων πλασμάτων, των χερσαίων ζώων και του πρώτου ανθρώπινου ζευγαριού. Όλο αυτό λέγεται ότι έγινε μέσα σε μια περίοδο έξι «ημερών». Ωστόσο, η εβραϊκή λέξη η οποία μεταφράζεται «ημέρα» έχει διάφορες σημασίες, μεταξύ των οποίων και οι εξής: “μακρό χρονικό διάστημα· ο χρόνος που καλύπτει ένα εξαιρετικό γεγονός”. (Μελέτες Λέξεων της Παλαιάς Διαθήκης [Old Testament Word Studies], Γκραντ Ράπιντς, Μίσιγκαν, 1978, Γ. Γουίλσον, σ. 109) Ο όρος που χρησιμοποιείται αφήνει περιθώριο για την άποψη ότι η κάθε «ημέρα» είναι δυνατόν να διήρκεσε χιλιάδες χρόνια.