Υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για πίστη στον Θεό;

Ψαλμ. 19:1: «Οι ουρανοί διακηρύττουν τη δόξα του Θεού, και για το έργο των χεριών του μιλάει το εκπέτασμα».

Ψαλμ. 104:24: «Πόσο πολλά είναι τα έργα σου, Ιεχωβά! Τα πάντα με σοφία τα έφτιαξες. Η γη είναι γεμάτη από τα δημιουργήματά σου».

Ρωμ. 1:20: «Οι αόρατες ιδιότητές του . . . βλέπονται καθαρά από τη δημιουργία του κόσμου και έπειτα, επειδή γίνονται αντιληπτές μέσω των πραγμάτων που έχουν φτιαχτεί».

Το περιοδικό Νέος Επιστήμονας (New Scientist) έκανε το εξής σχόλιο: «Η άποψη του κοινού εξακολουθεί να είναι ότι οι επιστήμονες έχουν “αποδείξει” ψεύτικη τη θρησκεία. Θεωρείται συνήθως ότι οι επιστήμονες είναι άπιστοι, ότι ο Δαρβίνος κάρφωσε τα τελευταία καρφιά στο φέρετρο του Θεού και ότι από τότε μια σειρά από επιστημονικές και τεχνολογικές καινοτομίες έχουν αποκλείσει την πιθανότητα ανάστασης. Αυτή η άποψη είναι τελείως λάθος».​—26 Μαΐου 1977, σ. 478.

Ένα μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών δήλωσε: «Η φυσική ευταξία δεν ανακαλύφτηκε από την ανθρώπινη διάνοια ούτε τέθηκε από κάποιες δυνάμεις με ικανότητες αντίληψης. . . . Η ύπαρξη ευταξίας προϋποθέτει την ύπαρξη οργανωτικής νοημοσύνης. Τέτοια νοημοσύνη δεν μπορεί να είναι άλλη από τη νοημοσύνη του Θεού».​—Δήλωση του Πιερ Πολ Γκρασέ στο βιβλίο του Κριστιάν Σαμπανί Υπάρχει Θεός; Ναι ([Dieu existe? Oui] Παρίσι, 1979), σ. 94.

Οι επιστήμονες έχουν προσδιορίσει περισσότερα από 100 χημικά στοιχεία. Η ατομική δομή αυτών των στοιχείων παρουσιάζει  περίπλοκη, μαθηματική αλληλεξάρτηση. Ο περιοδικός πίνακας δείχνει φανερά ότι υπάρχει σχέδιο. Τέτοιο εκπληκτικό σχέδιο δεν θα μπορούσε να είναι τυχαίο, να είναι προϊόν σύμπτωσης.

Παράδειγμα: Όταν βλέπουμε μια φωτογραφική μηχανή, ένα ραδιόφωνο ή ένα κομπιούτερ, παραδεχόμαστε αμέσως ότι πρέπει να έχει κατασκευαστεί από κάποιον νοήμονα σχεδιαστή. Θα ήταν λογικό, λοιπόν, να πούμε ότι πολύ πιο περίπλοκα πράγματα όπως το μάτι, το αφτί και ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν προήλθαν από νοήμονα Σχεδιαστή;

Βλέπε επίσης σελίδες 142-145, στο λήμμα «Δημιουργία».

 Αποδεικνύει η ύπαρξη της πονηρίας και των παθημάτων ότι δεν υπάρχει Θεός;

Εξετάστε παραδείγματα: Μήπως το γεγονός ότι τα μαχαίρια έχουν χρησιμοποιηθεί για τη διάπραξη φόνων αποδεικνύει ότι κανείς δεν τα σχεδίασε; Μήπως η χρήση αεριωθούμενων για τη ρίψη βομβών σε καιρό πολέμου αποδεικνύει ότι αυτά ήρθαν σε ύπαρξη χωρίς σχεδιαστή; Ή μήπως αυτό που προξενεί οδύνες στο ανθρώπινο γένος είναι μάλλον ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούνται;

Δεν αληθεύει ότι αρκετές ασθένειες οφείλονται στις άσχημες συνήθειες που μπορεί να έχει ο άνθρωπος στη ζωή του καθώς και στο ότι καταστρέφει το περιβάλλον τόσο το δικό του όσο και των άλλων; Δεν αποτελούν οι πόλεμοι που γίνονται από τους ανθρώπους βασική αιτία των ανθρώπινων παθημάτων; Δεν αληθεύει επίσης ότι, ενώ εκατομμύρια υποφέρουν από έλλειψη τροφής, υπάρχει υπεραρκετή τροφή σε άλλες χώρες, πράγμα που δείχνει ότι ένα από τα βασικά προβλήματα είναι η ανθρώπινη απληστία; Όλα αυτά αποδεικνύουν, όχι ότι δεν υπάρχει Θεός, αλλά ότι οι άνθρωποι δυστυχώς κάνουν κακή χρήση των θεόδοτων ικανοτήτων τους και της ίδιας της γης.

Ενδιαφέρεται πράγματι ο Θεός για το τι συμβαίνει σε εμάς τους ανθρώπους;

Βέβαια ενδιαφέρεται! Εξετάστε τις αποδείξεις: Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο ένα τέλειο ξεκίνημα. (Γέν. 1:27, 31· Δευτ. 32:4) Εντούτοις, για να συνεχίσει ο  άνθρωπος να απολαμβάνει την εύνοια του Θεού, έπρεπε να υπακούει στον Πλάστη του. (Γέν. 2:16, 17) Αν ήταν υπάκουος, θα συνέχιζε να απολαμβάνει τέλεια ανθρώπινη ζωή​—χωρίς αρρώστιες, χωρίς παθήματα, χωρίς θάνατο. Ο Δημιουργός θα έδινε στον άνθρωπο την αναγκαία καθοδήγηση και θα χρησιμοποιούσε τη δύναμή Του για να προστατέψει το ανθρώπινο γένος από οποιαδήποτε συμφορά. Ο άνθρωπος όμως απέρριψε την καθοδήγηση του Θεού· διάλεξε την πορεία της αυτοκυβέρνησης. Προσπαθώντας να κάνει κάτι για το οποίο δεν είχε σχεδιαστεί, επέφερε στον εαυτό του συμφορά. (Ιερ. 10:23· Εκκλ. 8:9· Ρωμ. 5:12) Ωστόσο, καθ’ όλους τους αιώνες ο Θεός αναζητάει υπομονετικά εκείνους οι οποίοι από αγάπη για αυτόν και για τις οδούς του είναι πρόθυμοι να τον υπηρετήσουν. Θέτει ενώπιόν τους την ευκαιρία να απολαύσουν όλες τις ευλογίες τις οποίες στερήθηκαν εξαιτίας της ανθρώπινης ατέλειας και της κακής διακυβέρνησης. (Αποκ. 21:3-5) Η προμήθεια που έκανε ο Θεός μέσω του Γιου του για να απολυτρώσει τους ανθρώπους από την αμαρτία και το θάνατο είναι μια θαυμάσια απόδειξη της μεγάλης αγάπης Του για το ανθρώπινο γένος. (Ιωάν. 3:16) Ο Θεός έχει προσδιορίσει επίσης έναν καιρό κατά τον οποίο θα καταστρέψει εκείνους που καταστρέφουν τη γη και θα κάνει εκείνους που αγαπούν τη δικαιοσύνη να απολαμβάνουν τη ζωή σε αρμονία με το δικό του αρχικό σκοπό.​—Αποκ. 11:18· Ψαλμ. 37:10, 11· βλέπε επίσης τα λήμματα «Παθήματα» και «Πονηρία».

Είναι ο Θεός πραγματικό πρόσωπο;

Εβρ. 9:24: «Ο Χριστός μπήκε . . . στον ίδιο τον ουρανό, για να εμφανιστεί τώρα μπροστά στο πρόσωπο του Θεού για εμάς».

Ιωάν. 4:24: «Ο Θεός είναι Πνεύμα».

Ιωάν. 7:28: «Αυτός που με έστειλε είναι πραγματικός», είπε ο Ιησούς.

1 Κορ. 15:44: «Αν υπάρχει φυσικό σώμα, υπάρχει και πνευματικό».

Έχει ο Θεός αισθήματα όπως οι άνθρωποι;

Ιωάν. 16:27: «Ο ίδιος ο Πατέρας νιώθει στοργή για εσάς, επειδή εσείς νιώσατε στοργή για εμένα και πιστέψατε ότι εγώ εξήλθα ως εκπρόσωπος του Πατέρα».

 Ησ. 63:9: «Σε όλες τις στενοχώριες τους αυτός στενοχωριόταν. . . . Με την αγάπη του και τη συμπόνια του αυτός τους εξαγόρασε».

1 Τιμ. 1:11: “Ο ευτυχισμένος Θεός”.

Είχε ο Θεός αρχή;

Ψαλμ. 90:2: «Προτού γεννηθούν τα βουνά και γεννήσεις σαν με πόνους τοκετού τη γη και τα παραγωγικά εδάφη, από τους αιώνες και μέχρι τους αιώνες εσύ είσαι ο Θεός».

Είναι αυτό λογικό; Το μυαλό μας δεν μπορεί να το συλλάβει πλήρως. Αλλά αυτό δεν είναι βάσιμος λόγος για να το απορρίψουμε. Εξετάστε παραδείγματα: (1) Χρόνος. Κανένας δεν μπορεί να υποδείξει μια συγκεκριμένη στιγμή ως την έναρξη του χρόνου. Και είναι γεγονός ότι, παρότι η ζωή μας τελειώνει, ο χρόνος δεν τελειώνει. Δεν απορρίπτουμε την ιδέα του χρόνου επειδή υπάρχουν πλευρές του ζητήματος τις οποίες δεν μπορούμε να συλλάβουμε πλήρως. Απεναντίας, ρυθμίζουμε τη ζωή μας σύμφωνα με αυτόν. (2) Διάστημα. Οι αστρονόμοι δεν βρίσκουν ούτε αρχή ούτε τέλος στο διάστημα. Όσο περισσότερο ερευνούν το σύμπαν, τόσο μεγαλύτερο ανακαλύπτουν ότι είναι. Δεν απορρίπτουν αυτά που δείχνουν οι αποδείξεις· πολλοί λένε ότι το διάστημα είναι άπειρο. Η ίδια αρχή εφαρμόζεται και στην ύπαρξη του Θεού.

Άλλα παραδείγματα: (1) Οι αστρονόμοι μάς λένε ότι η θερμοκρασία του ήλιου στον πυρήνα του είναι 15.000.000 βαθμοί Κελσίου. Μήπως απορρίπτουμε αυτή την ιδέα επειδή δεν μπορούμε να συλλάβουμε πλήρως πόσο μεγάλη είναι αυτή η θερμοκρασία; (2) Μας λένε ότι το μέγεθος του γαλαξία μας είναι τόσο μεγάλο ώστε μια ακτίνα φωτός που ταξιδεύει με ταχύτητα 300.000 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο θα χρειαζόταν 100.000 χρόνια για να τον διασχίσει. Μπορεί πραγματικά το μυαλό μας να συλλάβει μια τέτοια απόσταση; Εντούτοις, τη δεχόμαστε επειδή υποστηρίζεται από επιστημονικές αποδείξεις.

Τι είναι πιο λογικό​—να είναι το σύμπαν προϊόν ενός ζωντανού, νοήμονος Δημιουργού ή να ήρθε σε ύπαρξη απλώς συμπτωματικά από κάποια μη ζωντανή πηγή χωρίς νοήμονα κατεύθυνση; Μερικά άτομα υιοθετούν τη δεύτερη άποψη επειδή διαφορετικά θα έπρεπε να αναγνωρίσουν την ύπαρξη ενός  Δημιουργού του οποίου τις ιδιότητες δεν μπορούν να κατανοήσουν πλήρως. Είναι όμως πολύ γνωστό ότι οι επιστήμονες δεν κατανοούν πλήρως τη λειτουργία των γονιδίων που βρίσκονται μέσα στα ζωντανά κύτταρα και τα οποία καθορίζουν το πώς αυτά τα κύτταρα θα αναπτυχθούν. Ούτε καταλαβαίνουν πλήρως τη λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου. Εντούτοις, ποιος θα αρνούνταν την ύπαρξη όλων αυτών; Θα έπρεπε πραγματικά να αναμένουμε ότι θα καταλαβαίναμε τα πάντα σχετικά με ένα Πρόσωπο που είναι τόσο μεγαλειώδες ώστε μπόρεσε να φέρει σε ύπαρξη το σύμπαν, το οποίο έχει τόσο περίπλοκο σχέδιο και τόσο τεράστιο μέγεθος;

Είναι σημαντικό να χρησιμοποιούμε το όνομα του Θεού;

Ρωμ. 10:13: «Όποιος επικαλεστεί το όνομα του Ιεχωβά θα σωθεί».

Ιεζ. 39:6: «Οι άνθρωποι θα γνωρίσουν εξάπαντος ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά».

Ο Ιησούς είπε στον Πατέρα του: «Τους γνωστοποίησα [αναφερόμενος στους αληθινούς ακολούθους του] το όνομά σου και θα το γνωστοποιήσω».​—Ιωάν. 17:26.

Βλέπε επίσης σελίδες 244, 245, στο λήμμα «Ιεχωβά».

Έχει σημασία ποιον Θεό υπηρετούμε, εφόσον έχουμε κάποια θρησκεία;

1 Κορ. 10:20: «Αυτά που θυσιάζουν τα έθνη τα θυσιάζουν σε δαίμονες και όχι στον Θεό».

2 Κορ. 4:4: «Ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων έχει τυφλώσει τις διάνοιες των απίστων, για να μη λάμψει ο φωτισμός των ένδοξων καλών νέων σχετικά με τον Χριστό, ο οποίος είναι η εικόνα του Θεού». (Εδώ ο Διάβολος αναφέρεται ως «θεός». Βλέπε 1 Ιωάννη 5:19· Αποκάλυψη 12:9.)

Ματθ. 7:22, 23: «Πολλοί θα μου πουν [θα πουν στον Ιησού Χριστό] εκείνη την ημέρα: “Κύριε, Κύριε, δεν προφητεύσαμε στο όνομά σου, και δεν εκβάλαμε δαίμονες στο όνομά σου, και δεν εκτελέσαμε πολλά δυναμικά έργα στο όνομά σου;” Και όμως, τότε θα ομολογήσω σε αυτούς: Ποτέ δεν σας γνώρισα! Φύγετε  από εμένα, εργάτες της ανομίας». (Ακόμη και αν ισχυριζόμαστε ότι είμαστε Χριστιανοί, αυτό δεν είναι εγγύηση ότι υπηρετούμε ευπρόσδεκτα τον αληθινό Θεό.)

Βλέπε επίσης σελίδες 224, 225, στο λήμμα «Θρησκεία».

Αν ο Ιεχωβά είναι “ο μόνος αληθινός Θεός”, τι είδους «Θεός» είναι ο Ιησούς;

Ο ίδιος ο Ιησούς αναφέρθηκε στον Πατέρα του ως «τον μόνο αληθινό Θεό». (Ιωάν. 17:3) Ο Ιεχωβά ο ίδιος είπε: «Εκτός από εμένα δεν υπάρχει Θεός». (Ησ. 44:6) Ο απόστολος Παύλος έγραψε ότι για τους αληθινούς Χριστιανούς «υπάρχει ένας Θεός, ο Πατέρας». (1 Κορ. 8:5, 6) Επομένως, ο Ιεχωβά είναι μοναδικός· δεν μοιράζεται τη θέση του με κανέναν άλλον. Ο Ιεχωβά βρίσκεται σε τέλεια αντίθεση με τα είδωλα, τους θεοποιημένους ανθρώπους και τον Σατανά που αποτελούν αντικείμενα λατρείας. Όλα αυτά είναι ψεύτικοι θεοί.

Ο Ιησούς αναφέρεται στις Γραφές ως «θεός», ακόμη και ως «Κραταιός Θεός». (Ιωάν. 1:1· Ησ. 9:6) Πουθενά όμως δεν αναφέρεται ως Παντοδύναμος, όπως ο Ιεχωβά. (Γέν. 17:1) Ο Ιησούς χαρακτηρίζεται ως «η αντανάκλαση της δόξας [του Θεού]», αλλά ο Πατέρας είναι η Πηγή αυτής της δόξας. (Εβρ. 1:3) Ο Ιησούς δεν επιδιώκει με κανέναν τρόπο τη θέση του Πατέρα του. Είπε: «Τον Ιεχωβά τον Θεό σου πρέπει να λατρεύεις και σε αυτόν μόνο πρέπει να αποδίδεις ιερή υπηρεσία». (Λουκ. 4:8) Υπάρχει «με μορφή Θεού» και ο Πατέρας διέταξε “να λυγίσει κάθε γόνατο στο όνομα του Ιησού”, όλο αυτό όμως γίνεται «για τη δόξα του Θεού του Πατέρα».​—Φιλιπ. 2:5-11· βλέπε επίσης σελίδες 250-255.

“Δεν πιστεύω στον Θεό”

Θα μπορούσατε να απαντήσετε: “Είχατε ανέκαθεν αυτή την άποψη; . . . Πριν φτάσετε σε αυτό το συμπέρασμα, εξετάσατε κάποιες αποδείξεις που τις θεωρήσατε πειστικές;” Μετά μπορείτε να προσθέσετε: “Αυτό το θέμα με ενδιαφέρει πάρα πολύ και έχω κάνει πολλές σκέψεις πάνω σε αυτό. Βρήκα μερικά πολύ κατατοπιστικά σημεία εδώ: . . . (Στη  σελίδα 216, βλέπε  υπότιτλο «Υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για πίστη στον Θεό;»· βλέπε επίσης σελίδες 142-145, στο λήμμα «Δημιουργία».)”

Ή θα μπορούσατε να πείτε: “Εννοείτε ότι δεν πιστεύετε στην ύπαρξη Δημιουργού ή ότι δεν πιστεύετε αυτά που διδάσκουν οι εκκλησίες επειδή έχετε δει τόσο μεγάλη υποκρισία;” Αν πρόκειται για το δεύτερο, θα μπορούσατε να προσθέσετε: “Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των εκκλησιών του Χριστιανικού κόσμου και της αληθινής Χριστιανοσύνης. Είναι αλήθεια ότι ο Χριστιανικός κόσμος έχει καταδυναστεύσει ανθρώπους, αλλά όχι η Χριστιανοσύνη. Ο Χριστιανικός κόσμος έχει κάνει πολέμους, αλλά όχι η Χριστιανοσύνη. Ο Χριστιανικός κόσμος έχει αποτύχει να δώσει σωστή ηθική καθοδήγηση, αλλά όχι η Χριστιανοσύνη. Ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, δεν υποστηρίζει το Χριστιανικό κόσμο. Αντίθετα, τον καταδικάζει”.

Άλλη εισήγηση: “Είχα ενδιαφέρουσες συζητήσεις και με άλλους που εξέφρασαν την ίδια άποψη. Μερικοί από αυτούς μου είπαν ότι τους ήταν αδύνατον να συμβιβάσουν την πίστη στον Θεό με όλα τα παθήματα και την πονηρία που υπάρχει στον κόσμο. Μήπως έχετε και εσείς την ίδια γνώμη; (Αν ναι, χρησιμοποιήστε σημεία από την ύλη που βρίσκεται στις  σελίδες 217, 218, κάτω από τον υπότιτλο «Αποδεικνύει η ύπαρξη της πονηρίας και των παθημάτων ότι δεν υπάρχει Θεός;»)”

“Πιστεύω μόνο ό,τι βλέπω, και τον Θεό δεν τον έχω δει ποτέ”

Θα μπορούσατε να απαντήσετε: “Αυτή η άποψη είναι πολύ συνηθισμένη σήμερα. Και υπάρχει λόγος για αυτό. Ζούμε σε μια κοινωνία που δίνει έμφαση στα υλικά αποκτήματα. Αλλά εσείς είστε άτομο που σας αρέσει να είστε ρεαλιστής, έτσι δεν είναι;” Μετά μπορείτε να προσθέσετε: (1) “Θα λέγατε ότι υπάρχουν κάποια πράγματα τα οποία δεν μπορούμε να δούμε με τα μάτια μας αλλά πιστεύουμε στην ύπαρξή τους επειδή έχουμε βάσιμους λόγους για αυτό; Παραδείγματος χάρη, ο αέρας που αναπνέουμε. Τον αισθανόμαστε όταν φυσάει. Καταλαβαίνουμε ότι γεμίζει τους πνεύμονές μας, παρ’ όλο που δεν τον βλέπουμε. Εφόσον βλέπουμε τα αποτελέσματα, έχουμε σοβαρό λόγο να πιστεύουμε ότι υπάρχει, έτσι δεν είναι;” (2) “Επίσης, δεν μπορούμε  να δούμε τη βαρύτητα. Όταν όμως ρίχνουμε κάτι, βλέπουμε αποδείξεις της δράσης της. Ούτε μπορούμε να δούμε τις μυρωδιές, αλλά η μύτη μας τις συλλαμβάνει. Δεν μπορούμε να δούμε τα ηχητικά κύματα, αλλά τα αφτιά μας τα εντοπίζουν. Επομένως, πιστεύουμε σε πράγματα τα οποία δεν μπορούμε να δούμε όταν έχουμε σοβαρό λόγο για αυτό, έτσι δεν είναι;” (3) “Άρα λοιπόν, έχουμε αποδείξεις ότι υπάρχει όντως ένας αόρατος Θεός; (Χρησιμοποιήστε ύλη από τις  σελίδες 216, 217, κάτω από τον υπότιτλο «Υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για πίστη στον Θεό;»)”

“Αντιλαμβάνομαι τον Θεό με το δικό μου τρόπο”

Θα μπορούσατε να απαντήσετε: “Χαίρομαι που ακούω ότι έχετε κάνει σκέψεις γύρω από αυτό το ζήτημα και ότι πιστεύετε στον Θεό. Μπορώ να σας ρωτήσω ποιος είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεστε τον Θεό;” Μετά μπορείτε να προσθέσετε: “Είμαι βέβαιος ότι αναγνωρίζετε πόσο σπουδαίο είναι να είμαστε σίγουροι πως ό,τι πιστεύουμε βρίσκεται σε αρμονία με όσα λέει ο ίδιος ο Θεός. Θα μπορούσα να σας δείξω μία μόνο σκέψη από την Αγία Γραφή πάνω σε αυτό το θέμα; (Ψαλμ. 83:18)”