Ποιες πεποιθήσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά τούς κάνουν να διαφέρουν από τις άλλες θρησκείες;

(1) Αγία Γραφή: Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν ότι ολόκληρη η Αγία Γραφή είναι ο εμπνευσμένος Λόγος του Θεού  και, αντί να ακολουθούν κάποιο δόγμα που βασίζεται σε ανθρώπινες παραδόσεις, μένουν προσκολλημένοι στην Αγία Γραφή θεωρώντας την κανόνα για όλες τις πεποιθήσεις τους.

(2) Θεός: Λατρεύουν τον Ιεχωβά ως τον μόνο αληθινό Θεό και μιλούν χωρίς δισταγμό σε άλλους για αυτόν και για τους στοργικούς σκοπούς που έχει για την ανθρωπότητα. Όποιος δίνει δημόσια μαρτυρία για τον Ιεχωβά συνήθως θεωρείται μέλος της συγκεκριμένης αυτής ομάδας​—των «Μαρτύρων του Ιεχωβά».

(3) Ιησούς Χριστός: Δεν πιστεύουν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι μέρος μιας Τριάδας, αλλά πιστεύουν, όπως λέει η Αγία Γραφή, ότι είναι ο Γιος του Θεού, το πρώτο από τα δημιουργήματα του Θεού, ότι είχε προανθρώπινη ύπαρξη και η ζωή του μεταφέρθηκε από τον ουρανό στη μήτρα μιας παρθένας, της Μαρίας, ότι η τέλεια ανθρώπινη ζωή του που κατατέθηκε ως θυσία καθιστά δυνατή για εκείνους που ασκούν πίστη τη σωτηρία για αιώνια ζωή, και ότι κυβερνάει ενεργά ως Βασιλιάς με θεόδοτη εξουσία επί όλης της γης από το 1914.

(4) Βασιλεία του Θεού: Πιστεύουν ότι η Βασιλεία του Θεού είναι η μόνη ελπίδα για το ανθρώπινο γένος, ότι είναι μια πραγματική κυβέρνηση, ότι θα καταστρέψει σύντομα το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων, περιλαμβανομένων και όλων των ανθρώπινων κυβερνήσεων, και ότι θα φέρει σε ύπαρξη ένα νέο σύστημα στο οποίο θα επικρατεί δικαιοσύνη.

(5) Ουράνια ζωή: Πιστεύουν ότι 144.000 χρισμένοι με το πνεύμα Χριστιανοί θα συμμετάσχουν μαζί με τον Χριστό στην ουράνια Βασιλεία του και θα βασιλέψουν μαζί του. Δεν πιστεύουν ότι ο ουρανός είναι η αμοιβή για όλους τους «καλούς» ανθρώπους.

(6) Γη: Πιστεύουν ότι θα εκπληρωθεί ο αρχικός σκοπός του Θεού για τη γη, ότι ολόκληρη η γη θα κατοικηθεί από λάτρεις του Ιεχωβά και αυτοί θα μπορούν να απολαμβάνουν αιώνια ζωή με ανθρώπινη τελειότητα, ότι ακόμη και οι νεκροί θα αναστηθούν και θα έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε αυτές τις ευλογίες.

(7) Θάνατος: Πιστεύουν ότι οι νεκροί δεν έχουν καμιά απολύτως συνειδητότητα, ότι δεν νιώθουν ούτε πόνο ούτε ευχαρίστηση σε κάποιο πνευματικό βασίλειο, ότι δεν υπάρχουν παρά μόνο στη μνήμη του Θεού, και έτσι η ελπίδα να ζήσουν μελλοντικά έγκειται στην ανάστασή τους από τους νεκρούς.

 (8) Τελευταίες ημέρες: Πιστεύουν ότι ζούμε τώρα, από το 1914, στις τελευταίες ημέρες αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων και ότι αυτοί που αγαπούν τη δικαιοσύνη θα επιζήσουν σε μια καθαρισμένη γη.

(9) Χωρισμένοι από τον κόσμο: Καταβάλλουν ειλικρινείς προσπάθειες να μην είναι μέρος του κόσμου, όπως είπε ο Ιησούς ότι θα αλήθευε για τους ακολούθους του. Δείχνουν γνήσια Χριστιανική αγάπη για τους συνανθρώπους τους, αλλά δεν συμμετέχουν στην πολιτική ή στους πολέμους κανενός έθνους. Προνοούν για τις υλικές ανάγκες των οικογενειών τους, αλλά αποφεύγουν να είναι σαν τον κόσμο που επιδιώκει με απληστία τα υλικά πράγματα, την προσωπική φήμη και την υπερβολική διασκέδαση.

(10) Εφαρμόζουν τις συμβουλές της Αγίας Γραφής: Πιστεύουν ότι είναι σπουδαίο να εφαρμόζουν τις συμβουλές του Λόγου του Θεού στην καθημερινή τους ζωή​—στο σπίτι, στο σχολείο, στην εργασία, στην εκκλησία τους. Ένα άτομο μπορεί να γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά, άσχετα με τον προηγούμενο τρόπο ζωής του, αν εγκαταλείψει συνήθειες που καταδικάζονται από το Λόγο του Θεού και εφαρμόσει τις θεϊκές συμβουλές που περιέχονται σε αυτόν το Λόγο. Αλλά αν κάποιος αρχίσει μετέπειτα να επιδίδεται σε μοιχεία, πορνεία, ομοφυλοφιλία, χρήση ναρκωτικών, μέθη, ψέμα ή κλοπή, αποκόπτεται από την οργάνωσή τους.

(Ο παραπάνω κατάλογος δείχνει με συντομία μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές πεποιθήσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά, αλλά δεν είναι μόνο αυτά τα σημεία στα οποία διαφέρουν οι πεποιθήσεις τους από τις πεποιθήσεις των άλλων θρησκευτικών ομάδων. Μπορείτε να βρείτε πώς υποστηρίζονται Γραφικά οι προαναφερόμενες πεποιθήσεις χρησιμοποιώντας το Ευρετήριο αυτού του βιβλίου.)

Είναι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αμερικανική θρησκεία;

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά υποστηρίζουν τη Βασιλεία του Θεού, και όχι τα πολιτικά, τα οικονομικά ή τα κοινωνικά συστήματα οποιουδήποτε έθνους αυτού του παλιού κόσμου.

 Είναι αλήθεια ότι στη σύγχρονη εποχή είχαν το ξεκίνημά τους από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η τοποθεσία των παγκόσμιων κεντρικών τους γραφείων έχει διευκολύνει την εκτύπωση και την αποστολή Γραφικών εντύπων στα περισσότερα μέρη του κόσμου. Αλλά οι Μάρτυρες δεν υποστηρίζουν κανένα έθνος, υπάρχουν σχεδόν σε κάθε έθνος και έχουν γραφεία σε πολλά μέρη της γης τα οποία επιβλέπουν τη δράση τους σε εκείνες τις περιοχές.

Σκεφτείτε: Ο Ιησούς ως Ιουδαίος γεννήθηκε στην Παλαιστίνη, αλλά μήπως η Χριστιανοσύνη είναι θρησκεία των Παλαιστινίων; Ο σπουδαιότερος παράγοντας που πρέπει να λάβουμε υπόψη δεν είναι ο τόπος της ανθρώπινης γέννησης του Ιησού. Αυτά που δίδασκε ο Ιησούς προέρχονταν από τον Πατέρα του, τον Ιεχωβά Θεό, ο οποίος πολιτεύεται χωρίς προσωποληψία με ανθρώπους από όλα τα έθνη.​—Ιωάν. 14:10· Πράξ. 10:34, 35.

Πώς χρηματοδοτείται το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά;

Με εθελοντικές συνεισφορές, όπως και το έργο των πρώτων Χριστιανών. (2 Κορ. 8:12· 9:7) Δεν περιφέρονται ποτέ δίσκοι στις συναθροίσεις τους, δεν ζητούν χρήματα από το κοινό. Όλες οι συνεισφορές που κάνουν τα ενδιαφερόμενα άτομα χρησιμοποιούνται για την προώθηση του έργου Γραφικής εκπαίδευσης το οποίο διεξάγουν οι Μάρτυρες παγκόσμια.

Οι Μάρτυρες δεν πληρώνονται για να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι ή για να προσφέρουν Γραφικά έντυπα στους δρόμους. Η αγάπη τους για τον Θεό και για τον πλησίον τούς υποκινεί να μιλούν για τις στοργικές προμήθειες που έχει κάνει ο Θεός προς όφελος της ανθρωπότητας.

Η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά της Πενσυλβανίας, ένα νομικό θρησκευτικό σωματείο που χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, αναγνωρίστηκε ως σωματείο το 1884 σύμφωνα με το Νόμο για Μη Κερδοσκοπικά Σωματεία της Πολιτείας της Πενσυλβανίας των ΗΠΑ. Συνεπώς, σύμφωνα με το νόμο δεν μπορεί να είναι, και δεν είναι, κερδοσκοπική επιχείρηση, ούτε αποκομίζουν κέρδη κάποια άτομα μέσω αυτής της Εταιρίας. Ο καταστατικός χάρτης της Εταιρίας δηλώνει: «Η Εταιρεία δεν επιδιώκει οικονομικό όφελος ή κέρδος, παρεπόμενο ή άλλως».  Παρόμοιοι όροι έχουν τεθεί και για τα άλλα νομικά σωματεία που χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παγκόσμια.

Είναι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αίρεση;

Αίρεση είναι η ομάδα που έχει αποσχιστεί από μια καθιερωμένη θρησκεία ή η παρέκκλιση από την ορθή θρησκεία. Συνήθως ο όρος αυτός χρησιμοποιείται υποτιμητικά. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είναι παρακλάδι κάποιας εκκλησίας αλλά είναι άτομα που προέρχονται από όλα τα κοινωνικά στρώματα και έχουν ποικίλο θρησκευτικό παρελθόν. Κανόνας για το ποια είναι η ορθή θρησκεία πρέπει να είναι ο Λόγος του Θεού, οι δε Μάρτυρες του Ιεχωβά προσκολλώνται αυστηρά στην Αγία Γραφή.

Μερικές φορές ο όρος αίρεση εφαρμόζεται σε κάποια θρησκευτική ομάδα η οποία ακολουθεί κάποιον άνθρωπο ως ηγέτη ή δάσκαλο. Τα μέλη της τελούν τα της λατρείας σύμφωνα με κάποιο προκαθορισμένο τυπικό και ενδεχομένως ζουν χωριστά από την υπόλοιπη κοινωνία. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν ακολουθούν κάποιον άνθρωπο ούτε απομονώνονται από την κοινωνία. Ζουν και εργάζονται μαζί με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Η λατρεία τους είναι τρόπος ζωής, δεν είναι τυπική. Δεν έχουν ηγέτη τους κάποιον άνθρωπο, αλλά τον Ιησού Χριστό.

Είναι ενδιαφέρον ότι, τον πρώτο μετά Χριστόν αιώνα, οι εχθροί της Χριστιανοσύνης κακοχαρακτήριζαν ως αίρεση ακόμα και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και δραστηριότητες των αποστόλων του Ιησού Χριστού.​—Πράξ. 24:5· 28:22.

Πόσο παλιά είναι η θρησκεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά;

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, η γραμμή των μαρτύρων του Ιεχωβά αρχίζει από τον πιστό Άβελ. Τα εδάφια Εβραίους 11:4–12:1 λένε: «Μέσω πίστης ο Άβελ πρόσφερε στον Θεό μια θυσία μεγαλύτερης αξίας παρά ο Κάιν . . . Μέσω πίστης ο Νώε, αφού πρώτα του δόθηκε θεϊκή προειδοποίηση για πράγματα που δεν τα έβλεπε ακόμη, έδειξε θεοσεβή φόβο . . . Μέσω πίστης ο Αβραάμ, όταν κλήθηκε, υπάκουσε στο να φύγει για έναν τόπο τον οποίο έμελλε να λάβει ως κληρονομιά . . . Μέσω πίστης ο Μωυσής, όταν μεγάλωσε, αρνήθηκε να αποκαλείται γιος της κόρης του Φαραώ, επιλέγοντας να υφίσταται κακομεταχείριση  με το λαό του Θεού μάλλον παρά να έχει την προσωρινή απόλαυση της αμαρτίας . . . Έτσι λοιπόν, επειδή έχουμε ένα τόσο μεγάλο σύννεφο μαρτύρων που μας περιβάλλει, ας αποβάλουμε και εμείς κάθε βάρος και την αμαρτία που μας μπλέκει εύκολα και ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που έχει τεθεί μπροστά μας».

Σχετικά με τον Ιησού Χριστό, η Αγία Γραφή δηλώνει: «Αυτά λέει ο Αμήν, ο πιστός και αληθινός μάρτυρας, η αρχή της δημιουργίας του Θεού». Τίνος μάρτυρας ήταν ο Ιησούς; Ο ίδιος είπε ότι φανέρωσε το όνομα του Πατέρα του. Ήταν ο πιο εξέχων μάρτυρας του Ιεχωβά.​—Αποκ. 3:14· Ιωάν. 17:6.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μερικοί από τους Ιουδαίους ρώτησαν αν η δράση του Ιησού Χριστού αντιπροσώπευε κάποια «καινούρια διδασκαλία». (Μάρκ. 1:27) Αργότερα, μερικοί Έλληνες νόμισαν ότι ο απόστολος Παύλος εισήγαγε «καινούρια διδασκαλία». (Πράξ. 17:19, 20) Φαινόταν καινούρια σε όσους την άκουγαν, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι ήταν η αλήθεια και ότι βρισκόταν σε πλήρη αρμονία με το Λόγο του Θεού.

Η σύγχρονη ιστορία των Μαρτύρων του Ιεχωβά άρχισε με το σχηματισμό ενός ομίλου για μελέτη της Αγίας Γραφής στο Αλεγκένι της Πενσυλβανίας των ΗΠΑ, στις αρχές της δεκαετίας του 1870. Αρχικά τα άτομα αυτά ήταν γνωστά απλώς ως Σπουδαστές της Γραφής, αλλά το 1931 υιοθέτησαν το Γραφικό όνομα Μάρτυρες του Ιεχωβά. (Ησ. 43:10-12) Τα όσα πιστεύουν και κάνουν δεν είναι καινούρια πράγματα, αλλά αποκατάσταση της Χριστιανοσύνης του πρώτου αιώνα.

Πιστεύουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ότι μόνο η δική τους θρησκεία είναι σωστή;

Η Αγία Γραφή δεν συμφωνεί με τη σύγχρονη άποψη ότι υπάρχουν πολλοί αποδεκτοί τρόποι για να λατρεύεται ο Θεός. Το εδάφιο Εφεσίους 4:5 λέει ότι υπάρχει «ένας Κύριος, μία πίστη». Ο Ιησούς δήλωσε: «Στενή είναι η πύλη και στενόχωρος ο δρόμος που οδηγεί στη ζωή, και λίγοι είναι εκείνοι που τον βρίσκουν. . . . Δεν θα μπει στη βασιλεία των ουρανών ο καθένας που μου λέει “Κύριε, Κύριε”, αλλά εκείνος που κάνει το θέλημα του Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς».​—Ματθ. 7:13, 14, 21· βλέπε επίσης 1 Κορινθίους 1:10.

 Επανειλημμένα στις Γραφές αναφέρεται το σύνολο των αληθινών Χριστιανικών διδασκαλιών ως “η αλήθεια”, και η Χριστιανοσύνη ως “η οδός της αλήθειας”. (1 Τιμ. 3:15· 2 Ιωάν. 1· 2 Πέτρ. 2:2) Επειδή οι Μάρτυρες του Ιεχωβά βασίζουν όλες τις πεποιθήσεις τους, τους κανόνες διαγωγής τους και τις οργανωτικές διαδικασίες τους στην Αγία Γραφή, η πίστη τους στην ίδια την Αγία Γραφή ως Λόγο του Θεού τούς δίνει την πεποίθηση ότι έχουν πράγματι την αλήθεια. Επομένως, η θέση τους δεν είναι εγωιστική, αλλά φανερώνει τη βεβαιότητά τους ότι η Αγία Γραφή είναι ο γνώμονας για να κρίνει κάποιος τη θρησκεία του. Δεν είναι εγωκεντρικοί, αλλά είναι πρόθυμοι να μεταδώσουν και σε άλλους τις πεποιθήσεις τους.

Δεν ακολουθούν και άλλες θρησκείες την Αγία Γραφή;

Πολλές τη χρησιμοποιούν σε κάποιον βαθμό. Αλλά διδάσκουν και εφαρμόζουν όντως αυτά που περιέχει; Σκεφτείτε: (1) Από τις περισσότερες Βιβλικές μεταφράσεις τους έχουν αφαιρέσει το όνομα του αληθινού Θεού χιλιάδες φορές. (2) Το δόγμα της Τριάδας, το οποίο διαμορφώνει την αντίληψή τους για τον ίδιο τον Θεό, το έχουν δανειστεί από ειδωλολατρικές πηγές και το ανέπτυξαν στην παρούσα μορφή του αιώνες μετά την ολοκλήρωση της συγγραφής της Αγίας Γραφής. (3) Η δοξασία τους σχετικά με το ότι η ζωή συνεχίζεται επειδή η ανθρώπινη ψυχή είναι αθάνατη δεν προέρχεται από την Αγία Γραφή αλλά έχει τις ρίζες της στην αρχαία Βαβυλώνα. (4) Το θέμα του κηρύγματος του Ιησού ήταν η Βασιλεία του Θεού και εκείνος έστειλε τους μαθητές του να μιλήσουν προσωπικά και σε άλλους για αυτήν, αλλά οι εκκλησίες σήμερα σπάνια αναφέρουν αυτή τη Βασιλεία, και τα μέλη τους δεν κηρύττουν «αυτά τα καλά νέα της βασιλείας». (Ματθ. 24:14) (5) Ο Ιησούς είπε ότι οι αληθινοί του ακόλουθοι θα μπορούσαν εύκολα να προσδιοριστούν από την αυτοθυσιαστική αγάπη που θα είχαν ο ένας για τον άλλον. Αληθεύει αυτό για τις θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου όταν τα έθνη πηγαίνουν στον πόλεμο; (6) Η Αγία Γραφή λέει ότι οι μαθητές του Χριστού δεν θα ήταν μέρος του κόσμου και προειδοποιεί ότι όποιος θέλει να είναι φίλος του κόσμου κάνει τον εαυτό του εχθρό του Θεού, αλλά οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου και τα μέλη τους έχουν βαθιά ανάμειξη στις πολιτικές υποθέσεις των εθνών. (Ιακ. 4:4) Με ένα τέτοιο  υπόμνημα, μπορεί να λεχθεί ειλικρινά ότι αυτές οι θρησκείες είναι πράγματι προσκολλημένες στην Αγία Γραφή;

Πώς καταλήγουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στις εξηγήσεις που δίνουν για την Αγία Γραφή;

Ένας βασικός παράγοντας είναι ότι οι Μάρτυρες πιστεύουν πραγματικά ότι η Αγία Γραφή είναι ο Λόγος του Θεού και ότι αυτά που περιέχει είναι για τη διδασκαλία μας. (2 Τιμ. 3:16, 17· Ρωμ. 15:4· 1 Κορ. 10:11) Έτσι λοιπόν, δεν καταφεύγουν σε φιλοσοφικά επιχειρήματα για να αποφύγουν τις σαφείς δηλώσεις της περί της αλήθειας ή για να δικαιολογήσουν τον τρόπο ζωής των ανθρώπων που έχουν εγκαταλείψει τους ηθικούς κανόνες της.

Για να κατανοήσουν τι σημαίνει η συμβολική γλώσσα της Αγίας Γραφής, αφήνουν την ίδια την Αγία Γραφή να δώσει την εξήγηση, αντί να βγάζουν δικές τους θεωρίες. (1 Κορ. 2:13) Ενδείξεις σχετικά με τη σημασία των συμβολικών όρων βρίσκονται συνήθως σε άλλα μέρη της Αγίας Γραφής. (Για παράδειγμα, δείτε το εδάφιο Αποκάλυψη 21:1· μετά, σχετικά με τη σημασία της λέξης «θάλασσα», διαβάστε το εδάφιο Ησαΐας 57:20. Για τον προσδιορισμό του “Αρνιού” που αναφέρεται στο εδάφιο Αποκάλυψη 14:1, δείτε τα εδάφια Ιωάννης 1:29 και 1 Πέτρου 1:19.)

Όσο για την εκπλήρωση των προφητειών, εφαρμόζουν αυτό που είπε ο Ιησούς να κάνουν, δηλαδή να είναι άγρυπνοι ως προς τα γεγονότα που αντιστοιχούν σε ό,τι έχει προλεχθεί. (Λουκ. 21:29-31· παράβαλε 2 Πέτρου 1:16-19.) Επισημαίνουν ευσυνείδητα τα γεγονότα εκείνα και κατευθύνουν την προσοχή σε αυτό που δείχνει η Αγία Γραφή ότι σημαίνουν.

Ο Ιησούς είπε ότι θα είχε στη γη έναν “πιστό και φρόνιμο δούλο” (τους χρισμένους ακολούθους του ως ομάδα), μέσω του οποίου θα προμήθευε πνευματική τροφή σε αυτούς που αποτελούν το σπιτικό της πίστης. (Ματθ. 24:45-47) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αναγνωρίζουν αυτή τη διευθέτηση. Όπως και οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, αναμένουν από το κυβερνών σώμα αυτής της τάξης του “δούλου” να λαβαίνει αποφάσεις σε δύσκολα ζητήματα​—όχι με βάση την ανθρώπινη σοφία, αλλά αντλώντας από τη γνώση του όσον αφορά το Λόγο του Θεού και την πολιτεία του Θεού με τους υπηρέτες του, καθώς και με  τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού, για το οποίο αυτοί προσεύχονται θερμά.​—Πράξ. 15:1-29· 16:4, 5.

Γιατί στα χρόνια που πέρασαν έχουν γίνει αλλαγές στις διδασκαλίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά;

Η Αγία Γραφή δείχνει ότι ο Ιεχωβά δίνει στους υπηρέτες του την ικανότητα να κατανοήσουν το σκοπό του σταδιακά. (Παρ. 4:18· Ιωάν. 16:12) Γι’ αυτό και οι προφήτες, οι οποίοι έγραψαν τμήματα της Αγίας Γραφής υπό θεϊκή έμπνευση, δεν κατανοούσαν τη σημασία όλων αυτών που έγραφαν. (Δαν. 12:8, 9· 1 Πέτρ. 1:10-12) Οι απόστολοι του Ιησού Χριστού αντιλαμβάνονταν ότι πολλά πράγματα δεν τα κατανοούσαν στην εποχή τους. (Πράξ. 1:6, 7· 1 Κορ. 13:9-12) Η Αγία Γραφή δείχνει ότι θα υπήρχε μεγάλη αύξηση στη γνώση της αλήθειας «τον καιρό του τέλους». (Δαν. 12:4) Η αυξημένη γνώση απαιτεί πολλές φορές προσαρμογές στον τρόπο σκέψης. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πρόθυμοι να κάνουν ταπεινά τέτοιες προσαρμογές.

Γιατί κηρύττουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά από σπίτι σε σπίτι;

Ο Ιησούς προείπε για την εποχή μας το εξής έργο: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη· και τότε θα έρθει το τέλος». Έδωσε επίσης την εξής οδηγία στους ακολούθους του: «Πηγαίνετε . . . και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη».​—Ματθ. 24:14· 28:19.

Όταν ο Ιησούς απέστειλε τους πρώτους μαθητές του, τους έδωσε την οδηγία να πάνε στα σπίτια των ανθρώπων. (Ματθ. 10:7, 11-13) Ο απόστολος Παύλος είπε σχετικά με τη διακονία του: «Δεν δίστασα να σας πω οποιαδήποτε από τα πράγματα που ήταν επωφελή και να σας διδάξω δημόσια και από σπίτι σε σπίτι».​—Πράξ. 20:20, 21· βλέπε επίσης Πράξεις 5:42.

Το άγγελμα που κηρύττουν οι Μάρτυρες αφορά τη ζωή των ανθρώπων· θέλουν να διασφαλίσουν ότι δεν θα παραλείψουν κανέναν. (Σοφ. 2:2, 3) Οι επισκέψεις τους υποκινούνται από αγάπη​—πρώτα για τον Θεό, αλλά και για τον πλησίον τους επίσης.

 Μια συνδιάσκεψη θρησκευτικών ηγετών στην Ισπανία παρατήρησε τα εξής: «[Οι εκκλησίες] ίσως έχουν παραμελήσει υπερβολικά αυτό που σαφώς αποτελεί τη μεγαλύτερη απασχόληση των Μαρτύρων​—τις οικιακές επισκέψεις, πράγμα που προέρχεται από την αποστολική μεθοδολογία της πρώτης εκκλησίας. Ενώ οι εκκλησίες, όχι σε λίγες περιπτώσεις, περιορίζονται στο να χτίζουν ναούς, να χτυπούν τις καμπάνες για να ελκύουν τους ανθρώπους και να κηρύττουν μέσα στους τόπους λατρείας τους, [οι Μάρτυρες] ακολουθούν την αποστολική μέθοδο να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και να επωφελούνται από κάθε ευκαιρία για να δώσουν μαρτυρία».​—Ο Καθολικισμός (El Catolicismo), Μπογκοτά, Κολομβία, 14 Σεπτεμβρίου 1975, σ. 14.

Αλλά γιατί οι Μάρτυρες επισκέπτονται επανειλημμένα ακόμη και τα σπίτια εκείνων οι οποίοι δεν συμμερίζονται την πίστη τους;

Δεν εξαναγκάζουν τους άλλους να δεχτούν το άγγελμά τους. Αλλά γνωρίζουν ότι οι άνθρωποι μετακομίζουν και ότι οι περιστάσεις τους αλλάζουν. Κάποιο άτομο που ενδέχεται σήμερα να είναι τόσο απασχολημένο ώστε δεν μπορεί να ακούσει μπορεί μια άλλη φορά να διαθέσει χρόνο ευχαρίστως. Ίσως ένα μέλος μιας οικογένειας να μην ενδιαφέρεται, αλλά κάποιο άλλο μπορεί να ενδιαφέρεται. Οι ίδιοι οι άνθρωποι αλλάζουν· σοβαρά προβλήματα στη ζωή μπορεί να κάνουν κάποιον να αντιληφθεί τις πνευματικές του ανάγκες.​—Βλέπε επίσης Ησαΐας 6:8, 11, 12.

Γιατί διώκουν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και μιλούν εναντίον τους;

Ο Ιησούς είπε: «Αν ο κόσμος σάς μισεί, ξέρετε ότι μίσησε εμένα πριν από εσάς. Αν ήσασταν μέρος του κόσμου, ο κόσμος θα έτρεφε συμπάθεια για αυτό που είναι δικό του. Επειδή, λοιπόν, δεν είστε μέρος του κόσμου, αλλά εγώ σας έχω εκλέξει και ξεχωρίσει από τον κόσμο, γι’ αυτό σας μισεί ο κόσμος». (Ιωάν. 15:18, 19· βλέπε επίσης 1 Πέτρου 4:3, 4.) Η Αγία Γραφή δείχνει ότι ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο του Σατανά· αυτός είναι ο κύριος υποκινητής του διωγμού.​—1 Ιωάν. 5:19· Αποκ. 12:17.

 Ο Ιησούς είπε επίσης στους μαθητές του: «Θα είστε αντικείμενα του μίσους όλων των ανθρώπων εξαιτίας του ονόματός μου». (Μάρκ. 13:13) Η λέξη “όνομα” εδώ σημαίνει το αξίωμα που κατέχει ο Ιησούς ως ο Μεσσιανικός Βασιλιάς. Ο διωγμός έρχεται επειδή οι Μάρτυρες του Ιεχωβά βάζουν τις εντολές αυτού του βασιλιά πάνω από τις εντολές οποιουδήποτε επίγειου άρχοντα.

“Γιατί δεν ασχολείστε με πράγματα που θα βοηθήσουν να καλυτερέψει ο κόσμος (η κοινωνία μας);”

Θα μπορούσατε να απαντήσετε: “Προφανώς σας ενδιαφέρουν και εσάς οι συνθήκες στην κοινωνία μας, όπως και εμένα. Θα ήθελα να σας ρωτήσω: Ποιο πρόβλημα νομίζετε ότι είναι από τα πρώτα που πρέπει να λυθούν;” Μετά μπορείτε να προσθέσετε: “Γιατί πιστεύετε ότι έχει γίνει αυτό ζήτημα επείγουσας ανάγκης; . . . Σίγουρα, αν γίνει κάτι άμεσα, θα υπάρξει όφελος, αλλά θα συμφωνήσετε βεβαίως ότι αυτό που θα θέλαμε είναι να δούμε μόνιμη βελτίωση. Εκεί συγκεντρώνουμε εμείς, ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, την προσοχή μας. (Εξηγήστε τι κάνουμε για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να εφαρμόσουν τις Βιβλικές αρχές στη ζωή τους με σκοπό να φτάσουν στη ρίζα του προβλήματος σε προσωπική βάση· επίσης, τι θα κάνει η Βασιλεία του Θεού, και γιατί αυτή θα λύσει μόνιμα το συγκεκριμένο πρόβλημα για την ανθρωπότητα.)”

Ή θα μπορούσατε να πείτε: “(Αφού καλύψετε μερικά από τα σημεία της παραπάνω απάντησης . . .) Μερικοί άνθρωποι συμβάλλουν στο να γίνει η κοινωνία μας καλύτερη δίνοντας χρήματα· άλλοι το κάνουν αυτό προσφέροντας εθελοντικά τις υπηρεσίες τους. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κάνουν και τα δύο. Επιτρέψτε μου να σας εξηγήσω”. Μετά μπορείτε να προσθέσετε: (1) “Για να είναι κάποιος Μάρτυρας του Ιεχωβά, πρέπει να πληρώνει ευσυνείδητα τους φόρους του· αυτό δίνει χρήματα στην κυβέρνηση για να τα διαθέτει σε αναγκαίες υπηρεσίες”. (2) “Πέρα από αυτό, επισκεπτόμαστε τους ανθρώπους στα σπίτια τους και προσφερόμαστε να μελετήσουμε μαζί τους την Αγία Γραφή δωρεάν. Όταν οι άνθρωποι εξοικειωθούν με αυτά  που λέει η Αγία Γραφή, μαθαίνουν να εφαρμόζουν τις αρχές της και έτσι καταφέρνουν να αντεπεξέλθουν στα προβλήματά τους”.

Άλλη εισήγηση: “Χαίρομαι που θίξατε αυτό το ζήτημα. Πολλοί δεν έχουν ρωτήσει ποτέ να μάθουν τι κάνουν όντως οι Μάρτυρες για τα προβλήματα της κοινωνίας μας. Φυσικά, δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να βοηθήσει κανείς”. Μετά μπορείτε να προσθέσετε: (1) “Μερικοί βοηθούν με το να κάνουν διάφορα ιδρύματα​—νοσοκομεία, γηροκομεία, κέντρα αποκατάστασης ναρκομανών, και τα λοιπά. Άλλοι μπορεί να πηγαίνουν εθελοντικά οι ίδιοι στα σπίτια των ανθρώπων και να προσφέρουν την απαραίτητη βοήθεια σύμφωνα με τις δυνατότητές τους. Αυτό ακριβώς κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά”. (2) “Έχουμε παρατηρήσει ότι υπάρχει κάτι που μπορεί να αλλάξει εντελώς το πώς βλέπει ένας άνθρωπος τα πράγματα στη ζωή. Αυτό είναι η γνώση του πραγματικού σκοπού της ζωής, με βάση τα όσα αποκαλύπτει η Αγία Γραφή, καθώς και του τι επιφυλάσσει το μέλλον”.

Μια επιπρόσθετη εισήγηση: “Είναι πολύ καλό το ερώτημά σας. Θα μας άρεσε να δούμε τις συνθήκες να βελτιώνονται, έτσι δεν είναι; Θα ήθελα να σας ρωτήσω: Πώς βλέπετε τα όσα έκανε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός; Θα λέγατε ότι ο τρόπος που χρησιμοποιούσε για να βοηθήσει τους ανθρώπους ήταν πρακτικός; . . . Εμείς προσπαθούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμά του”.

“Οι Χριστιανοί πρέπει να είναι μάρτυρες του Ιησού, όχι του Ιεχωβά”

Θα μπορούσατε να απαντήσετε: “Είναι ενδιαφέρον αυτό που θίγετε. Και έχετε δίκιο που λέτε ότι έχουμε ευθύνη να είμαστε μάρτυρες του Ιησού. Γι’ αυτό και τα έντυπά μας τονίζουν το ρόλο του Ιησού στο σκοπό του Θεού. (Θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε ένα πρόσφατο βιβλίο ή περιοδικό για να το δείξετε αυτό.) Αλλά εδώ υπάρχει μια σκέψη που μπορεί να μην την έχετε ξαναδεί. (Αποκ. 1:5) . . . Υπέρ τίνος ήταν ο Ιησούς «Πιστός Μάρτυρας»; (Ιωάν. 5:43· 17:6) . . . Δεν έδωσε ο Ιησούς το παράδειγμα που πρέπει να μιμηθούμε; . . . Γιατί είναι τόσο σπουδαίο να αποκτούμε γνώση και για τον Ιησού και για τον Πατέρα του; (Ιωάν. 17:3)”