Είναι πραγματικά δυνατόν να επικοινωνήσει ο άνθρωπος με το «πνεύμα» ενός νεκρού αγαπημένου του προσώπου;

Εκκλ. 9:5, 6, 10: «Οι ζωντανοί γνωρίζουν ότι θα πεθάνουν· αλλά οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως . . . Επίσης, η  αγάπη τους και το μίσος τους και η ζήλια τους έχουν κιόλας αφανιστεί, και στον αιώνα αυτοί δεν έχουν πια μερίδα σε τίποτα που πρέπει να γίνει κάτω από τον ήλιο. Όλα όσα βρίσκει το χέρι σου να κάνει, κάνε τα με τη δύναμή σου, γιατί δεν υπάρχει ούτε εργασία ούτε επινόηση ούτε γνώση ούτε σοφία στον Σιεόλ [στον τάφο], τον τόπο όπου πηγαίνεις».

Ιεζ. 18:4, 20: «Η ψυχή που αμαρτάνει​—αυτή θα πεθάνει». (Συνεπώς, η ψυχή δεν είναι κάτι που επιζεί από το θάνατο του σώματος και με το οποίο μπορούν μετά να επικοινωνούν οι ζωντανοί.)

Ψαλμ. 146:4: «Το πνεύμα του βγαίνει, αυτός επιστρέφει στη γη του· εκείνη την ημέρα οι σκέψεις του αφανίζονται». (Η φράση ότι το πνεύμα «βγαίνει» από το σώμα είναι απλώς ένας άλλος τρόπος να λεχθεί ότι η δύναμη της ζωής παύει να είναι σε δράση. Επομένως, όταν πεθάνει κάποιος, το πνεύμα του δεν υπάρχει ως μια άυλη ύπαρξη που μπορεί να σκέφτεται και να εκτελεί σχέδια χωριστά από το σώμα. Δεν είναι κάτι με το οποίο μπορούν να επικοινωνούν οι ζωντανοί μετά το θάνατο του ατόμου.)

Βλέπε επίσης σελίδες 200-202, στο λήμμα «Θάνατος».

Δεν δείχνει η Αγία Γραφή ότι μετά το θάνατο του προφήτη Σαμουήλ ο Βασιλιάς Σαούλ επικοινώνησε μαζί του;

Η αφήγηση αυτή βρίσκεται στα εδάφια 1 Σαμουήλ 28:3-20. Τα εδάφια 13, 14 δείχνουν ότι ο ίδιος ο Σαούλ δεν είδε τον Σαμουήλ, αλλά απλώς υπέθεσε από την περιγραφή που έδωσε η πνευματιστική μεσάζουσα ότι εκείνη είδε τον Σαμουήλ. Ο Σαούλ ήθελε απεγνωσμένα να πιστέψει ότι αυτός ήταν ο Σαμουήλ και έτσι άφησε τον εαυτό του να εξαπατηθεί. Το εδάφιο 3 λέει ότι ο Σαμουήλ είχε πεθάνει και είχε ταφεί. Τα εδάφια που παρατίθενται στον προηγούμενο υπότιτλο δείχνουν καθαρά ότι δεν υπήρχε κανένα τμήμα του Σαμουήλ που να ήταν ζωντανό σε κάποιο άλλο βασίλειο και ικανό να επικοινωνήσει με τον Σαούλ. Η φωνή που προσποιήθηκε ότι ήταν η φωνή του Σαμουήλ ήταν κάποιου απατεώνα.

Με ποιους επικοινωνούν στην πραγματικότητα όσοι προσπαθούν να μιλήσουν με τους νεκρούς;

Η αλήθεια σχετικά με την κατάσταση των νεκρών διατυπώνεται σαφώς μέσα στην Αγία Γραφή. Αλλά ποιος προσπάθησε  να εξαπατήσει το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι σε σχέση με το θάνατο; Ο Σατανάς επιχείρησε να παρουσιάσει ως ψευδή την προειδοποίηση του Θεού ότι η ανυπακοή θα έφερνε θάνατο. (Γέν. 3:4· Αποκ. 12:9) Με τον καιρό, φυσικά, έγινε φανερό ότι οι άνθρωποι όντως πέθαιναν, όπως είχε πει ο Θεός ότι θα συνέβαινε. Λογικά, λοιπόν, ποιος ήταν ο υπεύθυνος για την επινόηση της ιδέας ότι οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν αλλά κάποιο πνευματικό τμήμα τους επιζεί όταν πεθαίνει το σώμα; Μια τέτοια απάτη ταιριάζει στον Σατανά τον Διάβολο, τον οποίο ο Ιησούς χαρακτήρισε “πατέρα του ψέματος”. (Ιωάν. 8:44· βλέπε επίσης 2 Θεσσαλονικείς 2:9, 10.) Η πεποίθηση ότι οι νεκροί ζουν σε κάποιο άλλο βασίλειο και ότι εμείς μπορούμε να επικοινωνούμε μαζί τους δεν έχει ωφελήσει την ανθρωπότητα. Αντιθέτως, το εδάφιο Αποκάλυψη 18:23 λέει ότι μέσω του πνευματισμού που ασκεί η Βαβυλώνα η Μεγάλη «παροδηγήθηκαν όλα τα έθνη». Η πνευματιστική πράξη της “συνομιλίας με τους νεκρούς” είναι στην ουσία μια μεγάλη απάτη που μπορεί να φέρει τους ανθρώπους σε επαφή με τους δαίμονες (τους αγγέλους που στασίασαν ιδιοτελώς εναντίον του Θεού) και οδηγεί συχνά στο να αρχίσει να ακούει ένα άτομο ανεπιθύμητες φωνές και να δέχεται επιθέσεις από αυτά τα πονηρά πνεύματα.

Μπορεί να υποστεί βλάβη αυτός που επιζητεί θεραπεία ή προστασία από πνευματιστικές πηγές;

Γαλ. 5:19-21: «Τα . . . έργα της σάρκας είναι φανερά, και αυτά είναι: πορνεία, ακαθαρσία, έκλυτη διαγωγή, ειδωλολατρία, άσκηση πνευματισμού . . . Σχετικά με αυτά σας προειδοποιώ, όπως και σας προειδοποίησα, ότι αυτοί που πράττουν τέτοια πράγματα δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού». (Όταν ένα άτομο καταφεύγει στον πνευματισμό για βοήθεια, αυτό σημαίνει ότι πιστεύει τα ψέματα του Σατανά σχετικά με το θάνατο, καθώς και ότι ζητάει τη συμβουλή ανθρώπων οι οποίοι προσπαθούν να αντλήσουν δύναμη από τον Σατανά και τους δαίμονές του. Ένα τέτοιο άτομο, λοιπόν, ταυτίζει τον εαυτό του με εκείνους οι οποίοι είναι δηλωμένοι εχθροί του Ιεχωβά Θεού. Αντί να βοηθηθεί πραγματικά, όποιος εμμένει σε μια τέτοια πορεία ζημιώνεται ανεπανόρθωτα.)

 Λουκ. 9:24: «Όποιος θέλει να σώσει την ψυχή [δηλαδή τη ζωή] του θα τη χάσει· αλλά όποιος χάσει την ψυχή του για χάρη μου [επειδή είναι ακόλουθος του Ιησού Χριστού], αυτός θα τη σώσει». (Αν κάποιος παραβιάζει εσκεμμένα τις ξεκάθαρες εντολές του Λόγου του Θεού στην προσπάθειά του να διαφυλάξει ή να διασώσει την τωρινή ζωή του, θα χάσει την προοπτική για αιώνια ζωή. Πόσο ανόητο θα ήταν αυτό!)

2 Κορ. 11:14, 15: «Ο ίδιος ο Σατανάς μετασχηματίζεται σε άγγελο φωτός. Δεν είναι, λοιπόν, τίποτα σπουδαίο αν και οι διάκονοί του μετασχηματίζονται σε διακόνους δικαιοσύνης». (Επομένως, δεν πρέπει να παροδηγούμαστε αν μερικά πράγματα που γίνονται με πνευματιστικά μέσα φαίνονται να είναι προσωρινώς ωφέλιμα.)

Βλέπε επίσης σελίδες 205-209, στο λήμμα «Θαυματουργικές Θεραπείες».

Είναι σοφό να καταφεύγουμε σε πνευματιστικά μέσα για να μάθουμε τι επιφυλάσσει το μέλλον ή για να βεβαιωθούμε αν θα πετύχουμε σε κάποιο εγχείρημα;

Ησ. 8:19: «Αν σας πουν: “Απευθυνθείτε στους πνευματιστικούς μεσάζοντες ή σε εκείνους που έχουν πνεύμα πρόγνωσης, οι οποίοι τερετίζουν και μουρμουρίζουν”, στον Θεό του δεν πρέπει να απευθύνεται κάθε λαός;»

Λευιτ. 19:31: «Μη στρέφεστε σε πνευματιστικούς μεσάζοντες και μη συμβουλεύεστε επαγγελματίες προγνώστες γεγονότων ώστε να γίνετε ακάθαρτοι μέσω αυτών. Εγώ είμαι ο Ιεχωβά ο Θεός σας».

2 Βασ. 21:6: «[Ο Βασιλιάς Μανασσής] ασκούσε μαγεία και αναζητούσε οιωνούς και κατέστησε πνευματιστικούς μεσάζοντες και επαγγελματίες προγνώστες γεγονότων. Έπραξε σε μεγάλο βαθμό το κακό στα μάτια του Ιεχωβά για να τον προσβάλει». (Αυτές οι πνευματιστικές πράξεις περιλάμβαναν στην ουσία την προσφυγή στον Σατανά και στους δαίμονές του για βοήθεια. Δεν απορεί κανείς που αυτό ήταν «κακό στα μάτια του Ιεχωβά», και εκείνος τιμώρησε αυστηρά τον Μανασσή. Αλλά όταν ο Μανασσής μετάνιωσε και σταμάτησε τις κακές αυτές πράξεις, ευλογήθηκε από τον Ιεχωβά.)

 Τι κακό μπορεί να υπάρχει στο να παίζει κανείς παιχνίδια που περιλαμβάνουν κάποιο είδος μαντείας ή να αναζητάει τη σημασία κάποιου πράγματος που φαίνεται να είναι καλός οιωνός;

Δευτ. 18:10-12: «Δεν πρέπει να βρεθεί σε εσένα κάποιος . . . που χρησιμοποιεί μαντεία, κάποιος μάγος ούτε κάποιος που αναζητάει οιωνούς ούτε κάποιος που κάνει μαγγανείες ούτε κάποιος που δένει άλλους με μαγικές ρήσεις ούτε κάποιος που συμβουλεύεται πνευματιστικό μεσάζοντα ούτε κάποιος επαγγελματίας προγνώστης γεγονότων ούτε κάποιος που ζητάει πληροφορίες από τους νεκρούς. Διότι όποιος κάνει αυτά τα πράγματα είναι απεχθής στον Ιεχωβά». (Η μαντεία προσπαθεί να αποκαλύψει κρυφή γνώση ή να προείπει γεγονότα, όχι μέσω έρευνας, αλλά με την ερμηνεία οιωνών ή με τη βοήθεια υπερφυσικών δυνάμεων. Ο Ιεχωβά απαγόρευσε τέτοιες πράξεις στους υπηρέτες του. Γιατί; Όλες αυτές οι πράξεις ανοίγουν το δρόμο για να έρθει κανείς σε επικοινωνία με τα ακάθαρτα πνεύματα, δηλαδή τους δαίμονες, ή να περιέλθει στον έλεγχό τους. Η ανάμειξη σε τέτοια πράγματα θα ήταν χονδροειδής απιστία προς τον Ιεχωβά.)

Πράξ. 16:16-18: «Μας συνάντησε κάποια υπηρέτρια που είχε ένα πνεύμα, έναν δαίμονα μαντείας. Αυτή παρείχε στους κυρίους της πολύ κέρδος ασκώντας τη μαντική τέχνη». (Προφανώς, κανένας από όσους αγαπούν τη δικαιοσύνη δεν θα συμβουλευτεί μια τέτοια πηγή πληροφόρησης, είτε με σοβαρή πρόθεση είτε για παιχνίδι. Ο Παύλος απηύδησε από τις κραυγές της και διέταξε το πνεύμα να βγει από αυτήν.)

Μπορούν τα πονηρά πνεύματα να παίρνουν ανθρώπινη μορφή;

Στις ημέρες του Νώε, οι ανυπάκουοι άγγελοι πήραν ανθρώπινη μορφή. Μάλιστα παντρεύτηκαν και απέκτησαν παιδιά. (Γέν. 6:1-4) Ωστόσο, όταν ήρθε ο Κατακλυσμός, οι άγγελοι εκείνοι αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω στο πνευματικό βασίλειο. Το εδάφιο Ιούδα 6 λέει σχετικά με αυτούς: «Τους αγγέλους που δεν κράτησαν την αρχική τους θέση αλλά εγκατέλειψαν την κατοικία που τους άρμοζε, τους έχει φυλάξει με αιώνια δεσμά σε πυκνό σκοτάδι για την κρίση της μεγάλης ημέρας». Όχι μόνο  τους υποβίβασε ο Θεός στερώντας τους τα ουράνια προνόμια που είχαν προηγουμένως και τους παρέδωσε σε πυκνό σκοτάδι σχετικά με τους σκοπούς του, αλλά η αναφορά σε δεσμά δείχνει ότι τους έχει θέσει και περιορισμούς. Ως προς τι; Προφανώς στο να παίρνουν φυσικά σώματα με τα οποία να μπορούν να έχουν σχέσεις με γυναίκες, όπως είχαν κάνει πριν από τον Κατακλυσμό. Η Αγία Γραφή αναφέρει ότι πιστοί άγγελοι υλοποιούνταν ως αγγελιοφόροι του Θεού για να εκτελούν τα καθήκοντά τους μέχρι και τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. Αλλά μετά τον Κατακλυσμό, από τους αγγέλους εκείνους που είχαν καταχραστεί τα χαρίσματά τους αφαιρέθηκε η ικανότητα να παίρνουν ανθρώπινη μορφή.

Είναι ενδιαφέρον, όμως, ότι οι δαίμονες μπορούν προφανώς να κάνουν τους ανθρώπους να βλέπουν οράματα τα οποία να τους φαίνονται σαν πραγματικά γεγονότα. Όταν ο Διάβολος προσπάθησε να βάλει τον Ιησού σε πειρασμό, προφανώς χρησιμοποίησε τέτοια μέσα για να του δείξει «όλα τα βασίλεια του κόσμου και τη δόξα τους».​—Ματθ. 4:8.

Πώς μπορεί ένα άτομο να απελευθερωθεί από την πνευματιστική επιρροή;

Παρ. 18:10: «Το όνομα του Ιεχωβά είναι ισχυρός πύργος. Μέσα σε αυτόν σπεύδει ο δίκαιος και λαβαίνει προστασία». (Αυτό δεν σημαίνει ότι η χρήση του προσωπικού ονόματος του Θεού παίζει το ρόλο φυλαχτού που διώχνει το κακό. Το «όνομα» του Ιεχωβά αντιπροσωπεύει τον ίδιο ως Πρόσωπο. Εμείς προστατευόμαστε όταν τον γνωρίζουμε και θέτουμε την πλήρη εμπιστοσύνη μας σε αυτόν, υποτασσόμενοι στην εξουσία του και υπακούοντας στις εντολές του. Αν το κάνουμε αυτό, τότε όταν τον επικαλούμαστε για βοήθεια, χρησιμοποιώντας το προσωπικό του όνομα, αυτός θα μας προστατεύει όπως έχει υποσχεθεί στο Λόγο του.)

Ματθ. 6:9-13: «Πρέπει, λοιπόν, να προσεύχεστε με αυτόν τον τρόπο: “. . . Μη μας φέρεις σε πειρασμό, αλλά ελευθέρωσέ μας από τον πονηρό”». Πρέπει επίσης να «εγκαρτερείτε στην προσευχή». (Ρωμ. 12:12) (Ο Θεός ακούει τέτοιες προσευχές από εκείνους οι οποίοι επιθυμούν πραγματικά να γνωρίσουν την αλήθεια και να τον λατρεύουν με τρόπο που τον ευαρεστεί.)

 1 Κορ. 10:21: «Δεν μπορείτε να τρώτε από “το τραπέζι του Ιεχωβά” και από το τραπέζι των δαιμόνων». (Αυτοί που θέλουν τη φιλία και την προστασία του Ιεχωβά πρέπει να πάψουν να παρευρίσκονται σε πνευματιστικές συναντήσεις. Σύμφωνα με το παράδειγμα που αναγράφεται στο εδάφιο Πράξεις 19:19, είναι επίσης σημαντικό να καταστρέψει κανείς ή να πετάξει οτιδήποτε έχει το οποίο συνδέεται με τον πνευματισμό.)

Ιακ. 4:7: «Υποταχθείτε, λοιπόν, στον Θεό· αλλά εναντιωθείτε στον Διάβολο, και θα φύγει από εσάς». (Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να καταβάλετε επιμελή προσπάθεια να μάθετε το θέλημα του Θεού και να το εφαρμόσετε στη ζωή σας. Με αγάπη για τον Θεό η οποία θα σας ενισχύσει ώστε να μη φοβάστε τους ανθρώπους, αρνηθείτε σταθερά να συμμετάσχετε σε οποιαδήποτε έθιμα συνδέονται με τον πνευματισμό ή να υπακούσετε σε οποιουσδήποτε κανόνες θέτει ένας πνευματιστής.)

Ντυθείτε «ολόκληρη την πανοπλία του Θεού», η οποία περιγράφεται στα εδάφια Εφεσίους 6:10-18, και διατηρήστε με ζήλο το κάθε τμήμα της σε καλή κατάσταση.