Γνωρίζουν οι νεκροί πρόγονοι τι κάνουν οι ζωντανοί και μπορούν να τους βοηθήσουν;

Εκκλ. 9:5: «Οι ζωντανοί γνωρίζουν ότι θα πεθάνουν· αλλά οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως».

Ιώβ 14:10, 21: «Ο χωματένιος άνθρωπος εκπνέει, και πού είναι; Οι γιοι του τιμώνται, αλλά δεν το ξέρει».

Ψαλμ. 49:10, 17-19: «Ακόμη και οι σοφοί πεθαίνουν, μαζί αφανίζονται ο άφρονας και ο παράλογος, και θα αφήσουν σε άλλους το βιος τους. . . . Στο θάνατό του δεν μπορεί να πάρει μαζί του τίποτα απολύτως· η δόξα του δεν θα κατεβεί μαζί του. . . . Η ψυχή του φτάνει τελικά μόνο μέχρι τη γενιά των προπατόρων του. Ποτέ πια δεν θα δουν το φως».

Δεν είναι αλήθεια ότι η τροφή που τοποθετείται στο βωμό ή στον τάφο παραμένει άθικτη; Δεν δείχνει αυτό ότι οι νεκροί δεν μπορούν να ωφεληθούν από αυτήν;

Βλέπε επίσης το λήμμα «Πνευματισμός».

Υπάρχει λόγος να φοβόμαστε ότι θα μας βλάψουν οι νεκροί πρόγονοί μας;

Εκκλ. 9:5, 6: «Η αγάπη τους [των νεκρών] και το μίσος τους και η ζήλια τους έχουν κιόλας αφανιστεί, και στον αιώνα αυτοί  δεν έχουν πια μερίδα σε τίποτα που πρέπει να γίνει κάτω από τον ήλιο».

Υπάρχει κάποιο πνευματικό τμήμα του ανθρώπου που εξακολουθεί να ζει μετά το θάνατο του σώματος;

Ιεζ. 18:4: «Δείτε! Όλες οι ψυχές​—σε εμένα ανήκουν. Όπως η ψυχή του πατέρα έτσι και η ψυχή του γιου​—σε εμένα ανήκουν. Η ψυχή που αμαρτάνει​—αυτή θα πεθάνει». (Επίσης εδάφιο 20)

Ψαλμ. 146:3, 4: «Μη θέτετε την εμπιστοσύνη σας σε ευγενείς ούτε σε γιο χωματένιου ανθρώπου . . . Το πνεύμα του βγαίνει, αυτός επιστρέφει στη γη του· εκείνη την ημέρα οι σκέψεις του αφανίζονται».

Οι επιστήμονες και οι χειρουργοί δεν έχουν βρει καμιά απόδειξη ότι κάποιο τμήμα του ανθρώπου το οποίο έχει συνειδητότητα εξακολουθεί να ζει μετά το θάνατο του σώματος.

Βλέπε επίσης σελίδες 200-202, στο λήμμα «Θάνατος».

Θα προτιμούσατε να σας δείχνουν τα παιδιά σας και τα εγγόνια σας σεβασμό και αγάπη ενόσω είστε ζωντανοί ή να κάνουν ιεροτελεστίες στον τάφο σας μετά το θάνατό σας;

Εφεσ. 6:2, 3: «“Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου”· που είναι η πρώτη εντολή με υπόσχεση: “Ώστε να πάνε καλά τα πράγματα για εσένα και να παραμείνεις πολύ καιρό πάνω στη γη”». (Τα παιδιά που έχουν εκπαιδευτεί σύμφωνα με τις αρχές της Αγίας Γραφής αποδίδουν τέτοια τιμή, η οποία φέρνει χαρά στην καρδιά των γονέων τους ενόσω ζουν.)

Παρ. 23:22: «Άκου τον πατέρα σου που προκάλεσε τη γέννησή σου και μην καταφρονείς τη μητέρα σου επειδή έχει γεράσει».

1 Τιμ. 5:4: «Αν κάποια χήρα έχει παιδιά ή εγγόνια, ας μαθαίνουν αυτά πρώτα να ασκούν θεοσεβή αφοσίωση μέσα στο ίδιο τους το σπιτικό και να αποδίδουν την οφειλόμενη  ανταμοιβή στους γονείς τους και στους παππούδες τους, γιατί αυτό είναι ευπρόσδεκτο ενώπιον του Θεού».

Όταν οι πνευματιστικοί μεσάζοντες (μέντιουμ) ισχυρίζονται ότι μεταδίδουν μηνύματα από τους νεκρούς, από πού προέρχονται στην πραγματικότητα τα μηνύματα αυτά;

Ησ. 8:19: «Αν σας πουν: “Απευθυνθείτε στους πνευματιστικούς μεσάζοντες ή σε εκείνους που έχουν πνεύμα πρόγνωσης, οι οποίοι τερετίζουν και μουρμουρίζουν”, στον Θεό του δεν πρέπει να απευθύνεται κάθε λαός; Πρέπει να απευθύνονται στους νεκρούς για χάρη των ζωντανών;» (Θα μας προειδοποιούσε ο Θεός να μην κάνουμε κάτι τέτοιο αν αυτό μας έφερνε όντως σε επαφή με αγαπημένα μας πρόσωπα;)

Πράξ. 16:16: «Καθώς πηγαίναμε στον τόπο προσευχής, μας συνάντησε κάποια υπηρέτρια που είχε ένα πνεύμα, έναν δαίμονα μαντείας. Αυτή παρείχε στους κυρίους της πολύ κέρδος ασκώντας τη μαντική τέχνη».

Βλέπε επίσης σελίδες 382-384, στο λήμμα «Πνευματισμός».

Σε ποιον πρέπει να απευθύνεται η λατρεία μας;

Λουκ. 4:8: «Ο Ιησούς τού είπε: “Είναι γραμμένο: «Τον Ιεχωβά τον Θεό σου πρέπει να λατρεύεις και σε αυτόν μόνο πρέπει να αποδίδεις ιερή υπηρεσία»”».

Ιωάν. 4:23, 24: «Έρχεται η ώρα, και ήδη είναι, που οι αληθινοί λάτρεις θα λατρεύουν τον Πατέρα με πνεύμα και αλήθεια, γιατί ο Πατέρας τέτοιους ανθρώπους αναζητάει για να τον λατρεύουν. Ο Θεός είναι Πνεύμα, και εκείνοι που τον λατρεύουν πρέπει να λατρεύουν με πνεύμα και αλήθεια».

Ποια ελπίδα υπάρχει για μελλοντική ένωση των οικογενειών, περιλαμβανομένων και των μελών που έχουν πεθάνει;

Ιωάν. 5:28, 29: «Μη θαυμάζετε για αυτό, επειδή έρχεται η ώρα κατά την οποία όλοι όσοι είναι στα μνημεία θα ακούσουν τη φωνή του και θα βγουν, όσοι έκαναν καλά πράγματα σε ανάσταση ζωής, όσοι έπραξαν απαίσια πράγματα σε ανάσταση κρίσης».