Τι δείχνει ότι εμείς σήμερα ζούμε στις «τελευταίες ημέρες»;

Η Αγία Γραφή περιγράφει γεγονότα και συνθήκες που χαρακτηρίζουν αυτή τη βαρυσήμαντη χρονική περίοδο. «Το σημείο» είναι σύνθετο, αποτελούμενο από πολλές ενδείξεις· συνεπώς, η εκπλήρωσή του απαιτεί να είναι εμφανείς όλες οι  πλευρές του στη διάρκεια μιας περιόδου της ιστορίας. Οι διάφορες πλευρές του σημείου καταγράφονται στα κεφάλαια 24, 25 του βιβλίου του Ματθαίου, στο 13ο κεφάλαιο του βιβλίου του Μάρκου και στο 21ο κεφάλαιο του βιβλίου του Λουκά· επιπρόσθετες λεπτομέρειες υπάρχουν στα εδάφια 2 Τιμόθεο 3:1-5, 2 Πέτρου 3:3, 4 και Αποκάλυψη 6:1-8. Θα εξετάσουμε ενδεικτικά μερικά εξέχοντα μέρη του σημείου.

«Θα σηκωθεί έθνος εναντίον έθνους και βασιλεία εναντίον βασιλείας» (Ματθ. 24:7)

Ο πόλεμος καταστρέφει τη ζωή στη γη εδώ και χιλιάδες χρόνια. Διεξάγονται πόλεμοι μεταξύ εθνών αλλά και μέσα στα ίδια τα έθνη. Ωστόσο, το 1914 έγινε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. Δεν επρόκειτο απλώς για μια σύγκρουση μεταξύ δύο στρατευμάτων σε κάποιο πεδίο μάχης. Για πρώτη φορά, ενεπλάκησαν σε πόλεμο όλες οι μεγάλες δυνάμεις. Ολόκληρα έθνη​—στα οποία περιλαμβάνονταν και πλήθη άμαχων πολιτών—​επιστρατεύτηκαν για να υποστηρίξουν τις πολεμικές προσπάθειες. Υπολογίζεται ότι μέχρι το τέλος του πολέμου είχε εμπλακεί το 93 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού. (Σχετικά με την ιστορική σημασία του 1914, βλέπε  σελίδες 442-444.)

Όπως προφητεύτηκε στο εδάφιο Αποκάλυψη 6:4, “η ειρήνη αφαιρέθηκε από τη γη”. Συνεπώς, ο κόσμος από το 1914 και έπειτα βρίσκεται συνεχώς σε κατάσταση αναταραχής. Από το 1939 ως το 1945 διεξάχθηκε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Σύμφωνα με τον εν αποστρατεία ναύαρχο Ζιν Λα Ροκ, από το 1945 μέχρι το 1982 έγιναν άλλοι 270 πόλεμοι. Πάνω από 100 εκατομμύρια άτομα σφαγιάστηκαν σε πολέμους στη διάρκεια αυτού του αιώνα. Επίσης, σύμφωνα με το έντυπο Παγκόσμιες Στρατιωτικές και Κοινωνικές Δαπάνες (World Military and Social Expenditures) έκδοσης 1982, το έτος εκείνο ενεπλάκησαν άμεσα ή έμμεσα σε στρατιωτικές επιχειρήσεις 100 εκατομμύρια άνθρωποι.

Χρειάζεται κάτι περισσότερο για να εκπληρωθεί αυτή η πλευρά της προφητείας; Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες πυρηνικά όπλα που είναι έτοιμα για άμεση χρήση. Κορυφαίοι επιστήμονες έχουν πει ότι, αν τα έθνη χρησιμοποιήσουν ακόμη και ελάχιστο μέρος από τα πυρηνικά οπλοστάσιά τους, ο πολιτισμός, και πιθανόν ολόκληρο το ανθρώπινο είδος, θα καταστραφεί. Αλλά  η προφητεία της Αγίας Γραφής δεν υποδεικνύει ως τελική έκβαση κάτι τέτοιο.

«Θα υπάρξουν πείνες . . . στον έναν τόπο μετά τον άλλον» (Ματθ. 24:7)

Πολλές πείνες έχουν συμβεί στην ανθρώπινη ιστορία. Μέχρι ποιου βαθμού έχει επηρεαστεί από αυτές ο 20ός αιώνας; Ο παγκόσμιος πόλεμος οδήγησε σε εκτεταμένη λιμοκτονία στην Ευρώπη και στην Ασία. Η Αφρική έχει πληγεί από ξηρασίες, οι οποίες προκάλεσαν τεράστιες ελλείψεις τροφίμων. Προς το τέλος του 1980, η Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών υπολόγισε ότι 450 εκατομμύρια άνθρωποι πεινούσαν μέχρι σημείου λιμοκτονίας και περίπου 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι υποσιτίζονταν. Από αυτούς, σχεδόν 40 εκατομμύρια το χρόνο πεθαίνουν​—σε μερικά χρόνια θα φτάσουν τα 50 εκατομμύρια—​εξαιτίας της έλλειψης τροφίμων.

Υπάρχει κάτι το διαφορετικό σχετικά με αυτές τις πείνες; Το εδάφιο Αποκάλυψη 6:6 έδειχνε ότι για να αγοράσει κανείς μια μικρή ποσότητα βασικών προϊόντων όπως το σιτάρι ή το κριθάρι θα έπρεπε να δώσει ένα ημερομίσθιο (ένα δηνάριο· βλέπε Ματθαίος 20:2) και συνιστούσε να καταναλώσουν οι άνθρωποι με φειδώ προϊόντα όπως το ελαιόλαδο και το κρασί. Όλα αυτά τα προϊόντα θεωρούνταν είδη πρώτης ανάγκης στη Μέση Ανατολή εκείνης της εποχής. Επομένως, το εδάφιο αυτό προέλεγε σοβαρή πείνα. Η κατάσταση αυτή δεν είναι πια τοπική, αλλά παγκόσμια. Το 1981 η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times) ανέφερε: «Η βελτίωση στο βιοτικό επίπεδο και η αυξανόμενη ζήτηση τροφίμων σε όλο τον κόσμο πιέζουν τις τιμές των τροφίμων, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται όλο και περισσότερο οι φτωχότερες χώρες να εισάγουν τα τρόφιμα που χρειάζονται». Σε πολλές χώρες, η παραγωγή τροφίμων, ακόμη και με τη βοήθεια της σύγχρονης επιστήμης, δεν έχει καταφέρει να συμβαδίσει με την αύξηση του συνολικού πληθυσμού. Οι ειδικοί στον τομέα των τροφίμων σήμερα δεν βλέπουν να υπάρχει καμιά πραγματική λύση στο πρόβλημα.

«Θα υπάρξουν μεγάλοι σεισμοί» (Λουκ. 21:11)

Είναι αλήθεια ότι έγιναν μεγάλοι σεισμοί στους περασμένους αιώνες. Επιπλέον, με τα ευαίσθητα όργανα που έχουν τώρα οι επιστήμονες εντοπίζουν περισσότερους από ένα εκατομμύριο  σεισμούς το χρόνο. Αλλά δεν χρειάζονται ειδικά όργανα για να γνωρίζουν οι άνθρωποι πότε γίνεται ένας μεγάλος σεισμός.

Είναι πράγματι σημαντικός ο αριθμός των μεγάλων σεισμών που έχουν γίνει από το 1914 και έπειτα; Με βάση στοιχεία που πάρθηκαν από το Εθνικό Γεωφυσικό Κέντρο στο Μπόλντερ του Κολοράντο και συμπληρώθηκαν από διάφορα έγκυρα συγγράμματα, καταρτίστηκε το 1984 ένας πίνακας ο οποίος ανέφερε αποκλειστικά τους σεισμούς που είχαν ένταση 7,5 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ ή και περισσότερο, αυτούς που προκάλεσαν υλικές ζημιές τουλάχιστον πέντε εκατομμυρίων δολαρίων (ΗΠΑ) και εκείνους που ευθύνονταν για το θάνατο 100 ή περισσότερων ανθρώπων. Υπολογίστηκε ότι είχαν γίνει 856 τέτοιοι σεισμοί στα 2.000 χρόνια πριν από το 1914. Ο ίδιος πίνακας έδειξε ότι σε 69 μόλις χρόνια μετά το 1914 έγιναν 605 τέτοιοι σεισμοί. Αυτό σημαίνει ότι, σε σύγκριση με τα προηγούμενα 2.000 χρόνια, ο μέσος όρος το χρόνο ήταν 20 φορές μεγαλύτερος από το 1914 και μετά.

«Στον έναν τόπο μετά τον άλλον επιδημίες» (Λουκ. 21:11)

Στο τέλος του πρώτου παγκόσμιου πολέμου η ισπανική γρίπη σάρωσε όλη τη γη, αφαιρώντας πάνω από 20 εκατομμύρια ζωές με ρυθμό άνευ προηγουμένου στην ιστορία των επιδημιών. Παρά την πρόοδο της ιατρικής επιστήμης, πολλά άτομα προσβάλλονται κάθε χρόνο από καρκίνο, καρδιακά νοσήματα, πολυάριθμα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, σκλήρυνση κατά πλάκας, ελονοσία, τύφλωση του ποταμού και από τη νόσο του Σάγκας.

“Αύξηση της ανομίας συνοδευόμενη από ψύχρανση της αγάπης των περισσοτέρων” (Ματθ. 24:11, 12)

Ένας κορυφαίος εγκληματολόγος λέει: «Εκείνο που σου προκαλεί εντύπωση όταν βλέπεις το έγκλημα σε παγκόσμια κλίμακα είναι ότι υπάρχει μια γενική και συνεχής αύξηση παντού. Οι εξαιρέσεις που υπάρχουν είναι πολύ λίγες και μπορεί σύντομα να εξαφανιστούν κάτω από το αυξανόμενο ρεύμα». (Η Αύξηση του Εγκλήματος [The Growth of Crime], Νέα Υόρκη, 1977, Σερ Λέον Ραντζίνοβιτς και Τζόαν Κινγκ, σ. 4, 5) Η αύξηση είναι πραγματική· δεν είναι απλώς ζήτημα τήρησης λεπτομερέστερων αρχείων. Είναι αλήθεια ότι υπήρχαν εγκληματίες και στις προηγούμενες γενιές, αλλά ποτέ πριν το έγκλημα δεν είχε  εξαπλωθεί όσο τώρα. Τα άτομα που είναι μεγάλα σε ηλικία το ξέρουν αυτό από προσωπική πείρα.

Η ανομία που αναφέρεται στην προφητεία περιλαμβάνει την περιφρόνηση για τους γνωστούς νόμους του Θεού, το να θέτει κανείς στο επίκεντρο της ζωής του τον εαυτό του και όχι τον Θεό. Το αποτέλεσμα αυτής της τάσης είναι να αυξάνονται αλματωδώς τα ποσοστά διαζυγίων, να γίνονται ευρέως αποδεκτά το εξωσυζυγικό σεξ και η ομοφυλοφιλία, και κάθε χρόνο να γίνονται δεκάδες εκατομμύρια εκτρώσεις. Η ανομία αυτή συνδέεται (στα εδάφια Ματθαίος 24:11, 12) με την επιρροή των ψευδοπροφητών, εκείνων οι οποίοι παραμερίζουν το Λόγο του Θεού χάρη των δικών τους διδασκαλιών. Το γεγονός ότι οι άνθρωποι δίνουν προσοχή στις φιλοσοφίες τους αντί να είναι προσκολλημένοι στην Αγία Γραφή συμβάλλει στο να γίνεται ο κόσμος όλο και πιο άστοργος. (1 Ιωάν. 4:8) Διαβάστε την περιγραφή αυτού του κόσμου στα εδάφια 2 Τιμόθεο 3:1-5.

«Θα υπάρξουν φοβερά φαινόμενα» (Λουκ. 21:11)

«Είναι γεγονός ότι σήμερα το πιο ισχυρό συναίσθημα που επικρατεί στη ζωή μας είναι ο φόβος», δήλωσε το περιοδικό Νέα των ΗΠΑ & Παγκόσμιες Ειδήσεις (U.S. News & World Report). (11 Οκτωβρίου 1965, σ. 144) «Ποτέ προηγουμένως η ανθρωπότητα δεν ένιωθε τέτοιον φόβο όσο τώρα», ανέφερε το γερμανικό περιοδικό Χόρτσου (Hörzu).​—Αρ. 25, 20 Ιουνίου 1980, σ. 22.

Πολλοί παράγοντες συμβάλλουν σε αυτή την παγκόσμια ατμόσφαιρα φόβου: το βίαιο έγκλημα, η ανεργία, η οικονομική αστάθεια εξαιτίας τού ότι πολλά έθνη είναι απελπιστικά χρεωμένα, η παγκόσμια μόλυνση του περιβάλλοντος, η έλλειψη ισχυρών και στοργικών οικογενειακών δεσμών και το εξουθενωτικό αίσθημα ότι η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει άμεσα τον κίνδυνο ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος.

“Οι αληθινοί ακόλουθοι του Χριστού θα ήταν αντικείμενα του μίσους όλων των εθνών εξαιτίας του ονόματός του” (Ματθ. 24:9)

Ο διωγμός αυτός δεν γίνεται λόγω κάποιας ανάμειξης σε πολιτικά ζητήματα, αλλά “εξαιτίας του ονόματος του Ιησού Χριστού”, επειδή οι ακόλουθοί του προσκολλώνται σε αυτόν ως τον  Μεσσιανικό Βασιλιά του Ιεχωβά, επειδή βάζουν την υπακοή τους στον Χριστό πάνω από την υπακοή τους σε οποιονδήποτε επίγειο κυβερνήτη, επειδή προσκολλώνται όσια στη Βασιλεία του και επειδή δεν αναμειγνύονται στις υποθέσεις των ανθρώπινων κυβερνήσεων. Όπως πιστοποιεί η σύγχρονη ιστορία, αυτό βιώνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε όλα τα μέρη της γης.

«Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία» (Ματθ. 24:14)

Το άγγελμα που θα έπρεπε να κηρυχτεί είναι ότι η Βασιλεία του Θεού η οποία τελεί υπό τη διακυβέρνηση του Ιησού Χριστού άρχισε να κυβερνάει στους ουρανούς, ότι σύντομα θα βάλει τέλος σε ολόκληρο το πονηρό σύστημα πραγμάτων, ότι υπό τη διακυβέρνησή της η ανθρωπότητα θα φτάσει σε τελειότητα και η γη θα γίνει παράδεισος. Αυτά τα καλά νέα κηρύττονται σήμερα σε 230 και πλέον χώρες και νησιωτικά συμπλέγματα, ως τα πιο απομακρυσμένα μέρη της γης. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αφιερώνουν ένα δισεκατομμύριο και πλέον ώρες σε αυτή τη δράση κάθε χρόνο, κάνοντας επανειλημμένες επισκέψεις από σπίτι σε σπίτι ώστε να δοθεί σε όλους η ευκαιρία να ακούσουν.

Τι δείχνουν όλα αυτά τα γεγονότα “των τελευταίων ημερών”;

Λουκ. 21:31, 32: «Όταν δείτε να γίνονται αυτά, να ξέρετε ότι πλησιάζει η βασιλεία του Θεού [δηλαδή ο καιρός κατά τον οποίο αυτή θα καταστρέψει τον τωρινό πονηρό κόσμο και θα αναλάβει πλήρως τη διαχείριση των υποθέσεων της γης]. Αληθινά σας λέω: Αυτή η γενιά δεν πρόκειται να παρέλθει μέχρι να γίνουν όλα αυτά». (Το σημείο είναι εμφανές από το 1914, άρα ο καιρός που απομένει πρέπει να είναι πολύ σύντομος. Οι παγκόσμιες συνθήκες παρέχουν κάθε απόδειξη ότι έτσι έχουν τα πράγματα.)

 Γιατί λένε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ότι το 1914 άρχισαν οι «τελευταίες ημέρες»;

Το έτος 1914 υποδεικνύεται από τις Βιβλικές προφητείες. Για λεπτομέρειες σχετικά με τη χρονολόγηση, βλέπε σελίδες 487-490, στο λήμμα «Χρονολογίες». Το ότι η χρονολογία αυτή είναι σωστή φαίνεται από το γεγονός ότι οι παγκόσμιες συνθήκες που  προειπώθηκαν για να υποδείξουν αυτή τη χρονική περίοδο υφίστανται από το 1914 ακριβώς όπως προειπώθηκαν. Τα γεγονότα που εκτίθενται παραπάνω το δείχνουν αυτό.

 Πώς βλέπουν οι ιστορικοί και οι πολιτικοί ηγέτες το έτος 1914;

«Κοιτάζοντας το παρελθόν από την πλεονεκτική θέση που μας δίνει το παρόν, διακρίνουμε καθαρά σήμερα ότι το ξέσπασμα του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου εισήγαγε τον εικοστό αιώνα ως έναν “Καιρό Δυσκολιών”​—σύμφωνα με τη χαρακτηριστική έκφραση του Βρετανού ιστορικού Άρνολντ Τόινμπι—​από τον οποίο ο πολιτισμός μας δεν έχει με κανέναν τρόπο συνέλθει ακόμη. Άμεσα ή έμμεσα όλες οι αναταραχές του τελευταίου μισού αιώνα πηγάζουν από το 1914».​—Η Πτώση των Δυναστειών: Η Κατάρρευση της Παλιάς Τάξης ([The Fall of the Dynasties: The Collapse of the Old Order] Νέα Υόρκη, 1963), Έντμοντ Τέιλορ, σ. 16.

«Οι άνθρωποι της γενιάς του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, της γενιάς μου, θα θεωρούν πάντα το δικό τους πόλεμο ως το σημαντικότερο σημείο καμπής στη σημερινή εποχή. . . . Πρέπει να μας επιτραπεί η ματαιοδοξία μας, το προσωπικό μας ραντεβού με την ιστορία. Αλλά πρέπει να ξέρουμε ότι, από κοινωνική άποψη, μια πολύ πιο αποφασιστική αλλαγή επιτελέστηκε με τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τότε ήταν που πολιτικά και κοινωνικά συστήματα, τα οποία χρειάστηκαν αιώνες για να οικοδομηθούν, διαλύθηκαν​—μερικές φορές μέσα σε εβδομάδες. Και άλλα μεταμορφώθηκαν οριστικά. Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο χάθηκαν παγιωμένες αντιλήψεις που διακρατούνταν επί αιώνες. . . . Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος συνέχισε, επέκτεινε και επιβεβαίωσε αυτή την αλλαγή. Από κοινωνική άποψη, ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν η τελευταία μάχη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου».​—Η Εποχή της Αβεβαιότητας ([The Age of Uncertainty] Βοστώνη, 1977), Τζον Κ. Γκαλμπρέιθ, σ. 133.

«Μισός αιώνας έχει περάσει, και όμως το σημάδι που άφησε η τραγωδία του Μεγάλου Πολέμου [του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ο οποίος άρχισε το 1914] στο σώμα και στην ψυχή των εθνών δεν έχει σβήσει . . . Το μέγεθος αυτού του μαρτυρίου, τόσο από φυσική όσο και από ηθική άποψη, ήταν τέτοιο που τίποτα από όσα έμειναν δεν ήταν όπως προηγουμένως. Η κοινωνία στο σύνολό της: συστήματα διακυβέρνησης, εθνικά σύνορα,  νόμοι, ένοπλες δυνάμεις, διακρατικές σχέσεις, αλλά και ιδεολογίες, η οικογενειακή ζωή, περιουσίες, αξιώματα, προσωπικές σχέσεις​—το καθετί άλλαξε ολοκληρωτικά. . . . Η ανθρωπότητα έχασε τελικά την ισορροπία της και μέχρι σήμερα δεν την έχει επανακτήσει».​—Στρατηγός Σαρλ ντε Γκολ, σε ομιλία του το 1968 (Λε Μοντ [Le Monde], 12 Νοεμβρίου 1968, σ. 9).

Θα υπάρχει κανένας ζωντανός στη γη μετά το τέλος του τωρινού παγκόσμιου συστήματος;

Οπωσδήποτε ναι. Το τέλος του τωρινού παγκόσμιου συστήματος θα έρθει, όχι ως αποτέλεσμα μιας μαζικής εξόντωσης από πυρηνικό πόλεμο, αλλά με μια μεγάλη θλίψη που θα περιλαμβάνει τον «πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοδύναμου». (Αποκ. 16:14, 16) Ο πόλεμος εκείνος δεν θα καταστρέψει τη γη ούτε όλη την ανθρωπότητα.

Ματθ. 24:21, 22: «Τότε θα γίνει μεγάλη θλίψη, τέτοια που δεν έχει συμβεί από την αρχή του κόσμου μέχρι τώρα ούτε πρόκειται να ξανασυμβεί. Και αν δεν συντομεύονταν εκείνες οι ημέρες, δεν θα σωζόταν καμιά σάρκα· αλλά για χάρη των εκλεγμένων θα συντομευτούν εκείνες οι ημέρες». (Επομένως, κάποια «σάρκα», μερικοί από την ανθρωπότητα, θα επιζήσει.)

Παρ. 2:21, 22: «Οι ευθείς θα κατοικήσουν στη γη και οι άμεμπτοι θα απομείνουν σε αυτήν. Όσο για τους πονηρούς, αυτοί θα εκκοπούν από τη γη· και οι δόλιοι θα ξεριζωθούν από αυτήν».

Ψαλμ. 37:29, 34: «Οι δίκαιοι θα γίνουν κάτοχοι της γης και θα κατοικούν για πάντα σε αυτήν. Να ελπίζεις στον Ιεχωβά και να τηρείς την οδό του, και εκείνος θα σε εξυψώσει για να γίνεις κάτοχος της γης. Όταν εκκοπούν οι πονηροί, θα το δεις».

Γιατί επιτρέπει ο Θεός να περάσει τόσος καιρός μέχρι να καταστρέψει τους πονηρούς;

2 Πέτρ. 3:9: «Ο Ιεχωβά δεν αργοπορεί όσον αφορά την υπόσχεσή του, όπως μερικοί θεωρούν την αργοπορία, αλλά είναι υπομονετικός μαζί σας επειδή δεν θέλει να καταστραφεί κανείς αλλά όλοι να φτάσουν σε μετάνοια».

Μάρκ. 13:10: «Σε όλα τα έθνη πρέπει πρώτα να κηρυχτούν τα καλά νέα».

 Ματθ. 25:31, 32, 46: «Όταν έρθει ο Γιος του ανθρώπου [ο Ιησούς Χριστός] με τη δόξα του, και όλοι οι άγγελοι μαζί του, τότε θα καθήσει στον ένδοξο θρόνο του. Και θα συγκεντρωθούν μπροστά του όλα τα έθνη, και αυτός θα χωρίσει τους ανθρώπους τον έναν από τον άλλον, όπως ο ποιμένας χωρίζει τα πρόβατα από τα κατσίκια. Και αυτοί [όσοι δεν αναγνωρίζουν τους πνευματικούς αδελφούς του Χριστού ως εκπροσώπους του ίδιου του Βασιλιά] θα απέλθουν σε αιώνια εκκοπή, αλλά οι δίκαιοι σε αιώνια ζωή».

Βλέπε επίσης σελίδες 418, 419 και 394-397.

“Οι συνθήκες δεν είναι χειρότερες σήμερα· πάντα υπήρχαν πόλεμοι, πείνες, σεισμοί, έγκλημα”

Θα μπορούσατε να απαντήσετε: “Καταλαβαίνω γιατί έχετε αυτή την άποψη. Γεννηθήκαμε σε έναν κόσμο στον οποίο αυτά τα πράγματα αποτελούν καθημερινές ειδήσεις. Αλλά οι ιστορικοί εξηγούν ότι ο 20ός αιώνας ήταν εντελώς διαφορετικός από τους προηγούμενους αιώνες. (Διαβάστε αποσπάσματα από τις  σελίδες 443, 444.)”

Ή θα μπορούσατε να πείτε: “Το γεγονός ότι υπάρχουν πόλεμοι, πείνες, σεισμοί και έγκλημα δεν έχει από μόνο του καθοριστική σημασία. Έχετε παρατηρήσει ότι το σημείο που έδωσε ο Ιησούς ήταν σύνθετο;” Μετά μπορείτε να προσθέσετε: “Δεν είπε ότι οποιοδήποτε από αυτά τα γεγονότα θα αποδείκνυε από μόνο του ότι βρισκόμαστε στις «τελευταίες ημέρες». Αλλά το γεγονός ότι ολόκληρο το σημείο θα γινόταν εμφανές​—και ιδιαίτερα το ότι θα εμφανιζόταν σε παγκόσμια κλίμακα και θα άρχιζε σε ένα έτος προσδιορισμένο από τη Βιβλική χρονολόγηση—​αυτό είναι που έχει καθοριστική σημασία”. (Βλέπε  σελίδες 437-442, επίσης σελίδες 487-490.)

“Πώς ξέρετε ότι κάποια μελλοντική γενιά δεν θα ταιριάξει στην προφητεία ακόμη καλύτερα από αυτή τη γενιά;”

Θα μπορούσατε να απαντήσετε: “Αυτή είναι ενδιαφέρουσα ερώτηση, και η απάντησή της τονίζει το γεγονός ότι πράγματι ζούμε στις «τελευταίες ημέρες». Πώς; Μέρος του σημείου  που έδωσε ο Ιησούς περιλαμβάνει τον πόλεμο μεταξύ εθνών και βασιλειών. Αλλά τι θα συνέβαινε σήμερα αν η εκπλήρωση του σημείου απαιτούσε να περιμένουμε μέχρις ότου ξεσπάσει ένας άλλος ολοκληρωτικός πόλεμος μεταξύ των υπερδυνάμεων; Από έναν τέτοιον πόλεμο θα επιζούσαν ελάχιστοι ή και κανείς. Όπως βλέπετε, λοιπόν, ο σκοπός του Θεού να υπάρξουν επιζώντες δείχνει ότι ζούμε τώρα πολύ κοντά στο τέλος αυτού του παλιού συστήματος”.

Ή θα μπορούσατε να πείτε: “Τα παγκόσμια γεγονότα ταιριάζουν στην προφητεία αυτή όπως ταιριάζει ένα δακτυλικό αποτύπωμα στον κάτοχό του. Δεν μπορεί να υπάρχει κάποιος άλλος με το ίδιο αποτύπωμα. Παρόμοια, το μοτίβο των γεγονότων που άρχισαν το 1914 δεν θα επαναληφθεί σε κάποια μελλοντική γενιά”. Μετά μπορείτε να προσθέσετε: (1) “Όλα όσα αποτελούν το σημείο είναι ήδη εμφανή”. (2) “Ασφαλώς, δεν θέλουμε να μοιάσουμε με τους ανθρώπους της εποχής του Νώε. (Ματθ. 24:37-39)”

“Δεν θα δούμε το τέλος στη διάρκεια της δικής μας ζωής”

Θα μπορούσατε να απαντήσετε: “Αλλά πιστεύετε ότι ο Θεός θα επέμβει κάποια στιγμή, έτσι δεν είναι;” Μετά μπορείτε να προσθέσετε: (1) “Ο μόνος τρόπος για να ξέρει οποιοσδήποτε από εμάς πότε θα γίνει αυτό είναι να μας πληροφορήσει ο ίδιος ο Θεός. Ο Ιησούς ανέφερε καθαρά ότι κανένας άνθρωπος δεν γνωρίζει την ημέρα ή την ώρα, αλλά περιέγραψε με λεπτομέρειες τα πράγματα που θα συνέβαιναν στη διάρκεια της γενιάς κατά την οποία θα ερχόταν το τέλος”. (2) “Η περιγραφή αυτή σχετίζεται με γεγονότα τα οποία γνωρίζετε ο ίδιος προσωπικά. (Αν είναι δυνατόν, συζητήστε λεπτομέρειες του σημείου, χρησιμοποιώντας τα στοιχεία που παρέχουν οι προηγούμενες σελίδες.)”

“Δεν ανησυχώ για αυτά τα πράγματα· ζω το σήμερα”

Θα μπορούσατε να απαντήσετε: “Ασφαλώς, είναι καλό να μην είμαστε υπερβολικά ανήσυχοι για το μέλλον. Αλλά όλοι μας προσπαθούμε να σχεδιάσουμε τη ζωή μας με τέτοιον τρόπο ώστε να προστατέψουμε τον εαυτό μας και τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Τα ρεαλιστικά σχέδια έχουν πρακτική αξία. Η  Αγία Γραφή δείχνει ότι υπάρχουν θαυμάσια πράγματα μπροστά μας, και είναι σοφό να κάνουμε σχέδια για να ωφεληθούμε από αυτά. (Παρ. 1:33· 2 Πέτρ. 3:13)”

“Εγώ δεν κάθομαι να σκέφτομαι όλες αυτές τις κακές συνθήκες· μου αρέσει να είμαι αισιόδοξος για το μέλλον”

Θα μπορούσατε να απαντήσετε: “Είναι ενδιαφέρον ότι ο Ιησούς είπε πως θα υπήρχε βάσιμος λόγος για να είναι οι ακόλουθοί του αισιόδοξοι στην εποχή μας. (Λουκ. 21:31)” Μετά μπορείτε να προσθέσετε: “Αλλά προσέξτε ότι δεν τους λέει να κλείσουν τα μάτια τους στα όσα συμβαίνουν στον κόσμο και να είναι ευτυχισμένοι. Λέει ότι η αισιοδοξία τους θα έπρεπε να στηρίζεται σε γερά θεμέλια· θα ήταν αισιόδοξοι επειδή θα κατανοούσαν τη σημασία των παγκόσμιων γεγονότων και θα γνώριζαν ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα”.