Απέδειξαν οι επιστήμονες ότι οι άνθρωποι υπάρχουν στη γη εδώ και εκατομμύρια χρόνια και όχι απλώς μερικές χιλιάδες χρόνια όπως δείχνει η Αγία Γραφή;

Οι μέθοδοι χρονολόγησης που χρησιμοποιούνται από τους επιστήμονες στηρίζονται σε υποθέσεις που μπορεί να είναι χρήσιμες αλλά συχνά οδηγούν σε πολύ αντιφατικά αποτελέσματα. Συνεπώς, οι χρονολογίες που δίνονται από αυτούς αναθεωρούνται συνεχώς.

Μια έκθεση στο περιοδικό Νέος Επιστήμονας (New Scientist), με ημερομηνία 18 Μαρτίου 1982, λέει: «“Μου φαίνεται απίστευτο  ότι αυτές τις δηλώσεις τις έκανα πριν από έναν μόνο χρόνο”. Αυτό είπε ο Ρίτσαρντ Λίκι στο εκλεκτό ακροατήριο του Βασιλικού Ιδρύματος σε μια διάλεξη που έκανε το βράδυ της περασμένης Παρασκευής. Είχε έρθει για να αποκαλύψει ότι η κοινώς αποδεκτή άποψη, την οποία τόσο πρόσφατα είχε υιοθετήσει στην τηλεοπτική σειρά του BBC Πώς Έγινε ο Άνθρωπος [The Making of Mankind], είναι “προφανώς λανθασμένη σε αρκετά ουσιώδη σημεία”. Συγκεκριμένα, θεωρεί τώρα ότι ο αρχαιότερος πρόγονος του ανθρώπου είναι αρκετά νεότερος από την ηλικία των 15-20 εκατομμυρίων ετών την οποία είχε υποστηρίξει στην τηλεόραση».​—Σ. 695.

Από καιρό σε καιρό αναπτύσσονται νέες μέθοδοι χρονολόγησης. Πόσο αξιόπιστες είναι αυτές; Σχετικά με κάποια που είναι γνωστή ως θερμοφωταύγεια, Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα ([The New Encyclopædia Britannica] 1976, Macropædia, Τόμ. 5, σ. 509) λέει: «Προς το παρόν το κύρος της χρονολόγησης με θερμοφωταύγεια καθορίζεται περισσότερο από τις προσδοκίες παρά από τα επιτεύγματα». Επίσης, το περιοδικό Επιστήμη ([Science] 28 Αυγούστου 1981, σ. 1003) αναφέρει ότι ένας σκελετός που έδειχνε να έχει ηλικία 70.000 χρόνων με τη μέθοδο της ρακεμοποίησης των αμινοξέων έδειξε μόνο 8.300 ή 9.000 χρόνια με τη μέθοδο της ραδιοχρονολόγησης.

Το περιοδικό Πόπιουλαρ Σάιενς ([Popular Science] Νοέμβριος 1979, σ. 81) αναφέρει ότι ο φυσικός Ρόμπερτ Τζέντρι «πιστεύει πως όλες οι χρονολογίες που καθορίστηκαν με ραδιενεργή διάσπαση μπορεί να είναι λανθασμένες​—με διαφορές, όχι μόνο λίγων χρόνων, αλλά τεράστιων χρονικών διαστημάτων». Το άρθρο επισημαίνει ότι οι διαπιστώσεις του θα οδηγούσαν στο συμπέρασμα πως «ο άνθρωπος, αντί να έχει περπατήσει στη γη επί 3,6 εκατομμύρια χρόνια, ίσως να υπάρχει λίγες μόνο χιλιάδες χρόνια».

Πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, πως οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η ηλικία της ίδιας της γης είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από την ηλικία του ανθρώπου. Η Αγία Γραφή δεν διαφωνεί με αυτό.

Υπολογίζονταν οι ηλικίες των ανθρώπων πριν από τον Κατακλυσμό, οι οποίες αναφέρονται στην Αγία Γραφή, με βάση το έτος που έχουμε και εμείς σήμερα;

Αν δεχτούμε ότι τα «χρόνια» πρέπει να διαρκούσαν όσο οι δικοί μας μήνες, τότε ο Ενώς έγινε πατέρας σε ηλικία εφτά χρονών  και ο Κενάν απέκτησε γιο σε ηλικία μόλις πέντε χρονών. (Γέν. 5:9, 12) Αυτό προφανώς είναι αδύνατον.

Η ακριβής χρονολόγηση που παρέχεται σχετικά με τον Κατακλυσμό δείχνει το μήκος των μηνών και των ετών που χρησιμοποιούνταν εκείνη την εποχή. Συγκρίνοντας τα εδάφια Γένεση 7:11, 24 με τα εδάφια 8:3, 4 διαπιστώνουμε ότι πέντε μήνες (από τη 17η του 2ου μήνα ως τη 17η του 7ου μήνα) ισοδυναμούσαν με 150 ημέρες, δηλαδή οι πέντε μήνες είχαν διάρκεια 30 ημερών ο καθένας. Ειδική μνεία γίνεται για έναν «δέκατο μήνα» και για επιπρόσθετες χρονικές περιόδους έπειτα από αυτόν το μήνα πριν από την έλευση του επόμενου χρόνου. (Γέν. 8:5, 6, 8, 10, 12-14) Προφανώς, τα χρόνια τους αποτελούνταν από δώδεκα μήνες διάρκειας 30 ημερών ο καθένας. Από πολύ παλιά, το αυστηρά σεληνιακό ημερολόγιο ρυθμιζόταν περιοδικά για να ταιριάζει με τη διάρκεια του ηλιακού έτους, πράγμα που υποδεικνύεται από το ότι ο λαός του Ισραήλ τηρούσε εποχιακές γιορτές συγκομιδής σε καθορισμένες ημερομηνίες. Με αυτόν τον τρόπο οι γιορτές συνέχιζαν να πέφτουν στην ανάλογη εποχή.​—Λευιτ. 23:39.

Μην ξεχνάτε ότι ο Θεός έφτιαξε τους ανθρώπους να ζουν για πάντα. Το αμάρτημα του Αδάμ ήταν αυτό που οδήγησε στο θάνατο. (Γέν. 2:17· 3:17-19· Ρωμ. 5:12) Αυτοί που έζησαν πριν από τον Κατακλυσμό ήταν πιο κοντά στην τελειότητα από όσο είμαστε εμείς σήμερα, γι’ αυτό και έζησαν πολύ περισσότερο. Όλοι τους όμως πέθαναν μέσα σε χίλια χρόνια.

Γιατί λένε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ότι η Βασιλεία του Θεού εγκαθιδρύθηκε το 1914;

Δύο αποδεικτικοί συλλογισμοί καταλήγουν σε αυτό το έτος: (1) Η Βιβλική χρονολόγηση και (2) τα γεγονότα που λαβαίνουν χώρα από το 1914 σε εκπλήρωση προφητειών. Εδώ θα εξετάσουμε τη χρονολόγηση. Για την εκπλήρωση των προφητειών, βλέπε λήμμα «Τελευταίες Ημέρες».

Διαβάστε τα εδάφια Δανιήλ 4:1-17. Τα εδάφια 20-37 δείχνουν ότι αυτή η προφητεία είχε εκπλήρωση στον Ναβουχοδονόσορα. Έχει όμως και μεγαλύτερη εκπλήρωση. Πώς το γνωρίζουμε αυτό; Τα εδάφια 3 και 17 δείχνουν ότι το όνειρο που έδωσε ο Θεός στον Βασιλιά Ναβουχοδονόσορα σχετίζεται με τη Βασιλεία του  Θεού και την υπόσχεσή του να δώσει αυτή τη Βασιλεία «σε όποιον θέλει . . . ακόμη και [σ]τον πιο ασήμαντο των ανθρώπων». Ολόκληρη η Αγία Γραφή δείχνει ότι ο σκοπός του Ιεχωβά είναι να κυβερνήσει το ανθρώπινο γένος ως εκπρόσωπός Του ο ίδιος ο Γιος του, ο Ιησούς Χριστός. (Ψαλμ. 2:1-8· Δαν. 7:13, 14· 1 Κορ. 15:23-25· Αποκ. 11:15· 12:10) Η περιγραφή της Αγίας Γραφής για τον Ιησού δείχνει ότι αυτός ήταν πράγματι “ο πιο ασήμαντος των ανθρώπων”. (Φιλιπ. 2:7, 8· Ματθ. 11:28-30) Επομένως, αυτό το προφητικό όνειρο υποδεικνύει τον καιρό κατά τον οποίο ο Ιεχωβά θα ανέθετε τη διακυβέρνηση του ανθρωπίνου γένους στον Γιο του.

Τι επρόκειτο να συμβεί μέχρι τότε; Η διακυβέρνηση του ανθρωπίνου γένους, όπως συμβολίστηκε από το δέντρο και το στέλεχος των ριζών του, θα είχε «καρδιά ζώου». (Δαν. 4:16) Στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους θα κυριαρχούσαν κυβερνήσεις που θα εκδήλωναν θηριώδη χαρακτηριστικά άγριων ζώων. Στους σύγχρονους καιρούς, χρησιμοποιείται συχνά ως σύμβολο των Ηνωμένων Πολιτειών ο αετός, το λιοντάρι ως σύμβολο της Βρετανίας και ο δράκος ως σύμβολο της Κίνας. Η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί και αυτή θηρία ως σύμβολα κοσμικών κυβερνήσεων, καθώς και ολόκληρου του παγκόσμιου συστήματος της ανθρώπινης διακυβέρνησης το οποίο είναι κάτω από την επιρροή του Σατανά. (Δαν. 7:2-8, 17, 23· 8:20-22· Αποκ. 13:1, 2) Όπως έδειξε ο Ιησούς στην προφητεία του για την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων, η Ιερουσαλήμ θα “καταπατούνταν από τα έθνη, μέχρι να συμπληρωθούν οι προσδιορισμένοι καιροί των εθνών”. (Λουκ. 21:24) Η «Ιερουσαλήμ» συμβόλιζε τη Βασιλεία του Θεού, διότι οι βασιλιάδες της λεγόταν ότι κάθονταν στο «θρόνο της βασιλείας του Ιεχωβά». (1 Χρον. 28:4, 5· Ματθ. 5:34, 35) Επομένως, οι κυβερνήσεις των εθνών, οι οποίες συμβολίστηκαν από θηρία, θα “καταπατούσαν” το δικαίωμα της Βασιλείας του Θεού να κατευθύνει τις ανθρώπινες υποθέσεις και θα κυβερνούσαν εκείνες υπό την εξουσία του Σατανά.​—Παράβαλε Λουκάς 4:5, 6.

Για πόσο καιρό θα επιτρεπόταν σε τέτοιες κυβερνήσεις να ασκούν αυτή την εξουσία προτού δώσει ο Ιεχωβά τη Βασιλεία στον Ιησού Χριστό; Σύμφωνα με το εδάφιο Δανιήλ 4:16, για “εφτά καιρούς” («εφτά χρόνια», ΜΠΚ, ΛΧ [εδάφιο 13]). Η Αγία Γραφή δείχνει ότι στον υπολογισμό του προφητικού χρόνου η μία ημέρα ισοδυναμεί με  ένα έτος. (Ιεζ. 4:6· Αριθ. 14:34) Πόσες “ημέρες”, λοιπόν, περιλαμβάνονται; Τα εδάφια Αποκάλυψη 11:2, 3 δηλώνουν καθαρά ότι οι 42 μήνες (3 ¹/2 έτη) σε αυτή την προφητεία ισοδυναμούν με 1.260 ημέρες. Τα εφτά έτη θα ήταν το διπλάσιο από αυτό, δηλαδή 2.520 ημέρες. Με εφαρμογή του κανόνα «μία ημέρα για ένα έτος», καταλήγουμε σε 2.520 χρόνια.

Πότε άρχισε η μέτρηση των “εφτά καιρών”; Μετά την εκθρόνιση του Σεδεκία, του τελευταίου βασιλιά της τυπικής Βασιλείας του Θεού στην Ιερουσαλήμ, από τους Βαβυλωνίους. (Ιεζ. 21:25-27) Τελικά, στις αρχές Οκτωβρίου του 607 Π.Κ.Χ. έσβησε και το τελευταίο ίχνος της Ιουδαϊκής κυριαρχίας. Εκείνον τον καιρό ο Ιουδαίος κυβερνήτης Γεδαλίας, που είχε τοποθετηθεί στην εξουσία από τους Βαβυλωνίους, δολοφονήθηκε, και το υπόλοιπο των Ιουδαίων κατέφυγε στην Αίγυπτο. (Ιερεμίας, κεφάλαια 40-43) Η αξιόπιστη Βιβλική χρονολόγηση δείχνει ότι αυτό συνέβη 70 χρόνια πριν από το 537 Π.Κ.Χ., το έτος που επέστρεψαν οι Ιουδαίοι από την εξορία, δηλαδή στις αρχές Οκτωβρίου του 607 Π.Κ.Χ. (Ιερ. 29:10· Δαν. 9:2· για περισσότερες λεπτομέρειες, βλέπε βιβλίο «Ελθέτω η Βασιλεία Σου», σελίδες 186-190.)

Πώς, λοιπόν, υπολογίζεται ο χρόνος μέχρι το 1914; Μετρώντας 2.520 έτη από τις αρχές Οκτωβρίου του 607 Π.Κ.Χ. φτάνουμε στις αρχές Οκτωβρίου του 1914 Κ.Χ., όπως φαίνεται στον πίνακα.

ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΩΝ “ΕΦΤΑ ΚΑΙΡΩΝ”

«Εφτά καιροί» = 7 × 360 = 2.520 χρόνια

Ένας Βιβλικός “καιρός”, ή αλλιώς έτος = 12 × 30 ημέρες = 360. (Αποκ. 11:2, 3· 12:6, 14)

Στην εκπλήρωση των “εφτά καιρών” η κάθε ημέρα ισοδυναμεί με ένα έτος. (Ιεζ. 4:6· Αριθ. 14:34)

Αρχές Οκτωβρίου 607 Π.Κ.Χ. ως 31 Δεκεμβρίου 607 Π.Κ.Χ. = 1/4 του έτους

1 Ιανουαρίου 606 Π.Κ.Χ. ως 31 Δεκεμβρίου 1 Π.Κ.Χ. = 606 χρόνια

1 Ιανουαρίου 1 Κ.Χ. ως 31 Δεκεμβρίου 1913 = 1.913 χρόνια

1 Ιανουαρίου 1914 ως αρχές Οκτωβρίου 1914 = 3/4 του έτους

Σύνολο: 2.520 χρόνια

Τι συνέβη εκείνον τον καιρό; Ο Ιεχωβά εμπιστεύτηκε τη διακυβέρνηση του ανθρωπίνου γένους στον Γιο του, τον Ιησού Χριστό, που δοξάστηκε στους ουρανούς.​—Δαν. 7:13, 14.

Τότε γιατί υπάρχει ακόμη τόση πονηρία στη γη; Μετά την ενθρόνιση του Χριστού, ο Σατανάς και οι δαίμονές του ρίχτηκαν  από τον ουρανό στη γη. (Αποκ. 12:12) Ο Χριστός ως Βασιλιάς δεν προχώρησε να καταστρέψει αμέσως όλους αυτούς που αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν την κυριαρχία του Ιεχωβά και τον ίδιο ως Μεσσία. Αντίθετα, όπως είχε προείπει, επρόκειτο να γίνει ένα παγκόσμιο έργο κηρύγματος. (Ματθ. 24:14) Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα το διαχωρισμό των ανθρώπων όλων των εθνών: τα άτομα που θα αποδειχτούν δίκαια θα λάβουν αιώνια ζωή, ενώ οι πονηροί θα εκκοπούν αιώνια με θάνατο. (Ματθ. 25:31-46) Στο μεταξύ, θα επικρατούσαν οι πολύ δύσκολες συνθήκες που έχουν προλεχθεί για τις «τελευταίες ημέρες». Όπως εξηγείται στο λήμμα «Τελευταίες Ημέρες», αυτά τα γεγονότα συμβαίνουν εμφανώς από το 1914. Όλα όσα προείπε ο Ιησούς θα πραγματοποιηθούν, περιλαμβανομένης και της “μεγάλης θλίψης” που θα σημάνει το τέλος του παρόντος πονηρού κόσμου.​—Ματθ. 24:21, 22.

Πότε θα έρθει το τέλος αυτού του πονηρού κόσμου;

Ο Ιησούς απάντησε: «Σχετικά με εκείνη την ημέρα και την ώρα κανείς δεν γνωρίζει, ούτε οι άγγελοι των ουρανών ούτε ο Γιος, παρά μόνο ο Πατέρας». Ωστόσο, δήλωσε επίσης: «Αληθινά σας λέω ότι αυτή η γενιά δεν πρόκειται να παρέλθει μέχρι να συμβούν όλα αυτά».​—Ματθ. 24:36, 34.

Επίσης, αφού αναφέρει τα γεγονότα που θα συνέβαιναν μετά την εγκαθίδρυση της Βασιλείας του Ιησού Χριστού το 1914, το εδάφιο Αποκάλυψη 12:12 προσθέτει: «Να ευφραίνεστε ουρανοί και όσοι κατοικείτε σε αυτούς! Αλίμονο στη γη και στη θάλασσα, επειδή ο Διάβολος κατέβηκε σε εσάς, έχοντας μεγάλο θυμό, καθώς γνωρίζει ότι έχει μικρό χρονικό διάστημα».