Κεφάλαιο Έντεκα

Προσδώστε Νόημα στη Ζωή σας για Πάντα

ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ και αν ζούμε, ακούμε για επιστημονικές ανακαλύψεις. Βιολόγοι, ωκεανογράφοι και άλλοι εμπλουτίζουν διαρκώς τη γνώση που έχει ο άνθρωπος για τον πλανήτη μας και για τη ζωή σε αυτόν. Ερευνώντας προς μια άλλη κατεύθυνση, αστρονόμοι και φυσικοί μαθαίνουν ολοένα και περισσότερα πράγματα σχετικά με το ηλιακό μας σύστημα, με τα άστρα, ακόμη και με μακρινούς γαλαξίες. Τι δείχνει αυτό;

Πολλοί άνθρωποι που σκέφτονται με διαύγεια συμφωνούν με τον αρχαίο Βασιλιά Δαβίδ: «Οι ουρανοί διακηρύττουν τη δόξα του Θεού, και για το έργο των χεριών του μιλάει το εκπέτασμα». (Ψαλμός 19:1) Είναι αλήθεια ότι μερικοί μπορεί να διαφωνούν ή να λένε πως δεν μπορούν να είναι βέβαιοι. Αλλά εσείς, αφού εξετάσατε τις αποδείξεις που παρουσιάστηκαν σε αυτό το βιβλίο, δεν διακρίνετε ότι είναι πολλοί οι λόγοι για τους οποίους μπορείτε να πιστεύετε ότι υπάρχει Δημιουργός και ότι από αυτόν προέρχεται το σύμπαν μας και η ζωή μας;

Ο απόστολος Παύλος παρατήρησε: «Οι άνθρωποι δεν μπορούν να πουν ότι δεν γνωρίζουν για τον Θεό. Από την αρχή του κόσμου, οι άνθρωποι μπορούσαν να δουν τι είδους πρόσωπο είναι ο Θεός μέσω των πραγμάτων που έφτιαξε. Αυτό δείχνει τη δύναμή Του που διαρκεί για πάντα. Δείχνει ότι Αυτός είναι ο Θεός». (Ρωμαίους 1:20, Η Αγία Γραφή—Μετάφραση Νέας Ζωής [Holy Bible—New Life Version]) Η ύλη που καλύψαμε στα προηγούμενα κεφάλαια σχετικά με τη δημιουργία μάς διευκόλυνε να “δούμε τι είδους πρόσωπο είναι ο Θεός”, να κατανοήσουμε τις «αόρατες ιδιότητές του». (Μετάφραση Νέου Κόσμου) Ωστόσο, το να διακρίνουμε ότι η φυσική δημιουργία αποκαλύπτει  τον Δημιουργό δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός. Γιατί δεν πρέπει;

Πολλοί επιστήμονες έχουν αφοσιωθεί στη μελέτη του σύμπαντος, αλλά εξακολουθούν να νιώθουν ένα κενό και να μη βρίσκουν διαρκές νόημα. Για παράδειγμα, ο φυσικός Στίβεν Γουάινμπεργκ έγραψε: «Όσο περισσότερο κατανοητό φαίνεται το σύμπαν, τόσο φαίνεται άσκοπο». Σχετικά με την άποψη του αστρονόμου Άλαν Ντρέσλερ, το περιοδικό Επιστήμη (Science) είπε: «Όταν οι ερευνητές λένε ότι η κοσμολογία αποκαλύπτει το “νου” ή τη “γραφή” του Θεού, αποδίδουν στο θεϊκό ον κάτι που τελικά μπορεί να είναι το πιο ασήμαντο χαρακτηριστικό του σύμπαντος—τη φυσική του δομή». Ο Ντρέσλερ υπαινίχθηκε ότι αυτό που έχει μεγαλύτερη σπουδαιότητα είναι το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης. Παρατήρησε: «Οι άνθρωποι έπαψαν να πιστεύουν όπως παλιά ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται στο φυσικό κέντρο του [φυσικού] σύμπαντος, αλλά πρέπει να ξαναπιστέψουν ότι είμαστε στο επίκεντρο του νοήματος».

Είναι σαφές ότι ο καθένας μας θα πρέπει να ενδιαφέρεται  ζωηρά να μάθει ποιο είναι το νόημα της ύπαρξής μας. Η απλή παραδοχή του γεγονότος ότι υπάρχει ο Δημιουργός, δηλαδή ο Αριστοτέχνης Σχεδιαστής, και ότι εξαρτόμαστε από αυτόν μπορεί να μη δώσει νόημα στη ζωή μας. Αυτό είναι ιδιαίτερα αληθινό δεδομένου ότι η ζωή μας φαίνεται να είναι σύντομη. Πολλοί αισθάνονται όπως ο Βασιλιάς Μάκβεθ σε ένα από τα έργα του Γουίλιαμ Σέξπιρ:

«Ζωή ’ναι φευγαλέα σκιά, φτωχός θεατρίνος, που

με στόμφο τρώει την ώρα του ’πα στη σκηνή

και πια δεν ξανακούγεται· ένα παραμύθι

που λέει ένας ηλίθιος όλο αχό και πάθος

χωρίς κανένα νόημα».—Μάκβεθ, Πράξη Ε΄, Σκηνή 5.

Σε όλο τον κόσμο, πολλοί άνθρωποι μπορεί να συμφωνούν με αυτά τα λόγια· ωστόσο, όταν αντιμετωπίζουν οι ίδιοι μια σοβαρή κρίση, μπορεί να κραυγάζουν προς τον Θεό για βοήθεια. Ο Ελιού, ένας σοφός άντρας της αρχαιότητας, σχολίασε: «Εξαιτίας του πλήθους των καταδυναστεύσεων κάνουν εκκλήσεις για βοήθεια· κραυγάζουν για υποστήριξη . . . Και όμως κανείς δεν είπε: “Πού είναι ο Θεός, ο Μεγαλειώδης Δημιουργός μου;” . . . Εκείνος διδάσκει εμάς περισσότερο από τα ζώα της γης, και μας κάνει σοφότερους από τα πετούμενα πλάσματα των ουρανών».—Ιώβ 35:9-11.

Τα λόγια του Ελιού επισημαίνουν ότι εμείς οι άνθρωποι δεν είμαστε το αληθινό επίκεντρο του νοήματος. Ο Μεγαλειώδης Δημιουργός μας είναι αυτό το επίκεντρο, και κάθε πραγματικό νόημα που μπορεί να έχει η ύπαρξή μας θα πρέπει λογικά να σχετίζεται με εκείνον και να εξαρτάται από εκείνον. Για να βρούμε αυτό το νόημα και τη βαθιά ικανοποίηση που προκύπτει από αυτό, χρειάζεται να γνωρίσουμε τον Δημιουργό και να εναρμονίσουμε τη ζωή μας με το θέλημά του.

Στραφείτε στον Δημιουργό

Ο Μωυσής το έκανε αυτό. Ο ίδιος παραδέχτηκε με ρεαλισμό: «Αυτές καθαυτές οι ημέρες των χρόνων μας είναι  εβδομήντα χρόνια, και αν υπάρχει ευρωστία, ογδόντα χρόνια· εντούτοις, εμμένουν σε προβλήματα και οδυνηρά πράγματα». Ο Μωυσής δεν κυριεύτηκε από θλίψη και απαισιοδοξία επειδή συνειδητοποίησε αυτό το γεγονός, αλλά βοηθήθηκε να εκτιμήσει πόση αξία έχει το να στραφεί κανείς στον Δημιουργό μας. Ο Μωυσής προσευχήθηκε: «Δείξε μας πώς να μετράμε τις ημέρες μας έτσι ώστε να αποκτήσουμε καρδιά σοφίας. Χόρτασέ μας το πρωί με τη στοργική σου καλοσύνη, για να κραυγάζουμε με ευφροσύνη και να χαιρόμαστε όλες τις ημέρες μας. Και ας είναι πάνω μας η τερπνότητα του Ιεχωβά του Θεού μας».—Ψαλμός 90:10, 12, 14, 17.

“Να είμαστε χορτασμένοι το πρωί”. «Να χαιρόμαστε όλες τις ημέρες μας». “Να είναι πάνω μας η τερπνότητα του Θεού”. Δεν μιλούν αυτές οι φράσεις για άτομα που έχουν βρει νόημα στη ζωή—ένα νόημα που δεν έχουν βρει οι άνθρωποι γενικά;

Μπορούμε να κάνουμε ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση αν κατανοήσουμε τη θέση μας ενώπιον του Δημιουργού. Κατά κάποιον τρόπο, η αυξανόμενη γνώση σχετικά με το σύμπαν μπορεί να μας βοηθήσει. Ο Δαβίδ ρώτησε: «Όταν βλέπω τους ουρανούς σου, τα έργα των δαχτύλων σου, τη σελήνη και τα άστρα που ετοίμασες, τι είναι ο θνητός άνθρωπος και τον θυμάσαι, ή ο γιος του χωματένιου ανθρώπου και τον φροντίζεις;»—Ψαλμός 8:3, 4.

Και δεν πρέπει να αρκεστούμε απλώς στο να αναγνωρίσουμε ότι ο Ιεχωβά δημιούργησε τον ήλιο, τη σελήνη και  τα άστρα, και κατόπιν παρήγαγε άφθονες μορφές ζωής στη γη μαζί με όλη τους την υποδομή. (Νεεμίας 9:6· Ψαλμός 24:2· Ησαΐας 40:26· Ιερεμίας 10:10, 12) Όπως είδαμε πρωτύτερα, το απαράμιλλο όνομα του Ιεχωβά καταδεικνύει ότι αυτός είναι ένας Θεός με σκοπό και είναι ο μόνος που μπορεί να εκτελέσει το θέλημά του στο πλήρες.

Ο Ησαΐας έγραψε: «Αυτός ο αληθινός Θεός, ο Πλάστης της γης και ο Κατασκευαστής της, Αυτός που τη στερέωσε, που δεν τη δημιούργησε μάταια, αλλά την έπλασε για να κατοικείται». Κατόπιν, ο Ησαΐας παρέθεσε τα λόγια του Ιεχωβά: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά και δεν υπάρχει άλλος». (Ησαΐας 45:18) Και ο Παύλος είπε αργότερα για τους Χριστιανούς: «Εμείς είμαστε προϊόν του έργου του και δημιουργηθήκαμε σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού για καλά έργα». Επίκεντρο αυτών των “καλών έργων” αποτελεί το να γνωστοποιούμε την «πολυποίκιλη σοφία του Θεού, σύμφωνα με τον αιώνιο σκοπό» του. (Εφεσίους 2:10· 3:8-11) Μπορούμε και, λογικά, οφείλουμε να έρθουμε κοντά στον Δημιουργό, επιζητώντας να μάθουμε το σκοπό του και να συμβάλουμε σε αυτόν.—Ψαλμός 95:3-6.

Το γεγονός πως αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει στοργικός Δημιουργός που ενδιαφέρεται θα πρέπει να μας υποκινεί σε δράση. Παραδείγματος χάρη, παρατηρήστε πώς σχετίζεται αυτή η αναγνώριση με τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να συμπεριφερόμαστε στους άλλους. «Όποιος διαπράττει απάτη σε βάρος του ασήμαντου έχει ονειδίσει τον Δημιουργό του, αλλά αυτός που δείχνει εύνοια στον φτωχό Τον δοξάζει». «Δεν είναι ένας ο Θεός που μας δημιούργησε; Γιατί φερόμαστε δόλια ο ένας στον άλλον;» (Παροιμίες 14:31· Μαλαχίας 2:10) Συνεπώς, το γεγονός πως αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει Δημιουργός που ενδιαφέρεται θα πρέπει να μας υποκινεί να δείχνουμε μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τα άλλα δημιουργήματά του.

Δεν έχουμε αφεθεί μόνοι καθώς προσπαθούμε να το κάνουμε αυτό. Ο Δημιουργός μπορεί να μας βοηθήσει. Μολονότι  ο Ιεχωβά δεν παράγει τώρα νέα γήινα δημιουργήματα, μπορούμε να πούμε ότι εξακολουθεί να δημιουργεί με έναν άλλον τρόπο. Με ενεργό και παραγωγικό τρόπο βοηθάει τους ανθρώπους που αναζητούν την καθοδήγησή του. Αφού αμάρτησε, ο Δαβίδ ζήτησε το εξής: «Αγνή καρδιά δημιούργησε μέσα μου, Θεέ, και νέο πνεύμα, σταθερό, βάλε μέσα μου». (Ψαλμός 51:10· 124:8) Και η Αγία Γραφή προτρέπει τους Χριστιανούς να “αποβάλουν την παλιά προσωπικότητα” η οποία έχει διαμορφωθεί από τον κόσμο που τους περιβάλλει και να “ντυθούν τη νέα προσωπικότητα η οποία δημιουργήθηκε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού”. (Εφεσίους 4:22-24) Ναι, ο Ιεχωβά μπορεί να δημιουργήσει μια νέα συμβολική καρδιά μέσα στους ανθρώπους, βοηθώντας τους να αναπτύξουν μια προσωπικότητα που αντανακλά τη δική του.

Αλλά αυτά είναι απλώς και μόνο τα αρχικά βήματα. Απαιτείται να προχωρήσουμε βαθύτερα. Ο Παύλος είπε σε μερικούς μορφωμένους Αθηναίους: “Ο Θεός που έκανε τον κόσμο και όλα όσα υπάρχουν σε αυτόν όρισε τους προσδιορισμένους καιρούς για να τον εκζητούν οι άνθρωποι, μήπως και ψηλαφήσουν για αυτόν και τον βρουν, αν και αυτός δεν είναι μακριά από τον καθένα μας”.—Πράξεις 17:24-27.

Το Νόημα Απορρέει από τη Γνώση

Από αυτά που εξετάσαμε, πρέπει να αποσαφηνίστηκε ότι ο Δημιουργός έχει παράσχει άφθονες πληροφορίες μέσω της φυσικής του δημιουργίας και μέσω του εμπνευσμένου Λόγου του, της Αγίας Γραφής. Αυτός μας ενθαρρύνει να αποκτούμε περισσότερη γνώση και ενόραση· μάλιστα προλέγει ότι θα έρθει καιρός κατά τον οποίο «η γη θα γεμίσει από τη γνώση του Ιεχωβά όπως τα νερά σκεπάζουν τη θάλασσα».—Ησαΐας 11:9· 40:13, 14.

Δεν είναι θέλημα του Δημιουργού να περιορίζεται η ικανότητά μας για μάθηση και βελτίωση στο όριο των 70 ή  80 ετών που διαρκεί η ζωή μας. Μπορείτε να το διακρίνετε αυτό από τα πασίγνωστα λόγια του Ιησού: «Ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ, ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο, για να μην καταστραφεί όποιος ασκεί πίστη σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή».—Ιωάννης 3:16.

«Αιώνια ζωή». Δεν πρόκειται για κάτι το φανταστικό. Αντίθετα, η ιδέα της ατέρμονης μονιμότητας εναρμονίζεται με αυτά που πρόσφερε ο Δημιουργός στους αρχικούς μας γονείς, στον Αδάμ και στην Εύα. Εναρμονίζεται με τα επιστημονικά δεδομένα σχετικά με την κατασκευή και τις δυνατότητες του εγκεφάλου μας. Εναρμονίζεται, επίσης, με αυτά που δίδαξε ο Ιησούς Χριστός. Το γεγονός πως η ανθρωπότητα μπορεί να έχει αιώνια ζωή αποτελούσε τον πυρήνα του αγγέλματος του Ιησού. Την τελευταία βραδιά που ήταν στη γη μαζί με τους αποστόλους, ο Ιησούς είπε: «Αυτό σημαίνει αιώνια ζωή, το να αποκτούν γνώση για εσένα, τον μόνο αληθινό Θεό, και για αυτόν που απέστειλες, τον Ιησού Χριστό».—Ιωάννης 17:3.

 Όπως εξετάσαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, η υπόσχεση του Ιησού για αιώνια ζωή θα γίνει πραγματικότητα για εκατομμύρια ανθρώπους ακριβώς εδώ πάνω στη γη. Είναι ολοφάνερο ότι αυτή η προοπτική μπορεί να προσδώσει απεριόριστο νόημα στη ζωή κάποιου. Περιλαμβάνει το να αναπτύξει κάποιος σχέση με τον Δημιουργό. Μια τέτοια σχέση τώρα θέτει τη βάση για την απόκτηση αιώνιας ζωής. Φανταστείτε τους ορίζοντες που θα μπορούσε να σας ανοίξει μια τέτοια ζωή: να μαθαίνετε, να εξερευνάτε και να αποκτάτε εμπειρίες—όλα αυτά χωρίς τους περιορισμούς που επιβάλλουν τώρα οι αρρώστιες και ο θάνατος. (Παράβαλε Ησαΐας 40:28.) Τι θα μπορούσατε ή τι θα θέλατε να κάνετε αν είχατε μια τέτοια ζωή; Εσείς οι ίδιοι γνωρίζετε καλύτερα από κάθε άλλον τα ενδιαφέροντά σας, τα ταλέντα που λαχταράτε να αναπτύξετε και τις απαντήσεις που ψάχνετε να βρείτε. Όταν θα μπορείτε να κάνετε όλα αυτά τα πράγματα, η ζωή σας θα αποκτήσει ακόμη περισσότερο νόημα!

Ο Παύλος είχε βάσιμους λόγους να αναμένει τον καιρό κατά τον οποίο «και η ίδια η δημιουργία θα ελευθερωθεί από την υποδούλωση στη φθορά και θα έχει την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού». (Ρωμαίους 8:21) Εκείνοι που θα αποκτήσουν αυτή την ελευθερία θα βρουν πραγματικό νόημα στη ζωή τώρα και θα έχουν νόημα στη ζωή τους για πάντα, προς δόξα του Θεού.—Αποκάλυψη 4:11.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε όλη τη γη έχουν μελετήσει αυτό το ζήτημα. Είναι πεπεισμένοι ότι υπάρχει Δημιουργός και ότι αυτός ενδιαφέρεται για τους ίδιους και για εσάς. Χαίρονται να βοηθούν άλλους να βρουν αυτό το γερά θεμελιωμένο νόημα της ζωής. Σας προτρέπουμε να ερευνήσετε αυτό το ζήτημα μαζί τους. Αυτό θα προσδώσει νόημα στη ζωή σας για πάντα!

[Πλαίσιο στη σελίδα 185]

Θεός—Με Ποια Έννοια;

«Οι επιστήμονες και ορισμένοι άλλοι μερικές φορές χρησιμοποιούν τη λέξη “Θεός” εννοώντας κάτι τόσο αφηρημένο και απροσδιόριστο, που είναι δύσκολο να διακριθεί από τους νόμους της φύσης», σχολίασε ο Στίβεν Γουάινμπεργκ, ο οποίος βραβεύτηκε με Νόμπελ για την εργασία του σε ό,τι αφορά τις θεμελιώδεις δυνάμεις. Ο ίδιος πρόσθεσε:

«Με αυτή την έννοια, νομίζω ότι η λέξη “Θεός”, όταν χρησιμοποιείται, πρέπει να σημαίνει έναν Θεό που μεριμνά για τον κόσμο, έναν δημιουργό και νομοθέτη, που δεν έχει ορίσει μόνο τους νόμους της φύσης και του σύμπαντος, αλλά επίσης τα πρότυπα του αγαθού και του κακού, κάποιο πρόσωπο που ασχολείται με τις πράξεις μας, με λίγα λόγια κάποιον που αξίζει να λατρεύουμε. Αυτός είναι ο Θεός που ενδιέφερε τον άνθρωπο σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας».—Όνειρα για μια Τελική Θεωρία.

[Εικόνα στη σελίδα 187]

Ο Μωυσής κατανόησε ότι, όσο και αν ζήσουμε, το πραγματικό νόημα της ζωής μας σχετίζεται με τον Δημιουργό

[Εικόνα στη σελίδα 190]

Η ανεύρεση διαρκούς νοήματος στη ζωή ανοίγει μπροστά μας άφθονες προοπτικές