1. Τι είδους ανθρώπους ελκύει ο Ιεχωβά στον εαυτό του, και γιατί πρέπει αυτοί να παραμένουν πνευματικά άγρυπνοι;

«ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ λάτρεις», είπε ο Ιησούς, «θα λατρεύουν τον Πατέρα με πνεύμα και αλήθεια, γιατί ο Πατέρας τέτοιους ανθρώπους αναζητάει για να τον λατρεύουν». (Ιωάννης 4:23) Όταν ο Ιεχωβά βρίσκει τέτοια άτομα—όπως βρήκε εσάς—τα ελκύει στον εαυτό του και στον Γιο του. (Ιωάννης 6:44) Τι τιμή είναι αυτή! Όσοι αγαπούν τη Γραφική αλήθεια, όμως, πρέπει “να βεβαιώνονται για το τι είναι ευπρόσδεκτο στον Κύριο”, διότι ο Σατανάς είναι αριστοτέχνης στην απάτη.—Εφεσίους 5:10· Αποκάλυψη 12:9.

2. Εξηγήστε πώς βλέπει ο Ιεχωβά εκείνους που προσπαθούν να συγχωνεύσουν την αληθινή θρησκεία με την ψεύτικη.

² Αναλογιστείτε αυτό που συνέβη κοντά στο Όρος Σινά όταν οι Ισραηλίτες ζήτησαν από τον Ααρών να τους φτιάξει έναν θεό. Ο Ααρών συγκατένευσε και έφτιαξε ένα χρυσό μοσχάρι αλλά υπαινίχθηκε ότι αυτό συμβόλιζε τον Ιεχωβά. «Αύριο γίνεται γιορτή για τον Ιεχωβά», είπε. Αδιαφόρησε ο Ιεχωβά για αυτή τη συγχώνευση της αληθινής θρησκείας με την ψεύτικη; Όχι. Φρόντισε να θανατωθούν περίπου τρεις χιλιάδες ειδωλολάτρες. (Έξοδος 32:1-6, 10, 28) Ποιο είναι το δίδαγμα; Αν θέλουμε να κρατήσουμε τον εαυτό μας στην αγάπη του Θεού, πρέπει να “μην αγγίζουμε τίποτα ακάθαρτο” και να περιφρουρούμε με ζήλο την αλήθεια από οποιαδήποτε μορφή διαφθοράς.—Ησαΐας 52:11· Ιεζεκιήλ 44:23· Γαλάτες 5:9.

3, 4. Γιατί πρέπει να δίνουμε μεγάλη προσοχή στις Γραφικές αρχές όταν εξετάζουμε δημοφιλή έθιμα και γιορτές;

³ Δυστυχώς, μετά το θάνατο των αποστόλων, οι οποίοι ενεργούσαν ως ανασταλτικός παράγοντας κατά της αποστασίας,  κάποιοι λεγόμενοι Χριστιανοί που δεν είχαν αγάπη για την αλήθεια άρχισαν να υιοθετούν ειδωλολατρικές συνήθειες, γιορτές και «άγιες» ημέρες, τις οποίες ονόμασαν Χριστιανικές. (2 Θεσσαλονικείς 2:7, 10) Ενόσω εξετάζετε μερικές από αυτές τις γιορτές, παρατηρήστε πώς αντανακλούν, όχι το πνεύμα του Θεού, αλλά το πνεύμα του κόσμου. Γενικά μιλώντας, οι κοσμικές γιορτές έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Κάνουν έκκληση στις σαρκικές επιθυμίες και προάγουν ψευδείς θρησκευτικές πεποιθήσεις καθώς και τον πνευματισμό—τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της “Βαβυλώνας της Μεγάλης”. * (Αποκάλυψη 18:2-4, 23) Να θυμάστε, επίσης, ότι ο Ιεχωβά παρατηρούσε προσωπικά τις αηδιαστικές ειδωλολατρικές θρησκευτικές πράξεις από τις οποίες προήλθαν πολλά δημοφιλή έθιμα. Αναμφίβολα θεωρεί αυτού του είδους τις γιορτές εξίσου προσβλητικές σήμερα. Δεν θα πρέπει να είναι η δική του άποψη εκείνη που μετράει περισσότερο για εμάς;—2 Ιωάννη 6, 7.

⁴ Ως αληθινοί Χριστιανοί, γνωρίζουμε ότι ορισμένες γιορτές δεν ευαρεστούν τον Ιεχωβά. Αλλά χρειάζεται να είμαστε σταθερά αποφασισμένοι μέσα στην καρδιά μας να μην έχουμε καμία απολύτως σχέση με αυτές. Μια ανασκόπηση του γιατί ο Ιεχωβά δυσαρεστείται με τέτοιες γιορτές θα ενισχύσει την αποφασιστικότητά μας να αποφεύγουμε οτιδήποτε θα μπορούσε να μας εμποδίσει να παραμείνουμε στην αγάπη του Θεού.

5. Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιησούς δεν γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου;

⁵ Η Αγία Γραφή δεν αναφέρει τίποτα περί εορτασμού των γενεθλίων του Ιησού. Μάλιστα, η ακριβής ημερομηνία της γέννησής του είναι άγνωστη. Μπορούμε, όμως, να είμαστε βέβαιοι ότι δεν γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου, μέσα στο κρύο  του χειμώνα που επικρατεί τότε σε εκείνη την περιοχή. * Κατ’ αρχάς, ο Λουκάς κατέγραψε πως όταν γεννήθηκε ο Ιησούς, κάποιοι «ποιμένες . . . έμεναν στο ύπαιθρο» και φρόντιζαν τα ποίμνιά τους. (Λουκάς 2:8-11) Αν συνήθιζαν να “μένουν στο ύπαιθρο” όλο το χρόνο, το γεγονός αυτό δεν θα είχε και τόση σημασία. Ωστόσο, επειδή στη Βηθλεέμ πέφτει παγωμένη βροχή και χιόνι, τα ποίμνια παραχείμαζαν σε στεγασμένους χώρους, οπότε οι ποιμένες δεν θα «έμεναν στο ύπαιθρο». Επιπρόσθετα, ο Ιωσήφ και η Μαρία πήγαν στη Βηθλεέμ επειδή ο Καίσαρας Αύγουστος είχε διατάξει να γίνει απογραφή. (Λουκάς 2:1-7) Είναι πολύ απίθανο να διέταζε ο Καίσαρας έναν λαό που δυσανασχετούσε με τη ρωμαϊκή διακυβέρνηση να ταξιδέψει στις πόλεις καταγωγής του μέσα στο καταχείμωνο.

6, 7. (α) Πού μπορούν να βρεθούν οι ρίζες πολλών χριστουγεννιάτικων εθίμων; (β) Ποια αντίθεση παρατηρείται ανάμεσα στο γιατί δίνουν οι άνθρωποι κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων και στο γιατί δίνουν οι Χριστιανοί;

⁶ Οι ρίζες των Χριστουγέννων βρίσκονται, όχι στις Γραφές, αλλά σε αρχαίες ειδωλολατρικές γιορτές όπως τα ρωμαϊκά Σατουρνάλια, μια γιορτή αφιερωμένη στον Σατούρνο, το θεό της γεωργίας. Παρόμοια, σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, οι ακόλουθοι του θεού Μίθρα γιόρταζαν στις 25 Δεκεμβρίου τα «γενέθλια του ακατανίκητου ήλιου», όπως λέει η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (New Catholic Encyclopedia). «Τα Χριστούγεννα είχαν την αρχή τους σε μια εποχή που η λατρεία του ήλιου ήταν ιδιαίτερα έντονη στη Ρώμη», περίπου τρεις αιώνες μετά το θάνατο του Χριστού.

⁷ Κατά τη διάρκεια των γιορτών τους, οι ειδωλολάτρες αντάλλασσαν δώρα και συμποσίαζαν—συνήθειες που διατηρούνται και στα πλαίσια των Χριστουγέννων στις ημέρες μας. Ωστόσο, όπως αληθεύει και σήμερα, έτσι και τότε μεγάλο μέρος της ανταλλαγής δώρων στη συγκεκριμένη εορταστική περίοδο δεν γινόταν σε αρμονία με το πνεύμα του εδαφίου  2 Κορινθίους 9:7, το οποίο λέει: «Ο καθένας ας ενεργήσει ακριβώς όπως έχει αποφασίσει στην καρδιά του, όχι απρόθυμα ή αναγκαστικά, γιατί ο Θεός αγαπάει το χαρωπό δότη». Οι αληθινοί Χριστιανοί δίνουν από αγάπη, και δεν θεωρούν ότι πρέπει να δίνουν μόνο κάποια συγκεκριμένη ημερομηνία ούτε περιμένουν δώρα σε αντάλλαγμα. (Λουκάς 14:12-14· Πράξεις 20:35) Επιπρόσθετα, εκτιμούν βαθιά το ότι έχουν ελευθερωθεί από τη φρενίτιδα των Χριστουγέννων καθώς και το ότι έχουν απαλλαχτεί από το βαρύ ζυγό των χρεών που επωμίζονται πολλοί αυτή την περίοδο του χρόνου.—Ματθαίος 11:28-30· Ιωάννης 8:32.

8. Έφεραν οι αστρολόγοι δώρα στον Ιησού για τη γέννησή του; Εξηγήστε.

⁸ Μερικοί ωστόσο ίσως προβάλουν το επιχείρημα: Δεν έφεραν οι αστρολόγοι δώρα στον Ιησού για τη γέννησή του; Όχι. Η προσφορά δώρων από μέρους τους ήταν απλώς ένας τρόπος να υποβάλουν τα σέβη τους σε κάποιο διακεκριμένο πρόσωπο—ένα διαδεδομένο έθιμο στους Βιβλικούς χρόνους. (1 Βασιλέων 10:1, 2, 10, 13· Ματθαίος 2:2, 11) Μάλιστα, οι  αστρολόγοι δεν πήγαν καν τη νύχτα που γεννήθηκε ο Ιησούς. Όταν έφτασαν, ο Ιησούς δεν ήταν βρέφος σε φάτνη, αλλά είχε συμπληρώσει αρκετούς μήνες ζωής και έμενε σε σπίτι.

9. Τι είναι αξιοσημείωτο όσον αφορά τους εορτασμούς γενεθλίων που αναφέρονται στη Γραφή;

⁹ Παρότι η γέννηση ενός βρέφους ήταν ανέκαθεν αιτία μεγάλης χαράς, η Γραφή δεν λέει τίποτα για εορτασμό γενεθλίων από κάποιον υπηρέτη του Θεού. (Ψαλμός 127:3) Μήπως αυτό έγινε απλώς εκ παραδρομής; Όχι, διότι αναφέρονται δύο εορτασμοί γενεθλίων—ενός Φαραώ της Αιγύπτου και του Ηρώδη Αντίπα. (Γένεση 40:20-22· Μάρκος 6:21-29) Και τα δύο περιστατικά, όμως, παρουσιάζονται με αρνητικό τρόπο—ιδιαίτερα το δεύτερο, κατά το οποίο αποκεφαλίστηκε ο Ιωάννης ο Βαφτιστής.

10, 11. Πώς έβλεπαν οι πρώτοι Χριστιανοί τους εορτασμούς γενεθλίων, και γιατί;

 ¹⁰ «Οι πρώτοι Χριστιανοί», παρατηρεί Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου (The World Book Encyclopedia), «τον εορτασμό της γέννησης οποιουδήποτε ατόμου τον θεωρούσαν ειδωλολατρικό έθιμο». Οι αρχαίοι Έλληνες, για παράδειγμα, πίστευαν ότι ο καθένας είχε ένα προστατευτικό πνεύμα το οποίο ήταν παρόν στη γέννησή του και έκτοτε τον πρόσεχε. Εκείνο το πνεύμα «είχε μια μυστικιστική σχέση με το θεό στου οποίου τα γενέθλια γεννιόταν το άτομο», λέει το βιβλίο Το Βάθος της Γνώσης για τα Γενέθλια. Τα γενέθλια έχουν επίσης μακραίωνη και στενή σχέση με την αστρολογία και το ωροσκόπιο.

¹¹ Οι αρχαίοι υπηρέτες του Θεού απέρριπταν τα έθιμα των γενεθλίων, όχι μόνο λόγω της ειδωλολατρικής και πνευματιστικής προέλευσής τους, αλλά πιθανότατα και για λόγους αρχής. Γιατί; Επειδή ήταν ταπεινοί, μετριόφρονες άντρες και γυναίκες που δεν θεωρούσαν τον ερχομό τους στον κόσμο τόσο σημαντικό ώστε να πρέπει να γιορτάζεται. * (Μιχαίας 6:8· Λουκάς 9:48) Απεναντίας, δόξαζαν τον Ιεχωβά και τον ευχαριστούσαν για το πολύτιμο δώρο της ζωής. *—Ψαλμός 8:3, 4· 36:9· Αποκάλυψη 4:11.

12. Πώς μπορεί η ημέρα του θανάτου μας να είναι καλύτερη από την ημέρα της γέννησής μας;

¹² Όταν πεθαίνουν, όλοι οι τηρητές ακεραιότητας είναι ασφαλείς στη μνήμη του Θεού, και η μελλοντική τους ζωή είναι εγγυημένη. (Ιώβ 14:14, 15) Το εδάφιο Εκκλησιαστής 7:1 λέει: «Το όνομα είναι καλύτερο από το καλό λάδι και η ημέρα του θανάτου από την ημέρα της γέννησης». Το «όνομά» μας είναι η καλή φήμη που έχουμε αποκτήσει ενώπιον του Θεού μέσω της πιστής μας υπηρεσίας. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο μόνος αναμνηστικός εορτασμός που οι Χριστιανοί έχουν την εντολή να  τηρούν δεν αφορά μια γέννηση αλλά έναν θάνατο—το θάνατο του Ιησού, του οποίου το έξοχο «όνομα» είναι το κλειδί για τη σωτηρία μας.—Λουκάς 22:17-20· Εβραίους 1:3, 4.

13, 14. Ποιες είναι οι ρίζες των δημοφιλών πασχαλινών εθίμων;

¹³ Παρότι το Πάσχα του Χριστιανικού κόσμου υποτίθεται ότι τιμάει την ανάσταση του Χριστού, στην πραγματικότητα τα έθιμα που σχετίζονται με αυτό έχουν τις ρίζες τους στην ψεύτικη θρησκεία. Πώς συνδέθηκαν τα αβγά και τα κουνέλια με το Πάσχα; Τα αβγά «είναι κατ’ εξοχήν σύμβολα της νέας ζωής και της ανάστασης», λέει η Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica), ενώ ο λαγός και το κουνέλι αποτελούν από παλιά σύμβολα γονιμότητας. Συνεπώς, το Πάσχα είναι στην πραγματικότητα μια τελετή γονιμότητας πρόχειρα μεταμφιεσμένη σε εορτασμό της ανάστασης του Χριστού. *

¹⁴ Υπάρχει περίπτωση να εγκρίνει ο Ιεχωβά τον εορτασμό της ανάστασης του Γιου του μέσω μιας ρυπαρής τελετής γονιμότητας; Ποτέ! (2 Κορινθίους 6:17, 18) Στην πραγματικότητα, οι Γραφές ούτε προστάζουν ούτε επιτρέπουν τον εορτασμό της ανάστασης του Ιησού. Αν κάποιος το κάνει αυτό και μάλιστα τηρώντας τα πασχαλινά έθιμα, είναι διπλά ανόσιος.

15. Ποια είναι η προέλευση του Χαλοουίν, και τι είναι ίσως αξιοσημείωτο όσον αφορά την ημερομηνία που έχει επιλεχθεί για αυτή τη γιορτή;

¹⁵ Γνωστό για τις μάγισσες, τους καλικάντζαρους και διάφορα αλλόκοτα διακοσμητικά και σύμβολα, το Χαλοουίν—το οποίο γιορτάζεται στις 31 Οκτωβρίου ως η παραμονή της γιορτής των Αγίων Πάντων σύμφωνα με το εορτολόγιο της Δυτικής εκκλησίας—προέρχεται από τους αρχαίους Κέλτες της Βρετανίας  και της Ιρλανδίας. Την πανσέληνο που ήταν πλησιέστερη στην 1η Νοεμβρίου, αυτοί γιόρταζαν τη γιορτή Σαμέν, ονομασία η οποία σημαίνει «Το Τέλος του Καλοκαιριού». Πίστευαν ότι, στη διάρκεια της γιορτής Σαμέν, αφαιρούνταν το πέπλο που υπήρχε ανάμεσα στον ανθρώπινο και στον υπερφυσικό κόσμο και ότι τα πνεύματα, και τα καλά και τα κακά, περιπλανιούνταν στη γη. Πίστευαν επίσης πως οι ψυχές των νεκρών επέστρεφαν στα σπίτια τους, και οι οικογένειες άφηναν έξω τροφή και ποτά για τα φαντάσματα που θα τους επισκέπτονταν, ελπίζοντας ότι θα τα κατευνάσουν. Έτσι λοιπόν, όταν τα παιδιά σήμερα ντύνονται σαν φαντάσματα ή μάγισσες και πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι απειλώντας να κάνουν ζημιές αν δεν τους δοθεί κάποιο κέρασμα, διαιωνίζουν εν αγνοία τους τις τελετουργίες της γιορτής Σαμέν.

16, 17. (α) Γιατί πρέπει τα ζευγάρια των Χριστιανών που σχεδιάζουν το γάμο τους να εξετάσουν τα τοπικά γαμήλια έθιμα στο φως των Γραφικών αρχών; (β) Όσον αφορά τα έθιμα που έχουν ορισμένοι, όπως το να ρίχνουν ρύζι ή κάποιο υποκατάστατο, τι πρέπει να λαβαίνουν υπόψη τους οι Χριστιανοί;

¹⁶ Σύντομα, «φωνή γαμπρού και νύφης δεν θα ξανακουστεί ποτέ» στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. (Αποκάλυψη 18:23) Γιατί; Εν μέρει εξαιτίας των πνευματιστικών της πράξεων, οι οποίες μπορούν να μολύνουν έναν γάμο από την ίδια την ημέρα που τελείται.—Μάρκος 10:6-9.

¹⁷ Τα έθιμα ποικίλλουν από χώρα σε χώρα. Μερικά έθιμα που μπορεί να φαίνονται αθώα ίσως έχουν τις ρίζες τους σε βαβυλωνιακές συνήθειες οι οποίες υποτίθεται ότι φέρνουν “καλή τύχη” στους νεόνυμφους ή στους καλεσμένους τους. (Ησαΐας 65:11) Για ορισμένους είναι παράδοση το να ρίχνουν ρύζι ή κάποιο υποκατάστατο. Αυτή η συνήθεια ίσως έχει τις ρίζες της στην αντίληψη ότι η τροφή εξευμένιζε τα κακά πνεύματα και τα εμπόδιζε να βλάψουν τη νύφη και το γαμπρό. Επιπρόσθετα, το ρύζι από παλιά συσχετίζεται μυστικιστικά με τη γονιμότητα, την ευτυχία και τη μακροζωία. Είναι σαφές ότι όλοι όσοι θέλουν να παραμείνουν στην αγάπη του Θεού πρέπει να αποφεύγουν τέτοια μολυσμένα έθιμα.—2 Κορινθίους 6:14-18.

18. Ποιες Γραφικές αρχές πρέπει να καθοδηγούν τόσο το ζευγάρι που σχεδιάζει το γάμο του όσο και τους καλεσμένους;

 ¹⁸ Παρόμοια, οι υπηρέτες του Ιεχωβά αποφεύγουν τις κοσμικές συνήθειες που μπορεί να αφαιρέσουν τη Χριστιανική αξιοπρέπεια από τις γαμήλιες τελετές και δεξιώσεις ή να τραυματίσουν τις συνειδήσεις κάποιων. Για παράδειγμα, αποφεύγουν να βγάζουν λόγους που περιέχουν προσβλητικές, σαρκαστικές εκφράσεις ή σεξουαλικά υπονοούμενα, και δεν κάνουν φάρσες ή σχόλια που μπορεί να φέρουν σε δύσκολη θέση τους νεόνυμφους και άλλους. (Παροιμίες 26:18, 19· Λουκάς 6:31· 10:27) Αποφεύγουν επίσης τις πολυτελείς, «παραμυθένιες» δεξιώσεις οι οποίες αντανακλούν, όχι μετριοφροσύνη, αλλά την «αλαζονική επίδειξη των μέσων διαβίωσης κάποιου». (1 Ιωάννη 2:16) Αν σχεδιάζετε το γάμο σας, μην ξεχνάτε ποτέ ότι ο Ιεχωβά θέλει να θυμάστε πάντοτε αυτή την ξεχωριστή για εσάς ημέρα με χαρά, και όχι να μετανιώνετε για ό,τι έγινε. *

19, 20. Τι λέει μια κοσμική πηγή σχετικά με την προέλευση των προπόσεων, και γιατί δεν είναι αυτό το έθιμο αποδεκτό για τους Χριστιανούς;

¹⁹ Στους γάμους και σε άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις συνηθίζονται πολύ οι προπόσεις. Ο Διεθνής Οδηγός για το Αλκοόλ και τον Πολιτισμό (International Handbook on Alcohol and Culture), έκδοση 1995, λέει: «Οι προπόσεις . . . είναι ενδεχομένως ένα μη θρησκευτικό κατάλοιπο των αρχαίων θυσιαστικών σπονδών κατά τις οποίες πρόσφεραν στους θεούς κάποιο ιερό υγρό . . . σε αντάλλαγμα για μια ευχή, μια προσευχή που συνοψιζόταν με τα λόγια “μακροζωία!” ή “στην υγειά σου!”»

²⁰ Είναι αλήθεια ότι πολλοί άνθρωποι ίσως δεν θεωρούν συνειδητά την πρόποση θρησκευτική ή δεισιδαιμονική χειρονομία. Μολαταύτα, το έθιμο να υψώνουν τα ποτήρια με το κρασί προς τον ουρανό μπορεί να θεωρηθεί αίτημα για ευλογία το οποίο απευθύνεται στον «ουρανό»—σε κάποια υπερανθρώπινη δύναμη—με τρόπο ο οποίος δεν συμφωνεί με αυτόν που περιγράφεται στις Γραφές.—Ιωάννης 14:6· 16:23. *

21. Ποιες δημοφιλείς γιορτές πρέπει να αποφεύγουν οι Χριστιανοί, παρότι αυτές μπορεί να μην περιστρέφονται πάντοτε γύρω από κάποιο συγκεκριμένο θρησκευτικό θέμα, και γιατί;

²¹ Ενδεικτικό της κατακόρυφης πτώσης των προτύπων του σημερινού κόσμου—τάσης την οποία προωθεί είτε άμεσα είτε έμμεσα η Βαβυλώνα η Μεγάλη—είναι το γεγονός ότι μερικές χώρες διοργανώνουν ετήσιες εκδηλώσεις καρναβαλιού ή Μαρντί Γκρα, γιορτές που περιλαμβάνουν χυδαίο χορό και μπορεί μάλιστα να προβάλλουν τον ομοφυλοφιλικό και λεσβιακό τρόπο ζωής. Θα ήταν κατάλληλο να παρευρεθεί σε μια τέτοια εκδήλωση ή να την παρακολουθήσει ένα “άτομο που αγαπάει τον Ιεχωβά”; Θα έδειχνε αυτό γνήσιο μίσος για το κακό; (Ψαλμός 1:1, 2· 97:10) Πόσο καλύτερο είναι να μιμούμαστε τη στάση του ψαλμωδού ο οποίος προσευχήθηκε: «Κάνε τα μάτια μου να προσπερνούν και να μη βλέπουν ό,τι δεν έχει αξία»!—Ψαλμός 119:37.

22. Πότε μπορεί ο Χριστιανός να αποφασίσει με βάση τη συνείδησή του αν θα συμμετάσχει σε έναν εορτασμό ή όχι;

²² Τις ημέρες των κοσμικών γιορτών, ο Χριστιανός πρέπει να προσέχει ώστε η διαγωγή του να μη δίνει στους άλλους την εντύπωση ότι συμμετέχει στη γιορτή. «Είτε τρώτε είτε πίνετε είτε κάνετε οτιδήποτε άλλο», έγραψε ο Παύλος, «να κάνετε τα πάντα για τη δόξα του Θεού». (1 Κορινθίους 10:31· βλέπε το πλαίσιο « Πώς Μπορούμε να Παίρνουμε Σοφές Αποφάσεις».) Από την άλλη πλευρά, αν είναι σαφές ότι ένα έθιμο ή εορτασμός δεν συνδέεται με την ψεύτικη θρησκεία, δεν έχει πολιτικό ή πατριωτικό χαρακτήρα και δεν παραβιάζει Γραφικές αρχές, κάθε Χριστιανός μπορεί να αποφασίσει προσωπικά αν θα συμμετάσχει σε αυτόν. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να λάβει υπόψη τα αισθήματα των άλλων ώστε να μη γίνει αιτία για πρόσκομμα.

23, 24. Πώς μπορούμε να δίνουμε καλή μαρτυρία αναφορικά με τους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά;

²³ Πολλοί άνθρωποι βλέπουν τις ημέρες ορισμένων δημοφιλών γιορτών κυρίως ως ευκαιρίες για να βρεθούν μαζί  οι συγγενείς και οι φίλοι. Γι’ αυτό, αν κάποιος συμπεράνει εσφαλμένα ότι η Γραφική μας θέση είναι άστοργη ή ακραία, μπορούμε να εξηγήσουμε με καλοσύνη ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εκτιμούν τις ωφέλιμες συγκεντρώσεις συγγενών και φίλων. (Παροιμίες 11:25· Εκκλησιαστής 3:12, 13· 2 Κορινθίους 9:7) Απολαμβάνουμε τη συναναστροφή με τους προσφιλείς μας καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, αλλά λόγω της αγάπης μας για τον Θεό και για τους δίκαιους κανόνες του, δεν θέλουμε να αμαυρώνουμε τέτοιες χαρούμενες περιστάσεις με έθιμα που τον προσβάλλουν.—Βλέπε το πλαίσιο « Η Αληθινή Λατρεία Φέρνει τη Μεγαλύτερη Χαρά».

²⁴ Μερικοί Μάρτυρες έχουν εξηγήσει με επιτυχία κάποια σημεία από το κεφάλαιο 16 του βιβλίου Τι Διδάσκει Πράγματι η Αγία Γραφή; * σε άτομα που ρωτούν με ειλικρινές κίνητρο. Να θυμάστε, όμως, ότι στόχος μας είναι να κερδίζουμε καρδιές, όχι λογομαχίες. Γι’ αυτό, να δείχνετε σεβασμό, να παραμένετε πράοι και «ο λόγος σας ας είναι πάντοτε με χάρη, καρυκευμένος με αλάτι».—Κολοσσαείς 4:6.

25, 26. Πώς μπορούν οι γονείς να βοηθούν τα παιδιά τους να αυξάνουν σε πίστη και αγάπη για τον Ιεχωβά;

²⁵ Ως υπηρέτες του Ιεχωβά, είμαστε καλά κατατοπισμένοι. Ξέρουμε γιατί πιστεύουμε και πράττουμε ορισμένα πράγματα καθώς επίσης γιατί απέχουμε από κάποια άλλα. (Εβραίους 5:14) Γι’ αυτό λοιπόν γονείς, διδάξτε τα παιδιά σας να κάνουν λογικούς συλλογισμούς με βάση τις Γραφικές αρχές. Κάνοντάς το αυτό, εποικοδομείτε την πίστη τους, τα βοηθάτε να δίνουν Γραφικές απαντήσεις σε εκείνους που τα ρωτούν για τις πεποιθήσεις τους και τα διαβεβαιώνετε για την αγάπη του Ιεχωβά.—Ησαΐας 48:17, 18· 1 Πέτρου 3:15.

²⁶ Όλοι όσοι λατρεύουν τον Θεό «με πνεύμα και αλήθεια», όχι μόνο αποφεύγουν τις αντιγραφικές γιορτές, αλλά επίσης αγωνίζονται να είναι έντιμοι σε κάθε πτυχή της ζωής. Σήμερα, πολλοί θεωρούν την εντιμότητα μη εφαρμόσιμη. Αλλά όπως θα δούμε στο επόμενο κεφάλαιο, οι οδοί του Θεού είναι πάντα οι καλύτερες.