ΚΑΤΑ την περίοδο των βασιλιάδων του Ισραήλ και του Ιούδα, ήρθε στο προσκήνιο μια ιδιαίτερη ομάδα ανθρώπων—οι προφήτες. Επρόκειτο για ανθρώπους εξαιρετικής πίστης και θάρρους οι οποίοι μετέδιδαν τις εξαγγελίες του Θεού. Εξετάστε τέσσερα σημαντικά θέματα που ανέπτυξαν οι προφήτες του Θεού.

1. Η καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Οι προφήτες του Θεού—ιδιαίτερα ο Ησαΐας και ο Ιερεμίας—άρχισαν να προειδοποιούν πολύ νωρίτερα ότι η Ιερουσαλήμ θα καταστρεφόταν και θα έμενε εγκαταλειμμένη. Με παραστατικά λόγια, αποκάλυψαν γιατί είχε επισύρει η πόλη το θυμό του Θεού. Οι ψεύτικες θρησκευτικές συνήθειες, η διαφθορά και η βία κατέρριπταν τον ισχυρισμό της ότι εκπροσωπούσε τον Ιεχωβά.—2 Βασιλέων 21:10-15· Ησαΐας 3:1-8, 16-26· Ιερεμίας 2:1–3:13.

2. Η αποκατάσταση της αγνής λατρείας. Έπειτα από 70 χρόνια στην εξορία, ο λαός του Θεού θα ελευθερωνόταν από τη Βαβυλώνα. Θα επέστρεφαν στην ερημωμένη πατρίδα τους και θα ανοικοδομούσαν το ναό του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ. (Ιερεμίας 46:27· Αμώς 9:13-15) Περίπου 200 χρόνια πρωτύτερα, ο Ησαΐας προείπε το όνομα του κατακτητή—του Κύρου—ο οποίος θα νικούσε τη Βαβυλώνα και θα επέτρεπε στο λαό του Θεού να αποκαταστήσει την αγνή λατρεία. Ο Ησαΐας περιέγραψε μάλιστα λεπτομερώς τη μοναδική πολεμική στρατηγική που θα ακολουθούσε ο Κύρος.—Ησαΐας 44:24–45:3.

3. Ο ερχομός του Μεσσία και οι εμπειρίες της ζωής του. Ο Μεσσίας θα γεννιόταν στην κωμόπολη Βηθλεέμ. (Μιχαίας 5:2) Θα ήταν ταπεινός και θα έμπαινε στην Ιερουσαλήμ ανεβασμένος σε γαϊδούρι. (Ζαχαρίας 9:9) Μολονότι ήπιος και καλοσυνάτος, θα ήταν αντιδημοφιλής και πολλοί θα τον απέρριπταν. (Ησαΐας 42:1-3· 53:1, 3) Θα υφίστατο βάναυσο θάνατο. Μήπως θα τερματιζόταν τότε η ζωή του για πάντα; Όχι, διότι η θυσία του είχε σκοπό να καταστήσει εφικτή τη συγχώρηση αμαρτιών για πολλούς. (Ησαΐας 53:4, 5, 9-12) Μόνο η ανάστασή του μπορούσε να το επιτελέσει αυτό.

4. Η βασιλική διακυβέρνηση της γης από τον Μεσσία. Οι ατελείς άνθρωποι είναι στην πραγματικότητα ανίκανοι να αυτοκυβερνηθούν ειρηνικά, αλλά ο Μεσσιανικός Βασιλιάς θα αποκαλούνταν Άρχοντας Ειρήνης. (Ησαΐας 9:6, 7· Ιερεμίας 10:23) Υπό τη διακυβέρνησή του, όλοι οι άνθρωποι επρόκειτο να έχουν ειρήνη μεταξύ τους, ακόμη δε και με όλη τη ζωική κτίση. (Ησαΐας 11:3-7) Η αρρώστια θα εξαφανιζόταν. (Ησαΐας 33:24) Ακόμη και ο θάνατος θα καταπινόταν για πάντα. (Ησαΐας 25:8) Στη διάρκεια της διακυβέρνησης του Μεσσία, οι άνθρωποι που είχαν πεθάνει θα ανασταίνονταν σε ζωή στη γη.—Δανιήλ 12:13.

—Βασίζεται στα βιβλία Ησαΐας, Ιερεμίας, Δανιήλ, Αμώς, Μιχαίας και Ζαχαρίας.