1, 2. (α) Ποια αλλόκοτη συμπεριφορά εκδήλωσε ο Ιεζεκιήλ; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του κεφαλαίου.) (β) Τι προέλεγαν οι πράξεις του;

 ΤΑ ΝΕΑ για την αλλόκοτη συμπεριφορά του προφήτη Ιεζεκιήλ διαδίδονται ταχύτατα μεταξύ των εξορίστων Ιουδαίων στη γη της Βαβυλώνας. Επί μια εβδομάδα, ο Ιεζεκιήλ καθόταν σε κατάσταση παραζάλης και αμίλητος ανάμεσα στους εξορίστους. Μετά, εντελώς ξαφνικά, σηκώθηκε και κλείστηκε μέσα στο σπίτι του. Τώρα, ενώ οι γείτονές του κοιτούν απορημένοι, ο προφήτης εμφανίζεται ξανά, παίρνει μια πλίνθο, τη βάζει μπροστά του και χαράζει πάνω της ένα σχέδιο. Στη συνέχεια, χωρίς να πει λέξη, αρχίζει να χτίζει ένα τείχος σε μικρογραφία.​—Ιεζ. 3:10, 11, 15, 24-26· 4:1, 2.

² Το πλήθος, που αναμφίβολα όλο και μεγαλώνει γύρω του, πρέπει να αναρωτιέται: “Μα τι σημαίνουν όλα αυτά;” Μόνο αργότερα θα καταλάβαιναν πλήρως εκείνοι οι Ιουδαίοι εξόριστοι ότι η ανεξήγητη συμπεριφορά του προφήτη Ιεζεκιήλ προέλεγε ένα τρομερό γεγονός που θα εξέφραζε τη δίκαιη αγανάκτηση του Ιεχωβά Θεού. Ποιο ήταν αυτό το γεγονός; Πώς επηρέασε το αρχαίο έθνος του Ισραήλ; Ποια σημασία έχει για όσους ασκούν την αγνή λατρεία σήμερα;

3, 4. (α) Ποιες τρεις πτυχές της κρίσης του Θεού παρουσίασε ο Ιεζεκιήλ; (β) Πώς αναπαρέστησε ο Ιεζεκιήλ την πολιορκία της Ιερουσαλήμ;

³ Γύρω στο 613 Π.Κ.Χ., ο Ιεχωβά έδωσε στον Ιεζεκιήλ την εντολή να παρουσιάσει με σημεία τρεις πτυχές της επερχόμενης κρίσης του Θεού εναντίον της Ιερουσαλήμ. Συγκεκριμένα: την πολιορκία της πόλης, το μαρτύριο των κατοίκων της καθώς και την καταστροφή της πόλης και του λαού της. * Ας εξετάσουμε με περισσότερες λεπτομέρειες αυτές τις τρεις πτυχές.

⁴ Η πολιορκία της Ιερουσαλήμ. Ο Ιεχωβά είπε στον Ιεζεκιήλ: «Πάρε μια πλίνθο και βάλε την μπροστά σου. . . . Πολιόρκησέ την». (Διαβάστε Ιεζεκιήλ 4:1-3) Η πλίνθος αντιπροσώπευε την πόλη της Ιερουσαλήμ, ενώ ο ίδιος ο Ιεζεκιήλ συμβόλιζε τον βαβυλωνιακό στρατό όπως θα τον χρησιμοποιούσε ο Ιεχωβά. Ο Ιεζεκιήλ έλαβε επίσης την οδηγία να κατασκευάσει τείχος και πολιορκητικό πρόχωμα σε μικρογραφία καθώς και πολιορκητικούς κριούς. Όλα αυτά έπρεπε να τα τοποθετήσει γύρω από την πλίνθο. Αντιπροσώπευαν τον πολεμικό εξοπλισμό που θα χρησιμοποιούσαν οι εχθροί της Ιερουσαλήμ όταν θα την περικύκλωναν και θα εξαπέλυαν επίθεση εναντίον της. Για να υποδηλώσει τη σιδηρά ισχύ των στρατιωτών του εχθρού, ο Ιεζεκιήλ έπρεπε να βάλει «ένα σιδερένιο ταψί» ανάμεσα στον ίδιο και στην πόλη. Κατόπιν έστρεψε “το πρόσωπό του εναντίον” της πόλης. Αυτές οι επιθετικές κινήσεις αποτελούσαν «σημείο για τον οίκο του Ισραήλ» ότι επρόκειτο να συμβεί το αδιανόητο. Ο Ιεχωβά θα χρησιμοποιούσε έναν εχθρικό στρατό για να πολιορκήσει την Ιερουσαλήμ, τη σπουδαιότερη πόλη του λαού Του, στην οποία βρισκόταν ο ναός Του!

5. Περιγράψτε πώς παρουσίασε ο Ιεζεκιήλ τι θα συνέβαινε στους κατοίκους της Ιερουσαλήμ.

⁵ Το μαρτύριο των κατοίκων της Ιερουσαλήμ. Ο Ιεχωβά πρόσταξε τον Ιεζεκιήλ: «Πρέπει να πάρεις σιτάρι, κριθάρι, κουκιά, φακές, κεχρί και αγριοσίταρο . . . και να τα κάνεις ψωμί. . . . Θα ζυγίζεις και θα τρως 20 σίκλους τροφής την ημέρα». Ο Ιεχωβά στη συνέχεια εξήγησε: «Εγώ κάνω να διακοπεί η προμήθεια τροφίμων». (Ιεζ. 4:9-16) Σε αυτή τη σκηνή, ο Ιεζεκιήλ δεν αντιπροσώπευε πλέον τον βαβυλωνιακό στρατό, αλλά ανέλαβε τον ρόλο των κατοίκων της Ιερουσαλήμ. Οι πράξεις του προέλεγαν ότι εξαιτίας της επερχόμενης πολιορκίας τα αποθέματα τροφής σταδιακά θα εξαντλούνταν. Εκείνον τον καιρό, το ψωμί θα φτιαχνόταν με ένα ασυνήθιστο μείγμα υλικών, πράγμα που υποδήλωνε ότι οι άνθρωποι θα ήταν αναγκασμένοι να τρώνε ό,τι βρίσκουν. Τι έκταση θα έπαιρνε ο λιμός; Σαν να απευθυνόταν ευθέως στους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, ο Ιεζεκιήλ είπε: «Οι πατέρες ανάμεσά σου θα φάνε τους γιους τους και οι γιοι θα φάνε τους πατέρες τους». Στο τέλος, πολλοί θα υπέφεραν από «τα φονικά βέλη της πείνας», με αποτέλεσμα «να αργοσβήνουν».​—Ιεζ. 4:17· 5:10, 16.

6. (α) Ποιους δύο ρόλους έπαιξε ταυτόχρονα ο Ιεζεκιήλ; (β) Τι υποδήλωνε η εντολή που έδωσε ο Θεός στον Ιεζεκιήλ να “ζυγίσει τις τρίχες και να τις χωρίσει σε τμήματα”;

⁶ Η καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του λαού της. Σε αυτό το τμήμα της προφητικής αναπαράστασης, ο Ιεζεκιήλ έπαιξε ταυτόχρονα δύο ρόλους. Πρώτον, αναπαρέστησε αυτό που θα έκανε ο Ιεχωβά. Εκείνος του είπε: «Πάρε ένα κοφτερό σπαθί για να το  χρησιμοποιήσεις όπως το ξυράφι του κουρέα». (Διαβάστε Ιεζεκιήλ 5:1, 2) Το χέρι του Ιεζεκιήλ που χρησιμοποίησε το σπαθί εξεικόνιζε το χέρι του Ιεχωβά, δηλαδή την κρίση του όπως εκφράστηκε μέσω του βαβυλωνιακού στρατού. Δεύτερον, ο Ιεζεκιήλ αναπαρέστησε αυτά που θα περνούσαν οι Ιουδαίοι. Ο Ιεχωβά τού είπε: «Ξύρισε το κεφάλι σου και τη γενειάδα σου». Το ξύρισμα του κεφαλιού του συμβόλιζε την επίθεση και τον αφανισμό που θα υφίσταντο οι Ιουδαίοι. Επιπλέον, η εντολή να “πάρει ζυγαριά για να ζυγίσει τις τρίχες και να τις χωρίσει σε τμήματα” υποδήλωνε ότι η κρίση του Ιεχωβά εναντίον της Ιερουσαλήμ δεν θα εκτελούνταν με άναρχο τρόπο, αλλά στοχευμένα και σχολαστικά.

7. Γιατί είπε ο Ιεχωβά στον Ιεζεκιήλ να χωρίσει τις τρίχες σε τρία τμήματα και να χρησιμοποιήσει κάθε τμήμα διαφορετικά;

 ⁷ Γιατί είπε ο Ιεχωβά στον Ιεζεκιήλ να χωρίσει τις τρίχες σε τρία τμήματα και να κάνει κάτι διαφορετικό με κάθε τμήμα; (Διαβάστε Ιεζεκιήλ 5:7-12) Ο Ιεζεκιήλ έκαψε το ένα τμήμα «μέσα στην πόλη» για να δείξει σε όσους τον παρατηρούσαν ότι μερικοί κάτοικοι της Ιερουσαλήμ θα πέθαιναν μέσα στην πόλη. Το άλλο τμήμα το χτύπησε με το σπαθί «ολόγυρα στην πόλη» για να δείξει ότι κάποιοι κάτοικοι θα θανατώνονταν έξω από την πόλη. Το τελευταίο το σκόρπισε στον άνεμο για να δείξει ότι θα υπήρχαν και κάποιοι κάτοικοι που θα διασκορπίζονταν ανάμεσα στα έθνη, αλλά ένα «σπαθί» θα τους “καταδίωκε”. Επομένως, όπου και αν κατέληγαν, δεν θα έβρισκαν ειρήνη.

8. (α) Ποια αχτίδα ελπίδας περιείχε η αναπαράσταση του Ιεζεκιήλ; (β) Πώς επαληθεύτηκε η προφητική δήλωση για τις «λίγες τούφες»;

⁸ Παρ’ όλα αυτά, η προφητική αναπαράσταση του Ιεζεκιήλ περιείχε και μια αχτίδα ελπίδας. Αναφερόμενος στις τρίχες που είχε ξυρίσει ο Ιεζεκιήλ, ο Ιεχωβά τού είπε: «Να πάρεις λίγες τούφες και να τις τυλίξεις στις πτυχώσεις του ρούχου σου». (Ιεζ. 5:3) Αυτή η εντολή έδειχνε ότι μερικοί από τους Ιουδαίους που θα διασκορπίζονταν ανάμεσα στα έθνη θα διαφυλάσσονταν. Ορισμένοι από εκείνες τις «λίγες τούφες» θα ήταν μεταξύ των εξορίστων που θα επέστρεφαν στην Ιερουσαλήμ μετά την 70χρονη αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα. (Ιεζ. 6:8, 9· 11:17) Επαληθεύτηκε εκείνη η προφητική δήλωση; Ναι. Κάποια χρόνια μετά το τέλος της βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας, ο προφήτης Αγγαίος ανέφερε ότι μερικοί από τους διασκορπισμένους Ιουδαίους είχαν όντως επιστρέψει στην Ιερουσαλήμ. Ήταν «οι ηλικιωμένοι που είχαν δει τον προηγούμενο οίκο», δηλαδή τον ναό του Σολομώντα. (Έσδρ. 3:12· Αγγ. 2:1-3) Ο Ιεχωβά φρόντισε να διαφυλαχτεί η αγνή λατρεία, όπως ακριβώς είχε υποσχεθεί. Περαιτέρω λεπτομέρειες για αυτή την αποκατάσταση θα δούμε στο Κεφάλαιο 9.​—Ιεζ. 11:17-20.

9, 10. Ποια σημαντικά γεγονότα που προειπώθηκαν για το μέλλον μας μάς φέρνουν στον νου οι προφητικές αναπαραστάσεις του Ιεζεκιήλ;

⁹ Τα γεγονότα που αναπαρέστησε ο Ιεζεκιήλ μάς φέρνουν στον νου τα σημαντικά γεγονότα που προλέγει ο Λόγος του Θεού για το μέλλον μας. Ποια είναι μερικά από αυτά; Όπως και στην περίπτωση της αρχαίας πόλης της Ιερουσαλήμ, ο Ιεχωβά θα χρησιμοποιήσει κοσμικές δυνάμεις για να κάνουν το αδιανόητο​—να επιτεθούν σε όλες τις οργανώσεις της ψεύτικης θρησκείας στη γη.  (Αποκ. 17:16-18) Όπως η καταστροφή της Ιερουσαλήμ ήταν «μια μοναδική συμφορά», έτσι και η «μεγάλη θλίψη» που θα κορυφωθεί με τον πόλεμο του Αρμαγεδδώνα θα είναι ένα γεγονός που «δεν έχει συμβεί» ποτέ στο παρελθόν.​—Ιεζ. 5:9· 7:5· Ματθ. 24:21.

¹⁰ Ο Λόγος του Θεού δείχνει ότι οι περισσότεροι υποστηρικτές της ψεύτικης θρησκείας ως άτομα θα επιζήσουν από την επερχόμενη καταστροφή των θρησκευτικών οργανώσεων. Γεμάτοι φόβο, αυτοί οι επιζώντες μαζί με άλλους ανθρώπους κάθε τάξης θα ψάχνουν μέρος να κρυφτούν. (Ζαχ. 13:4-6· Αποκ. 6:15-17) Η κατάστασή τους μας θυμίζει αυτό που συνέβη στους κατοίκους της αρχαίας Ιερουσαλήμ που επέζησαν από την καταστροφή της και σκορπίστηκαν «στον άνεμο». Όπως είδαμε στην  παράγραφο 7, αν και προσωρινά γλίτωσαν τη ζωή τους, ο Ιεχωβά “τράβηξε σπαθί για να τους καταδιώξει”. (Ιεζ. 5:2) Παρόμοια, σε όποια κρυψώνα και αν τρέξουν οι επιζώντες από την επίθεση στη θρησκεία, δεν θα προφυλαχτούν από το σπαθί του Ιεχωβά. Στον Αρμαγεδδώνα, θα θανατωθούν μαζί με όλους τους άλλους που μοιάζουν με κατσίκια.​—Ιεζ. 7:4· Ματθ. 25:33, 41, 46· Αποκ. 19:15, 18.

11, 12. (α) Πώς επηρεάζει η κατανόηση της προφητείας του Ιεζεκιήλ για την πολιορκία της Ιερουσαλήμ την άποψή μας για τη διακονία σήμερα; (β) Ποια αλλαγή ίσως επέλθει στο έργο κηρύγματος και στο άγγελμά μας;

¹¹ Πώς επηρεάζει η κατανόηση αυτής της προφητείας την άποψή μας για τη διακονία και τον επείγοντα χαρακτήρα της; Μας εντυπώνει την ανάγκη να κάνουμε σήμερα ό,τι καλύτερο μπορούμε για να βοηθήσουμε και άλλους ανθρώπους να γίνουν υπηρέτες του Ιεχωβά. Γιατί; Ο καιρός που απομένει για να “κάνουμε μαθητές από όλα τα έθνη” είναι περιορισμένος. (Ματθ. 28:19, 20· Ιεζ. 33:14-16) Όταν ξεκινήσει η επίθεση “του ραβδιού” (των κοσμικών δυνάμεων) εναντίον της θρησκείας, δεν θα κηρύττουμε πλέον άγγελμα σωτηρίας. (Ιεζ. 7:10) Όσον αφορά τη μετάδοση των καλών νέων, θα γίνουμε “άλαλοι”, όπως ακριβώς και ο Ιεζεκιήλ έγινε άλαλος, δηλαδή σταμάτησε να διακηρύττει τα αγγέλματά του, κάποια περίοδο στη διάρκεια της διακονίας του. (Ιεζ. 3:26, 27· 33:21, 22) Πράγματι, μετά την καταστροφή της ψεύτικης θρησκείας, οι άνθρωποι κατά μία έννοια θα ζητούν εναγωνίως «όραμα από κάποιον προφήτη», αλλά δεν πρόκειται να τους δοθούν ζωοσωτήριες οδηγίες. (Ιεζ. 7:26) Ο καιρός για να λάβει κάποιος τέτοια εκπαίδευση και να γίνει μαθητής του Χριστού θα έχει παρέλθει.

¹² Εντούτοις, δεν θα πάψουμε να υπηρετούμε ως κήρυκες. Γιατί το λέμε αυτό; Στη διάρκεια της μεγάλης θλίψης, ίσως αρχίσουμε να διακηρύττουμε ένα άγγελμα κρίσης, το οποίο θα μοιάζει με πληγή χαλαζιού. Αυτό το άγγελμα θα δείχνει ξεκάθαρα ότι το τέλος του πονηρού κόσμου κατέφθασε την ανθρωπότητα.​—Αποκ. 16:21.

13. Γιατί είπε ο Ιεχωβά στον Ιεζεκιήλ να πλαγιάσει στο αριστερό πλευρό του και κατόπιν στο δεξί πλευρό του;

¹³ Ο Ιεζεκιήλ δεν προείπε απλώς πώς θα καταστρεφόταν η Ιερουσαλήμ, αλλά επίσης έδειξε με αναπαράσταση πότε θα συνέβαινε αυτό. Ο Ιεχωβά τού είπε να πλαγιάσει στο αριστερό πλευρό του 390 ημέρες και στο δεξί πλευρό του 40 ημέρες. Κάθε ημέρα αντιπροσώπευε  ένα έτος. (Διαβάστε Ιεζεκιήλ 4:4-6· Αριθ. 14:34) Αυτή η αναπαράσταση, την οποία ο Ιεζεκιήλ πιθανότατα πραγματοποιούσε μόνο κάποιο διάστημα κάθε ημέρα, υποδείκνυε ακριβώς το έτος που θα καταστρεφόταν η Ιερουσαλήμ. Τα 390 χρόνια της ενοχής του Ισραήλ προφανώς άρχισαν το 997 Π.Κ.Χ., το έτος κατά το οποίο το 12φυλο βασίλειο διαιρέθηκε στα δύο. (1 Βασ. 12:12-20) Τα 40 χρόνια της αμαρτίας του Ιούδα πιθανώς άρχισαν το 647 Π.Κ.Χ. Εκείνο το έτος διορίστηκε προφήτης ο Ιερεμίας προκειμένου να προειδοποιήσει απερίφραστα το βασίλειο του Ιούδα για την επερχόμενη καταστροφή του. (Ιερ. 1:1, 2, 17-19· 19:3, 4) Συνεπώς, και οι δύο χρονικές περίοδοι θα τελείωναν το 607 Π.Κ.Χ., ακριβώς το έτος κατά το οποίο επήλθε η πτώση και η καταστροφή της Ιερουσαλήμ, όπως είχε προείπει ο Ιεχωβά. *

14. (α) Πώς έδειξε ο Ιεζεκιήλ ότι πίστευε πως ο Ιεχωβά είναι συνεπέστατος; (β) Τι θα προηγούνταν της καταστροφής της Ιερουσαλήμ;

¹⁴ Τον καιρό που ο Ιεζεκιήλ έλαβε την προφητεία για τις 390 ημέρες και τις 40 ημέρες, ίσως να μη διέκρινε ποιο ακριβώς έτος θα ερχόταν το τέλος της Ιερουσαλήμ. Ωστόσο, τα χρόνια που  προηγήθηκαν της καταστροφής, εκείνος προειδοποιούσε επανειλημμένα τους Ιουδαίους για την επερχόμενη κρίση του Ιεχωβά. «Το τέλος έχει έρθει τώρα πάνω σου», διακήρυττε. (Διαβάστε Ιεζεκιήλ 7:3, 5-10) Ο Ιεζεκιήλ δεν είχε καμιά αμφιβολία ότι ο Ιεχωβά θα αποδεικνυόταν συνεπέστατος. (Ησ. 46:10) Ο προφήτης προείπε επίσης τι είδους γεγονότα θα προηγούνταν της καταστροφής της Ιερουσαλήμ: «Θα έρχονται απανωτές συμφορές». Αυτά τα γεγονότα, με τη σειρά τους, θα οδηγούσαν στην κατάρρευση των κοινωνικών, των θρησκευτικών και των κυβερνητικών δομών.​—Ιεζ. 7:11-13, 25-27.

15. Ποια τμήματα της προφητείας του Ιεζεκιήλ άρχισαν να εκπληρώνονται από το 609 Π.Κ.Χ. και έπειτα;

¹⁵ Λίγα χρόνια αφότου ο Ιεζεκιήλ διακήρυξε την πτώση της Ιερουσαλήμ, η προφητεία άρχισε να εκπληρώνεται. Το 609 Π.Κ.Χ., ο Ιεζεκιήλ έμαθε ότι η επίθεση εναντίον της Ιερουσαλήμ είχε ξεκινήσει. Τότε, ο ήχος της σάλπιγγας καλούσε τους κατοίκους να βγουν και να υπερασπιστούν την πόλη τους αλλά, όπως είχε προείπει ο Ιεζεκιήλ, “κανείς δεν πήγαινε στη μάχη”. (Ιεζ. 7:14) Οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ δεν συσπειρώθηκαν για να υπερασπιστούν την πόλη τους από τους Βαβυλώνιους εισβολείς. Μερικοί Ιουδαίοι μπορεί να πίστευαν ότι ο Ιεχωβά επρόκειτο να παρέμβει για να τους σώσει. Άλλωστε το είχε ξανακάνει όταν οι Ασσύριοι απειλούσαν ότι θα καταλάβουν την Ιερουσαλήμ. Σε εκείνη την περίπτωση, ένας άγγελος του Ιεχωβά κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του στρατού τους. (2 Βασ. 19:32) Αλλά αυτή τη φορά δεν ήρθε καμιά αγγελική βοήθεια. Ύστερα από λίγο, η πολιορκημένη πόλη θύμιζε «τσουκάλι» που είχε στηθεί «πάνω στη φωτιά», ενώ οι κάτοικοί της είχαν πιαστεί σαν «κομμάτια κρέατος» μέσα σε αυτό. (Ιεζ. 24:1-10) Έπειτα από μια μαρτυρική πολιορκία 18 μηνών, η Ιερουσαλήμ καταστράφηκε.

16. Πώς μπορούμε εμείς σήμερα να δείξουμε ότι πιστεύουμε πως ο Ιεχωβά είναι συνεπέστατος;

¹⁶ Τι μαθαίνουμε από αυτό το τμήμα της προφητείας του Ιεζεκιήλ; Μήπως μας θυμίζει το άγγελμά μας και την αντίδραση εκείνων στους οποίους κηρύττουμε; Ο Ιεχωβά έχει αποφασίσει πότε θα λάβει χώρα η επικείμενη καταστροφή της ψεύτικης θρησκείας, και για άλλη μια φορά θα αποδειχτεί συνεπέστατος. (2 Πέτρ. 3:9, 10· Αποκ. 7:1-3) Εμείς δεν γνωρίζουμε την ακριβή ημερομηνία αυτού του γεγονότος. Αλλά σύμφωνα με την εντολή που έχουμε λάβει από τον Ιεχωβά, εξακολουθούμε σαν τον Ιεζεκιήλ να προειδοποιούμε επανειλημμένα τους ανθρώπους λέγοντας: «Το τέλος έχει έρθει τώρα πάνω σου». Γιατί χρειάζεται να επαναλαμβάνουμε αυτό το άγγελμα; Για τον ίδιο λόγο που χρειαζόταν και ο Ιεζεκιήλ να το κάνει αυτό. * Οι περισσότεροι στους οποίους διακήρυττε την προφητεία του Θεού για την πτώση της Ιερουσαλήμ δεν πίστεψαν. (Ιεζ. 12:27, 28) Αλλά αργότερα, μερικοί Ιουδαίοι εξόριστοι στη Βαβυλώνα επέδειξαν δίκαιη κατάσταση καρδιάς και επέστρεψαν στην πατρίδα τους. (Ησ. 49:8) Παρόμοια και σήμερα, πολλοί αρνούνται να  πιστέψουν ότι αυτός ο κόσμος θα φτάσει στο τέλος του. (2 Πέτρ. 3:3, 4) Παρ’ όλα αυτά, μέχρι να εκπνεύσει η διορία που έχει δοθεί για να δεχτούν οι άνθρωποι το άγγελμα του Θεού, εμείς θα βοηθάμε τα ειλικρινή άτομα να βρουν τον δρόμο που οδηγεί στη ζωή.​—Ματθ. 7:13, 14· 2 Κορ. 6:2.

17. Ποιες συνθήκες και γεγονότα θα δούμε στη διάρκεια της επερχόμενης μεγάλης θλίψης;

¹⁷ Η προφητεία του Ιεζεκιήλ μάς υπενθυμίζει επίσης ότι, όταν θα λάβει χώρα η επερχόμενη επίθεση στις θρησκευτικές οργανώσεις, τα μέλη των εκκλησιών δεν πρόκειται “να πάνε στη μάχη” για να υπερασπιστούν τη θρησκεία. Αντ’ αυτού, καθώς θα αρχίσουν να συνειδητοποιούν ότι η κραυγή «Κύριε, Κύριε», με την οποία θα ζητούν βοήθεια, πέφτει στο κενό, “τα χέρια τους θα παραλύσουν” και θα τους πιάσει «ανατριχίλα». (Ιεζ. 7:3, 14, 17, 18· Ματθ. 7:21-23) Τι άλλο θα κάνουν; (Διαβάστε Ιεζεκιήλ 7:19-21) Ο Ιεχωβά λέει: «Θα ρίξουν το ασήμι τους στους δρόμους». Αυτή η δήλωση αναφορικά με τους κατοίκους της αρχαίας Ιερουσαλήμ περιγράφει επίσης γλαφυρά τι θα συμβεί κατά τη διάρκεια της μεγάλης θλίψης. Εκείνον  τον καιρό, οι άνθρωποι θα συνειδητοποιήσουν ότι τα χρήματα δεν μπορούν να τους σώσουν από την επερχόμενη συμφορά.

18. Ποιο δίδαγμα για τις προτεραιότητες αντλούμε από την προφητεία του Ιεζεκιήλ;

¹⁸ Διακρίνετε κάποιο δίδαγμα για εμάς σε αυτό το τμήμα της προφητείας του Ιεζεκιήλ; Διδασκόμαστε ότι χρειάζεται να θέτουμε τις σωστές προτεραιότητες. Σκεφτείτε το εξής: Μόνο αφού συνειδητοποίησαν οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ ότι είχε φτάσει το τέλος της πόλης τους και της ζωής τους και ότι τα υλικά αγαθά δεν μπορούσαν να τους σώσουν, μόνο τότε άλλαξαν ριζικά τις προτεραιότητές τους. Πέταξαν τα αποκτήματά τους και άρχισαν να ζητούν «όραμα από κάποιον προφήτη»​—αλλά πλέον ήταν πολύ αργά. (Ιεζ. 7:26) Αντιθέτως, εμείς έχουμε ήδη αντιληφθεί πλήρως ότι το τέλος αυτού του πονηρού κόσμου είναι πολύ κοντά. Γι’ αυτό, η πίστη μας στις υποσχέσεις του Θεού μάς έχει υποκινήσει να θέσουμε τις σωστές προτεραιότητες στη ζωή. Ως αποτέλεσμα, επιδιώκουμε δραστήρια να αποκτήσουμε πνευματικά πλούτη, τα οποία έχουν διαρκή αξία και δεν θα ριχτούν ποτέ «στους δρόμους».​—Διαβάστε Ματθαίος 6:19-21, 24.

19. Πώς επηρεάζουν εμάς σήμερα οι προφητικές εξαγγελίες του Ιεζεκιήλ;

¹⁹ Συνοψίζοντας, πώς επηρεάζουν εμάς σήμερα οι προφητικές δηλώσεις του Ιεζεκιήλ σχετικά με την πτώση της Ιερουσαλήμ; Μας υπενθυμίζουν ότι ο χρόνος που απομένει για να βοηθήσουμε και άλλους να γίνουν υπηρέτες του Θεού είναι περιορισμένος. Επομένως, επιτελούμε το έργο μαθήτευσης με το αίσθημα του επείγοντος. Χαιρόμαστε πάρα πολύ όταν ειλικρινή άτομα αρχίζουν να λατρεύουν τον Πατέρα μας, τον Ιεχωβά. Ωστόσο, ακόμα και σε εκείνους που δεν κάνουν αυτό το βήμα, εμείς εξακολουθούμε να δίνουμε την προειδοποίηση που έδινε και ο Ιεζεκιήλ στους ανθρώπους των ημερών του: «Το τέλος έχει έρθει τώρα πάνω σου». (Ιεζ. 3:19, 21· 7:3) Ταυτόχρονα, είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά και να κρατάμε την αγνή λατρεία του πρώτη και πάνω από όλα στη ζωή μας.​—Ψαλμ. 52:7, 8· Παρ. 11:28· Ματθ. 6:33.