Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20

«Μοιράστε τη Γη ως Κληρονομιά»

«Μοιράστε τη Γη ως Κληρονομιά»

ΙΕΖΕΚΙΗΛ 45:1

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ: Η διαμοίραση της γης και η σημασία της

1, 2. (α) Ποιες οδηγίες λαβαίνει ο Ιεζεκιήλ από τον Ιεχωβά; (β) Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε;

 ΜΕ ΤΟ όραμα που μόλις είδε ο Ιεζεκιήλ, οι σκέψεις του πρέπει να ταξίδεψαν γύρω στα 900 χρόνια πίσω, στην εποχή του Μωυσή και του Ιησού του Ναυή. Τότε ο Ιεχωβά περιέγραψε στον Μωυσή τα όρια της Υποσχεμένης Γης και αργότερα είπε στον Ιησού του Ναυή πώς έπρεπε να διαμοιραστεί η γη στις φυλές του Ισραήλ. (Αριθ. 34:1-15· Ιησ. Ναυή 13:7· 22:4, 9) Αλλά τώρα, εν έτει 593 Π.Κ.Χ., ο Ιεχωβά δίνει στον Ιεζεκιήλ και στους άλλους εξορίστους την οδηγία να διαμοιράσουν ξανά την Υποσχεμένη Γη στις φυλές του Ισραήλ!​—Ιεζ. 45:1· 47:14· 48:29.

2 Ποιο άγγελμα περιείχε αυτό το όραμα για τον Ιεζεκιήλ και τους άλλους εξορίστους; Γιατί αποτελεί πηγή ενθάρρυνσης για τον λαό του Θεού σήμερα; Θα έχει μια μεγαλύτερη εκπλήρωση στο μέλλον;

Ένα Όραμα με Τετραπλή Διαβεβαίωση

3, 4. (α) Ποιες τέσσερις διαβεβαιώσεις έδωσε το τελικό όραμα του Ιεζεκιήλ στους εξορίστους; (β) Ποια εγγύηση θα εξετάσουμε σε αυτό το κεφάλαιο;

3 Το τελικό όραμα που έλαβε ο Ιεζεκιήλ γεμίζει εννιά κεφάλαια του βιβλίου του. (Ιεζ. 40:1–48:35) Έδωσε στους εξορίστους τέσσερις εμψυχωτικές διαβεβαιώσεις για το αποκαταστημένο έθνος του Ισραήλ. Ποιες ήταν αυτές; Πρώτον, η αγνή λατρεία επρόκειτο να αποκατασταθεί στον ναό του Θεού. Δεύτερον, δίκαιοι ιερείς και ποιμένες θα ηγούνταν στο αποκαταστημένο έθνος. Τρίτον, θα υπήρχε εξασφαλισμένη κληρονομιά γης για όλους όσους θα επέστρεφαν στον Ισραήλ. Και τέταρτον, ο Ιεχωβά θα ήταν μαζί τους, κατοικώντας ξανά ανάμεσά τους.

4 Στα Κεφάλαια 13 και 14 αναλύσαμε πώς θα εκπληρώνονταν οι πρώτες δύο εγγυήσεις​—η αποκατάσταση της αληθινής λατρείας και η καθοδηγία από δίκαιους ποιμένες. Σε αυτό το κεφάλαιο, θα επικεντρωθούμε στην τρίτη εγγύηση, την υπόσχεση για την κληρονομιά γης. Στο επόμενο, θα εξετάσουμε την υπόσχεση που αφορά την παρουσία του Ιεχωβά.​—Ιεζ. 47:13-21· 48:1-7, 23-29.

“Αυτή η Γη . . . Δίνεται σε Εσάς ως Κληρονομιά”

5, 6. (α) Στο όραμα του Ιεζεκιήλ, ποια περιοχή έπρεπε να οριστεί ως κληρονομιά; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του κεφαλαίου.) (β) Ποιον σκοπό εξυπηρέτησε το όραμα περί διανομής της γης;

5 Διαβάστε Ιεζεκιήλ 47:14. Μέσω οράματος, ο Ιεχωβά έστρεψε την προσοχή του Ιεζεκιήλ σε μια έκταση γης η οποία σε λίγο θα γινόταν «σαν τον κήπο της Εδέμ». (Ιεζ. 36:35) Κατόπιν ο Ιεχωβά δήλωσε: «Αυτή είναι η περιοχή την οποία θα ορίσετε ως κληρονομιά γης για τις 12 φυλές του Ισραήλ». (Ιεζ. 47:13) Αυτή «η περιοχή» ήταν η αποκαταστημένη γη του Ισραήλ στην οποία θα επέστρεφαν οι εξόριστοι. Στη συνέχεια, όπως έχει καταγραφεί στα εδάφια Ιεζεκιήλ 47:15-21, ο Ιεχωβά περιέγραψε λεπτομερώς τα ακριβή εξωτερικά όρια ολόκληρης της γης.

6 Ποιον σκοπό εξυπηρέτησε αυτό το όραμα περί διανομής της γης; Η περιγραφή των επακριβώς μετρημένων ορίων διαβεβαίωσε τον Ιεζεκιήλ και τους άλλους εξορίστους ότι η πολυαγαπημένη τους γη επρόκειτο οπωσδήποτε να αποκατασταθεί. Φανταστείτε πώς αναπτέρωσε το ηθικό των εξορίστων αυτή η διαβεβαίωση από τον Ιεχωβά, η οποία δόθηκε με τόσο λεπτομερή και περιγραφική γλώσσα! Έλαβε όντως γη ως κληρονομιά ο αρχαίος λαός του Θεού; Και βέβαια.

7. (α) Ποια γεγονότα άρχισαν το 537 Π.Κ.Χ., και τι μας θυμίζουν; (β) Ποιο ερώτημα θα εξετάσουμε πρώτα;

7 Το 537 Π.Κ.Χ., 56 χρόνια αφότου ο Ιεζεκιήλ έλαβε αυτό το όραμα, χιλιάδες εξόριστοι άρχισαν να επιστρέφουν στη γη του Ισραήλ και να την παίρνουν στην κατοχή τους. Αυτά τα αξιοσημείωτα γεγονότα του μακρινού παρελθόντος μάς θυμίζουν κάτι παρόμοιο που έχει συμβεί στον λαό του Θεού στη σύγχρονη εποχή. Κατά μία έννοια, και σήμερα ο λαός του Θεού έλαβε μερίδιο γης. Γιατί το λέμε αυτό; Ο Ιεχωβά επέτρεψε στους υπηρέτες του να μπουν σε μια πνευματική γη και να την πάρουν στην κατοχή τους. Συνεπώς, η αποκατάσταση της αρχαίας Υποσχεμένης Γης μπορεί να μας διδάξει πολλά για την αποκατάσταση της πνευματικής γης του λαού του Θεού σήμερα. Αλλά προτού εξετάσουμε αυτά τα διδάγματα, ας απαντήσουμε πρώτα στο εξής ερώτημα: «Γιατί μπορούμε να συμπεράνουμε ότι όντως υπάρχει μια πνευματική γη σήμερα;»

8. (α) Με ποιο έθνος αντικατέστησε ο Ιεχωβά το έθνος των φυσικών Ισραηλιτών; (β) Ποια είναι η πνευματική γη, ή παράδεισος; (γ) Πότε ήρθε σε ύπαρξη, και ποιοι έχουν εγκατασταθεί εκεί;

8 Σε ένα όραμα που είχε δοθεί νωρίτερα στον Ιεζεκιήλ, ο Ιεχωβά έδειξε ότι οι προφητείες για την αποκατάσταση του Ισραήλ επρόκειτο να έχουν μια μεγαλύτερη εκπλήρωση όταν ο «υπηρέτης [του] ο Δαβίδ», δηλαδή ο Ιησούς Χριστός, θα άρχιζε να κυβερνάει ως Βασιλιάς. (Ιεζ. 37:24) Αυτό συνέβη το 1914 Κ.Χ. Τότε το έθνος του φυσικού Ισραήλ είχε προ πολλού αντικατασταθεί ως λαός του Θεού από ένα έθνος πνευματικών Ισραηλιτών, αποτελούμενο από χρισμένους με το πνεύμα Χριστιανούς. (Διαβάστε Ματθαίος 21:43· 1 Πέτρου 2:9) Ωστόσο, ο Ιεχωβά αντικατέστησε, όχι μόνο το φυσικό έθνος του Ισραήλ με ένα πνευματικό έθνος, αλλά και την κυριολεκτική γη του Ισραήλ με μια πνευματική γη, ή παράδεισο. (Ησ. 66:8) Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 17, η πνευματική γη είναι το ασφαλές πνευματικό περιβάλλον, ή η επικράτεια δραστηριότητας, όπου το υπόλοιπο των χρισμένων λατρεύουν τον Ιεχωβά από το 1919. (Βλέπε το πλαίσιο 9Β, «Γιατί το 1919;») Με την πάροδο του χρόνου, όσοι είχαν επίγεια ελπίδα, δηλαδή τα «άλλα πρόβατα», άρχισαν επίσης να εγκαθίστανται σε αυτή την πνευματική γη. (Ιωάν. 10:16) Ενώ ο πνευματικός παράδεισος εξακολουθεί να αναπτύσσεται και να επεκτείνεται σήμερα, οι ευλογίες του θα γίνουν αισθητές στον πληρέστερο βαθμό μόνο μετά τον Αρμαγεδδώνα.

Η Γη Μοιράζεται Ομοιόμορφα και Επακριβώς

9. Ποιες λεπτομερείς οδηγίες έδωσε ο Ιεχωβά για τη διαμοίραση της ίδιας της γης;

9 Διαβάστε Ιεζεκιήλ 48:1, 28. Αφού καθόρισε τα εξωτερικά όρια της γης, ο Ιεχωβά περιέγραψε λεπτομερώς πώς έπρεπε να μοιραστεί η ίδια η γη. Έδωσε την οδηγία να σχεδιαστούν ομοιόμορφα και επακριβώς οι 12 φυλετικές κληρονομικές ιδιοκτησίες από βορρά προς νότο, αρχίζοντας από τη φυλή του Δαν στο βόρειο άκρο και καταλήγοντας στη φυλή του Γαδ στο νοτιότερο όριο. Καθεμιά από αυτές αποτελούνταν από μια οριζόντια λωρίδα γης η οποία εκτεινόταν από το εξωτερικό όριο στα ανατολικά μέχρι τη Μεγάλη Θάλασσα, δηλαδή τη Μεσόγειο, στα δυτικά.​—Ιεζ. 47:20.

10. Ποιες διαβεβαιώσεις παρείχε πιθανώς αυτό το μέρος του οράματος στους εξορίστους;

10 Ποιες διαβεβαιώσεις παρείχε πιθανώς αυτό το μέρος του οράματος στους εξορίστους; Η λεπτομερής περιγραφή που έδωσε ο Ιεζεκιήλ για τη διαμοίραση της γης πρέπει να εντύπωσε στη διάνοια των εξορίστων ότι επρόκειτο για ένα καλά οργανωμένο εγχείρημα. Επιπρόσθετα, η ακριβής διαμοίραση στις 12 φυλές τόνιζε ότι καθένας από τους επαναπατρισμένους εξορίστους θα είχε εξασφαλισμένη κληρονομιά στην αποκαταστημένη γη. Κανένας δεν θα επέστρεφε απλώς και μόνο για να καταλήξει ακτήμων ή άστεγος.

11. Ποια διδάγματα αντλούμε από το προφητικό όραμα για τη διαμοίραση της γης; (Βλέπε το πλαίσιο «Η Διαμοίραση της Γης».)

11 Ποια ενισχυτικά διδάγματα αντλούμε από αυτό το όραμα σήμερα; Στην αποκαταστημένη Υποσχεμένη Γη υπήρχε θέση, όχι μόνο για τους ιερείς, τους Λευίτες και τους αρχηγούς, αλλά και για όλα τα άλλα μέλη των 12 φυλών. (Ιεζ. 45:4, 5, 7, 8) Παρόμοια και σήμερα, στον πνευματικό παράδεισο υπάρχει θέση, όχι μόνο για το χρισμένο υπόλοιπο και για όσους ασκούν την ηγεσία ανάμεσα στο «μεγάλο πλήθος», αλλά και για όλα τα άλλα μέλη του μεγάλου πλήθους. * (Αποκ. 7:9) Όσο αφανής και αν είναι ο ρόλος μας στην οργάνωση, έχουμε μια εξασφαλισμένη θέση και έναν πολύτιμο διορισμό στην πνευματική γη. Τι συγκινητική διαβεβαίωση!

Όποια ευθύνη και αν έχουμε στην οργάνωση του Θεού, ο Ιεχωβά εκτιμάει τις προσπάθειές μας (Βλέπε παράγραφο 11)

Δύο Σημαντικές Διαφορές​—Τι Σημαίνουν για Εμάς;

12, 13. Ποιες συγκεκριμένες οδηγίες έδωσε ο Ιεχωβά για το πώς θα ορίζονταν τα μερίδια των φυλών στη γη;

12 Μερικές από τις οδηγίες του Ιεχωβά για τη διαμοίραση της γης μπορεί να προβλημάτισαν τον Ιεζεκιήλ καθώς διέφεραν από αυτές που είχε δώσει ο Θεός στον Μωυσή. Εξετάστε δύο τέτοιες διαφορές. Η μία σχετίζεται με την ίδια τη γη και η άλλη με τους κατοίκους της.

13 Πρώτον, η γη. Ο Μωυσής είχε λάβει την οδηγία να δώσει περισσότερη γη στις μεγαλύτερες φυλές από ό,τι στις μικρότερες. (Αριθ. 26:52-54) Εντούτοις, στο όραμα του Ιεζεκιήλ, ο Ιεχωβά έδωσε συγκεκριμένες οδηγίες να οριστούν για όλες τις φυλές «ίσα μερίδια [«ο καθένας όπως και ο αδελφός του», υποσ.]». (Ιεζ. 47:14) Η απόσταση λοιπόν από το βόρειο ως το νότιο όριο μιας φυλετικής κληρονομικής ιδιοκτησίας έπρεπε να είναι ακριβώς η ίδια και στα 12 μερίδια. Όλοι οι Ισραηλίτες, ανεξαρτήτως φυλής, θα είχαν ίση πρόσβαση στον φυσικό πλούτο που ήταν σε θέση να παράγει η Υποσχεμένη Γη με τα άφθονα νερά.

14. Πώς υπερέβαιναν τις διατάξεις του Μωσαϊκού Νόμου οι οδηγίες του Ιεχωβά όσον αφορά τους ξένους κατοίκους;

14 Δεύτερον, οι κάτοικοι. Ο Μωσαϊκός Νόμος προστάτευε τους ξένους και τους επέτρεπε να συμμετέχουν στην λατρεία του Ιεχωβά, αλλά δεν είχαν μερίδιο γης. (Λευιτ. 19:33, 34) Ωστόσο, αυτό που είπε τώρα ο Ιεχωβά στον Ιεζεκιήλ υπερέβαινε αυτό που είχε δηλώσει στον Νόμο. Ο Ιεχωβά πρόσταξε: “Δώστε στον ξένο κάτοικο κληρονομιά στην περιοχή της φυλής όπου ήρθε να κατοικήσει”. Μέσω αυτής της εντολής, ο Ιεχωβά απάλειψε μια βασική διαφορά που υπήρχε ανάμεσα στους «αυτόχθονες Ισραηλίτες» και στους ξένους κατοίκους της γης. (Ιεζ. 47:22, 23) Στην αποκαταστημένη γη που είδε ο Ιεζεκιήλ σε όραμα, παρατήρησε ότι υπήρχε ισότητα και ενότητα λατρείας μεταξύ των κατοίκων.​—Λευιτ. 25:23.

15. Ποια αναλλοίωτη αλήθεια για τον Ιεχωβά επιβεβαιώθηκε από τις οδηγίες του για τη γη και τους κατοίκους της;

15 Αυτές οι δύο αξιοσημείωτες οδηγίες που έλαβε ο Ιεζεκιήλ για τη γη και τον λαό της πρέπει να καθησύχασαν τους εξορίστους. Τώρα ήξεραν ότι ο Ιεχωβά θα τους έδινε ισάξια θέση, είτε ήταν αυτόχθονες Ισραηλίτες είτε ξένοι που λάτρευαν τον Ιεχωβά. (Έσδρ. 8:20· Νεεμ. 3:26· 7:6, 25· Ησ. 56:3, 8) Επίσης, οι εν λόγω οδηγίες επιβεβαίωναν την εμψυχωτική και αναλλοίωτη αλήθεια ότι ο Ιεχωβά θεωρεί όλους τους υπηρέτες του εξίσου πολύτιμους. (Διαβάστε Αγγαίος 2:7) Σήμερα, είτε έχουμε ουράνια ελπίδα είτε επίγεια, εκτιμούμε βαθιά αυτή την ίδια αλήθεια.

16, 17. (α) Πώς μας ωφελεί η εξέταση των λεπτομερειών για τη γη και τους κατοίκους; (β) Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο κεφάλαιο;

16 Πώς μας ωφελεί η εξέταση αυτών των λεπτομερειών για τη γη και τους κατοίκους; Μας υπενθυμίζει ότι η ισότητα και η ενότητα πρέπει να αποτελούν εξέχοντα χαρακτηριστικά της παγκόσμιας αδελφότητάς μας σήμερα. Ο Ιεχωβά δεν είναι προσωπολήπτης. Χρειάζεται να αναρωτηθούμε: “Μιμούμαι εγώ την απροσωποληψία του Ιεχωβά; Δείχνω εγκάρδιο σεβασμό σε κάθε συλλάτρη μου, όποιο και αν είναι το φυλετικό ή κοινωνικό του υπόβαθρο;” (Ρωμ. 12:10) Χαιρόμαστε που ο Ιεχωβά έχει δώσει σε όλους μας ίση πρόσβαση στον πνευματικό παράδεισο, όπου αποδίδουμε ολόψυχη ιερή υπηρεσία στον ουράνιο Πατέρα μας και απολαμβάνουμε τις ευλογίες του.​—Γαλ. 3:26-29· Αποκ. 7:9.

Μιμούμαστε εμείς την απροσωποληψία του Ιεχωβά και τον εγκάρδιο σεβασμό που δείχνει στους άλλους; (Βλέπε παραγράφους 15, 16)

17 Ας εξετάσουμε τώρα την τέταρτη διαβεβαίωση που υπάρχει στο τελικό μέρος του τελευταίου οράματος του Ιεζεκιήλ​—την υπόσχεση ότι ο Ιεχωβά θα ήταν με τους εξορίστους. Τι μαθαίνουμε από αυτή την υπόσχεση; Θα δούμε την απάντηση στο επόμενο κεφάλαιο.

^ Για μια εξέταση της ειδικής θέσης και του διορισμού που έχει ξεχωρίσει ο Ιεχωβά για το ιερατείο και τον αρχηγό στην πνευματική γη, βλέπε Κεφάλαιο 14.