1, 2. Τι αποκάλυψε ο απόστολος Ιωάννης σχετικά με το τελευταίο βράδυ που πέρασαν οι απόστολοι μαζί με τον Ιησού;

 ΕΝΑΣ ηλικιωμένος άντρας βουτάει την πένα του στο μελάνι, με το μυαλό γεμάτο αναμνήσεις. Είναι ο Ιωάννης, ο τελευταίος εν ζωή απόστολος του Ιησού Χριστού. Ο Ιωάννης, ο οποίος τώρα κοντεύει τα 100, γυρίζει νοερά σχεδόν εφτά δεκαετίες πίσω σε ένα ιδιαίτερα αξιομνημόνευτο βράδυ​—το τελευταίο που πέρασε ο ίδιος και οι άλλοι απόστολοι μαζί με τον Ιησού πριν από τον θάνατό Του. Με την κατεύθυνση του αγίου πνεύματος του Θεού, ο Ιωάννης καταφέρνει να θυμηθεί και να καταγράψει τα γεγονότα με πολλές λεπτομέρειες.

² Εκείνο το βράδυ, ο Ιησούς δήλωσε ξεκάθαρα ότι σύντομα θα θανατωνόταν. Μόνο ο Ιωάννης αποκαλύπτει τον λόγο για τον οποίο είπε ο Ιησούς ότι επρόκειτο να υποστεί ένα τέτοιο τρομερό τέλος: «Για να γνωρίσει ο κόσμος ότι αγαπώ τον Πατέρα, κάνω ακριβώς ό,τι μου έδωσε ο Πατέρας εντολή να κάνω. Σηκωθείτε, ας φύγουμε από εδώ».​—Ιωάννης 14:31.

3. Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι αγαπούσε τον Πατέρα του;

³ «Αγαπώ τον Πατέρα». Τίποτα δεν είχε περισσότερη σημασία για τον Ιησού από αυτό. Ασφαλώς, δεν επαναλάμβανε διαρκώς αυτή τη δήλωση. Μάλιστα, το εδάφιο Ιωάννης 14:31 είναι το μόνο σημείο στη Βιβλική αφήγηση όπου βρίσκουμε τον Ιησού να εκφράζει την αγάπη του για τον Πατέρα του τόσο ευθέως. Εντούτοις, ο Ιησούς ζούσε αυτά τα λόγια. Η αγάπη του για τον Ιεχωβά γινόταν έκδηλη καθημερινά. Το θάρρος του Ιησού, η υπακοή του και η υπομονή του ήταν όλα αποδείξεις της αγάπης του για τον Θεό. Ολόκληρη η διακονία του υποκινούνταν από αυτή την αγάπη.

4, 5. Ποιο είδος αγάπης προάγει η Γραφή, και τι μπορούμε να πούμε σχετικά με την αγάπη του Ιησού για τον Ιεχωβά;

⁴ Σήμερα, μερικοί ίσως πιστεύουν ότι η αγάπη φανερώνει αδυναμία. Ίσως τους έρχονται στον νου ερωτικά ποιήματα και  τραγούδια, ίσως και η επιπολαιότητα που συνδέεται μερικές φορές με την ερωτική αγάπη. Η Αγία Γραφή μιλάει όντως για την ερωτική αγάπη, αν και το κάνει αυτό με πιο αξιοπρεπή τρόπο από ό,τι συνηθίζεται τώρα. (Παροιμίες 5:15-21) Ο Λόγος του Θεού όμως ασχολείται πολύ περισσότερο με ένα άλλο είδος αγάπης. Αυτή η αγάπη δεν είναι απλό πάθος ή παροδικό συναίσθημα. Ούτε πρόκειται για στείρα, θεωρητική φιλοσοφία. Περιλαμβάνει τόσο την καρδιά όσο και τη διάνοια. Αυτή η αγάπη πηγάζει από τον ενδόμυχο εαυτό μας, διέπεται από υψηλές αρχές και εναρμονίζεται με αυτές, ενώ εκφράζεται με θετικές πράξεις. Είναι κάθε άλλο παρά επιπόλαιη. «Η αγάπη ποτέ δεν χάνεται», λέει ο Λόγος του Θεού.​—1 Κορινθίους 13:8.

⁵ Από όλους τους ανθρώπους που έχουν ζήσει ποτέ, ο Ιησούς ήταν αυτός που αγαπούσε τον Ιεχωβά περισσότερο. Κανείς δεν έχει εκπληρώσει καλύτερα από τον Ιησού τα λόγια που ο ίδιος παρέθεσε ως τη μεγαλύτερη από όλες τις θεϊκές εντολές: «Πρέπει να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη διάνοια και με όλη σου τη δύναμη». (Μάρκος 12:30) Πώς ανέπτυξε ο Ιησούς τέτοια αγάπη; Πώς διατήρησε ισχυρή την αγάπη του για τον Θεό τον καιρό που βρισκόταν στη γη; Και πώς μπορούμε να τον μιμούμαστε;

6, 7. Πώς γνωρίζουμε ότι τα εδάφια Παροιμίες 8:22-31 περιγράφουν τον Γιο του Θεού και όχι απλώς την ιδιότητα της σοφίας;

⁶ Σας έχει συμβεί ποτέ να κάνετε μια εργασία μαζί με κάποιον φίλο σας και να διαπιστώσετε ότι γίνατε καλύτεροι, στενότεροι φίλοι ως αποτέλεσμα της συνεργασίας σας; Αυτή η ευχάριστη εμπειρία μπορεί να σας βοηθήσει να κατανοήσετε κάπως την αγάπη που αναπτύχθηκε ανάμεσα στον Ιεχωβά και στον μονογενή του Γιο. Έχουμε αναφερθεί περισσότερες από μία φορές στο εδάφιο Παροιμίες 8:30, αλλά ας το εξετάσουμε τώρα πιο προσεκτικά μαζί με τα συμφραζόμενά του. Στα εδάφια 22 έως 31, βρίσκουμε μια θεόπνευστη περιγραφή της προσωποποιημένης σοφίας. Πώς γνωρίζουμε ότι αυτά τα λόγια αναφέρονται στον Γιο του Θεού;

 ⁷ Στο εδάφιο 22, η σοφία λέει: «Ο Ιεχωβά με έφερε σε ύπαρξη ως αρχή της οδού του, το πρώτο από τα προαιώνια επιτεύγματά του». Λογικά, εδώ δεν εννοείται απλώς η σοφία, διότι αυτή η ιδιότητα ποτέ δεν “φέρθηκε σε ύπαρξη”. Ποτέ δεν άρχισε να υπάρχει, επειδή ο Ιεχωβά υπήρχε ανέκαθεν και ήταν πάντα σοφός. (Ψαλμός 90:2) Ωστόσο, ο Γιος του Θεού ήταν «ο πρωτότοκος όλης της δημιουργίας». Φέρθηκε σε ύπαρξη, δηλαδή δημιουργήθηκε. Ήταν το πρώτο από όλα τα επιτεύγματα του Ιεχωβά. (Κολοσσαείς 1:15) Ο Γιος υπήρχε πριν από τη γη και τους ουρανούς, όπως περιγράφεται στο βιβλίο των Παροιμιών. Και ως ο Λόγος, ο Εκπρόσωπος του ίδιου του Θεού, αποτελούσε την τέλεια έκφραση της σοφίας του Ιεχωβά.​—Ιωάννης 1:1.

8. Με τι ασχολούνταν ο Γιος κατά την προανθρώπινη ύπαρξή του, και τι μπορούμε να σκεφτόμαστε όταν θαυμάζουμε τη δημιουργία;

⁸ Με τι ασχολούνταν ο Γιος στο τεράστιο χρονικό διάστημα που πέρασε προτού έρθει στη γη; Το εδάφιο 30 μας λέει ότι ήταν δίπλα στον Θεό ως «δεξιοτέχνης εργάτης». Τι σημαίνει αυτό; Το εδάφιο Κολοσσαείς 1:16 εξηγεί: «Μέσω αυτού δημιουργήθηκαν όλα τα άλλα πράγματα στους ουρανούς και στη γη . . . Όλα τα άλλα έχουν δημιουργηθεί μέσω αυτού και για αυτόν». Άρα λοιπόν, ο Ιεχωβά, ο Δημιουργός, εργάστηκε μέσω του Γιου του, του Δεξιοτέχνη Εργάτη, για να φέρει σε ύπαρξη κάθε άλλο δημιούργημα​—από τα πνευματικά πλάσματα στο ουράνιο βασίλειο και το αχανές υλικό σύμπαν ως τη γη με τη θαυμαστή ποικιλία φυτών και ζώων και την κορωνίδα της επίγειας δημιουργίας: το ανθρώπινο γένος. Από ορισμένες απόψεις, θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε αυτή τη συνεργασία Πατέρα και Γιου με τη συνεργασία ενός αρχιτέκτονα με έναν κατασκευαστή, ή εργολάβο, ο οποίος ειδικεύεται στο να υλοποιεί τα ευρηματικά σχέδια του αρχιτέκτονα. Όταν θαυμάζουμε με δέος οποιαδήποτε πτυχή της δημιουργίας, στην ουσία αποδίδουμε τιμή στον Ύψιστο Αρχιτέκτονα. (Ψαλμός 19:1) Ωστόσο, μπορούμε επίσης να αναλογιζόμαστε τη μακρά και χαρωπή συνεργασία ανάμεσα στον Δημιουργό και στον “δεξιοτέχνη εργάτη” του.

9, 10. (α) Τι ενίσχυσε τον δεσμό ανάμεσα στον Ιεχωβά και στον Γιο του; (β) Τι μπορεί να ενισχύσει τον δικό σας δεσμό με τον ουράνιο Πατέρα σας;

⁹ Όταν δύο ατελείς άνθρωποι συνεργάζονται στενά, μερικές φορές δυσκολεύονται να τα πάνε καλά. Αυτό όμως δεν  συνέβη στον Ιεχωβά και στον Γιο του! Ο Γιος συνεργαζόταν επί αιώνες αιώνων με τον Πατέρα του και παρουσιάζεται να λέει: «Ευφραινόμουν πάντοτε ενώπιόν του». (Παροιμίες 8:30) Ναι, έβρισκε μεγάλη ευχαρίστηση στη συντροφιά του Πατέρα του, και τα αισθήματα ήταν αμοιβαία. Φυσικά, ο Γιος έμοιαζε ολοένα και περισσότερο στον Πατέρα του, καθώς μάθαινε να μιμείται τις ιδιότητες του Θεού. Δεν είναι λοιπόν άξιο απορίας που ο δεσμός μεταξύ Πατέρα και Γιου έγινε τόσο ισχυρός! Μπορεί να αποκληθεί ορθά ο παλαιότερος και ισχυρότερος δεσμός αγάπης σε ολόκληρο το σύμπαν.

¹⁰ Τι μπορεί όμως να σημαίνει αυτό για εμάς; Ίσως πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσατε ποτέ να καλλιεργήσετε τέτοιον δεσμό με τον Ιεχωβά. Ομολογουμένως, κανείς μας δεν κατέχει την εξυψωμένη θέση του Γιου. Ωστόσο, έχουμε πράγματι μια θαυμάσια ευκαιρία. Θυμηθείτε ότι ο Ιησούς ήρθε πιο κοντά στον Πατέρα του συνεργαζόμενος μαζί Του. Ο Ιεχωβά μάς προσφέρει στοργικά την ευκαιρία να γίνουμε «συνεργάτες» του. (1 Κορινθίους 3:9) Καθώς ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιησού στη διακονία, πρέπει να θυμόμαστε πάντοτε ότι είμαστε συνεργάτες του Θεού. Ως αποτέλεσμα, ο δεσμός αγάπης που μας ενώνει με τον Ιεχωβά γίνεται ολοένα ισχυρότερος. Θα μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερο προνόμιο;

11-13. (α) Γιατί είναι ωφέλιμο να βλέπουμε την αγάπη ως κάτι ζωντανό, και πώς διατηρούσε ο νεαρός Ιησούς την αγάπη του για τον Ιεχωβά ισχυρή; (β) Πώς έδειξε ο Γιος του Θεού ότι ενδιαφερόταν να μαθαίνει από τον Ιεχωβά, τόσο προτού έρθει στη γη όσο και αργότερα ως άνθρωπος;

¹¹ Από πολλές απόψεις, είναι ωφέλιμο να βλέπουμε την αγάπη που έχουμε μέσα στην καρδιά μας ως κάτι ζωντανό. Σαν ένα όμορφο φυτό που έχουμε στο σπίτι μας, η αγάπη χρειάζεται θρέψη και φροντίδα προκειμένου να αναπτυχθεί και να ακμάσει. Αν παραμελείται και δεν τρέφεται, εξασθενεί και πεθαίνει. Ο Ιησούς δεν θεωρούσε την αγάπη του για τον Ιεχωβά δεδομένη. Τη διατηρούσε ισχυρή και ακμαία σε όλη τη διάρκεια της παραμονής του στη γη. Ας δούμε πώς.

¹² Σκεφτείτε ξανά το περιστατικό κατά το οποίο ο νεαρός Ιησούς μίλησε με θάρρος στον ναό στην Ιερουσαλήμ. Θυμηθείτε  τα λόγια που είπε στους ανήσυχους γονείς του: «Γιατί με ψάχνατε; Δεν ξέρατε ότι πρέπει να είμαι στον οίκο του Πατέρα μου;» (Λουκάς 2:49) Όταν ο Ιησούς ήταν μικρό παιδί, προφανώς δεν είχε ακόμα καμία ανάμνηση της προανθρώπινης ύπαρξής του. Ωστόσο, η αγάπη του για τον Πατέρα του, τον Ιεχωβά, ήταν έντονη. Ο Ιησούς γνώριζε ότι αυτή η αγάπη εκφραζόταν φυσικά με τη λατρεία. Συνεπώς, δεν υπήρχε πάνω στη γη κανένα μέρος τόσο ελκυστικό για αυτόν όσο ο οίκος της αγνής λατρείας του Πατέρα του. Ο Ιησούς λαχταρούσε να βρίσκεται εκεί και δεν ήθελε να φύγει. Επιπλέον, δεν ήταν παθητικός παρατηρητής. Ήταν πρόθυμος να μαθαίνει για τον Ιεχωβά και να εκφράζει τα όσα γνώριζε. Αυτά τα αισθήματα δεν εμφανίστηκαν όταν ο Ιησούς ήταν 12 χρονών ούτε τερματίστηκαν σε εκείνη την ηλικία.

¹³ Στην προανθρώπινη ύπαρξή του, ο Γιος μάθαινε πρόθυμα από τον Πατέρα του. Μια προφητεία που είναι καταγραμμένη στα εδάφια Ησαΐας 50:4-6 αποκαλύπτει ότι ο Ιεχωβά έδωσε στον Γιο του εξειδικευμένη εκπαίδευση για τον ρόλο που επρόκειτο να παίξει ως ο Μεσσίας. Παρότι στα πλαίσια αυτής της εκπαίδευσης ο Γιος ενημερώθηκε για μερικές από τις κακουχίες που θα υφίστατο ο Χρισμένος του Ιεχωβά, αυτός μάθαινε με προθυμία. Αργότερα, όταν ο Ιησούς ήρθε στη γη και ενηλικιώθηκε, εξακολούθησε να είναι πρόθυμος να πηγαίνει στον οίκο του Πατέρα του και να συμμετέχει στη λατρεία και στη μάθηση που ήθελε ο Ιεχωβά να προάγεται εκεί. Ως εκ τούτου, η Γραφή αναφέρει ότι ο Ιησούς παρευρισκόταν με συνέπεια στον ναό και στη συναγωγή. (Λουκάς 4:16· 19:47) Αν θέλουμε να διατηρούμε την αγάπη μας για τον Ιεχωβά ζωντανή και ακμαία, χρειάζεται να παρακολουθούμε επιμελώς τις συναθροίσεις, στις οποίες λατρεύουμε τον Ιεχωβά και αποκτούμε βαθύτερη γνώση και κατανόηση για αυτόν.

14, 15. (α) Γιατί επιζητούσε ο Ιησούς να μένει μόνος σε μερικές περιπτώσεις; (β) Πώς φανέρωναν οι προσευχές του Ιησού προς τον Πατέρα του οικειότητα και σεβασμό;

¹⁴ Ο Ιησούς διατηρούσε επίσης την αγάπη του για τον Ιεχωβά ισχυρή μέσω τακτικής προσευχής. Μολονότι ήταν φιλικός και κοινωνικός άνθρωπος, αξίζει να σημειωθεί ότι θεωρούσε πολύτιμες τις στιγμές που περνούσε μόνος του. Για  παράδειγμα, το εδάφιο Λουκάς 5:16 λέει: «Πήγαινε συχνά σε ερημικές τοποθεσίες για να προσευχηθεί». Παρόμοια, το εδάφιο Ματθαίος 14:23 δηλώνει: «Αφού διέλυσε τα πλήθη, ανέβηκε μόνος του στο βουνό για να προσευχηθεί. Όταν βράδιασε, ήταν εκεί μόνος». Ο Ιησούς επιζητούσε να μένει μόνος σε αυτές και σε άλλες περιπτώσεις, όχι επειδή ήταν ερημίτης ή επειδή απεχθανόταν τη συντροφιά των άλλων, αλλά επειδή ήθελε να μένει μόνος με τον Ιεχωβά, να μιλάει ελεύθερα με τον Πατέρα του μέσω προσευχής.

¹⁵ Όταν ο Ιησούς προσευχόταν, μερικές φορές χρησιμοποιούσε την έκφραση «Αββά, Πατέρα». (Μάρκος 14:36) Την εποχή του Ιησού, η λέξη «Αββά» ήταν μια οικεία λέξη που σήμαινε «πατέρας» και χρησιμοποιούνταν μέσα στον οικογενειακό κύκλο. Συνήθως ήταν μια από τις πρώτες λέξεις που μάθαινε ένα παιδί. Ωστόσο, φανέρωνε σεβασμό. Ενώ η λέξη αποκάλυπτε την οικειότητα που ένιωθε ο Γιος μιλώντας στον αγαπημένο του Πατέρα, έδειχνε επίσης βαθύτατο σεβασμό για την πατρική εξουσία του Ιεχωβά. Βρίσκουμε αυτόν τον συνδυασμό οικειότητας και σεβασμού σε όλες τις καταγραμμένες προσευχές του Ιησού. Για παράδειγμα, το κεφάλαιο 17 του Ευαγγελίου του Ιωάννη περιέχει τη μακροσκελή και εγκάρδια προσευχή που ανέπεμψε ο Ιησούς την τελευταία του νύχτα. Είναι πραγματικά συγκινητικό να μελετούμε αυτή την προσευχή και ζωτικό να τη μιμούμαστε​—όχι βέβαια επαναλαμβάνοντας τα λόγια του Ιησού, αλλά βρίσκοντας τρόπους να μιλάμε στον ουράνιο Πατέρα μας από την καρδιά μας όσο πιο συχνά μπορούμε. Αυτό θα διατηρήσει την αγάπη μας για εκείνον ζωντανή και ισχυρή.

16, 17. (α) Πώς εξέφραζε ο Ιησούς με λόγια την αγάπη του για τον Πατέρα του; (β) Πώς έδειξε παραστατικά ο Ιησούς τη γενναιοδωρία του Πατέρα του;

¹⁶ Όπως αναφέραμε νωρίτερα, ο Ιησούς δεν είπε επανειλημμένα τα λόγια: «Αγαπώ τον Πατέρα». Ωστόσο, πολλές φορές εξέφραζε με λόγια την αγάπη του για τον Πατέρα του. Πώς; Ο ίδιος ο Ιησούς είπε: «Σε αινώ δημόσια, Πατέρα, Κύριε του ουρανού και της γης». (Ματθαίος 11:25) Όταν μελετήσαμε την Ενότητα 2 αυτού του βιβλίου, είδαμε ότι στον Ιησού  άρεσε πολύ να αινεί τον Πατέρα του βοηθώντας ανθρώπους να Τον γνωρίσουν. Για παράδειγμα, παρομοίασε τον Ιεχωβά με έναν πατέρα ο οποίος ήταν τόσο πρόθυμος να συγχωρήσει τον παραστρατημένο γιο του ώστε πρόσμενε την άφιξη του μετανοημένου νεαρού, τον είδε από μακριά και έτρεξε να τον συναντήσει και να τον αγκαλιάσει. (Λουκάς 15:20) Ποιος μπορεί να διαβάσει αυτή την περικοπή χωρίς να συγκινηθεί από τον τρόπο με τον οποίο απεικονίζει ο Ιησούς την αγάπη και τη συγχωρητικότητα του Ιεχωβά;

¹⁷ Ο Ιησούς αινούσε συχνά τον Πατέρα του για τη γενναιοδωρία Του. Χρησιμοποίησε το παράδειγμα των ατελών γονέων για να δείξει πόσο βέβαιοι μπορούμε να είμαστε ότι ο Πατέρας μας θα μας δώσει όσο άγιο πνεύμα χρειαζόμαστε. (Λουκάς 11:13) Ο Ιησούς μίλησε επίσης για την ελπίδα που προσφέρει τόσο γενναιόδωρα ο Πατέρας. Περιέγραψε με λαχτάρα τη δική του ελπίδα να αποκατασταθεί σε μια θέση πλάι στον Πατέρα του στον ουρανό. (Ιωάννης 14:28· 17:5) Μίλησε στους ακολούθους του σχετικά με την ελπίδα που πρόσφερε ο Ιεχωβά στο «μικρό ποίμνιο» του Χριστού​—να κατοικήσουν στον ουρανό και να συμμετάσχουν στη διακυβέρνηση του Μεσσιανικού Βασιλιά. (Λουκάς 12:32· Ιωάννης 14:2) Επίσης, παρηγόρησε έναν ετοιμοθάνατο κακοποιό με την ελπίδα της ζωής στον Παράδεισο. (Λουκάς 23:43) Το γεγονός ότι ο Ιησούς μιλούσε με αυτούς τους τρόπους για τη μεγάλη γενναιοδωρία του Πατέρα του ασφαλώς τον βοηθούσε να διατηρεί την αγάπη του για τον Ιεχωβά ισχυρή. Πολλοί ακόλουθοι του Χριστού έχουν διαπιστώσει ότι τίποτα δεν ενισχύει τόσο πολύ την αγάπη τους για τον Ιεχωβά και την πίστη τους σε αυτόν όσο το να μιλούν σχετικά με εκείνον και με την ελπίδα που παρέχει σε όσους τον αγαπούν.

18. Ποιος είναι ο σημαντικότερος τρόπος με τον οποίο χρειάζεται να ακολουθούμε τον Ιησού, και γιατί;

¹⁸ Από όλους τους τρόπους με τους οποίους χρειάζεται να ακολουθούμε τον Ιησού, κανείς δεν είναι πιο σημαντικός από αυτόν: Πρέπει να αγαπάμε τον Ιεχωβά με όλη την καρδιά, την ψυχή, τη διάνοια και τη δύναμή μας. (Λουκάς 10:27) Το μέγεθος  αυτής της αγάπης δεν μετριέται μόνο με βάση την ένταση των συναισθημάτων μας αλλά και με βάση το τι δείχνουν οι πράξεις μας. Ο Ιησούς δεν αρκούνταν στο να νιώθει απλώς αγάπη για τον Πατέρα του ούτε στο να λέει απλώς: «Αγαπώ τον Πατέρα». Ο Ιησούς έλεγε: «Για να γνωρίσει ο κόσμος ότι αγαπώ τον Πατέρα, κάνω ακριβώς ό,τι μου έδωσε ο Πατέρας εντολή να κάνω». (Ιωάννης 14:31) Ο Σατανάς είχε ισχυριστεί πως κανένας άνθρωπος δεν θα υπηρετούσε τον Ιεχωβά από ανιδιοτελή αγάπη. (Ιώβ 2:4, 5) Για να δώσει την καλύτερη δυνατή απάντηση στη μοχθηρή συκοφαντία του Σατανά, ο Ιησούς ανέλαβε θαρραλέα δράση και έδειξε στον κόσμο πόσο αγαπούσε τον Πατέρα του. Υπάκουσε μέχρι του σημείου να δώσει τη ζωή του. Θα ακολουθήσετε εσείς τον Ιησού; Θα δείξετε στον κόσμο ότι αγαπάτε αληθινά τον Ιεχωβά Θεό;

19, 20. (α) Για ποιους σημαντικούς λόγους πρέπει να παρακολουθούμε τακτικά τις συναθροίσεις; (β) Πώς μπορούμε να βλέπουμε την προσωπική μας μελέτη, τον στοχασμό και την προσευχή;

¹⁹ Έχουμε βαθιά πνευματική ανάγκη να εκδηλώνουμε τέτοια αγάπη. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Ιεχωβά έχει διευθετήσει να τον λατρεύουμε με τρόπους που τρέφουν και ενισχύουν την αγάπη μας για τον Πατέρα μας. Όταν παρακολουθείτε τις συναθροίσεις, να προσπαθείτε να θυμάστε ότι βρίσκεστε εκεί για να λατρέψετε τον Θεό σας. Κάποιες πτυχές αυτής της λατρείας είναι το να συμμετέχετε σε εγκάρδια προσευχή, να ψάλλετε ύμνους, να ακούτε προσεκτικά και να σχολιάζετε όποτε είναι δυνατόν. Επίσης, αυτές οι συναθροίσεις σάς δίνουν την ευκαιρία να ενθαρρύνετε συγχριστιανούς σας. (Εβραίους 10:24, 25) Η τακτική απόδοση λατρείας προς τον Ιεχωβά στις συναθροίσεις θα σας βοηθήσει να κάνετε την αγάπη σας για τον Θεό ακόμα πιο ισχυρή.

²⁰ Το ίδιο μπορεί να λεχθεί για την προσωπική μελέτη, τον στοχασμό και την προσευχή. Να βλέπετε αυτές τις δραστηριότητες ως τρόπους για να μένετε μόνοι με τον Ιεχωβά. Όταν μελετάτε τον γραπτό Λόγο του Θεού και κάνετε στοχασμούς γύρω από αυτόν, ο Ιεχωβά σάς μεταδίδει τις σκέψεις του. Όταν προσεύχεστε, ανοίγετε την καρδιά σας σε αυτόν. Να θυμάστε ότι η προσευχή περιλαμβάνει περισσότερα από το να ζητάτε απλώς διάφορα πράγματα από τον Θεό. Η προσευχή  αποτελεί επίσης ευκαιρία να ευχαριστείτε τον Ιεχωβά για τις ευλογίες που έχετε λάβει και να τον αινείτε για τα θαυμαστά του έργα. (Ψαλμός 146:1) Επιπρόσθετα, το να αινείτε τον Ιεχωβά δημόσια με χαρά και ενθουσιασμό είναι ο καλύτερος τρόπος να τον ευχαριστείτε και να του δείχνετε ότι τον αγαπάτε.

21. Πόσο σημαντική είναι η αγάπη για τον Ιεχωβά, και τι θα εξεταστεί στα επόμενα κεφάλαια;

²¹ Η αγάπη για τον Θεό είναι το κλειδί για την αιώνια ευτυχία σας. Είναι το μόνο πράγμα που χρειάζονταν ο Αδάμ και η Εύα για να επιτύχουν​—και το μόνο πράγμα που δεν ανέπτυξαν. Είναι το σημαντικότερο πράγμα που χρειάζεστε για να περάσετε οποιαδήποτε δοκιμή της πίστης, να απορρίψετε κάθε πειρασμό, να υπομείνετε κάθε δοκιμασία. Αποτελεί την ίδια την ουσία της πορείας σας ως ακολούθων του Ιησού. Βέβαια, η αγάπη για τον Θεό συνδέεται με την αγάπη για τον συνάνθρωπό μας. (1 Ιωάννη 4:20) Στα επόμενα κεφάλαια, θα εξετάσουμε πώς έδειχνε ο Ιησούς την αγάπη του για τους ανθρώπους. Στο κεφάλαιο που ακολουθεί, θα δούμε γιατί τόσο πολλοί άνθρωποι θεωρούσαν τον Ιησού προσιτό.