1-3. Τι συμβαίνει όταν κάποιοι γονείς φέρνουν τα παιδιά τους στον Ιησού, και τι αποκαλύπτει το συγκεκριμένο περιστατικό σχετικά με αυτόν;

 Ο ΙΗΣΟΥΣ γνωρίζει ότι το τέλος της επίγειας ζωής του πλησιάζει γοργά. Του απομένουν λίγες μόνο εβδομάδες και έχει ακόμα τόσο πολλά να κάνει! Κηρύττει με τους αποστόλους του στην Περαία, μια περιοχή στα ανατολικά του Ιορδάνη Ποταμού. Αυτό γίνεται καθώς κατευθύνονται νότια προς την Ιερουσαλήμ, όπου ο Ιησούς θα παρευρεθεί στο τελευταίο του, κρίσιμο Πάσχα.

² Έπειτα από μια βαρυσήμαντη συζήτηση του Ιησού με κάποιους θρησκευτικούς ηγέτες, προκύπτει μια μικρή ενόχληση. Οι άνθρωποι φέρνουν τα παιδιά τους να τον δουν. Προφανώς τα παιδιά είναι διαφόρων ηλικιών, διότι ο Μάρκος αναφέρεται σε αυτά με τη λέξη «παιδάκια [παιδία, Κείμενο]», την οποία είχε χρησιμοποιήσει προηγουμένως μιλώντας για ένα 12χρονο παιδί, ενώ ο Λουκάς χρησιμοποιεί τη λέξη «βρέφη». (Λουκάς 18:15· Μάρκος 5:41, 42· 10:13) Βέβαια, όπου υπάρχουν παιδιά, υπάρχει συνήθως ζωηρός θόρυβος και αναστάτωση. Οι μαθητές του Ιησού επιπλήττουν τους γονείς, υποθέτοντας ίσως ότι ο Κύριος είναι πολύ απασχολημένος για να δώσει προσοχή στα παιδιά. Τι κάνει τότε ο Ιησούς;

³ Όταν βλέπει τι συμβαίνει, αγανακτεί. Με ποιον; Με τα παιδιά; Με τους γονείς; Όχι​—με τους μαθητές του! Ο Ιησούς λέει: «Αφήστε τα παιδάκια να έρχονται σε εμένα· μην τα εμποδίζετε, γιατί σε τέτοιου είδους άτομα ανήκει η Βασιλεία του Θεού. Αληθινά σας λέω: Όποιος δεν δεχτεί τη Βασιλεία του Θεού σαν παιδάκι δεν πρόκειται να μπει σε αυτήν». Κατόπιν, ο Ιησούς παίρνει τα παιδιά «στην αγκαλιά του» και τα ευλογεί. (Μάρκος 10:13-16) Η διατύπωση που χρησιμοποιεί εδώ ο Μάρκος υποδηλώνει ότι ο Ιησούς αγκαλιάζει στοργικά τα παιδιά, ίσως μάλιστα λικνίζει μερικά βρέφη  στην αγκαλιά του, όπως το θέτει μια μετάφραση της Γραφής. Είναι προφανές ότι ο Ιησούς αγαπάει τα παιδιά. Ωστόσο, από το συγκεκριμένο περιστατικό μαθαίνουμε και κάτι ακόμα​—ο Ιησούς είναι προσιτός.

4, 5. (α) Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιησούς ήταν προσιτός; (β) Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε σε αυτό το κεφάλαιο;

⁴ Αν ο Ιησούς ήταν αυστηρός, ψυχρός ή υπερήφανος, εκείνα τα παιδιά πιθανότατα δεν θα ελκύονταν σε αυτόν ούτε οι γονείς τους θα ένιωθαν άνετα να τον πλησιάσουν. Καθώς οραματίζεστε τη σκηνή, δεν βλέπετε τους γονείς να λάμπουν ενόσω αυτός ο καλοσυνάτος άνθρωπος δείχνει τη στοργή του για τα παιδιά τους, αναγνωρίζει την αξία που έχουν τα παιδιά στα μάτια του Θεού και τα ευλογεί; Πράγματι, αν και ο Ιησούς ήταν φορτωμένος με τις πιο βαριές ευθύνες, παρέμενε ο πιο προσιτός άνθρωπος.

⁵ Ποιοι άλλοι θεωρούσαν τον Ιησού προσιτό; Τι τον έκανε τόσο προσιτό; Και πώς μπορούμε να μάθουμε να είμαστε σαν τον Ιησού σε αυτόν τον τομέα; Ας δούμε.

6-8. Με ποιους συναναστρεφόταν συχνά ο Ιησούς, και πώς διέφερε η στάση του απέναντί τους από τη στάση των θρησκευτικών ηγετών;

⁶ Καθώς διαβάζετε τις αφηγήσεις των Ευαγγελίων, ίσως σας εντυπωσιάζει το γεγονός ότι πάρα πολλοί άνθρωποι δεν δίσταζαν να πλησιάζουν τον Ιησού. Για παράδειγμα, πολλές φορές διαβάζουμε για «μεγάλα πλήθη» σε σχέση με αυτόν. «Μεγάλα πλήθη τον ακολούθησαν από τη Γαλιλαία». «Μαζεύτηκε . . . πολύς κόσμος κοντά του». «Τον πλησίασαν μεγάλα πλήθη». «Ταξίδευε . . . μαζί του πολύς κόσμος». (Ματθαίος 4:25· 13:2· 15:30· Λουκάς 14:25) Ναι, ο Ιησούς περιβαλλόταν συχνά από πλήθη ανθρώπων.

⁷ Ως επί το πλείστον, αυτοί ήταν άνθρωποι από τον κοινό λαό, τους οποίους οι θρησκευτικοί ηγέτες αποκαλούσαν περιφρονητικά «ανθρώπους της γης». Οι Φαρισαίοι και οι ιερείς έλεγαν ευθέως: «Αυτό το πλήθος . . . , που δεν γνωρίζει τον Νόμο, είναι καταραμένοι άνθρωποι». (Ιωάννης 7:49) Μεταγενέστερα ραβινικά συγγράμματα επιβεβαιώνουν αυτή τη στάση. Πολλοί θρησκευτικοί ηγέτες θεωρούσαν αυτούς τους  ανθρώπους αξιοκαταφρόνητους και αρνούνταν να τρώνε μαζί τους, να αγοράζουν πράγματα από αυτούς ή να τους συναναστρέφονται. Μερικοί μάλιστα δήλωναν κατηγορηματικά ότι αυτά τα άτομα που δεν γνώριζαν τον προφορικό νόμο δεν είχαν ελπίδα ανάστασης! Πολλοί ταπεινοί άνθρωποι πρέπει να απέφευγαν αυτούς τους ηγέτες αντί να τους ζητούν βοήθεια ή καθοδηγία. Αλλά ο Ιησούς διέφερε.

⁸ Ο Ιησούς συναναστρεφόταν πάρα πολύ με τον κοινό λαό. Έτρωγε μαζί τους, τους θεράπευε, τους δίδασκε και τους έδινε ελπίδα. Βέβαια, ο Ιησούς ήταν ρεαλιστής και αναγνώριζε ότι οι περισσότεροι θα απέρριπταν την ευκαιρία να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά. (Ματθαίος 7:13, 14) Ωστόσο, έβλεπε κάθε άτομο με ελπίδα και διέκρινε ότι πολλοί είχαν τη δυνατότητα να κάνουν το σωστό. Τι αντίθεση με τους σκληρόκαρδους ιερείς και τους Φαρισαίους! Το εκπληκτικό είναι όμως ότι ακόμα και ιερείς και Φαρισαίοι πλησίαζαν τον Ιησού, και αρκετοί από αυτούς άλλαξαν πορεία και τον ακολούθησαν. (Πράξεις 6:7· 15:5) Μερικοί από τους πλούσιους και ισχυρούς επίσης θεωρούσαν τον Ιησού προσιτό.​—Μάρκος 10:17, 22.

9. Γιατί θεωρούσαν οι γυναίκες τον Ιησού προσιτό;

⁹ Οι γυναίκες δεν δίσταζαν να πλησιάζουν τον Ιησού. Εκείνες πρέπει να ένιωθαν συχνά την ταπεινωτική περιφρόνηση των θρησκευτικών ηγετών. Οι ραβίνοι γενικά αποδοκίμαζαν το να διδάσκει κανείς γυναίκες. Μάλιστα, οι γυναίκες δεν επιτρεπόταν να καταθέτουν σε δικαστικές υποθέσεις γιατί θεωρούνταν αναξιόπιστοι μάρτυρες. Οι ραβίνοι είχαν ακόμα και μια προσευχή στην οποία ευχαριστούσαν τον Θεό που δεν ήταν γυναίκες! Ωστόσο, οι γυναίκες δεν εισέπρατταν τέτοια περιφρόνηση από τον Ιησού. Πολλές τον πλησίαζαν, αδημονώντας να μάθουν. Για παράδειγμα, βρίσκουμε την αδελφή του Λαζάρου τη Μαρία να κάθεται κοντά στα πόδια του Κυρίου και να ακούει απορροφημένη τα λόγια του Ιησού, ενώ η αδελφή της η Μάρθα πηγαινοερχόταν βιαστικά με υπερβολική ανησυχία για την προετοιμασία του φαγητού. Ο Ιησούς επαίνεσε τη Μαρία για το ότι έθεσε σωστές προτεραιότητες.​—Λουκάς 10:39-42.

10. Πώς διέφερε ο Ιησούς από τους θρησκευτικούς ηγέτες όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο φερόταν στους αρρώστους;

 ¹⁰ Και οι άρρωστοι συνέρρεαν στον Ιησού, παρότι οι θρησκευτικοί ηγέτες συνήθως τους αντιμετώπιζαν ως απόβλητους. Ο Μωσαϊκός Νόμος προέβλεπε να μπαίνουν οι λεπροί σε καραντίνα για λόγους υγείας, αλλά δεν υπήρχε καμιά βάση για να τους φέρονται χωρίς καλοσύνη. (Λευιτικό, κεφάλαιο 13) Εντούτοις, οι μεταγενέστεροι ραβινικοί κανόνες δήλωναν ότι οι λεπροί ήταν τόσο αποκρουστικοί όσο τα περιττώματα. Ορισμένοι θρησκευτικοί ηγέτες έφταναν στο σημείο να πετροβολούν τους λεπρούς για να τους κρατούν σε απόσταση! Είναι δύσκολο να φανταστούμε πώς άνθρωποι που υφίσταντο τέτοια μεταχείριση θα μπορούσαν να επιστρατεύσουν το θάρρος τους για να πλησιάσουν οποιονδήποτε δάσκαλο, αλλά τον Ιησού τον πλησίαζαν λεπροί. Ένας λεπρός διατύπωσε την εξής περίφημη έκφραση πίστης: «Κύριε, αν εσύ θέλεις, μπορείς να με καθαρίσεις από τη λέπρα». (Λουκάς 5:12) Στο επόμενο κεφάλαιο, θα εξετάσουμε την απάντηση του Ιησού. Προς το παρόν, αρκεί να πούμε ότι δεν θα μπορούσε να υπάρχει πιο εύγλωττη απόδειξη του ότι ο Ιησούς ήταν προσιτός.

11. Ποιο παράδειγμα δείχνει ότι όσοι ήταν καταβαρημένοι από ενοχή ένιωθαν ελεύθεροι να πλησιάζουν τον Ιησού, και γιατί είναι σημαντικό αυτό;

¹¹ Όσοι ένιωθαν καταβαρημένοι από ενοχή πλησίαζαν ελεύθερα τον Ιησού. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τι συνέβη όταν ο Ιησούς γευμάτισε στο σπίτι ενός Φαρισαίου. Μια γυναίκα που ήταν γνωστή ως αμαρτωλή ήρθε και γονάτισε στα πόδια του Ιησού, κλαίγοντας για την ενοχή της. Τα δάκρυά της έπλυναν τα πόδια του, και εκείνη τα στέγνωσε με τα μαλλιά της. Ενώ ο οικοδεσπότης έδειξε αποστροφή και έκρινε δυσμενώς τον Ιησού για το ότι επέτρεψε σε αυτή τη γυναίκα να πλησιάσει, ο Ιησούς επαίνεσε με καλοσύνη τη γυναίκα για την ειλικρινή της μετάνοια και τη διαβεβαίωσε για τη συγχώρηση του Ιεχωβά. (Λουκάς 7:36-50) Σήμερα περισσότερο από ποτέ, οι άνθρωποι που είναι καταβαρημένοι από ενοχή χρειάζεται να νιώθουν ελεύθεροι να πλησιάσουν εκείνους που μπορούν να τους  βοηθήσουν να αποκαταστήσουν τη σχέση τους με τον Θεό! Τι ήταν αυτό που έκανε τον Ιησού τόσο προσιτό;

12. Γιατί δεν προκαλεί έκπληξη το ότι ο Ιησούς ήταν προσιτός;

¹² Να θυμάστε ότι ο Ιησούς μιμούνταν τέλεια τον αγαπημένο του ουράνιο Πατέρα. (Ιωάννης 14:9) Η Αγία Γραφή μάς υπενθυμίζει ότι ο Ιεχωβά «δεν είναι μακριά από τον καθέναν μας». (Πράξεις 17:27) “Αυτός που ακούει προσευχή”, ο Ιεχωβά, είναι πάντοτε προσιτός στους πιστούς υπηρέτες του και σε όσους άλλους θέλουν ειλικρινά να τον βρουν και να τον υπηρετούν. (Ψαλμός 65:2) Φανταστείτε​—η πιο ισχυρή και σπουδαία Προσωπικότητα στο σύμπαν είναι και η πιο προσιτή! Όπως ο Πατέρας του, έτσι και ο Ιησούς αγαπάει τους ανθρώπους. Στα κεφάλαια που ακολουθούν, θα ασχοληθούμε με την αγάπη που είχε ο Ιησούς βαθιά μέσα στην καρδιά του. Ο Ιησούς όμως ήταν προσιτός κυρίως επειδή η αγάπη του για τους ανθρώπους ήταν ευδιάκριτη. Ας εξετάσουμε μερικά από τα χαρακτηριστικά του Ιησού που καταδείκνυαν αυτή την αγάπη.

13. Πώς μπορούν οι γονείς να μιμούνται τον Ιησού;

¹³ Οι άνθρωποι αντιλαμβάνονταν αμέσως ότι ο Ιησούς ενδιαφερόταν προσωπικά για αυτούς. Εκείνο το προσωπικό ενδιαφέρον δεν εξαφανιζόταν όποτε ο Ιησούς βρισκόταν υπό πίεση. Όπως είδαμε, όταν εκείνοι οι γονείς έφεραν στον Ιησού τα παιδιά τους, αυτός παρέμεινε προσιτός παρότι ήταν πολυάσχολος, φορτωμένος με βαριές ευθύνες. Τι παράδειγμα έθεσε για τους γονείς! Η ανατροφή παιδιών είναι δύσκολο έργο στον σημερινό κόσμο. Ωστόσο, είναι ζωτικό για τα παιδιά να θεωρούν τους γονείς τους προσιτούς. Αν είστε γονέας, γνωρίζετε ότι υπάρχουν στιγμές που είστε τόσο απασχολημένοι ώστε δεν μπορείτε να δώσετε στο παιδί σας την προσοχή που χρειάζεται. Μήπως όμως μπορείτε να το διαβεβαιώσετε ότι θα βρείτε χρόνο για αυτό το συντομότερο δυνατόν; Καθώς θα κρατάτε τον λόγο σας, το παιδί σας θα μαθαίνει τις ανταμοιβές της υπομονής. Θα μάθει επίσης ότι μπορεί πάντοτε να σας πλησιάζει ελεύθερα και να σας μιλάει για οποιοδήποτε πρόβλημα ή έγνοια έχει.

14-16. (α) Ποιες περιστάσεις οδήγησαν τον Ιησού να κάνει το πρώτο του θαύμα, και γιατί ήταν αυτή η πράξη θαυμαστή; (β) Τι αποκαλύπτει σχετικά με τον Ιησού το θαύμα που έκανε στην Κανά, και ποιο είναι το δίδαγμα για τους γονείς;

 ¹⁴ Ο Ιησούς έδειχνε στους ανθρώπους ότι οι ανησυχίες τους είχαν σημασία για αυτόν. Λόγου χάρη, αναλογιστείτε το πρώτο θαύμα που έκανε ο Ιησούς. Παρευρισκόταν σε ένα γαμήλιο συμπόσιο στην Κανά, μια πόλη της Γαλιλαίας. Προέκυψε ένα πρόβλημα που θα μπορούσε να ντροπιάσει τους νεόνυμφους​—τελείωσε το κρασί! Η μητέρα του Ιησού, η Μαρία, είπε στον γιο της τι είχε συμβεί. Τι έκανε ο Ιησούς; Είπε στους υπηρέτες να γεμίσουν έξι μεγάλα πέτρινα πιθάρια με νερό. Όταν πήγαν ένα δείγμα στον επικεφαλής του συμποσίου, το νερό είχε γίνει καλό κρασί! Μήπως επρόκειτο για τέχνασμα, για ταχυδακτυλουργικό κόλπο; Όχι, το νερό «είχε πια μετατραπεί σε κρασί». (Ιωάννης 2:1-11) Από παλιά οι άνθρωποι ονειρεύονταν να μπορούν να μετατρέπουν ένα πράγμα σε κάτι άλλο. Επί αιώνες, κάποιοι άνθρωποι που ονομάζονταν αλχημιστές προσπαθούσαν να μετατρέψουν τον μόλυβδο σε χρυσό. Δεν τα κατάφεραν ποτέ​—παρότι ο μόλυβδος και ο χρυσός στην πραγματικότητα είναι στοιχεία που μοιάζουν σε αξιοσημείωτο βαθμό. a Τι θα πούμε για το νερό και το κρασί; Από χημική άποψη, το νερό είναι κάτι απλό, ένας συνδυασμός δύο βασικών στοιχείων. Το κρασί, από την άλλη πλευρά, περιέχει σχεδόν χίλια συστατικά, πολλά εκ των οποίων είναι περίπλοκες χημικές ενώσεις! Γιατί να κάνει ο Ιησούς μια τόσο θαυμαστή πράξη για να λύσει ένα πρόβλημα τόσο ασήμαντο όσο η έλλειψη κρασιού σε ένα γαμήλιο συμπόσιο;

¹⁵ Το πρόβλημα δεν ήταν ασήμαντο για τη νύφη και τον γαμπρό. Στην αρχαία Μέση Ανατολή, η φιλοξενία προς τους προσκεκλημένους είχε πολύ μεγάλη σημασία. Το να μείνουν  χωρίς κρασί στο γαμήλιο συμπόσιο θα προξενούσε μεγάλη ντροπή και αμηχανία στη νύφη και στον γαμπρό, ενώ θα σκίαζε την ημέρα του γάμου τους καθώς και τις αναμνήσεις τους από αυτήν στα επόμενα χρόνια. Το πρόβλημα ήταν σημαντικό για αυτούς, οπότε ήταν σημαντικό και για τον Ιησού. Έτσι λοιπόν, έκανε κάτι για αυτό. Αντιλαμβάνεστε γιατί οι άνθρωποι τον πλησίαζαν και του έλεγαν τις έγνοιες τους;

¹⁶ Οι γονείς μπορούν και πάλι να βρουν ένα χρήσιμο δίδαγμα εδώ. Τι θα γίνει αν το παιδί σας σάς πλησιάσει, στενοχωρημένο από κάποιο πρόβλημα; Ίσως μπείτε στον πειρασμό να θεωρήσετε την ανησυχία του παιδιού ασήμαντη. Μπορεί μάλιστα να μπείτε στον πειρασμό να γελάσετε με αυτήν. Σε σύγκριση με τα δικά σας φορτία, το πρόβλημα του παιδιού μπορεί να φαίνεται επουσιώδες. Να θυμάστε όμως ότι δεν είναι ασήμαντο για το παιδί! Αν έχει σημασία για ένα άτομο που αγαπάτε τόσο πολύ, δεν πρέπει να έχει σημασία και για εσάς; Δείχνοντας στο παιδί σας ότι σας απασχολούν οι ανησυχίες του, θα είστε προσιτός γονέας.

17. Τι παράδειγμα πραότητας έθεσε ο Ιησούς, και γιατί είναι αυτή η ιδιότητα απόδειξη δύναμης;

 ¹⁷ Όπως εξετάσαμε στο Κεφάλαιο 3, ο Ιησούς ήταν πράος και ταπεινός. (Ματθαίος 11:29) Η πραότητα είναι έξοχη ιδιότητα και αποτελεί δυναμική απόδειξη της ταπεινοφροσύνης που υπάρχει στην καρδιά ενός ατόμου. Είναι μέρος του καρπού του αγίου πνεύματος του Θεού και σχετίζεται με τη θεϊκή σοφία. (Γαλάτες 5:22, 23· Ιακώβου 3:13) Ακόμα και όταν τον προκαλούσαν με τον χειρότερο τρόπο, ο Ιησούς διατηρούσε τον έλεγχο του εαυτού του. Η πραότητά του ασφαλώς δεν ήταν αδυναμία. Κάποιος λόγιος είπε σχετικά με αυτή την ιδιότητα: «Πίσω από την ηπιότητα υπάρχει χαλύβδινη δύναμη». Πράγματι, πολλές φορές απαιτείται δύναμη για να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας και να συμπεριφερθούμε στους άλλους με πραότητα. Αλλά καθώς ο Ιεχωβά ευλογεί τις προσπάθειές μας, μπορούμε να μιμούμαστε τον Ιησού ως προς την εκδήλωση πραότητας, και αυτό θα μας κάνει πιο προσιτούς.

18. Ποιο παράδειγμα αποκαλύπτει τη λογικότητα του Ιησού, και γιατί πιστεύετε ότι αυτή η ιδιότητα θα έκανε ένα άτομο προσιτό;

¹⁸ Ο Ιησούς ήταν λογικός. Όταν ο Ιησούς βρισκόταν στην Τύρο, ήρθε σε αυτόν μια γυναίκα επειδή η κόρη της “βασανιζόταν από δαίμονα”. Με τρεις διαφορετικούς τρόπους, ο Ιησούς έδειξε ότι δεν ήταν διατεθειμένος να κάνει αυτό που ήθελε η γυναίκα. Πρώτον, δεν της απάντησε. Δεύτερον, της ανέφερε έναν λόγο για τον οποίο δεν θα έκανε αυτό που του ζητούσε. Τρίτον, χρησιμοποίησε ένα παράδειγμα που ξεκαθάρισε ακόμα περισσότερο τι εννοούσε. Ήταν όμως ο τρόπος του ψυχρός, άκαμπτος; Μήπως υπαινίχθηκε ότι ήταν παράτολμη η πρωτοβουλία της να αντιμιλήσει σε έναν τόσο σπουδαίο άνθρωπο; Όχι, είναι σαφές ότι αυτή η γυναίκα ένιωθε ασφαλής. Όχι μόνο ζήτησε βοήθεια, αλλά επέμεινε παρά την προφανή απροθυμία που έδειξε ο Ιησούς να τη βοηθήσει. Εκείνος είδε την εξαιρετική πίστη που την υποκίνησε να επιμείνει και θεράπευσε την κόρη της. (Ματθαίος 15:22-28) Ασφαλώς, η λογικότητα του Ιησού, η προθυμία που είχε να ακούει και να υποχωρεί όταν αυτό ήταν κατάλληλο, έκανε τους ανθρώπους να τον πλησιάζουν πρόθυμα!

19. Πώς μπορούμε να διαπιστώσουμε αν είμαστε στ’ αλήθεια προσιτοί;

¹⁹ Οι άνθρωποι θέλουν να πιστεύουν ότι είναι προσιτοί. Παραδείγματος χάρη, μερικοί που βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας αρέσκονται να λένε ότι η πόρτα τους είναι πάντα ανοιχτή, δηλαδή ότι οι υφιστάμενοί τους έχουν πάντα το ελεύθερο να τους πλησιάζουν. Η Γραφή όμως περιέχει την εξής ισχυρή προειδοποίηση: «Πολλοί διαλαλούν την όσια αγάπη τους, αλλά πιστό άνθρωπο ποιος μπορεί να βρει;» (Παροιμίες 20:6) Είναι εύκολο να λέμε ότι είμαστε προσιτοί, αλλά μιμούμαστε όντως πιστά αυτή την πτυχή της αγάπης του Ιησού; Η απάντηση ίσως έγκειται, όχι στο πώς βλέπουμε εμείς τον εαυτό μας, αλλά στο πώς μας βλέπουν οι άλλοι. Ο Παύλος είπε: «Η λογικότητά σας ας γίνει γνωστή σε όλους τους ανθρώπους». (Φιλιππησίους 4:5) Ο καθένας μας θα κάνει καλά να αναρωτηθεί: “Πώς με βλέπουν οι άλλοι; Τι φήμη έχω;”

20. (α) Γιατί είναι σημαντικό να είναι οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι προσιτοί; (β) Γιατί πρέπει να έχουμε λογικές προσδοκίες από τους πρεσβυτέρους στην εκκλησία;

²⁰ Ιδιαίτερα οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι αγωνίζονται να είναι προσιτοί. Επιθυμούν ειλικρινά να ανταποκρίνονται στην περιγραφή που είναι καταγραμμένη στα εδάφια Ησαΐας 32:1, 2: «Ο καθένας τους θα είναι σαν καταφύγιο από τον άνεμο, κρυψώνα από την καταιγίδα, σαν ρεύματα νερού σε άνυδρη γη, σαν τη σκιά πελώριου βράχου σε κατάξερη γη». Ένας πρεσβύτερος μπορεί να παρέχει τέτοια προστασία, αναζωογόνηση και ανακούφιση μόνο αν παραμένει προσιτός.  Ομολογουμένως, αυτό δεν είναι πάντα εύκολο, διότι οι πρεσβύτεροι σηκώνουν βαρύ φορτίο ευθύνης σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Εντούτοις, οι πρεσβύτεροι προσπαθούν να μη δίνουν ποτέ την εντύπωση ότι είναι τόσο απασχολημένοι ώστε να μην μπορούν να φροντίσουν για τις ανάγκες των προβάτων του Ιεχωβά. (1 Πέτρου 5:2) Οι άλλοι στην εκκλησία προσπαθούν να έχουν λογικές προσδοκίες από αυτούς τους πιστούς άντρες, δείχνοντας ταπεινό και συνεργατικό πνεύμα.​—Εβραίους 13:17.

21. Πώς μπορούν οι γονείς να παραμένουν προσιτοί για τα παιδιά τους, και τι θα εξετάσουμε στο επόμενο κεφάλαιο;

²¹ Οι γονείς προσπαθούν να είναι πάντα διαθέσιμοι για τα παιδιά τους. Διακυβεύονται πάρα πολλά! Επιθυμία τους είναι να ξέρουν τα παιδιά τους ότι είναι ασφαλές να ανοίγουν την καρδιά τους στον πατέρα ή στη μητέρα τους. Γι’ αυτό, οι Χριστιανοί γονείς προσπαθούν να είναι πράοι και λογικοί, χωρίς να αντιδρούν υπερβολικά όταν το παιδί ομολογεί κάποιο σφάλμα ή εκδηλώνει εσφαλμένο τρόπο σκέψης. Καθώς οι γονείς εκπαιδεύουν υπομονετικά τα παιδιά τους, προσπαθούν να κρατούν ανοιχτές τις γραμμές επικοινωνίας. Πράγματι, όλοι μας θέλουμε να παραμένουμε προσιτοί, όπως ήταν ο Ιησούς. Στο επόμενο κεφάλαιο, θα ασχοληθούμε με την εγκάρδια συμπόνια του Ιησού​—μια από τις κύριες ιδιότητες που τον έκαναν προσιτό.