1, 2. (α) Γιατί επέστρεψαν με άδεια χέρια οι υπηρέτες που στάλθηκαν να πιάσουν τον Ιησού; (β) Γιατί ήταν ο Ιησούς εξαιρετικός δάσκαλος;

 ΟΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ είναι γεμάτοι θυμό. Ο Ιησούς βρίσκεται στον ναό και διδάσκει σχετικά με τον Πατέρα του. Το ακροατήριο είναι διχασμένο. Πολλοί πιστεύουν στον Ιησού, ενώ άλλοι θέλουν να συλληφθεί. Οι θρησκευτικοί ηγέτες, αδυνατώντας να συγκρατήσουν τον θυμό τους, στέλνουν υπηρέτες να πιάσουν τον Ιησού. Οι υπηρέτες όμως επιστρέφουν με άδεια χέρια. Οι πρωθιερείς και οι Φαρισαίοι απαιτούν μια εξήγηση: «Γιατί δεν τον φέρατε;» Οι υπηρέτες απαντούν: «Ποτέ δεν έχει μιλήσει έτσι άλλος άνθρωπος». Εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ από τη διδασκαλία του Ιησού ώστε δεν τους πήγαινε η καρδιά να τον συλλάβουν. a​—Ιωάννης 7:45, 46.

² Εκείνοι οι υπηρέτες δεν ήταν οι μόνοι που εντυπωσιάστηκαν από τη διδασκαλία του Ιησού. Πάρα πολλοί άνθρωποι συγκεντρώνονταν απλώς και μόνο για να τον ακούσουν να διδάσκει. (Μάρκος 3:7, 9· 4:1· Λουκάς 5:1-3) Γιατί ήταν ο Ιησούς τόσο εξαιρετικός δάσκαλος; Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 8, αγαπούσε τις αλήθειες που μετέδιδε καθώς και τους ανθρώπους τους οποίους δίδασκε. Ήταν δε αριστοτέχνης όσον αφορά τις μεθόδους διδασκαλίας. Ας εξετάσουμε τρεις αποτελεσματικές μεθόδους που χρησιμοποιούσε και το πώς μπορούμε εμείς να τις μιμούμαστε.

3, 4. (α) Γιατί χρησιμοποιούσε ο Ιησούς απλή γλώσσα στη διδασκαλία του; (β) Πώς αποτελεί η Επί του Όρους Ομιλία παράδειγμα της απλότητας με την οποία δίδασκε ο Ιησούς;

³ Φαντάζεστε το εύρος του λεξιλογίου που θα μπορούσε να χρησιμοποιεί ο Ιησούς; Εντούτοις, όταν δίδασκε, ποτέ δεν μιλούσε  με τέτοιον τρόπο ώστε να μην τον καταλαβαίνουν οι ακροατές του, πολλοί από τους οποίους ήταν «αμόρφωτοι και συνηθισμένοι». (Πράξεις 4:13) Έδειχνε περίσκεψη για τους περιορισμούς τους και ποτέ δεν τους κατέκλυζε με υπερβολικό όγκο πληροφοριών. (Ιωάννης 16:12) Τα λόγια του ήταν απλά, αλλά οι αλήθειες που μετέδιδαν αυτά ήταν πολύ βαθιές.

⁴ Πάρτε για παράδειγμα την Επί του Όρους Ομιλία, η οποία έχει καταγραφεί στα εδάφια Ματθαίος 5:3–7:27. Ο Ιησούς έδωσε μέσω αυτής της ομιλίας συμβουλές οι οποίες φτάνουν σε βάθος, στην ουσία των ζητημάτων. Δεν υπάρχουν περίπλοκες ιδέες ή φράσεις. Στην πραγματικότητα, δύσκολα μπορεί να βρει κανείς έστω και μία λέξη την οποία δεν θα καταλάβαινε εύκολα ακόμα και ένα μικρό παιδί! Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράξενο πως, όταν ο Ιησούς τελείωσε, τα πλήθη​—μέσα στα οποία πιθανώς υπήρχαν πολλοί αγρότες, βοσκοί και ψαράδες—​«είχαν μείνει έκπληκτα με τον τρόπο της διδασκαλίας του».​—Ματθαίος 7:28.

5. Δώστε παραδείγματα φράσεων που είπε ο Ιησούς οι οποίες ήταν απλές αλλά μεστές σε νόημα.

⁵ Ο Ιησούς χρησιμοποιούσε συχνά στη διδασκαλία του απλές, σύντομες φράσεις και έλεγε λόγια μεστά σε νόημα. Σε μια εποχή που δεν υπήρχαν τυπωμένα βιβλία, εκείνος χάραζε κατ’ αυτόν τον τρόπο ανεξίτηλα το άγγελμά του στη διάνοια και στην καρδιά των ακροατών του. Αναλογιστείτε μερικά παραδείγματα: «Μην κρίνετε για να μην κριθείτε». «Δεν χρειάζονται γιατρό οι υγιείς, αλλά οι άρρωστοι». «Το μεν πνεύμα είναι πρόθυμο, αλλά η σάρκα αδύναμη». «Αποδώστε αυτά που είναι του Καίσαρα στον Καίσαρα, αλλά αυτά που είναι του Θεού στον Θεό». «Μεγαλύτερη ευτυχία νιώθει κάποιος όταν δίνει παρά όταν λαβαίνει». b (Ματθαίος 7:1· 9:12· 26:41· Μάρκος 12:17· Πράξεις 20:35) Σχεδόν 2.000 χρόνια αφότου ειπώθηκαν για πρώτη φορά, αυτά τα λόγια εξακολουθούν να είναι αλησμόνητα.

6, 7. (α) Για να διδάσκουμε με απλότητα, γιατί είναι σημαντικό να χρησιμοποιούμε απλή γλώσσα; (β) Πώς μπορούμε να μην κατακλύζουμε τους σπουδαστές της Γραφής με υπερβολικό όγκο πληροφοριών;

 ⁶ Πώς μπορούμε εμείς να διδάσκουμε με απλότητα; Μια σημαντική προϋπόθεση είναι να χρησιμοποιούμε απλή γλώσσα την οποία καταλαβαίνουν εύκολα οι περισσότεροι άνθρωποι. Οι βασικές αλήθειες του Λόγου του Θεού δεν είναι περίπλοκες. Ο Ιεχωβά έχει αποκαλύψει τους σκοπούς του σε άτομα που έχουν ειλικρινή και ταπεινή καρδιά. (1 Κορινθίους 1:26-28) Τα απλά, καλοδιαλεγμένα λόγια μπορούν να μεταδίδουν αποτελεσματικά τις αλήθειες του Λόγου του Θεού.

⁷ Για να διδάσκουμε με απλότητα, πρέπει να προσέχουμε ώστε να μην κατακλύζουμε τους σπουδαστές της Γραφής με υπερβολικό όγκο πληροφοριών. Γι’ αυτό, όταν διεξάγουμε μια Γραφική μελέτη, δεν χρειάζεται να εξηγούμε κάθε λεπτομέρεια. Ούτε είναι όμως απαραίτητο να συζητάμε βιαστικά την ύλη, λες και το σημαντικότερο είναι να καλύψουμε συγκεκριμένη ποσότητα ύλης. Το σοφό είναι να αφήνουμε τις ανάγκες και τις ικανότητες του σπουδαστή να καθορίζουν τον ρυθμό διεξαγωγής της μελέτης. Στόχος μας είναι να βοηθήσουμε τον σπουδαστή να γίνει ακόλουθος του Χριστού και λάτρης του Ιεχωβά. Γι’ αυτόν τον σκοπό, πρέπει να αφιερώνουμε όσον χρόνο χρειάζεται προκειμένου να κατανοεί ο σπουδαστής σε λογικό βαθμό τα πράγματα που μαθαίνει. Μόνο τότε θα αγγίξει  η Βιβλική αλήθεια την καρδιά του και θα τον υποκινήσει να εφαρμόζει όσα έχει μάθει.​—Ρωμαίους 12:2.

8, 9. (α) Γιατί έκανε ερωτήσεις ο Ιησούς; (β) Πώς χρησιμοποίησε ο Ιησούς ερωτήσεις για να βοηθήσει τον Πέτρο να φτάσει στο σωστό συμπέρασμα ως προς το ζήτημα της πληρωμής του φόρου για τον ναό;

⁸ Ο Ιησούς χρησιμοποιούσε ερωτήσεις με αξιοθαύμαστο τρόπο, ακόμα και όταν θα ήταν λιγότερο χρονοβόρο να πει απλώς στον ακροατή του το σημείο. Γιατί λοιπόν έκανε ερωτήσεις; Μερικές φορές, χρησιμοποιούσε διερευνητικές ερωτήσεις για να αποκαλύψει τα κίνητρα των εναντιουμένων του αποστομώνοντάς τους. (Ματθαίος 21:23-27· 22:41-46) Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις, χρησιμοποιούσε ερωτήσεις για να κάνει τους μαθητές του να εκφράσουν αυτά που είχαν στη διάνοιά τους καθώς και για να διεγείρει και να εκπαιδεύσει τη σκέψη τους. Γι’ αυτό, έκανε ερωτήσεις όπως: «Τι νομίζετε;» και «Το πιστεύεις αυτό;» (Ματθαίος 18:12· Ιωάννης 11:26) Με τις ερωτήσεις του ο Ιησούς άγγιζε την καρδιά των μαθητών του και τη συγκινούσε. Ας εξετάσουμε ένα παράδειγμα.

⁹ Σε μια περίπτωση, κάποιοι εισπράκτορες φόρων ρώτησαν τον Πέτρο αν ο Ιησούς πλήρωνε τον φόρο για τον ναό. c Ο Πέτρος απάντησε αμέσως: «Ναι». Αργότερα, ο Ιησούς τον βοήθησε να σκεφτεί λογικά: «Τι νομίζεις, Σίμων; Από ποιους λαβαίνουν οι βασιλιάδες της γης δασμούς ή κεφαλικό φόρο; Από τους γιους τους ή από τους ξένους;» Ο Πέτρος απάντησε: «Από τους ξένους». Ο Ιησούς είπε: «Άρα λοιπόν, οι γιοι απαλλάσσονται από τον φόρο». (Ματθαίος 17:24-27) Το σημείο που τόνιζαν οι ερωτήσεις ήταν αναμφίβολα ολοφάνερο για τον Πέτρο, διότι ήταν γνωστό ότι οι οικογένειες των βασιλιάδων απαλλάσσονταν από τους φόρους. Επομένως ο Ιησούς, ως ο μονογενής Γιος του ουράνιου Βασιλιά που λατρευόταν στον ναό, δεν ήταν υποχρεωμένος να πληρώνει τον  φόρο. Προσέξτε ότι, αντί να πει απλώς στον Πέτρο τη σωστή απάντηση, ο Ιησούς χρησιμοποίησε με διακριτικότητα ερωτήσεις για να τον βοηθήσει να φτάσει στο σωστό συμπέρασμα και να αντιληφθεί ίσως ότι ήταν ανάγκη να σκέφτεται πιο προσεκτικά προτού απαντήσει στο μέλλον.

10. Πώς μπορούμε να κάνουμε αποτελεσματική χρήση ερωτήσεων όταν κηρύττουμε από σπίτι σε σπίτι;

¹⁰ Πώς μπορούμε να κάνουμε αποτελεσματική χρήση ερωτήσεων στη διακονία μας; Όταν κηρύττουμε από σπίτι σε σπίτι, μπορούμε να χρησιμοποιούμε ερωτήσεις για να κεντρίζουμε το ενδιαφέρον, προλειαίνοντας ίσως το έδαφος για να μεταδώσουμε τα καλά νέα. Για παράδειγμα, αν έρθει στην πόρτα ένα ηλικιωμένο άτομο, θα μπορούσαμε να θέσουμε με σεβασμό το ερώτημα: «Πόσο έχει αλλάξει ο κόσμος στη διάρκεια της ζωής σας;» Αφού αφήσουμε το άτομο να απαντήσει, θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε: «Τι νομίζετε ότι πρέπει να γίνει ώστε να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος;» (Ματθαίος 6:9, 10) Αν ανοίξει την πόρτα μια μητέρα με μικρά παιδιά, μπορούμε να ρωτήσουμε: «Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς θα είναι ο κόσμος όταν μεγαλώσουν τα παιδιά σας;» (Ψαλμός 37:10, 11) Αν είμαστε παρατηρητικοί καθώς πλησιάζουμε ένα σπίτι, ίσως μπορέσουμε να επιλέξουμε κάποια ερώτηση που θα ταιριάζει στα ενδιαφέροντα του οικοδεσπότη.

11. Πώς μπορούμε να κάνουμε καλή χρήση ερωτήσεων όταν διεξάγουμε μια Γραφική μελέτη;

¹¹ Πώς μπορούμε να κάνουμε καλή χρήση ερωτήσεων όταν διεξάγουμε μια Γραφική μελέτη; Οι προσεκτικά επιλεγμένες ερωτήσεις μπορούν να μας βοηθήσουν να ανασύρουμε τα αισθήματα που έχει ο σπουδαστής στην καρδιά του. (Παροιμίες 20:5) Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι μελετάμε το μάθημα 43, «Ποια Άποψη Πρέπει να Έχουν οι Χριστιανοί για το  Αλκοόλ;», στο βιβλίο Ευτυχισμένη Ζωή για Πάντα! d Το συγκεκριμένο μάθημα ασχολείται με την άποψη του Θεού για το υπερβολικό ποτό και τη μέθη. Οι απαντήσεις του σπουδαστή ίσως δείχνουν ότι κατανοεί τι διδάσκει η Γραφή, αλλά συμφωνεί άραγε με αυτά που μαθαίνει; Θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε: «Σου φαίνεται λογική η άποψη του Θεού για αυτά τα ζητήματα;» Θα μπορούσαμε επίσης να ρωτήσουμε: «Πώς μπορείς να εφαρμόσεις αυτές τις πληροφορίες στη ζωή σου;» Να θυμάστε όμως ότι χρειάζεται να είμαστε διακριτικοί, προσδίδοντας αξιοπρέπεια στον σπουδαστή. Δεν θα θέλαμε ποτέ να κάνουμε ερωτήσεις που τον φέρνουν σε αμηχανία χωρίς λόγο.​—Παροιμίες 12:18.

12-14. (α) Με ποιους τρόπους αξιοποιούσε ο Ιησούς την ικανότητα που είχε να χρησιμοποιεί λογικά επιχειρήματα; (β) Ποιο ισχυρό, λογικό επιχείρημα χρησιμοποίησε ο Ιησούς όταν οι Φαρισαίοι απέδωσαν τη δύναμή του στον Σατανά;

¹² Με την τέλεια διάνοια που διέθετε, ο Ιησούς ήταν αριστοτέχνης στο να λογικεύει τους άλλους. Μερικές φορές χρησιμοποιούσε ισχυρά, λογικά επιχειρήματα για να αντικρούει τις ψευδείς κατηγορίες των εναντιουμένων του. Σε πολλές περιπτώσεις, χρησιμοποίησε πειστική λογίκευση για να διδάξει στους ακολούθους του πολύτιμα μαθήματα. Ας εξετάσουμε μερικά παραδείγματα.

¹³ Όταν ο Ιησούς θεράπευσε έναν δαιμονισμένο που ήταν τυφλός και βουβός, οι Φαρισαίοι διατύπωσαν την κατηγορία: «Αυτός ο άνθρωπος δεν εκβάλλει τους δαίμονες παρά μόνο μέσω του Βεελζεβούλ [του Σατανά], του άρχοντα των δαιμόνων». Οι ίδιοι παραδέχτηκαν πως χρειαζόταν υπερανθρώπινη δύναμη για να εκβληθούν οι δαίμονες. Ωστόσο, απέδωσαν τη δύναμη του Ιησού στον Σατανά. Η κατηγορία τους δεν ήταν μόνο ψευδής αλλά και παράλογη. Ο Ιησούς εξέθεσε το εσφαλμένο σκεπτικό τους απαντώντας: «Κάθε βασίλειο που διχάζεται οδηγείται στην καταστροφή, και κάθε πόλη ή σπίτι που διχάζεται δεν θα σταθεί. Παρόμοια, αν ο Σατανάς εκβάλλει τον Σατανά, έχει διχαστεί· πώς λοιπόν θα σταθεί το  βασίλειό του;» (Ματθαίος 12:22-26) Ο Ιησούς έλεγε στην ουσία: «Αν εγώ ήμουν όργανο του Σατανά και αναιρούσα αυτά που έκανε ο Σατανάς, τότε ο Σατανάς θα ενεργούσε ενάντια στα ίδια του τα συμφέροντα και θα έπεφτε σύντομα». Πώς θα μπορούσαν αυτοί να αντικρούσουν ένα τόσο πειστικό, λογικό επιχείρημα;

¹⁴ Ο Ιησούς δεν είχε τελειώσει ακόμα την επιχειρηματολογία του. Γνωρίζοντας ότι μερικοί από τους μαθητές των ίδιων των Φαρισαίων είχαν εκβάλει δαίμονες, έκανε μια απλή αλλά δυναμική ερώτηση: «Αν εγώ εκβάλλω τους δαίμονες μέσω του Βεελζεβούλ, τότε οι γιοι σας [ή αλλιώς οι μαθητές σας] μέσω τίνος τους εκβάλλουν;» (Ματθαίος 12:27) Το επιχείρημα του Ιησού στην ουσία ήταν: «Αν εγώ εκβάλλω δαίμονες με τη δύναμη του Σατανά, τότε οι δικοί σας μαθητές πρέπει να χρησιμοποιούν την ίδια δύναμη». Τι μπορούσαν να πουν οι Φαρισαίοι; Ποτέ δεν θα παραδέχονταν ότι οι μαθητές τους ενεργούσαν με τη δύναμη του Σατανά. Έτσι λοιπόν, ο Ιησούς οδήγησε την εσφαλμένη τους λογίκευση σε ένα συμπέρασμα πολύ δυσάρεστο για αυτούς. Δεν είναι εντυπωσιακό και μόνο το να διαβάζουμε πώς ανέπτυσσε ο Ιησούς τα λογικά του επιχειρήματα; Φανταστείτε όμως τα πλήθη που άκουγαν τον Ιησού από πρώτο χέρι, καθώς η παρουσία του και ο τόνος της φωνής του αναμφίβολα αύξαναν τη βαρύτητα των λόγων του.

15-17. Αφηγηθείτε ένα παράδειγμα που δείχνει πώς ο Ιησούς χρησιμοποιούσε τη λογίκευση του «πόσο μάλλον» ή «πόσο περισσότερο» για να διδάσκει συγκινητικές αλήθειες σχετικά με τον Πατέρα του.

¹⁵ Ο Ιησούς χρησιμοποιούσε επίσης λογικά, πειστικά επιχειρήματα για να διδάσκει θετικές, συγκινητικές αλήθειες σχετικά με τον Πατέρα του. Πολλές φορές το έκανε αυτό χρησιμοποιώντας τη λογίκευση του «πόσο μάλλον» ή «πόσο περισσότερο», ώστε να πείσει τους ακροατές του για μια βαθιά αλήθεια ξεκινώντας από μια άλλη, απλούστερη, την οποία ήδη αποδέχονταν. e Αυτό το είδος λογίκευσης, που βασίζεται στην αντίθεση, μπορεί να κάνει βαθιά εντύπωση. Ας εξετάσουμε δύο μόνο παραδείγματα.

 ¹⁶ Ανταποκρινόμενος στο αίτημα των μαθητών του να τους διδάξει πώς να προσεύχονται, ο Ιησούς περιέγραψε την προθυμία που δείχνουν οι ατελείς ανθρώπινοι γονείς “να δίνουν καλά δώρα” στα παιδιά τους. Κατόπιν συμπέρανε: «Αν εσείς, μολονότι είστε πονηροί, ξέρετε να δίνετε καλά δώρα στα παιδιά σας, πόσο μάλλον θα δώσει ο Πατέρας που είναι στον ουρανό άγιο πνεύμα σε όσους του το ζητούν!» (Λουκάς 11:1-13) Το σημείο που τόνιζε ο Ιησούς βασίζεται στην αντίθεση. Αν οι αμαρτωλοί ανθρώπινοι γονείς φροντίζουν για τις ανάγκες των παιδιών τους, πόσο μάλλον ο ουράνιος Πατέρας μας, ο οποίος είναι τέλειος και δίκαιος από κάθε άποψη, θα χορηγεί άγιο πνεύμα στους όσιους λάτρεις του που τον πλησιάζουν ταπεινά μέσω προσευχής!

¹⁷ Ο Ιησούς χρησιμοποίησε παρόμοια λογίκευση όταν έδωσε σοφές συμβουλές όσον αφορά την αντιμετώπιση της ανησυχίας, λέγοντας: «Τα κοράκια . . . δεν σπέρνουν ούτε θερίζουν· δεν έχουν κελάρι ούτε αποθήκη· και όμως ο Θεός τα τρέφει. Δεν αξίζετε εσείς πολύ περισσότερο από τα πουλιά; Σκεφτείτε πώς μεγαλώνουν τα κρίνα: Δεν μοχθούν ούτε κλώθουν . . . Αν λοιπόν ο Θεός ντύνει έτσι τη βλάστηση στον αγρό, η οποία σήμερα υπάρχει και αύριο τη ρίχνουν στη φωτιά, πόσο μάλλον θα ντύσει εσάς, ολιγόπιστοι!» (Λουκάς 12:24, 27, 28) Αν ο Ιεχωβά φροντίζει για τα πουλιά και τα λουλούδια, πόσο περισσότερο θα φροντίζει για τους ανθρώπους που τον αγαπούν και τον λατρεύουν! Με τέτοια λογίκευση, ο Ιησούς αναμφίβολα άγγιξε την καρδιά των ακροατών του.

18, 19. Πώς μπορούμε να συζητήσουμε λογικά με κάποιον που λέει ότι δεν πιστεύει σε έναν Θεό τον οποίο δεν βλέπει;

¹⁸ Στη διακονία μας, θέλουμε να χρησιμοποιούμε ορθή λογική για να αντικρούουμε εσφαλμένες πεποιθήσεις. Θέλουμε επίσης να χρησιμοποιούμε πειστικά επιχειρήματα για να διδάσκουμε θετικές αλήθειες σχετικά με τον Ιεχωβά. (Πράξεις 19:8· 28:23, 24) Μήπως πρέπει να μάθουμε να χρησιμοποιούμε εξεζητημένη επιχειρηματολογία; Κάθε άλλο. Το δίδαγμα που παίρνουμε από τον Ιησού είναι ότι τα λογικά επιχειρήματα που παρουσιάζονται με απλό τρόπο είναι πολύ αποτελεσματικά.

¹⁹ Λόγου χάρη, πώς μπορούμε να απαντήσουμε αν κάποιος πει ότι δεν πιστεύει σε έναν Θεό τον οποίο δεν βλέπει; Θα  μπορούσαμε να κάνουμε λογικούς συλλογισμούς γύρω από τον φυσικό νόμο της αιτίας και του αποτελέσματος. Όταν παρατηρούμε ένα αποτέλεσμα, αντιλαμβανόμαστε ότι πρέπει να υπάρχει και κάποια αιτία. Θα μπορούσαμε να πούμε: «Αν ήσασταν σε μια απομακρυσμένη περιοχή και βρίσκατε ένα καλοχτισμένο σπίτι γεμάτο τρόφιμα (αποτέλεσμα), δεν θα παραδεχόσασταν εύκολα ότι κάποιος (αιτία) ήταν υπεύθυνος; Έτσι λοιπόν, όταν βλέπουμε και εμείς το σχέδιο που είναι ολοφάνερο στη φύση καθώς και την αφθονία τροφίμων στα “ντουλάπια” της γης (αποτέλεσμα), δεν είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι Κάποιος (Αιτία) είναι υπεύθυνος; Η ίδια η Αγία Γραφή κάνει αυτόν τον συλλογισμό: “Κάθε οίκος κατασκευάζεται από κάποιον, αλλά εκείνος που κατασκεύασε τα πάντα είναι ο Θεός”». (Εβραίους 3:4) Βέβαια, άσχετα με το πόσο ορθοί είναι οι συλλογισμοί μας, δεν θα πειστούν όλοι.​—2 Θεσσαλονικείς 3:2.

20, 21. (α) Πώς μπορούμε να χρησιμοποιούμε τη λογίκευση του «πόσο μάλλον» ή «πόσο περισσότερο» για να δίνουμε έμφαση στις ιδιότητες και στις οδούς του Ιεχωβά; (β) Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο κεφάλαιο;

²⁰ Στη διδασκαλία μας, είτε πρόκειται για τη διακονία αγρού  είτε για την εκκλησία, μπορούμε και εμείς να χρησιμοποιούμε τη λογίκευση του «πόσο μάλλον» ή «πόσο περισσότερο» για να δίνουμε έμφαση στις ιδιότητες και στις οδούς του Ιεχωβά. Παραδείγματος χάρη, για να δείξουμε ότι η δοξασία των αιώνιων βασάνων στην πύρινη κόλαση ουσιαστικά ατιμάζει τον Ιεχωβά, θα μπορούσαμε να πούμε: «Ποιος στοργικός πατέρας θα τιμωρούσε το παιδί του κρατώντας το χέρι του στη φωτιά; Πόσο περισσότερο αποκρουστική θα ήταν αυτή καθαυτή η ιδέα της πύρινης κόλασης στον στοργικό ουράνιο Πατέρα μας!» (Ιερεμίας 7:31) Για να διαβεβαιώσουμε έναν καταθλιμμένο ομόπιστό μας ότι ο Ιεχωβά τον αγαπάει, θα μπορούσαμε να πούμε: «Αν ο Ιεχωβά θεωρεί ακόμα και ένα σπουργιτάκι πολύτιμο, πόσο περισσότερο πρέπει να φροντίζει και να αγαπάει καθέναν από τους επίγειους λάτρεις του, και εσένα προσωπικά!» (Ματθαίος 10:29-31) Τέτοια λογικά επιχειρήματα μπορούν να μας βοηθήσουν να αγγίξουμε τις καρδιές των άλλων.

²¹ Έχοντας εξετάσει τρεις μόνο από τις μεθόδους διδασκαλίας που χρησιμοποιούσε ο Ιησούς, μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε ότι εκείνοι οι υπηρέτες που δεν τον συνέλαβαν δεν υπερέβαλλαν όταν είπαν: «Ποτέ δεν έχει μιλήσει έτσι άλλος άνθρωπος». Στο επόμενο κεφάλαιο, θα εξετάσουμε τη μέθοδο διδασκαλίας για την οποία ο Ιησούς είναι ίσως πιο γνωστός​—τη χρήση παραβολών.