1. Ποια μπορεί να ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής του Πέτρου;

Ο ΠΕΤΡΟΣ δεν θα ξεχνούσε ποτέ εκείνη τη φοβερή στιγμή που τα μάτια τους συναντήθηκαν. Μήπως διέκρινε στο βλέμμα του Ιησού κάποιο ίχνος απογοήτευσης ή επιτίμησης; Δεν γνωρίζουμε, εφόσον η θεόπνευστη αφήγηση λέει μόνο: «Στράφηκε ο Κύριος και κοίταξε τον Πέτρο». (Λουκ. 22:61) Αλλά από εκείνη τη μία και μόνη ματιά, ο Πέτρος κατάλαβε το μέγεθος της αποτυχίας του. Συνειδητοποίησε ότι μόλις είχε κάνει αυτό ακριβώς που είχε προείπει ο Ιησούς, κάτι το οποίο ο ίδιος επέμενε ότι δεν θα έκανε ποτέ​—είχε απαρνηθεί τον αγαπημένο του Κύριο. Ένιωσε απαίσια, καθώς βίωνε ίσως τη χειρότερη στιγμή της χειρότερης μέρας της ζωής του.

2. Ποιο μάθημα χρειαζόταν να διδαχτεί ο Πέτρος, και πώς ωφελούμαστε εμείς από την ιστορία του;

² Αλλά δεν είχαν χαθεί όλα. Επειδή ο Πέτρος ήταν άνθρωπος μεγάλης πίστης, είχε ακόμη την ευκαιρία να ανανήψει από τα λάθη του και να διδαχτεί ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα του Ιησού​—το μάθημα της συγχώρησης. Το ίδιο μάθημα χρειάζεται και ο καθένας μας. Γι’ αυτό, ας ακολουθήσουμε τον Πέτρο σε αυτή τη δύσκολη διαδρομή.

3, 4. (α) Τι ρώτησε ο Πέτρος τον Ιησού, και τι μπορεί να νόμιζε; (β) Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι ο Πέτρος είχε επηρεαστεί από το πνεύμα που επικρατούσε τότε;

³ Περίπου έξι μήνες νωρίτερα, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Καπερναούμ, ο Πέτρος πλησίασε τον Ιησού και τον ρώτησε: «Κύριε, πόσες φορές αν αμαρτήσει εναντίον μου ο αδελφός μου θα πρέπει να τον συγχωρήσω; Μέχρι εφτά φορές;» Πιθανότατα νόμιζε ότι έτσι έδειχνε μεγαλοψυχία. Στο κάτω κάτω, οι θρησκευτικοί ηγέτες της εποχής δίδασκαν ότι κάποιος ήταν υποχρεωμένος να συγχωρήσει μόνο τρεις φορές! Ο Ιησούς απάντησε: «Όχι “μέχρι εφτά φορές” αλλά “μέχρι εβδομήντα εφτά φορές”».​—Ματθ. 18:21, 22.

⁴ Μήπως ο Ιησούς υπαινισσόταν ότι ο Πέτρος έπρεπε να κρατάει αυστηρό λογαριασμό για τις πράξεις του παραβάτη; Όχι. Αλλάζοντας τις 7 φορές του Πέτρου σε 77, εννοούσε ότι η αγάπη δεν μας επιτρέπει να θέτουμε αυθαίρετα όριο στη συγχώρηση. (1 Κορ. 13:4, 5) Ο Ιησούς έδειξε ότι ο Πέτρος είχε επηρεαστεί από το πνεύμα σκληροκαρδίας και  έλλειψης συγχωρητικότητας που επικρατούσε τότε, σύμφωνα με το οποίο η συγχώρηση έπρεπε να δίνεται με φειδωλία. Εντούτοις, η θεϊκή συγχώρηση προσφέρεται με γενναιοδωρία και απλοχεριά.​—Διαβάστε 1 Ιωάννη 1:7-9.

5. Πότε ενδεχομένως μαθαίνουμε τι σημαίνει συγχώρηση;

⁵ Ο Πέτρος δεν διαφώνησε με τον Ιησού. Αλλά άγγιξε πράγματι το μάθημα του Ιησού την καρδιά του; Μερικές φορές, μαθαίνουμε τι σημαίνει συγχώρηση όταν διαπιστώνουμε πόσο απεγνωσμένα τη χρειαζόμαστε οι ίδιοι. Ας επιστρέψουμε, λοιπόν, στα γεγονότα που προηγήθηκαν του θανάτου του Ιησού. Εκείνες τις δύσκολες ώρες, ο Πέτρος έδωσε στον Κύριό του πολλές αφορμές για να τον συγχωρήσει.

6. Τι έκανε ο Πέτρος όταν ο Ιησούς προσπάθησε να διδάξει στους αποστόλους σχετικά με την ταπεινοφροσύνη, και πώς του φέρθηκε ο Ιησούς;

⁶ Ήταν ένα κρίσιμο βράδυ​—η τελευταία νύχτα της επίγειας ζωής του Ιησού. Είχε ακόμη πολλά να διδάξει στους αποστόλους του​—λόγου χάρη, σχετικά με την ταπεινοφροσύνη. Έθεσε το παράδειγμα πλένοντας ταπεινά τα πόδια τους, κάτι που κανονικά έκανε ο τελευταίος υπηρέτης. Στην αρχή, ο Πέτρος εξέφρασε αντιρρήσεις για την πράξη του Ιησού. Στη συνέχεια, αρνήθηκε να δεχτεί την υπηρεσία του. Μετά επέμεινε να του πλύνει ο Ιησούς, όχι μόνο τα πόδια, αλλά και τα χέρια και το κεφάλι! Ο Ιησούς δεν έχασε την υπομονή του, αλλά με ηρεμία εξήγησε τη σπουδαιότητα και τη σημασία αυτού που έκανε.​—Ιωάν. 13:1-17.

7, 8. (α) Με ποιους τρόπους δοκίμασε περαιτέρω ο Πέτρος την υπομονή του Ιησού; (β) Πώς συνέχισε ο Ιησούς να εκδηλώνει καλοσυνάτο, συγχωρητικό πνεύμα;

⁷ Λίγο αργότερα, ο Πέτρος δοκίμασε περαιτέρω την υπομονή του Ιησού. Οι απόστολοι άρχισαν να λογομαχούν για το ποιος ήταν ο μεγαλύτερος. Ο Πέτρος σίγουρα δεν έμεινε έξω από αυτή την επονείδιστη εκδήλωση ανθρώπινης υπερηφάνειας. Εντούτοις, ο Ιησούς τούς διόρθωσε με καλοσύνη και μάλιστα τους επαίνεσε για κάτι που είχαν κάνει καλά​—είχαν δείξει πιστότητα προσκολλούμενοι στον Κύριό τους. Προείπε, όμως, ότι θα τον εγκατέλειπαν όλοι. Ο Πέτρος αντέτεινε ότι θα έμενε προσκολλημένος στον Ιησού ακόμη και αν χρειαζόταν να πεθάνει. Ο Ιησούς προφήτευσε ότι, αντιθέτως, ο Πέτρος θα αρνούνταν τον Κύριό του τρεις φορές εκείνη τη νύχτα, προτού λαλήσει πετεινός δύο φορές. Τότε ο Πέτρος, όχι μόνο αντέκρουσε τον Ιησού, αλλά καυχήθηκε ότι θα αποδεικνυόταν πιο πιστός από όλους τους άλλους αποστόλους!​—Ματθ. 26:31-35· Μάρκ. 14:27-31· Λουκ. 22:24-28· Ιωάν. 13:36-38.

⁸ Μήπως ο Ιησούς κόντευε πια να χάσει την υπομονή του με τον Πέτρο; Απεναντίας, όλες αυτές τις δύσκολες ώρες, ο Ιησούς συνέχισε να αναζητάει το καλό στους ατελείς αποστόλους του. Ήξερε ότι ο Πέτρος θα τον απογοήτευε, αλλά παρ’ όλα αυτά είπε: «Εγώ έκανα δέηση για εσένα να μην εξαντληθεί η πίστη σου· και εσύ, όταν κάποτε επιστρέψεις, ενίσχυσε τους αδελφούς σου». (Λουκ. 22:32) Ο Ιησούς εξέφρασε  έτσι την πεποίθησή του ότι ο Πέτρος θα ανέρρωνε πνευματικά και θα επέστρεφε στην πιστή υπηρεσία. Τι καλοσυνάτο, συγχωρητικό πνεύμα!

9, 10. (α) Ποια διόρθωση χρειάστηκε ο Πέτρος στον κήπο της Γεθσημανή; (β) Τι μας θυμίζει ίσως η περίπτωση του Πέτρου;

⁹ Αργότερα, στον κήπο της Γεθσημανή, ο Πέτρος χρειάστηκε διόρθωση ξανά και ξανά. Ο Ιησούς ζήτησε από αυτόν, όπως επίσης από τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, να είναι σε εγρήγορση ενόσω Εκείνος θα προσευχόταν. Βρισκόταν σε μεγάλη συναισθηματική ένταση και χρειαζόταν στήριξη, αλλά ο Πέτρος και οι άλλοι αποκοιμήθηκαν επανειλημμένα. Ο Ιησούς έδειξε ότι τους συμπονούσε και τους συγχωρούσε, λέγοντας: «Το μεν πνεύμα είναι πρόθυμο, αλλά η σάρκα αδύναμη».​—Μάρκ. 14:32-41.

¹⁰ Σε λίγο, κατέφθασε ένας όχλος με πυρσούς, σπαθιά και ρόπαλα. Τώρα εκείνοι έπρεπε να δείξουν προσοχή και φρόνηση. Αλλά ο Πέτρος όρμησε μπροστά χωρίς δεύτερη σκέψη, κραδαίνοντας ένα σπαθί πάνω από το κεφάλι του Μάλχου, ενός δούλου του αρχιερέα, και του έκοψε το αφτί. Ο Ιησούς διόρθωσε με ηρεμία τον Πέτρο, γιάτρεψε το τραύμα και διατύπωσε την αρχή της αποχής από τη βία, η οποία καθοδηγεί τους ακολούθους Του μέχρι σήμερα. (Ματθ. 26:47-55· Λουκ. 22:47-51· Ιωάν. 18:10, 11) Ο Πέτρος είχε δώσει ήδη στον Κύριό του αρκετές αφορμές για να τον συγχωρήσει. Η περίπτωσή του μας θυμίζει ίσως ότι όλοι αμαρτάνουμε συχνά. (Διαβάστε Ιακώβου 3:2) Ποιος από εμάς δεν χρειάζεται τη θεϊκή συγχώρηση κάθε μέρα; Για τον Πέτρο, όμως, εκείνη η νύχτα μόλις είχε ξεκινήσει. Τα χειρότερα βρίσκονταν μπροστά του.

11, 12. (α) Πώς έδειξε ο Πέτρος κάποιο θάρρος μετά τη σύλληψη του Ιησού; (β) Με ποιον τρόπο διέψευσε ο Πέτρος τους ίδιους τους ισχυρισμούς του;

¹¹ Ο Ιησούς προσπάθησε να λογικέψει τον όχλο λέγοντάς τους ότι, αν έψαχναν εκείνον, έπρεπε να αφήσουν τους αποστόλους του να φύγουν. Ο Πέτρος είδε τον όχλο να δένει τον Ιησού, ανήμπορος να αντιδράσει. Μετά, έφυγε εσπευσμένα, όπως και οι άλλοι απόστολοι.

¹² Μέσα στη φυγή τους, ο Πέτρος και ο Ιωάννης ίσως σταμάτησαν κοντά στο σπίτι του πρώην Αρχιερέα Άννα, όπου οδηγήθηκε κατ’ αρχάς ο Ιησούς για ανάκριση. Όταν τον πήραν από εκεί, ο Πέτρος και ο Ιωάννης τον ακολούθησαν, αλλά «από αρκετή απόσταση». (Ματθ. 26:58· Ιωάν. 18:12, 13) Ο Πέτρος δεν ήταν δειλός. Ασφαλώς διέθετε κάποιο θάρρος έστω και για να ακολουθήσει τον Ιησού. Ο όχλος ήταν οπλισμένος, και εκείνος είχε ήδη τραυματίσει έναν δικό τους. Παρ’ όλα αυτά, στην προκειμένη περίπτωση δεν βλέπουμε τον Πέτρο να εκδηλώνει την όσια αγάπη που ισχυριζόταν ότι είχε​—την προθυμία να πεθάνει, αν χρειαζόταν, στο πλευρό του Κυρίου του.​—Μάρκ. 14:31.

13. Ποιος είναι ο μόνος σωστός τρόπος να ακολουθούμε τον Χριστό;

¹³ Όπως ο Πέτρος, έτσι και πολλοί σήμερα επιδιώκουν να ακολουθούν τον Χριστό «από αρκετή απόσταση»​—με τρόπο που να μην τραβάει την προσοχή. Αλλά, όπως έγραψε μεταγενέστερα ο ίδιος ο Πέτρος,  ακολουθούμε τον Χριστό με το σωστό τρόπο μόνο αν προσκολλούμαστε σε Αυτόν όσο πιο πιστά μπορούμε, μιμούμενοι το παράδειγμά Του στο καθετί, ανεξάρτητα από τις συνέπειες.​—Διαβάστε 1 Πέτρου 2:21.

14. Πώς πέρασε ο Πέτρος τις ώρες της νύχτας κατά τη διάρκεια της δίκης του Ιησού;

¹⁴ Τελικά, ο Πέτρος πλησίασε διστακτικά την πύλη ενός από τα πιο επιβλητικά αρχοντικά της Ιερουσαλήμ. Ήταν το σπίτι του Καϊάφα, του πλούσιου και ισχυρού αρχιερέα. Αυτά τα σπίτια ήταν συνήθως χτισμένα γύρω από αυλή, η οποία είχε μια πύλη εισόδου. Ο Πέτρος έφτασε ως την πύλη, αλλά δεν τον άφησαν να μπει. Ο Ιωάννης, ο οποίος ήξερε τον αρχιερέα και ήταν ήδη μέσα, ήρθε και έπεισε τη θυρωρό να τον αφήσει να περάσει. Φαίνεται ότι ο Πέτρος δεν έμεινε κοντά του ούτε επιχείρησε να μπει στο σπίτι και να σταθεί στο πλευρό του Κυρίου του. Έμεινε στην αυλή, όπου μερικοί δούλοι και υπηρέτες περνούσαν τις κρύες ώρες της νύχτας μπροστά σε μια δυνατή φωτιά, παρακολουθώντας τους ψευδομάρτυρες να μπαινοβγαίνουν με τη σειρά, ενώ μέσα εξελισσόταν η δίκη.​—Μάρκ. 14:54-57· Ιωάν. 18:15, 16, 18.

15, 16. Εξηγήστε πώς εκπληρώθηκε η προφητεία του Ιησού για τις τρεις αρνήσεις.

¹⁵ Στη λάμψη της φωτιάς, η κοπέλα που είχε ανοίξει την πύλη για να μπει ο Πέτρος τον είδε καλύτερα και τον αναγνώρισε. Με επιθετικό τόνο, του είπε: «Και εσύ ήσουν μαζί με τον Ιησού τον Γαλιλαίο!» Ο Πέτρος, που καταλήφθηκε εξ απροόπτου, αρνήθηκε ότι γνώριζε τον Ιησού​—είπε μάλιστα ότι δεν καταλάβαινε καν τι έλεγε η κοπέλα. Πήγε και στάθηκε κοντά στο θάλαμο της πύλης, για να μη συγκεντρώνει πάνω του τα βλέμματα, αλλά τον πρόσεξε μια άλλη κοπέλα, η οποία επισήμανε το ίδιο πράγμα: «Αυτός ήταν μαζί με τον Ιησού τον Ναζωραίο». Ο Πέτρος ορκίστηκε: «Δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο!» (Ματθ. 26:69-72· Μάρκ. 14:66-68) Ίσως έπειτα από αυτή τη δεύτερη άρνηση να άκουσε το λάλημα ενός πετεινού, αλλά ήταν τόσο σαστισμένος ώστε δεν θυμήθηκε την προφητεία του Ιησού μερικές μόλις ώρες πρωτύτερα.

¹⁶ Λίγο αργότερα, ο Πέτρος προσπαθούσε ακόμη εναγωνίως να περάσει απαρατήρητος. Τον πλησίασαν, όμως, κάποιοι που στέκονταν εκεί γύρω, μέσα στην αυλή. Ένας από αυτούς, συγγενής του Μάλχου, του δούλου τον οποίο είχε τραυματίσει ο Πέτρος, του είπε: «Δεν σε είδα εγώ στον κήπο μαζί του;» Ενστικτωδώς, ο Πέτρος προσπάθησε πάση θυσία να τους πείσει ότι έκαναν λάθος. Ορκίστηκε, λοιπόν, για αυτό το ζήτημα, ευχόμενος προφανώς να τον βρει κάποια κατάρα αν έλεγε ψέματα. Επρόκειτο για την τρίτη άρνηση του Πέτρου. Προτού καλά καλά ξεστομίσει αυτά τα λόγια, λάλησε ένας πετεινός​—ο δεύτερος που άκουγε εκείνη τη νύχτα.​—Ιωάν. 18:26, 27· Μάρκ. 14:71, 72.

17, 18. (α) Πώς αντέδρασε ο Πέτρος όταν συνειδητοποίησε πόσο οικτρά είχε απογοητεύσει τον Κύριό του; (β) Τι αναρωτιόταν ίσως ο Πέτρος;

¹⁷ Ο Ιησούς μόλις είχε βγει σε ένα μπαλκόνι που έβλεπε προς την αυλή. Εκείνη τη στιγμή, όπως περιγράφτηκε στην αρχή του κεφαλαίου, τα μάτια του συναντήθηκαν με του Πέτρου. Τότε ο Πέτρος συνειδητοποίησε  πόσο οικτρά είχε απογοητεύσει τον Κύριό του. Βγήκε από την αυλή, συντετριμμένος υπό το βάρος της ενοχής. Άρχισε να περιπλανιέται στους δρόμους της πόλης, με την πανσέληνο που έδυε να φωτίζει τα βήματά του. Τον έπνιγαν τα δάκρυα. Τα πάντα γύρω του ήταν θολά. Κατέρρευσε και έκλαψε πικρά.​—Μάρκ. 14:72· Λουκ. 22:61, 62.

¹⁸ Ύστερα από μια τέτοια αποτυχία, κάποιος μπορεί πολύ εύκολα να θεωρήσει ότι η αμαρτία του είναι τόσο φρικτή ώστε η συγχώρηση είναι ανέφικτη. Το ίδιο ίσως αναρωτιόταν και ο Πέτρος. Είχαν, όμως, έτσι τα πράγματα;

19. Πώς πρέπει να ένιωθε ο Πέτρος για την αποτυχία του, αλλά πώς ξέρουμε ότι δεν ενέδωσε στην απόγνωση;

¹⁹ Δύσκολα φανταζόμαστε το βάθος της οδύνης του Πέτρου όταν ξημέρωσε και άρχισαν να εκτυλίσσονται τα γεγονότα εκείνης της μέρας. Πόσο πρέπει να κατηγορούσε τον εαυτό του όταν ο Ιησούς πέθανε αργότερα την ίδια μέρα ύστερα από ώρες βασανιστηρίων! Ο Πέτρος δεν θα ήθελε καν να σκέφτεται πόσο είχε επιτείνει την οδύνη του Κυρίου του την τελευταία, όπως αποδείχτηκε, μέρα της ζωής Του ως άνθρωπος. Όσο βυθισμένος όμως και αν ήταν μέσα στην άβυσσο της λύπης του, δεν ενέδωσε στην απόγνωση. Αυτό το ξέρουμε επειδή σύντομα τον βρίσκουμε να είναι και πάλι μαζί με τους πνευματικούς αδελφούς του. (Λουκ. 24:33) Χωρίς αμφιβολία, όλοι οι απόστολοι είχαν μετανιώσει για τη συμπεριφορά τους εκείνη τη ζοφερή νύχτα, και προσπαθούσαν να παρηγορήσουν ο ένας τον άλλον.

20. Τι μαθαίνουμε από το πώς ενήργησε ο Πέτρος σε μια από τις καλύτερες στιγμές του;

²⁰ Από κάποια άποψη, εδώ βλέπουμε τον Πέτρο σε μια από τις καλύτερες στιγμές του. Όταν ένας υπηρέτης του Θεού πέφτει, αυτό που μετράει περισσότερο δεν είναι πόσο μεγάλη είναι η πτώση του, αλλά πόσο αποφασισμένος είναι να ξανασηκωθεί, να διορθώσει τα πράγματα. (Διαβάστε Παροιμίες 24:16) Ο Πέτρος εκδήλωσε γνήσια πίστη συναθροιζόμενος με τους αδελφούς του παρά τη θλίψη του. Όταν κάποιος είναι καταβαρημένος από τη λύπη ή τις τύψεις, μπαίνει στον πειρασμό να απομονωθεί, αλλά κάτι τέτοιο είναι επικίνδυνο. (Παρ. 18:1) Η σοφή πορεία είναι να παραμείνει κοντά στους ομοπίστους του και να ανακτήσει πνευματική δύναμη.​—Εβρ. 10:24, 25.

21. Ποια νέα άκουσε ο Πέτρος επειδή ήταν μαζί με τους πνευματικούς αδελφούς του;

²¹ Επειδή ο Πέτρος ήταν μαζί με τους πνευματικούς αδελφούς  του, άκουσε τα συγκλονιστικά νέα ότι το σώμα του Ιησού έλειπε από το μνήμα. Έτρεξε με τον Ιωάννη ως το μνήμα όπου είχε ταφεί ο Ιησούς και του οποίου η είσοδος είχε σφραγιστεί. Ο Ιωάννης, που πιθανότατα ήταν νεότερος, έφτασε πρώτος. Όταν βρήκε την είσοδο ανοιχτή, κοντοστάθηκε. Όχι όμως και ο Πέτρος. Αν και λαχανιασμένος, μπήκε κατευθείαν μέσα. Το μνήμα ήταν άδειο!​—Ιωάν. 20:3-9.

22. Πώς έσβησε κάθε ίχνος λύπης και αμφιβολίας από την καρδιά του Πέτρου;

²² Πίστεψε ο Πέτρος ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί; Αρχικά όχι, παρ’ όλο που κάποιες πιστές γυναίκες ανέφεραν ότι είχαν εμφανιστεί σε αυτές άγγελοι και τους είχαν αναγγείλει ότι ο Ιησούς είχε εγερθεί από τους νεκρούς. (Λουκ. 23:55–24:11) Αλλά στο τέλος της μέρας, κάθε ίχνος λύπης και αμφιβολίας είχε σβήσει από την καρδιά του Πέτρου. Ο Ιησούς ζούσε, και τώρα ήταν κραταιό πνεύμα! Εμφανίστηκε σε όλους τους αποστόλους του. Πρώτα, όμως, έκανε κάτι που δεν αφορούσε τους υπόλοιπους. Οι απόστολοι είπαν εκείνη τη μέρα: «Πράγματι, ο Κύριος εγέρθηκε και εμφανίστηκε στον Σίμωνα!» (Λουκ. 24:34) Παρόμοια, ο απόστολος Παύλος έκανε μεταγενέστερα λόγο για τη μνημειώδη μέρα που ο Ιησούς «εμφανίστηκε στον Κηφά, κατόπιν στους δώδεκα». (1 Κορ. 15:5) Κηφάς και Σίμων είναι άλλα ονόματα του Πέτρου. Ο Ιησούς εμφανίστηκε σε αυτόν εκείνη τη μέρα​—προφανώς όταν ο Πέτρος ήταν μόνος του.

23. Γιατί είναι απαραίτητο να θυμούνται την περίπτωση του Πέτρου οι Χριστιανοί που υποπίπτουν σε κάποια αμαρτία σήμερα;

²³ Η Αγία Γραφή δεν λέει τι συνέβη εκείνες τις συγκινητικές στιγμές που ο Ιησούς και ο Πέτρος βρέθηκαν και πάλι μαζί. Μόνο αυτοί ξέρουν τις λεπτομέρειες. Εμείς φανταζόμαστε απλώς πόσο θα συγκλονίστηκε ο Πέτρος όταν είδε ξανά ζωντανό τον αγαπημένο του Κύριο και είχε την ευκαιρία να εκφράσει τη λύπη και τη μετάνοιά του. Περισσότερο από καθετί, ήθελε συγχώρηση. Ποιος μπορεί να αμφιβάλλει ότι ο Ιησούς τού την πρόσφερε, και μάλιστα απλόχερα; Σήμερα, οι Χριστιανοί που υποπίπτουν σε κάποια αμαρτία είναι απαραίτητο να θυμούνται την περίπτωση του Πέτρου. Ποτέ δεν πρέπει να θεωρούμε ότι είναι αδύνατον να λάβουμε τη θεϊκή συγχώρηση. Ο Ιησούς αντανακλά τέλεια τον Πατέρα του, ο οποίος «θα συγχωρήσει άφθονα».​—Ησ. 55:7.

24, 25. (α) Περιγράψτε τη νύχτα που πέρασε ο Πέτρος ψαρεύοντας στη Θάλασσα της Γαλιλαίας. (β) Πώς αντέδρασε ο Πέτρος στο θαύμα του Ιησού το επόμενο πρωί;

²⁴ Ο Ιησούς είπε στους αποστόλους του να πάνε στη Γαλιλαία, όπου θα τον συναντούσαν ξανά. Όταν έφτασαν εκεί, ο Πέτρος αποφάσισε να βγει για ψάρεμα στη Θάλασσα της Γαλιλαίας. Αρκετοί πήγαν μαζί του. Άλλη μια φορά, ο Πέτρος βρέθηκε στη λίμνη όπου είχε περάσει πολλά από τα προηγούμενα χρόνια. Το τρίξιμο του πλοιαρίου, ο παφλασμός των κυμάτων και η αίσθηση που άφηναν στα χέρια  του τα τραχιά δίχτυα ήταν γνώριμα πράγματα που πρέπει να του έδιναν σιγουριά. Δεν έπιασαν τίποτα όλη νύχτα.​—Ματθ. 26:32· Ιωάν. 21:1-3.

²⁵ Την αυγή, όμως, κάποιος φώναξε από την ακτή στους ψαράδες να ρίξουν τα δίχτυα τους στην άλλη μεριά του πλοιαρίου. Εκείνοι το έκαναν και ανέβασαν μια μεγάλη ψαριά από 153 ψάρια! Ο Πέτρος κατάλαβε ποιος ήταν. Βούτηξε στο νερό και βγήκε στην ακτή κολυμπώντας. Στην παραλία, ο Ιησούς πρόσφερε στους πιστούς φίλους του ένα γεύμα με ψάρια ψημένα στην ανθρακιά. Εστίασε την προσοχή του στον Πέτρο.​—Ιωάν. 21:4-14.

26, 27. (α) Ποια ευκαιρία έδωσε ο Ιησούς στον Πέτρο τρεις φορές; (β) Πώς απέδειξε ο Ιησούς ότι είχε συγχωρήσει πλήρως τον Πέτρο;

 ²⁶ Ο Ιησούς ρώτησε τον Πέτρο αν αγαπούσε τον Κύριό του «περισσότερο από αυτά»​—δείχνοντας προφανώς τα πολλά ψάρια. Μήπως, στην καρδιά του Πέτρου, η αγάπη για την αλιευτική του επιχείρηση θα ανταγωνιζόταν την αγάπη για τον Ιησού; Ακριβώς όπως ο Πέτρος είχε αρνηθεί τον Κύριό του τρεις φορές, έτσι και τώρα ο Ιησούς τού έδωσε την ευκαιρία να τον διαβεβαιώσει για την αγάπη του τρεις φορές μπροστά στους συντρόφους του. Καθώς ο Πέτρος το έκανε αυτό, ο Ιησούς τού εξήγησε πώς έπρεπε να δείχνει αυτή την αγάπη: με το να βάζει την ιερή υπηρεσία πάνω από καθετί άλλο, τρέφοντας, ενισχύοντας και ποιμαίνοντας το ποίμνιο του Χριστού, τους πιστούς ακολούθους Του.​—Λουκ. 22:32· Ιωάν. 21:15-17.

²⁷ Με αυτόν τον τρόπο, ο Ιησούς επιβεβαίωσε ότι ο Πέτρος εξακολουθούσε να είναι χρήσιμος στον ίδιο και στον Πατέρα του. Θα έπαιζε πολύτιμο ρόλο στην εκκλησία υπό την κατεύθυνση του Χριστού. Πόσο ισχυρή απόδειξη για το ότι ο Ιησούς τον είχε συγχωρήσει πλήρως! Είναι βέβαιο ότι αυτό το έλεος άγγιξε τον Πέτρο και τον επηρέασε βαθιά.

28. Πώς αποδείχτηκε ο Πέτρος αντάξιος του ονόματός του;

²⁸ Ο Πέτρος εκπλήρωσε πιστά το διορισμό του για πολλά χρόνια. Ενίσχυε τους αδελφούς του, όπως τον είχε προστάξει ο Ιησούς την παραμονή του θανάτου Του. Ποίμαινε και έτρεφε τους ακολούθους του Χριστού με καλοσύνη και υπομονή. Ο άνθρωπος που ονομαζόταν Σίμων αποδείχτηκε αντάξιος του ονόματος το οποίο του είχε δώσει ο Ιησούς​—Πέτρος, δηλαδή Βράχος​—ασκώντας σταθερή, ισχυρή, αξιόπιστη και θετική επιρροή μέσα στην εκκλησία. Πολλές αποδείξεις ως προς αυτό υπάρχουν στις δύο εγκάρδιες, προσωπικές επιστολές του, οι οποίες αποτέλεσαν πολύτιμα βιβλία της Γραφής. Αυτές οι επιστολές δείχνουν επίσης ότι ο Πέτρος δεν ξέχασε ποτέ το μάθημα που είχε διδαχτεί από τον Ιησού σχετικά με τη συγχώρηση.​—Διαβάστε 1 Πέτρου 3:8, 9· 4:8.

29. Πώς θα μιμούμαστε την πίστη του Πέτρου και το έλεος του Κυρίου του;

²⁹ Είθε να διδαχτούμε και εμείς αυτό το μάθημα. Ζητούμε άραγε καθημερινά τη συγχώρηση του Θεού για τα πολλά σφάλματά μας; Αποδεχόμαστε στη συνέχεια αυτή τη συγχώρηση και πιστεύουμε ότι έχει τη δύναμη να μας εξαγνίσει; Επίσης, συγχωρούμε τους γύρω μας; Αν ναι, θα μιμούμαστε την πίστη του Πέτρου και το έλεος του Κυρίου του.