ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΧΤΩ
Υπέμεινε Παρά τις Απογοητεύσεις
1. Γιατί επικρατούσε θλίψη και θρήνος στη Σηλώ;
Ο ΣΑΜΟΥΗΛ ένιωθε ολόγυρά του τη θλίψη στη Σηλώ. Η πόλη είχε πνιγεί στο κλάμα. Ποιος ξέρει πόσα σπίτια αντηχούσαν από τις κραυγές γυναικών και παιδιών, από το θρήνο στο άκουσμα της είδησης ότι κάποιοι πατέρες, σύζυγοι, γιοι και αδελφοί δεν θα γύριζαν πίσω! Το βέβαιο είναι ότι ο Ισραήλ είχε υποστεί πανωλεθρία από τους Φιλισταίους, χάνοντας γύρω στους 30.000 στρατιώτες, λίγο μετά την απώλεια 4.000 αντρών σε άλλη μάχη.—1 Σαμ. 4:1, 2, 10.
2, 3. Ποιες συμφορές είχαν ντροπιάσει τη Σηλώ και της είχαν στερήσει τη δόξα;
2 Αυτή δεν ήταν η μόνη συμφορά που τους είχε βρει. Οι δύο πονηροί γιοι του Αρχιερέα Ηλεί, ο Οφνεί και ο Φινεές, είχαν βγει από τη Σηλώ μαζί με την ιερή κιβωτό της διαθήκης. Αυτό το πολύτιμο κιβώτιο, που φυλασσόταν συνήθως σε ένα άγιο τμήμα της σκηνής της μαρτυρίας—ενός ναού υπό μορφή σκηνής—συμβόλιζε την παρουσία του Θεού. Ο λαός πήρε την Κιβωτό στο πεδίο της μάχης, κάνοντας την ανόητη σκέψη ότι θα τους πρόσφερε μαγική προστασία και θα τους εξασφάλιζε τη νίκη. Αλλά οι Φιλισταίοι άρπαξαν την Κιβωτό και σκότωσαν τον Οφνεί και τον Φινεές.—1 Σαμ. 4:3-11.
3 Η Κιβωτός προσέδιδε αίγλη στη σκηνή της μαρτυρίας στη Σηλώ επί αιώνες. Τώρα είχε χαθεί. Όταν ο 98χρονος Ηλεί άκουσε αυτά τα νέα, έπεσε από το κάθισμά του προς τα πίσω και πέθανε. Η νύφη του, που χήρεψε την ίδια μέρα, πέθανε στον τοκετό. Προτού αφήσει την τελευταία της πνοή, είπε: «Η δόξα έφυγε από τον Ισραήλ και πήγε εξορία». Πράγματι, η Σηλώ δεν θα ήταν ποτέ πια η ίδια.—1 Σαμ. 4:12-22.
4. Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το κεφάλαιο;
4 Πώς θα αντιμετώπιζε ο Σαμουήλ αυτές τις οικτρές απογοητεύσεις; Θα αντεπεξερχόταν η πίστη του στη δοκιμασία που βρισκόταν μπροστά του—να βοηθήσει έναν λαό ο οποίος είχε χάσει την προστασία και την εύνοια του Ιεχωβά; Όλοι μας σήμερα ίσως συναντάμε κατά καιρούς αντιξοότητες και απογοητεύσεις που δοκιμάζουν την πίστη μας. Γι’ αυτό, ας δούμε τι άλλο μπορούμε να μάθουμε από τον Σαμουήλ.
“Εκτέλεσε Δικαιοσύνη”
5, 6. Πού επικεντρώνεται η Γραφική αφήγηση για μια εικοσαετία, και με τι ασχολούνταν ο Σαμουήλ όλο αυτόν τον καιρό;
5 Η Γραφική αφήγηση παίρνει τώρα τον προβολέα από τον Σαμουήλ και τον στρέφει στην ιερή Κιβωτό, δείχνοντάς μας πόσο υπέφεραν οι Φιλισταίοι επειδή την πήραν και πώς αναγκάστηκαν να την επιστρέψουν. Όταν ξανασυναντάμε τον Σαμουήλ, έχουν περάσει περίπου 20 χρόνια. (1 Σαμ. 7:2) Με τι ασχολούνταν όλο αυτόν τον καιρό; Δεν χρειάζεται να μαντέψουμε.
6 Μαθαίνουμε ότι, πριν από αυτό το διάστημα, «ο λόγος του Σαμουήλ συνέχισε να έρχεται σε όλο τον Ισραήλ». (1 Σαμ. 4:1) Όπως αποκαλύπτει η αφήγηση, αφού πέρασε εκείνη η εικοσαετία, ο Σαμουήλ είχε τη συνήθεια να περιοδεύει κάθε χρόνο σε τρεις πόλεις του Ισραήλ για να επιλύει διαφωνίες και να τακτοποιεί υποθέσεις. Μετά επέστρεφε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Ραμά. (1 Σαμ. 7:15-17) Όπως είναι σαφές, παρέμενε πάντοτε δραστήριος. Παρόμοια, σε αυτό το μεσοδιάστημα των 20 ετών είχε πολλά να κάνει.
Παρότι η Γραφική αφήγηση δεν λέει τι έκανε ο Σαμουήλ επί μια εικοσαετία, είμαστε βέβαιοι ότι παρέμενε δραστήριος στην υπηρεσία του Ιεχωβά
7, 8. (α) Ποιο άγγελμα μετέδωσε ο Σαμουήλ στο λαό ύστερα από δύο δεκαετίες επίπονου έργου; (β) Πώς ανταποκρίθηκε ο λαός στη διαβεβαίωση του Σαμουήλ;
7 Η ανηθικότητα και η διαφθορά των γιων του Ηλεί είχαν διαβρώσει την πίστη του λαού. Ως εκ τούτου, φαίνεται ότι πολλοί στράφηκαν στην ειδωλολατρία. Και όμως, ύστερα από δύο δεκαετίες επίπονου έργου, ο Σαμουήλ μετέδωσε στο λαό το ακόλουθο άγγελμα: «Αν επιστρέφετε με όλη σας την καρδιά στον Ιεχωβά, να αποβάλετε τους θεούς των αλλοεθνών από ανάμεσά σας, καθώς και τις εικόνες της Αστορέθ, και να κατευθύνετε χωρίς παρεκκλίσεις την καρδιά σας στον Ιεχωβά και να υπηρετείτε αυτόν μόνο, και αυτός θα σας ελευθερώσει από το χέρι των Φιλισταίων».—1 Σαμ. 7:3.
8 «Το χέρι των Φιλισταίων» έπεφτε βαρύ πάνω στο λαό. Με τον ισραηλιτικό στρατό ουσιαστικά διαλυμένο, οι Φιλισταίοι νόμιζαν ότι μπορούσαν να καταδυναστεύουν το λαό του Θεού ατιμωρητί. Ο Σαμουήλ, όμως, διαβεβαίωσε το λαό ότι τα πράγματα θα άλλαζαν, αρκεί να επέστρεφαν στον Ιεχωβά. Ήταν άραγε πρόθυμοι να κάνουν κάτι τέτοιο; Προς μεγάλη ευχαρίστηση του Σαμουήλ, απέβαλαν τα είδωλά τους και «άρχισαν να υπηρετούν μόνο τον Ιεχωβά». Ο Σαμουήλ συγκάλεσε σύναξη στη Μισπά, μια πόλη στην ορεινή περιοχή βόρεια της Ιερουσαλήμ. Ο λαός συγκεντρώθηκε, νήστεψε και μετανόησε για τις πολλές αμαρτίες του σε σχέση με την ειδωλολατρία.—Διαβάστε 1 Σαμουήλ 7:4-6.
Οι Φιλισταίοι θεώρησαν μια σύναξη του μετανοημένου λαού του Ιεχωβά ως ευκαιρία να τους καταδυναστεύσουν
9. Ποια ευκαιρία βρήκαν οι Φιλισταίοι, και πώς αντέδρασε μπροστά στον κίνδυνο ο λαός του Θεού;
9 Ωστόσο, οι Φιλισταίοι πληροφορήθηκαν για αυτή τη μεγάλη 1 Σαμ. 7:7-10.
συγκέντρωση και τη θεώρησαν καλή ευκαιρία να επιτεθούν. Έστειλαν το στρατό τους στη Μισπά για να συντρίψει τους λάτρεις του Ιεχωβά. Οι Ισραηλίτες έμαθαν για τον κίνδυνο που πλησίαζε. Πανικόβλητοι, ζήτησαν από τον Σαμουήλ να προσευχηθεί για χάρη τους. Εκείνος προσευχήθηκε, προσφέροντας μάλιστα και θυσία. Ενόσω λάβαινε χώρα αυτή η ιερή τελετή, ο στρατός των Φιλισταίων ανέβηκε εναντίον της Μισπά. Τότε ο Ιεχωβά απάντησε στην προσευχή του Σαμουήλ με το να βρυχηθεί από αγανάκτηση, “προκαλώντας δυνατές βροντές εκείνη την ημέρα εναντίον των Φιλισταίων”.—10, 11. (α) Γιατί πρέπει να ήταν ασυνήθιστες οι βροντές που εξαπέλυσε ο Ιεχωβά εναντίον του στρατού των Φιλισταίων; (β) Τι αποτέλεσμα είχε η μάχη που άρχισε στη Μισπά;
10 Ήταν άραγε εκείνοι οι Φιλισταίοι σαν μικρά παιδιά που τρέχουν να κρυφτούν φοβισμένα πίσω από τη μαμά τους όταν ακούν μπουμπουνητά; Όχι, επρόκειτο για σκληραγωγημένους στρατιώτες που είχαν ψηθεί στις μάχες. Αυτό, όμως, που έζησαν τώρα ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Μήπως ο ήχος ήταν απίστευτα “δυνατός”; Μήπως βρόντησε ενώ ο ουρανός ήταν καταγάλανος; Μήπως τους μπέρδευε ο αντίλαλος από τις λοφοπλαγιές; Ό,τι και αν συνέβη, οι Φιλισταίοι άρχισαν να τρέμουν σύγκορμοι. Σε απόλυτη σύγχυση, μετατράπηκαν μεμιάς από θηρευτές σε θηράματα. Οι άντρες του Ισραήλ ξεχύθηκαν από τη Μισπά, τους νίκησαν και τους κυνήγησαν για πολλά χιλιόμετρα, μέχρι κάπου στα νοτιοδυτικά της Ιερουσαλήμ.—1 Σαμ. 7:11.
11 Η μάχη αυτή αποδείχτηκε καταλυτική. Έκτοτε, οι Φιλισταίοι συνέχισαν να υποχωρούν όλες τις ημέρες που ο Σαμουήλ υπηρετούσε ως κριτής. Η μια πόλη μετά την άλλη ερχόταν ξανά υπό τον έλεγχο του λαού του Θεού.—1 Σαμ. 7:13, 14.
12. Τι σημαίνει το ότι ο Σαμουήλ “εκτέλεσε δικαιοσύνη”, και ποιες ιδιότητες τον βοηθούσαν να παραμένει αποτελεσματικός;
12 Ύστερα από πολλούς αιώνες, ο απόστολος Παύλος κατέταξε τον Σαμουήλ στους πιστούς κριτές και προφήτες που «εκτέλεσαν δικαιοσύνη». (Εβρ. 11:32, 33) Ο Σαμουήλ συνέβαλλε πράγματι στο να γίνεται το καλό και ορθό ενώπιον του Θεού. Παρέμενε αποτελεσματικός επειδή περίμενε υπομονετικά τον Ιεχωβά, ασχολούμενος πιστά με το έργο του παρά τις απογοητεύσεις. Εκδήλωνε επίσης εκτίμηση. Μετά τη νίκη στη Μισπά, φρόντισε να στηθεί ένα μνημείο για να θυμίζει το πώς είχε βοηθήσει ο Ιεχωβά το λαό του.—1 Σαμ. 7:12.
13. (α) Ποιες ιδιότητες χρειαζόμαστε αν θέλουμε να μιμούμαστε τον Σαμουήλ; (β) Πότε είναι καλό να αναπτύξει κάποιος γνωρίσματα παρόμοια με του Σαμουήλ;
13 Θέλετε και εσείς να “εκτελείτε δικαιοσύνη”; Αν ναι, θα ήταν ωφέλιμο να μάθετε από την υπομονή, την ταπεινοφροσύνη και την 1 Πέτρου 5:6) Ποιος από εμάς δεν χρειάζεται αυτές τις ιδιότητες; Ήταν καλό το ότι ο Σαμουήλ απέκτησε και επέδειξε τέτοια γνωρίσματα όταν ήταν σχετικά νέος, επειδή σε πιο προχωρημένη ηλικία τον περίμεναν μεγαλύτερες απογοητεύσεις.
εκτίμηση που εκδήλωνε ο Σαμουήλ. (Διαβάστε«Οι Γιοι σου Δεν Περπάτησαν στις Οδούς Σου»
14, 15. (α) Ποια έντονη απογοήτευση βίωσε ο Σαμουήλ στα “γηρατειά” του; (β) Ήταν ο Σαμουήλ αξιόμεμπτος πατέρας όπως ο Ηλεί; Εξηγήστε.
14 Συναντάμε και πάλι τον Σαμουήλ στα “γηρατειά” του. Τότε πλέον είχε δύο ενήλικους γιους, τον Ιωήλ και τον Αβιά, στους οποίους είχε εμπιστευτεί την ευθύνη να τον βοηθούν στο έργο της κρίσης. Δυστυχώς, όμως, αυτοί δεν αποδείχτηκαν αντάξιοι της εμπιστοσύνης του. Ενώ ο Σαμουήλ ήταν έντιμος και δίκαιος, οι γιοι του χρησιμοποιούσαν τη θέση τους για ιδιοτελείς σκοπούς, διαστρέφοντας τη δικαιοσύνη και δωροδοκούμενοι.—1 Σαμ. 8:1-3.
15 Κάποια μέρα, οι πρεσβύτεροι του Ισραήλ πλησίασαν τον ηλικιωμένο προφήτη για να του κάνουν παράπονα. «Οι γιοι σου δεν περπάτησαν στις οδούς σου», είπαν. (1 Σαμ. 8:4, 5) Ήξερε ο Σαμουήλ το πρόβλημα; Η αφήγηση δεν αναφέρει. Ανόμοια, όμως, με τον Ηλεί, ο Σαμουήλ δεν ήταν σε καμιά περίπτωση αξιόμεμπτος πατέρας. Ο Ιεχωβά είχε επιπλήξει και είχε τιμωρήσει τον Ηλεί επειδή δεν διόρθωνε την πονηρία των γιων του, επειδή τιμούσε εκείνους περισσότερο από τον Θεό. (1 Σαμ. 2:27-29) Ποτέ, όμως, δεν επέκρινε τον Σαμουήλ για κάτι τέτοιο.
16. Ποια αισθήματα βασανίζουν τους γονείς στασιαστικών παιδιών, και πώς μπορούν αυτοί να βρουν κάποια παρηγοριά και καθοδηγία στο παράδειγμα του Σαμουήλ;
16 Η αφήγηση δεν λέει τίποτα για τη βασανιστική ντροπή, την αγωνία ή την απογοήτευση του Σαμουήλ όταν έμαθε την πονηρή διαγωγή των γιων του. Ωστόσο, πολλοί γονείς μπορούν κάλλιστα να φανταστούν πώς ένιωσε. Στη σημερινή ζοφερή εποχή, η στασιαστική συμπεριφορά απέναντι στην εξουσία και στη διαπαιδαγώγηση των γονέων έχει πάρει διαστάσεις πανδημίας. (Διαβάστε 2 Τιμόθεο 3:1-5) Οι γονείς που βιώνουν αυτή την οδύνη μπορούν να βρουν κάποια παρηγοριά και καθοδηγία στο παράδειγμα του Σαμουήλ. Εκείνος δεν επέτρεψε στην απιστία των γιων του να αλλάξει τη δική του πορεία ούτε στο ελάχιστο. Να θυμάστε ότι, ακόμη και όταν τα λόγια και η διαπαιδαγώγηση δεν καταφέρνουν να αγγίξουν μια πωρωμένη καρδιά, το παράδειγμα των γονέων εξακολουθεί να αποτελεί ισχυρό μέσο διδασκαλίας. Επίσης, οι γονείς έχουν ανά πάσα στιγμή την ευκαιρία να κάνουν περήφανο τον δικό τους Πατέρα, τον Ιεχωβά Θεό—όπως ο Σαμουήλ.
“Διόρισε για Εμάς έναν Βασιλιά”
17. Τι απαίτησαν από τον Σαμουήλ οι πρεσβύτεροι του Ισραήλ, και πώς αντέδρασε εκείνος;
17 Οι γιοι του Σαμουήλ δεν διανοούνταν ως πού θα έφταναν οι συνέπειες της απληστίας και της ιδιοτέλειάς τους. Οι πρεσβύτεροι του Ισραήλ είπαν κατόπιν στον Σαμουήλ: «Διόρισε, λοιπόν, για εμάς έναν βασιλιά να μας κρίνει, όπως έχουν όλα τα έθνη». Εξέλαβε άραγε ο Σαμουήλ αυτή την απαίτηση ως προσωπική απόρριψη; Στο κάτω κάτω, τους είχε κρίνει επί δεκαετίες εκ μέρους του Ιεχωβά. Τώρα ήθελαν για κριτή τους, όχι κάποιον απλό προφήτη, σαν τον Σαμουήλ, αλλά έναν βασιλιά. Τα γύρω έθνη είχαν βασιλιάδες, και το ίδιο ήθελαν και οι Ισραηλίτες! Πώς αντέδρασε ο Σαμουήλ; Διαβάζουμε ότι “αυτό φάνηκε κακό στα μάτια του”.—1 Σαμ. 8:5, 6.
18. Πώς παρηγόρησε ο Ιεχωβά τον Σαμουήλ, αποκαλύπτοντας όμως παράλληλα τη σοβαρότητα της αμαρτίας του Ισραήλ;
18 Προσέξτε πώς απάντησε ο Ιεχωβά όταν ο Σαμουήλ προσευχήθηκε για αυτό το ζήτημα: «Άκουσε τη φωνή του λαού σε όλα όσα σου λένε· διότι δεν απέρριψαν εσένα, αλλά εμένα απέρριψαν από βασιλιά τους». Τα λόγια αυτά ήταν μεν παρηγορητικά για τον Σαμουήλ, έδειχναν όμως πόσο σοβαρά είχε προσβάλει ο λαός τον Παντοδύναμο Θεό! Ο Ιεχωβά είπε στον προφήτη του να προειδοποιήσει τους Ισραηλίτες για το υψηλό τίμημα που θα κατέβαλλαν επειδή θα είχαν ανθρώπινο βασιλιά. Όταν ο Σαμουήλ έκανε όπως του είπε ο Θεός, εκείνοι επέμειναν: «Όχι! Εμείς θέλουμε βασιλιά να μας κυβερνάει». Ο Σαμουήλ, ο οποίος υπάκουε πάντοτε στον Θεό του, πήγε και έχρισε το βασιλιά που επέλεξε ο Ιεχωβά.—1 Σαμ. 8:7-19.
19, 20. (α) Με ποιους τρόπους υπάκουσε ο Σαμουήλ στην κατεύθυνση που του έδωσε ο Ιεχωβά να χρίσει τον Σαούλ βασιλιά του Ισραήλ; (β) Πώς εξακολούθησε να βοηθάει ο Σαμουήλ το λαό του Ιεχωβά;
19 Με τι διάθεση, όμως, υπάκουσε ο Σαμουήλ; Με δυσαρέσκεια και βαριά καρδιά; Μήπως άφησε την απογοήτευση να δηλητηριάσει την καρδιά του, ώστε να ριζώσει πικρία; Αυτό θα έκαναν πολλοί σε ανάλογες περιστάσεις. Ωστόσο, ο Σαμουήλ δεν αντέδρασε έτσι. Έχρισε τον Σαούλ και αναγνώρισε ότι τον είχε επιλέξει ο ίδιος ο Ιεχωβά. Τον φίλησε, δείχνοντας ότι καλωσόριζε τον καινούριο βασιλιά και ότι υποτασσόταν σε αυτόν. Είπε δε στο λαό: «Είδατε αυτόν τον οποίο εξέλεξε ο Ιεχωβά, ότι δεν υπάρχει κανείς σαν αυτόν μέσα σε όλο το λαό;»—20 Ο Σαμουήλ δεν επικεντρωνόταν στα ελαττώματα του ανθρώπου που είχε επιλέξει ο Ιεχωβά, αλλά στα καλά του σημεία. Όσο για τον εαυτό του, έριχνε το βάρος στο υπόμνημα ακεραιότητας που είχε δημιουργήσει ενώπιον του Θεού και όχι στο να έχει την επιδοκιμασία αλλοπρόσαλλων ανθρώπων. (1 Σαμ. 12:1-4) Εργάστηκε επίσης πιστά στο δικό του διορισμό, συμβουλεύοντας το λαό του Θεού σχετικά με τους πνευματικούς κινδύνους και παροτρύνοντάς τους να παραμείνουν πιστοί στον Ιεχωβά. Οι συμβουλές του άγγιξαν την καρδιά τους, και ο λαός παρακάλεσε τον Σαμουήλ να προσευχηθεί για χάρη τους. Εκείνος τους έδωσε την εξής ωραία απάντηση: «Μου είναι αδιανόητο να αμαρτήσω εναντίον του Ιεχωβά σταματώντας να προσεύχομαι για χάρη σας· και θα σας διδάσκω την καλή και ορθή οδό».—1 Σαμ. 12:21-24.
Το παράδειγμα του Σαμουήλ μάς θυμίζει ότι ποτέ δεν πρέπει να αφήσουμε να ριζώσει στην καρδιά μας ζήλια ή πικρία
21. Πώς θα σας βοηθήσει το παράδειγμα του Σαμουήλ αν ποτέ απογοητευτείτε επειδή δόθηκε σε άλλον μια θέση ή ένα προνόμιο;
21 Απογοητευτήκατε ποτέ επειδή επιλέχθηκε άλλος για μια συγκεκριμένη θέση ή προνόμιο; Το παράδειγμα του Σαμουήλ μάς θυμίζει με δυναμικό τρόπο ότι ποτέ δεν πρέπει να αφήσουμε να ριζώσει στην καρδιά μας ζήλια ή πικρία. (Διαβάστε Παροιμίες 14:30) Ο Θεός έχει άφθονο ανταμειφτικό και ικανοποιητικό έργο για τον κάθε πιστό υπηρέτη του.
«Ως Πότε θα Πενθείς για τον Σαούλ;»
22. Αρχικά, γιατί διέκρινε δικαίως ο Σαμουήλ καλά σημεία στον Σαούλ;
22 Ο Σαμουήλ δικαίως διέκρινε καλά σημεία στον Σαούλ, διότι επρόκειτο για αξιόλογο άτομο. Ήταν ψηλός και επιβλητικός, θαρραλέος και ευρηματικός, αρχικά όμως μετριόφρων και σεμνός. (1 Σαμ. 10:22, 23, 27) Εκτός από αυτά τα χαρίσματα, διέθετε και ένα πολύτιμο δώρο—ελεύθερη βούληση, τη δυνατότητα να διαλέγει όποια πορεία ζωής ήθελε και να παίρνει τις δικές του αποφάσεις. (Δευτ. 30:19) Χρησιμοποίησε σωστά αυτό το δώρο;
23. Ποια ήταν η πρώτη πολύτιμη ιδιότητα που έχασε ο Σαούλ, και πώς έδειξε ότι η αλαζονεία του χειροτέρευε;
23 Δυστυχώς, όταν κάποιος αρχίζει να γεύεται τη γλύκα της εξουσίας, η πρώτη ιδιότητα που χάνει είναι συνήθως η μετριοφροσύνη. Προτού περάσει πολύς καιρός, ο Σαούλ παρουσίασε συμπτώματα αλαζονείας. Επέλεξε να μην υπακούσει σε εντολές του Ιεχωβά, τις οποίες του μεταβίβασε ο Σαμουήλ. Κάποτε, έχασε την υπομονή του και πρόσφερε μια θυσία που είχε σκοπό να προσφέρει ο Σαμουήλ. Ο Σαμουήλ αναγκάστηκε να τον διορθώσει αυστηρά και προείπε ότι η βασιλεία δεν θα παρέμενε στην οικογένεια του Σαούλ. Εκείνος, αντί να συνετιστεί με τη διαπαιδαγώγηση που του δόθηκε, έκανε στη συνέχεια χειρότερες πράξεις ανυπακοής.—1 Σαμ. 13:8, 9, 13, 14.
24. (α) Πώς παρήκουσε ο Σαούλ τον Ιεχωβά στον πόλεμο εναντίον των Αμαληκιτών; (β) Πώς αντέδρασε ο Σαούλ στη διόρθωση, και ποια ήταν η απόφαση του Ιεχωβά;
24 Μέσω του Σαμουήλ, ο Ιεχωβά είπε στον Σαούλ να πολεμήσει εναντίον των Αμαληκιτών και έδωσε μεταξύ άλλων την εντολή να εκτελεστεί ο πονηρός βασιλιάς τους, ο Αγάγ. Ωστόσο, ο Σαούλ διαφύλαξε τον Αγάγ, καθώς και τα καλύτερα από τα λάφυρα, ενώ έπρεπε να καταστραφούν όλα. Όταν ο Σαμουήλ ήρθε να τον διορθώσει, φάνηκε πόσο είχε αλλάξει ο Σαούλ. Δεν δέχτηκε τη διόρθωση με μετριοφροσύνη, αλλά πρόβαλε εκλογικεύσεις, προφάσεις, δικαιολογίες και υπεκφυγές, ενώ επιχείρησε να ρίξει το φταίξιμο στο λαό. Μάλιστα προσπάθησε να γλιτώσει τη διαπαιδαγώγηση ισχυριζόμενος ότι κάποια λάφυρα προορίζονταν για θυσία στον Ιεχωβά. Τότε ο Σαμουήλ είπε τα περίφημα λόγια: «Δες! Το να υπακούει κανείς είναι καλύτερο από τη θυσία». Τον επέπληξε με θάρρος και του γνωστοποίησε την απόφαση του Ιεχωβά: Η βασιλεία θα αποσχιζόταν από τον Σαούλ και θα δινόταν σε άλλον—κάποιον καλύτερο. *—1 Σαμ. 15:1-33.
25, 26. (α) Γιατί πενθούσε ο Σαμουήλ για τον Σαούλ, και πώς επέπληξε ο Ιεχωβά με ήπιο τρόπο τον προφήτη Του; (β) Ποιο μάθημα πήρε ο Σαμουήλ στο σπίτι του Ιεσσαί;
25 Ο Σαμουήλ στενοχωρήθηκε πολύ με τα σφάλματα του Σαούλ. Όλη νύχτα κραύγαζε προς τον Ιεχωβά σχετικά με αυτό το ζήτημα. Άρχισε μάλιστα να πενθεί για εκείνον. Είχε διακρίνει ότι ήταν άτομο 1 Σαμ. 15:34, 35· 16:1.
με πολλές δυνατότητες και καλά σημεία, και τώρα οι προσδοκίες του είχαν διαψευστεί. Ο άνθρωπος που γνώριζε κάποτε είχε αλλάξει—είχε χάσει τις καλύτερες ιδιότητές του και είχε στραφεί εναντίον του Ιεχωβά. Ο Σαμουήλ αρνήθηκε να ξαναδεί τον Σαούλ. Αργότερα, όμως, ο Ιεχωβά επέπληξε τον Σαμουήλ με ήπιο τρόπο, λέγοντάς του: «Ως πότε θα πενθείς για τον Σαούλ, ενώ εγώ τον έχω απορρίψει από το να βασιλεύει στον Ισραήλ; Γέμισε με λάδι το κέρας σου και ξεκίνησε. Θα σε στείλω στον Ιεσσαί τον Βηθλεεμίτη, επειδή έχω προμηθεύσει για τον εαυτό μου βασιλιά ανάμεσα από τους γιους του».—26 Ο σκοπός του Ιεχωβά δεν εξαρτάται από την ευμετάβλητη οσιότητα ατελών ανθρώπων. Αν κάποιος γίνει άπιστος, ο Ιεχωβά θα βρει άλλον να εκτελέσει το θέλημά Του. Έτσι λοιπόν, ο ηλικιωμένος Σαμουήλ έπαψε να θλίβεται για τον Σαούλ. Σύμφωνα με την οδηγία του Ιεχωβά, πήγε στο σπίτι του Ιεσσαί στη Βηθλεέμ, όπου γνώρισε αρκετούς γιους του με εντυπωσιακό παρουσιαστικό. Εντούτοις, από τον πρώτο κιόλας γιο, ο Ιεχωβά τού υπενθύμισε να κοιτάζει πέρα από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά. (Διαβάστε 1 Σαμουήλ 16:7) Τελικά, ο Σαμουήλ γνώρισε το μικρότερο γιο, αυτόν που είχε επιλέξει ο Ιεχωβά—τον Δαβίδ!
Ο Σαμουήλ έμαθε ότι δεν υπάρχει απογοήτευση την οποία ο Ιεχωβά δεν μπορεί να γιατρέψει, να απαλείψει ή ακόμη και να μετατρέψει σε ευλογία
27. (α) Πώς γινόταν όλο και ισχυρότερη η πίστη του Σαμουήλ; (β) Πώς θεωρείτε εσείς το παράδειγμα που έθεσε ο Σαμουήλ;
27 Στα τελευταία του χρόνια, ο Σαμουήλ διέκρινε όλο και καλύτερα πόσο δίκιο είχε ο Ιεχωβά όταν αποφάσισε να αντικαταστήσει τον Σαούλ με τον Δαβίδ. Ο Σαούλ κατάντησε να εκδηλώνει δολοφονική ζήλια και να γίνει αποστάτης. Ο Δαβίδ, όμως, εκδήλωνε θαυμάσιες ιδιότητες—θάρρος, ακεραιότητα, πίστη και οσιότητα. Καθώς ο Σαμουήλ όδευε προς τη δύση της ζωής του, η πίστη του γινόταν όλο και ισχυρότερη. Συνειδητοποίησε ότι δεν υπάρχει απογοήτευση την οποία ο Ιεχωβά δεν μπορεί να γιατρέψει, να απαλείψει ή ακόμη και να μετατρέψει σε ευλογία. Τελικά, ο Σαμουήλ πέθανε, αφήνοντας πίσω του το υπόμνημα μιας σπουδαίας ζωής που διήρκεσε σχεδόν έναν αιώνα. Όλος ο Ισραήλ θρήνησε την απώλεια αυτού του πιστού ανθρώπου—και δικαιολογημένα! Μέχρι σήμερα, οι υπηρέτες του Ιεχωβά είναι καλό να αναρωτιούνται: “Θα μιμούμαι εγώ την πίστη του Σαμουήλ;”
^ παρ. 24 Ο ίδιος ο Σαμουήλ εκτέλεσε τον Αγάγ. Ούτε αυτός ο πονηρός βασιλιάς ούτε η οικογένειά του άξιζε επιείκια. Αιώνες αργότερα, ένας από τους απογόνους του, ο “Αμάν ο Αγαγίτης”, επιχείρησε να αφανίσει όλο το λαό του Θεού.—Εσθήρ 8:3· βλέπε Κεφάλαια 15 και 16 αυτού του βιβλίου.