Στη Σιέρα Λεόνε, η Κρίσταλ, μια ιεραπόστολος που υπηρετεί στον αγρό της νοηματικής, άρχισε τη μέρα της με προσευχή ζητώντας να βρει κουφά άτομα στον τομέα. Εκείνο το πρωί, καθώς πήγαινε σε μια επανεπίσκεψή της, ακολούθησε διαφορετική διαδρομή από ό,τι συνήθως. Ρώτησε στη γειτονιά αν ήξεραν κάποιον κουφό στην περιοχή, και της έδειξαν ένα σπίτι. Εκεί γνώρισε μια φιλική κοπέλα η οποία  ανταποκρίθηκε ευνοϊκά στο άγγελμα και ενδιαφέρθηκε να παρακολουθήσει τη συνάθροιση στη νοηματική γλώσσα. Ύστερα, οι άνθρωποι στον συνοικισμό ρώτησαν την Κρίσταλ αν ήθελε να συναντήσει άλλο ένα κουφό άτομο. Έτσι λοιπόν, βρήκε ακόμα ένα ταπεινό άτομο που αναζητούσε την αλήθεια. Αν και είχε κηρύξει ξανά στον συγκεκριμένο δρόμο, δεν είχε συναντήσει ποτέ τα δύο κουφά άτομα που γνώρισε εκείνο το πρωί. Η Κρίσταλ είναι πεπεισμένη ότι δεν θα έβρισκε αυτά τα ενδιαφερόμενα άτομα χωρίς τη βοήθεια του Ιεχωβά.

Ο Εμάνουελ, ο οποίος ζει στη Λιβερία, πήγαινε με το αυτοκίνητο στην Αίθουσα Βασιλείας για τη συνάθροιση του σαββατοκύριακου. Στην άκρη του δρόμου στεκόταν ένας καλοντυμένος νεαρός που φαινόταν απελπισμένος. Η όψη του έκανε τον Εμάνουελ να σταματήσει για να δει αν μπορούσε να βοηθήσει. Έμαθε ότι ο νεαρός λεγόταν Μόουζες. Το προηγούμενο βράδυ, του είχαν κλέψει όλα του τα χρήματα, και τώρα σκεφτόταν την αυτοκτονία. Ο Εμάνουελ άκουσε όσα είχε να πει ο Μόουζες και μετά του είπε συμπονετικά: «Σε παρακαλώ, έλα μαζί μου στην Αίθουσα Βασιλείας». Οι δυο τους πήγαν μαζί στην αίθουσα. Ο Μόουζες συγκινήθηκε τόσο πολύ με όσα άκουσε ώστε έβαλε τα κλάματα. Όταν τελείωσε η δημόσια ομιλία, αναφώνησε: «Αυτή η ομιλία ήταν για μένα! Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι  μοναδικοί». Στο τέλος της συνάθροισης, ο Μόουζες δέχτηκε να κάνει Γραφική μελέτη και τώρα παρακολουθεί τακτικά τις συναθροίσεις.

Η Αμινάτα είναι μια 15χρονη μαθήτρια στη Γουινέα-Μπισάου. Όταν ήταν 13 χρονών, ο καθηγητής καλλιτεχνικών ζήτησε από την τάξη να ζωγραφίσει μάσκες και άλλα αντικείμενα που σχετίζονταν με τους εορτασμούς του καρναβαλιού. Η Αμινάτα όμως έφτιαξε μια ζωγραφιά με ζώα και φυτά και μετά έγραψε πάνω σε αυτήν «Παράδεισος». Όταν ο καθηγητής μάζεψε τις ζωγραφιές, είπε στην Αμινάτα ότι η δική της ήταν εκτός θέματος και της έβαλε μηδέν. Στο τέλος του μαθήματος, η Αμινάτα πήγε στον καθηγητή και τον ρώτησε ποιοι γιόρταζαν το καρναβάλι.

«Οι ειδωλολάτρες», απάντησε ο καθηγητής.

Η Αμινάτα αποκρίθηκε: «Δεν είμαι ειδωλολάτρισσα, γι’ αυτό δεν συμμετέχω σε τέτοιου είδους γιορτές. Πιστεύω ότι ο Θεός σύντομα θα μετατρέψει τη γη σε παράδεισο, και αυτό ακριβώς ζωγράφισα». Ο καθηγητής τής είπε ότι θα την εξέταζε ξανά με γραπτές ερωτήσεις. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Πήρε 18 με άριστα το 20.

Ένας απομονωμένος όμιλος σε κάποιο μικρό χωριό της Μαλάουι έχει εφτά ευαγγελιζομένους, οι οποίοι συναθροίζονται σε μια κατασκευή από πασσάλους, χορτάρι και ψάθες. Έχοντας υποκινηθεί από την επίσκεψη του επισκόπου περιοχής, οι αδελφοί προσκάλεσαν με μεγάλο ζήλο ανθρώπους να παρακολουθήσουν την Ανάμνηση του θανάτου του  Χριστού. Ο ομιλητής εκφώνησε την ομιλία της Ανάμνησης με μοναδικό φωτισμό τις λάμπες πετρελαίου που κρέμονταν από πάνω. Οι ενδιαφερόμενοι ήταν τόσο πολλοί που στριμώχνονταν γύρω του. Φανταστείτε τη χαρά των 7 ευαγγελιζομένων όταν έμαθαν πως οι παρόντες ήταν 120!

Η ειδική δραστηριότητα για επίδοση δημόσιας μαρτυρίας σε μεγαλουπόλεις φέρνει συχνά ευλογίες που δεν γίνονται αμέσως φανερές. Στο Λομέ, την πρωτεύουσα του Τόγκο, μια κυρία πλησίασε διστακτικά ένα σταντ με έντυπα και πήρε το ειδικό βιβλιάριο Μπορείτε να Έχετε Ευτυχισμένη Οικογένεια. Ακολούθησε μια σύντομη συζήτηση γύρω από το εδάφιο Εφεσίους 5:3. Η κυρία και οι Μάρτυρες αντάλλαξαν τηλέφωνα. Δύο εβδομάδες αργότερα, η κυρία τηλεφώνησε και είπε: «Δεν συμπαθούσα καθόλου τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Διάβασα όμως το βιβλιάριο και είναι καταπληκτικό. Με έχει ήδη βοηθήσει να λύσω κάποια προβλήματα στον γάμο μου, και εγώ με τη σειρά μου έχω βοηθήσει δυο άλλα ζευγάρια. Η άποψή μου για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν ήταν σωστή. Σας παρακαλώ, ελάτε και μελετήστε τη Γραφή μαζί μου». Τόσο αυτή η κυρία όσο και το ένα από τα ζευγάρια που βοήθησε ξεκίνησαν Γραφική μελέτη.

Το Ανκάσιεϊ είναι μια μικρή πόλη στην Γκάνα. Μερικοί έμποροι εκθέτουν τα εμπορεύματά τους κατά μήκος του κεντρικού δρόμου. Κάθε Δευτέρα, όμως, στήνεται εκεί ένα σταντ για επίδοση δημόσιας μαρτυρίας. Κάποιος αδελφός, ο Σάμιουελ, έδωσε μαρτυρία στον Ίνοκ, ο οποίος δέχτηκε το ειδικό βιβλιάριο Να Ακούτε τον Θεό και ρώτησε τον Σάμιουελ αν είχε έντυπα στη γλώσσα κούσαλ.

 Ο Σάμιουελ απάντησε: «Δυστυχώς όχι. Έχουμε όμως στη φράφρα», μια συγγενική γλώσσα. Αργότερα, προτού ο Ίνοκ ταξιδέψει για το σπίτι του στον μακρινό βορρά, ζήτησε και άλλα έντυπα για να τα δώσει στους συγγενείς του.

Όταν επέστρεψε στο Ανκάσιεϊ, έδειξε στον Σάμιουελ ένα κείμενο. Ο Ίνοκ είχε μεταφράσει το ειδικό βιβλιάριο Να Ακούτε τον Θεό στην κούσαλ! Συνεχίζει να παρακολουθεί συναθροίσεις και μελετάει τακτικά τη Γραφή.