ΚΑΘΕ φορά που οι Ισραηλίτες αντιμετωπίζουν προβλήματα απευθύνονται στον Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά τούς απαντάει δίνοντάς τους γενναίους αρχηγούς για να τους βοηθήσουν. Η Αγία Γραφή ονομάζει αυτούς τους αρχηγούς κριτές. Ο Ιησούς του Ναυή ήταν ο πρώτος κριτής, και μερικοί κριτές έπειτα από αυτόν ήταν ο Γοθονιήλ, ο Αώδ και ο Σαμεγάρ. Ωστόσο, δύο από τα άτομα που βοηθούν τον Ισραήλ είναι γυναίκες, η Δεββώρα και η Ιαήλ.

Η Δεββώρα είναι προφήτισσα. Ο Ιεχωβά τής δίνει πληροφορίες σχετικά με το μέλλον και εκείνη λέει κατόπιν στο λαό τα λόγια του Ιεχωβά. Η Δεββώρα είναι επίσης και κριτής. Κάθεται κάτω από έναν συγκεκριμένο φοίνικα στην ορεινή περιοχή και οι άνθρωποι έρχονται και ζητούν τη βοήθειά της στα προβλήματά τους.

Τώρα βασιλιάς στη Χαναάν είναι ο Ιαβίν. Αυτός έχει 900 πολεμικά άρματα. Ο στρατός του είναι τόσο δυνατός ώστε πολλοί από τους Ισραηλίτες έχουν αναγκαστεί να γίνουν υπηρέτες του Ιαβίν. Ο αρχηγός του στρατεύματος του Βασιλιά Ιαβίν ονομάζεται Σισάρα.

Μια μέρα η Δεββώρα καλεί τον Κριτή Βαράκ και του λέει: “Ο Ιεχωβά είπε: «Πάρε 10.000 άντρες και οδήγησέ τους στο Όρος Θαβώρ. Εκεί θα φέρω τον Σισάρα σε εσένα. Και θα σε κάνω να νικήσεις αυτόν και το στρατό του»”.

Ο Βαράκ λέει στη Δεββώρα: “Θα πάω αν έρθεις και εσύ μαζί μου”. Η Δεββώρα πηγαίνει μαζί του, αλλά λέει στον Βαράκ: “Δεν θα πάρεις εσύ την τιμή για τη νίκη, επειδή ο Ιεχωβά θα δώσει τον Σισάρα στο χέρι γυναίκας”. Και αυτό ακριβώς γίνεται.

Ο Βαράκ κατεβαίνει από το Όρος Θαβώρ για να αντιμετωπίσει τους στρατιώτες του Σισάρα. Ξαφνικά, ο Ιεχωβά προκαλεί πλημμύρα και πολλοί από τους στρατιώτες του εχθρού πνίγονται. Ο Σισάρα, όμως, κατεβαίνει από το άρμα του και τρέχει να ξεφύγει.

Ύστερα από λίγο, ο Σισάρα φτάνει στη σκηνή της Ιαήλ. Εκείνη τον προσκαλεί μέσα και του προσφέρει λίγο γάλα. Αυτό τον κάνει να νυστάξει και σύντομα πέφτει σε βαθύ ύπνο. Τότε η Ιαήλ παίρνει έναν πάσσαλο της σκηνής και τον καρφώνει στο κεφάλι αυτού του κακού ανθρώπου. Όταν αργότερα φτάνει ο Βαράκ, εκείνη του δείχνει τον νεκρό Σισάρα! Βλέπεις, λοιπόν, ότι αυτό που είπε η Δεββώρα βγήκε αληθινό.

Στο τέλος θανατώνεται και ο Βασιλιάς Ιαβίν, και οι Ισραηλίτες έχουν πάλι ειρήνη για λίγο.