ΣΤΗΝ Αγία Γραφή θα βρεις ένα βιβλίο με το όνομα Ρουθ. Είναι η ιστορία μιας οικογένειας που έζησε τον καιρό κατά τον οποίο ο Ισραήλ είχε κριτές. Η Ρουθ είναι μια νεαρή γυναίκα από τη γη του Μωάβ και δεν ανήκει στο έθνος του Θεού, τον Ισραήλ. Αλλά όταν η Ρουθ μαθαίνει για τον αληθινό Θεό Ιεχωβά, τον αγαπάει πάρα πολύ. Η Ναομί είναι μια ηλικιωμένη γυναίκα που βοήθησε τη Ρουθ να μάθει για τον Ιεχωβά.

Η Ναομί είναι Ισραηλίτισσα. Αυτή, ο σύζυγός της και οι δυο γιοι τους μετακόμισαν στη γη του Μωάβ κάποια εποχή που η τροφή ήταν λιγοστή στον Ισραήλ. Κατόπιν, ο σύζυγος της Ναομί πέθανε. Αργότερα, οι γιοι της παντρεύτηκαν δυο Μωαβίτισσες που ονομάζονταν Ρουθ και Ορφά. Αλλά ύστερα από 10 χρόνια περίπου, πέθαναν οι δυο γιοι της Ναομί. Πόσο λύπησε αυτό τη Ναομί και τις δυο κοπέλες! Τι θα έκανε τώρα η Ναομί;

Κάποια μέρα, η Ναομί αποφασίζει να κάνει το μακρινό ταξίδι της επιστροφής στο λαό της. Η Ρουθ και η Ορφά θέλουν να μείνουν κοντά της και έτσι πηγαίνουν και αυτές μαζί της. Αλλά αφού έχουν προχωρήσει λίγο, η Ναομί στρέφεται στις κοπέλες και τους λέει: “Γυρίστε πίσω και μείνετε με τις μητέρες σας”.

Η Ναομί τις φιλάει και τις αποχαιρετάει. Τότε εκείνες αρχίζουν να κλαίνε επειδή αγαπούν τη Ναομί πάρα πολύ. Της λένε: “Όχι! Θα έρθουμε μαζί σου στο λαό σου”. Αλλά η Ναομί απαντάει: “Πρέπει να γυρίσετε πίσω, κόρες μου. Θα είστε καλύτερα στο σπίτι σας”. Έτσι λοιπόν, η Ορφά παίρνει το δρόμο της επιστροφής. Αλλά η Ρουθ δεν φεύγει.

Η Ναομί στρέφεται προς αυτήν και της λέει: “Η Ορφά έφυγε. Πήγαινε και εσύ στους δικούς σου μαζί της”. Η Ρουθ, όμως, απαντάει: “Μην προσπαθείς να με κάνεις να σε αφήσω! Άσε με να έρθω μαζί σου. Όπου πας εσύ θα πάω και εγώ, και όπου ζήσεις εσύ θα ζήσω και εγώ. Ο λαός σου θα είναι λαός μου, και ο Θεός σου θα είναι Θεός μου. Όπου πεθάνεις εσύ θα πεθάνω και εγώ, και εκεί θα θαφτώ”. Όταν η Ρουθ λέει αυτά τα λόγια, η Ναομί δεν προσπαθεί πια να την πείσει να πάει στους δικούς της.

Τελικά, οι δυο γυναίκες φτάνουν στον Ισραήλ. Εκεί βρίσκουν κάποιο μέρος για να μείνουν. Η Ρουθ αρχίζει αμέσως να εργάζεται στα χωράφια επειδή είναι ο καιρός του θερισμού του κριθαριού. Ένας άντρας που ονομάζεται Βοόζ τής επιτρέπει να μαζεύει κριθάρι από τα χωράφια του. Ξέρεις ποια ήταν η μητέρα του Βοόζ; Ήταν η Ραάβ, από την πόλη της Ιεριχώς.

Κάποια μέρα ο Βοόζ λέει στη Ρουθ: “Άκουσα τα πάντα για εσένα και για το πόσο καλά έχεις φερθεί στη Ναομί. Ξέρω ότι άφησες τον πατέρα σου, τη μητέρα σου και τον τόπο σου και ήρθες να κατοικήσεις ανάμεσα σε έναν λαό που δεν τον γνώριζες προηγουμένως. Είθε ο Ιεχωβά να σου δείξει καλοσύνη!”

Η Ρουθ απαντάει: “Είσαι πολύ καλός μαζί μου, κύριε. Τα ευγενικά σου λόγια με κάνουν να νιώθω καλύτερα”. Του Βοόζ τού αρέσει πάρα πολύ η Ρουθ και έπειτα από λίγο καιρό παντρεύονται. Πόσο ευτυχισμένη κάνει αυτό τη Ναομί! Αλλά η Ναομί χαίρεται ακόμα περισσότερο όταν η Ρουθ και ο Βοόζ αποκτούν τον πρώτο τους γιο, τον Ωβήδ. Αργότερα, ο Ωβήδ γίνεται ο παππούς του Δαβίδ, για τον οποίο θα μάθουμε πολλά αργότερα.