1-3. (α) Γιατί οδηγούνται οι απόστολοι ενώπιον του Σάνχεδριν, και ποια είναι η ουσία του ζητήματος; (β) Γιατί ενδιαφερόμαστε ζωηρά για τη θέση που πήραν οι απόστολοι;

 ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ του Σάνχεδριν βράζουν από θυμό! Οι απόστολοι του Ιησού δικάζονται ενώπιον αυτού του ανώτατου δικαστηρίου. Ο λόγος; Ο Ιωσήφ Καϊάφας, αρχιερέας και πρόεδρος του Σάνχεδριν, τους λέει με αυστηρό τόνο: «Σας προστάξαμε αυστηρά να μη διδάσκετε με βάση αυτό το όνομα». Ο οργισμένος πρόεδρος του δικαστηρίου δεν αντέχει ούτε καν να προφέρει το όνομα του Ιησού. «Αλλά εσείς», συνεχίζει ο Καϊάφας, «έχετε γεμίσει την Ιερουσαλήμ με τη διδασκαλία σας και το έχετε βάλει σκοπό να φέρετε το αίμα αυτού του ανθρώπου πάνω μας». (Πράξ. 5:28) Το μήνυμα είναι σαφές: Σταματήστε να κηρύττετε​—αλλιώς, αλίμονό σας!

² Πώς θα αντιδράσουν οι απόστολοι; Αυτός που τους ανέθεσε την αποστολή να κηρύττουν ήταν ο Ιησούς, ο οποίος είχε λάβει την εξουσία του από τον Θεό. (Ματθ. 28:18-20) Θα ενδώσουν οι απόστολοι στον φόβο του ανθρώπου και θα σωπάσουν; Ή θα έχουν το θάρρος να μείνουν σταθεροί και να συνεχίσουν να κηρύττουν; Η ουσία του ζητήματος είναι η εξής: Θα υπακούσουν στον Θεό ή στους ανθρώπους; Χωρίς δισταγμό, ο απόστολος Πέτρος μιλάει εξ ονόματος όλων των αποστόλων. Τα λόγια του είναι κατηγορηματικά και θαρραλέα.

³ Εμείς, ως αληθινοί Χριστιανοί, ενδιαφερόμαστε ζωηρά για το πώς αντέδρασαν οι απόστολοι στις απειλές του Σάνχεδριν. Η αποστολή για κήρυγμα ισχύει και για εμάς επίσης. Καθώς επιτελούμε αυτόν τον θεόδοτο διορισμό, μπορεί και εμείς να αντιμετωπίσουμε εναντίωση. (Ματθ. 10:22) Οι εναντιούμενοι ίσως προσπαθήσουν να επιβάλουν περιορισμούς στο έργο μας ή να το θέσουν υπό απαγόρευση. Τι θα κάνουμε; Μπορούμε να ωφεληθούμε αναλογιζόμενοι τη θέση που πήραν οι απόστολοι και τις περιστάσεις που οδήγησαν στη δίκη τους ενώπιον του Σάνχεδριν. a

4, 5. Γιατί “γέμισαν ζήλια” ο Καϊάφας και οι Σαδδουκαίοι;

⁴ Θυμηθείτε ότι, την πρώτη φορά που πρόσταξαν τον Πέτρο και τον Ιωάννη να πάψουν να κηρύττουν, εκείνοι απάντησαν: «Δεν μπορούμε να μη μιλάμε για αυτά που είδαμε και ακούσαμε». (Πράξ. 4:20) Έπειτα από εκείνη  την αντιπαράθεση με το Σάνχεδριν, ο Πέτρος και ο Ιωάννης, μαζί με τους υπόλοιπους αποστόλους, συνέχισαν να κηρύττουν στον ναό. Οι απόστολοι εκτελούσαν μεγάλα σημεία, όπως η θεραπεία αρρώστων και η εκβολή δαιμόνων. Το έκαναν αυτό «στη Στοά του Σολομώντα», ένα προστώο στην ανατολική πλευρά του ναού, όπου συγκεντρώνονταν πολλοί Ιουδαίοι. Ως και η σκιά του Πέτρου φαίνεται ότι πραγματοποιούσε θεραπείες! Πολλοί που γιατρεύτηκαν σωματικά ανταποκρίθηκαν στα λόγια που έφερναν πνευματική γιατρειά. Ως αποτέλεσμα, «εξακολούθησαν να προστίθενται πιστοί στον Κύριο, μεγάλος αριθμός αντρών και γυναικών».​—Πράξ. 5:12-15.

⁵ Ο Καϊάφας και οι Σαδδουκαίοι, η θρησκευτική αίρεση στην οποία ανήκε εκείνος, “γέμισαν ζήλια” και έκλεισαν τους αποστόλους στο κρατητήριο. (Πράξ. 5:17, 18) Γιατί εξοργίστηκαν οι Σαδδουκαίοι; Οι απόστολοι δίδασκαν ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί, αλλά οι Σαδδουκαίοι δεν πίστευαν στην ανάσταση. Οι απόστολοι έλεγαν ότι μόνο αν κάποιος πίστευε στον Ιησού μπορούσε να σωθεί, αλλά οι Σαδδουκαίοι φοβούνταν αντίποινα από τους Ρωμαίους αν ο λαός απέβλεπε στον Ιησού ως Ηγέτη του. (Ιωάν. 11:48) Διόλου παράξενο που οι Σαδδουκαίοι ήταν αποφασισμένοι να κατασιωπήσουν τους αποστόλους!

6. Ποιοι είναι οι κύριοι υποκινητές του διωγμού κατά των υπηρετών του Ιεχωβά σήμερα, και γιατί δεν πρέπει να μας εκπλήσσει αυτό;

⁶ Και σήμερα, κύριοι υποκινητές του διωγμού κατά των υπηρετών του Ιεχωβά είναι οι θρησκευτικοί εναντιούμενοι. Πολλές φορές, αυτοί προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν την επιρροή που ασκούν στις κυβερνητικές εξουσίες και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης με σκοπό να κατασιωπήσουν το κήρυγμά μας. Θα πρέπει να μας εκπλήσσει αυτό; Όχι. Το άγγελμά μας εκθέτει την ψεύτικη θρησκεία. Αποδεχόμενοι τις Βιβλικές αλήθειες, οι άνθρωποι που έχουν ειλικρινή καρδιά απελευθερώνονται από αντιγραφικές δοξασίες και συνήθειες. (Ιωάν. 8:32) Δεν εκπλησσόμαστε που το άγγελμά μας κάνει συχνά τους θρησκευτικούς ηγέτες να γεμίζουν ζηλόφθονο μίσος.

7, 8. Πώς επηρέασε αναμφίβολα τους αποστόλους η εντολή του αγγέλου, και τι θα ήταν καλό να αναρωτηθούμε;

⁷ Ενόσω οι απόστολοι βρίσκονταν υπόδικοι στο κρατητήριο, ίσως αναρωτιούνταν αν επρόκειτο να υποστούν μαρτυρικό θάνατο στα χέρια των εχθρών τους. (Ματθ. 24:9) Αλλά στη διάρκεια της νύχτας, συνέβη κάτι εντελώς απροσδόκητο​—«άγγελος του Ιεχωβά άνοιξε τις πόρτες της φυλακής». b (Πράξ. 5:19) Κατόπιν, ο άγγελος τους έδωσε συγκεκριμένες οδηγίες: Να σταθούν στον ναό και να συνεχίσουν να μιλούν. (Πράξ. 5:20) Αναμφίβολα, αυτή η εντολή αποτέλεσε για τους αποστόλους επιβεβαίωση ότι έκαναν το σωστό. Επίσης, τα λόγια του αγγέλου ίσως τους ενίσχυσαν για να παραμείνουν σταθεροί ό,τι και αν συνέβαινε. Με ισχυρή πίστη και θάρρος, οι απόστολοι «μπήκαν στον ναό τα χαράματα και άρχισαν να διδάσκουν».​—Πράξ. 5:21.

⁸ Ο καθένας από εμάς θα ήταν καλό να αναρωτηθεί: “Θα είχα εγώ την πίστη και το θάρρος που θα χρειαζόταν για να συνεχίσω να κηρύττω υπό παρόμοιες  συνθήκες;” Μπορούμε να αντλήσουμε δύναμη γνωρίζοντας ότι το ζωτικό έργο της “επίδοσης πλήρους μαρτυρίας για τη Βασιλεία του Θεού” έχει αγγελική υποστήριξη και κατεύθυνση.​—Πράξ. 28:23· Αποκ. 14:6, 7.

9-11. Πώς απάντησαν οι απόστολοι στην απαίτηση του Σάνχεδριν να σταματήσουν να κηρύττουν, και ποιο παράδειγμα έθεσε αυτό για τους αληθινούς Χριστιανούς;

⁹ Ο Καϊάφας και οι άλλοι δικαστές του Σάνχεδριν ήταν τώρα έτοιμοι να ασχοληθούν με τους αποστόλους. Μη γνωρίζοντας τι είχε συμβεί στο κρατητήριο, το δικαστήριο έστειλε υπηρέτες να φέρουν τους κρατουμένους. Φανταστείτε την έκπληξη των υπηρετών όταν ανακάλυψαν ότι οι κρατούμενοι έλειπαν, παρότι το κρατητήριο ήταν «κλειδωμένο και ασφαλισμένο, και οι φρουροί στέκονταν στις πόρτες». (Πράξ. 5:23) Ο διοικητής του ναού έμαθε σύντομα ότι οι απόστολοι βρίσκονταν ξανά στον ναό, δίνοντας μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό​—κάνοντας το ίδιο έργο για το οποίο τους είχαν κλείσει στο κρατητήριο! Ο διοικητής και οι υπηρέτες του πήγαν γρήγορα στον ναό για να μαζέψουν τους κρατουμένους και να τους οδηγήσουν στο Σάνχεδριν.

¹⁰ Όπως περιγράφεται στην αρχή αυτού του κεφαλαίου, οι εξαγριωμένοι θρησκευτικοί ηγέτες απαίτησαν ευθέως από τους αποστόλους να σταματήσουν να κηρύττουν. Πώς απάντησαν οι απόστολοι; Ενεργώντας ως εκπρόσωπός τους, ο Πέτρος αποκρίθηκε άφοβα: «Πρέπει να υποτασσόμαστε πρωτίστως στην εξουσία του Θεού και όχι των ανθρώπων». (Πράξ. 5:29) Με αυτόν τον τρόπο, οι απόστολοι δημιούργησαν προηγούμενο για τους αληθινούς Χριστιανούς όλων των εποχών. Οι ανθρώπινοι άρχοντες παύουν να δικαιούνται την υπακοή μας όταν απαγορεύουν αυτό που απαιτεί ο Θεός ή απαιτούν αυτό που απαγορεύει ο Θεός. Αν λοιπόν στην εποχή μας οι «ανώτερες εξουσίες» θέσουν υπό απαγόρευση το έργο μαρτυρίας που κάνουμε, εμείς δεν μπορούμε να σταματήσουμε να επιτελούμε τον θεόδοτο διορισμό μας να κηρύττουμε τα καλά νέα. (Ρωμ. 13:1) Αντίθετα, θα βρούμε διακριτικούς τρόπους να συνεχίσουμε να δίνουμε πλήρη μαρτυρία για τη Βασιλεία του Θεού.

¹¹ Δεν προκαλεί έκπληξη το ότι η άφοβη απάντηση των αποστόλων ώθησε τους έξαλλους δικαστές σε ένα ξέσπασμα βίαιου θυμού. Ήταν αποφασισμένοι να σκοτώσουν τους αποστόλους. (Πράξ. 5:33) Ο μαρτυρικός θάνατος φαινόταν τώρα βέβαιος για αυτούς τους άφοβους  και ζηλωτές μάρτυρες. Επρόκειτο όμως να έρθει βοήθεια με τον πλέον ασυνήθιστο τρόπο!

12, 13. (α) Ποια συμβουλή έδωσε ο Γαμαλιήλ στους συναδέλφους του, και τι έκαναν εκείνοι; (β) Πώς μπορεί να παρέμβει ο Ιεχωβά υπέρ του λαού του σήμερα, και ποια βεβαιότητα μπορούμε να έχουμε σε περίπτωση που επιτραπεί να “υποφέρουμε για χάρη της δικαιοσύνης”;

¹² Ο Γαμαλιήλ, «δάσκαλος του Νόμου που τον εκτιμούσε όλος ο λαός», πήρε τον λόγο. c Αυτός ο νομικός πρέπει να έχαιρε μεγάλου σεβασμού από τους συναδέλφους του, διότι ανέλαβε ηγετικό ρόλο, δίνοντας μάλιστα «εντολή να βγάλουν τους [αποστόλους] έξω για λίγο». (Πράξ. 5:34) Παραθέτοντας προηγούμενα παραδείγματα κινημάτων που ξεθύμαναν γρήγορα μετά τον θάνατο των ηγετών τους, ο Γαμαλιήλ πρότρεψε το δικαστήριο να αντιμετωπίσει με υπομονή και ανεκτικότητα τους αποστόλους, των οποίων ο Ηγέτης, ο Ιησούς, είχε πεθάνει πρόσφατα. Ο συλλογισμός του Γαμαλιήλ ήταν πειστικός: «Κρατηθείτε μακριά από αυτούς τους ανθρώπους και αφήστε τους ήσυχους. Επειδή, αν αυτό το σχέδιο ή αυτό το έργο είναι από ανθρώπους, θα σταματήσει· αλλά αν είναι από τον Θεό, δεν θα μπορέσετε να τους σταματήσετε. Αλλιώς, μπορεί μάλιστα να βρεθείτε και θεομάχοι». (Πράξ. 5:38, 39) Οι δικαστές άκουσαν τη συμβουλή του. Παρ’ όλα αυτά, έδειραν τους αποστόλους και τους πρόσταξαν «να μη μιλούν με βάση το όνομα του Ιησού».​—Πράξ. 5:40.

¹³ Όπως τότε, έτσι και τώρα ο Ιεχωβά μπορεί να εγείρει επιφανείς ανθρώπους σαν τον Γαμαλιήλ για να παρέμβουν υπέρ του λαού Του. (Παρ. 21:1) Ο Ιεχωβά μπορεί να χρησιμοποιήσει το πνεύμα του για να υποκινήσει ισχυρούς άρχοντες, δικαστές ή νομοθέτες να ενεργήσουν σε αρμονία με το θέλημά του. (Νεεμ. 2:4-8) Αλλά σε περίπτωση που επιτρέψει να “υποφέρουμε για χάρη της δικαιοσύνης”, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για δύο πράγματα. (1 Πέτρ. 3:14) Πρώτον, ο Θεός μπορεί να μας δώσει τη δύναμη να υπομείνουμε. (1 Κορ. 10:13) Δεύτερον, οι εναντιούμενοι “δεν θα μπορέσουν να σταματήσουν” το έργο του Θεού.​—Ησ. 54:17.

14, 15. (α) Πώς αντέδρασαν οι απόστολοι στον ξυλοδαρμό που υπέστησαν, και γιατί; (β) Αφηγηθείτε μια εμπειρία που δείχνει ότι ο λαός του Ιεχωβά υπομένει με χαρά.

¹⁴ Μήπως ο ξυλοδαρμός έκαμψε το ηθικό των αποστόλων ή εξασθένισε την αποφασιστικότητά τους; Ούτε κατά διάνοια! «Έφυγαν από το Σάνχεδριν χαρούμενοι». (Πράξ. 5:41) Γιατί ήταν χαρούμενοι; Όχι βέβαια λόγω του σωματικού πόνου που τους προξένησε ο ξυλοδαρμός. Ήταν χαρούμενοι διότι ήξεραν πως είχαν υποστεί διωγμό επειδή διακρατούσαν την ακεραιότητά τους στον Ιεχωβά και βάδιζαν στα χνάρια του Υποδείγματός τους, του Ιησού.​—Ματθ. 5:11, 12.

¹⁵ Όπως οι αδελφοί μας του πρώτου αιώνα, έτσι και εμείς υπομένουμε με χαρά όταν υποφέρουμε για χάρη των καλών νέων. (1 Πέτρ. 4:12-14) Όχι, δεν μας αρέσει να μας απειλούν, να μας διώκουν ή να μας φυλακίζουν. Αλλά βρίσκουμε βαθιά ικανοποίηση καθώς διακρατούμε την ακεραιότητά μας. Πάρτε για παράδειγμα τον Χένρικ Ντόρνικ, ο οποίος υπέμεινε επί σειρά ετών σκληρή μεταχείριση υπό ολοκληρωτικά καθεστώτα. Ο ίδιος θυμάται ότι τον Αύγουστο του 1944 οι αρχές αποφάσισαν να στείλουν τον ίδιο και τον αδελφό του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.  Οι εναντιούμενοι έλεγαν: «Είναι αδύνατον να τους πείσουμε να κάνουν οτιδήποτε. Τα μαρτύριά τους τούς φέρνουν χαρά». Ο αδελφός Ντόρνικ εξηγεί: «Παρότι δεν είχα καμιά επιθυμία να υφίσταμαι μαρτύρια, το γεγονός ότι υπέφερα με θάρρος και αξιοπρέπεια για την οσιότητά μου στον Ιεχωβά όντως μου έφερνε χαρά».​—Ιακ. 1:2-4.

16. Πώς έδειξαν οι απόστολοι ότι ήταν αποφασισμένοι να δώσουν πλήρη μαρτυρία, και πώς ακολουθούμε εμείς την αποστολική μέθοδο κηρύγματος;

¹⁶ Χωρίς να χάσουν καιρό, οι απόστολοι άρχισαν και πάλι το έργο μαρτυρίας τους. Απτόητοι, συνέχισαν «κάθε ημέρα στον ναό και από σπίτι σε σπίτι» το έργο τού να «διακηρύττουν τα καλά νέα για τον Χριστό». d (Πράξ. 5:42) Αυτοί οι ζηλωτές κήρυκες ήταν αποφασισμένοι να δώσουν πλήρη μαρτυρία. Προσέξτε ότι έφερναν το άγγελμά τους στα σπίτια των ανθρώπων, όπως τους είχε κατευθύνει ο Ιησούς Χριστός. (Ματθ. 10:7, 11-14) Αναμφίβολα, έτσι κατάφεραν να γεμίσουν την Ιερουσαλήμ με τη διδασκαλία τους. Σήμερα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι γνωστό ότι ακολουθούν αυτή την αποστολική μέθοδο κηρύγματος. Επισκεπτόμενοι κάθε σπίτι στον τομέα μας, δείχνουμε καθαρά ότι θέλουμε και εμείς να κάνουμε το έργο μας σε πλήρη βαθμό, δίνοντας σε όλους την ευκαιρία να ακούσουν τα καλά νέα. Έχει ευλογήσει ο Ιεχωβά τη διακονία μας από σπίτι σε σπίτι; Και βέβαια! Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανταποκριθεί στο άγγελμα της Βασιλείας σε αυτόν τον καιρό του τέλους, και πολλοί πρωτοάκουσαν τα καλά νέα όταν ένας Μάρτυρας τους χτύπησε την πόρτα.

17-19. Ποιο διαιρετικό ζήτημα ανέκυψε τώρα, και ποια κατεύθυνση έδωσαν οι απόστολοι για να λυθεί;

¹⁷ Η νεοσύστατη εκκλησία αντιμετώπισε τώρα έναν ύπουλο κίνδυνο ο οποίος την απείλησε εκ των έσω. Περί τίνος επρόκειτο; Πολλοί από τους μαθητές που βαφτίζονταν ήταν επισκέπτες στην Ιερουσαλήμ και ήθελαν να μάθουν περισσότερα προτού επιστρέψουν στον τόπο τους. Οι μαθητές που ζούσαν στην Ιερουσαλήμ πρόσφεραν με προθυμία χρήματα ώστε να καλυφτούν οι ανάγκες για τρόφιμα και άλλες προμήθειες. (Πράξ. 2:44-46· 4:34-37) Εκείνο το διάστημα, ανέκυψε ένα λεπτό ζήτημα. «Στην καθημερινή διανομή» τροφίμων, οι ελληνόφωνες χήρες «παραβλέπονταν». (Πράξ. 6:1) Οι εβραιόφωνες χήρες όμως δεν παραβλέπονταν.  Προφανώς λοιπόν υπήρχε πρόβλημα διακρίσεων. Λίγα ζητήματα μπορούν να προκαλέσουν μεγαλύτερη διαίρεση από αυτό.

¹⁸ Οι απόστολοι, ενεργώντας ως το κυβερνών σώμα της διευρυνόμενης εκκλησίας, αντιλήφθηκαν ότι δεν θα ήταν σοφό να “αφήσουν τον λόγο του Θεού για να μοιράζουν τροφή”. (Πράξ. 6:2) Για να λυθεί το ζήτημα, κατηύθυναν τους μαθητές να αναζητήσουν εφτά άντρες «γεμάτους πνεύμα και σοφία» τους οποίους οι απόστολοι θα μπορούσαν να διορίσουν υπεύθυνους «για το αναγκαίο αυτό ζήτημα». (Πράξ. 6:3) Χρειάζονταν άντρες που θα είχαν τα κατάλληλα προσόντα επειδή η εν λόγω εργασία περιλάμβανε πιθανότατα, όχι μόνο τη διανομή τροφίμων, αλλά και τη διαχείριση χρημάτων, την αγορά προμηθειών και την προσεκτική τήρηση αρχείων. Όλοι οι άντρες που επιλέχθηκαν είχαν ελληνικά ονόματα, πράγμα που ίσως τους έκανε πιο αποδεκτούς στις προσβεβλημένες χήρες. Αφού εξέτασαν τη σύσταση με προσευχή, οι απόστολοι διόρισαν τους εφτά άντρες να φροντίζουν «για το αναγκαίο αυτό ζήτημα». e

¹⁹ Μήπως η φροντίδα για τη διανομή τροφής σήμαινε ότι οι εφτά άντρες που διορίστηκαν απαλλάσσονταν τώρα από την ευθύνη να κηρύττουν τα καλά νέα; Ασφαλώς όχι! Ένας από τους άντρες που επιλέχθηκαν ήταν ο Στέφανος, ο οποίος επρόκειτο να αποδειχτεί άφοβος και δυναμικός κήρυκας. (Πράξ. 6:8-10) Ο Φίλιππος ήταν επίσης ένας από τους εφτά, και αποκαλείται “ο ευαγγελιστής”. (Πράξ. 21:8) Προφανώς λοιπόν, οι εφτά άντρες συνέχισαν να είναι ζηλωτές διαγγελείς της Βασιλείας.

20. Πώς ακολουθεί ο λαός του Θεού σήμερα το αποστολικό πρότυπο;

²⁰ Ο λαός του Ιεχωβά σήμερα ακολουθεί το αποστολικό πρότυπο. Οι άντρες που συστήνονται για εκκλησιαστικές ευθύνες πρέπει να εκδηλώνουν θεοειδή σοφία  και να αποδεικνύουν ότι το άγιο πνεύμα επενεργεί πάνω τους. Υπό την κατεύθυνση του Κυβερνώντος Σώματος, άντρες που πληρούν τις Βιβλικές προϋποθέσεις διορίζονται να υπηρετούν ως πρεσβύτεροι ή διακονικοί υπηρέτες στις εκκλησίες. f (1 Τιμ. 3:1-9, 12, 13) Μπορούμε να πούμε ότι εκείνοι που διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα έχουν διοριστεί από το άγιο πνεύμα. Αυτοί οι σκληρά εργαζόμενοι άντρες φροντίζουν για πολλά αναγκαία ζητήματα. Για παράδειγμα, οι πρεσβύτεροι μπορεί να συντονίζουν την παροχή πρακτικής βοήθειας σε πιστά ηλικιωμένα άτομα που έχουν πραγματική ανάγκη. (Ιακ. 1:27) Μερικοί πρεσβύτεροι ασχολούνται πολύ με την οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας, με τη διοργάνωση συνελεύσεων ή με το έργο της τοπικής Επιτροπής Προσέγγισης Νοσοκομείων. Οι διακονικοί υπηρέτες φροντίζουν για πολλά καθήκοντα τα οποία δεν περιλαμβάνουν άμεσα ποίμανση ή διδασκαλία. Όλοι αυτοί οι άντρες με τα κατάλληλα προσόντα πρέπει να εξισορροπούν τις εκκλησιαστικές και οργανωτικές ευθύνες με τη θεόδοτη υποχρέωση που έχουν να κηρύττουν τα καλά νέα της Βασιλείας.​—1 Κορ. 9:16.

21, 22. Τι δείχνει ότι ο Ιεχωβά ευλογούσε τη νεοσύστατη εκκλησία;

²¹ Με την υποστήριξη του Ιεχωβά, η νεοσύστατη εκκλησία υπερνίκησε τον διωγμό εκ των έξω, καθώς και ένα ενδεχομένως διαιρετικό πρόβλημα εκ των έσω. Η ευλογία του Ιεχωβά ήταν προφανής, διότι η αφήγηση μας λέει: «Ο λόγος του Θεού συνέχισε να διαδίδεται, και ο αριθμός των μαθητών πλήθαινε πάρα πολύ στην Ιερουσαλήμ· και πολλοί ιερείς άρχισαν να αποδέχονται την πίστη». (Πράξ. 6:7) Αυτή είναι μία μόνο από τις αρκετές εκθέσεις προόδου που βρίσκουμε στο βιβλίο των Πράξεων. (Πράξ. 9:31· 12:24· 16:5· 19:20· 28:31) Δεν ενθαρρυνόμαστε και εμείς σήμερα όταν ακούμε εκθέσεις για την πρόοδο του έργου κηρύγματος της Βασιλείας σε άλλα μέρη του κόσμου;

²² Πίσω στον πρώτο αιώνα Κ.Χ., οι εξοργισμένοι θρησκευτικοί ηγέτες δεν σκόπευαν να το βάλουν κάτω. Ένα κύμα διωγμού διαφαινόταν στον ορίζοντα. Σύντομα, ο Στέφανος έγινε στόχος λυσσαλέας εναντίωσης, όπως θα δούμε στο επόμενο κεφάλαιο.