Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 27

“Έδωσε Πλήρη Μαρτυρία”

“Έδωσε Πλήρη Μαρτυρία”

Φυλακισμένος στη Ρώμη, ο Παύλος συνεχίζει να κηρύττει

Βασίζεται στα εδάφια Πράξεις 28:11-31

1. Ποια πεποίθηση έχουν ο Παύλος και οι σύντροφοί του, και γιατί;

 ΚΑΠΟΙΟ σκάφος που έχει για ακρόπρωρο τους «Διόσκουρους», πιθανώς ένα μεγάλο σιταγωγό, αποπλέει από τη Μάλτα της Μεσογείου για την Ιταλία. Είναι περίπου το έτος 59 Κ.Χ. Πάνω στο πλοίο βρίσκονται ο απόστολος Παύλος—κρατούμενος υπό επιτήρηση—​και οι συγχριστιανοί του Λουκάς και Αρίσταρχος. (Πράξ. 27:2) Ανόμοια με το πλήρωμα του πλοίου, αυτοί οι ευαγγελιστές δεν ζητούν προστασία από τους «Διόσκουρους», δηλαδή τους γιους του Δία—​τους δίδυμους Κάστορα και Πολυδεύκη. (Πράξ. 28:11, υποσ.) Αντίθετα, ο Παύλος και οι σύντροφοί του υπηρετούν τον Ιεχωβά, ο οποίος γνωστοποίησε ότι ο Παύλος πρόκειται να δώσει μαρτυρία για την αλήθεια στη Ρώμη και να σταθεί ενώπιον του Καίσαρα.​—Πράξ. 23:11· 27:24.

2, 3. Ποια διαδρομή ακολουθεί το πλοίο του Παύλου, και ποια υποστήριξη είχε ο Παύλος από την αρχή;

2 Τρεις ημέρες αφότου αγκυροβολεί στις Συρακούσες, μια όμορφη πόλη της Σικελίας που συναγωνίζεται την Αθήνα και τη Ρώμη, το πλοίο καταπλέει στο Ρήγιο, στο «δάχτυλο» της ιταλικής χερσονήσου. Κατόπιν, με τη βοήθεια ενός νότιου ανέμου, το σκάφος διανύει τα 175 ναυτικά μίλια ως το ιταλικό λιμάνι των Ποτιόλων (κοντά στη σημερινή Νάπολη) στον καλύτερο δυνατό χρόνο, εφόσον έφτασαν τη δεύτερη ημέρα.​—Πράξ. 28:12, 13.

3 Ο Παύλος καλύπτει τώρα το τελευταίο σκέλος του ταξιδιού του προς τη Ρώμη, όπου πρόκειται να εμφανιστεί ενώπιον του αυτοκράτορα Νέρωνα. Από την αρχή ως το τέλος, «ο Θεός κάθε παρηγοριάς» ήταν μαζί με τον Παύλο. (2 Κορ. 1:3) Όπως θα δούμε, αυτή η υποστήριξη δεν μειώνεται, αλλά ούτε και ο Παύλος χάνει τον ζήλο του ως ιεραπόστολος.

«Ο Παύλος . . . Ευχαρίστησε τον Θεό και Πήρε Θάρρος» (Πράξεις 28:14, 15)

4, 5. (α) Τι φιλοξενία προσφέρθηκε στον Παύλο και στους συντρόφους του στους Ποτιόλους, και γιατί μπορεί να του χορηγήθηκε τόση ελευθερία; (β) Ακόμα και μέσα στη φυλακή, πώς μπορεί να ωφεληθούν οι Χριστιανοί από την καλή τους διαγωγή;

4 Στους Ποτιόλους, ο Παύλος και οι σύντροφοί του “βρήκαν αδελφούς που τους παρακάλεσαν να μείνουν μαζί τους εφτά ημέρες”. (Πράξ. 28:14) Τι θαυμάσιο παράδειγμα Χριστιανικής φιλοξενίας! Αναμφίβολα, εκείνοι οι φιλόξενοι αδελφοί ανταμείφθηκαν πολλαπλάσια με την πνευματική ενθάρρυνση που έλαβαν από τον Παύλο και τους συντρόφους του. Γιατί όμως χορηγήθηκε τόση ελευθερία σε έναν φυλακισμένο που βρισκόταν υπό επιτήρηση; Πιθανώς επειδή ο απόστολος είχε κερδίσει πλήρως την εμπιστοσύνη των Ρωμαίων φρουρών του.

5 Παρόμοια και σήμερα, ενόσω κάποιοι υπηρέτες του Ιεχωβά βρίσκονταν σε φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης, πολλές φορές τους χορηγήθηκαν ειδικές ελευθερίες και προνόμια λόγω της Χριστιανικής τους διαγωγής. Στη Ρουμανία, για παράδειγμα, κάποιος που εξέτιε ποινή 75 χρόνων για ληστεία άρχισε να μελετάει τον Λόγο του Θεού και έκανε αξιοσημείωτη αλλαγή στην προσωπικότητά του. Οι αρχές της φυλακής, με τη σειρά τους, του ανέθεσαν να πηγαίνει στην πόλη—​χωρίς φρουρούς—​και να αγοράζει πράγματα για τη φυλακή! Πάνω από όλα, βέβαια, η καλή μας διαγωγή δοξάζει τον Ιεχωβά.​—1 Πέτρ. 2:12.

6, 7. Πώς έδειξαν εξαιρετική αγάπη οι Ρωμαίοι αδελφοί;

6 Από τους Ποτιόλους, ο Παύλος και οι σύντροφοί του πιθανώς περπάτησαν περίπου 50 χιλιόμετρα ως την Καπύη στην Αππία Οδό, η οποία οδηγούσε στη Ρώμη. Ακολουθώντας αυτόν τον φημισμένο δρόμο, που ήταν στρωμένος με μεγάλες πλάκες λάβας, μπορούσε να δει κανείς υπέροχα τοπία της ιταλικής υπαίθρου και, σε ορισμένα σημεία της διαδρομής, τη Μεσόγειο Θάλασσα. Ο δρόμος οδηγούσε επίσης τους ταξιδιώτες μέσα από τα έλη Ποντίνε, έναν βαλτώδη τόπο περίπου 60 χιλιόμετρα μακριά από τη Ρώμη στον οποίο βρισκόταν η Αγορά του Αππίου. Όταν οι αδελφοί στη Ρώμη «άκουσαν τα νέα για εμάς», έγραψε ο Λουκάς, μερικοί ήρθαν ως την Αγορά, ενώ άλλοι περίμεναν στις Τρεις Ταβέρνες, έναν σταθμό ανάπαυσης περίπου 50 χιλιόμετρα μακριά από τη Ρώμη. Τι εξαιρετική αγάπη!​—Πράξ. 28:15.

7 Η Αγορά του Αππίου παρείχε ελάχιστες ανέσεις στον ταξιδιώτη που χρειαζόταν μια ανάπαυλα από την ταλαιπωρία του ταξιδιού του. Ο Ρωμαίος ποιητής και σατιρικός συγγραφέας Οράτιος αναφέρει ότι η Αγορά «έβριθε από ναύτες και κακότροπους πανδοχείς». Έγραψε ότι «το νερό ήταν κάκιστης ποιότητας», βρόμικο. Μάλιστα, ο Οράτιος αρνήθηκε να φάει εκεί! Παρ’ όλη την έλλειψη ανέσεων όμως, η αντιπροσωπεία από τη Ρώμη περίμενε ευχαρίστως τον Παύλο και τους συντρόφους του για να τους συνοδεύσει στο τελευταίο σκέλος του ταξιδιού τους.

8. Γιατί ευχαρίστησε ο Παύλος τον Θεό “μόλις είδε” τους αδελφούς του;

8 “Μόλις ο Παύλος είδε” τους αδελφούς του, λέει η αφήγηση, «ευχαρίστησε τον Θεό και πήρε θάρρος». (Πράξ. 28:15) Ναι, με τη θέα και μόνο αυτών των προσφιλών ανθρώπων, μερικούς εκ των οποίων ίσως γνώριζε προσωπικά, ο απόστολος ενισχύθηκε και παρηγορήθηκε. Γιατί ευχαρίστησε ο Παύλος τον Θεό; Ήξερε ότι η ανιδιοτελής αγάπη είναι πτυχή του καρπού του πνεύματος. (Γαλ. 5:22) Και σήμερα το άγιο πνεύμα υποκινεί τους Χριστιανούς να θυσιάζουν την άνεσή τους για χάρη των άλλων και να παρηγορούν όσους βρίσκονται σε ανάγκη.​—1 Θεσ. 5:11, 14.

9. Πώς μπορούμε να μιμούμαστε εμείς το πνεύμα που εκδήλωσαν οι αδελφοί οι οποίοι συνάντησαν τον Παύλο;

9 Λόγου χάρη, το άγιο πνεύμα ωθεί πρόθυμους αδελφούς να προσφέρουν φιλοξενία σε επισκόπους περιοχής, επισκέπτες ιεραποστόλους και άλλους ολοχρόνιους υπηρέτες, πολλοί εκ των οποίων έχουν κάνει μεγάλες θυσίες για να υπηρετούν τον Ιεχωβά πληρέστερα. Αναρωτηθείτε: “Μπορώ να κάνω εγώ περισσότερα για να υποστηρίξω την επίσκεψη του επισκόπου περιοχής, προσφέροντας ίσως φιλοξενία σε αυτόν και στη σύζυγό του αν είναι παντρεμένος; Μπορώ να διευθετήσω να συνεργαστώ μαζί τους στη διακονία;” Ίσως λάβετε πλούσιες ευλογίες σε ανταπόδοση. Για παράδειγμα, φανταστείτε τη χαρά που ένιωσαν οι Ρωμαίοι αδελφοί ακούγοντας τον Παύλο και τους συντρόφους του να διηγούνται μερικές από τις πολλές εποικοδομητικές τους εμπειρίες.​—Πράξ. 15:3, 4.

«Παντού Μιλούν Εναντίον Της» (Πράξεις 28:16-22)

10. Ποιες ήταν οι περιστάσεις του Παύλου στη Ρώμη, και τι έκανε ο απόστολος λίγο μετά την άφιξή του;

10 Όταν η ομάδα των ταξιδιωτών τελικά μπήκε στη Ρώμη, «επέτρεψαν στον Παύλο να μένει μόνος του με τον φρουρό του». (Πράξ. 28:16) Οι φυλακισμένοι που βρίσκονταν υπό χαλαρή επιτήρηση δεν μπορούσαν να αποδράσουν επειδή ήταν συνήθως δεμένοι με τον φρουρό τους με μια αλυσίδα. Ακόμα και έτσι όμως, ο Παύλος ήταν διαγγελέας της Βασιλείας, και μια αλυσίδα ασφαλώς δεν μπορούσε να τον κάνει να σωπάσει. Γι’ αυτό, αφού παραχώρησε στον εαυτό του τρεις μόνο ημέρες για να συνέλθει από το ταξίδι, κάλεσε τους προύχοντες των Ιουδαίων στη Ρώμη για να τους συστηθεί και να δώσει μαρτυρία.

11, 12. Όταν ο Παύλος μίλησε στους Ιουδαίους συμπατριώτες του, πώς επιχείρησε να διαλύσει την όποια προκατάληψη ίσως είχαν;

11 «Άντρες αδελφοί», είπε ο Παύλος, «μολονότι δεν είχα κάνει τίποτα το αντίθετο προς τον λαό ή προς τα έθιμα των προπατόρων μας, με παρέδωσαν ως φυλακισμένο από την Ιερουσαλήμ στα χέρια των Ρωμαίων. Και αυτοί, αφού με ανέκριναν, ήθελαν να με αφήσουν ελεύθερο, επειδή δεν είχαν καμιά βάση για να με θανατώσουν. Αλλά όταν οι Ιουδαίοι έφεραν αντιρρήσεις, αναγκάστηκα να επικαλεστώ τον Καίσαρα, όχι όμως επειδή ήθελα να κατηγορήσω για κάτι το έθνος μου».​—Πράξ. 28:17-19.

12 Αποκαλώντας τους Ιουδαίους ακροατές του “αδελφούς”, ο Παύλος προσπάθησε να θέσει κοινή βάση και να διαλύσει την όποια προκατάληψη ίσως είχαν. (1 Κορ. 9:20) Επίσης, διευκρίνισε ότι βρισκόταν εκεί, όχι για να κατηγορήσει τους Ιουδαίους συμπατριώτες του, αλλά για να προσφύγει στον Καίσαρα. Εντούτοις, η τοπική ιουδαϊκή κοινότητα δεν είχε ιδέα για την προσφυγή του Παύλου. (Πράξ. 28:21) Πώς εξηγείται αυτή η προφανής έλλειψη ενημέρωσης από τους ομοεθνείς τους στην Ιουδαία; Κάποιο σύγγραμμα αναφέρει: «Το πλοίο του Παύλου ήταν πιθανότατα από τα πρώτα που έφτασαν στην Ιταλία μετά τον χειμώνα, οπότε δεν ήταν δυνατόν να έχουν φτάσει εκπρόσωποι των ιουδαϊκών αρχών της Ιερουσαλήμ ούτε κάποια επιστολή σχετικά με την υπόθεση».

13, 14. Πώς εισήγαγε ο Παύλος το θέμα της Βασιλείας, και πώς μπορούμε να μιμούμαστε εμείς το παράδειγμά του;

13 Ο Παύλος τώρα εισήγαγε το θέμα της Βασιλείας με μια δήλωση η οποία ήταν βέβαιο ότι θα κέντριζε την περιέργεια των Ιουδαίων επισκεπτών του: «Να γιατί ζήτησα να σας δω και να σας μιλήσω, επειδή λόγω της ελπίδας του Ισραήλ έχω γύρω μου αυτή την αλυσίδα». (Πράξ. 28:20) Εκείνη η ελπίδα, βεβαίως, ήταν συνυφασμένη με τον Μεσσία και τη Βασιλεία του, όπως κήρυττε η Χριστιανική εκκλησία. «Θεωρούμε σωστό να ακούσουμε από εσένα τις σκέψεις σου», αποκρίθηκαν οι Ιουδαίοι πρεσβύτεροι, «γιατί, σε ό,τι αφορά αυτή την αίρεση, ξέρουμε ότι παντού μιλούν εναντίον της».​—Πράξ. 28:22.

14 Όταν έχουμε την ευκαιρία να μεταδώσουμε τα καλά νέα, μπορούμε να μιμούμαστε τον Παύλο χρησιμοποιώντας δηλώσεις ή ερωτήσεις που υποκινούν σε σκέψεις ώστε να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον των ακροατών μας. Άριστες εισηγήσεις μπορούν να βρεθούν σε εκδόσεις όπως τα βιβλία Πώς να Συζητάτε Λογικά από τις Γραφές και Ωφεληθείτε από την Εκπαίδευση της Σχολής Θεοκρατικής Διακονίας, καθώς και το ειδικό βιβλιάριο Να Επιδίδεστε στην Ανάγνωση και στη Διδασκαλία. Αξιοποιείτε εσείς αυτά τα βοηθήματα μελέτης της Γραφής;

“Έδωσε Πλήρη Μαρτυρία”​—Υπόδειγμα για Εμάς (Πράξεις 28:23-29)

15. Ποια τέσσερα πράγματα ξεχωρίζουν όσον αφορά τη μαρτυρία του Παύλου;

15 Την επιλεγμένη ημέρα, «ήρθαν ακόμη περισσότεροι» ντόπιοι Ιουδαίοι στο κατάλυμα του Παύλου. Ο Παύλος τούς εξηγούσε τα ζητήματα «από το πρωί ως το βράδυ . . . δίνοντας πλήρη μαρτυρία για τη Βασιλεία του Θεού, ώστε να τους πείσει σχετικά με τον Ιησού τόσο από τον Νόμο του Μωυσή όσο και από τους Προφήτες». (Πράξ. 28:23) Τέσσερα πράγματα ξεχωρίζουν όσον αφορά τη μαρτυρία του Παύλου. Πρώτον, επικεντρώθηκε στη Βασιλεία του Θεού. Δεύτερον, προσπάθησε να ελκύσει τους ακροατές του μιλώντας με πειστικά επιχειρήματα. Τρίτον, παρουσίασε λογικές σκέψεις από τις Γραφές. Τέταρτον, έδειξε ανιδιοτελή στάση, δίνοντας μαρτυρία «από το πρωί ως το βράδυ». Τι θαυμάσιο παράδειγμα για εμάς! Το αποτέλεσμα; «Μερικοί άρχισαν να πιστεύουν», ενώ άλλοι όχι. Επακολούθησε αντιλογία και «άρχισαν να φεύγουν», όπως αναφέρει ο Λουκάς.​—Πράξ. 28:24, 25α.

16-18. Γιατί δεν εξέπληξε τον Παύλο η αρνητική αντίδραση των Ιουδαίων της Ρώμης, και πώς πρέπει να νιώθουμε εμείς όταν απορρίπτουν το άγγελμά μας;

16 Αυτή η αντίδραση δεν εξέπληξε τον Παύλο, διότι επιβεβαίωνε τις Βιβλικές προφητείες και ήταν κάτι που είχε συναντήσει και στο παρελθόν. (Πράξ. 13:42-47· 18:5, 6· 19:8, 9) Γι’ αυτό, ο Παύλος είπε στους μη δεκτικούς επισκέπτες του καθώς αποχωρούσαν: «Σωστά είπε το άγιο πνεύμα μέσω του Ησαΐα του προφήτη στους προπάτορές σας: “Πήγαινε σε αυτόν τον λαό και πες: «Θα ακούσετε αλλά δεν πρόκειται να κατανοήσετε, και θα κοιτάξετε αλλά δεν θα δείτε. Διότι η καρδιά αυτού του λαού έχει γίνει μη δεκτική»”». (Πράξ. 28:25β-27) Η λέξη ἐπαχύνθη του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου, η οποία εδώ αποδίδεται με τη φράση «έχει γίνει μη δεκτική», υποδηλώνει μια καρδιά που έχει παχύνει, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να διεισδύσει σε αυτήν το άγγελμα της Βασιλείας. Τι τραγική κατάσταση!

17 Ανόμοια με τους Ιουδαίους ακροατές του, “τα έθνη θα ακούσουν οπωσδήποτε”, είπε στο τέλος ο Παύλος. (Πράξ. 28:28· Ψαλμ. 67:2· Ησ. 11:10) Ο απόστολος μπορούσε πράγματι να μιλήσει με κύρος για αυτό το θέμα, διότι είχε δει προσωπικά πολλούς Εθνικούς να ανταποκρίνονται στο άγγελμα της Βασιλείας!​—Πράξ. 13:48· 14:27.

18 Όπως ο Παύλος, έτσι και εμείς ας μην το παίρνουμε προσωπικά όταν οι άνθρωποι απορρίπτουν τα καλά νέα. Άλλωστε, ξέρουμε ότι συγκριτικά λίγοι θα βρουν τον δρόμο που οδηγεί στη ζωή. (Ματθ. 7:13, 14) Επιπρόσθετα, όταν άτομα που έχουν τη σωστή διάθεση τάσσονται υπέρ της αληθινής λατρείας, ας χαιρόμαστε και ας τα καλωσορίζουμε εγκάρδια.​—Λουκ. 15:7.

“Κήρυττε τη Βασιλεία του Θεού” (Πράξεις 28:30, 31)

19. Πώς αξιοποίησε στο έπακρο ο Παύλος τις περιστάσεις του;

19 Ο Λουκάς ολοκληρώνει την αφήγησή του με αληθινά θετικό και θερμό τόνο, λέγοντας: «[Ο Παύλος] έμεινε εκεί δύο ολόκληρα χρόνια σε δικό του νοικιασμένο σπίτι και δεχόταν με καλοσύνη όλους όσους τον επισκέπτονταν, κηρύττοντάς τους τη Βασιλεία του Θεού και διδάσκοντας σχετικά με τον Κύριο Ιησού Χριστό με τη μεγαλύτερη παρρησία, ανεμπόδιστα». (Πράξ. 28:30, 31) Τι εξαιρετικό παράδειγμα φιλοξενίας, πίστης και ζήλου!

20, 21. Αναφέρετε μερικά παραδείγματα ατόμων που ωφελήθηκαν από τη διακονία του Παύλου στη Ρώμη.

20 Ένα από τα άτομα που δέχτηκε με καλοσύνη ο Παύλος ήταν κάποιος ονόματι Ονήσιμος, δραπέτης δούλος από τις Κολοσσές. Ο Παύλος βοήθησε τον Ονήσιμο να γίνει Χριστιανός, και εκείνος, με τη σειρά του, έγινε “πιστός και αγαπητός αδελφός” για τον Παύλο. Μάλιστα, μιλώντας για αυτόν, ο Παύλος τον αποκάλεσε «το παιδί μου, του οποίου έγινα πατέρας». (Κολ. 4:9· Φιλήμ. 10-12) Πόσο θα αναπτέρωσε ο Ονήσιμος το ηθικό του Παύλου! a

21 Ωφελήθηκαν και άλλοι από το θαυμάσιο παράδειγμα του Παύλου. Στους Φιλιππησίους έγραψε: «Η κατάστασή μου συνέβαλε τελικά στην προώθηση των καλών νέων, διότι όλη η Πραιτωριανή Φρουρά και όλοι οι υπόλοιποι έχουν μάθει ότι είμαι σε δεσμά φυλάκισης για χάρη του Χριστού. Επίσης, οι περισσότεροι αδελφοί που είναι σε ενότητα με τον Κύριο έχουν αποκτήσει πεποίθηση λόγω των δεσμών της φυλάκισής μου και δείχνουν όλο και περισσότερο θάρρος για να αναγγέλλουν τον λόγο του Θεού άφοβα».​—Φιλιπ. 1:12-14.

22. Πώς αξιοποίησε ο Παύλος τη φυλάκισή του στη Ρώμη;

22 Ο Παύλος αξιοποίησε τη φυλάκισή του στη Ρώμη για να γράψει σημαντικές επιστολές οι οποίες αποτελούν τώρα μέρος των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών. b Αυτές οι επιστολές ωφέλησαν τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα για τους οποίους γράφτηκαν. Και εμείς ωφελούμαστε από τις επιστολές του Παύλου, διότι οι θεόπνευστες συμβουλές που έγραψε είναι εξίσου πρακτικές σήμερα όσο όταν γράφτηκαν.​—2 Τιμ. 3:16, 17.

23, 24. Όπως ο Παύλος, πώς έχουν δείξει πολλοί σύγχρονοι Χριστιανοί θετική στάση παρότι φυλακίστηκαν άδικα;

23 Όταν ήρθε ο καιρός για την αποφυλάκισή του, η οποία δεν αναφέρεται στις Πράξεις, ο Παύλος είχε ήδη μείνει υπό κράτηση γύρω στα τέσσερα χρόνια—​δύο στην Καισάρεια και δύο στη Ρώμη. c (Πράξ. 23:35· 24:27) Ωστόσο, διατήρησε θετική στάση, κάνοντας ό,τι μπορούσε στην υπηρεσία του Θεού. Παρόμοια, πολλοί υπηρέτες του Ιεχωβά σήμερα, παρότι φυλακίστηκαν άδικα λόγω της πίστης τους, διατήρησαν τη χαρά τους και συνέχισαν να κηρύττουν. Πάρτε για παράδειγμα τον Αντόλφο, ο οποίος φυλακίστηκε στην Ισπανία λόγω της Χριστιανικής του ουδετερότητας. «Έχουμε μείνει κατάπληκτοι με εσένα», είπε ένας αξιωματικός. «Σου κάναμε τον βίο αβίωτο, και όσο χειρότερα σου φερόμασταν, τόσο περισσότερο εσύ χαμογελούσες και είχες να πεις έναν καλό λόγο».

24 Με τον καιρό, ο Αντόλφο κέρδισε την εμπιστοσύνη τους σε τέτοιον βαθμό ώστε άφηναν την πόρτα του κελιού του ανοιχτή. Κάποιοι στρατιώτες πήγαιναν σε αυτόν για να του κάνουν ερωτήσεις σχετικά με τη Γραφή. Ένας από τους φύλακες έμπαινε μάλιστα στο κελί του Αντόλφο για να διαβάσει τη Γραφή, ενώ ο Αντόλφο πρόσεχε μήπως έρθει κανείς. Ο φυλακισμένος λοιπόν «φρουρούσε» τον φύλακα! Είθε το θαυμάσιο παράδειγμα τέτοιων πιστών Μαρτύρων να μας υποκινεί να δείχνουμε “όλο και περισσότερο θάρρος για να αναγγέλλουμε τον λόγο του Θεού άφοβα”, ακόμα και υπό δύσκολες συνθήκες.

25, 26. Μέσα σε λιγότερο από 30 χρόνια, ποια εκπληκτική προφητεία είδε ο Παύλος να εκπληρώνεται, και πώς συγκρίνεται αυτό με την εποχή μας;

25 Ένας απόστολος του Χριστού σε κατ’ οίκον περιορισμό ο οποίος “κήρυττε τη Βασιλεία του Θεού” σε όλους όσους τον επισκέπτονταν—​τι συγκινητικός επίλογος για το συναρπαστικό βιβλίο των Πράξεων! Στο πρώτο κεφάλαιο, διαβάζουμε την αποστολή που ανέθεσε ο Ιησούς στους ακολούθους του όταν είπε: «Θα λάβετε δύναμη όταν το άγιο πνεύμα έρθει πάνω σας και θα είστε μάρτυρές μου στην Ιερουσαλήμ, σε όλη την Ιουδαία και τη Σαμάρεια, και ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης». (Πράξ. 1:8) Τώρα, λιγότερο από 30 χρόνια αργότερα, το άγγελμα της Βασιλείας είχε “κηρυχτεί σε όλη τη δημιουργία κάτω από τον ουρανό”. d (Κολ. 1:23) Τι απόδειξη της δύναμης που έχει το πνεύμα του Θεού!​—Ζαχ. 4:6.

26 Σήμερα, το ίδιο εκείνο πνεύμα ενδυναμώνει τους εναπομείναντες αδελφούς του Χριστού, καθώς και τους συντρόφους τους από τα «άλλα πρόβατα», ώστε να συνεχίζουν να δίνουν «πλήρη μαρτυρία για τη Βασιλεία του Θεού» σε 240 χώρες! (Ιωάν. 10:16· Πράξ. 28:23) Συμμετέχετε εσείς πλήρως σε αυτό το έργο;

a Ο Παύλος ήθελε να κρατήσει τον Ονήσιμο εκεί μαζί του, αλλά κάτι τέτοιο θα παραβίαζε τον ρωμαϊκό νόμο και θα καταπατούσε τα δικαιώματα του κυρίου του Ονήσιμου, του Χριστιανού Φιλήμονα. Γι’ αυτό, ο Ονήσιμος επέστρεψε στον Φιλήμονα, έχοντας μαζί του μια επιστολή από τον Παύλο η οποία πρότρεπε τον Φιλήμονα να δεχτεί τον δούλο του με καλοσύνη, ως πνευματικό αδελφό.​—Φιλήμ. 13-19.

c Βλέπε το πλαίσιο « Η Ζωή του Παύλου Μετά το 61 Κ.Χ.».